De boswederik (Lysimachia nemorum) is een vaste plant van natte tot vrij vochtige, matig voedselrijke grond in loofbossen en langs beekjes.
De 23e druk van de Heukels (2005) plaatst dit geslacht in de sleutelbloemfamilie (Primulaceae).
(Merk op dat moderne taxonomen het geslacht vaak plaatsen in de familie Myrsinaceae, een familie die in de tropen verbreid is.)

De plant komt van nature voor in West- en Midden-Europa, de Azoren en de Faeröer.

Deze overblijvende plant wordt 10–45 cm hoog.
De enigszins vierkantige stengels zijn kruipend of aan de top opstijgend en wortelen op de knopen.
De spitse, 2–3 cm lange bladeren zijn eirond en hebben geen klierpuntjes..

De bloeitijd is van mei tot en met oktober.

De kruipende, kale, iets vierkantige, vertakte stengels wortelen op de knopen.
Aan de top gaan ze over in opgerichte bloeistengels.
Vaak vormt de plant kleine matten.

De wintergroene, tegenoverstaande bladeren zijn 2 tot 3 cm groot.
Ze zijn eirond, vlak en aan de top meestal spits en ze hebben een korte steel.

De gele, schotelvormige bloemen staan op draaddunne stelen in de oksels van de middelste bladeren.
Per bladpaar zie je in beide bladoksels 1 bloem.
Deze worden 1 tot 1½ cm groot.
Meestal zijn er 5, maar soms zijn er 4 kroonbladen.
De kelkslippen zijn smal lijn-priemvormig en de kroonbladslippen zijn afgerond en iets gewimperd. De meeldraden zijn niet met elkaar vergroeid.

De vrucht is een doosvrucht met een centrale zaaddrager.

De boswederik gedijt het best op beschaduwde plaatsen op natte tot vrij vochtige, matig voedselrijke tot voerdselrijke, humeuze, zwak zure, vrij kalkarme tot kalkhoudende grond.
Vooral op kwelplekken (zand, löss en leem).

De plant is meestal terug te vinden in loofbossen (vooral in brongebieden), langs beschaduwde beekjes, langs natte bospaden, vochtige bosranden, bij bronnen en aan de rand van ondiepe, 's winters natte laagten.

De boswederik is een kensoort in het essenbronbos.

In de wereld komt de boswederik voor in West- en Midden-Europa, van West-Noorwegen tot in Portugal en West-Spanje en zuidoostelijk tot op de Balkan en Zuid-Italië. Ook op de Azoren en de Far Oer.

Nederland : Vrij zeldzaam in Zuid-Limburg, zeldzaam in Twente en in de Achterhoek en zeer zeldzaam in Noord-Brabant en in Drenthe.

Vlaanderen : Vrij algemeen in de Leemstreek. Elders zeldzaam tot zeer zeldzaam.

Wallonë : Vrij algemeen in Brabant, in het Maasgebied en in de zuidelijke Ardennen. Elders zeer zeldzaam.