25 november 2004

Op 25.11.2004 kwam Batasuna haar initiatief “Oarain Herria, Orain Bakea” in Brussel voorstellen aan politici van verschillende Europese volkeren. Dit gebeurde door Koldo Gorostiaga, euro-parlementair voor de radicale partij Batasuna (tot op het ogenblik dat deze buiten de wet werd gesteld). Gorostiaga verklaarde achteraf dat alle parlementariërs positief gereageerd hadden, met uitzondering van PP-leden en politici van de Franse UMP (Union pour un Mouvement Populaire, de partij van Nicolas Sarkozy).

Gorostiaga riep iedereen op om iets te doen ten voordele van een politieke oplossing van het conflict. “Het vredesvoorstel van Lizarra-Garazi kende niet de gewenste goede afloop en dat was deels te wijten aan de houding van de EU. De EU dacht dat het een binnenlandse aangelegenheid van een lidstaat gold en dat daarom niet ingegrepen moest worden. In de Ierse kwestie kreeg het vredesproces de steun van de Verenigde Staten en president Bill Clinton en van president Jacques Delors. We vragen dan ook dezelfde houding van de Europese instellingen. We staan er nu slechter voor dan in 1998”.

25-11-2006 om 09:00 geschreven door Natxo  

Inlichtingendiensten zouden geïnfiltreerd zijn bij de herdenkingsplechtigheid “Gudari Eguna”.

Op zaterdag, 23 september 2006, werd de “Gudari Eguna”, de dag van de Baskische Soldaat” gevierd. Het is eigenlijk geen viering, maar een herdenking van alle gudaris die in de strijd voor een onafhankelijk Euskal Herria hun bloed hebben gegeven. Dat zijn er intussen 218. Op een bepaald ogenblik stapten 3 Etarras uit de bossen om een nieuw communiqué voor te lezen. Na voorlezing werden een aantal schoten in de lucht gelost.

Volgens ABC zouden de infiltranten de namen van 700 aanwezigen hebben kunnen bemachtigen (hoe, werd er niet bijgezegd, wel dat die 700 als de meest radicalen mogen beschouwd worden). Het feit dat de herdenking in Oiartzun werd gehouden (een Batasuna-bolwerk) is voor het PP-journaille het ultieme bewijs.

24-11-2006 om 08:55 geschreven door Natxo  

Momenteel zijn er ongeveer 146 gevangenen die lijden aan een of andere vorm van een fysisch of psychisch ziektebeeld. Het merendeel van de ziektesymptomen zijn: ademhalingsproblemen en hyperventilatie, verstoorde bloedcirculatie en aantasting van het beendergestel. Van de 146 lijden er 6 aan een ernstige en ongeneeslijke ziekte.
Volgens artikel 92 van het Strafwetboek moeten zij vrijgelaten worden: “…presos deben ser puestos en libertad en caso de enfermedad grave…” (…gevangenen moeten in vrijheid gesteld worden in geval van ernstige ziekte…)
Dit gebeurt niet!

Daarenboven is er een gebrek aan sanitaire voorzieningen, weinig beroepseer van ongeïnteresseerde gevangenisdokters, de onmogelijkheid om een vertrouwensarts te raadplegen of een tweede opinie te vragen, geen adequate opvolging van de pathologie, geen aangepaste verzorging van de ziekte, kortom een weerzinwekkende belevenis voor de zwaar zieken.

Marilo Gorostiaga. 50 jaar, in 2006 reeds 12 jaar cel

In mei 2005 werd borstkanker vastgesteld. In juli 2005 werd een gedeeltelijke mastectomie uitgevoerd en in augustus 2005 is de chemotherapiekuur begonnen. In februari 2006 werden twee myomen (vleesbomen) gevonden in de baarmoeder. Zij is diabetica en lijdt aan hypertensie.

Jon Agirre Agiriano. 64 jaar, in 2006 reeds 25 jaar cel

Lijdt aan artrose en beschadigde heupen. In 2005 werd een heupprothese (rechts) ingepland. Een paar maanden later de andere kant. Hij heeft ook een discale hernia en diabetes. Bijziendheid op beide ogen, hypercholesterol, riskeert een infarct aan de hartspier en heeft de ziekte van Dupuytren.

Jon Ioseba Rego Vidal. 67 jaar, in 2006 reeds 11 jaar cel

Suikerziekte en hypertensie. Gezichtsverlies op beide ogen en gehoorverlies op beide oren. Hypertrofie van de prostaat en ernstig gebrek aan vitamine B12. Op 13 en 15 november 2005 wordt hij geveld door een trombose (kan zich niet meer bewegen en verliest het volledige gezicht gedurende 10 minuten). Bij de overbrenging naar het ziekenhuis wordt hij constant vernederd en geprovoceerd. Via de spoedgevallen en de dagkliniek Neurologie en constant bewaakt door 6 agenten, wordt hij na 24 uur terug opgesloten.

Bautista Barandalla. 40 jaar, in 2006 reeds 16 jaar cel

Verschrikkelijke diagnose: Colitis ulcerosa. Ondergaat een colectomie en een ileostomie (wegsnijden van gedeelten van de dikke darm,colectomie, en van de dunne darm, ileostomie, als gevolg van darmkanker). In 2003 nieuwe ingreep: weghalen dikke darm.
Hij lijdt ook aan chronische ontstekingen van de gewrichten, aan herhaalde koortsaanvallen, onnatuurlijk gewichtsverlies en kan zich nauwelijks nog bewegen. Maar hij moet blijven rotten in zijn cel.

Josu Uribetxebarria. 50 jaar, in 2006 reeds 11 jaar cel

In 2005 werd de linkernier weggehaald als gevolg van een tumor. Moet nu voor de rest van zijn leven (in de gevangenis?) een behandeling volgen.

Ioseba Foruria. 56 jaar, na uitlevering door Venezuela reeds 3 jaar cel in 2006

In 2004 werd carcinomaurotelie (een carcinoom, kankergezwel in de blaas) ontdekt. Dit type van kanker vereist een strikte opvolging en bewaking, omdat het risico op uitbreiding constant aanwezig is. Volgens de magistraten die moeten oordelen over artikel 92 van het Strafwetboek is de gevangenis de ideale plaats voor opvolging en bewaking, en zijn de cipiers de beste verplegers.

23-11-2006 om 09:10 geschreven door Natxo  

23 november 2000

Superrechter Garzón zorgt voor de totale waanzin door het onderwijsplatform AEK- Alfabetatze Euskalduntze Koordinakundea te criminaliseren. Er worden 19 personen gearresteerd, waaronder er 14 tot AEK horen.

AEK ontvangt meteen morele steunbetuigingen uit vrijwel heel Spanje en alle Europese landen, maar eveneens uit Latijns Amerika. Zelf beweert AEK dat een aantal arrestanten nooit tot hun platform behoorden of er reeds lang geleden uitgestapt zijn. Hun relatie met EGIN is dezelfde als die met alle andere persorganen. En met ETA hebben ze nooit een relatie gehad.

23 november 2002

De PNV-krant, Deia, schrijft een editoriaal onder de titel “nationaal katholicisme”, naar aanleiding van het “Herderlijk Schrijven” van het Spaanse episcopaat over het terrorisme. Van de 63 leden van de Bisschoppenconferentie stemden 8 leden tegen en 5 anderen onthielden zich. Bij zijn aankomst op de assemblee van de Bisschoppenconferentie, enkele dagen geleden, verklaarde Monseñor Setién, de bisschop emeritus van Donostia, niets te weten van een “document over terrorisme”. Dit werd geïnterpelleerd als een bewijs van zijn woede, omdat geen enkele Baskische prelaat vooraf geconsulteerd werd aangaande de tekst!

En dan de belangrijkste stukken uit de tekst:

Neen aan het recht op zelfbestuur

“Indien bepaalde naties of nationale realiteiten zich wettelijk verbonden voelen via historische, familiale, religieuze, culturele of politieke banden binnen eenzelfde Staat wil dit niet zeggen dat deze naties het recht hebben op een soevereiniteit.”

Geen zelfbeslissing

“De naties op zichzelf hebben helemaal niet het recht over hun eigen lot te beslissen. Het is moreel onacceptabel dat naties unilateraal over een eigen bestuur menen te mogen beschikken of zelfbestuur vorderen.”

"Het terrorisme is een zondige structuur."

“ETA-gevangenen mogen niet ideologisch 'gepolitiseerd' worden”. (Laat ze dus maar stikken!)

Iñaki Anasegasti, PNV-woordvoerder in het Congres zegt dat de “tekst stinkt naar grondwettelijk patriottisme”. Hij herinnert eraan dat de Spaanse Kerk nooit de staatsgreep van Franco heeft veroordeeld. “Ze moeten ons geen les in ethiek geven.”

Gara eindigt zijn editoriaal met de zin: “De Spaanse Kerk heeft van de Spaanse eenheid een morele waarde gemaakt. De Baskische katholieken hebben nu het woord.”

23-11-2006 om 09:06 geschreven door Natxo  

Gisteren, 21 november 2006, was het de eerste verjaardag van het macroproces 18/98. Al een jaar lang sleept dat proces zich nu voort. Het is een proces tegen het Baskisch nationalisme en daar waar de persbelangstelling vorig jaar overweldigend was, is er nu bijna geen sprake meer van enige interesse. Dit proces maakt de Spaanse Staat en de Spaanse Justitie belachelijk. Ontelbare incidenten hebben het verloop verstoord: documenten met bewijslast die niet teruggevonden werden, problemen met vertalertolken, opschortingen van zittingen tot 45 maal toe, rechten van de verdediging die met de voeten getreden werden, tegenstrijdige verklaringen van politiebeambten, beklaagden die altijd aanwezig moesten zijn ook als hun zaak niet op de rol stond, beslissingen van het Hof die vorige beslissingen volstrekt tegenspraken en een voorzitster, Angela Murillo, die niet tegen haar taak opgewassen en zelfs vooringenomen is. Dit proces is een aanfluiting van alle beginselen van een rechtspraak. Maar wie maalt daarom, het zijn toch maar Basken die terechtstaan

22-11-2006 om 09:06 geschreven door Natxo  

22 november 2003

In tegenstelling tot andere plaatsen, waar duizenden vrouwen haast in katzwijm vallen, brengt het bezoek van kroonprins Felipe de Borbón y Grecia, aan het museum San Telmo in Donostia-San Sebastiàn amper 200 belangstellenden op de been. En dan waren er daaronder ook nog onverlaten die riepen dat hij niet in zijn land was… “Monarkia kanpora!” “Monarchie oprotten!” Vooraf had de Ertzaintza de vuilbakken en containers verzegeld. Burgemeester Odón Elorza had de leden van Izquierda Unida-Verenigd Links bevolen de republikeinse vlag van het balkon van hun bureau op het stadhuis te strijken. (niet met een strijkijzer!).

22 november 2004

Bij de laatste arrestatiegolf en de daarbij horende “isolatie” werden opnieuw “ondervragingsmethoden” gebruikt die hemeltergend zijn. De klachten van foltering waren dan ook legio. De Spaanse “onderzoeksjournalistiek” verzwijgt wel de folteringen, maar niet de gevolgen ervan. Zo werd er gemeld dat de arrestanten bijna alle aanslagen bekend hadden die tot op dat ogenblik niet opgelost waren… (La Razón: “De politie onderzoekt of één der arrestanten acht moorden pleegde.” El Mundo: “De politie gelooft dat de laatste arrestanten deelnamen aan negen moorden.”)

Ibon Urrestarazu verklaarde achteraf dat hij zó erg was toegetakeld dat hij zelfs de verantwoordelijkheid van de dood van “Manolete” op zich had willen nemen. (“Manolete” was een legendarisch torero die in augustus 1947 op de horens werd genomen en overleed.) Ten gevolge van de bekentenissen van Urrestarazu werden dan twee anderen opgepakt wegens lidmaatschap (volgens de pers) van het ETA-commando “Urbasa”. Zij werden vrijgelaten zonder voor de onderzoeksrechter te verschijnen, wegens geen bewijs. Daarop werd Urrestarazu door Baltasar Garzón beschuldigd van “een delict van ‘valselijke’ beschuldiging.” Het cynisme in de hoogste graad.

Eerder dit jaar kwamen, na méér dan 2 jaar in de gevangenis te hebben gezeten, vier jongeren uit Pamplona vrij die zichzelf, na foltering, beschuldigd hadden van aanslagen die ze niet gepleegd hadden! De steeds zo geroemde samenwerking tussen de beide bezettende staten, Spanje en Frankrijk, had niet eens doorgegeven dat de werkelijke dader reeds lang in een Franse cel zat!

Dezelfde Spaanse pers haalt dan wél hun grootste lettertype boven om aan te klagen dat in Eibar onder de auto van het socialistisch raadslid, José Luis Vallés, een namaakbom geplaatst werd.

22-11-2006 om 09:04 geschreven door Natxo  

Na de aanslagen van 11 maart in Madrid wilde het Regime Aznar het daderschap in de schoenen van ETA schuiven, zelfs toen al lang duidelijk was dat de Baskische Organisatie niets met de zaak te maken had. De PP beoogde er twee dingen mee: de verkiezingen van enkele dagen later winnen om nadien definitief af te rekenen met het Baskische nationalisme.

Magistraat Baltasar Garzón zette zich aan het onderzoek van de “bewijslast” tegen ETA. In oktober 2006 beschuldigde Garzón drie “deskundigen” in de Zaak van een “delict van vervalsing”. Zo vervalsten ze documenten van een onderzoek aangaande de vondst van “boorzuur”, een substantie die eerder in 2001 bij ETA gevonden werd. Dit moest het bewijs zijn waarmee ze ETA wilden linken aan de Al Qaeda-aanslagen in Madrid. De deskundigen waren hogere politiebeambten: Isabel López, Pedro Manrique en Manuel Escribano.

Garzón die zoveel “diensten aan het Vaderland” bewees kwam meteen in het “foute” kamp terecht.

In El Mundo van 3 oktober 2006, kreeg hij de Spaanse hyena’s over zich heen, met name in het artikel van El Mundo waarin María Peral titelde: “mise-en-scène van Garzón om de experts van justitie te criminaliseren”.

In het hoofdartikel van die dag wordt Garzón nog eens extra door de mangel gehaald omdat hij op dat ogenblik naar Colombia gereisd was. “Hoewel de agenda van Magistraat overvol was met zaken over ETA, drugs en Islamterrorisme, trekt hij toch voor vier dagen naar Zuid - Amerika om er het ster-zijn te cultiveren”.

Op 5 oktober 2006 beschuldigde volksvertegenwoordiger Jaime Ignacio Del Burgo van de UPN (PP-Navarra) de “gevallen” sterrenmagistraat ervan “de politiek van de PSOE te steunen”. Del Burgo waarschuwde Garzón dat hij op deze manier “het risico loopt zijn eigen gerechtelijke onafhankelijkheid te verliezen.” Del Burgo noemde het optreden van Garzón “ongewoon” toen hij onlangs “experts beschuldigde van vervalsing van documenten terwijl hij daarvoor niet bevoegd was omdat het niet gelinkt was aan terrorisme”.

Garzón heeft intussen bescherming van de wet gevraagd, omdat hij systematisch langs alle kanten wordt aangevallen. Hij beweert dat hij wel bevoegd was, maar al eerder bleek dat hij niet steeds conform de normen handelde.

21-11-2006 om 09:12 geschreven door Natxo  

Schandaal in het Baskische Parlement. Bij een stemming in het Baskisch Parlement is op de interne camera duidelijk zichtbaar dat de PP-volksvertegenwoordiger, Iturgaiz, tot driemaal toe op het stemknopje van zijn afwezige buurman en partijgenoot Jaime Mayor Oreja drukt! Vóór de stemming had hij al gedurende een halve minuut op het knopje moeten drukken om het systeem te activeren. Tevens had hij de magnetische kaart van Oreja gebruikt. Voorzitter Atutxa riep na afloop een persconferentie samen waarop de beelden getoond werden.

21 november 2005

In een speciaal gebouw, Casa de Campo, is dan eindelijk het macroproces 18/98 van start gegaan tegen “de Baskische onafhankelijkheidsbeweging”. De betichten, tegen wie 1.000 jaar celstraf wordt geëist, hadden allemaal een blauw-grijs T-shirt aangetrokken waarop de hele zaak een “politiek proces” genoemd werd. Drie beklaagden, Iker Beristain, Rubén Nieto en Iker Casanova, die waren overgebracht vanuit hun Spaanse cel werden begroet met omhelzingen. Hun boeien werden afgedaan, maar ze kregen wel speciaal “toezicht” van politieagenten. Omdat men wilde vermijden dat de beklaagden zich opnieuw zouden identificeren met een (ongeoorloofde) Baskische identiteitskaart werd enkel naam en voornaam gevraagd. Van de 39 betichten waren er slechts 36 aanwezig. Peio Sánchez die in de Parijse gevangenis van Frennes zit, kreeg de oproep toch thuis bezorgd. Hij werd niet uitgewezen door Frankrijk. Pako Aranburu en Unai Hernández, tegen wie 15 jaar geëist wordt, waren evenmin aanwezig.

De eerste beschuldigde, Txente Askasibar, zette meteen de toon door heel rustig te verklaren dat hij enkel wenste te antwoorden op de vragen die hem gesteld werden door de verdediging. Bovendien noemde hij zichzelf fier lid van KAS, één van de organisaties die door Garzón “gesataniseerd” werd als zijnde een deel van ETA. (De organisatie KAS kwam tot leven op hetzelfde ogenblik dat de Baskische en Spaanse klimmers in de Ronde van Frankrijk uitkwamen voor het merk… KAS!) Hij verklaarde dat hij met zijn bedrijf, Gadusmar, internationaal in kabeljauw had gehandeld. Die kocht hij aan in IJsland en verkocht hem in Cuba. Verder zei hij nog dat “de zaken vanuit Madrid anders bekeken worden dan vanuit Baskenland.” Toen de advocaat van de verdediging, Kepa Landa, het originele document wilde zien op basis waarvan Askasibar beschuldigd werd kon dit na een kwartier niet gevonden worden. De eerste zitdag werd meteen opgeschort. Klik hier voor een kort relaas van alle zittingen.

21-11-2006 om 09:10 geschreven door Natxo  

Begin vorige week heeft de PP, bij monde van de secretarisgeneraal Ángel Acebes, in een persconferentie een 10-puntenplan met minimumvoorwaarden voorgesteld aan Zapatero.

1. Een veroordeling van alle terroristische activiteiten door ETA, zowel tegen personen als op straat
2. Onmiddellijk verbod op alle publieke bijeenkomsten, vergaderingen en geheime of openbare onderhandelingen van Batasuna of ETA, of handlangers
3. Geen enkele onderhandelingstafel. Compromissen of akkoorden die al werden bereikt, onmiddellijk van tafel vegen en geen enkele hervorming van het juridische bestel doorvoeren
4. Voor de Kamer van volksvertegenwoordigers een volledig overzicht geven van wat tot nu toe besproken werd
5. De territoriale integriteit van Navarra garanderen (niet aansluiten bij Euskal Herria)
6. Onmiddellijk de ware toedracht voorleggen aan de bevolking over de roof van 350 wapens door ETA
7. Iedere politieke manifestatie van Batasuna-ETA verbieden, zowel op straat, als in gebouwen als in de media
8. De strikte toepassing van de “Ley de Partidos”, zodat Batasuna niet kan deelnamen aan de verkiezingen van 2007, ook als er een nieuwe partij komt
9. Publiek de “valse” internationale steun afkeuren (zie Europees Parlement)
10. De herinnering en de waardigheid van de slachtoffers respecteren door een urgente bijeenkomst samen te roepen om de eisen van Asociación de Víctimas del Terrorismo (AVT) te kennen.

Ziezo, het probleem van Baskenland is in 10 zinnetjes opgelost. Wat is Zapatero toch een sukkelaar: jaren probeert men een oplossing te zoeken en die ligt zo voor de hand.

20-11-2006 om 09:22 geschreven door Natxo  

20 nobember 1936

In de gevangenis van Alicante wordt de stichter van de Spaanse, fascistische Falange, José Antonio Primo de Rivera gefusilleerd.

20 november 1975

In Madrid wordt de dood van Francisco Franco Bahamonde bekend gemaakt.

20 november 1984

In zijn dokterskabinet in Bilbao wordt Santi Brouard, leider van Herri Batasuna, door staatsterroristen vermoord.

20 november 1989

In het Madrileense restaurant van Hotel Alcalá wordt Josu Muguruza, parlementslid van Herri Batasuna, door staatsterroristen doodgeschoten. Iñaki Esnaola raakt zwaargewond.

20 november 2004

Naar aanleiding van de 20^ste verjaardag van de dood van Santi Brouard en de 15^de verjaardag van de dood van Josu Muguruza vond in Bilbao een bloemenhulde plaats bij het monument ter ere van Brouard, op de Plaza Zabalburu. Er waren 1.500 aanwezigen. Vooreerst werd hun strijd in de verf gezet omdat zij steeds gewerkt hebben “opdat alle Basken in vrede kunnen samenleven en zelf hun toekomst kunnen voorspellen.”

20 jaar geleden, op 20 november 1984 werd de kinderarts, Santi Brouard, in zijn dokterskabinet doodgeschoten door kogels die betaald waren door de Spaanse Staat. Brouard was een bijzonder aimabele en charismatische figuur aan de top van Herri Batasuna. Spanje schakelde met hem een bekwame tegenstander uit.

Vijf jaar later, op 20 november 1989, maakte de parlementaire fractie van Herri Batasuna zijn opwachting in Madrid voor de opening van het politieke jaar in het Congres. Toen het groepje zat te eten viel een politieman in burger, Angel Duce, het restaurant binnen en begon te schieten. Josu Muguruza verloor het leven. Iñaki Esnaola werd zwaar gewond.

De datum 20 november, waarop beiden werden vermoord, is niet toevallig de verjaardag van de dood van dictator Franco. Later zou blijken dat de Spaanse geheime dienst achter beide moorden zat.

Fernando Barrena, woordvoerder van Batasuna in Navarra besloot zijn toespraak met de woorden: “Ze weten dat ze met het pistool in de hand tegen ons winnen, maar we gaan ze in het zand van de vrede laten bijten. Dat legioen Guardia Civiles en lijfwachten zal spoedig zonder werk komen zitten.”

20-11-2006 om 00:00 geschreven door Natxo  

19 november 1999

Rechter Garzón vraagt het Hooggerechtshof de betrokkenheid van Felipe González in de oprichting van GAL te onderzoeken.

Op 5 november 1996 sprak de tweede kamer van het Hooggerechtshof zich met zes tegen vier stemmen uit Gonzalez niet op te roepen als betrokkene in de ontvoeringszaak Segundo Marey, wegens gebrek aan bewijzen.

19-11-2006 om 08:51 geschreven door Natxo  

Vervolg van bericht “Olie op het vuur” van 15.11.2006

Op het proces dat op 17.11.2006 van start ging, riepen Iñaki Esparza en Asier Oiartzabal de Franse regering op de opportuniteit die zich momenteel voordoet, niet ongemoeid te laten, en een einde te stellen aan de verergering van de situatie. Als de fundamentele rechten van het Baskische volk niet erkend worden, zal het conflict scherpere vormen aannemen. Omdat zij eerst het woord niet kregen, zongen alle verdachten het “Eusko Gudariak”. De zitting werd geopend, in aanwezigheid van de beklaagden Asier Oiartzabal, Lola Lopez, Didier Agerre, Iñaki Esparza, Juan Angel Otxoantesana, Alberto Ilundain, Lorentxa Guimon, Zigor Garro en Ibon Gogeaskoetxea en 5 leden van de familie Erbina ­Fidel, Xabier, Miren, Amaia, en Kontxi Zubillaga.

Ook Oihane Errazkin, waarvan de ouders uit de rechtszaal werden gezet, had op die zitting moeten aanwezig zijn, maar zij pleegde zelfmoord in de cel van de gevangenis van Fleury-Mérogis op juli 2004. Alle beklaagden droegen een T-shirt met de foto van Oihane erop, als eerbetoon en nagedachtenis. (Op de foto, de moeder van Oihane).

Het vonnis wordt vermoedelijk bekendgemaakt op 30 november 2006.

19-11-2006 om 00:00 geschreven door Natxo  

18 november 2000

ETA eist in een communiqué 17 acties op sedert 31 juli. Daarbij betreuren ze eveneens de onschuldige burgers die daarbij als slachtoffers vielen. In dit geval Jesús Sánchez die dood bleef bij de aanslag op de rechter Luis Portero.

18 november 2001

Duizenden nationalisten stappen op door Bilbao achter de eis voor zelfbestuur voor Euskal Herria. De start kwam met vertraging door de vele wegcontroles van de Guardia Civil. Aan de grensovergang in Biriatu werden alle autobussen uit Noord Baskenland onderschept. Idem dito de bussen uit Pamplona. Verder waren er nog controles aan de “peajes” op de snelwegen naar Bilbao. Dit alles ontlokte een Batasunaleider na afloop de ironische vondst “dat de staart van de betoging nog aan de controle in Laudio staat.”

18 november 2004

“Indien er geen ‘incomunicado’-periode was, zouden er geen folteringen zijn, aldus TAT, en ze gebruiken hiervoor de woorden van Amnesty International en van Theo van Boven, de speciale verslaggever bij de Verenigde Naties inzake foltering. “De gerechtsdokters, de rechters van het Hooggerechtshof en de van ambtswege aangestelde advocaten weten wat er gebeurt, maar ze zwijgen en ze lachen de slachtoffers zelfs uit als ze een aanklacht indienen;”

Jon Enparantza noemt de Guardia Civil “een bende folteraars en moordenaars die een licentie hebben om te doen wat ze willen. De bezettende macht moet Euskal Herria meteen verlaten. We moeten iedereen die het folteren beschermt, politiek en sociaal isoleren.” Hij roept iedereen op om maandag, 22.11.2004, om 12 uur vóór de rechtbank in Bilbao mee te manifesteren op het ogenblik dat Arnaldo Otegi terechtstaat omdat hij de koning van Spanje “chef van de folteraars” noemde.

18-11-2006 om 08:46 geschreven door Natxo  

Vorig jaar viel het verdict Nº27/05 op 20 juni 2005, in de zaak van de jongerenorganisaties Jarrai, Haika en Segi. De veroordeling luidde: “onwettige organisatie” en niet “terroristische organisatie”, omdat er nooit wapens gebruikt werden. Vierentwintig beklaagden werden veroordeeld tot maximum 3,5 jaar cel. Zij werden op vrije gesteld omdat ze al tijd al in voorarrest gezeten hadden (tot zelfs 4 jaar).

1. het verdict van 20 juni 2005 blijft behouden
2. de aanklacht wordt aanvaard, wat celstraffen 10 jaar zou betekenen
3. de volledige vrijspraak door de verdediging gevraagd

18-11-2006 om 00:00 geschreven door Natxo  

De resultaten zijn duidelijk:

93,9% is voorstander van het huidige vredesproces
92,8% is voorstander van onderhandelingen tussen regering en ETA

Maar:

50,6% ziet weinig (38,2%) tot geen (12,4%) vooruitgang
29,2% is van oordeel dat er een kleine vooruitgang is geboekt
12,6% is van oordeel dat er ernstige stappen gezet zijn

De schuld van de huidige crisis wordt in de schoenen geschoven van:

22,9% de regering
17,6% allen
2,9% de PSOE
10,6 % de PP
10,0% ETA
9,2 % de politiekers

17-11-2006 om 09:15 geschreven door Natxo  

17 november 1999

In Irún wordt een ETA-commando gevat bestaande uit o.a. 2 kinderen van ETA-veteranen:
Aratz Gómez is zoon van Enrique Gómez, “Korta”. De vader werd in 1979 vermoord door het Batallón Vasco Español in Bayonne, drie maanden vóór de geboorte van Aratz. Arkaitz Sáez was de tweede arrestant.

17 november 2004

Maandag, 17.11.2004, werd in Donostia Garikoitz Mujika opgepakt. Hij is medewerker van de krant “Gara”. Hij wordt beschuldigd van “openbare ordeverstoring in relatie met terrorisme.” Hij werd de hele nacht vastgehouden in de kazerne van El Antiguo en ’s anderendaags opgesloten in de plaatselijke gevangenis van Martutene. Omdat de “relatie met terrorisme” betekent dat een arrestant naar het Hooggerechtshof in Madrid automatisch wordt overgebracht, begaven zijn ouders zich reeds richting hoofdstad. In de late namiddag werd de advocaat van Mujika ingelicht dat het “Hooggerechtshof “niet bevoegd” zou zijn. (Konden ze niets vinden?) Toen hij om 17.30u werd voorgeleid, bleek dat een getuige hem had geïdentificeerd bij het in brand steken van een vuilnisbak en hem daarna had zien wegrennen. Maar een recente operatie hield hem enkele weken in bed en belette hem te rennen. Bovendien was hij op het ogenblik van de feiten op de krant. (Maar die krant “is ook van ETA” zoals de lezer misschien wel weet…) Toch werd “voorlopige aanhouding” bevolen wegens “risico op ontsnapping”!!!

17 november 2005

De ULB reikte op 16 november veertien titels doctor honoris causa uit. Onder de geëerde doctoren de Spaanse mediageile magistraat Baltasar Garzón Real! Dat het de rector (en zijn medewerkers) ontbreekt aan enige kennis omtrent deze persoon mag duidelijk blijken uit zijn toespraak.

In 1998 liet Magistraat Garzón de Argentijnse ex- dictator Augusto Pinochet arresteren bij diens bezoek aan Londen. “Zo liet U gerechtigheid geschieden aan de moeders van de Plaza de Mayo in Santiago en aan de duizenden families die hun gefolterde, gedeporteerde, vermoorde en verdwenen verwanten, ‘démocrates et de gauche’, herdachten en beweenden. Dankzij U konden zij met hun rouwproces beginnen. Zo plantte U, als liefhebber van stierengevechten, een efficiënte banderilla in het schandaal van de straffeloosheid.”

De volgende frase, “U streed tegen elk terrorisme, ook tegen de GAL-commando’s”, vraagt toch enige toelichting.

De GAL-commando’s waren door het regime-González ingehuurde criminelen, waaronder vele Spaanse politiemannen in burger. Ze trokken in de tachtiger jaren de grens over naar “Frans” Baskenland om er politieke vluchtelingen te vermoorden in de Vuile Oorlog tegen het Baskische Volk. Garzón ging in deze strijd zó ver dat zelfs de toenmalige president, Felipe González, in de problemen kwam en met de grootste moeite uit de beklaagdenbank kon gehouden worden. De ULB vergeet in zijn laudatio te vermelden dat Baltasar Garzón ooit op de kieslijsten van González’ PSOE deelnam aan de Spaanse verkiezingen. Toen hij daarna naast het (beloofde?) begeerde ministerschap van Justitie greep, zwoer de nieuwe eredoctor van de ULB Felipe González te zullen “terugpakken”. Hij lukte er ei zo na in. Zijn strijd tegen GAL was dus helemaal niet zo “edelmoedig”.

Waar Garzón zich in Argentinië ging bemoeien met “de uitzuivering van de dictatuur”, liet hij dat na in eigen land. Garzón deed nooit een poging om, beter laat dan nooit, ook maar iets te doen aan de uitzuivering na de dictatuur in zijn eigen land. De tweede PP-regering van Aznar bestond in hoofdzaak uit kinderen, kleinkinderen, neven of nichten van politici die een hoge functie hadden tijdens het Francoregime! Een einde aan de straffeloosheid, maar niet in eigen land.

“Gerechtigheid voor de moeders van de Plaza de Mayo”, maar het tegendeel voor de Baskische moeders die nu nog steeds elke keer méér dan duizend kilometer moeten afleggen voor een gevangenisbezoek van drie kwartier aan hun kind, in het verre Spanje.

“Gerechtigheid voor de gefolterde Argentijnen” maar de Spaanse magistraat keek niet eens op als een beursgeslagen arrestant vóór hem ondersteund moest worden bij het afleggen van de verklaringen die hem werden voorgezegd terwijl hij, “incomunicado”, nog maar eens de plastic zak over het hoofd getrokken kreeg.

Baltasar Garzón zag mogelijk in een droom dat hij op een dag alle Baskische patriotten tegen de muur van het fronton (in elk dorp aanwezig) kon zetten en ze daar laten fusilleren.

Nadat het bestuur van de radicale partij Herri Batasuna tijdens een verkiezingscampagne een video-opname verspreidde waarop enkele gemaskerde ETA-leden een vredesvoorstel voorlegden, liet hij het hele partijbestuur oppakken! Méér dan 20 personen uit alle lagen van de bevolking kregen zeven jaar effectief en vlogen de cel in voor een opiniedelict! Tot het Constitutioneel Hof twee jaar later het vonnis vernietigde. Twee jaar achter de tralies voor het tonen van een video met een vredesvoorstel!

Na de flauwe KUL met koning Juan Carlos de Borbón in Leuven, een aantal jaren geleden, komt daar nu de ULB met Baltasar Garzón bij. Zo verlaag je toch je eigen naam en faam!

Bron: "Meervoud", nr. 112, december 2005

17-11-2006 om 00:00 geschreven door Natxo  

Vorige week vrijdag, 10.11.2006, is een demonstratie in Bilbao uit de hand gelopen. Er waren relletjes en straatgeweld (Kale Borroka) op de Plaza Unamuno. Meestal beperkt zich dit tot het in brand steken van afval- en papiercontainers of bankautomaten, tot het bekladden van gevels van openbare gebouwen met verf.
Deze keer was het anders. De regimepers had alle registers opengetrokken en alle politieke partijen waren verontwaardigd en schoven de schuld in de schoenen van… ja, van wie dacht u? Batasuna, uiteraard! Dagen aan een stuk werd het gebeuren meer en meer opgeblazen. Wat was er gebeurd?

Verslag van de regimepers

De krant “El Correo Digital” opende de hetze als volgt: “La kale borroka mostró ayer en Bilbo su cara más cruel, en una acción del más crudo terrorismo callejero que puso en peligro la vida de un miembro de la Policía Municipal. Una decena de encapuchados roció al agente con gasolina e intentó prenderle fuego”. (De Kale Borroka heeft gisteren in Bilbao haar meest wrede gelaat laten zien, in een actie van het meest meedogenloze straatterrorisme, dat het leven van een gemeentepolitieagent in gevaar bracht. Een tiental gemaskerden besproeiden de agent met benzine en probeerden hem in brand te steken.)

Verslag van minstens 8 ooggetuigen

“Un municipal fue a impedir a uno de los jóvenes que rociara uno de los contenedores con gasolina y en el forcejeo, a lo que se ve, se mojó algo, pero fue por casualidad, nada premeditado”. (Een gemeentepolitieagent trachtte een jongere te beletten om een container met benzine te besprenkelen, en in het handgemeen, kon je duidelijk zien dat er benzine gemorst werd op de agent. Een gevolg van de omstandigheden, niet van enig opzet.)

16-11-2006 om 09:47 geschreven door Natxo  

16 november 1999

In Straatsburg klagen de Europarlementsleden van EH (Koldo Gorostiaga), PNV (Josu Ortuondo) en EA (Gorka Knörr) de verspreiding van de Baskische gevangenen aan. Zij worden daarin bijgestaan (voor zover dit nodig zou zijn) door Piet de Pauw van de Vlaamse Liga Mensenrechten, de geneesheer Imaculada Aguirre en de advocaat Jon Enperantza. Vooral de woorden van Piet de Pauw zijn erg scherp. Hij spreekt van een “junglewet”.

16 november 2004

Gisteren begon de Arrondissementsrechtbank van Donostia met het verzamelen van informatie om te bepalen of de meeting van Batasuna in de velodroom een delict was wegens “het verheerlijken van het terrorisme”. De veroordeling van Batasuna tot de illegaliteit verbiedt elke publieke activiteit. Maar onduidelijkheid is troef!

De president van het Hooggerechtshof, Francisco José Hernando zei vooraf dat “Batasuna, Herri Batasuna, Euskal Herritarrok of hoe de opvolgers ook mogen heten, niet mogen deelnemen aan politieke verkiezingen, noch mogen ze activiteiten ontwikkelen als politieke partij.” “Deze formaties zijn ‘burgerlijk dood’ en ze staan buiten het publieke milieu.”

De Spaanse Procureur Generaal, Cándido Conde-Pumpidu, verklaart echter dat de meeting valt onder de “grondwettelijke vrijheid van vergadering”en daarbij was er geen enkel electorale activiteit gemoeid, waarmee men Batasuna nu net wilde pakken. “Dit recht op vergaderen kan niet ontzegd worden aan individuele personen. Evenmin kan men verbieden dat er politiek gerichte verklaringen worden afgelegd. Het probleem is of we voor een specifieke actie van een organisatie staan die op dit ogenblik niet legaal is, ofwel dat het een manifestatie betreft met een politiek karakter, van individuele personen die een politieke lijn vertegenwoordigen die in Baskenland bestaat. We vervolgen niet bepaalde politieke ideeën, maar we onderzoeken enkel of er samenwerking is met (het geweld van) Batasuna.” Gebruikt Batasuna geweld? Nooit! Spanje stopt het radicale, linkse nationalisme gewoon in dezelfde zak als waarin ETA zit. Batasuna werd enkel veroordeeld omdat ze weigeren het geweld van ETA te veroordelen. Bij elke dodelijke aanslag verklaarde de partij “te betreuren” dat er slachtoffers gevallen waren, maar ze weigerden zich verklaringen te laten opdringen!

16-11-2006 om 08:56 geschreven door Natxo  

Een speciale strafrechtbank zal vanaf vrijdag, 17.11.2006, de zaak “Txernobil” behandelen: een “zulo” (schuilplaats) die in juli 2002 ontmanteld werd in Rivière-Saas-et-Gourby (Les Landes). Op de beklaagdenbank zitten o.a. de twee laatst aangehouden leiders van het logistieke apparaat van ETA: Asier Oiartzabal, 'Gazte', en Iñaki Esparza, 'Ana'.
De zulo werd in opdracht van 'Santi Potros' en 'Txikierdi' gebouwd tussen 1980 en 1982. De mythische schuilplaats van 40m² was een absoluut geheim en werd alleen bekendgemaakt aan de toenmalige leiders: : 'Pakito', 'Fiti', 'Pototo', Dergi, 'Gadafi', 'Iñaki de Rentería' en 'Gazte'.

Begin december (waarschijnlijk 4-6 december) wordt dan een nieuwe zaak geopend, “de zaak van de advocaten”, waarbij advocaten, zoals Unai Larraz Berges en Itziar Larraz Mozo, verdedigers van Etarras worden beschuldigd koerier te spelen tussen gevangenen in diverse gevangenissen en het thuisfront. De documenten handelden over een mogelijke oproep van een groep Etarras, onder leiding van 'Pakito', om de wapens neer te leggen.

Merkwaardig is dat er zich onder de beklaagden ook Bernardo Fidel Erbina bevindt. Hij is 81 jaar oud.

15-11-2006 om 08:37 geschreven door Natxo  

15 november 2005

Gisteren dienden de beklaagden die op 21 november 2005 terecht zullen staan in het megaproces 18/98, tegen alles en iedereen die in Baskenland iets te ver met zijn kop boven het korenveld uitsteekt, zich in Madrid op het Hooggerechtshof aan te bieden. Ze moesten zich naar Madrid begeven om de dagvaarding in ontvangst te nemen, omdat in Spanje de postkoetsen al geruime tijd zijn afgeschaft.

“We zijn naar Madrid moeten komen voor een gril van het Hooggerechtshof”, aldus de advocaat van de verdediging, Iñigo Elkorro. De zondaars boden zich in grote meerderheid aan met hun Baskische identiteitskaart om zo te kunnen genieten van enig leedvermaak. Deze identiteitskaart is in Spanje natuurlijk niet geldig en bovendien begrijpen ze in Madrid geen enkel woord van wat erop staat! Toch waren ze allemaal zonder moeite met dat document geraakt tot waar ze moesten zijn en daarover werd in de Spaanse media meteen zoveel ophef gemaakt dat de Spaanse Minister van Interieur, Alonso, moest komen verklaren “dat het enige geldige identiteitsdocument het Spaanse was”.

Omdat de pers er tóch was maakten de beklaagden van de gelegenheid gebruik om “het politiek karakter” van het proces aan te klagen dat niet enkel tegen henzelf werd gevoerd maar tegen de “politieke activiteit van eenieder en tegen Euskal Herria.” Vier beklaagden waren er niet omdat ze alsnog in de gevangenis zitten. Eén beklaagde was eerder al thuis verwittigd. Wie er evenmin was dat was de bekende advocaat Txema Matanzas. Meteen werd de Spaanse politie erop uitgestuurd om te onderzoeken of Txema nog op hetzelfde adres woonde. Meteen kregen ze een opsporing- en arrestatiebevel mee voor het geval hij er niet was.

Dit proces, dat op 21 november van start zal gaan en waarin een bepaald deel van politiek Spanje de vrijheid van mening en de vrijheid van identiteit wil kortwieken van een land dat véél ouder is dan Spanje, gaat er mogelijk in lukken de Spaanse Justitie belachelijk te maken tot in het buitenland.

Enkele opmerkelijke vaststellingen.

Al deze zaken worden behandeld door de uitzonderingsrechtbank, de “Audiëncia Nacional”, met enkel een zetel in Madrid. Zij behandelt enkel gevallen van terrorisme en ze stamt nog uit de Franco- dictatuur. Soms lijkt het erop dat ze zelfs nog afstamt van de Bloedraad, ten tijde van Alva. Als een jongere in Sevilla een steen naar een politiegebouw gooit dan wordt hij voor een provinciale rechtbank in Sevilla gebracht. Gooit een Bask een steen, dan wordt die naar Madrid versleept, want een Bask die een steen gooit moét wel een terrorist zijn!

“Terrorisme” gebeurt in het geheim. Al de zaken die nu voorliggen, gebeurden in het openbaar. Iedereen wist wie verantwoordelijk was voor de (gesloten) kranten, tijdschriften of de radio, Egin Irratia. Onder de artikels stonden namen. Iedereen kende de burgemeesters en raadsleden die Udalbiltza bestuurden. Iedereen die terecht staat is bekend omdat hij gewoon over straat liep. Van de ene dag op de andere werden de ideeën en de doelstellingen illegaal omdat ze dezelfde waren als die van ETA. “Omdat ze de doelstellingen van ETA hielpen verwezenlijken.” Maar de manier van actievoeren was toch niet dezelfde!

De mediamagistraat Garzón vond altijd steun bij de Spaanse desinformatiemedia. Rechters met enig gevoel voor rechtvaardigheid werden uit hun functie ontheven.

Opmerkelijke reactie in het proces 18/98 kwam er van de Socialistische burgemeester van Donostia, Odón Elorza, die niet van enige nationalistische reflex kan verdacht worden: “Vanuit het respect voor de onafhankelijkheid van de rechters, hoop en vertrouw ik erop dat deze rechtzaak méér in de toekomst zal kijken dan in het verleden.” De burgemeester wees erop “dat ETA mogelijk een bestand afkondigt en dat de conjunctuur onmogelijk beter kan zijn.” “Dit proces moet rustig verlopen en er kunnen geen fouten gemaakt worden. Het verloop van het proces is net het tegendeel geworden.

15-11-2006 om 00:00 geschreven door Natxo