Over mijzelf
Ik ben Fredje
Ik ben een man en woon in Hoeilaart (Belgie) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 04/06/1950 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, digitale fotografie.
Ik ben reeds meer dan 40 jaar gehuwd met Annie
Inhoud blog
  • Het snelle leven
  • Rijexamen
  • Steak-en-blow-job-day
  • Lang geleden
  • Terug thuis
  • operatie
  • Doodmoe
  • Stress
  • Toeval
  • Energie in overvloed
  • Het einde is nabij
  • Gent
  • Toekomstige beroepen
  • Nog eens over vrouwen
  • Analyse
  • Afgeluisterd
  • Wat als....
  • Transgenders
  • Wraak
  • Drinken en werken
  • Sterke vrouwen
  • Beleggen
  • Tijd voor verandering
  • Waardig oud worden
  • File
  • 12-12
  • Wekkerradio
  • 'Close encounters' aan de Belgische kust
  • De excuus-allochtoon
  • Eet meer baarmoeders
  • Licht getinte internetkranten
  • Het monster van de parkvijver
  • Tripel hop
  • Besmettelijk virus treft gemeentepersoneel
  • Ruzie
  • Racisme,discriminatie en vooroordelen
  • Het babyboomer-syndroom
  • Vandaag...
  • Start to...
  • Kanker
  • De vredelievende islam
  • Fiscale spitstechnologie, zo werkt dat.
  • De trajectbegeleidster gepakt
  • Vechten voor god
  • Bierweetjes
  • Sneeuw
  • Tina
  • Waarschuwingen
  • Ribbedebie
  • Meester Jo
  • Verdikken
  • Kousen
  • Woorden
  • Vreemdgaan voor dummies
  • Kiekeboe
  • Kerstmis
  • Een vrije mening
  • Voeding
  • Hint
  • Herfst
  • Ontmaagding
  • Tolerant
  • Noorwegen
  • Kuifje
  • De morgen
  • Visser
  • Post
  • Voorbij
  • Dementie
  • Internet
  • Huwelijk
  • Sixties
  • Verslaafd?
  • Spelen
  • Prestaties
  • Femme
  • Leuven
  • Konijn
  • vrouwen
  • 21 juli
  • Liefdesverdriet
  • IQ
  • Lucifers
  • Lente
  • Ontmoeting
  • Onnozel
  • Dop
  • Onderwijs
  • Plafond
  • BH
  • Slipje
  • Gevangenen
  • Australië
  • Vrouwen & seks
  • Ed
  • Antiek
  • Aantrekkingskracht
  • Betasten
  • Geboorte
  • Kermis
  • Vrouw
  • Scheiden
  • Pijp
  • Halal
  • Gezond?
  • Zonder
  • Taal
  • Winden
  • Leven
  • Tet
  • Onhandelbaar
  • Prijzen
  • Begrafenis
  • Kleur
  • Café
  • Nieuwstraat
  • Probleem
  • Junkfood
  • Verbod
  • Bloeddruk
  • Verliefdheid
  • Relativeren
  • Sancties
  • Sheriff
  • Roulot
  • Kinderdorp
  • Alcohol
  • Papierwinkel
  • Postjes
  • Rampen
  • Ongeval
  • Verstopt
  • Toeval
  • Koning
  • Energie
  • Generatie Y
  • Ziek
  • Sporten
  • Stront
  • Schaarbeek
  • Dieetrobot
  • Vreemdgaan
  • Einde
  • Kabouch
  • Hawkin
  • Verschil
  • Zat geweest?
  • Belastingcontrole
  • Zorgen
  • Kerstmis
  • Evolutie
  • Staking
  • Gronemeyer
  • Droom
  • Gevangenis
  • Luckas
  • Condoom
  • Priesters
  • Naakt
  • Trabelsi
  • Regering
  • Oud
  • Indoctrinatie
  • School
  • Eten
  • Tegenstellingen
  • Printen
  • Weetjes
  • Rekeningen
  • Fait divers
  • Sint
  • Handoplegging
  • Rellen
  • Gips
  • Fluisteraar
  • Winter
  • Loopband
  • Professor
  • Bomen
  • Hersenen
  • Leven
  • Opvang
  • Satellieten
  • Feest
  • Wijn
  • Probleem
  • Toekomst
  • Vibrator
  • Testament
  • Kat en hond
  • Soilent
  • Griekenland
  • Daggering
  • Carwash
  • Penis
  • Ig Nobel
  • Studie
  • Nostalgie
  • Amerikaan
  • Monogamie?
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Zoeken in blog

    Wablieft
    Wondere wereld
    Niks wereldschokkend, niks belangrijks en alles met een dikke korrel zout te nemen
    25-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kiekeboe

     

    Hallo, hier ben ik weer. Het is een tijdje geleden dat ik nog eens een stukje geschreven heb voor mijn blog. Dat komt omdat ik een tijdje bezig was met herbronnen. Met mezelf in vraag stellen. Het doel van mijn bestaan doorgronden. Een richting geven aan het leven. De diepere zin van mijn eigen bestaan onder de loep nemen. De psyche van mijn onderbewustzijn ontrafelen. Of om het in gewone mensentaal te zeggen; ik had geen goesting meer om iets te schrijven. Dat gaat zo in het leven. Soms is er eens een rustpauze nodig. Om te herbronnen, om mezelf in vraag te.... ach laat maar. Ik zal maar eerlijk zijn. Het ging gewoon niet. Geen inspiratie en nog minder zin. Maar ik heb de indruk dat er beterschap op komst is. Er hebben zich al een paar rare hersenkronkels gevormd. Nieuwe ideeën waar wel wat over te schrijven valt. Vooral dan onder de overkoepelende invloed van enkele frisse duvels. En die duvels zijn er de oorzaak van dat ik mij voorgenomen heb om minder te schrijven over het gevaar van extreme religies. Die kunnen alleen maar mijn leven vergallen. En ik ben niet van plan om mij te laten beïnvloeden door gekken die niet eens weten wat leven is. Achterlijke individuen die met hun stomme godsdienst de hele samenleving willen ondermijnen. We zullen wel zien wat de toekomst brengt. Over één zaak wil ik echter duidelijk blijven; de eerste stomme idioot die mij komt vertellen dat ik met mijn achterste omhoog moet gaan bidden voor mijn zaligheid kan zich aan iets heel onaangenaam verwachten. Ik wil leven en laten leven. Zonder angst voor de toekomst. Genieten van de dagen dat ik op deze aardbol nog mag rondlopen. Zonder mij zorgen te maken over wat dan ook. Tot spijt van wie het benijdt wil ik een gelukkige optimist blijven. Al wil dat natuurlijk niet zeggen dat ik vanaf nu geen kritiek meer zal hebben op wat voor religie dan ook. Of op achterlijke mensen. Of op manipulators. Of op bemoeials. Of op wereldverbeteraars. Of op eender wat er in mijn pervers brein komt. Want met een wispelturig brein zoals het mijne kan ik natuurlijk niks garanderen. Best mogelijk dat ik morgen weer uitpak met een stukje waar rasechte racisten een puntje kunnen aan zuigen. Maar goed. We zien wel. Voorlopig zijn mijn plannen om te schrijven over alledaagse zaken. Over zaken die niet direct ter zake doen. Futiliteiten waar niemand iets aan heeft. Rare dingen die op deze wondere wereld zoal gebeuren. Over eigenaardige, merkwaardige, zonderlinge wezens die deze aardbol bevolken. Vrouwen bijvoorbeeld.

     

    25-01-2013 om 00:00 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    17-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kerstmis

     

    In Brussel komt er dit jaar geen kerstboom. In de plaats komt een soort van constructie in metaal. Met lichtjes. De reden waarom is niet helemaal duidelijk. Volgens een officiële uitleg zou het zijn omdat electrabel het hele zaakje gaat sponsoren. Daar heb ik toch mijn twijfels over. Een elektriciteitsleverancier kan evengoed de kerstverlichting sponseren. En een kerstboom uit het hoge noorden laten overkomen zoals elk jaar. Maar dat doen ze dus niet. Het mag om één of andere reden geen boom meer zijn. Zou het kunnen dat de groenen er voor iets tussen zitten? Dat er geen bomen meer gekapt mogen worden? Of om het transport uit te sparen. Al kan dat geen probleem zijn in Brussel. Burgemeester Thielemans is toch “buumdroeger” en kan die boom gemakkelijk zelf gaan halen. Te voet. Met zijn selecte clubje buumdroegers. En onderweg nog enkele grote potten pakken. Bomen dragen en potten pakken is toch de specialiteit van de buumdroegers. Of zou het kunnen dat het volgens enkele politiek correcten niet gepast is om een kerstboom te plaatsen. Om te vermijden dat er op lange tenen getrapt wordt. Want er zijn nogal wat zogenaamde progressieven die de eigen cultuur als minderwaardig beschouwen. Al heb ik toch een moslim tijdens een TV interview horen verklaren dat hij geen probleem had met een kerstboom. In het Vlaams dan nog. Waar ze die gevonden hebben weet ik ook niet. Waarschijnlijk speciaal voor dat interview geïmporteerd. Want een Nederlandstalige melkchocolade Belg in Brussel is zo zeldzaam als een intelligente politieker. Maar goed, ondanks protest van verschillende Brusselaars komt er een metalen constructie in de plaats. Een constructie die niet eens lijkt op een boom. De vorm lijkt meer op iets dat het midden houdt tussen een boom en een halve maan. Maar wel met flikkerende lichten. Dat moet want voor Brusselaars moet het flikkeren. Brusselaars zijn gediplomeerde flikkeraars. Dat ondervinden we dagelijks. Vlamingen en flikkers worden in Brussel vakkundig buiten geflikkerd. Ook dat is Brussel. Al kan het me persoonlijk niet schelen wat er op de Brusselse grote markt staat. Van dichtbij zal ik het nooit onder ogen krijgen. Gewoon omdat ik niet in Brussel kom als het niet echt noodzakelijk is. En kerstmis is ook al niet mijn ding. Maar toch heeft een kerstboom een zekere charme. Een met slierten en lichten versierde boom op een marktplaats is weer eens iets anders. Mooi om naar te kijken. Het moet dan wel een grote stevige boom zijn. Een kerstboom met ballen.

     

    17-11-2012 om 00:00 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Tags:kerstmis
    >> Reageer (2)
    16-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een vrije mening

     

    Voor die ene lezer die nog de moeite doet om af en toe eens te komen kijken of ik iets geschreven heb, kan ik het wel verklappen. Ik ben nog niet dood. De reden dat het weer een tijdje geleden is dat ik nog een stukje schreef is simpel. Ik doe nogal eens opzoekwerk. Ik doe mijn best om bij elk stukje de nodige achtergrondinformatie correct weer te geven. Dat kan soms wel eens wat tijd kosten om de nodige informatie bijeen te scharrelen. Als ik dan een idee heb om over een bepaald onderwerp te schrijven wil ik mij daar dan ook zo volledig mogelijk over informeren. En ditmaal is het uit de hand gelopen. Ik had mij namelijk voorgenomen om iets te schrijven over de islam. Dat het niet die vredelievende godsdienst is die moslims zo graag etaleren wist ik al. Maar het is veel erger dan ik mij ooit kon voorstellen. Eerst dacht ik nog dat het slechts een handjevol extremisten betrof die onze samenleving willen ondermijnen. Naïef van mij. Onvoldoende geïnformeerd was ik. Want na heel wat opzoekingswerk met vrienden google en co heb ik al heel andere ideeën. Het begon bij enkele onschuldige schrijfsels, moslimsites waar enkele naïevelingen sprookjes vertellen waar een kind van tien niet meer intrapt. Maar naarmate ik verdere info zocht begon het onnozel gedoe er wel heel gevaarlijk uit te zien. Haat, moord en doodslag wordt gepredikt. En zoals steeds met religies zijn het de zogezegde gematigden die zich laten opjutten door de extremisten. De gematigden willen dan tonen dat ze even goede volgelingen zijn dan de ergste bezetene. Laat het dan ook duidelijk zijn; als de waanzin om zich heen slaat zijn er geen gematigden meer. Dat hebben we in de geschiedenis nog gezien. Toen de katholieken mensen op de brandstapel plaatsten omdat ze een andere mening hadden waren het de gematigden die om meer gruwelen schreeuwden. Gewoon omdat ze zelf angst hadden om als levende toorts te eindigen als ze ook maar enige vorm van kritiek hadden. De schrik zat er diep in. En dat is wat er nu gaande is met een andere religie. Een religie die geen kritiek kan verdragen. Een religie die elke twijfel, opmerking of aanmerking met de dood wil bestraffen. Ik heb dan ook mijn eigen mening over de islam een tikkeltje moeten bijstellen. Bij deze dan ook mijn persoonlijke mening over al wat met islam te maken heeft. Gebruik makend van mijn recht op vrije mening richt mij dan ook persoonlijk tot al de moslims.

    • Als jullie onze levenwijze niet willen erkennen, zeg ik, ga weg van hier.

    • Als jullie onze wetgeving niet willen respecteren en de sharia willen invoeren dan zeg ik, maak dat je wegkomt.

    • Als jullie weer eens iets niet bevalt omdat het niet in jullie straatje past zeg ik, je kan een schop onder jullie kont krijgen.

    • Als jullie zelf toegeven dat er zo'n 80% moslims zijn die gewoon leven van uitkeringen en geen zin hebben om ook maar iets bij te dragen tot onze gemeenschap, dan zeg ik, profiteurs hebben we al genoeg, weg wezen.

    • Als jullie de persvrijheid en mijn eigen mening willen beknotten zeg ik, ik zal niet zwijgen, wen er maar aan.

    • Als jullie iedereen die ook maar iets van kritiek heeft op jullie godsdienst de strot willen oversnijden dan zeg ik, val dood.

    • Als jullie oproepen om iedereen te vermoorden die niet tot jullie god wil bidden zeg ik, rot op.

    • Als jullie beweren dat “iedere moslim als soldaat geboren is en bereid is een martelarendood te willen sterven om opgenomen te worden in jullie paradijs met zeventig maagden” zeg ik, vergeet de schoonmoeders niet mee te nemen.

    • Als jullie de eigen jongeren niet onder controle kunnen krijgen en beweren dat zulks onze fout is zeg ik, kruip in een hol, kom er nooit meer uit en neem jullie gebroed mee.

    • Als jullie holebi's “van de hoogste rotsen in zee willen gooien” zeg ik, ga elders brullen.

    • Als jullie het overbodig vinden om een fatsoenlijke opleiding te volgen omdat jullie van mening zijn dat de koran kennen voldoende is zeg ik, onderontwikkelde fanatici kunnen we hier missen.

    • Als jullie onze vrouwen beschouwen als hoeren omdat hun kledij jullie niet bevalt dan zeg ik, ga in een woestijn wonen.

    • Als jullie geen varkensvlees willen eten en van ons eisen dat dat we enkel halal mogen eten dan zeg ik, ga kamelen vreten.

    • Als jullie er van dromen om een eigen staat binnen de staat op te richten, met als einddoel onze hele gemeenschap over te nemen omdat jullie weten dat we geregeerd worden door een bende debielen dan zeg ik, ga zover mogelijk weg en neem onze regeerders mee.

     

    16-11-2012 om 10:17 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    27-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voeding

     

    Dat er nogal eens problemen kunnen opduiken als een man en een vrouw besluiten om samen te gaan wonen is algemeen bekend. Die problemen duiken meestal na enkele jaren op. Als de eerste verliefdheid voorbij is. Als de kleine onhebbelijkheden de kop beginnen op te steken, om het zachtjes uit te drukken. Of om het in duidelijke taal te zeggen: als ze op mekaars zenuwen beginnen te werken. Of nog: als ze elkaar kotsbeu zijn en elkaar liefst de nek willen omwringen. Maar er is ook een eigenaardigheidje dat zich veel vroeger manifesteert. Dat bleek uit een onderzoek van de Britse voedingsdeskundige Fiona Hunter. Na enkele maanden samenleven waren zomaar eventjes 32 percent van de mannen afgevallen. Of vermagerd, of uitgemergeld, het doet er niet toe hoe je het noemt. Het komt allemaal op hetzelfde neer. Vrouwen bleken dan weer verdikt op die enkele maanden. En dat is volgens Fiona Hunter onrechtvaardig. Ze probeert ook te achterhalen waarom dat zo is. En daaruit blijkt dat samenwonenden hun voeding op elkaar proberen af te stemmen. Een soort van compromis afsluiten zeg maar. En dan komt de aap uit de mouw. Want 'op elkaar afstemmen' betekent voor een vrouw heel iets anders dan wat een man in gedachten heeft. Voor een vrouw wil dat niks meer of minder zeggen dat een man maar moet eten wat zij beslist. En een vrouw die op jacht is om een man aan de haak te slaan let nogal op haar lijn. En op haar voeding. De eerste weken na het bij elkaar gaan wonen blijft ze dan ook in haar eigen eetgewoonte hangen. Dat wil dan zeggen veel slaatjes en andere caloriearme voeding. Dan is het niet verwonderlijk dat een normale man gewicht verliest. Als je in plaats van een stevige steak een halve kilo konijnenvoer voorgeschoteld krijgt kan het niet anders of je begint er als een konijn uit te zien. Als een man dan nog in de bovenkant van de dagelijkse seksuele behoefte voorziet, op jacht gaat voor eten en voor de verwarming elke dag een boom velt is het niet verwonderlijk dat de calorieën er af vliegen. Dat op jacht gaan en die bomen vellen is tegenwoordig dan wel beperkt tot restaurantbezoek en de knop van de verwarming opendraaien, maar dat doet er niet toe. Het blijft een feit dat een man al het fysieke werk voor zijn rekening neemt. Op een dieet van sla en worteltjes kan dat niet blijven duren natuurlijk. Een man wil dan meer of hij gaat van zijn stokje. Maar dat mag niet gebeuren. Want dat zou betekenen dat de vrouw tekort schiet in haar verzorgingstaak. Dat zou haar ego zwaar aantasten. Bovendien ziet die man er dan slank en knap uit. Dat mag ook niet want er zouden wel eens kapers op de kust kunnen zijn. Haar bezit zou wel eens in de belangstelling van andere vrouwen kunnen komen te staan. Een heel gevaarlijke situatie. Maar dan gebeurt er iets vreemds. Dan gaat de vrouw beginnen nadenken. En als een vrouw begint na te denken krijg je de meest onverwachte resultaten. Dan gaat de vrouw zorgen voor wat zij noemt 'een evenwichtig dieet'. Vettig en dikmakend voedsel. Om haar verovering vet te mesten. En zo minder aantrekkelijk te maken. Maar van die voeding neemt zij zelf het meeste voor haar rekening. Want over haar lijn hoeft ze zich geen zorgen meer maken. Ze heeft de man aan de haak geslagen. De buit is binnen. Ze mag zich laten gaan zoveel ze wil. En dan is ze verwonderd dat ze verdikt. Maar wat een vrouw dan vergeet is dat de noodzakelijke voedingsstoffen voor een man en een vrouw verschillend zijn. Zo heeft een man meer vitamine B nodig dan een vrouw. Het is dus belangrijk dat het dieet aangepast wordt aan de verschillende noden. Een vrouw is meer gebaat bij slaatjes en een man heeft meer behoefte aan vitamine B. Voor een harmonieus samenleven zou een vrouw er dus voor moeten zorgen dat zij meer slaatjes eet en haar man meer vitamine B binnenkrijgt. En waar zit het meeste vitamine B? In bier natuurlijk.

     

    27-10-2012 om 17:43 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Voeding
    >> Reageer (0)
    23-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hint

     

    Er wordt wel eens beweert dat mannen blind zijn voor kleine hints. Maar zo ben ik niet. Na jaren huwelijkse ervaring ben ik een specialist geworden in het opvangen van ook maar de kleinste hint. Een gave die weliswaar niet altijd naar waarde geschat wordt door mijn echtgenote. Maar dat ligt bij haar. Omdat ze soms de verkeerde aanwijzingen geeft. Toch ben ik er fier op dat ik heel alert ben voor elk klein detail. Vooral als het gaat om van die kleine aanwijzingen die aantonen dat vrouwlief iets speciaals wil. Al zeg ik het zelf, ik heb een aangeboren talent en een jarenlange ervaring voor dergelijke zaken. Er ontgaat mij dan ook niks als het gaat over subtiele wenken. Dat heb ik verleden week nog maar eens bewezen. De dag was redelijk goed begonnen. Vrouwlief was goedgemutst opgestaan en had een ondeugende twinkeling in haar ogen. Er stond iets te gebeuren. Zoveel was zeker. Ik liet ze dan ook maar rustig verder plannen. Meer zelfs, ik ging een wandeling maken teneinde haar niet te storen in het bedenken van hints. Toen ik terug thuiskwam wachtte me een voorspelde verrassing. Bij het binnenkomen lagen er bloemblaadjes op de grond. Verdomme dacht ik eerst, de hond heeft de bloemen opgevreten. Maar dan bedacht ik dat we geen hond hebben. Het moest dus iets anders zijn. En alert als ik ben begreep ik onmiddellijk dat ze weeral eens haar bloemen herschikt had en vergeten was om op te ruimen. Ik haalde dan maar de stofzuiger te voorschijn en begon de achtergelaten bladeren op te zuigen. Ik volgde het spoor van de bladeren tot in de slaapkamer. Daar wachtte me echter een grotere verrassing. Er stonden tientallen theekaarsjes te branden. Verdomme toch, wat had ze nu weer uitgespookt. Was ze van plan om het kot in brand te steken? Vliegensvlug nam ik de brandblusser en in een mum van tijd was het zaakje geblust. Ik stond nog na te genieten van mijn krachtdadig optreden toen ik haar in de gaten kreeg. Ze lag in bed en had een satijnen kleedje aan. Ze trok het niemendalletje uit en gooide het in mijn gezicht. Waarna ze naar de kleerkast ging en een jeansbroek en dikke pull aantrok. Eerst keek ik een beetje beduusd, maar dan bekeek ik alles eens goed en begreep de duidelijke hint. Ze had liggen rusten, had een broek en pull aangetrokken en had een satijnen kleedje naar mij gegooid. Ik bekeek het niemendalletje eens goed en daar stond het klaar en duidelijk ' made in china'. De hints waren onmiskenbaar: rusten; aankleden; made in china. Mijn aangeboren gevoel voor hints en mijn jarenlange ervaring zorgden voor het enige juiste besluit: Ze wou chinees gaan eten.

     

    23-10-2012 om 14:06 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:hint
    >> Reageer (0)
    21-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Herfst

     

    De natuur heeft zijn herfstkleedje aangetrokken. Het frisse groen heeft plaats gemaakt voor het frisse bruin. Het is weer eens wat anders. Het moet niet altijd zomer zijn. Nu ja, zomer, dit jaar was het eigenlijk een zomer die er geen was. Enkele dagen met een zonnetje en voor de rest veel regen. Al heeft dat ook zijn voordelen natuurlijk. Want eigenlijk mogen we gelukkig zijn met zoveel regen. Er zijn plaatsen op de wereld waar mensen een ongeluk zouden doen om een emmer water. En niet te vergeten; van water wordt bier gemaakt. Voorlopig zullen we dus niet zonder gerstenat vallen. Want ook de hopoogst is behoorlijk. Of de prijs van bier daarom zal zakken is niet zeker. Maar ondertussen verliezen de bladeren hun bomen en wordt het stilaan een beetje frisser. De bloemetjes zijn uitgebloeid en de bloemblaadjes verslensen. De zaadjes worden met de wind naar onbekende oorden weggedragen. De wind lijkt wel postbode te spelen. Zelfs het gras en het onkruid heeft een stakingsaanzegging ingediend en is alvast gestopt met groeien. Net alsof het gesyndiceerd spoorwegpersoneel betreft dat hun jaarlijks aantal stakingsdagen moet halen. En zo maakt de natuur zich op om de koude te trotseren en hoopvol uit te kijken naar de volgende lente. De zon mag dan al zijn best doen om er nog een beetje warmte uit te persen, het kan niet baten. De natuur gaat zijn gang. Donkere grijze wolken komen onverzettelijk het land binnengedrongen. Met in hun kielzog de onvermijdelijke regen, ijs en sneeuw. Wind, sneeuwvlagen en gladde wegen zullen ons deel zijn. Eindelijk. Gedaan met de hitte, met terrasjes, met puffen en blazen. In de plaats komt koning winter het hele zooitje schoonmaken. Heerlijk weertje staat ons te wachten. Tenminste, van achter het warme raam. In een zachte zetel. Met een goed boek en een frisse duvel.

     

    21-10-2012 om 08:24 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:herfst
    >> Reageer (0)
    19-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ontmaagding

     

    Hoe later de ontmaagding, hoe beter je latere relaties. Dat beweert de Amerikaanse psychologe Paige Harden. Of haar persoonlijke ervaring met dat besluit iets te maken heeft is niet zeker. Want over haar persoonlijke ervaringen met relaties is niets geweten. Het is niet de eerste keer dat Paige een onderzoek doet naar seksuele relaties. Uit die eerdere onderzoeken bleek dat jongeren die een vroege seksuele ervaring hadden minder crimineel gedrag vertoonden. Dat lijkt me nogal ingewikkeld. Iemand die een vroege seksuele ervaring gehad heeft zou dus minder geneigd zijn om de partner de nek om te wringen. Maar wel slechte relaties hebben. En iemand die op latere leeftijd ontmaagd is zou betere relaties hebben. Maar vertoond dan wel meer crimineel gedrag. Wat het beste is weet ik ook niet, ik ben geen zielenprutser. Het is maar hoe je het bekijkt natuurlijk. Maar het valt me op dat de onderzoekster steeds in het meervoud spreekt. Ze heeft het over relaties. In het meervoud. Zou het kunnen dat wie later ontmaagd is heel gelukkig is met verschillende partners? Moet kunnen. Niks op tegen. Integendeel zelfs. Maar toch een bedenking. Als partner van een laatbloeier loop je meer risico op een vroegtijdige dood. Door geweldpleging. Als partner van een vroege vogel daarentegen loop je meer risico op een slechte relatie. En zelfmoordneigingen. Dat is zoiets als kiezen tussen de pest of de cholera. Al kan ik me wel vinden in de theorie van de late ontmaagding. Als je ontmaagd wordt op je negentigste heb je natuurlijk weinig kans op slechte seksuele relaties. Wel meer kans op goede relaties na de ontmaagding. Al zullen die relaties waarschijnlijk weinig met seks te maken hebben. Maar dat doet er dan niet meer toe. Goede, gewone, relaties met de verpleegsters van het rusthuis is ook belangrijk.

     

    19-10-2012 om 11:54 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:ontmaagding
    >> Reageer (0)
    18-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tolerant
     

    Soms vraag ik mij toch af waar sommigen mensen mee bezig zijn. Zijn ze dan echt zo dom of willen ze niet zien. Wat stel ik vast? De Nederlandse Stichting Ideele Reclame, kortweg SIRE, is een reclamecampagne gestart. De boodschap is enkel gericht aan autochtone Nederlanders. Volgens SIRE moeten Nederlanders toleranter worden. Vooral dan tegenover de islam. De slogan is niet mis te verstaan: Tolerantie, daar knapt heel Nederland van op. Het is de bedoeling dat Nederlanders gaan inzien dat het niet past om de islam kritisch te bekijken. Iemand die de islam niet in zijn hart sluit is intolerant. Deugt niet. Is niet waard om zichzelf een mens te noemen. Want volgens de reclameboodschap moeten Nederlanders 'gewoon openstaan voor de islam, dan verdwijnen de problemen vanzelf. Geen angst hebben voor het onbekende, voor hoofddoeken, voor moskeeën en voor de ongelimiteerde instroom van moslim immigranten'. Straffe taal vind ik dat. Nederlanders worden bij deze verzocht om alle immigranten met open armen te ontvangen, te voorzien van alle comfort, nog enkele moskeeën bij te bouwen en de achterlijke gewoonten te vereren. Meer zelfs, Nederlanders zouden best hun eigen huis openstellen voor de nieuwkomers, en zelf ergens onder een brug gaan wonen. Tolerantie weet je wel. Alles wat met islam te maken heeft op handen dragen en met open armen ontvangen. Maar dat SIRE hier wel een stap te ver gegaan is blijkt uit de lezersreacties van onze noorderburen. Geen enkele zichzelf respecterende Nederlander kan akkoord gaan met het gegeven. En of ze gelijk hebben. Het zijn niet de Nederlanders die tolerant moeten zijn of worden, het zijn de moslims die zich moeten aanpassen. Zo niet kunnen ze opkrassen. Zo simpel is dat. En daar moeten alle westerse landen kordaat in zijn. Het is duidelijk dat moslims bezig zijn met een verovering van zowat de hele wereld. Het is dagelijkse kost. Met de hulp en de financiële steun van het westen worden dictators ten val gebracht en telkens weer zie ik dan dat het moslims zijn die de macht overnemen. Eens ze de macht in handen hebben volgen er massale vervolgingen en wordt er openlijk opgeroepen om alle niet moslims te doden. Liefst op een zo gruwelijk mogelijke manier. Moeten we dan tolerant zijn tegenover onze toekomstige moordenaars? Want laat één zaak duidelijk zijn: er zijn geen gematigde moslims. Gematigde moslims zijn volgelingen die hun haat predikende leiders nooit iets in de weg zullen leggen. Gematigde moslims komen niet op voor het recht op vrije mening. Dat leert ons de geschiedenis. Gematigde katholieken kon het ook geen barst schelen dat er heksen verbrand werden. Dat is eigen aan religies. Maar los van dat alles heb ik toch een bedenking over SIRE. Ik ben eens gaan kijken wie of wat SIRE precies is. Het blijkt een vrijwilligersclubje te zijn. Ze leven van gulle giften van medestanders. Jaarlijks ontvangen ze zo'n 125.000 euro om hun vaste kosten te dekken. De mensen die het werk doen werken gratis en voor niks. Bovendien krijgen ze gratis zendtijd. Ze hebben zo op het eerste zicht wel enkele idealen. Zo willen ze reclame maken voor onderwerpen die maatschappelijk relevant zijn en waarvoor geen geld beschikbaar is. Zoals ' Geef kinderen hun spel terug' een campagne die pleitte voor meer speeltijd voor jonge kinderen. Of nog, een campagne tegen het digitaal pesten en een campagne die het belang van degelijk onderwijs onderstreepte. Allemaal goed en wel maar dit keer gaan ze hun boekje wel heel erg te buiten. Want SIRE heeft zo zijn eigen criteria waar een campagne dient aan te voldoen. En volgens die criteria moet een campagne maatschappelijk relevant zijn en mag geen politieke of godsdienstige achtergrond hebben. Wat moet een mens daarvan denken?


    18-10-2012 om 10:10 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Tolerant,SIRE
    >> Reageer (0)
    09-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Noorwegen
     

    Onderzoeken, studies en enquêtes, heerlijk leesvoer. En er is altijd wel één of ander onderwerp dat mijn speciale interesse heeft. Zo vond ik nog maar eens twee pareltjes. Onderwerpen om uit te printen. Op A2 formaat. Met extra groot lettertype om vervolgens in te kaderen en in de keuken omhoog te spijkeren. Beide onderzoeken komen uit Noorwegen. En kom nu niet zeggen dat Noorwegen een achterlijk derdewereldland is. Noorwegen presteert het om zomaar eventjes 61 procent van hun energie uit duurzame energie op te wekken. Daar mogen onze lage landen een puntje aan zuigen. En dat de Noren niet gek zijn blijkt ook uit hun gerichte onderzoeken. Onderzoeken naar de gelukkigheidsfactor van hun bevolking. Uit een studie bleek dat er veel minder scheidingen voorkomen in gezinnen waar de man de huishoudelijke taken aan de vrouw overlaat. Als dat geen goed nieuws is. In Noorwegen weten vrouwen hun plaats in de maatschappij. Laat de mannen maar energie opwekken, de vrouwen zullen de was en de plas wel doen. Zo hoort het. Een man die moe is van al dat opwekken vindt in Noorwegen rust na gedane dagtaak. En nieuwe energie om de dag nadien nieuwe zaken uit te dokteren. Volgens het onderzoek heeft dat alles te maken met het feit dat vrouwen, van nature, slechts tevreden zijn als de huishoudelijke taken grondig gedaan worden. En de enige die dergelijke taken tot een goed einde weten te brengen zijn vrouwen zelf. Als manlief zich gaat bemoeien met het huishouden is het maar voor de helft gedaan volgens vrouwlief. Dan doen ze het liever zelf. Dan kunnen ze zich lekker uitleven met vod en spons. De onderzoekers pleiten er dan ook voor om de taken duidelijk te verdelen. De vrouw in de keuken en de man in de zetel. Het enige dat een man in Noorwegen hoeft te doen in de huishouding is zich een biertje laten brengen door zijn huisvrouw. Maar er is meer. Uit een ander onderzoek blijkt dat vrouwen steeds dikker worden. In de jaren '50 van vorige eeuw hadden vrouwen een gemiddelde taille van 71 centimeter. Tegenwoordig is dat 86,4 centimeter. Dat komt omdat vrouwen tegenwoordig te veel verwent zijn. Ze hebben te veel hulpmiddelen om de huishouding te doen. Denk maar aan alle toestellen die ze tot hun beschikking hebben. Van wasmachine over stofzuiger tot een auto om boodschappen te doen. Vrouwen hebben te weinig lichaamsbeweging door al die hulpmiddelen. Terug naar vroegere tijden is gezond voor vrouwen. Dan kunnen ze hun calorieën kwijt. Door de was met de hand te doen, de boodschappen te voet, het hout voor de kachel bij elkaar te sprokkelen en de patatten uit de tuin te spitten verbruiken ze zo'n 1200 calorieën meer. Per dag. Als dat niet goed is voor de lijn. Het is dan ook duidelijk; gooi al die elektrische toestellen buiten, laat je vrouw meer werken en je hebt een gelukkige slanke vrouw. Ik heb alvast de resultaten van die studies in de keuken omhoog gehangen. Vrouwlief was er niet echt tevreden mee. Ik zal toch eens moeten overwegen om naar Noorwegen te emigreren.


    09-10-2012 om 08:50 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Noorwegen
    >> Reageer (0)
    07-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kuifje
     

    De in België wonende Congolees Bienvenu Mbutu Mondondo heeft samen met de Franse associatie 'le cran' (Conseil Représentatif des Associatoins Noires) nogmaals klacht ingediend tegen het stripalbum Tintin au Congo. Volgens de aanklagers bevat dat verhaal racistische elementen en komen er neerbuigende passages in voor. Zo komt er een fragment in voor waar de stripfiguur Kuifje zich nogal negatief uitlaat over de zwartjes. En erger nog, Kuifje laat zich dragen door zwartjes. Daarom wil Mondondo en co een verbod op de verkoop van het stripverhaal. De eerste klacht over hetzelfde onderwerp is in 2011 al eens behandeld door de burgerlijke rechtbank van Brussel. De aanklagers kwamen van een kale reis terug. De rechter was van oordeel dat tekenaar Hergé nooit de bedoeling had om iemand schade toe te brengen. Bovendien moest het werk gezien worden in de context van de jaren waarin het gemaakt is. Maar Mondondo en co trekken nu naar de rechtbank van eerste instantie van Brussel met dezelfde eis. En als de verspreiding van het stripverhaal niet gestopt kan worden eisen ze dat er een waarschuwing op het werk komt. Een soort van sticker die lezers er op attent maakt dat het verhaal racistische inhoud bevat. Bovendien mag het werk niet meer aangeboden worden onder de categorie kinderen maar wel in de afdeling volwassenen. Tussen haakjes: in Amerika is het verhaal niet in de officiële handel verkrijgbaar. Waarschijnlijk wel in een alternatief circuit want ik kan mij voorstellen dat het een collectors item is. Maar goed, Amerika is nu ook weer niet het lichtgevend voorbeeld wat betreft vrijheid van mening. Haakjes dicht. In principe heb ik iets tegen het feit dat boeken verboden worden. Van mij mag en moet alles openbaar beschikbaar zijn. Voor iedereen. Al kan ik mij wel vinden in het feit dat sommige lectuur niet thuishoort in de afdeling kinderen. Maar ik heb iets tegen censuur. Uit principe. Iedereen mag zijn mening uiten. Het recht van vrije mening is voor mij een hoog goed. En dat moet gevrijwaard blijven. Ik ben dus wel benieuwd naar de uitspraak van de rechter. Veronderstel dat er een verbod komt dan zitten we meteen met een precedent. En als er een bepaalde restrictie komt zoals een waarschuwing of een verbod om in een bepaalde afdeling te koop aangeboden te worden dan schept dat mogelijkheden. Dan trek ik naar de rechtbank en vraag een verbod op de verkoop van de bijbel en de koran. Of tenminste een waarschuwing. Ik ben geen bijbelkenner en al zeker geen korankenner maar dan zal ik mij eens gaan verdiepen in de teksten van die respectievelijke boeken. Zeker weten dat er passages in staan die mij als niet gelovige kwetsen en/of denigrerend overkomen. Dan moet daar in de toekomst ook een waarschuwing op komen dat die boeken opruiende taal bevatten. En kunnen ze voor verkoop aangeboden worden op de afdeling waar ze thuishoren: bij de sprookjes.


    07-10-2012 om 03:32 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:kuifje
    >> Reageer (1)
    05-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De morgen
     

    De krant 'de morgen' heeft het licht gezien. Het is wel een duister licht. Zoiets als het licht in een donkere kamer. Maar ze zijn er bij 'de morgen' van overtuigd dat ze de wereld gaan verbeteren. Of toch op zijn minst Vlaanderen. Hun oplossing voor het migrantenprobleem bestaat er uit dat ze het woord 'allochtoon' niet meer gaan gebruiken. De journalist die het nog waagt om over allochtonen te schrijven kan meteen zijn C4 afhalen. Bij mijn weten is het woord allochtonen ooit uitgevonden om het niet te hoeven hebben over vreemdelingen of over indringers. Want dat was te oneerbiedig. Te beledigend. Maar dat is nog niet alles. Ze willen de personen-die-niet-bij-naam-genoemd-mogen-worden in een beter daglicht plaatsen. Meer goed nieuws brengen over diegenen-die-zo-lief-zijn. Waar ze dat goed nieuws gaan vinden weet ik ook niet, maar het zouden geen beroepsjournalisten zijn als ze er niks kunnen op vinden. Zeker met een rijke taal als het Nederlands zijn er nogal wat mogelijkheden. Ik verwacht mij dan ook aan artikeltjes met als titel “Vriendelijke jongeren bezorgen agent een gratis bloedneus”. En dan een uitgebreid verslag van het schandalige feit dat de betrokken agent geen dankuwel gezegd heeft. Waarschijnlijk zal de journalist in zijn artikel ook meteen opperen dat de agent een tuchtmaatregel moet krijgen. Wegens onbeleefdheid. Bij de morgen zijn ze er blijkbaar van overtuigd dat niet schrijven over problemen voldoende is om de problemen op te lossen. Ze gaan daar zelfs zo ver dat ze van plan zijn om andere zaken meer aandacht te geven. Meer naar de voorgrond te schuiven. Binnenkort kunnen de lezers zich verwachten aan koppen zoals: “Vlaming spuwt op de grond in bosrijk gebied”. Met een uitgebreid achtergrondartikel van een milieugoeroe die komt vertellen hoeveel schade menselijk speeksel aan de natuur aanbrengt. En met de eis op een parlementair debat over op de grond spuwende Vlamingen in bosrijke gebieden. Want daar zijn ze wel goed in. Als het gaat over eigen volk dan mogen ze wel bij naam genoemd worden. Wat zeg ik? Mogen? Dan moet dat benadrukt worden door de journalisten. Verplicht. Op straffe van ontslag met onmiddellijke ingang. Wegens insubordinatie. Nu weet ik ook wel dat elke krant met de nodige kilo's zout moet gelezen worden. Want het is niet alleen de morgen die in dat bedje ziek is. Dat lijkt wel een besmettelijk virus. Als je een artikeltje leest waarin sprake is van 'jongeren' dan weet een normale lezer hoe laat het is. Maar de morgen gaat dus nog een stapje verder. Daar willen ze problemen met een bepaalde niet-nader-genoemde-groep helemaal verdoezelen. Er niet over berichten, dan bestaat het niet is voortaan het devies bij de morgen. Zo kan ik ook wel problemen oplossen. Laat de media voortaan niet meer berichten over de crisis. Dan is dat meteen opgelost. Simpel toch. Gewoon zwijgen over problemen dan bestaan ze niet. Maar misschien is het nog zo geen slecht idee. Laat ons voortaan zwijgen over de morgen. Dan zijn we daar al van af.


    05-10-2012 om 09:29 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:de morgen,allochtoon
    >> Reageer (0)
    03-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Visser
     

    Door het raam van ons vakantieverblijf kreeg ik hem in de gaten. Een garnaalvisser. Of het een beroepsvisser was durf ik te betwijfelen. De man had geen boot, deed het dan maar te voet. Schouderhoog diep in het water met een sleepnet achter zich aan. Het was een beeld dat ik mij nog herinner van heel lang geleden. Zo'n vijftig jaar geleden was dat een vertrouwd beeld aan onze kust. Tegenwoordig een zeldzaamheid. Uiteraard was ik nogal nieuwsgierig over wat hij zoal zou bovenhalen. Want ik weet nog hoe ik ooit zelf garnalen uit het zeewater haalde. Met een klein speelgoednetje weliswaar, maar soms wel een aardige portie. De vangst was toentertijd wel nogal wispelturig. Er waren dagen dat het niet echt de moeite loonde en ik de gevangen garnaaltjes dan maar terug vrijliet. Er waren ook dagen dat ik helemaal niks naar boven haalde, gewoon omdat ik niet gevist had. Dat gaat zo met kinderen, soms hadden we geen zin om een paar uur met een netje in het water te ploeteren. Er waren trouwens nog zoveel andere zaken te doen langs het strand. Krabben vangen, zandkastelen bouwen, zwemmen of gewoon kattenkwaad uithalen. Maar als het om eetbare zaken ging dan waren mosselen, krabben en garnalen wel de hoofdbrok. De krabben zijn ondertussen volledig verdwenen, maar garnalen zitten er nog wel. Helaas niet meer zoveel dan vijftig jaar geleden. Want in die jaren gebeurde het wel dat de garnalenvangst, zelfs bij mij, zo succesvol was dat het de moeite was om mee te nemen en in de pot te laten belanden. Lekkere verse garnalen waren dat. De garnalenvissers van toen haalden echter steeds een grote partij garnalen boven. Dikwijls zelfs met nog enkele tongskes. Die tijd is blijkbaar voorbij. Maar toch wou ik eens weten wat de man wist te bemachtigen. Het was maar povertjes. Niet de moeite om mee te nemen. Met mijn speelgoednetje van vijftig jaar geleden haalde ik meer uit het water. Ik begon eventjes te rekenen. Als ik als tienjarige een portie garnalen van pakweg vijfhonderd stuks bovenhaalde waren dat – een globale schatting- toch tweehonderd koppeltjes. Nu weet ik niet hoeveel nakomelingen garnalen kunnen verwekken, maar tweehonderd koppels garnalen kunnen op vijftig jaar wel zorgen voor enkele miljarden nakomelingen. Eigenlijk had ik die garnalen vijftig jaar geleden beter terug in zee gezet. Dat zou een miljardenverschil gemaakt hebben. En dan zou die man nu toch heel wat meer in zijn netten gekregen hebben. Helaas voor die garnalenvanger. Nu haalde hij twee keer niks uit de zee. Echt waar, ik kreeg het niet over mijn hart om die man te vertellen dat ik vijftig jaar geleden de zee leeggevist heb.


    03-10-2012 om 14:38 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:visser
    >> Reageer (0)
    01-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Post
     

    Eigenlijk was het heel simpel begonnen. En was de oplossing ook heel simpel. Maar dat was omdat ik geen rekening hield met het feit dat ik met de post te doen had. Onze nationale post. De brievenronddragende bosbodes die ons welbekend zijn. Al had het niks te maken met facteurs. Het had met de organisatie van de post te maken. Als plichtbewuste burgers laten we onze brievenbus regelmatig leegmaken door een vertrouwenspersoon als we op vakantie zijn. Op een dag kregen we een telefoontje dat er een berichtje in de brievenbus zat met de mededeling dat er een aangetekende brief klaar lag om af te halen bij het lokaal postkantoor. Vermits we echter van plan waren om nog een tijdje van ons verlof te genieten zou er wel eens een probleem kunnen van komen. Uit ervaring weet ik dat dergelijke aangetekende brieven slechts een beperkte tijd bijgehouden worden. De oplossing was simpel, dacht ik. Een telefoontje naar het postkantoor om te vragen of ze de brief iets langer konden bijhouden. Maar dat was niet zo eenvoudig. Toen ik het telefoonnummer van het lokaal postkantoor belde kwam ik terecht op een knoppendrukapparaat. Je kent dat wel. Een enerverende stem die je vraagt om op een knopje te drukken om verder te raken. Te beginnen met de taal. Druk 1 voor Frans. Druk 2 voor Nederlands. Druk 3 voor Oost-Timorees...enzovoort. Dan weer een uitleg over de volgende te drukken knopjes. Voor de bank van de post druk 1. Voor brieven druk 2... enzovoort tot en met 7. En nummer 7 was eindelijk het verlossende knopje: voor een gesprek met een medewerker; druk 7. Een muziekje klonk door mijn telefoon...en bleef duren. Minutenlang. Tot ik de kriebels kreeg. Telefoon dichtgegooid. En eventjes nagedacht over een andere oplossing. Bellen naar het nationale inlichtingen nummer 1207 leek een optie. Daar kreeg ik echter van een vriendelijke dame te horen dat een telefoontje naar elk postkantoor te lande automatisch terecht komt bij het nummer 022.012345. Niks aan te doen. Een lokaal postkantoor is niet meer bereikbaar per telefoon. Waar een mens terecht komt via een nummer dat begint met 022 is me een raadsel, want er bestaat in België geen zone 022. In heel Europa bestaat er trouwens geen zone 022. Echt, ik heb het opgezocht. Het enige land dat een telefoonzone 022 heeft is Bahrein. Al zou het me niet verwonderen dat de Belgische posterijen een bijhuis heeft in Bahrein. Er verwondert mij niks meer tegenwoordig. Al was er misschien nog een oplossing: een mailtje. Maar dat bleek ook dik tegen te vallen. Er is geen enkel lokaal postkantoor in België bereikbaar per mail. De enige manier om de post te bereiken loopt via het nummer 022.012345. 's Anderdaags dus nog eens een poging gedaan om het verrekte nummer te bereiken en een levende persoon aan de lijn te krijgen. Na de noodzakelijke knoppendoos sessie doorlopen te hebben volgde weer het wachtmuziekje. Maar na een kwartier wachten iets nieuws: een elektronische stem die me meldde dat de wachttijd onverwacht oploopt. Druk 0 om te blijven wachten, druk 1 en leg af. De post zal U binnen 48 uur zelf contacteren. Dat leek hoopgevend. Niks van, want twee dagen lang gaf de telefoon geen kik. Op hoop van zegen nog maar eens een poging gedaan via het vermaledijde nummer. En kijk, wonder boven wonder kreeg ik een levend wezen aan de lijn. Die wist me echter te melden dat ze me niet kon doorverbinden met een plaatselijk kantoor. Meer zelfs, ze kon zelf ook geen boodschap doorsturen omdat ze met de beste wil ter wereld geen contact kon maken met plaatselijke kantoren. Elk Belgisch postkantoor is blijkbaar volledig afgesloten van de bewoonde wereld. Niks aan te doen. Welke achterlijke idioot dergelijk systeem uitgedacht heeft weet ik ook niet, maar eventjes had ik hoop om de verantwoordelijke van dat systeem mijn onverbloemde waarheid te zeggen. Enkele seconden na mijn telefoontje met 022.012345 kreeg ik een telefoontje van... De post. Met een elektronische stem die een tevredenheidsenquête deed. Of ik tevreden was? Mijn geduld liep ten einde en ik wou de uitvinder van dat systeem eens duchtig mijn gedacht zeggen. Maar dat kon niet. De geestelijk gestoorde debiel die verantwoordelijk was voor het hele gedoe was blijkbaar dezelfde als degene die het tevredenheidsonderzoek in elkaar gestoken heeft want zelf blijft hij/zij volledig buiten schot. De vragen gingen enkel over de onthaalbediende en over het bereikte resultaat. Vooral niet over het hele systeem. Bovendien was het enkel mogelijk om te reageren via de beruchte knoppen op het telefoontoestel. Geen mogelijkheid om iets in te spreken in de zin van:  GECENSUREERD !!!!!!
    In deze tijden waar communicatie via telefoon en mail de normaalste zaak ter wereld is, gaat de post terug naar de middeleeuwen, naar de diligence, naar paard en kar, en is de post zelf enkel bereikbaar per brief. Maar er is hoop. Volgens doorgaans slecht ingelichte bron is mij bevestigt dat de post werkt aan een, volgens hen, nieuw en uiterst gesofisticeerd communicatiemiddel: de tam-tam.


    01-10-2012 om 09:24 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:post
    >> Reageer (0)
    28-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voorbij
     

    Zo. De vakantie is voorbij. Gedaan met luieren en niks doen. Gedaan met veel eten en drinken. Of was het meer vreten en zuipen? Maar kom, dat doet er niet toe. Gedaan ook met naar de vrouwen kijken en vooral met erachteraan te gaan. Gedaan met vijftien keer seks per dag. Al waren er dagen dat het iets minder was, maar ik mag wel een beetje overdrijven zeker. Gedaan met het goede leven zonder zorgen en gezeur. Gedaan met een leven als god in België. Ik ga er opnieuw invliegen. Met nieuwe moed ga ik ertegenaan. Met opgeladen batterijen. Met een ongekende energie. Met een voldaan gemoed zal ik het werk aanpakken. Al het werk dat ondertussen blijven liggen is zal in de kortste tijd tot het verleden behoren. En dan vraag ik mij af: welk werk eigenlijk. Eigenlijk heb ik niks meer te doen. Ach, ik zal dan maar verder gaan met niks doen. Of leven alsof ik het hele jaar verlof heb. Dat lijkt mij nog het beste.

    28-09-2012 om 17:20 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    15-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dementie
     

    De gezondheidsrage lijkt wel een ziekte. Een besmettelijke ziekte nog wel. Als ik zo een beetje rondkijk zie ik nogal wat mensen die druk bezig zijn met hun lichamelijke conditie. Lopen, joggen, zwemmen en alle soorten van in beweging zijn. En het werkt blijkbaar aanstekelijk. Want hoe meer er zich in het zweet lopen, hoe meer navolging ze krijgen. Iedereen wil koste wat het kost lichamelijk fit zijn. Dat is gezond. Goed voor een lang leven. Iedereen wil oud worden maar toch jong blijven. Allemaal goed en wel maar toch heb ik zo mijn twijfels. Wat ben je met een gezond lichaam als de hersenen niet mee willen. Want dat is toch iets dat mij verwonderd. Lichamelijk doen ze alles wat mogelijk is om niet te verouderen maar geestelijk lijkt niet van belang te zijn. Want daar trekt niemand zich iets van aan. Alsof dat niet belangrijk is. En dan vraag ik mij af hoe je hersenen kan trainen. Zijn er middelen om de grijze cellen te stimuleren? Wat ben je tenslotte met een fit lichaam als het koppeke het laat afweten. Want bij het ouder worden durven onze grijze cellen wel eens achterop raken. Dementie en alzheimer beginnen zich te manifesteren. En terwijl ik mij dat zit af te vragen kom ik terecht bij Christine Van Broeckhoven. Dat is niet de eerste de beste. Als gerenommeerd hoogleraar met wereldfaam onderzoekt ze Alzheimer en dementie. Haar onderzoeken spitsen zich vooral toe op het hoe en waarom van de achteruitgang van onze hersenen. Volgens haar nieuwste onderzoeksresultaten zou de oorzaak niet zozeer het feit zijn dat hersencellen afsterven, verschrompelen of op één of andere manier verdwijnen. Want dat is de normale gang van zaken. Mensen beschikken over genoeg hersencellen om een paar honderd jaar mee toe te komen. Het zou hem veeleer zitten in de verbindingen tussen die cellen. De autostrades van de hersenen zeg maar. De verbindingen tussen de verschillende cellen zijn belangrijker dan de cellen zelf. Want hoe meer verbindingen een cel heeft met andere cellen, hoe efficiënter de hersenen werken. Maar laat het nu net die verbindingen zijn die door intensief gebruik dichtslibben. Hoe meer die verbindingen gebruikt worden hoe minder gegevens er door kunnen. En dat zou de oorzaak zijn van slechte werking. Het leek me op het eerste zicht nogal controversieel. Hersenen die veel gebruikt worden verslijten dus meer. Een mens zou het tegenovergestelde verwachten. Hoe meer je spieren gebruikt, hoe beter ze worden. Maar bij hersenen zou dat dus niet zo zijn. Volgens Christine Van Broeckhoven althans. Het heeft dus geen enkel nut om je hersenen te trainen. Hoe meer kruiswoordraadsels, rekenoefeningen of andere hersenactiviteiten, hoe meer het boeltje dichtslibt. Er ontstaan files op de autostrades van de hersenen zeg maar. En dat is geen goed nieuws voor de slimmeriken onder ons. Maar geen paniek. Want volgens dezelfde onderzoeken hangt het voornamelijk af van de genen. Het is allemaal genetisch bepaald. De ene mens is de andere niet. Zo kunnen die verbindingen bij de ene veel verkeer doorlaten en bij de andere dan weer weinig. Bij de ene slibt het al sneller dicht dan bij de andere. Het zit in de genen. Met andere woorden; Christine Van Broeckhoven beweert simpelweg dat domme ouders domme kinderen voortbrengen. Al zegt ze dat niet zo cru. En ze mag uiteraard niet vertellen dat het ene menselijk ras het andere niet is. Dat zou politiek niet correct zijn voor een aanhangster van het socialistisch gedachtegoed. Maar dit terzijde. Wat Christine wel komt vertellen is dat alcohol funest is voor de hersenen. Door grote hoeveelheden alcohol sterven hersencellen af en hebben ook de verbindingen geen nut meer. Al heeft dat niks dan voordelen volgens mij, want voor elke hersencel die afsterft staan er duizenden andere klaar om te vervangen. Met splinternieuwe, nooit gebruikte verbindingen. Het is dus simpel; wie slim wil worden moet meer alcohol drinken.


    15-09-2012 om 08:52 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Tags:Dementie,alcohol
    >> Reageer (0)
    05-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Internet
     

    Het leek wel of ik in het stenen tijdperk terecht gekomen was. Het zat zo: op onze vakantiebestemming aan onze onvolprezen Vlaamse kust aangekomen bleek er een probleem met internet. De kleine firma die al enkele jaren voor een draadloze verbinding zorgt stopt met de dienstverlening. Wegens te hoge investeringskosten. Het zag er dus naar uit dat ik het een maand zonder internet zou moeten doen. Dat is niet het einde van de wereld. Maar toch. Ergens miste ik iets. Het is raar dat een mens snel gewoon is aan iets dat eigenlijk niet onmisbaar is. Het deed me denken aan duvel, mosselen met friet, of een paar minnaressen. Dat zijn ook zaken die niet levensnoodzakelijk zijn. Maar eens je van dergelijke verworvenheden geproefd hebt lijken ze wel belangrijk. Het geeft meer zin aan het leven. In eerste instantie dacht ik nochtans dat ik niet dood zou gaan van een maand zonder internet. Tot er na enkele dagen iets begon te knagen. Een ondefinieerbaar gevoel van onbehagen. Ik zou mijn blog niet meer kunnen aanvullen. Geen stukjes schrijven. Een hele maand lang. Niet dat iemand dat zou missen. Want zonder mijn bijdrage aan blogland zou de wereld wel blijven draaien. Maar zonder internet zou ik ook aangewezen zijn op het radio- en TV-nieuws om een beetje op de hoogte te blijven van de stommiteiten van onze regering. En we weten allemaal dat het radio- en TV-nieuws niet uitblinkt in neutraliteit. Niet dat ik niet zou begrijpen welke huidskleur de daders hebben als er op het nieuws -weeral- sprake zou zijn van 'jongeren' die een buschauffeur of een politieagent in elkaar geklopt hadden. Zò dom ben ik nu ook weer niet. Toch heb ik graag meer achtergrondinformatie over bepaalde zaken. En daarvoor is internet natuurlijk het geschikte medium. Op zoek dus naar een mogelijkheid. Die bleek er te zijn. Dacht ik toch. Ik ben immers klant bij belgacom en die maken reclame voor draadloos internet overal. Als klant kan je, volgens de reclame althans, overal toegang hebben tot het net. Navraag gedaan dus. Het bleek in werkelijkheid iets ingewikkelder. En vooral heel duur. Ik hield de mogelijkheid van belgacom dan ook maar even in beraad. En zocht een andere oplossing. En zie. Waar een wil is, is een weg. Of, wie zoekt die vindt. Want ik kwam te weten dat de installaties van die kleine internetfirma nog in dienst waren. Echter niet voor nieuwe klanten. Maar daar viel wel wat te regelen. Zoals er altijd iets te regelen valt in Vlaanderen. En na een vriendschappelijk gesprek, en een paar duvels, ben ik weer onder de mensen. Al zal ik voor volgend jaar een andere oplossing moeten zoeken. Maar dat zien we dan wel. Voorlopig kan ik dus weer mijn blog aanvullen. Niet dat ik er mijn hoofdbezigheid ga van maken tijdens de verlofperiode. Het schrijven zal op een klein pitje staan. Want er zijn nog andere zaken die mijn aandacht vragen. Zoals achtergrondinformatie over de stommiteiten van de regering. Duvels. Mosselen met friet. En iets waar ik nogal veel belang aan hecht maar waar jullie geen zaken mee hebben.


    05-09-2012 om 05:21 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Tags:internet
    >> Reageer (0)
    26-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Huwelijk
     

    Het traditionele huwelijk heeft zijn beste tijd gehad. Volgens ene Catherine Hakim dan toch. Catherinneke is sociologe en hoogleraar ergens in een Londense school. En ze beweert dat de normen en waarden van de samenleving zodanig veranderd zijn dat het huwelijk een beetje achterop loopt. Ze baseert zich op de vele echtscheidingen om haar visie te ondersteunen. Of ze zelf gescheiden is kon ik niet achterhalen. Al doet dat weinig ter zake. Maar misschien heeft ze wel gelijk. Er zijn immers veel scheidingen de laatste jaren. Vooral jongeren zijn nogal snel op elkaar uitgekeken. Al heb ik zo een klein vermoeden dat er veel oudere koppels zijn die uit gewoonte bij elkaar blijven. Of gewoon niet de moeite doen om eens een ernstig gesprek met elkaar aan te gaan. Om hun relatie te evalueren. En om terug een beetje spanning in hun relatie te brengen. Want daar draait het toch allemaal om. Als je op elkaar uitgekeken bent en je hebt niks meer te vertellen begin je op elkaars zenuwen te werken. En dan staat ook de seks op een klein pitje. Maar er is een oplossing volgens onze sociologe. Als je maar een beetje inventief bent. Met een beetje moeite en een duidelijk gesprek kan al veel verholpen worden. Dan kan je als gehuwd koppel een veilig gevoel bij elkaar creëren. Een soort van geborgenheid waarin een mens zich op zijn gemak voelt. En dan kan er een nieuw hoofdstuk beginnen. Een spannend hoofdstuk. Want Catherine Hakim geeft vervolgens een gouden raad: begin een seksuele relatie buiten het huwelijk. Dat zorgt voor een opkikker in een huwelijk. Een mens wordt er tien jaar jonger door. Vooral als dat met wederzijdse toestemming is. Als de huwelijkspartners elkaar vertrouwen en seks als een hobby gaan beschouwen. Een plezante bezigheid waarin ze zich kunnen uitleven. Gewoon af en toe eens volledig uit de bol gaan. Genieten en nieuwe energie opdoen. Dat heeft alleen maar voordelen voor het huwelijk volgens de hooggeleerde dokter Catherine Hakim. En daar kan ik niks tegen inbrengen. Wie ben ik tenslotte om een hoogleraar tegen te spreken. Al is er een praktisch probleem in mijn persoonlijk geval. Welke vrouw wil, in alle vriendschap en openheid, een seksuele relatie met een rare kwiet als ik? Het is niet de eerste maal dat ik een poging doe om zoiets te verwezenlijken. Met als resultaat dat de vrouw in kwestie na korte tijd geen enkel contact meer wenst. Pech voor mij, maar ook voor haar want Catherine Hakim heeft de voordelen van een buitenechtelijke relatie omgerekend in geld. Dat zou een slordige 80.000 euro per jaar waard zijn. Per persoon. Ik moet de uitleg van Catherine toch eens bespreken met een eventuele kandidate. Je weet maar nooit.


    26-08-2012 om 10:29 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Huwelijk
    >> Reageer (0)
    18-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sixties
     

    Het is niet de eerste maal dat ik het provinciaal openluchtmuseum Bokrijk bezoek. Het was steeds de moeite waard. Het is er rustig en er komen telkens weer herinneringen naar boven. Herinneringen van lang vervlogen jaren uit mijn prille jeugd toen ik nog bij opa en oma op bezoek kon. Maar opa en oma zijn reeds lang van deze wereld verdwenen. Net zoals hun woning en hun hele hebben en houden. Op de plaats waar eens hun eenvoudig huisje stond staan nu appartementen als blokkendozen naast elkaar. Maar als ik in een nostalgische bui ben ga ik eens naar Bokrijk. Dat helpt. Er heerst een sfeer van rust en welbehagen. Maar deze keer was er meer om naar Bokrijk te gaan: de sixties. Dat is een soort interactieve tentoonstelling over de jaren zestig. Niet dat ik echt eens wou zien hoe het er in die jaren aan toe ging. Dat niet, want ik weet maar al te goed hoe het leven toen was. Ik heb die jaren zelf mogen meemaken. Maar vrouwlief heeft blijkbaar een kort geheugen en wou het allemaal nog eens zien. En als een vrouw iets wil... Wij dus naar Bokrijk. Om te beginnen om iets te eten. En vooral, iets te drinken. Deze keer keek ik echter met andere ogen naar het hele museum. Zo viel het me op dat er met een elektronische kassa gewerkt werd in de drankgelegenheden. En voor zover ik het me herinner stond er in het dorpscafé van opa geen elektronische kassa, maar goed. Het zal wel met efficiëntie te maken hebben. Het eten was lekker en het bier fris. Meer moet dat niet zijn. Vooraleer naar het sixties gedeelte te gaan bezochten we ook nog enkele huisjes, stallen en andere aanhorigheden die zo eigen waren aan het leven van toen. Wat me daar opviel was de aanwezigheid van brandblussers. Zelfs in het varkenshok stond een brandblusser. En ik kan me met de beste wil ter wereld niet meer herinneren dat er bij opa en oma dergelijke toestellen in de woning stonden. En al zeker niet in het varkenshok of de koeienstal. Ook de toiletten bleken heel anders uitgerust dan hetgeen ik me herinnerde van de tijd van toen. De goede oude plank-met-het-gat is vervangen door een kraaknette, van waterspoeling voorziene pot. Met een mooi wit rolletje papier en een lavabo met warm en koud water. Ik weet niet of opa het zou gewaagd hebben om zijn restafval in het water te laten plonzen. Maar het zal wel allemaal te maken hebben met hygiënische regeltjes en reglementering. Maar het blijft geschiedenis vervalsing. Dan maar naar de sixties. Een stukje nostalgie waarvan ik me toch meer herinner wegens nog verser in mijn geheugen. Bij het binnengaan kregen we een namaak paspoort. Eentje zoals ik nog kende van die jaren. Een vaalgroen dubbelgevouwd exemplaar. Met streepjescode... Een streepjescode in de sixties? Nooit gezien. Weer een vervalsing. Voor de rest was het aanvaardbaar. De muziek die door de luidsprekers knalde was inderdaad uit de sixties. In de nagemaakte electrowinkel stonden bandopnemers, platendraaiers en transistorradio's die ik zelf nog gehad heb. Ook de auto die er stond zat nog in mijn geheugen. De allereerste supermarkt die ik ooit gezien heb was ook netjes nagemaakt. Evenals de artikelen die er stonden. En in het café bleek een authentieke jukebox te staan. Drie platen voor vijf frank. De platen bleken af en toe zelfs te blijven hangen. Heel herkenbaar. Er was ook een typisch bruin café nagebouwd. Maar wat ik daar zag had ik nog nooit gezien. Dat was geen geschiedenis vervalsing, dat was pure geschiedenis verkrachting. Stel je voor. Een bruin café waar geen bier te verkrijgen is! een bruin café waar roken verboden is!!....In de sixties?!?


    18-08-2012 om 16:16 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:sixties
    >> Reageer (0)
    15-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verslaafd?
     

    Wanneer het precies begonnen is weet ik niet meer. Maar al sinds mijn tienerjaren heb ik belangstelling voor vrouwen. In het begin waren het van die jonge giechelende buitenaardse creaturen die mijn voorkeur hadden. Van die rare wispelturige wezens waar geen mens iets van begreep. Maar toch trokken ze af en toe mijn aandacht. Als puberende tiener ben je nu éénmaal nieuwsgierig naar het onbekende. Naar het absurde. Eerst dacht ik nog dat ik een afwijking had. Een misvorming, ergens in mijn hersenen. Maar mijn leeftijdsgenoten bleken met hetzelfde probleem te zitten: een abnormale interesse naar die huppelende tweebenige zoogdiersoort die voor onze voeten kwamen lopen. Een misvormde soort ook. Want naarmate ze iets ouder werden kregen ze zwellingen ter hoogte van hun borstkas. En laat het nu net die zwellingen zijn die steeds meer onze aandacht trok. “Ach, dat zijn je hormonen” kregen we te horen van mensen die het konden weten. Dat zou wel overgaan. Maar het ging niet over. Integendeel. De belangstelling nam toe in de loop der jaren. En de belangstelling is er nog steeds. Heel mijn leven heb ik er al last van. Er kan geen vrouw voorbijlopen of ik heb ze gezien. Het lijkt wel een obsessie. Een heel gevaarlijke obsessie, want ik heb mannen ten onder zien gaan aan hun hormonale opvliegers. Succesvolle mannen die op de rand van de financiële afgrond stonden. Of erger, er zijn zelfs mannen die helemaal aan de bedelstaf geraakt zijn door een onberekenbaar vrouwelijk wezen. Of nog erger, ik ken mannen die volledig door het lint gingen en uit pure frustratie homo geworden zijn. Moord, zelfmoord, brandstichting en zelfs genocide kunnen de gevolgen zijn van mannelijke belangstelling voor vrouwen. Maar ondanks al deze potentiële gevaren kan ik het niet laten. Ik hou van vrouwen. Hoe gevaarlijk ze ook zijn. Heel mijn leven loop ik al achter vrouwen. Nu nog. Al moet ik toegeven dat ze tegenwoordig een beetje te hard lopen voor mij. Ik kan ze niet meer volgen. En soms weet ik ook niet meer waarom ik ze nog achterna blijf lopen. Maar dat doet er niet toe. Ik blijf genieten van het vrouwelijk schoon. De leeftijd doet zelfs niks ter zake. Integendeel. Hoe ouder, hoe gemakkelijker ik ze kan volgen. Maar zelfs van die hele jonge meisjes kan ik genieten. Van die bloemen in de knop. Niet om er achteraan te gaan maar gewoon om naar te kijken. Een nog gesloten bloemknop raak je ook niet aan. Dat laat je openbloeien. Tot er een prachtige bloem ontstaat. Hier en daar mag er zelfs een verslenst blaadje aanhangen. Dan pas mag het bloemetje geplukt worden. Als het in volle rijpheid is. Als de schoonheid op zijn toppunt is. Of er over. Mag ook. Als het maar geplukt wordt. Maar toch stel ik mezelf vragen. Is dit wel normaal? Ben ik verslaafd? Heb ik gespecialiseerde hulp nodig? Moet ik in therapie? Zijn er zelfhulpgroepen waar ik terecht kan? Moet ik afkicken? Hoe? Waar? Wanneer? Zijn er afkickverschijnselen? Welke? Is er nazorg? Opvolging? Door wie? Hoelang? Ach... die levensvragen altijd...


    15-08-2012 om 14:50 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:verslaafd?
    >> Reageer (1)
    12-08-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Spelen
     

    De olympische spelen lopen ten einde. Het werd tijd. Niet dat ik iets heb tegen sport in het algemeen, zeker niet. Maar na drie weken Europabeker voetbal, drie weken ronde van Frankrijk en dan nog eens drie weken olympische spelen is het wel genoeg geweest voor een tijdje. Al moet ik me geen illusies maken want de nationale voetbalcompetitie is alweer begonnen. Aan sport geen gebrek dus. Sport mag. Maar er zijn toch enige zaken die niks met sport te maken hebben. En waar het internationaal olympisch comité zich schuldig aan maakt. Dat inrichtend comité onder leiding van de Belg Jacques Rogge is niet vies van een beetje gefoefel. Zo zijn er de maatregelen die moesten genomen worden voor de hoge pieten van dat comité. Londen moest rijbanen afsluiten voor de gewone man/vrouw. De leiders van het IOC moesten vrij baan krijgen. Ze wilden niet tussen het plebs terechtkomen en in een eventuele file. De heren voelen zich boven het volk verheven en moeten dus over aparte rijbanen beschikken om zich te verplaatsen. Dat er daardoor enorme opstoppingen in heel Londen ontstaan is hun zorg niet. Het lijkt er op dat de sport bijzaak is. Als de heren maar onbelemmerd kunnen gaan aperitieven. Ze verblijven ook in de meest luxueuze hotels om van daaruit het hele zooitje in slechte banen te leiden. En onzinnige beslissingen te nemen. Zoals het naar huis sturen van enkele atleten die een glaasje te veel ophadden. Een overwinning vieren of het verdriet van een nederlaag doorspoelen mag niet. Wat dan weer wel mag is medailles verkopen. Zoals bij het wielrennen voor de mannen. Daar is duidelijk te zien hoe de overwinning verkocht werd. Op zo'n 500 meter voor de eindmeet werd, na een kort gesprek en een simpel hoofdknikje, het zaakje geregeld. Zowat een miljard kijkers hebben dat gezien. Het IOC niet. Die zaten waarschijnlijk met hun gedachten bij de receptie. En met hun ogen in het decolleté van de aanwezige dames. Want laat ons eerlijk blijven, de voorziene voorraad gratis condooms was niet mis. Dat atleten die in een speciaal voor hen gebouwd dorp enkele weken op elkaars lip leven wel eens een pleziertje willen is een normale zaak. Maar dat het grootste deel van die condooms in de luxueuze hotels ter beschikking lagen zegt veel over de intenties van de heren. Dat de prestigieuze callgirls maanden op voorhand volgeboekt waren is ook niet zonder betekenis. Niet dat ik daar persoonlijk enig bezwaar tegen heb. Maar ik heb de indruk dat de Olympische spelen er niet zozeer zijn voor de atleten. Misschien moeten ze er maar eens aan denken om spelen te organiseren zonder atleten. Of met andere disciplines: de honderd meter neuken, de 200 meter blindkijken of de 4 x 100 meter zakkenvullen. Want dat alles rond geld draait is duidelijk. Waarom hebben ze de anders zo strenge regels plots veranderd? Tijdens de spelen nog wel. Toen bleek dat er een Saudi-Arabische judoka aantrad werd de reglementering plots gewijzigd. Judoka's mogen geen hoofddeksel dragen, de Saudi-Arabische wel. Onder invloed van wie of wat en hoeveel vraag ik mij dan af. Zou het kunnen dat er al lobbywerk bezig is? En dat de spelen binnen acht of twaalf jaar in een zandbakland gaan plaatsvinden. Met alle gevolgen van dien. Ik zie het al gebeuren. Kim Clijsters in boerka op de tennisbaan, Tia Hellebaut in boerka over de 30 centimeter. Zwemsters die de 100 meter verdrinken met boerka betwisten. Met een gouden medaille en een gegarandeerd plaatsje in de harem van de sheikh voor degene die overleeft.


    12-08-2012 om 11:16 geschreven door Fredje

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Olympische spelen
    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Dropbox

    Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.




    Archief per maand
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010

    Mijn favorieten
  • Vroeger
  • Bewust zijn

  • Laatste commentaren
  • Correctie (Myette)
        op Het snelle leven
  • Wel wel wel (Myette)
        op Steak-en-blow-job-day
  • HEY (Myette)
        op Terug thuis
  • Nachtmerrie (Myette)
        op Terug thuis
  • Hart (sim)
        op operatie

  • Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!