Ik ben Fredje
Ik ben een man en woon in Hoeilaart (Belgie) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 04/06/1950 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, digitale fotografie.
Ik ben reeds meer dan 40 jaar gehuwd met Annie
Wondere wereld Niks wereldschokkend, niks belangrijks en alles met een dikke korrel zout te nemen
11-08-2011
Appelen
Vandaag op het nieuws gehoord. De appelen en peren zijn goed gelukt dit jaar. De wereld is dan wel in crisis, maar dat doet er allemaal niet toe. De financiële markten zitten met de handen in de haren. Elke Belg is, virtueel, zo'n 300 euro kwijt. Pensioenspaarders zelfs bijna 800 euro. In Koekelare zijn twee cafés beboet omdat de klanten op de stoep stonden te roken. In het station van Charleroi was bomalarm. In Antwerpen zijn gewonden gevallen doordat burgers het recht, eindelijk, in eigen hand genomen hebben en het crapuul van de straat wilden vegen. In Luik is een man neergestoken omdat hij met zijn kinderkoets niet snel genoeg op de bus geraakte. In Londen Birmingham en Manchester zijn plunderingen aan de gang waar de politie nauwelijks vat lijkt op te hebben. In Congo krijgt men de cholera niet onder controle. Er zijn daar al een paar honderden doden gevallen. In de hoorn van Afrika sterven mensen bij bosjes door hongersnood ten gevolge van de droogte. In Somalië is dringend nood aan voedsel en medicijnen. In Mexico zijn, weeral, verminkte lijken ontdekt. In de Pakistaanse stad Peshawar zijn vijf doden gevallen door een bomaanslag. Heel Noorwegen is nog steeds onder de indruk van de slachting die een gek uitgericht heeft. De Noorse politie heeft nu zelf toegegeven dat ze tijd verspilden en reeds na tien minuten op het gruweleiland konden zijn. En de buurvrouw haar poesje is vermist. Maar er is ook goed nieuws. De appelen en de peren zijn goed gelukt.
Eerst was er het slechte nieuws; één sigaret vermindert je leven met 11 minuten. Dan het goede; elke sekspartij vermeerdert je leven met 15 minuten. Het is dus een kwestie om de sigaretten en de vrijpartijen een beetje in evenwicht te houden. Al mag het iets meer sigaretten zijn. Maar in de loop der jaren heb ik toch een beetje krediet opgebouwd denk ik dan. Of is dat maar een idee van mij. Want eerlijk gezegd onze generatie was niet zuinig met sigaretten. Ik ben nog opgegroeid met een generatie die als devies had het is geen man die niet roken kan. We draaiden onze hand niet om voor nachtje doorgaan. Om enkel onderbroken te worden door de zon die door de ruiten kwam. En dat was allemaal tussen de walmende rook van sigaretten. Dat mocht en kon toen nog. Van enig verbod was geen sprake. We zullen toen dus wel geen batig saldo gehad hebben. Want het aantal sigaretten dat we er toen doorgedraaid hebben was niet mis. Daar is menig sigarettenverkoper rijk van geworden. Toen mochten we onze gezondheid nog gezellig samen schade berokkenen. En dat deden we dan ook maar al te graag. Tegenwoordig moet je op je eentje je longen van een zwart laagje voorzien. Al moet ik toegeven dat er op gebied van seks ook wel één en ander gepresteerd werd. Volgens de goegemeente mocht dat echter alleen met de eigen partner. Dat was de mentaliteit van toen. Al moet ik toegeven dat daar niet echt veel rekening mee gehouden werd. Er werd regelmatig een vriendendienst bewezen aan een vriendin. We waren nog solidair in onze jonge dagen en opteerden dan ook voor een lang leven zoals nu blijkt. Want als dat dan telkens 15 minuten langer leven is dan verwonderd het mij niet dat er nog zoveel senioren zijn. Al die rokers moeten dus wel seksverslaafden zijn. Want hoe meer seks hoe langer leven. Al staat de seks bij de senioren van tegenwoordig misschien wel op een laag pitje. We zijn nog niet afgeschreven. Uiteraard is geen verschillende malen per dag meer. Maar toch nog bijna elke dag. Bijna maandag, bijna dinsdag, bijna woensdag en ga zo maar door. Maar dan bedenk ik plots iets. Zou aan seks denken ook voldoende zijn? Dan word ik zeker 400 jaar.
De meeste huisdieren zijn nog altijd katten en honden. En enkele deskundigen hebben een onderzoek gedaan. Een psychiatrisch onderzoek naar de baasjes. Het lijkt mij nogal vergezocht maar ze moeten zich blijkbaar met iets bezighouden. Waarom al die onderzoeken moeten gebeuren is mij ook al een raadsel. En de resultaten en besluiten van hun onderzoeken horen meestal thuis in het groot moppenboek. Al heeft dat ook voordelen. Zo kan ik er een stukje over schrijven. Er mag al eens gelachen worden. Het onderzoek dus. Iedereen weet dat het baasje een hond beter kan africhten dan een kat. Een hond heeft een baas. Een kat heeft een dienaar. En daar is duidelijk een verschil aan karakter van het baasje volgens die deskundigen. Want volgens het onderzoek zouden hondenbaasjes autoritair zijn. Mensen die een hond in huis nemen zouden de neiging hebben om de baas te willen spelen. En anderen te onderwerpen. Geen tegenstand te dulden. Het zouden simpelweg dictators in de dop zijn. Kattenliefhebbers daarentegen zouden wel oppositie dulden. Inspraak mag. De vrije wil van de kat aanvaarden als een normaal gegeven. Hondenliefhebbers ontpoppen zich gemakkelijk tot potentaat en kattenliefhebbers zijn eerder geneigd tot rede en inspraak. Het lijkt mij allemaal een beetje té simplistisch om het resultaat te zijn van een eerlijk onderzoek. Of misschien zijn die onderzoeken bevooroordeeld en zijn die onderzoekers ook maar gewone mensen met ideeën die voorspelbaar zijn. Ik weet het niet. Want laat ons eerlijk zijn. Er is dus een onderzoek gedaan naar honden- en kattenbezitters. Maar wat met die andere huisdieren. Wat met mensen die andere huisdieren hebben? Welk karakter kan je toedichten aan onze leiders? Wat bijvoorbeeld met onze eigen huidige eerste minister. Een geitenliefhebber. Moet ik besluiten dat onzen eersten een gietenwollensokker is of is het eerder een geitenneuker. Want naar geitenliefhebbers is geen onderzoek gedaan. Evenmin als er naar reptielenliefhebbers een onderzoek is gedaan. Wat moeten we besluiten uit het feit dat iemand een bepaald huisdier begint te houden? Heeft dat wel iets te maken met het karakter van een mens? Of heeft er dat gewoon helemaal niks mee te maken. Zelf heb ik vele dieren onderhouden. Dat waren er dan voornamelijk om op te eten. Ben ik dan een kannibaal in spe? Kan zijn. Als ik al die onderzoeken bekijk heb ik toch zo mijn twijfels over het verstandelijk vermogen van die zogenaamde specialisten. Waar halen ze het allemaal? Wat ik wel weet is dat je een kat ook regels kan aanleren. Ooit hadden we een kat en dat beest moest het niet wagen om zijn kop boven tafel uit te steken. Een flinke mep was het directe gevolg. En dat beest wist het maar al te goed. Geen haar op haar stomme kop dat er ook maar aan dacht om zoiets nog te riskeren. Net zomin als de hond die we ooit gehad hebben. Elk dier dat hier binnenkwam moest zich aan de regels houden. En zo hoort het. Mensen waren, en zijn hier de baas. En de rest moet zich aanpassen. Om maar te zeggen dat ik het verschil weet tussen honden en katten. Al kan ik het niet nalaten om een persoonlijke voorkeur te hebben. Dat gaat zo. Ieder mens heeft nu éénmaal een bepaalde voorkeur. En mijn persoonlijke voorkeur gaat nog altijd uit naar vrouwen. En duvels.
Er zijn meer dan veertig soorten diëten. Dat ben ik te weten gekomen na enig opzoekingswerk op het internet. Hoeveel er precies zijn weet ik niet. Ik ben gestopt met zoeken. Het werd teveel. Maar dat er een dieet is voor iedereen is duidelijk. Sommige diëten hebben met geloof te maken. Maar dat zijn geen echte diëten. Dat is meer een soort van afspraken die gelovigen onder elkaar gemaakt hebben. Alle andere diëten hebben zo hun specifieke voordelen. Sommigen ook enkele nadelen natuurlijk. Zo zijn er diëten om gewicht te verliezen. Dat zijn de meest gebruikte. Zoals het weight watchers dieet, het montignacdieet, het moermandieet om er maar enkele te noemen. Want er bestaan ook andere en minder bekende. Of hebt u al gehoord van het houtsmullerdieet, of het provocatiedieet of het mazdaznandieet? En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan met onbekende en dus ook minder populaire diëten. En er zijn dan ook de zoutloze diëten, of het gluten-vrije dieet. Die zijn dan speciaal voor mensen die het voor de gezondheid doen. Maar de beste moeten nog komen. Wat dacht je van een frietdieet? Het bestaat. Echt waar. Het is wel niet om te vermageren. Al kan ik begrijpen dat er mensen zijn die daar wel degelijk van vermageren. Ik kan mij zo voorstellen dat ik na een week of twee frieten eten de frieten kotsbeu ben. En dus ook veel minder zal eten. En dat is toch altijd de bedoeling. Minder eten dan gaat er gewicht af. En dan is er nog het chocolade dieet. Ook dat bestaat echt. Volgens onderzoekers zou dat helpen om de suikerspiegel en het cholesterolgehalte naar omlaag te krijgen. Interessant om te weten. Al is er nog beter. Het wijndieet. Dat zou helpen tegen diabetes, dementie en hartziekten. En als je dat samen met het chocoladedieet doet wordt je gegarandeerd 100 jaar. Zonder dement te worden. Als dat geen mooi vooruitzicht is. Maar het beste dieet is volgens mij het bierdieet. Dagelijks de nodige hoeveelheid bier houdt een mens gezond. En niet onbelangrijk. Het is lang vol te houden. En het maakt niet uit welk bier het is. Alle bieren zijn uiterst geschikt. Nu weet ik dus waarom ik nooit verdik. Door het bier natuurlijk. Mijn dagelijkse portie gezondheid in een glas. Eigenlijk ben ik al van mijn achttiende op dieet. Ik ben niet meer of minder dan een gezondheidsfreak. Door mijn eigen persoonlijke dieet. Het duveldieet.
Het was te verwachten. Kleinzoon van 10 is nieuwsgierig. Zoals elk kind van die leeftijd. En vermits het schoolvakantie is verveeld dat kind zich wel eens. Toevallig vond hij een oud boek. Het guinness book of records. Interessante weetjes voor een kind dat steeds op zoek is naar het grootste, het beste, het sterkste en wat er zo nog allemaal aan records bestaan. Een halve dag ben ik er mee bezig geweest. Al waren al die records een tikkeltje overjaars. Kleinzoon had er toch iets van opgestoken. Al was het maar hoe onnozel sommige records waren. Maar de records bleven ook in mijn hoofd hangen. Dus begon ik mij af te vragen wat nu eigenlijk de beste uitvinding ooit was. Dergelijke zaken staan niet in het guinness book of records. Omdat dat nogal persoonsgebonden is. Zou het wiel de beste uitvinding zijn die ooit gedaan is? Voor mij in ieder geval niet. Ik heb andere interesses. Voor mij is de beste uitvinding die ooit gedaan is de pil. De anticonceptiepil. Dat is nog eens een geniale uitvinding. Vrijheid, blijheid. Doorgaan tot het einde. Geen zorgen om eventuele gevolgen. Geen telwerk vooraf. Vergeet voor het zingen de kerk uit. Uit volle borst mag er gezongen worden. En in dit specifieke geval uit volle....juist ja. Ook vrouwen hebben er veel aan. Ze zijn ten allen tijde te vinden voor een pleziertje. Enfin, min of meer toch. En ze moeten geen gevolgen dragen van een beetje buitenechtelijk gedrag. Geen eigen schuld, dikke bult. Het is puur genot, zonder dikke bult. En zonder een jengelend kind voor de volgende twintig jaar. Jazeker, voor mij is de pil de beste uitvinding ooit. De uitvinder verdient een groot standbeeld. En een medaille voor goed gedrag en zeden. Ik heb het eens opgezocht. De uitvinder van de pil is een Belg. Een zekere Ferdinand Peeters. Die man is de redder van de mensheid. De overbevolking is een halt toegeroepen door toedoen van een Belg. Als dat geen reden is om trots op te zijn dan weet ik het ook niet. Tot in de eeuwigheid moet die man geroemd worden. Maar als er een beste uitvinding bestaat dan bestaat er ook een slechtste. Weer forceerde ik mijn hersencellen om te overdenken wat nu eigenlijk de slechtste uitvinding zou kunnen zijn. Na lang nadenken stond mijn besluit vast. De allerslechtste uitvinding ooit gedaan is zonder twijfel de BH. Welke achterlijke oen heeft het in zijn bovenkamer gehaald om de speerpunten van het vrouwelijk schoon te verstoppen. Wie kan zo dom zijn. Dat moet zeker een gefrustreerde maniak geweest zijn. Want welk nut heeft een BH? Kom me niet vertellen dat een BH dient om de borsten te ondersteunen. De vooruitstekende blikvangers van een vrouw moeten niet ondersteunt worden. Integendeel. Laat maar losjes hangen. Dat is juist het mooie ervan. Zwierige, opwippende onderdelen van een vrouwenlichaam moeten vrij en vrolijk zichtbaar zijn. Het dragen van een BH moest wettelijk verboden worden. Zoals er een rookverbod is moet er ook een BH verbod komen. Met controleurs. Mannen die niks anders doen dan vrouwen controleren op het niet dragen van een BH. Ik ben kandidaat. In mijn vrije tijd ben ik bereid om eigenhandig controles te doen. En eventuele boetes op te leggen. Strenge boetes. Ter plaatse in natura te betalen. Maar weer was mijn nieuwsgierigheid gewekt. Welke onderontwikkelde debiel had de BH uitgevonden. Na enig opzoekingswerk wist ik het. En het was te verwachten. De uitvinder van de BH was... een vrouw.
Welk slipjestype ben jij Dat was de titel van een artikel. Mijn interesse was meteen gewekt. Niet dat ik een fanatiek voorstander ben van slipjes. Mij gaat het er vooral om wat er in de slipjes zit. Maar de verpakking mag ook mooi zijn. En voor alle duidelijkheid, het gaat over vrouwenslipjes. Er blijken maar liefst acht soorten te bestaan. En allemaal hebben ze hun voor- en nadelen zo blijkt uit het artikel. Volgens de schrijfster dan. Want het was natuurlijk een vrouw die het stukje geschreven heeft. Voor een man is het enkel belangrijk hoe snel een slipje uit kan. De rest is bijzaak. Vooreerst was er de Brazilian. Een soort slipje dat het midden houdt tussen een gewone onderbroek en een string. Met als voordeel dat het onder elk kledingstuk kan gedragen worden. Als nadeel dat het nogal makkelijk omhoog kruipt. Vooral aan de achterkant. Dat lijkt mij niet zo direct een nadeel, maar goed. Dan was er ook nog oma's onderbroek. De klassieker bij een vorige generatie vrouwen. Het grote voordeel van een dergelijk geval is dat je het ook kan gebruiken als tent. Een nadeel is de elastiek. Als die stuk gaat zakt alles tot op de enkels. Dan volgt de string. Het complete tegendeel van oma's onderbroek. Van de hoeveelheid textiel van oma's onderbroek kan je twintig strings maken. Maar je kan er wel veel plaats mee uitsparen in de kleerkast. Het nadeel zou het koordje zijn. Dat kriebelt tussen de billen. Dan maar beter een Frans slipje. Een zijden of satijnen niemendalletje. Meer een mini rokje. Heel mini dan. Als voordeel heeft dat ding dat sommige mannen er gek op zijn. En als nadeel dat het gemakkelijk verschuift. Dan is er nog de Shapewear. Volgens de schrijfster de beste uitvinding sinds het wiel. Al kan ik daar niet mee akkoord gaan. De Shapewear is een slip en korset in één. Een slip die zowel de billen als de buik volledig insluit. Tot onder de borsten van een vrouw reikt dat geval. Een soort dwangbuis dus. Raak daar maar uit als het dringend is. Maar het heeft ook een voordeel. De buik is zodanig ingesnoerd dat elke vrouw er slank uitziet. Toch maar kiezen voor de simpele slipjes dan. Met tekeningetjes op. Verkrijgbaar in pakjes van vijf of zes stuks. Bovendien erg goedkoop. Maar niet erg elegant. Zeker niet onder een mini kleedje. Bij een licht briesje kan Hello Kitty of Mickey mouse wel eens zichtbaar worden. Iets anders dus maar. De boxershort. Mannenondergoed voor vrouwen. Die zouden comfortabel zijn. En warm. Te warm zelfs. Zo warm dat er niks comfortabel meer aan is. Ook niet het ideaal. We zullen dan maar overgaan naar de bikinislip. Eenvoudige, goedkope en comfortabele slipjes die sexy genoeg zijn en toch groot genoeg zijn om alles te bedekken. Langer dan enkele wasbeurten gaan ze wel niet mee. Maar dat mag geen bezwaar zijn. Volgens de schrijfster is er dus keuze genoeg. En ze eindigt haar artikel met de vraag welke slip jij het beste vindt. Voor mij is het antwoord simpel: Geen slipje.
De Londense buitenwijk Waltham Forest is uitgeroepen tot islamitisch emiraat. Dat hebben een aantal fundamentalisten zo beslist. Er is daar een concentratie van moslims en dus hebben ze daar eenzijdig de strenge islamitische shariawetgeving opgedrongen aan de rest van de bevolking. De groepering muslims against crusades hebben affiches geplaatst met als tekst U betreedt nu een zone die onder de sharia staat-hier gelden islamitische wetten. De overheid heeft de affiches weliswaar onmiddellijk laten verwijderen, maar toch vind ik dat een zorgwekkende toestand. Je zal het maar meemaken dat je daar woont. En van de ene dag op de andere is roken, alcohol, muziek en porno verboden. Dat zijn nu net de zaken die het leven de moeite waard maken. Maar dat mag niet meer. Op straffe van steniging. Want volgens hun onnozele wetten worden zelfs vrouwen verplicht om een boerka te dragen. Ook op straffe van steniging. Het is vrouwen en mannen verboden om vrijelijk met elkaar om te gaan. Je mag dus geen glas gaan drinken met een iemand van het andere geslacht of je wordt geslacht. En dan zijn daar nog voorstanders van. Een getuige verklaart in een krant dat hij het maar normaal vindt. De man vindt het schandalig dat er geen mensen mogen gestenigd worden. Je moet wel goed gek zijn om je aan dergelijke wetten te onderwerpen. Maar het mag duidelijk zijn dat moslims aan een opmars bezig zijn. Dat zien we in ons land ook. Ze klitten samen om dan enclaves op te richten. In het begin kleinschalig en zo langzaam maar zeker uit te breiden. Tot en met politieke partijen. Om vervolgens de bevolking te onderdrukken. Tot meerdere eer en glorie van hun eigen profijt. Iedereen die het niet eens is met hun krankzinnige ideologie zal gestenigd worden. Wat komen die gekken hier eigenlijk doen? Dat ze wegblijven. Onze overheid moet veel strenger optreden tegen dergelijke achterlijke maniakken. Aanpassen of ophoepelen is mijn devies. Want ik zie het nog niet gebeuren dat ik me zo maar ga laten doen. En ik zal wel niet alleen zijn. Alhoewel er in ons land nu al een heksenjacht bezig is tegen rokers. Het volgende zal wel een alcoholverbod worden. En wat gaat het volgende dan worden? Onze samenleving gaat helemaal ten onder aan wetten en regeltjes. Gaan ze binnenkort al die zondaars stenigen? Ik heb zo een licht vermoeden dat ze veel stenen te kort zullen komen.
Een artikeltje gelezen van Dick Swaab. Waarschijnlijk een onbekende voor de meesten. En eerlijk gezegd had ik er zelf ook nog nooit van gehoord. Maar de man is gepensioneerd hoogleraar aan de universiteit van Amsterdam. Tevens was hij dertig jaar directeur van het Nederlands instituut voor hersenonderzoek. Een neurobioloog dus. Of in verstaanbare taal; een breinprutser. Iemand die met veel uitleg een simpel gegeven heel ingewikkeld kan maken. En vanuit zijn ivoren toren gaat hij eventjes zijn waarheid etaleren in een boek. De enige echte en onvervalste waarheid over de menselijke hersenen. Het lijk er wel op dat elke gepensioneerde begint te schrijven tegenwoordig. Maar goed, dat mag. Maar wat de man beweert in zijn boek is volgens mij, om het zacht uit te drukken, voor interpretatie vatbaar. Volgens Dick Swaab bestaat vrije wil niet. Geen mens ter wereld heeft een vrije keuze. Heel het leven van een persoon is genetisch bepaalt. Alles ligt al vast van in de baarmoeder. Slechts een heel klein procentje van het karakter wordt gevormd door de eerste levensjaren. Een crimineel wordt als crimineel geboren. Niets aan te doen. En bestraffen zal niet helpen. Nee, volgens Dick kan je een crimineel enkel belonen. En dan hopen dat het zal verbeteren. De rechters zouden er dus beter aan doen om geen straffen uit te spreken. Wel snoepjes uitdelen. Crimineeltjes zouden met liefde en geschenken overladen moeten worden. De rechters zijn dus op goede weg als ik zie welke straffen er tegenwoordig uitgesproken worden. Criminelen kunnen hooguit behandeld worden. Door psychiaters. Al voegt hij er onmiddellijk aan toe dat behandelen slechts een heel miniem effect heeft. Niemand heeft immers een vrije wil. En als criminelen zich niet willen laten behandelen kunnen ze daar helemaal niks aan doen. Al wat er dan nog te doen valt door de gemeenschap is ze een geweer geven en veel succes te wensen. Onderwijs is ook zoiets volgens de man. Het heeft geen enkel nut om veel onderwijs te geven. Niemand kan uit vrije wil beslissen om onderwijs te volgen. En iemand die geen onderwijs wil volgen kan daarvoor niet aansprakelijk gesteld worden. Het hangt vooral af van wat er in de baarmoeder gebeurd is. Een slechte dracht en een vleugje erfelijkheid is oorzaak van alles. Het zou allemaal voorgeprogrammeerd zijn. Door generaties voor ons. Waar maken we ons dus zorgen over. Schaf alle onderwijs af. Begin met selectief kinderen te kweken en de genieën schieten als paddenstoelen uit de grond. Rechtstreeks uit de baarmoeder. Volgens zijn theorieën is er dus allemaal weinig of niks aan te doen. De hersenen zijn wat ze zijn. Het zit hem in de genen. Zou het kunnen dat Dick Swaab ook een probleempje had in de baarmoeder. Misschien zijn stamboom eens nakijken. Want erfelijkheid heeft er ook mee te maken.
Sinds vrouwlief een dieet volgt is ze al 1kg vermagerd. Ik 5 kg. Het is dus een efficiënt dieet. Vrouwlief is er fier op dat WE al 6 kg afgevallen zijn. Niet dat er bij mij kilo's te veel waren. Maar WIJ verliezen gewicht dank zij het dieet. En het is natuurlijk rooskleuriger om te kunnen zeggen dat er al 6 kg af is. Diëten is nu éénmaal een modetrend die moet gevolgd worden. Want gezond. En gezondheid staat bovenaan het verlanglijstje. We willen blijkbaar allemaal gezond sterven. Nochtans heb ik andere ideeën over het leven. Als er ook maar één onderdeel van mijn lichaam niet totaal versleten is bij mijn overlijden zou ik er spijt van hebben. Alles moet opgeleefd zijn. Totaal uitgediend en uitermate geschikt voor de verbrandingsoven. Opgeruimd staat netjes. En het enige dat telt voor mij is dat elk onderdeel dan ook ten volle benut werd. En dat probeer ik dan ook. Alles opleven bedoel ik dan. Behalve wat eten betreft. Ik ben nooit een grote eter geweest. En al zeker geen zoetigheden. De hoeveelheid eten dat er in een gemiddeld restaurant op een bord komt is voldoende om mij een week in leven te houden. Om maar te zeggen dat ik mij nooit bekommerd heb om mijn gewicht. Wegens niet nodig. Als een mens weinig eet komt er ook geen gewicht bij. Maar mensen blijken dikker te worden. Er zijn er steeds meer met overgewicht. Vooral in de verenigde staten is dat een probleem. Dat zal dan wel door de voeding komen. Obesitas is het grote probleem van de moderne mens. Steeds meer vreten mensen zich vol. Dat mag voor mij. Ieder doet maar wat hij of zij het beste vindt. Al zijn er wel slimmeriken die er hun profijt uithalen. Zo is er in Groot-Brittannië een wc-importeur die zo'n twee jaar geleden met het idee kwam om xxl-toiletbrillen te verkopen. Zijn omzet is intussen al verdubbeld. De extra grote toiletbrillen komen uit de VS. Of wat dacht je. Ze zijn maar liefst 13 cm groter dan de standaard. En kunnen 380 kg torsen. Dat zit beter voor mensen met een superzised ass. En iedereen wil goed zitten in het kleine kamertje natuurlijk. Ook mensen met een dikke kont. Bij mij moeten ze dat niet komen plaatsen. Anders riskeer ik om mee doorgespoeld te worden. Maar het is duidelijk dat de man een gat in de markt heeft gevonden. Letterlijk. Een groot gat.
Staatssecretaris van mobiliteit Etienne Chouppe komt met een nieuw verkeersreglement op de proppen. Een 216 pagina's lang document met maar liefst 540 verplichtingen. Dat was nodig volgens de man. Het vorige verkeersreglement is ondertussen al 36 jaar oud. En 36 jaar is de pensioenleeftijd voor een reglement volgens onze staatssecretaris. Kan zijn. Er komen ook een aantal nieuwe borden bij. Maar dan volgt een, volgens mij, rare uitleg. Want de bedoeling van die nieuwe borden is volgens Etienne Chouppe de wildgroei van verkeersborden op te vangen door er nog bij te plaatsen. Vereenvoudigen door onoverzichtelijker te maken dus. Nu heb ik maar een simpel boerenverstand maar dat lijkt mij toch iets te ver gezocht. Iedereen weet dat er op sommige plaatsen zoveel borden staan dat een kat haar jongen er niet meer in terugvindt. Op nog andere plaatsen lijkt het alsof de enige uitweg erin bestaat om op te stijgen. Allemaal verbodsborden en op het enige gebodsbord staat een pijl naar boven gericht. Naar omhoog dus. Maar dat gaat allemaal opgelost worden met de nieuwe borden. Ze gaan daar nog enkele borden bijplaatsen. Zoals een bijkomend gebodsbord met de verplichting om de dimlichten aan te steken. Kwestie van de borden beter te zien waarschijnlijk. Ook een nieuw gevarenbord komt erbij. Je kent dat wel. Een driehoekig en roodomrand bord met een tekeningetje op waarop te zien is welk gevaar je mag verwachten. Bij het nieuwe bord is dat dus mist. Je moet al een heel fantasierijke geest hebben om daarop mist te herkennen. Er staat een afbeelding van een halve auto op met enkele streepjes. Mij lijkt het eerder dat de automobilist moet oppassen voor een sloopbedrijf. Maar goed. Dat moet mist voorstellen. Niet dat er op die plaats altijd mist hangt. Nee, maar de kans bestaat dát er mist is. En zo kan ik er nog wel enkele verzinnen. Wat dacht je van een gevarenbord dat waarschuwt voor regen. De kans dat het op sommige plaatsen regent is reëel in ons land. Of een bord dat waarschuwt voor sneeuw. Ook dat kan gebeuren. En terwijl we toch bezig zijn het zaakje te vereenvoudigen. Misschien eentje dat waarschuwt voor neerstortende vliegtuigen. Je weet maar nooit. De automobilist is dan toch gewaarschuwd. Maar over waarschuwen gesproken. Zouden we niet beter gevaarsborden plaatsen aan de grenzen van ons land. Gewoon om de buitenlanders te waarschuwen dat ze in een oerwoud van verkeerstekens gaan terechtkomen. Mijn voorstel zou dan zijn, een driehoekig roodomrand bord met de foto van Etienne Chouppe.
In Oostenrijk bestaan er ook absurde wetten. Zo is er in Oostenrijk een wet die toelaat om, wegens religieuze redenen, met een hoofddeksel op de officiële pasfoto van het rijbewijs te prijken. En daar heeft ene Niko Alm gebruik van gemaakt. Alm is een geboren en getogen Oostenrijker maar wilde met zijn daad toch iets duidelijk stellen. Hij liet dus maar een pasfoto maken met een vergiet op zijn hoofd. Speciaal voor zijn rijbewijs. Dat viel niet mee. Want in eerste instantie werd de foto dan ook geweigerd. Alm werd naar een psychiater gestuurd om te onderzoeken of hij wel in staat was om een auto te besturen. Daar slaagde hij met vlag en wimpel. En toch bleef de overheid weigeren. Maar snuggere Alm liet zich niet doen. Hij beweerde bekeerd te zijn tot het pastafarianisme. En, echt waar. Ik verzin niks. Het is de echte waarheid. Pastafarianen zijn aanhangers van de kerk van het vliegend spaghettimonster. Een religie van atheïsten die in 2005 ontstaan is in de V.S. Zoek maar op, het is de echte onvervalste waarheid. Maar goed. Onze Alm kreeg zijn rijbewijs, met foto met een vergiet op zijn hoofd. Nu wil de man zelfs verder gaan. Hij wil de kerk van het vliegend spaghettimonster officieel laten erkennen in Oostenrijk. Moet kunnen vind ik dan. Er zijn al stommere godsdiensten officieel erkent. Moslima's lopen ook rond met uiterlijke kenmerken van hun geloof. Een hoofddoek is toch een duidelijk signaal aan de wereld om te tonen dat ze met de gemeenschap niks te maken willen hebben. Waarom zou onze vriend Niko Alm dan niet mogen tonen aan de wereld welk geloof hij aanhangt? Als ik dat zo zie dan zijn er nogal wat verschillende religies. Afgaand op het hoofddeksel bedoel ik dan. Op Waregem koerse bijvoorbeeld zijn er alle soorten hoofddeksels. Allemaal een verschillend geloof veronderstel ik dan. Vooral de vrouwen zijn van allerhande religies. Elk hoofddeksel heeft blijkbaar zijn betekenis. Als er daar iemand met een vergiet op zijn hoofd rondloopt weet je dus al over welke religie het gaat. Welke religies die anderen moeten voorstellen weet ik ook niet. Al zag ik een tijdje geleden onze koningin Fabiola ook met iets speciaals op haar hoofd. Was dat ook een teken van één of ander nog onbekend geloof? Dat leek wel iets dat ontploft was. Zou koningin Fabiola aanhangster zijn van de big bang theorie? Of verbeeld ik mij dat maar. Maar wat mij het meeste opvalt is dat al die verschillende religies toch in vrede bij elkaar komen. Zowel op Waregem koerse als op adellijke feesten. Zeg nu nog dat het multiculturalisme mislukt is.
Dat er nog mannen zijn heb ik met eigen ogen kunnen zien. Met vijf waren ze. Op een zaterdagmorgen acht uur kwamen ze samen bij één van hen. De man had met zijn vriendin een huis gekocht en er moesten renovaties gebeuren. Onder andere de dakpannen moesten dringend vervangen worden. Hij had dan maar enkele vrienden opgetrommeld. Allemaal dertigers. Kerels die van aanpakken wisten. Waaronder een paar kleine zelfstandigen die beroepshalve in de bouw werkten. Zelf had hij al één en ander klaargezet. Zoals een container, enkele ladders en een liftinstallatie. En natuurlijk het allerbelangrijkste: twee bakken bier. De nieuwe pannen stonden netjes op paletten naast het huis. Ze begonnen uiteraard met het verwijderen van de oude pannen. Dat ging relatief vlug. Een paar uur later lag de container vol met de afgedankte pannen. Maar toen bleek er een probleem. Eén van de balken was aan vervanging toe. Al was dat voor hen blijkbaar niet echt een probleem. Want hoe ze het geflikt hebben weet ik niet maar binnen het halfuur hadden ze een nieuwe balk ter plaatse. Op maat gezaagd. En nog een kwartier later kwam er iemand met een liftwagen een liftje toesteken. De liftwagen was blijkbaar eigendom van een grote elektriciteitsleverancier. Maar dat doet niks ter zake. De versleten balk werd vakkundig uitgebroken en vervangen door de nieuwe. Allemaal alsof het twee keer niks was. Ik stond erbij en keek ernaar. Met veel respect en een goed gevoel. Al is het tegenwoordig natuurlijk gemakkelijker. Met al de machines die ze ter beschikking hebben. Maar toch. Ze deden het toch maar. De pannen vlogen als het ware het dak op. De onderlinge grappen en het gelach waren een plezier om te aanschouwen. En het bier, tja, wat dacht je? Met een tevreden gevoel en moe geworden van het kijken ging ik er maar vandoor. Het zou allemaal wel in orde komen. In de namiddag ging ik, bij hoge uitzondering, een biertje drinken. Rond drie uur kwamen de gelegenheidsdakwerkers ook binnen. Goedgemutst en dorstig. Het werk zat erop. Er lag een spiksplinternieuw dak op het huis van hun vriend. En een feestje begon. Er werd gedronken en gelachen. Eventjes moest ik terugdenken aan mijn jongere jaren. Wij hadden ook dergelijke zaken voor elkaar gekregen. Nooit te beroerd om ergens een handje te gaan toesteken. En daarna een pint gaan drinken. Dat was nog vriendschap. En ik dacht dat zoiets niet meer bestond. Ik moet mijn mening bijstellen. Niet elke jongere is lui en vlug moe. De wereld is nog niet om zeep. Er zijn nog echte mannen. Kerels die geen probleem te groot vinden. Die voor alles een oplossing vinden. Er is nog vriendschap. Mijn duvel smaakte al een stuk beter.
Neen, het gaat niet over mini rokjes. Want bij de titel van dit stukje hoor ik jullie verdorven brein al tot hier werken. Dat is totaal verkeerd gedacht. Het gaat niet over rokjes tot net boven de navel. Ook niet over kleedjes tot net onder de navel. Niks van dat alles. Het gaat over mini groenten. Dat lijkt wel mode te worden. Het is begonnen met mini tomaten. Maar om één of andere reden heten die kerstomaten. Tomaten ter grootte van kersen hebben die naam wel verdiend. Nu heb ik zelf in een ver verleden zowat alle soorten groenten gekweekt. Ook tomaten. En het gebeurde wel eens dat er aan een plant een takje was met van die petieterige tomaatjes. Die waren net goed om in de puree te draaien. Samen met andere minder mooi gevormde scharminkels. Daar hoorden ze thuis. Gaan haar op mijn hoofd dat er aan dacht om die op tafel te zetten. Al waren die zeker niet slechter van smaak. Maar het oog wil ook wel wat. Per slot van rekening had ik ook mijn fierheid. Zelf gekweekte groenten mochten er even mooi uitzien als die uit de winkel. Maar tegenwoordig worden die kleintjes dus ook verkocht. Ze hebben alleen een andere naam gekregen. Al moet ik toegeven dat er ook al gemanipuleerde plantjes verkocht worden waar niks anders aanhangt dan miezerige mini tomaatjes. En die worden verkocht. Want lekker zijn ze zeker. Vooral als aperitiefhapjes. Maar er is dus duidelijk een nieuwe trend bezig. Want ondertussen zijn er nog meer mini groenten te koop. Zoals mini wortelen, mini bloemkolen, mini prei en al wat je maar kan bedenken. Die krijgen dan wel geen andere naam. Die soorten noemt men gewoon bij de bestaande naam met mini ervoor. Tja, waarom ook niet. Dat is duidelijk. Maar toch denk ik soms terug aan de tijd dat ik zelf nog vrijetijdkweker was. Ook bij mij gebeurde het wel eens dat er bonsai groentjes tussen de grote jongens stonden. Bij mij gingen al die vernepelingskes de composthoop op. Niet eens de moeite om te versnijden en in de soep te doen. Maar wat ik mij dan afvraag is waarom die duurder zijn dan de normale groenten. Per slot van rekening is dat gewoon afval. Maar vooral, waar dienen die voor. Is dat allemaal om als aperitief te gebruiken. Of zijn dat groenten voor kabouters. Mini groenten voor mini mensen. Of zit er een complot achter. Een soort verborgen agenda. Van een vrouwenorganisatie die de bedoeling heeft om de mannelijke potentie te ondermijnen. Want er komen meer en meer mini groenten. Zou het niet kunnen dat het de bedoeling is om alle mini groenten in te burgeren. Ook de selder. De grote selder vervangen door mini selder. Want de grote selder is beroemd om het potentieverhogend vermogen van de man. Als dat vervangen kan worden door de mini selder komt er van die potentieverhoging niet veel meer in huis natuurlijk. Dat zal het zijn. Het kan niet anders of er zitten vrouwen achter.
Ooit droomde ik ervan om een varken te zijn. Dat leek me het ideaal. Varkens hebben namelijk een orgasme van een half uur. En toen vrouwlief me duidelijk maakte dat ik echt wel een varken was geloofde ik haar niet. Ik kreeg nog altijd geen orgasme van een half uur. Maar dat was volgens vrouwlief dan ook het enige dat ik niet gemeen had met een varken. Voor de rest, een schoolvoorbeeld van een varken. En toch bleef dat halfuur-orgasme door mijn hoofd spoken. Zou dat nu echt niet kunnen? Als ik nog meer mijn best deed om varken te zijn zou dat wel lukken dacht ik nog. Maar helaas. Niks aan te doen. Hoe ik ook mijn best deed, ik kwam zelfs niet in de buurt van een superorgasme. Tot ik een artikeltje op het spoor kwam. Daarin was sprake van een orgastische toestand die vier maanden kon duren. Vier maanden!?!? Jawel, ik had goed gelezen. Vier maanden. Mijn interesse was natuurlijk meteen gewekt. Daar moest ik het fijne van weten. Het was dan wel enkel een orgastische toestand en geen orgasme pure sang. Geen orgasme dat vier maanden duurde, maar goed. Het was toch al duidelijk een stap in de goede richting. Stel je voor, als ik dat kon verfijnen naar een echt vier-maanden-durend-orgasme zouden drie orgasmes per jaar volstaan. Meer moest het niet zijn voor mij. Tot ik het artikeltje helemaal las. Een ware teleurstelling bleek het te zijn. De vier maanden durende orgastische toestand was enkel en alleen voor vrouwen. Helemaal niet voor mannen. De man werd hier weer schromelijk verwaarloosd. Gediscrimineerd. Over het hoofd gezien. De man werd enkel gebruikt als werktuig. Een accessoire om er voor te zorgen dat de vrouw aan haar trekken komt. Want volgens de Amerikaanse schrijfster en zelfbenoemde sexperte Nicole Daedone is haar remedie enkel werkzaam bij vrouwen. In haar boek beschrijft ze hoe een man gewoon gebruikt kan worden als seksspeeltje. Een attribuut dat enkel dient om een vrouw te bevredigen. De schrijfster heeft helemaal geen oog voor wat een man wil. Volgens haar moet een man ervoor zorgen dat zijn vrouw in de orgastische toestand blijft. Door strelen en complimentjes. De man moet zelfs zijn kleding aanhouden. Het piemeltje moet gevangen blijven. De vrouw moet dan weer wel haar bovenkledij uitdoen zodat de man hele dagen haar tepels kan en moet strelen. En daardoor komt de vrouw in een orgastische toestand die vier maanden kan duren. Op het eerste gezicht leek het me wel iets. Alle vrouwen zouden dan elke dag topless rondlopen. En alle mannen mogen dan naar believen elke naakte borst strelen. Een opwindende gedachte, dat wel. Maar dat er niks meer mocht gebeuren was een flinke teleurstelling. Maar ik heb toch nog andere bedenkingen. Het is nog gebeurt in de dierenwereld. Koeien worden ook elke dag gemolken. En dus worden de tepels van de koeien elke dag bewerkt. Voor de rest mag een koe slechts mondjesmaat naar een stier. De gevolgen hebben we gezien: dollekoeienziekte. Als we dus de richtlijnen van die schrijfster gaan volgen komt er een nieuwe ziekte aan: de dollevrouwenziekte.
Vlaanderen is verraden. Elke rechtgeaarde Vlaming heeft een mes in de rug gekregen. En een schop onder de kont. En een slag op het gezicht. En het bevel om te zwijgen en te werken. Tot meerdere eer en glorie van een bevolkingsgroep die niks anders wil dan profiteren. De meerderheid van de Belgische bevolking is aan banden gelegd. Minachtend aan de kant geschoven. Door weer dezelfden. Wie ook maar even verwacht had dat CD&v woord zou houden is bedrogen uitgekomen. De tseeven gaan voor postjes en daarvoor zijn ze tot alles in staat. Hun eigen vader en moeder willen ze desnoods vermoorden. De hele Vlaamse bevolking zal boeten omdat er zo'n 40% van de Vlamingen het gewaagd hebben op partijen te stemmen die opkomen voor de rechten van Vlaanderen en de eigen Vlaamse bevolking. Een omwenteling waren de laatste verkiezingen. Eindelijk waren er veel Vlamingen die inzagen dat het anders moest. Dat het voor eens en voor altijd uit moest zijn met de onderdrukking. Maar het was te verwachten. De verraders spanden samen. Spa , groen! en ovld waren er als de kippen bij om met de vijand mee te heulen. Hoe heette dat ook alweer tijdens de laatste wereldoorlog? Heette dat niet collaboratie? Het verraden van de eigen buren en familie om er zelf beter van te worden. Om de macht. En nu hebben die volksverraders het zover geschopt dat ze de CD&v ervan overtuigd hebben dat het beter is om Vlaanderen in de zak te zetten. Voor een aalmoes. Al heb ik een duister vermoeden dat het de oude CD&v krokodillen zijn die druk hebben uitgeoefend om een dergelijke ommezwaai te maken. Je gaat mij niet wijsmaken dat het de 21 juli toespraak van de Koning was die voor die ommezwaai gezorgd heeft. Die toespraak was duidelijk een paniekreactie om het eigen vel te redden. Zijn postje. Daar was de man bang voor. Niks meer of minder. Ja, dat zijn jullie van mij niet gewoon. Een persoonlijk standpunt. Wel nu is er dat dus. Geen stukje om te lachen. Maar een duidelijk standpunt. En dat ik hier duidelijk schrijf CD&v met kleine v is heel bewust gedaan. Voor mij mag die kleine v er zelfs afvallen. Want laat ons duidelijk zijn. Geen enkele v is het nog waard om bij die partij te horen. Laat ons eerlijk zijn; er zijn maar drie partijen die voor Vlaanderen iets willen doen en dat zijn simpel en eenvoudig: het Vlaams belang, NVA en LDD. Al de rest zijn kazakkendraaiers. Het mag ook eens eerlijk zijn.
Zal ik mijn glazen bol eens van onder het stof halen? En een voorspelling doen. Een beroep met toekomst voorspellen. Een beroep waar in de toekomst geld mee te verdienen valt. En waar je zelfs niet veel voor gestudeerd moet hebben. Een beetje handig zijn en een kleine investering doen volstaat. Aan klanten zul je geen gebrek hebben. Daar zijn onze overheden voor aan het zorgen. Ik zal alvast beginnen met aan mijn kleinzoon te vertellen dat hij zelfstandig ontstopper moet worden. Want dat is het beroep met toekomst. Ontstopper. Koop een camionette, een hogedrukreiniger met rioolslang en rioolrat en je bent klaar om te beginnen. Simpel. Want dat er in de toekomst veel aflopen gaan verstopt raken is zo klaar als pompwater. Volgens onze overheid moeten in de toekomst alle riolen immers ontdubbeld worden. Regenwater en afvalwater moeten gescheiden afgevoerd worden. Verplicht bij elke nieuwbouw en renovatie van bestaande woningen. Dat regenwater gaat dan via rivieren ongefilterd naar zee. Dat is geen probleem. Maar dat afvalwater moet via leidingen naar een waterzuiveringsinstallatie. Dat hebben slimme milieuspecialisten zo beslist. Allemaal goed en wel dus maar er is een klein probleempje. De slimme specialisten waren bij de bouw van zuiveringsinstallaties vergeten dat er ook regenwater door die buizen kwam. En om één of andere reden kunnen die installaties zoveel water niet verwerken. Pech dus. Maar daar hebben dezelfde specialisten een oplossing voor gevonden. Elke gemeente is verplicht om heel hun rioolstelsel te ontdubbelen. Elke huis is verplicht om afvoerleidingen te ontdubbelen. Met buizen van verschillende kleur. Dat zal goedkoper zijn dan een fatsoenlijke zuiveringsinstallatie te bouwen zeker. Maar dan komt het probleem. Waar tegenwoordig alle riolen een flinke spoelbeurt krijgen bij elke regenbui zal dat in de toekomst niet meer gebeuren. De leiding met het afvalwater zal dus wel regelmatig verstopt raken. En dan komt de ontstopper u blijgezind uit de nood helpen. Ook in het weekend. Voor een vriendenprijsje van zo'n 350 euro.
Eigenlijk kan ik er ook niet aan doen, maar mijn sterrenbeeld is tweelingen. Wat lees ik nu. Tweelingen zijn slim, grappig, extravert en willen veel kennis opdoen. Tot de kernkwaliteiten van tweelingen behoren veelzijdigheid, nieuwsgierigheid, gevat zijn en vlug van begrip zijn. En blijkbaar ook nog impulsief. Bovendien houden tweelingen niet van lief en rustig. Het moet dus vooruit gaan voor tweelingen. Komt daar bij dat tweelingen zowat superieur zijn aan alle anderen. Ze kunnen alles en iedereen naar hun hand zetten. Tja, zoveel lof kan ik alleen maar beamen natuurlijk. Daar mogen er veel een puntje aan zuigen. Goed om weten. Dat moet ik dringend eens uittesten. Wie weet lukt het wel. Al moet ik toegeven dat ik er tot nu toe niet veel van gemerkt heb. Misschien ben ik wel de uitzondering die de regel bevestigd. Maar dan ben ik ook eens verder gaan kijken. Als tweeling ben je nu éénmaal nieuwsgierig. En ik was speciaal benieuwd naar het sterrenbeeld schorpioen. Want ik ben immers al meer dan veertig jaar gehuwd met een schorpioen. Dat zou dus een uitstekende relatie moeten zijn. Want wie kan er tegenwoordig nog zeggen dat hij veertig jaar met dezelfde partner samenleeft. Maar wat blijkt? Een mannelijke tweeling en een vrouwelijke schorpioen passen helemaal niet bij elkaar. Dat is gewoon zelfmoord voor de tweeling. Een mannelijke tweeling stort zichzelf in de vernieling met een vrouwelijke schorpioen als partner. Een tweeling kan alles aan, behalve een schorpioen. In handen van een schorpioen is een tweeling een vogel voor de kat. Want die schorpioen zal de tweeling vermorzelen, vernietigen, verpulveren en tot stof herleiden. Geen haar op het hoofd van een schorpioen dat er aan denkt om ook maar één stukje van de wispelturige tweeling heel te laten. De genialiteit van de tweeling zal in de kiem gesmoord worden door de allesverslindende schorpioen. De tot nu toe onbekende uitvinder van het wiel was zeker niet getrouwd met een schorpioen. Anders reden de auto's nog steeds op vierkante blokjes. Want dat de uitvinder van het wiel een tweeling was mag wel duidelijk zijn. Eén van de grootste uitvindingen ooit en toch bescheiden, onbaatzuchtig en onbekend willen blijven. Typisch een tweeling. Maar mijn nieuwsgierigheid naar de schorpioen was meteen gewekt. Met wie zou een schorpioen dan wel best samengaan? Na enig opzoekingswerk bleek dat de schorpioen eigenlijk levensgevaarlijk is voor de gehele mensheid. Met zowat niemand komen schorpioenen overeen. De enige die een schorpioen een beetje kan intomen is de lepe tweeling. Door tot het uiterste van zijn kunnen te gaan is een tweeling in staat om, min of meer, paal en perk te stellen aan het venijn van de schorpioen. En ik heb de pech om met een schorpioen samen te leven. Maar ik heb wel al veertig jaar ervaring. Dat is ook niet mis. En, misschien overmoedig van mij, maar kan ik er nog een schorpioen bijnemen. Om eens uit te testen hoe dat gaat aflopen. Hoe sterk kan een ervaren tweeling zijn vraag ik mij dan af. Zouden die twee schorpioenen elkaar opvreten of gaan ze zich samen op mij storten? Zou ik zoiets aankunnen? Of word het mijn definitieve en roemloze ondergang. Of ben ik gewoon een masochist?
Geloof het of niet maar er bestaat een school of life. In Londen. Geen kleuterklasje maar een school voor volwassenen. Een mens kan het natuurlijk zo gek niet bedenken of het bestaat in Londen. Mensen die op een eiland leven houden er nogal eigenaardige levensstijlen op na. Beetje wereldvreemd. En dan moeten ze terug naar school. Om normaal te worden. Dus zijn er enkele slimmerikken die daarop inspelen en een school of life oprichten. Iedereen wil centen verdienen natuurlijk. Liefst op een gemakkelijke manier. En waarom dan geen school oprichten en de mensen wijsmaken dat er nood is aan opleiding voor mislukkelingen. Die losers nog een beetje geld aftruggelen. Mag voor mij. Ze moeten maar zo dom niet zijn om erin te trappen. En dat zijn zaken die ik graag opvolg. Want het verbaast mij altijd weer hoe dom sommige mensen kunnen zijn. Maar het is zoals Einstein ooit zei: Het heelal en de menselijke domheid kent geen grenzen. Al ben ik niet zeker van het heelal. Maar ik wijk af. Terug naar volwassenenonderwijs. Volgens de school of life in Londen schuilt het gevaar vooral in jaloezie. Die jaloezie wordt opgewekt door de media. Weeral de fout van de media dus. Zowat alles is tegenwoordig de fout van de media. Als mensen zich laten beïnvloeden door artikeltjes, zoals in dit blogje bijvoorbeeld, is het hek van de dam. Maar goed. Ik wijk, weeral, af. Het ging over de school of life. En over jaloezie. Door jaloezie geloven mensen dat ze mislukt zijn in het leven. Iedereen wil meer dan de buren of vrienden. En de media (weeral) blazen de verhalen van winners op. Zodanig dat zowat iedereen zich een mislukkeling voelt. Want een winner is iemand die Bill Gates heet. Die heeft het gemaakt. Iedereen wil een Bill Gates zijn. Dat zoiets niet kan komt bij de eerste de beste simpele ziel niet eens in aanmerking. Dat er ook wel mensen nodig zijn om een economie draaiende te houden die een Bill Gates in staat stelt om te experimenteren vergeten velen. Dat iedereen zijn steentje bijdraagt tot het algemeen belang wordt al eens vergeten. Iedereen is nuttig in deze maatschappij. Iedereen die iets presteert bedoel ik. Maar de jaloezie is volgens de school of life de grote oorzaak van alle ellende. Dat mensen jaloers zijn op anderen kan misschien wel zijn. En daar maakt die school of life aardig misbruik van. Al heb ik er zelf geen last van. Ik ben maar een simpel mens en met een paar duvels ben ik al tevreden. Wat mij echter wel opvalt in heel het verhaal van die school is gewoon het feit dat er over jaloezie nogal wat te doen is. En nooit over werken. En werken lijkt mij toch een conditio sine qua none. Je kan en mag dan best prachtige ideeën hebben maar zonder een goede aanpak kom je er niet. Maar de idee van een school laat me niet los. Eigenlijk zou ik zelf eens een school moeten beginnen. Niet over het leven, nee. Dat ben ik zelf nog volop aan het leren. Maar een school over het met mate drinken van duvel. Dan leer ik hopelijk zelf eens hoe ik een stukje kan schrijven dat een beetje samenhangend is.
Vrouwlief lijdt aan dieetitisch. Wegens het diabetisch zijn moet ze op haar voeding letten. Zelf heb ik al eens een poging gedaan om uit solidariteit mee te doen. Het is mij niet bevallen. En toch. Via opzoekingswerk op het internet is ze erin geslaagd om één en ander te weten te komen. Zo stootte ze op een website met recepten voor een diabetes dieet. En krijgt ze tegenwoordig allerlei mailtjes binnen met recepten. Daar heb ik in principe geen probleem mee. Maar toch wil ik één bepaald recept eventjes met jullie delen. Het gaat niet zozeer om de ingrediënten. Meer om wat er op het laatst mee moet gebeuren. Opeten is normaal gezien de bedoeling. Dat is ook wel de raad die gegeven werd. Maar toch is er iets wat niet volledig strookt met de bedoeling van het dieet denk ik dan. Het recept gaat als volgt.
Bereiding Was de komkommer en snijd hem in kleine blokjes Maak de radijs schoon en snijd ze in plakjes snij de ui in schijfjes snij de winterwortel in schijfjes meng alles door elkaar en voeg olie toe schik op een bord voeg peper en gemberwortel toe en meng bak de steak naar eigen smaak bak de frietjes in de frituurketel schik de steak en de frietjes op een bord en voeg de warme pepersaus toe hou het bord met de steak en de frietjes voor u. Met zout naar believen. zet het bord met de rauwkost voor .uw partner. smakelijk
Heel zeker ben ik niet maar volgens mij klopt er toch ergens iets niet.
Het is jaren geleden, maar de dag van mijn 50e verjaardag kreeg ik een origineel geschenk. Een opname in het hospitaal voor een spoedoperatie. Eigenlijk had ik iets anders verwacht. Maar goed. Een verblijf in het ziekenhuis was eens iets anders dan een kuuroord. Er was een vuiltje gevonden in mijn bloed en dat dreigde in mijn hersenen terecht te komen. Of wat er van mijn hersenen nog overbleef na 50 jaar verdorven leven. Het was levensgevaarlijk volgens mijn dokter. Voor de rest niks ernstigs. Er moest alleen dringend worden ingegrepen. En voor degene die het moest interesseren. Het is goedgekomen. Behalve dan de vele hersencellen die ik kwijt was door veelvuldig alcoholgebruik. Maar die waren toch al afgestorven. Doet er niet toe. Waar het om gaat is dat bij een opname in het ziekenhuis nogal wat vragen gesteld werden. Het eerste wat mij gevraagd werd was welke medicijnen ik nam. Geen dus. Dat kon de juffrouw moeilijk geloven. Een 50 jarige die geen medicijnen nam. Dat had ze nog niet meegemaakt. Zelfs geen slaapmiddel? Wou ze nog weten. Neen, zeker geen slaapmiddel. Ach ja, op tijd en stond een aspirientje tegen de hoofdpijn na een nachtje doorzakken. Maar dat telde niet mee. Het moesten medicijnen zijn die regelmatig geslikt werden. En dat was iets waar ik absoluut niet moest van weten. Maar het was niet te vermijden. Na de operatie volgden onderzoeken allerhande. En wie zoekt die vindt zegt het spreekwoord. Zo werden er ook bij mij zaken gevonden waarvan ik zelf nog nooit gehoord had. Die moesten dan preventief behandeld worden. Met pillen. Nu behoor ik dus ook tot de vaste klanten van de farmaceutische industrie. Met pillen tegen te hoge cholesterol, tegen te lage cholesterol, tegen te hoge bloeddruk, tegen te lage bloeddruk en wat weet ik nog allemaal. En word ik nu beschouwd als een normale pillen slikkende mens. Al valt het volgens mijn dokter nog mee. Er zijn ergere gevallen naar het schijnt. Mensen die echt niet zonder pillen kunnen. Mensen die elke dag een reeks pillen slikken die levensnoodzakelijk zijn. Dat zijn geen klanten van de farmaceutische industrie maar sponsors. Al moet ik toegeven dat die pillen wel hun nut hebben. Velen danken er een lang leven aan. Al blijf ik een natuurlijke afkeer hebben aan al die chemische brol. En dus kan ik het niet laten om regelmatig de pillen te vergeten en mij te wenden tot de alternatieve geneeskunde. Een goed biertje. Of beter, twee goede biertjes. Of nog beter, drie....
Ik ben Fredje
