Christiaan Karel Appel (Amsterdam, 25 april 1921 – Zürich, 3 mei 2006) was een Nederlandse kunstschilder en beeldhouwer in de moderne kunst uit de tweede helft van de twintigste eeuw, die tot de expressionisten kan worden gerekend.woensdag 24 april 2013 20:20 Zijn grote invloed duurt voort tot op heden.
Hij is vooral bekend geworden als lid van de kunstzinnige groepering Cobra.

Appel werd geboren in de Dapperstraat te Amsterdam, midden in een echte volksbuurt.
Als kind werd hij Kik genoemd.
Zijn vader was de zoon van een melkboer en had een kapperszaak, die het trefpunt van de wijk was.

Appel schilderde, ook volgens eigen zeggen, nooit de abstractie, al benadert zijn werk dat wel sterk.
Er zijn altijd herkenbare figuren te ontdekken, of dit nu mensen, dieren of zonnen zijn.

Tijdens de Cobraperiode (vanaf 1948) schilderde Appel simpele vormen met stevige contourlijnen, opgevuld door felle kleuren.

Zijn werk hoort bij de Moderne kunst en de schilderstijl abstract expressionisme van de Europese kunststromingen.

Onderwerpen waren vriendelijke onschuldige kindwezens en fantasiedieren.
Hij liet zich daarbij beïnvloeden door de manier waarop geestelijk gehandicapten tekenen en schilderen, iets wat in die tijd revolutionair genoemd mocht worden.
Het werk van Appel gaf aanleiding tot opmerkingen zoals "dat kan ik ook".
De stijl van kindertekeningen vult Appel aan met de stijl van maskers uit Afrika.

Appels' gedrevenheid komt naar voren in zijn uitspraak:

“Een leven zonder inspiratie is voor mij het allerlaagste, het meest platvloerse wat er is.”

Enkele ander uitspraken van Appel:

• Ik rotzooi maar een beetje an. Ik leg het er tegenwoordig flink dik op, ik smijt de verf er met kwasten en plamuurmessen en blote handen tegenaan, ik gooi d'r soms hele potten tegelijk op. (Tegen het blad Vrij Nederland naar aanleiding van de film door Jan Vrijman).
• Ik schilder als een barbaar in deze barbaarse tijd.
• Ik heb in de loop van de jaren geleerd hoe ik olieverf op doek moet brengen. Ik kan nu met verf alles doen wat ik wil. Maar het is nog steeds een strijd, nog steeds een gevecht. Op het ogenblik zit ik nog in de chaos. Maar het is nu eenmaal mijn aard om de chaos positief te maken. Dat is tegenwoordig de geest van onze tijd. We leven altijd in een verschrikkelijke chaos, en wie kan de chaos nog positief maken? Alleen de kunstenaar. (Monaco, 1986).
• Tais-toi et sois belle. (Houd je mond en wees mooi) (tegen Sonja Barend).
• "Ik gebruik ook meer verf!!" nadat Appel een groot deel van de revenuen van een Cobra- groepsexpositie in zijn zak steekt.

In het buitenland is veel meer werk te vinden van Karel Appel dan in Nederland.

Op 19 mei 1999 werd te Amsterdam de Karel Appel Stichting / Karel Appel Foundation opgericht.
Op 1 augustus 2000 heeft Appel bij onderhandse akte conform het bepaalde in art. 2 Auteurswet 1912, de auteursrechten op al het door hem gemaakt en eventueel nog te maken werk, ongeacht waar dit zich zou bevinden, overgedragen aan deze rechtspersoon.
Deze stichting heeft als doelstelling onder meer het zorg dragen voor het behoud van zijn werken, het promoten van publieke bekendheid met en kennis van zijn werk en het handhaven van het intellectueel eigendomsrecht met betrekking tot zijn werk.
Tevens houdt ze zich bezig met de authentificatie van werken die aan Appel worden toegeschreven.

Op 13 maart 2005 heeft Appel in een te Luzern opgemaakt document “Last Will And Testament” nogmaals deze overdracht van rechten bevestigd.