Geloof het of niet maar er bestaat een school of life. In Londen. Geen kleuterklasje maar een school voor volwassenen. Een mens kan het natuurlijk zo gek niet bedenken of het bestaat in Londen. Mensen die op een eiland leven houden er nogal eigenaardige levensstijlen op na. Beetje wereldvreemd. En dan moeten ze terug naar school. Om normaal te worden. Dus zijn er enkele slimmerikken die daarop inspelen en een school of life oprichten. Iedereen wil centen verdienen natuurlijk. Liefst op een gemakkelijke manier. En waarom dan geen school oprichten en de mensen wijsmaken dat er nood is aan opleiding voor mislukkelingen. Die losers nog een beetje geld aftruggelen. Mag voor mij. Ze moeten maar zo dom niet zijn om erin te trappen. En dat zijn zaken die ik graag opvolg. Want het verbaast mij altijd weer hoe dom sommige mensen kunnen zijn. Maar het is zoals Einstein ooit zei: Het heelal en de menselijke domheid kent geen grenzen. Al ben ik niet zeker van het heelal. Maar ik wijk af. Terug naar volwassenenonderwijs. Volgens de school of life in Londen schuilt het gevaar vooral in jaloezie. Die jaloezie wordt opgewekt door de media. Weeral de fout van de media dus. Zowat alles is tegenwoordig de fout van de media. Als mensen zich laten beïnvloeden door artikeltjes, zoals in dit blogje bijvoorbeeld, is het hek van de dam. Maar goed. Ik wijk, weeral, af. Het ging over de school of life. En over jaloezie. Door jaloezie geloven mensen dat ze mislukt zijn in het leven. Iedereen wil meer dan de buren of vrienden. En de media (weeral) blazen de verhalen van winners op. Zodanig dat zowat iedereen zich een mislukkeling voelt. Want een winner is iemand die Bill Gates heet. Die heeft het gemaakt. Iedereen wil een Bill Gates zijn. Dat zoiets niet kan komt bij de eerste de beste simpele ziel niet eens in aanmerking. Dat er ook wel mensen nodig zijn om een economie draaiende te houden die een Bill Gates in staat stelt om te experimenteren vergeten velen. Dat iedereen zijn steentje bijdraagt tot het algemeen belang wordt al eens vergeten. Iedereen is nuttig in deze maatschappij. Iedereen die iets presteert bedoel ik. Maar de jaloezie is volgens de school of life de grote oorzaak van alle ellende. Dat mensen jaloers zijn op anderen kan misschien wel zijn. En daar maakt die school of life aardig misbruik van. Al heb ik er zelf geen last van. Ik ben maar een simpel mens en met een paar duvels ben ik al tevreden. Wat mij echter wel opvalt in heel het verhaal van die school is gewoon het feit dat er over jaloezie nogal wat te doen is. En nooit over werken. En werken lijkt mij toch een conditio sine qua none. Je kan en mag dan best prachtige ideeën hebben maar zonder een goede aanpak kom je er niet. Maar de idee van een school laat me niet los. Eigenlijk zou ik zelf eens een school moeten beginnen. Niet over het leven, nee. Dat ben ik zelf nog volop aan het leren. Maar een school over het met mate drinken van duvel. Dan leer ik hopelijk zelf eens hoe ik een stukje kan schrijven dat een beetje samenhangend is.
|