Ik was eens wat later aangekomen, zo rond half tien, begroette bekenden, schreef me in en hield twee stoelen vrij, voor Mieke en haar Markske, zij kwamen ongeveer een uur later aan en schreven zich ook in voor de volle pot, zijnde 100 km ofwel vier lussen van elk 25 km.

Voor we vertrokken vertelde Paul aan zijn gasten dat zijn “tweede man” Peter wegens familiale omstandigheden niet kon komen en dus zouden enkele seingevers onder elkaar de positie van “tweede man” verdelen. Hij zei ook dat we met een ruime 90 wandelaars waren. De eerste lus leidde ons naar Denderleeuw over wegen die ons, als trouwe bezoekers, niet echt onbekend waren, tot het huis (nog altijd, toch) van Paul, waar Marleen, geholpen door Charles, ons voorzag van knabbels en drank, vooral de warme chocomelk viel in velen hun smaak. Ik maakte van de gelegenheid gebruik, zoals andere wandelaarsters, van de sanitaire faciliteiten. Langs wegen die mij totaal onbekend zijn, bezochten we even Affligem alvorens terug te keren naar Denderleeuw, waar de tweede wagenrust plaats vond aan het station van Denderleeuw. Onderweg passeerden we vele private tuintjes, maar in een ervan stond een boom in volle bloei. Ik hoop dat de eigenaar er nog iets zal aan hebben, want het was koud en dat was ook de voorspelling voor de komende dagen. Terug in Hof ten Eede kregen we een Haaltertse waterzooi, best lekker ! Intussen had Kadee Marnik zijn eerste Audax-schelp bekomen (wat hij met zijn groepje club- en andere vrienden vierde met champagne ).

De tweede lus leidde ons naar de stad mijner dromen en de moeder van elke draailoze zot (carnavalspreuken uit liedjes  ), Aalst dus langs Nieuwerkerken en net naast het stadspark waar we een pudding konden uitlepelen en iets konden drinken. Toen gingen we de stad in, straat in en uit, langs het station en zo naar de Pieter Couckegalerij, waar Paul ons, nabij de versierde kerstboom, afspraak gaf om 19 uur aan het standbeeld van Dirk Martens (die eigenlijk niet zo erg opvalt tussen al die kerstkraampjes). Met Mieke en Mark ging ik eerst smoutebollen eten (een zak van 9 eerlijk verdeeld onder ons drie), een schnaps drinken (voor Mark een Irish Coffee – aan dat kraam verkoopt men tevens warme caipirinha, maar dat zullen ze in Brazilië ook niet drinken, denk ik…). Dan gingen we naar een café, omdat het daar toch iets warmer is, we aan een sanitaire behoefte konden voldoen en ik “mijn merk” op de prijslijst vond. Net als iedereen waren ook wij op tijd om samen terug te keren naar Haaltert-Ede, waar we onze warme maaltijd kregen: aspergesoep, kalkoengebraad met kroketjes en warme appelmoes, en als dessert een stuk ijstaart met bosbesjes (die kreeg ik niet helemaal opgegeten). Intussen was Peter toch komen opdagen, en ik denk dat Paul daar meer dan perfect kon mee leven, tenslotte had Peter hem ook deskundig geholpen met het ontwerp van de omlopen.

Intussen was het zowat gedaan met fotograferen, want het was al lang donker en in Denderhoutem, Kerksken of Haaltert zelf is - eerlijk is eerlijk - ’s nachts toch niet zo veel te zien.

Na het ontbijt vertrokken we voor de laatste lus, en ik denk dat velen met mij blij zullen geweest zijn. We gingen nu naar Heldergem, waar we een paar toertjes deden (twee keer een stuk van Heldergemstraat, twee keer het Oud Dorp) en we aldus passeerden aan het standbeeldje aan ontmoetingscentrum De Fransman (in de geschiedenis gingen veel Heldergemnaren werken in Frankrijk, zij kregen de bijnaam “de Fransmannen”). Onze wagenrust was aan de frituur langs de gewestweg nabij de watertoren, intussen blijkt die overgenomen te zijn, want het is van naam veranderd. Uiteindelijk gingen we dan toch naar Aaigem waar we aan de kerk even verpoosden. Dan scheidden ons nog 6 km terug naar Ede, waar Paul overging tot de geplogenheden (danken van wandelaars en medewerkers, uitrijken van trofeeën), waarna ook ik naar huis reed.

We hadden nu meer geluk dan vorige week in Gits en omstreken, het was wel koud (soms ook wat wind dat zelfs door wintermutsen sneed) maar het bleef tenminste droog, zonnig overdag en sterrenhemel ’s nachts. Overigens zal Paul vooraan enkel nog zijn tocht (30-uurs, ofwel 6 lussen van 25 km elk) in september organiseren, wegens familiale omstandigheden.

Mijn fotoalbum staat hier: http://picasaweb.google.com/9470hvds/EuraudaxHaaltertDec09

13-12-2009 om 21:39 geschreven door Helga