De bosorchis (Dactylorhiza fuchsii) is een plant uit de orchideeënfamilie (Orchidaceae).
In Nederland wordt Bosorchis meestal opgevat als een ondersoort van Gevlekte orchis (Dactylorhiza maculata).

Komt voor in vrijwel heel Europa, maar niet in het hoge noorden en in gebieden rond de Middellandse Zee.

De bosorchis is een overblijvende plant van 15 tot 70cm hoogte.

De stengels staan rechtop.
Meestal heeft elke plant 7 tot 12 gekielde, meestal donker gevlekte bladen, die vaak merendeels klein zijn.
Het onderste blad is breed elliptisch tot omgekeerd-eirond, stomp en meestal boven het midden het breedst.
Vaak zie je op dit blad langwerpige, dwarse vlekken.
Van onderen is het blad glanzend.
De schutbladen zijn meestal korter dan de bloemen.

De witte tot roodpaarse bloemen vormen samen een dichtbloemige, kegelvormige, later rolronde aar.
De lip heeft donkerder lussen en vlekjes en wordt 0,7 tot 1,1 cm groot en is diep 3-lobbig.
De middelste lob is langwerpig, toegespitst en ongeveer even lang of iets langer dan de afstaande zijlobben.
De spoor is kegelvormig en 5,5 tot 8,5 mm lang, even lang als het vruchtbeginsel.

De bosorchis draagt een doosvrucht.

De bosorchis groeit op meestal licht beschaduwde, zelden zonnige plaatsen op vochtige, matig voedselrijke, leemachtige of kalkrijke grond.

De groeiplaatsen zijn veelal loofbossen, bosranden, struwelen, kalkgrasland (in de overgangszone naar eiken-haagbeukenbos), heide, grazige plaatsen en soms tussen riet.

Nederland: Zeldzaam in Zuid-Limburg, Noord-Brabant, Zeeland en in de Hollandse en Zeeuwse duinen. Elders zeer zeldzaam.

Vlaanderen: Zeldzaam. Het aantal vindplaatsen is de afgelopen tientallen jaren sterk toegenomen. Dat komt doordat de Bosorchis pas in 1983 als aparte soort werd afgesplitst van Gevlekte orchis.
Wallonië: Zeldzaam, maar plaatselijk algemeen.