Ik ben Helga
Ik ben een vrouw en woon in Denderleeuw (Belgie/Vlaanderen) en mijn beroep is secretaresse (tegenwoordig heet dat assistant...).
Ik ben geboren op 24/07/1960 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, reizen, lezen, computeren, en ik volg graag voetbal- en wielerwedstrijden.
Deze profielfoto is genomen in Chileens Patagonië.
29.05.2011 17de Herdenkingstocht A. De Maesschalck, georganiseerd door Wsv Wetteren (010)
Aanvankelijk dacht ik 12 km te wandelen maar ik zag op het parcoursplan dat ik dan Den Blakken niet zou bezoeken en om half negen had ik geen zin meer om 18 km aan te vatten, dus koos ik voor de kortst aangeboden afstand, 6 km.
Ik mocht eerst de grote en mooie tuin van het OCMW-rusthuis met service flats bezoeken, her en der staat wat informatie zoals over water en het belang ervan. Van daar ging het via een bos naar Den Blakken, de bloementuin van het gelijknamige restaurant. Daar verpoosde ik enige tijd alvorens via de Warandeduinen het sportpark met speeltuin en vooral openluchtzwembad te bereiken. Echt dit park bezoeken deed ik niet want weldra wezen de pijltjes naar links. Via een rommelmarkt en nog wat straten bereikte ik opnieuw het Sint-Gertrudiscollege waar ik mijn wandelboekje liet afstempelen.
Het weer was iets meer bewolkt dan gisteren, maar nog steeds droog en met een aangename temperatuur.
28.05.2011 Barbecuetocht, georganiseerd door Wsv De Kadees Aalst (063)
Per uitzondering ging ik pas in de namiddag wandelen, ik nam eerst de trein want het station is ook niet ver van de startplaats, de gemeenteschool van Erembodegem bij Aalst. Ik begroette er bekenden, schreef me in, dronk een ice tea in gezelschap van Danny (Dwars door Brakel) en vertrok dan voor een eerste lus.
Omloopcommissaris Marc had drie omlopen samengesteld, die van 6 km bezocht het Gerstenbos, die van 7 km ging door het Osbroekpark en het stadspark en die van 8 km ging naar Wellemeersen. Ik koos voor de twee eerstgenoemden en stak de Denderbrug over, ging linksaf op het jaagpad. Een eind verder ging ik even het Gerstenbos in om er wat verder weer uit te komen. Nog een eind verder mocht ik weer rechtsaf gaan en toen bleef ik langer in het bos. Ik kwam er uiteindelijk uit om in een dreef uit te komen en van daar naar de Brusselsesteenweg te stappen. Een kort eindje verder mocht ik weer rechtsaf en via een wijk terug naar het Gerstenbos. Dat verliet ik nabij het voetbalterrein en zo ging ik, net de sporthal vermijdend, terug naar de startplaats. Daar trof ik drie bestuursleden van mijn club, namelijk Yvette, Nicole en Tony (die een nichtje en een neefje mee hadden). Met hen dronk ik ook eerst wat, intussen kwam Ronny, voorzitter van De Kadees, bij ons babbelen. Toen Yvette, Nicole en Tony (met kinderen) naar huis gingen, vertrok ik voor mijn tweede lus.
Hiervoor ging ik de brug over de spoorweg over (Marc moet toch geweten hebben dat er een tunnel is? ), dan rechtsaf en ongeveer rechtover het kerkhof naar links, een pad naar de Osbroek op. Ik ging eerst door een begrazingsterrein voor o.a. geiten (maar ik heb geen dieren zien grazen) en even verder door het bos naar de Osbroek met de sportfaciliteiten. Dat ligt pal aan het stadspark van Aalst en dus bezocht ik dat ook, met rododendrons, ik verliet even het parcours om fotos te nemen van een rozenperk. Het park verliet ik langs een zijingang en via de Termurenlaan en de kapel bereikte ik opnieuw de gemeenteschool. Daar liet ik mijn boekje afstempelen en zag op de uitslag dat De Sportvrienden met 48 wandelaars aanwezig waren. Ik zei daarop tegen secretaris Roland dat we ook op het podium mochten, want we waren derde in de rangschikking. Ik maakte dan de tijd vol tot de trein van 18.03 uur door Rudolf op een trappist en mezelf op nog een frisdrank te trakteren.
Het waren twee mooie lussen en naar verluidt zou de 8 km naar en in de Wellemeersen ook niet te versmaden geweest zijn, met zelfs een kabouterbos. Het weer was best leuk voor een wandeling, veelal zonnig maar nog niet te warm.
21.05.2011 Euraudax Zwarte Woud, georganiseerd door Euraudax Duitsland
Ik vertrok een dag eerder want ik kon bij Sally in Mechelen overnachten (we gingen eerst eten) en met haar meerijden op zaterdag ochtend. Wij vertrokken mooi op tijd, stopten drie keer (een tankbeurt, een kleinigheid eten en nog iets drinken) en kwamen om zowat half twaalf in Pfaffenrot aan, waar Sally haar auto in een garage mocht parkeren. We waren niet echt van de laatste, dus we hadden voldoende tijd om nog wat te drinken (gratis !) en ons klaar te maken.
Om kort voor twee uur verwelkomde organisator en baankapitein Willy iedereen, hij gaf rap enkele statistieken over de aanwezigen (28 Belgen, o.a.) en gaf dan het woord aan de voorzitter, die ons mooi weer en goede moed toewenste alvorens een derde genodigde (zijn naam en functie zijn me ontsnapt) het startschot gaf. Zoals bij eerdere Euraudax-tochten bengelde ik aan het staartje tot aan de eerste wagenrust in het nabije Schielberg (de hoogstgelegen deel van de gemeente Marxzell en tevens in het hele district). Intussen hadden we reeds het natuurbeschermingsgebied Albtal und Seitentäler (ongeveer 2.725 ha groot) bereikt. We zetten onze weg verder naar het klooster van Bad Herrenalb, Käppele, waar we een eerste keer onze bagage terug vonden, de grillplaats van Bernbach en de kerk van Moosbronn. Ook daar stond onze bagage te wachten. Nochtans, we waren slechts een ruime 8 km verwijderd van de König von Preußen in Frauenalb (benedictinessenklooster voor adellijke vrouwen in het huidige Baden-Württemberg, hiervan zijn tegenwoordig nog enkele gebouwen intact, anderen zijn vervallen in ruïnes), waar we niet alleen onze bagage hadden maar ook onze warme maaltijd. De meeste wandelaars lieten hun sporttas buiten staan, dat was eigenlijk praktischer dan het binnen in de eetzaal te hebben. In de eetzaal ernaast zaten Tony en zijn echtgenote ons op te wachten, zij logeerden daar en beloofden ons op zondag in Pfaffenrot op te wachten. Het avondmaal bestond uit soep met reepjes pannenkoek gevolgd door hertenragout met een noedel en champignons, apart in kommetjes waren er noedels. Ik dronk een donker bier, maar het was eigenlijk te koud, ik had er geen smaak aan. En dan was er nog tijd om te verpozen, zelfs al trok ik andere kousen aan en verzorgde eerst mijn voeten om geen blaren te lopen. Hier waren we halfweg en we telden graag af, enkele wandelaars haakten zelfs af omdat ze voor 50 km waren ingeschreven.
Langs Neurod en Grünwettersbach bereikten we Mutschelbach waar we in de Bocksbachhalle ons ontbijt nuttigden, het enige wat nog ontbrak, waren een glas fruitsap en een servet. Intussen was de dageraad weer aangebroken, we konden dus het reflecterend vestje en de zaklamp achterlaten in de bagage. In Langensteinbach aan de Barbara ruïne kregen we te knabbelen (of te lepelen) en te drinken, een ruime 6 km verder hadden we in Ittersbach aan de Jakobsbrunnen de laatste wagenrust, en daar dronk ik, zoals aan een eerdere wagenrust, wat schnapps, en ik niet alleen. Dan restten ons nog zon 3 km alvorens in Pfaffenrot aan te komen, waar enkele supporters ons opwachtten.
Willy ging al vroeg over tot de traditionele geplogenheden, ik was me nog aan t verfrissen en een ander T-shirt aan te trekken, toen de Gouden Arenden werden uitgereikt, zoals aan Amedé en Francine, aan Danny en aan een Fransman uit de Elzas. Even later reden Sally en ik naar Mechelen, onderweg stopten we nog een paar keer en de tweede keer vonden we daar ook Lucia, Conny en Geert. Het was nog geen vijf uur in de namiddag toen Sally mij liet uitstappen aan het station van Mechelen, om ongeveer 19 uur was ik reeds thuis. Nogmaals hartelijk dank, Sally!
Het was alweer een mooie tocht, maar ook behoorlijk zwaar met voldoende hellingen, via verharde en veel onverharde wegen. De weermannen van www.wetter.de zaten ernaast, het had zaterdag wel geregend, verder weg woedde zelfs een onweer, maar het duurde niet echt lang en het was me de moeite niet waard om mijn regencape aan te trekken, we werden meestal beschermd door het bladerdek der bomen. Warm was het zeker wel, alleen s nachts trok ik mijn trainingsvest aan over mijn T-shirt.
Ik ben Helga
), dan rechtsaf en ongeveer rechtover het kerkhof naar links, een pad naar de Osbroek op. Ik ging eerst door een begrazingsterrein voor o.a. geiten (maar ik heb geen dieren zien grazen) en even verder door het bos naar de Osbroek met de sportfaciliteiten. Dat ligt pal aan het stadspark van Aalst en dus bezocht ik dat ook, met rododendrons, ik verliet even het parcours om fotos te nemen van een rozenperk. Het park verliet ik langs een zijingang en via de Termurenlaan en de kapel bereikte ik opnieuw de gemeenteschool. Daar liet ik mijn boekje afstempelen en zag op de uitslag dat De Sportvrienden met 48 wandelaars aanwezig waren. Ik zei daarop tegen secretaris Roland dat we ook op het podium mochten, want we waren derde in de rangschikking. 
Ik maakte dan de tijd vol tot de trein van 18.03 uur door Rudolf op een trappist en mezelf op nog een frisdrank te trakteren.
