Ik ben Helga
Ik ben een vrouw en woon in Denderleeuw (Belgie/Vlaanderen) en mijn beroep is secretaresse (tegenwoordig heet dat assistant...).
Ik ben geboren op 24/07/1960 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, reizen, lezen, computeren, en ik volg graag voetbal- en wielerwedstrijden.
Deze profielfoto is genomen in Chileens Patagonië.
24.04.2010 - Euraudax Dender, georganiseerd door Euraudax België (258)
Met Paul kwam ik hier aan en kon meteen de bekenden en minder bekenden begroeten, me inschrijven en meteen vragen of ik na de vierde lus naar het station gevoerd kon worden, want ik koos voor 100 km en Paul deed een nog een schepje van 25 km boven op. Er was natuurlijk nog ruim tijd om iets te drinken, mijn boterhammen op te eten en me klaar te maken, zoals met het aantrekken van kousen en wandelschoenen, en dit voor de lus van 50 km (het was dus geen echte 25-uren-tocht).
Die eerste dubbele lus voerde ons via het centrum van Geraardsbergen langs mij veelal onbekende wegen en paadjes naar Lierde waar we in deelgemeenten Sint-Martens-Lierde en Sint-Maria-Lierde een wagenrust hadden. Op de eerste werden rozijnenboterhammen met kaas uitgedeeld en was er ook warme chocomelk. Dat is blijkbaar een grote hit in de Denderstreek. Het ging dan verder en we genoten met volle teugen van de natuur en het lekker warme en zonnige weer. In de cafetaria van de sporthal van Steenhuize haalden we onze naar keuze belegde baguette en ik genoot van het gezelschap van mijn tafelgenoten, Didier, Willy, Patrick en Pascal, en ook van een paar frisdranken. Onderweg terug naar de feestzaal bezochten we het Duivenbos met een poel waaraan gewerkt wordt en een parking aan de N42 in Ophasselt. Daar kregen we een part meloen, lekker fris! Toen iedereen bediend was, waren er nog stukken over en deze keer nam ik me een kleiner stuk, dat bijt gemakkelijker. De weg terug naar de zaal ging via de Denderstraat, die gaat behoorlijk berg op, maar de Muur hield baankapitein en organisator Peter voor een andere lus. In de zaal kregen we onze warme maaltijd met drie gangen. We hadden er 75 minuten rust, genoeg om een ander T-shirt, andere kousen en sandalen aan te trekken.
Toen we opnieuw vertrokken, was de duisternis al ingetreden, dus veel fotos vielen er niet meer te maken, in die derde lus zelfs eentje. We staken de taalgrens over via Deux-Acren en Lessines en keerden dan terug voor een koude schotel. Van de 40 minuten bleven er na het verorberen van die maaltijd nog wat over om in het salon wat te rusten.
De vierde en voor mij laatste lus ging langs Zarlardinge en Everbeek om in eerstgenoemde gemeente twee wagenrusten te hebben. Tijdens deze lus hadden we een lange, stenige veldweg die eindigde in een asfaltweg naar een seniorenverblijf. Zo kwamen we in Geraardsbergen waar de kers op de taart nog geserveerd werd: de beklimming van de Muur langs dezelfde weg als de renners doen. Aan de kapel van Oudenberg werd gepauzeerd zodat iedereen er zou zijn voor de afdaling, zij die er eerst waren, konden dan ook wat bekomen en van het uitzicht genieten of een kaarsje aansteken in de kapel. We keerden dan op onze stappen terug, maar niet lang want de omloop van de wielrenners wordt verlaten langs een ander pad dat zo goed als direct leidt naar de feestzaal. Daar laat ik mijn boekjes afstempelen nadat ik mijn andere sandalen aantrok, samen met Jan (Euraudax Wortel) en Gilbert werd ik door Arthur keurig voor de deur van het station gebracht. Voilà, nog één homologatie van 100 km en ik heb weer een trofee beet.
Ik ben Helga
Het ging dan verder en we genoten met volle teugen van de natuur en het lekker warme en zonnige weer. In de cafetaria van de sporthal van Steenhuize haalden we onze naar keuze belegde baguette en ik genoot van het gezelschap van mijn tafelgenoten, Didier, Willy, Patrick en Pascal, en ook van een paar frisdranken. Onderweg terug naar de feestzaal bezochten we het Duivenbos met een poel waaraan gewerkt wordt en een parking aan de N42 in Ophasselt. Daar kregen we een part meloen, lekker fris! Toen iedereen bediend was, waren er nog stukken over en deze keer nam ik me een kleiner stuk, dat bijt gemakkelijker. 
