Muiterij op de Bounty
achtergrondafbeelding 28 april |
Muiterij op de Bounty |
De muiterij op de Bounty is een legendarische opstand aan boord van het schip de HMAV Bounty die plaatsvond in 1789.
Op 23 december 1787 voer de Bounty uit vanuit de haven van Spithead.
Zijn missie was om broodvruchtplanten op te halen op Tahiti en deze te vervoeren naar de Caraïben.
Het idee was dat deze broodvruchten een goedkoop soort voedsel zouden vormen voor de slaven die daar gehouden werden.
Tot aan Tahiti verliep de reis zonder noemenswaardige problemen, afgezien van een mislukte poging om langs Kaap Hoorn te varen.
Op 26 oktober 1788 bereikte het schip Tahiti.
De bevolking van Tahiti had reeds kennisgemaakt met de diplomatieke kapitein James Cook en stond uiterst welwillend tegen de bemanning van het Engelse schip.
Bijna een half jaar later, op 4 april 1789, werd de terugreis aanvaard.
Op 28 april brak de muiterij uit.
|
Wat precies de aanleiding is geweest voor de muiterij is niet helemaal duidelijk.
Algemeen wordt aangenomen dat deze te wijten is aan het zeer strenge, onrechtvaardige en wrede optreden van kapitein Bligh.
Dit wordt echter tegengesproken door het scheepslogboek.
Hierin valt onder andere te lezen dat straffen zoals geselingen op de Bounty minder dan gemiddeld voor die tijd werden toegepast.
Ook is het gebeurd dat Bligh zijn eigen kooi beschikbaar stelde voor matrozen die een natte hangmat hadden.
Een andere reden kan zijn dat het leven op Tahiti de bemanningsleden zo beviel, dat ze niet naar huis wilden terugkeren.
De zeer losse seksuele moraal die plaatselijk heerste, kan hier een grote rol in gespeeld hebben.
Deze theorie wordt ondersteund doordat drie mannen probeerden aan de terugreis te ontkomen.
|
Voordat de Bounty aan de terugreis begon, hadden drie mannen (Churchill, Muspratt en Millward) geprobeerd te deserteren.
Ongetwijfeld gaven ze de voorkeur aan het leven op Tahiti.
Ze werden echter, met hulp van de loyale Tahitiërs, gevonden en bestraft : Churchill kreeg twee dozijn geselingen en de twee andere vier dozijn.
Dat waren zware straffen.
Bligh had de kat met negen staarten wel een paar keer eerder gehanteerd, maar met één uitzondering was dat steeds minder dan twee dozijn geweest.
Desertie kon met de dood worden bestraft, maar pas na vonnis van de krijgsraad.
Bligh had dus niet de bevoegdheid de doodstraf op te leggen, en bovendien had hij zijn mannen nodig aan boord.
Desertie kwam in de praktijk vaak voor en de pakkans was groot, en daarom werd de doodstraf in de praktijk niet zo vaak opgelegd.
Uiteindelijk kreeg van dit drietal alleen Millward de strop, maar dat was vooral vanwege de muiterij, niet voor de desertie.
De andere twee waren ook schuldig aan de muiterij, maar Muspratt werd vrijgesproken wegens een vormfout en Churchill werd na de muiterij op Tahiti vermoord.
|
Op 28 april 1789 kwam Fletcher Christian, de aanvoerder van de muiterij, samen met een aantal van zijn volgelingen de hut van de kapitein binnen.
Kapitein Bligh werd in zijn nachtkledij het dek opgejaagd en na een woordenwisseling gedwongen in een sloep te stappen.
Achttien bemanningsleden zijn met hem mee gegaan in de roeiboot.
Het is opmerkelijk dat er bij de muiterij geen noemenswaardig geweld werd gebruikt en dat er geen druppel bloed vloeide.
Dit was wellicht te danken aan de gentleman Christian.
Alleen de kapitein zou geworsteld hebben.
Op het schip bleven nu 25 mensen over waarvan er naast Fletcher Christian waarschijnlijk 18 echt meededen in de muiterij.
Fletcher Christian was vanaf nu de nieuwe gezagvoerder van het schip.
|
In 1808 werd Pitcairn opnieuw ontdekt.
Dit gebeurde toen het Amerikaanse schip Topaz toevallig langs het eiland voer.
In Europa waren toen echter de napoleontische oorlogen aan de gang en Engeland ondernam geen actie.
Zes jaar later, in 1814, stuitten de schepen Briton en Tagus op Pitcairn.
Beide kapiteins hadden geen weet van de eerdere ontdekking door de Topaz.
Zij beslisten om de laatste overlevende muiter, John Adams, niet te arresteren.
Hem weghalen zou betekenen dat de overige bewoners aan hun lot overgelaten zouden worden.
In 1825 kreeg hij officieel gratie.
Meer weten over dit verhaal lees 'Muiterij op de Bounty'.
|
artikel overgenomen zonder nazicht op onjuistheden
Bron : - Wikipedia CC 3.0 |
|