Littekens op een stierenhuid Net zoals de Vlamingen streven de Basken naar onafhankelijkheid. Hier is een deel van hun verhaal.
25-11-2006
Staatsterrorisme
Staatsterrorisme is terrorisme dat wordt beschouwd als terrorisme dat
uitgevoerd of gesteund wordt door een staat. Zoals terrorisme in het algemeen,
gaat het over moedwillige aanvallen op burgers, met als doel het bereiken van
een politiek doel. Zoals het gebruik van het woord 'terrorisme' al
controversieel is, is het woord 'staatsterrorisme' nog controversiëler. De staat
overschrijdt hier de grenzen van democratie.
Wij herinneren ons nog allemaal levendig de Dwaze moeders van de Plaza de
Mayo in Argentinië. Maar herinneren wij ons de Baskische moeders, als we er al
weet van hebben? Want, inderdaad ook Spanje stuurde zijn doodseskaders uit in
de Guerra Sucia, de vuile oorlog van het Spaanse staatsterrorisme. Klik hier voor een
grondige bijdrage.
Op 25.11.2004 kwam Batasuna haar
initiatief Oarain Herria, Orain Bakea in Brussel voorstellen aan politici van
verschillende Europese volkeren. Dit gebeurde door Koldo Gorostiaga, euro-parlementair voor de
radicale partij Batasuna (tot op het ogenblik dat deze buiten de wet werd
gesteld). Gorostiaga verklaarde achteraf dat alle parlementariërs positief gereageerd hadden, met uitzondering van
PP-leden en politici van de Franse UMP (Union pour un Mouvement Populaire, de
partij van Nicolas Sarkozy).
Gorostiaga riep iedereen op om iets te doen ten
voordele van een politieke oplossing van het conflict. Het vredesvoorstel van Lizarra-Garazi kende niet de gewenste goede
afloop en dat was deels te wijten aan de houding van de EU. De EU dacht dat het
een binnenlandse aangelegenheid van een lidstaat gold en dat daarom niet
ingegrepen moest worden. In de Ierse kwestie kreeg het vredesproces de steun
van de Verenigde Staten en president
Bill Clinton en van president Jacques Delors. We vragen dan ook dezelfde
houding van de Europese instellingen. We staan er nu slechter voor dan in 1998.
Het journaille van de PP-krant ABC heeft weer gescoord. De
Guardia Civil zou over een lijst beschikken met 700 namen van een nieuwe ETA,
en dit ondanks de pogingen van ETA-kopman Txeroki om zijn militair apparaat
en commandos zo geheim mogelijk te houden. De nieuwe ETA zou teruggrijpen naar
de gewapende strijd als het vredesproces zou mislukken.
Inlichtingendiensten zouden geïnfiltreerd zijn bij de
herdenkingsplechtigheid Gudari Eguna.
Op zaterdag, 23 september 2006, werd de Gudari Eguna, de
dag van de Baskische Soldaat gevierd. Het is eigenlijk geen viering, maar een
herdenking van alle gudaris die in de strijd voor een onafhankelijk Euskal
Herria hun bloed hebben gegeven. Dat zijn er intussen 218. Op een bepaald
ogenblik stapten 3 Etarras uit de bossen om een nieuw communiqué voor te lezen.
Na voorlezing werden een aantal schoten in de lucht gelost.
Volgens ABC zouden de infiltranten de namen van 700
aanwezigen hebben kunnen bemachtigen (hoe, werd er niet bijgezegd, wel dat die
700 als de meest radicalen mogen beschouwd worden). Het feit dat de herdenking
in Oiartzun werd gehouden (een Batasuna-bolwerk) is voor het PP-journaille het
ultieme bewijs.
Momenteel
zijn er ongeveer 146 gevangenen die lijden aan een of andere vorm van een
fysisch of psychisch ziektebeeld. Het merendeel van de ziektesymptomen zijn: ademhalingsproblemen
en hyperventilatie, verstoorde bloedcirculatie en aantasting van het
beendergestel. Van de 146 lijden er 6 aan een ernstige en ongeneeslijke ziekte.
Volgens artikel 92 van het Strafwetboek moeten zij vrijgelaten worden: presos
deben ser puestos en libertad en caso de enfermedad grave ( gevangenen moeten
in vrijheid gesteld worden in geval van ernstige ziekte )
Dit gebeurt niet!
Daarenboven
is er een gebrek aan sanitaire voorzieningen, weinig beroepseer van
ongeïnteresseerde gevangenisdokters, de onmogelijkheid om een vertrouwensarts
te raadplegen of een tweede opinie te vragen, geen adequate opvolging van de
pathologie, geen aangepaste verzorging van de ziekte, kortom een
weerzinwekkende belevenis voor de zwaar zieken.
Marilo
Gorostiaga. 50 jaar, in 2006 reeds 12 jaar cel
In mei 2005 werd borstkanker vastgesteld. In
juli 2005 werd een gedeeltelijke mastectomie uitgevoerd en in augustus
2005 is de chemotherapiekuur begonnen. In februari 2006 werden twee myomen
(vleesbomen) gevonden in de baarmoeder. Zij is diabetica en lijdt aan
hypertensie.
Jon
Agirre Agiriano. 64 jaar, in 2006 reeds 25 jaar cel
Lijdt aan artrose en beschadigde heupen. In
2005 werd een heupprothese (rechts) ingepland. Een paar maanden later de andere
kant. Hij heeft ook een discale hernia
en diabetes. Bijziendheid op beide ogen, hypercholesterol, riskeert een infarct
aan de hartspier en heeft de ziekte van Dupuytren.
Jon
Ioseba Rego Vidal. 67 jaar, in 2006 reeds 11 jaar cel
Suikerziekte
en hypertensie. Gezichtsverlies op beide ogen en gehoorverlies op beide oren.
Hypertrofie van de prostaat en ernstig gebrek aan vitamine B12. Op 13 en 15
november 2005 wordt hij geveld door een trombose (kan zich niet meer bewegen en
verliest het volledige gezicht gedurende 10 minuten). Bij de overbrenging naar
het ziekenhuis wordt hij constant vernederd en geprovoceerd. Via de
spoedgevallen en de dagkliniek Neurologie en constant bewaakt door 6 agenten,
wordt hij na 24 uur terug opgesloten.
Verschrikkelijke
diagnose: Colitis ulcerosa. Ondergaat een colectomie en
een ileostomie (wegsnijden van gedeelten van de dikke darm,colectomie, en van
de dunne darm, ileostomie, als gevolg van darmkanker). In 2003 nieuwe ingreep:
weghalen dikke darm.
Hij lijdt ook aan chronische ontstekingen van de gewrichten, aan herhaalde
koortsaanvallen, onnatuurlijk gewichtsverlies en kan zich nauwelijks nog
bewegen. Maar hij moet blijven rotten in zijn cel.
Josu
Uribetxebarria. 50 jaar, in 2006 reeds 11 jaar cel
In
2005 werd de linkernier weggehaald als gevolg van een tumor. Moet nu voor de
rest van zijn leven (in de gevangenis?) een behandeling volgen.
Ioseba
Foruria. 56 jaar, na uitlevering door Venezuela reeds 3 jaar cel in 2006
In 2004 werd
carcinomaurotelie (een carcinoom, kankergezwel in de blaas) ontdekt. Dit type
van kanker vereist een strikte opvolging en bewaking, omdat het risico op
uitbreiding constant aanwezig is. Volgens de magistraten die moeten oordelen
over artikel 92 van het Strafwetboek is de gevangenis de ideale plaats voor
opvolging en bewaking, en zijn de cipiers de beste verplegers.
Superrechter Garzón
zorgt voor de totale waanzin door het onderwijsplatform AEK- Alfabetatze
Euskalduntze Koordinakundea te criminaliseren. Er worden 19 personen
gearresteerd, waaronder er 14 tot AEK horen.
AEK ontvangt
meteen morele steunbetuigingen uit vrijwel heel Spanje en alle Europese landen,
maar eveneens uit Latijns Amerika. Zelf beweert AEK dat een aantal arrestanten
nooit tot hun platform behoorden of er reeds lang geleden uitgestapt zijn. Hun
relatie met EGIN is dezelfde als die met alle andere persorganen. En met ETA
hebben ze nooit een relatie gehad.
23 november 2002
De PNV-krant, Deia,
schrijft een editoriaal onder de titel nationaal katholicisme, naar aanleiding van het Herderlijk Schrijven van het Spaanse episcopaat
over het terrorisme. Van de 63 leden van de Bisschoppenconferentie stemden 8
leden tegen en 5 anderen onthielden zich. Bij zijn aankomst op de assemblee van
de Bisschoppenconferentie, enkele dagen geleden, verklaarde Monseñor Setién, de bisschop emeritus van Donostia, niets te weten van een
document over terrorisme. Dit werd geïnterpelleerd als een bewijs van zijn
woede, omdat geen enkele Baskische prelaat vooraf geconsulteerd werd aangaande
de tekst!
En
dan de belangrijkste stukken uit de tekst:
Neen
aan het recht op zelfbestuur
Indien bepaalde
naties of nationale realiteiten zich wettelijk verbonden voelen via
historische, familiale, religieuze, culturele of politieke banden binnen
eenzelfde Staat wil dit niet zeggen dat deze naties het recht hebben op een
soevereiniteit.
Geen
zelfbeslissing
De naties op
zichzelf hebben helemaal niet het recht over hun eigen lot te beslissen. Het is moreel onacceptabel dat naties
unilateraal over een eigen bestuur menen te mogen beschikken of zelfbestuur
vorderen.
"Het terrorisme is
een zondige structuur."
ETA-gevangenen
mogen niet ideologisch 'gepolitiseerd' worden. (Laat ze dus maar stikken!)
Iñaki Anasegasti,
PNV-woordvoerder in het Congres zegt dat de tekst stinkt naar grondwettelijk patriottisme.
Hij herinnert eraan dat de Spaanse Kerk nooit de staatsgreep van Franco heeft
veroordeeld. Ze moeten ons geen les in ethiek geven.
Gara eindigt zijn
editoriaal met de zin: De Spaanse Kerk heeft van de Spaanse eenheid een morele
waarde gemaakt. De Baskische katholieken hebben nu het woord.
Gisteren, 21 november 2006, was het de eerste
verjaardag van het macroproces 18/98. Al een jaar lang sleept dat proces zich
nu voort. Het is een proces tegen het Baskisch nationalisme en daar waar de
persbelangstelling vorig jaar overweldigend was, is er nu bijna geen sprake
meer van enige interesse. Dit proces maakt de Spaanse Staat en de Spaanse
Justitie belachelijk. Ontelbare incidenten hebben het verloop verstoord:
documenten met bewijslast die niet teruggevonden werden, problemen met
vertalertolken, opschortingen van zittingen tot 45 maal toe, rechten van de
verdediging die met de voeten getreden werden, tegenstrijdige verklaringen van
politiebeambten, beklaagden die altijd aanwezig moesten zijn ook als hun zaak
niet op de rol stond, beslissingen van het Hof die vorige beslissingen
volstrekt tegenspraken en een voorzitster, Angela Murillo, die niet tegen haar
taak opgewassen en zelfs vooringenomen is. Dit proces is een aanfluiting van
alle beginselen van een rechtspraak. Maar wie maalt daarom, het zijn toch maar
Basken die terechtstaan
In tegenstelling tot andere plaatsen, waar
duizenden vrouwen haast in katzwijm vallen, brengt het bezoek van kroonprins
Felipe de Borbón y Grecia, aan het museum San Telmo in Donostia-San Sebastiàn amper 200 belangstellenden op de been.
En dan waren er daaronder ook nog onverlaten die riepen dat hij niet in zijn land was Monarkia kanpora! Monarchie
oprotten! Vooraf had de Ertzaintza de vuilbakken en containers verzegeld. Burgemeester Odón Elorza
had de leden van Izquierda Unida-Verenigd Links bevolen de republikeinse vlag
van het balkon van hun bureau op het stadhuis te strijken. (niet met een strijkijzer!).
22 november 2004
Bij de laatste arrestatiegolf en de daarbij
horende isolatie werden opnieuw ondervragingsmethoden gebruikt die
hemeltergend zijn. De klachten van foltering waren dan ook legio. De Spaanse onderzoeksjournalistiek verzwijgt wel
de folteringen, maar niet de gevolgen ervan. Zo werd er gemeld dat de arrestanten bijna alle aanslagen bekend hadden
die tot op dat ogenblik niet opgelost waren (La Razón: De
politie onderzoekt of één der arrestanten acht moorden pleegde. El Mundo: De
politie gelooft dat de laatste arrestanten deelnamen aan negen moorden.)
Ibon Urrestarazu
verklaarde achteraf dat hij zó erg was toegetakeld dat hij zelfs de
verantwoordelijkheid van de dood van Manolete op zich had willen nemen. (Manolete was een legendarisch
torero die in augustus 1947 op de horens werd genomen en overleed.) Ten gevolge
van de bekentenissen van Urrestarazu werden dan twee anderen opgepakt wegens
lidmaatschap (volgens de pers) van het ETA-commando Urbasa. Zij werden
vrijgelaten zonder voor de onderzoeksrechter te verschijnen, wegens geen bewijs.
Daarop werd Urrestarazu door Baltasar
Garzón beschuldigd van een
delict van valselijke beschuldiging.
Het cynisme in de hoogste graad.
Eerder dit jaar
kwamen, na méér dan 2 jaar in de gevangenis te hebben gezeten, vier jongeren uit Pamplona vrij die zichzelf,
na foltering, beschuldigd hadden van aanslagen die ze niet gepleegd hadden! De steeds zo geroemde samenwerking
tussen de beide bezettende staten, Spanje en Frankrijk, had niet eens
doorgegeven dat de werkelijke dader reeds lang in een Franse cel zat!
Dezelfde Spaanse pers haalt dan wél
hun grootste lettertype boven om aan te klagen dat in Eibar onder de auto van
het socialistisch raadslid, José Luis Vallés, een namaakbom geplaatst werd.
Vorige maand, begin oktober 2006,
stond magistraat Garzón opnieuw in de kijker, maar ditmaal niet zoals hij het
gewenst had.
Na de aanslagen van 11 maart in
Madrid wilde het Regime Aznar het daderschap in de schoenen van ETA schuiven,
zelfs toen al lang duidelijk was dat de Baskische Organisatie niets met de zaak
te maken had. De PP beoogde er twee dingen mee: de verkiezingen van enkele
dagen later winnen om nadien definitief af te rekenen met het Baskische
nationalisme.
Magistraat Baltasar Garzón zette
zich aan het onderzoek van de bewijslast tegen ETA. In oktober 2006 beschuldigde Garzón drie
deskundigen in de Zaak van een delict van vervalsing. Zo vervalsten ze
documenten van een onderzoek aangaande de vondst van boorzuur, een substantie
die eerder in 2001 bij ETA gevonden werd. Dit moest het bewijs zijn waarmee ze
ETA wilden linken aan de Al Qaeda-aanslagen in Madrid. De deskundigen waren hogere politiebeambten:
Isabel López, Pedro Manrique en Manuel Escribano.
Garzón die zoveel diensten aan het Vaderland
bewees kwam meteen in het foute kamp terecht.
In El Mundo van 3 oktober 2006, kreeg hij de
Spaanse hyenas over zich heen, met name in het artikel van El Mundo waarin
María Peral titelde: mise-en-scène van Garzón om de experts van justitie te
criminaliseren.
In het hoofdartikel van die dag wordt Garzón
nog eens extra door de mangel gehaald omdat hij op dat ogenblik naar Colombia
gereisd was. Hoewel de agenda van
Magistraat overvol was met zaken over ETA, drugs en Islamterrorisme, trekt hij
toch voor vier dagen naar Zuid - Amerika om er het ster-zijn te cultiveren.
Op 5 oktober 2006 beschuldigde volksvertegenwoordiger
Jaime Ignacio Del Burgo van de UPN (PP-Navarra) de gevallen sterrenmagistraat
ervan de politiek van de PSOE te
steunen. Del Burgo waarschuwde Garzón dat hij op deze manier het risico loopt
zijn eigen gerechtelijke onafhankelijkheid te verliezen. Del Burgo noemde het
optreden van Garzón ongewoon toen hij onlangs experts beschuldigde van
vervalsing van documenten terwijl hij daarvoor niet bevoegd was omdat het niet
gelinkt was aan terrorisme.
Garzón heeft intussen bescherming van de wet gevraagd,
omdat hij systematisch langs alle kanten wordt aangevallen. Hij beweert dat hij
wel bevoegd was, maar al eerder bleek dat hij niet steeds conform de normen
handelde.
Schandaal in het Baskische Parlement. Bij een stemming in het Baskisch
Parlement is op de interne camera duidelijk zichtbaar dat de PP-volksvertegenwoordiger, Iturgaiz, tot
driemaal toe op het stemknopje van zijn afwezige buurman en partijgenoot Jaime
Mayor Oreja drukt! Vóór de stemming had hij al gedurende een halve
minuut op het knopje moeten drukken om
het systeem te activeren. Tevens had hij de magnetische kaart van Oreja gebruikt. Voorzitter Atutxa riep na afloop een
persconferentie samen waarop de beelden getoond werden.
21 november 2005
In een speciaal gebouw, Casa de
Campo, is dan eindelijk het
macroproces 18/98 van start gegaan tegen de Baskische onafhankelijkheidsbeweging.
De betichten, tegen wie 1.000 jaar celstraf wordt geëist, hadden allemaal een
blauw-grijs T-shirt aangetrokken waarop de hele zaak een politiek proces genoemd
werd. Drie beklaagden, Iker Beristain, Rubén Nieto en Iker Casanova, die waren
overgebracht vanuit hun Spaanse cel werden begroet met omhelzingen. Hun boeien
werden afgedaan, maar ze kregen wel speciaal toezicht van politieagenten. Omdat
men wilde vermijden dat de beklaagden zich opnieuw zouden identificeren met een
(ongeoorloofde) Baskische identiteitskaart werd enkel naam en voornaam
gevraagd. Van de 39 betichten waren er slechts 36 aanwezig. Peio Sánchez die in de Parijse gevangenis van
Frennes zit, kreeg de oproep toch thuis bezorgd. Hij werd niet uitgewezen door
Frankrijk. Pako Aranburu en Unai Hernández, tegen wie 15 jaar geëist wordt,
waren evenmin aanwezig.
De eerste beschuldigde, Txente
Askasibar, zette meteen de toon door heel rustig te verklaren dat hij enkel
wenste te antwoorden op de vragen die hem gesteld werden door de verdediging.
Bovendien noemde hij zichzelf fier lid van KAS, één van de organisaties die
door Garzón gesataniseerd werd als zijnde een deel van ETA.
(De organisatie KAS kwam tot leven op hetzelfde ogenblik dat de
Baskische en Spaanse klimmers in de Ronde van Frankrijk uitkwamen voor het
merk KAS!) Hij verklaarde dat hij met zijn bedrijf, Gadusmar, internationaal
in kabeljauw had gehandeld. Die kocht hij aan in IJsland en verkocht hem in
Cuba. Verder zei hij nog dat de zaken vanuit Madrid anders bekeken worden dan
vanuit Baskenland. Toen de advocaat van de verdediging, Kepa Landa, het
originele document wilde zien op basis waarvan Askasibar beschuldigd werd kon
dit na een kwartier niet gevonden worden. De eerste zitdag werd meteen opgeschort.
Klik hier voor een kort relaas
van alle zittingen.
De PP heeft de Tien geboden uit de toverhoed gehaald, met
de enige echte oplossing voor het Baskisch conflict.
Begin vorige week heeft de PP, bij monde van de
secretarisgeneraal Ángel Acebes, in een persconferentie een 10-puntenplan met
minimumvoorwaarden voorgesteld aan Zapatero.
Een
veroordeling van alle terroristische activiteiten door ETA, zowel tegen
personen als op straat
Onmiddellijk
verbod op alle publieke bijeenkomsten, vergaderingen en geheime of
openbare onderhandelingen van Batasuna of ETA, of handlangers
Geen
enkele onderhandelingstafel. Compromissen of akkoorden die al werden
bereikt, onmiddellijk van tafel vegen en geen enkele hervorming van het
juridische bestel doorvoeren
Voor
de Kamer van volksvertegenwoordigers een volledig overzicht geven van wat
tot nu toe besproken werd
De
territoriale integriteit van Navarra garanderen (niet aansluiten bij
Euskal Herria)
Onmiddellijk
de ware toedracht voorleggen aan de bevolking over de roof van 350 wapens
door ETA
Iedere
politieke manifestatie van Batasuna-ETA verbieden, zowel op straat, als in
gebouwen als in de media
De
strikte toepassing van de Ley de Partidos, zodat Batasuna niet kan
deelnamen aan de verkiezingen van 2007, ook als er een nieuwe partij komt
Publiek
de valse internationale steun afkeuren (zie Europees Parlement)
De
herinnering en de waardigheid van de slachtoffers respecteren door een
urgente bijeenkomst samen te roepen om de eisen van Asociación de Víctimas
del Terrorismo (AVT) te kennen.
Ziezo, het probleem van Baskenland is in 10 zinnetjes
opgelost. Wat is Zapatero toch een sukkelaar: jaren probeert men een oplossing
te zoeken en die ligt zo voor de hand.
In de gevangenis van Alicante
wordt de stichter van de Spaanse, fascistische Falange, José Antonio Primo de
Rivera gefusilleerd.
20 november 1975
In Madrid wordt de
dood van Francisco Franco Bahamonde bekend gemaakt.
20 november 1984
In
zijn dokterskabinet in Bilbao wordt Santi Brouard, leider van Herri Batasuna, door
staatsterroristen vermoord.
20 november 1989
In het Madrileense
restaurant van Hotel Alcalá wordt Josu Muguruza, parlementslid van Herri
Batasuna, door staatsterroristen doodgeschoten. Iñaki Esnaola raakt
zwaargewond.
20 november 2004
Naar aanleiding van de 20ste verjaardag van de dood van Santi Brouard en de 15de verjaardag van de dood van
Josu Muguruza vond in Bilbao een bloemenhulde plaats bij het monument
ter ere van Brouard, op dePlaza
Zabalburu.Er waren 1.500 aanwezigen. Vooreerst werd hun strijd
in de verf gezet omdat zij steeds gewerkt hebben opdat alle Basken in vrede
kunnen samenleven en zelf hun toekomst kunnen voorspellen.
20 jaar geleden, op 20 november 1984 werd de kinderarts, Santi Brouard, in zijn
dokterskabinet doodgeschoten door kogels die betaald waren door de Spaanse
Staat. Brouard was een bijzonder aimabele en charismatische figuur aan de top
van Herri Batasuna. Spanje schakelde met
hem een bekwame tegenstander uit.
Vijf jaar later, op 20 november 1989, maakte de
parlementaire fractie van Herri Batasuna zijn opwachting in Madrid voor de
opening van het politieke jaar in het Congres. Toen het groepje zat te eten
viel een politieman in burger, Angel Duce, het restaurant binnen en begon te
schieten. Josu Muguruza verloor het leven. Iñaki Esnaola werd zwaar gewond.
De datum 20 november, waarop beiden werden vermoord, is niet toevallig de verjaardag van de dood van dictator Franco. Later zou blijken dat de Spaanse geheime
dienst achter beide moorden zat.
Fernando Barrena, woordvoerder van Batasuna in Navarra
besloot zijn toespraak met de woorden:Ze weten dat ze met het pistool in de hand tegen ons winnen, maar we
gaan ze in het zand van de vrede laten bijten. Dat legioen Guardia Civiles en
lijfwachten zal spoedig zonder werk komen zitten.
Rechter Garzón vraagt het
Hooggerechtshof de betrokkenheid van Felipe González in de oprichting van GAL
te onderzoeken.
Op 5 november 1996 sprak de tweede kamer van het
Hooggerechtshof zich met zes tegen vier stemmen uit Gonzalez niet op te roepen
als betrokkene in de ontvoeringszaak Segundo Marey, wegens gebrek aan bewijzen.
Vervolg van bericht Olie op het
vuur van 15.11.2006
Op het proces dat op 17.11.2006 van
start ging, riepen Iñaki Esparza en Asier Oiartzabal de Franse regering op de
opportuniteit die zich momenteel voordoet, niet ongemoeid te laten, en een
einde te stellen aan de verergering van de situatie. Als de fundamentele
rechten van het Baskische volk niet erkend worden, zal het conflict scherpere
vormen aannemen. Omdat zij eerst het woord niet kregen, zongen alle verdachten
het Eusko Gudariak.
De zitting werd geopend, in aanwezigheid van de beklaagden Asier Oiartzabal,
Lola Lopez, Didier Agerre, Iñaki Esparza, Juan Angel Otxoantesana, Alberto
Ilundain, Lorentxa Guimon, Zigor Garro en Ibon Gogeaskoetxea en 5 leden van de
familie Erbina Fidel, Xabier, Miren, Amaia, en Kontxi Zubillaga.
Ook Oihane Errazkin, waarvan de ouders uit de rechtszaal
werden gezet, had op die zitting moeten
aanwezig zijn, maar zij pleegde zelfmoord in de cel van de gevangenis van
Fleury-Mérogis op juli 2004. Alle
beklaagden droegen een T-shirt met de foto van Oihane erop, als eerbetoon en
nagedachtenis. (Op de foto, de moeder van Oihane).
Het vonnis wordt vermoedelijk bekendgemaakt op 30 november
2006.
ETA eist in een communiqué 17
acties op sedert 31 juli. Daarbij betreuren ze eveneens de onschuldige burgers
die daarbij als slachtoffers vielen. In dit geval Jesús Sánchez die dood bleef
bij de aanslag op de rechter Luis Portero.
18 november 2001
Duizenden nationalisten stappen op door Bilbao
achter de eis voor zelfbestuur voor Euskal Herria. De start kwam met vertraging
door de vele wegcontroles van de Guardia Civil. Aan de grensovergang in Biriatu
werden alle autobussen uit Noord Baskenland onderschept. Idem dito de bussen uit Pamplona. Verder waren er nog
controles aan de peajes op de snelwegen naar Bilbao. Dit alles ontlokte een
Batasunaleider na afloop de
ironische vondst dat de staart van de
betoging nog aan de controle in Laudio staat.
18 november 2004
TAT, Torturaren Aurkako Taldea, Organisatie Tegen Foltering, en de
pro-amnestiebeweging verschenen gisteren in Bilbao vóór de pers, samen met
enkele arrestanten van de voorbije razzias van de Guardia Civil.
Indien er geen incomunicado-periode was,
zouden er geen folteringen zijn, aldus TAT, en ze gebruiken hiervoor de woorden
van Amnesty International en van Theo
van Boven, de speciale verslaggever bij de Verenigde Naties inzake
foltering. De gerechtsdokters, de rechters van het Hooggerechtshof en de van
ambtswege aangestelde advocaten weten wat er gebeurt, maar ze zwijgen en ze
lachen de slachtoffers zelfs uit als ze een aanklacht indienen;
Jon Enparantza noemt de Guardia Civil een bende folteraars
en moordenaars die een licentie hebben om te doen wat ze willen. De bezettende
macht moet Euskal Herria meteen verlaten. We moeten iedereen die het folteren
beschermt, politiek en sociaal isoleren. Hij roept iedereen op om maandag,
22.11.2004, om 12 uur vóór de rechtbank in Bilbao mee te manifesteren op het
ogenblik dat Arnaldo Otegi terechtstaat
omdat hij de koning van Spanje chef van de folteraars noemde.
Vorig jaar viel het verdict Nº27/05 op 20 juni 2005, in de zaak van de jongerenorganisaties Jarrai, Haika en Segi. De veroordeling luidde: onwettige organisatie en niet terroristische organisatie, omdat er nooit wapens gebruikt werden. Vierentwintig beklaagden werden veroordeeld tot maximum 3,5 jaar cel. Zij werden op vrije gesteld omdat ze al tijd al in voorarrest gezeten hadden (tot zelfs 4 jaar).
Deze uitspraak namen de haatdragers van de PP-organisatie AVT (Vereniging van Slachtoffers) niet en besloten in beroep te gaan om hun eis terroristische organisatie er door te drukken (stelling van Garzón dat alle nationalisten van ETA zijn).
Het proces werd opnieuw geopend op 16.11.2006 bij het Hooggerechtshof, en er zijn drie mogelijkheden:
het verdict van 20 juni 2005 blijft behouden
de aanklacht wordt aanvaard, wat celstraffen 10 jaar zou betekenen
de volledige vrijspraak door de verdediging gevraagd
De beslissing ligt in handen van de magistraten Francisco Monterde, Miguel Colmenero, Andrés Martínez, Joaquín Giménez en de president van het Hof, Juan Saavedra Ruiz. De uitspraak volgt waarschijnlijk op 20.11.2006. Afgaande op de tijd die ze nodig hebben om te delibereren, zal het resultaat niet al te best zijn, vrees ik.
Zopas, 21 november 2006, is vernomen dat er waarschijnlijk geen vonnis zal geveld worden voor 18 januari 2007. Merkwaardig!
Voor de eerste maal werd een enquête gehouden over heel Euskal Herria, dus
over de 7 provincies, waarvan 3 in Frankrijk. De onderneming Gizaker, een
centrum voor sociologisch- en marktonderzoek, heeft in opdracht van Forum
Radio Euskadi het onderzoek op zich genomen.
De resultaten zijn duidelijk:
93,9% is voorstander van
het huidige vredesproces
92,8% is voorstander van
onderhandelingen tussen regering en ETA
Maar:
50,6% ziet weinig (38,2%)
tot geen (12,4%) vooruitgang
29,2% is van oordeel dat er
een kleine vooruitgang is geboekt
12,6% is
van oordeel dat er ernstige stappen gezet zijn
De schuld van de huidige crisis wordt in de schoenen geschoven van:
22,9% de regering
17,6% allen
2,9% de PSOE
10,6 % de PP
10,0% ETA
9,2 % de politiekers
Het meest opvallende aan het onderzoek,
is dat 44,9% zijn stem zou uitbrengen voor onafhankelijkheid, en 6,3% tegen. De
rest is tot nu toe onbeslist.
In Irún wordt een ETA-commando
gevat bestaande uit o.a. 2 kinderen van
ETA-veteranen: Aratz Gómez is zoon van Enrique
Gómez, Korta. De vader werd
in 1979 vermoord door het Batallón Vasco Español in Bayonne, drie maanden vóór de geboorte van Aratz. Arkaitz Sáez was de tweede
arrestant.
17 november 2004
Maandag, 17.11.2004, werd in Donostia Garikoitz Mujika opgepakt. Hij is medewerker van de krant Gara. Hij
wordt beschuldigd van openbare ordeverstoringin relatie met terrorisme. Hij werd de hele nacht vastgehouden in
de kazerne van El Antiguo en s anderendaags opgesloten in de plaatselijke
gevangenis van Martutene. Omdat de relatie met terrorisme betekent dat
een arrestant naar het Hooggerechtshof in Madrid automatisch wordt overgebracht,
begaven zijn ouders zich reeds richting hoofdstad. In de late namiddag werd de
advocaat van Mujika ingelicht dat het Hooggerechtshof niet bevoegd zou zijn. (Konden ze niets
vinden?) Toen hij om 17.30u werd voorgeleid, bleek dat een getuige hem had
geïdentificeerd bij het in brand steken van een vuilnisbak enhem daarna had zien wegrennen. Maar een recente operatie hield hem enkele
weken in bed en belette hem te rennen. Bovendien was hij op het ogenblik van de feiten op de krant.
(Maar die krant is ook van ETA zoals de lezer misschien wel weet ) Toch werd
voorlopige aanhouding bevolen wegens risico
op ontsnapping!!!
17 november 2005
De ULB reikte op 16 november
veertien titels doctor honoris causa uit. Onder de geëerde doctoren de Spaanse
mediageile magistraat Baltasar Garzón Real! Dat het de rector (en zijn
medewerkers) ontbreekt aan enige kennis omtrent deze persoon mag duidelijk
blijken uit zijn toespraak.
In 1998 liet Magistraat Garzón de
Argentijnse ex- dictator Augusto Pinochet arresteren bij diens bezoek aan
Londen. Zo liet U gerechtigheid geschieden aan de moeders van de Plaza de Mayo
in Santiago en aan de duizenden families die hun gefolterde, gedeporteerde,
vermoorde en verdwenen verwanten, démocrates et de gauche, herdachten en
beweenden. Dankzij U konden zij met hun rouwproces beginnen. Zo plantte U, als
liefhebber van stierengevechten, een efficiënte banderilla in het schandaal van de straffeloosheid.
De volgende frase, U streed
tegen elk terrorisme, ook tegen de GAL-commandos, vraagt toch enige
toelichting.
De GAL-commandos waren door het
regime-González ingehuurde criminelen,
waaronder vele Spaanse politiemannen in burger. Ze trokken in de tachtiger
jaren de grens over naar Frans Baskenland om er politieke vluchtelingen te
vermoorden in de Vuile Oorlog tegen het Baskische Volk. Garzón ging in deze
strijd zó ver dat zelfs de toenmalige president, Felipe González, in de
problemen kwam en met de grootste moeite uit de beklaagdenbank kon gehouden
worden. De ULB vergeet in zijn laudatio te vermelden dat Baltasar Garzón ooit
op de kieslijsten van González PSOE deelnam aan de Spaanse verkiezingen. Toen
hij daarna naast het (beloofde?) begeerde ministerschap van Justitie greep,
zwoer de nieuwe eredoctor van de ULB Felipe González te zullen terugpakken.
Hij lukte er ei zo na in. Zijn strijd tegen GAL was dus helemaal niet zo
edelmoedig.
Waar Garzón zich in Argentinië
ging bemoeien met de uitzuivering van de dictatuur, liet hij dat na in eigen
land. Garzón deed nooit een poging om, beter laat dan nooit, ook maar iets te
doen aan de uitzuivering na de dictatuur in zijn eigen land. De tweede
PP-regering van Aznar bestond in hoofdzaak uit kinderen, kleinkinderen, neven
of nichten van politici die een hoge functie hadden tijdens het Francoregime!
Een einde aan de straffeloosheid, maar niet in eigen land.
Gerechtigheid voor de moeders
van de Plaza de Mayo, maar het tegendeel voor de Baskische moeders die nu nog
steeds elke keer méér dan duizend kilometer moeten afleggen voor een
gevangenisbezoek van drie kwartier aan hun kind, in het verre Spanje.
Gerechtigheid voor de gefolterde
Argentijnen maar de Spaanse magistraat keek niet eens op als een beursgeslagen
arrestant vóór hem ondersteund moest worden bij het afleggen van de
verklaringen die hem werden voorgezegd terwijl hij, incomunicado, nog maar
eens de plastic zak over het hoofd getrokken kreeg.
Baltasar Garzón zag mogelijk in
een droom dat hij op een dag alle Baskische patriotten tegen de muur van het
fronton (in elk dorp aanwezig) kon zetten en ze daar laten fusilleren.
Nadat het bestuur van de radicale
partij Herri Batasuna tijdens een verkiezingscampagne een video-opname
verspreidde waarop enkele gemaskerde ETA-leden een vredesvoorstel voorlegden,
liet hij het hele partijbestuur oppakken! Méér dan 20 personen uit alle lagen
van de bevolking kregen zeven jaar effectief en vlogen de cel in voor een
opiniedelict! Tot het Constitutioneel
Hof twee jaar later het vonnis vernietigde. Twee jaar achter de tralies voor
het tonen van een video met een vredesvoorstel!
Na de flauwe KUL met koning Juan Carlos de Borbón
in Leuven, een aantal jaren geleden, komt daar nu de ULB met Baltasar Garzón bij.
Zo verlaag je toch je eigen naam en faam!
Vorige week vrijdag, 10.11.2006, is een demonstratie in
Bilbao uit de hand gelopen. Er waren relletjes en straatgeweld (Kale Borroka)
op de Plaza Unamuno. Meestal
beperkt zich dit tot het in brand steken van afval- en papiercontainers of
bankautomaten, tot het bekladden van gevels van openbare gebouwen met verf.
Deze keer was het anders. De regimepers had alle registers opengetrokken en
alle politieke partijen waren verontwaardigd en schoven de schuld in de
schoenen van ja, van wie dacht u? Batasuna, uiteraard! Dagen aan een stuk werd
het gebeuren meer en meer opgeblazen. Wat was er gebeurd?
Verslag van de regimepers
De krant El Correo Digital opende de hetze als volgt: La kale borroka mostró ayer en Bilbo su cara
más cruel, en una acción del más crudo terrorismo callejero que puso en peligro
la vida de un miembro de la Policía Municipal. Una decena de encapuchados roció
al agente con gasolina e intentó prenderle fuego. (De Kale Borroka heeft
gisteren in Bilbao haar meest wrede gelaat laten zien, in een actie van het
meest meedogenloze straatterrorisme, dat het leven van een gemeentepolitieagent
in gevaar bracht. Een tiental gemaskerden besproeiden de agent met benzine en
probeerden hem in brand te steken.)
Verslag van minstens 8 ooggetuigen
Un municipal fue a
impedir a uno de los jóvenes que rociara uno de los contenedores con gasolina y
en el forcejeo, a lo que se ve, se mojó algo, pero fue por casualidad, nada
premeditado. (Een gemeentepolitieagent trachtte een jongere te beletten om
een container met benzine te besprenkelen, en in het handgemeen, kon je
duidelijk zien dat er benzine gemorst werd op de agent. Een gevolg van de
omstandigheden, niet van enig opzet.)
Hoeft het u te
verbazen dat met het ooggetuigenverslag geen rekening wordt gehouden? Intussen heeft de politie van Bilbao bekend gemaakt dat het 500 brandvrije overalls zal aankopen, en in de regimepers (o.a. Correo Digital) is het aantal gemaskerden benzinespuiters al opgelopen van 10 naar 20.
In Straatsburg klagen de
Europarlementsleden van EH (Koldo Gorostiaga), PNV (Josu Ortuondo) en EA (Gorka
Knörr) de verspreiding van de Baskische gevangenen aan. Zij worden daarin
bijgestaan (voor zover dit nodig zou zijn) door Piet de Pauw van de Vlaamse Liga Mensenrechten, de geneesheer Imaculada
Aguirre en de advocaat Jon Enperantza. Vooral de woorden van Piet de Pauw zijn
erg scherp. Hij spreekt van een junglewet.
16 november 2004
Gisteren begon de Arrondissementsrechtbank van
Donostia met het verzamelen van informatie om te bepalen of de meeting van
Batasuna in de velodroom een delict was wegens het verheerlijken van het
terrorisme. De veroordeling van
Batasuna tot de illegaliteit verbiedt elke publieke activiteit. Maar onduidelijkheid is troef!
De president van het
Hooggerechtshof, Francisco José Hernando zei vooraf
dat Batasuna, Herri Batasuna, Euskal Herritarrok of hoe de opvolgers
ook mogen heten, niet mogen deelnemen aan politieke verkiezingen, noch mogen ze
activiteiten ontwikkelen als politieke partij. Deze formaties zijn
burgerlijk dood en ze staan buiten het publieke milieu.
De Spaanse Procureur
Generaal, Cándido Conde-Pumpidu, verklaart echter dat de meeting valt onder de grondwettelijke vrijheid vanvergaderingen daarbij was er
geen enkel electorale activiteit gemoeid, waarmee men Batasuna nu net wilde
pakken.
Dit recht op vergaderen kan niet ontzegd worden aan individuele
personen. Evenmin kan men verbieden dat er politiek gerichte verklaringen
worden afgelegd. Het probleem is of we voor een specifieke actie van een
organisatie staan die op dit ogenblik niet legaal is, ofwel dat het een
manifestatie betreft met een politiek karakter, van individuele personen die
een politieke lijn vertegenwoordigen die in Baskenland bestaat. We vervolgen
niet bepaalde politieke ideeën, maar we onderzoeken enkel of er samenwerking is
met (het geweld van) Batasuna. Gebruikt Batasuna geweld? Nooit!
Spanje stopt het radicale, linkse nationalisme gewoon in dezelfde zak als
waarin ETA zit. Batasuna werd enkel veroordeeld omdat ze weigeren het geweld
van ETA te veroordelen. Bij elke dodelijke aanslag verklaarde de partij te betreuren dat er slachtoffers
gevallen waren, maar ze weigerden zich verklaringen te laten opdringen!
Frankrijk wil ook wat olie op het vuur gooien en voegt zich bij de
gerechtelijke acties tegen ETA. In de komen dagen en weken zullen Franse
uitzonderingsrechtbanken een oordeel vellen over een twintigtal personen,
verdacht van lid te zijn van ETA.
Een speciale strafrechtbank zal vanaf vrijdag, 17.11.2006, de zaak Txernobil
behandelen: een zulo (schuilplaats) die in juli 2002 ontmanteld werd in Rivière-Saas-et-Gourby
(Les Landes). Op de beklaagdenbank zitten o.a. de twee laatst aangehouden
leiders van het logistieke apparaat van ETA: Asier Oiartzabal, 'Gazte', en
Iñaki Esparza, 'Ana'.
De zulo werd in opdracht van 'Santi Potros' en 'Txikierdi' gebouwd tussen 1980
en 1982. De mythische schuilplaats van 40m2 was een absoluut geheim
en werd alleen bekendgemaakt aan de toenmalige leiders: : 'Pakito', 'Fiti',
'Pototo', Dergi, 'Gadafi', 'Iñaki de Rentería' en 'Gazte'.
Begin december (waarschijnlijk 4-6 december) wordt dan een nieuwe zaak geopend,
de zaak van de advocaten, waarbij advocaten, zoals Unai Larraz Berges en
Itziar Larraz Mozo, verdedigers van
Etarras worden beschuldigd koerier te spelen tussen gevangenen in diverse
gevangenissen en het thuisfront. De documenten handelden over een mogelijke
oproep van een groep Etarras, onder leiding van 'Pakito', om de wapens neer te leggen.
Merkwaardig is dat er zich onder de beklaagden ook Bernardo Fidel Erbina
bevindt. Hij is 81 jaar oud.