Schandaal in het Baskische Parlement. Bij een stemming in het Baskisch Parlement is op de interne camera duidelijk zichtbaar dat de PP-volksvertegenwoordiger, Iturgaiz, tot driemaal toe op het stemknopje van zijn afwezige buurman en partijgenoot Jaime Mayor Oreja drukt! Vóór de stemming had hij al gedurende een halve minuut op het knopje moeten drukken om het systeem te activeren. Tevens had hij de magnetische kaart van Oreja gebruikt. Voorzitter Atutxa riep na afloop een persconferentie samen waarop de beelden getoond werden.

21 november 2005

In een speciaal gebouw, Casa de Campo, is dan eindelijk het macroproces 18/98 van start gegaan tegen “de Baskische onafhankelijkheidsbeweging”. De betichten, tegen wie 1.000 jaar celstraf wordt geëist, hadden allemaal een blauw-grijs T-shirt aangetrokken waarop de hele zaak een “politiek proces” genoemd werd. Drie beklaagden, Iker Beristain, Rubén Nieto en Iker Casanova, die waren overgebracht vanuit hun Spaanse cel werden begroet met omhelzingen. Hun boeien werden afgedaan, maar ze kregen wel speciaal “toezicht” van politieagenten. Omdat men wilde vermijden dat de beklaagden zich opnieuw zouden identificeren met een (ongeoorloofde) Baskische identiteitskaart werd enkel naam en voornaam gevraagd. Van de 39 betichten waren er slechts 36 aanwezig. Peio Sánchez die in de Parijse gevangenis van Frennes zit, kreeg de oproep toch thuis bezorgd. Hij werd niet uitgewezen door Frankrijk. Pako Aranburu en Unai Hernández, tegen wie 15 jaar geëist wordt, waren evenmin aanwezig.

De eerste beschuldigde, Txente Askasibar, zette meteen de toon door heel rustig te verklaren dat hij enkel wenste te antwoorden op de vragen die hem gesteld werden door de verdediging. Bovendien noemde hij zichzelf fier lid van KAS, één van de organisaties die door Garzón “gesataniseerd” werd als zijnde een deel van ETA. (De organisatie KAS kwam tot leven op hetzelfde ogenblik dat de Baskische en Spaanse klimmers in de Ronde van Frankrijk uitkwamen voor het merk… KAS!) Hij verklaarde dat hij met zijn bedrijf, Gadusmar, internationaal in kabeljauw had gehandeld. Die kocht hij aan in IJsland en verkocht hem in Cuba. Verder zei hij nog dat “de zaken vanuit Madrid anders bekeken worden dan vanuit Baskenland.” Toen de advocaat van de verdediging, Kepa Landa, het originele document wilde zien op basis waarvan Askasibar beschuldigd werd kon dit na een kwartier niet gevonden worden. De eerste zitdag werd meteen opgeschort. Klik hier voor een kort relaas van alle zittingen.

21-11-2006 om 09:10 geschreven door Natxo  

Begin vorige week heeft de PP, bij monde van de secretarisgeneraal Ángel Acebes, in een persconferentie een 10-puntenplan met minimumvoorwaarden voorgesteld aan Zapatero.

1. Een veroordeling van alle terroristische activiteiten door ETA, zowel tegen personen als op straat
2. Onmiddellijk verbod op alle publieke bijeenkomsten, vergaderingen en geheime of openbare onderhandelingen van Batasuna of ETA, of handlangers
3. Geen enkele onderhandelingstafel. Compromissen of akkoorden die al werden bereikt, onmiddellijk van tafel vegen en geen enkele hervorming van het juridische bestel doorvoeren
4. Voor de Kamer van volksvertegenwoordigers een volledig overzicht geven van wat tot nu toe besproken werd
5. De territoriale integriteit van Navarra garanderen (niet aansluiten bij Euskal Herria)
6. Onmiddellijk de ware toedracht voorleggen aan de bevolking over de roof van 350 wapens door ETA
7. Iedere politieke manifestatie van Batasuna-ETA verbieden, zowel op straat, als in gebouwen als in de media
8. De strikte toepassing van de “Ley de Partidos”, zodat Batasuna niet kan deelnamen aan de verkiezingen van 2007, ook als er een nieuwe partij komt
9. Publiek de “valse” internationale steun afkeuren (zie Europees Parlement)
10. De herinnering en de waardigheid van de slachtoffers respecteren door een urgente bijeenkomst samen te roepen om de eisen van Asociación de Víctimas del Terrorismo (AVT) te kennen.

Ziezo, het probleem van Baskenland is in 10 zinnetjes opgelost. Wat is Zapatero toch een sukkelaar: jaren probeert men een oplossing te zoeken en die ligt zo voor de hand.

20-11-2006 om 09:22 geschreven door Natxo  

20 nobember 1936

In de gevangenis van Alicante wordt de stichter van de Spaanse, fascistische Falange, José Antonio Primo de Rivera gefusilleerd.

20 november 1975

In Madrid wordt de dood van Francisco Franco Bahamonde bekend gemaakt.

20 november 1984

In zijn dokterskabinet in Bilbao wordt Santi Brouard, leider van Herri Batasuna, door staatsterroristen vermoord.

20 november 1989

In het Madrileense restaurant van Hotel Alcalá wordt Josu Muguruza, parlementslid van Herri Batasuna, door staatsterroristen doodgeschoten. Iñaki Esnaola raakt zwaargewond.

20 november 2004

Naar aanleiding van de 20^ste verjaardag van de dood van Santi Brouard en de 15^de verjaardag van de dood van Josu Muguruza vond in Bilbao een bloemenhulde plaats bij het monument ter ere van Brouard, op de Plaza Zabalburu. Er waren 1.500 aanwezigen. Vooreerst werd hun strijd in de verf gezet omdat zij steeds gewerkt hebben “opdat alle Basken in vrede kunnen samenleven en zelf hun toekomst kunnen voorspellen.”

20 jaar geleden, op 20 november 1984 werd de kinderarts, Santi Brouard, in zijn dokterskabinet doodgeschoten door kogels die betaald waren door de Spaanse Staat. Brouard was een bijzonder aimabele en charismatische figuur aan de top van Herri Batasuna. Spanje schakelde met hem een bekwame tegenstander uit.

Vijf jaar later, op 20 november 1989, maakte de parlementaire fractie van Herri Batasuna zijn opwachting in Madrid voor de opening van het politieke jaar in het Congres. Toen het groepje zat te eten viel een politieman in burger, Angel Duce, het restaurant binnen en begon te schieten. Josu Muguruza verloor het leven. Iñaki Esnaola werd zwaar gewond.

De datum 20 november, waarop beiden werden vermoord, is niet toevallig de verjaardag van de dood van dictator Franco. Later zou blijken dat de Spaanse geheime dienst achter beide moorden zat.

Fernando Barrena, woordvoerder van Batasuna in Navarra besloot zijn toespraak met de woorden: “Ze weten dat ze met het pistool in de hand tegen ons winnen, maar we gaan ze in het zand van de vrede laten bijten. Dat legioen Guardia Civiles en lijfwachten zal spoedig zonder werk komen zitten.”

20-11-2006 om 00:00 geschreven door Natxo  

19 november 1999

Rechter Garzón vraagt het Hooggerechtshof de betrokkenheid van Felipe González in de oprichting van GAL te onderzoeken.

Op 5 november 1996 sprak de tweede kamer van het Hooggerechtshof zich met zes tegen vier stemmen uit Gonzalez niet op te roepen als betrokkene in de ontvoeringszaak Segundo Marey, wegens gebrek aan bewijzen.

19-11-2006 om 08:51 geschreven door Natxo  

Vervolg van bericht “Olie op het vuur” van 15.11.2006

Op het proces dat op 17.11.2006 van start ging, riepen Iñaki Esparza en Asier Oiartzabal de Franse regering op de opportuniteit die zich momenteel voordoet, niet ongemoeid te laten, en een einde te stellen aan de verergering van de situatie. Als de fundamentele rechten van het Baskische volk niet erkend worden, zal het conflict scherpere vormen aannemen. Omdat zij eerst het woord niet kregen, zongen alle verdachten het “Eusko Gudariak”. De zitting werd geopend, in aanwezigheid van de beklaagden Asier Oiartzabal, Lola Lopez, Didier Agerre, Iñaki Esparza, Juan Angel Otxoantesana, Alberto Ilundain, Lorentxa Guimon, Zigor Garro en Ibon Gogeaskoetxea en 5 leden van de familie Erbina ­Fidel, Xabier, Miren, Amaia, en Kontxi Zubillaga.

Ook Oihane Errazkin, waarvan de ouders uit de rechtszaal werden gezet, had op die zitting moeten aanwezig zijn, maar zij pleegde zelfmoord in de cel van de gevangenis van Fleury-Mérogis op juli 2004. Alle beklaagden droegen een T-shirt met de foto van Oihane erop, als eerbetoon en nagedachtenis. (Op de foto, de moeder van Oihane).

Het vonnis wordt vermoedelijk bekendgemaakt op 30 november 2006.

19-11-2006 om 00:00 geschreven door Natxo  

18 november 2000

ETA eist in een communiqué 17 acties op sedert 31 juli. Daarbij betreuren ze eveneens de onschuldige burgers die daarbij als slachtoffers vielen. In dit geval Jesús Sánchez die dood bleef bij de aanslag op de rechter Luis Portero.

18 november 2001

Duizenden nationalisten stappen op door Bilbao achter de eis voor zelfbestuur voor Euskal Herria. De start kwam met vertraging door de vele wegcontroles van de Guardia Civil. Aan de grensovergang in Biriatu werden alle autobussen uit Noord Baskenland onderschept. Idem dito de bussen uit Pamplona. Verder waren er nog controles aan de “peajes” op de snelwegen naar Bilbao. Dit alles ontlokte een Batasunaleider na afloop de ironische vondst “dat de staart van de betoging nog aan de controle in Laudio staat.”

18 november 2004

“Indien er geen ‘incomunicado’-periode was, zouden er geen folteringen zijn, aldus TAT, en ze gebruiken hiervoor de woorden van Amnesty International en van Theo van Boven, de speciale verslaggever bij de Verenigde Naties inzake foltering. “De gerechtsdokters, de rechters van het Hooggerechtshof en de van ambtswege aangestelde advocaten weten wat er gebeurt, maar ze zwijgen en ze lachen de slachtoffers zelfs uit als ze een aanklacht indienen;”

Jon Enparantza noemt de Guardia Civil “een bende folteraars en moordenaars die een licentie hebben om te doen wat ze willen. De bezettende macht moet Euskal Herria meteen verlaten. We moeten iedereen die het folteren beschermt, politiek en sociaal isoleren.” Hij roept iedereen op om maandag, 22.11.2004, om 12 uur vóór de rechtbank in Bilbao mee te manifesteren op het ogenblik dat Arnaldo Otegi terechtstaat omdat hij de koning van Spanje “chef van de folteraars” noemde.

18-11-2006 om 08:46 geschreven door Natxo  

Vorig jaar viel het verdict Nº27/05 op 20 juni 2005, in de zaak van de jongerenorganisaties Jarrai, Haika en Segi. De veroordeling luidde: “onwettige organisatie” en niet “terroristische organisatie”, omdat er nooit wapens gebruikt werden. Vierentwintig beklaagden werden veroordeeld tot maximum 3,5 jaar cel. Zij werden op vrije gesteld omdat ze al tijd al in voorarrest gezeten hadden (tot zelfs 4 jaar).

1. het verdict van 20 juni 2005 blijft behouden
2. de aanklacht wordt aanvaard, wat celstraffen 10 jaar zou betekenen
3. de volledige vrijspraak door de verdediging gevraagd

18-11-2006 om 00:00 geschreven door Natxo  

De resultaten zijn duidelijk:

93,9% is voorstander van het huidige vredesproces
92,8% is voorstander van onderhandelingen tussen regering en ETA

Maar:

50,6% ziet weinig (38,2%) tot geen (12,4%) vooruitgang
29,2% is van oordeel dat er een kleine vooruitgang is geboekt
12,6% is van oordeel dat er ernstige stappen gezet zijn

De schuld van de huidige crisis wordt in de schoenen geschoven van:

22,9% de regering
17,6% allen
2,9% de PSOE
10,6 % de PP
10,0% ETA
9,2 % de politiekers

17-11-2006 om 09:15 geschreven door Natxo  

17 november 1999

In Irún wordt een ETA-commando gevat bestaande uit o.a. 2 kinderen van ETA-veteranen:
Aratz Gómez is zoon van Enrique Gómez, “Korta”. De vader werd in 1979 vermoord door het Batallón Vasco Español in Bayonne, drie maanden vóór de geboorte van Aratz. Arkaitz Sáez was de tweede arrestant.

17 november 2004

Maandag, 17.11.2004, werd in Donostia Garikoitz Mujika opgepakt. Hij is medewerker van de krant “Gara”. Hij wordt beschuldigd van “openbare ordeverstoring in relatie met terrorisme.” Hij werd de hele nacht vastgehouden in de kazerne van El Antiguo en ’s anderendaags opgesloten in de plaatselijke gevangenis van Martutene. Omdat de “relatie met terrorisme” betekent dat een arrestant naar het Hooggerechtshof in Madrid automatisch wordt overgebracht, begaven zijn ouders zich reeds richting hoofdstad. In de late namiddag werd de advocaat van Mujika ingelicht dat het “Hooggerechtshof “niet bevoegd” zou zijn. (Konden ze niets vinden?) Toen hij om 17.30u werd voorgeleid, bleek dat een getuige hem had geïdentificeerd bij het in brand steken van een vuilnisbak en hem daarna had zien wegrennen. Maar een recente operatie hield hem enkele weken in bed en belette hem te rennen. Bovendien was hij op het ogenblik van de feiten op de krant. (Maar die krant “is ook van ETA” zoals de lezer misschien wel weet…) Toch werd “voorlopige aanhouding” bevolen wegens “risico op ontsnapping”!!!

17 november 2005

De ULB reikte op 16 november veertien titels doctor honoris causa uit. Onder de geëerde doctoren de Spaanse mediageile magistraat Baltasar Garzón Real! Dat het de rector (en zijn medewerkers) ontbreekt aan enige kennis omtrent deze persoon mag duidelijk blijken uit zijn toespraak.

In 1998 liet Magistraat Garzón de Argentijnse ex- dictator Augusto Pinochet arresteren bij diens bezoek aan Londen. “Zo liet U gerechtigheid geschieden aan de moeders van de Plaza de Mayo in Santiago en aan de duizenden families die hun gefolterde, gedeporteerde, vermoorde en verdwenen verwanten, ‘démocrates et de gauche’, herdachten en beweenden. Dankzij U konden zij met hun rouwproces beginnen. Zo plantte U, als liefhebber van stierengevechten, een efficiënte banderilla in het schandaal van de straffeloosheid.”

De volgende frase, “U streed tegen elk terrorisme, ook tegen de GAL-commando’s”, vraagt toch enige toelichting.

De GAL-commando’s waren door het regime-González ingehuurde criminelen, waaronder vele Spaanse politiemannen in burger. Ze trokken in de tachtiger jaren de grens over naar “Frans” Baskenland om er politieke vluchtelingen te vermoorden in de Vuile Oorlog tegen het Baskische Volk. Garzón ging in deze strijd zó ver dat zelfs de toenmalige president, Felipe González, in de problemen kwam en met de grootste moeite uit de beklaagdenbank kon gehouden worden. De ULB vergeet in zijn laudatio te vermelden dat Baltasar Garzón ooit op de kieslijsten van González’ PSOE deelnam aan de Spaanse verkiezingen. Toen hij daarna naast het (beloofde?) begeerde ministerschap van Justitie greep, zwoer de nieuwe eredoctor van de ULB Felipe González te zullen “terugpakken”. Hij lukte er ei zo na in. Zijn strijd tegen GAL was dus helemaal niet zo “edelmoedig”.

Waar Garzón zich in Argentinië ging bemoeien met “de uitzuivering van de dictatuur”, liet hij dat na in eigen land. Garzón deed nooit een poging om, beter laat dan nooit, ook maar iets te doen aan de uitzuivering na de dictatuur in zijn eigen land. De tweede PP-regering van Aznar bestond in hoofdzaak uit kinderen, kleinkinderen, neven of nichten van politici die een hoge functie hadden tijdens het Francoregime! Een einde aan de straffeloosheid, maar niet in eigen land.

“Gerechtigheid voor de moeders van de Plaza de Mayo”, maar het tegendeel voor de Baskische moeders die nu nog steeds elke keer méér dan duizend kilometer moeten afleggen voor een gevangenisbezoek van drie kwartier aan hun kind, in het verre Spanje.

“Gerechtigheid voor de gefolterde Argentijnen” maar de Spaanse magistraat keek niet eens op als een beursgeslagen arrestant vóór hem ondersteund moest worden bij het afleggen van de verklaringen die hem werden voorgezegd terwijl hij, “incomunicado”, nog maar eens de plastic zak over het hoofd getrokken kreeg.

Baltasar Garzón zag mogelijk in een droom dat hij op een dag alle Baskische patriotten tegen de muur van het fronton (in elk dorp aanwezig) kon zetten en ze daar laten fusilleren.

Nadat het bestuur van de radicale partij Herri Batasuna tijdens een verkiezingscampagne een video-opname verspreidde waarop enkele gemaskerde ETA-leden een vredesvoorstel voorlegden, liet hij het hele partijbestuur oppakken! Méér dan 20 personen uit alle lagen van de bevolking kregen zeven jaar effectief en vlogen de cel in voor een opiniedelict! Tot het Constitutioneel Hof twee jaar later het vonnis vernietigde. Twee jaar achter de tralies voor het tonen van een video met een vredesvoorstel!

Na de flauwe KUL met koning Juan Carlos de Borbón in Leuven, een aantal jaren geleden, komt daar nu de ULB met Baltasar Garzón bij. Zo verlaag je toch je eigen naam en faam!

Bron: "Meervoud", nr. 112, december 2005

17-11-2006 om 00:00 geschreven door Natxo  

Vorige week vrijdag, 10.11.2006, is een demonstratie in Bilbao uit de hand gelopen. Er waren relletjes en straatgeweld (Kale Borroka) op de Plaza Unamuno. Meestal beperkt zich dit tot het in brand steken van afval- en papiercontainers of bankautomaten, tot het bekladden van gevels van openbare gebouwen met verf.
Deze keer was het anders. De regimepers had alle registers opengetrokken en alle politieke partijen waren verontwaardigd en schoven de schuld in de schoenen van… ja, van wie dacht u? Batasuna, uiteraard! Dagen aan een stuk werd het gebeuren meer en meer opgeblazen. Wat was er gebeurd?

Verslag van de regimepers

De krant “El Correo Digital” opende de hetze als volgt: “La kale borroka mostró ayer en Bilbo su cara más cruel, en una acción del más crudo terrorismo callejero que puso en peligro la vida de un miembro de la Policía Municipal. Una decena de encapuchados roció al agente con gasolina e intentó prenderle fuego”. (De Kale Borroka heeft gisteren in Bilbao haar meest wrede gelaat laten zien, in een actie van het meest meedogenloze straatterrorisme, dat het leven van een gemeentepolitieagent in gevaar bracht. Een tiental gemaskerden besproeiden de agent met benzine en probeerden hem in brand te steken.)

Verslag van minstens 8 ooggetuigen

“Un municipal fue a impedir a uno de los jóvenes que rociara uno de los contenedores con gasolina y en el forcejeo, a lo que se ve, se mojó algo, pero fue por casualidad, nada premeditado”. (Een gemeentepolitieagent trachtte een jongere te beletten om een container met benzine te besprenkelen, en in het handgemeen, kon je duidelijk zien dat er benzine gemorst werd op de agent. Een gevolg van de omstandigheden, niet van enig opzet.)

16-11-2006 om 09:47 geschreven door Natxo  

16 november 1999

In Straatsburg klagen de Europarlementsleden van EH (Koldo Gorostiaga), PNV (Josu Ortuondo) en EA (Gorka Knörr) de verspreiding van de Baskische gevangenen aan. Zij worden daarin bijgestaan (voor zover dit nodig zou zijn) door Piet de Pauw van de Vlaamse Liga Mensenrechten, de geneesheer Imaculada Aguirre en de advocaat Jon Enperantza. Vooral de woorden van Piet de Pauw zijn erg scherp. Hij spreekt van een “junglewet”.

16 november 2004

Gisteren begon de Arrondissementsrechtbank van Donostia met het verzamelen van informatie om te bepalen of de meeting van Batasuna in de velodroom een delict was wegens “het verheerlijken van het terrorisme”. De veroordeling van Batasuna tot de illegaliteit verbiedt elke publieke activiteit. Maar onduidelijkheid is troef!

De president van het Hooggerechtshof, Francisco José Hernando zei vooraf dat “Batasuna, Herri Batasuna, Euskal Herritarrok of hoe de opvolgers ook mogen heten, niet mogen deelnemen aan politieke verkiezingen, noch mogen ze activiteiten ontwikkelen als politieke partij.” “Deze formaties zijn ‘burgerlijk dood’ en ze staan buiten het publieke milieu.”

De Spaanse Procureur Generaal, Cándido Conde-Pumpidu, verklaart echter dat de meeting valt onder de “grondwettelijke vrijheid van vergadering”en daarbij was er geen enkel electorale activiteit gemoeid, waarmee men Batasuna nu net wilde pakken. “Dit recht op vergaderen kan niet ontzegd worden aan individuele personen. Evenmin kan men verbieden dat er politiek gerichte verklaringen worden afgelegd. Het probleem is of we voor een specifieke actie van een organisatie staan die op dit ogenblik niet legaal is, ofwel dat het een manifestatie betreft met een politiek karakter, van individuele personen die een politieke lijn vertegenwoordigen die in Baskenland bestaat. We vervolgen niet bepaalde politieke ideeën, maar we onderzoeken enkel of er samenwerking is met (het geweld van) Batasuna.” Gebruikt Batasuna geweld? Nooit! Spanje stopt het radicale, linkse nationalisme gewoon in dezelfde zak als waarin ETA zit. Batasuna werd enkel veroordeeld omdat ze weigeren het geweld van ETA te veroordelen. Bij elke dodelijke aanslag verklaarde de partij “te betreuren” dat er slachtoffers gevallen waren, maar ze weigerden zich verklaringen te laten opdringen!

16-11-2006 om 08:56 geschreven door Natxo  

Een speciale strafrechtbank zal vanaf vrijdag, 17.11.2006, de zaak “Txernobil” behandelen: een “zulo” (schuilplaats) die in juli 2002 ontmanteld werd in Rivière-Saas-et-Gourby (Les Landes). Op de beklaagdenbank zitten o.a. de twee laatst aangehouden leiders van het logistieke apparaat van ETA: Asier Oiartzabal, 'Gazte', en Iñaki Esparza, 'Ana'.
De zulo werd in opdracht van 'Santi Potros' en 'Txikierdi' gebouwd tussen 1980 en 1982. De mythische schuilplaats van 40m² was een absoluut geheim en werd alleen bekendgemaakt aan de toenmalige leiders: : 'Pakito', 'Fiti', 'Pototo', Dergi, 'Gadafi', 'Iñaki de Rentería' en 'Gazte'.

Begin december (waarschijnlijk 4-6 december) wordt dan een nieuwe zaak geopend, “de zaak van de advocaten”, waarbij advocaten, zoals Unai Larraz Berges en Itziar Larraz Mozo, verdedigers van Etarras worden beschuldigd koerier te spelen tussen gevangenen in diverse gevangenissen en het thuisfront. De documenten handelden over een mogelijke oproep van een groep Etarras, onder leiding van 'Pakito', om de wapens neer te leggen.

Merkwaardig is dat er zich onder de beklaagden ook Bernardo Fidel Erbina bevindt. Hij is 81 jaar oud.

15-11-2006 om 08:37 geschreven door Natxo  

15 november 2005

Gisteren dienden de beklaagden die op 21 november 2005 terecht zullen staan in het megaproces 18/98, tegen alles en iedereen die in Baskenland iets te ver met zijn kop boven het korenveld uitsteekt, zich in Madrid op het Hooggerechtshof aan te bieden. Ze moesten zich naar Madrid begeven om de dagvaarding in ontvangst te nemen, omdat in Spanje de postkoetsen al geruime tijd zijn afgeschaft.

“We zijn naar Madrid moeten komen voor een gril van het Hooggerechtshof”, aldus de advocaat van de verdediging, Iñigo Elkorro. De zondaars boden zich in grote meerderheid aan met hun Baskische identiteitskaart om zo te kunnen genieten van enig leedvermaak. Deze identiteitskaart is in Spanje natuurlijk niet geldig en bovendien begrijpen ze in Madrid geen enkel woord van wat erop staat! Toch waren ze allemaal zonder moeite met dat document geraakt tot waar ze moesten zijn en daarover werd in de Spaanse media meteen zoveel ophef gemaakt dat de Spaanse Minister van Interieur, Alonso, moest komen verklaren “dat het enige geldige identiteitsdocument het Spaanse was”.

Omdat de pers er tóch was maakten de beklaagden van de gelegenheid gebruik om “het politiek karakter” van het proces aan te klagen dat niet enkel tegen henzelf werd gevoerd maar tegen de “politieke activiteit van eenieder en tegen Euskal Herria.” Vier beklaagden waren er niet omdat ze alsnog in de gevangenis zitten. Eén beklaagde was eerder al thuis verwittigd. Wie er evenmin was dat was de bekende advocaat Txema Matanzas. Meteen werd de Spaanse politie erop uitgestuurd om te onderzoeken of Txema nog op hetzelfde adres woonde. Meteen kregen ze een opsporing- en arrestatiebevel mee voor het geval hij er niet was.

Dit proces, dat op 21 november van start zal gaan en waarin een bepaald deel van politiek Spanje de vrijheid van mening en de vrijheid van identiteit wil kortwieken van een land dat véél ouder is dan Spanje, gaat er mogelijk in lukken de Spaanse Justitie belachelijk te maken tot in het buitenland.

Enkele opmerkelijke vaststellingen.

Al deze zaken worden behandeld door de uitzonderingsrechtbank, de “Audiëncia Nacional”, met enkel een zetel in Madrid. Zij behandelt enkel gevallen van terrorisme en ze stamt nog uit de Franco- dictatuur. Soms lijkt het erop dat ze zelfs nog afstamt van de Bloedraad, ten tijde van Alva. Als een jongere in Sevilla een steen naar een politiegebouw gooit dan wordt hij voor een provinciale rechtbank in Sevilla gebracht. Gooit een Bask een steen, dan wordt die naar Madrid versleept, want een Bask die een steen gooit moét wel een terrorist zijn!

“Terrorisme” gebeurt in het geheim. Al de zaken die nu voorliggen, gebeurden in het openbaar. Iedereen wist wie verantwoordelijk was voor de (gesloten) kranten, tijdschriften of de radio, Egin Irratia. Onder de artikels stonden namen. Iedereen kende de burgemeesters en raadsleden die Udalbiltza bestuurden. Iedereen die terecht staat is bekend omdat hij gewoon over straat liep. Van de ene dag op de andere werden de ideeën en de doelstellingen illegaal omdat ze dezelfde waren als die van ETA. “Omdat ze de doelstellingen van ETA hielpen verwezenlijken.” Maar de manier van actievoeren was toch niet dezelfde!

De mediamagistraat Garzón vond altijd steun bij de Spaanse desinformatiemedia. Rechters met enig gevoel voor rechtvaardigheid werden uit hun functie ontheven.

Opmerkelijke reactie in het proces 18/98 kwam er van de Socialistische burgemeester van Donostia, Odón Elorza, die niet van enige nationalistische reflex kan verdacht worden: “Vanuit het respect voor de onafhankelijkheid van de rechters, hoop en vertrouw ik erop dat deze rechtzaak méér in de toekomst zal kijken dan in het verleden.” De burgemeester wees erop “dat ETA mogelijk een bestand afkondigt en dat de conjunctuur onmogelijk beter kan zijn.” “Dit proces moet rustig verlopen en er kunnen geen fouten gemaakt worden. Het verloop van het proces is net het tegendeel geworden.

15-11-2006 om 00:00 geschreven door Natxo  

Andoni Alza Hernandez werd in 1991 gearresteerd door de Ertzaintza, en ondanks zijn aanklacht over de folteringen die hij moest ondergaan, werd hij opgesloten in de gevangenis van Carabanchel. Vanaf dat moment heeft hij heel Spanje doorkruist, in gevangenissen wel te verstaan: Alcalá Meco, Jaén, Valdemoro, Segovia, Cáceres II, Billavona en Burgos, waar hij momenteel opgesloten is.
Op 24 februari 2001 had hij, na het uitzitten van ¾ van zijn straf moeten vrijkomen, maar niettegenstaande die wettelijk voorziene maatregel werd pas een vonnis geveld op 9 november 2006.
Het Spaanse Hooggerechtshof liet de kans niet liggen om ook op hem het strafvonnis 197/2006 toe te passen. In dat strafvonnis wordt met één pennentrek en retroactief alle voorziene strafverminderingen (nog altijd voorzien in de Cόdigo Penal van 1973) weggeveegd. Het resultaat is dat hij nu pas kan vrijkomen in 2018.

14-11-2006 om 09:13 geschreven door Natxo  

14 november 2002

Het CAT, het UNO-comité tegen foltering, onderzoekt sedert 3 dagen in Genève de aanklachten tegen Madrid. In 1993 en in 1997 hebben de Verenigde Naties reeds hun bekommernis getoond over aspecten zoals het isolement (incomunicación) tijdens de ondervragingen. De aanklachten kwamen van TAT-Torturaren Aurkako Taldea, A.I.-Amnesty International e.a. Madrid verzekert dat deze praktijken niet bestaan, “behalve in geïsoleerde gevallen”. Obstakels die de onderzoekers ondervinden en de klachten die ze hebben, zijn o.a. de processen tegen leden van het militaire corps die soms bijzonder lang uitlopen. (Soms tot 15 jaar!) Uitgesproken straffen gelden zelden een effectieve periode. De voornaamste aanklacht blijft de periode van isolement waarin de arrestant niet verdedigd kan worden. Bovendien wordt deze periode steeds maar verlengd om de fysieke gevolgen van de foltering te laten verdwijnen.

Tussen 1992 en 2001 werden 998 gevallen van foltering aangeklaagd. In 2002 waren het er tot oktober reeds 90. Bovendien werden de feiten gepleegd door alle politiemachten, hoewel er verschillen zijn tussen Ertzaintza, Spaanse Politie en Guardia Civil. Bij het laatste corps werd de grootste vorm van brutaliteit vastgesteld. Ook wordt geklaagd dat het Hooggerechtshof de aanklachten niet onderzoekt, maar integendeel straffen uitspreekt na verklaringen die onder foltering werden afgelegd. De functionarissen werken straffeloos. Na hun veroordeling worden de gevangenen terug fysiek mishandeld, en in het ongewisse gelaten door de verspreiding, het isolement en de weigering van voortijdige vrijlating na 3/4^de van de straf uitgezeten te hebben.

De Canadees, Peter Thomas Burns, voorzitter van het CAT, uit zijn twijfels over de goede wil van Spanje om een einde te stellen aan de folteringen. Volgens de Chileen, Alejandro González Poblete, lid van hetzelfde comité, zijn de Spaanse wetten wel bevredigend, maar is er geen informatie over de implementatie. De isolatie is niet exceptioneel maar routine.

De Deen Ole Vedel Rasmussen, niet enkel lid van CAT, maar eveneens van het Europees Comité voor de Preventie van Foltering, haalt het rapport aan dat dit Comité bij zijn laatste bezoek aan Spanje in 2001 uitwerkte. Aznar weigert het echter te publiceren.

De Spaanse delegatie die gisteren, 13.11.02, in Genève voor het Comité verscheen, blijft volharden in de boosheid en blijft herhalen dat het om geïsoleerde gevallen gaat en dat de betrokkenen vervolgd worden. Hierbij wordt de “Zaak Lasa en Zabala” als voorbeeld gesteld. Ook blijft Spanje herhalen dat de aanklachten van foltering “tot de strategie van ETA” behoren. Toch vraagt het CAT camera’s op te stellen in de lokalen waar de “ondervragingen” plaatsvinden. Bovendien vragen ze dat de arrestanten die “incomunicado” geplaatst werden eveneens bijstand krijgen van een vertrouwensgeneesheer

14 november 2004

In de overvolle Velodroom Anoeta, in Donostia, hernieuwde de “illegale” radicale, nationalistische partij Batasuna “met een olijftak in de hand” haar voorstel om “een einde te stellen aan het conflict”.

“Orain Herria. Orain bakea” (Nu het Volk, nu de vrede)

Op zondag, 14 november 2004, blies de “illegale” partij Batasuna verzamelen in het sportpaleis Anoeta in Donostia. (De “democraten” van de PP, die geen vrede willen en zelfs politiek leven dankzij het conflict, hadden de meeting vooraf reeds “terroristisch” genoemd en daarom hadden ze stappen ondernomen bij de Baskische Regering om de bijeenkomst te verbieden!) Het antwoord van Batasuna-leider Arnaldo Otegi hierop was even gevat als duidelijk: “Soms is het moeilijker vrede te sluiten dan oorlog te voeren”. Eerst werd vastgesteld dat dankzij de strijd van Batasuna alle rechtgeaarde Basken ervan overtuigd zijn dat de huidige politieke status omgebogen moet worden tot een definitieve regeling en dat dit dient te gebeuren na een referendum dat een uitgebreide dialoog moet afsluiten. Hierbij moeten de mensenrechtenverdragen van 1966 nageleefd worden. Verder werd toegezegd dat een akkoord rekening zal houden met de actuele realiteit van Baskenland. Dit betekent dat Navarra onder een aparte regering kan blijven en dat de opdeling onder de Franse en Spaanse staat nu wel eens institutioneel zou kunnen worden. Batasuna zal er alles aan doen opdat de bevraging onder vreedzame omstandigheden kan plaatsvinden. Na het referendum dienen ETA en de Spaanse en Franse staat te onderhandelen over de politieke gevangenen en vluchtelingen, de slachtoffers van het geweld en over de terugtrekking van de bezettende troepen. Opvallend is dat Batasuna als het ware “belooft” dat ETA geen roet in het eten zal gooien.

Reacties

1. De PNV komt bij monde van de partijvoorzitter, Josu Jon Imaz, met het officiële commentaar dat kan samengevat worden in één zin: “De PNV aanvaardt deel te nemen aan een multilaterale, politieke dialoog, maar die is enkel mogelijk na de definitieve verdwijning van het ETA-geweld.”
2. De PNV-krant “Deia” ziet vooruitgang omdat Batasuna “het conflict wil demilitariseren”, terwijl ETA steeds op gelijke basis wilde onderhandelen met het Spaanse leger.
3. De Catalaanse “La Vanguardia” brengt verslag uit over de samenkomst die een verboden Batasuna organiseerde, waarbij ETA niet werd veroordeeld noch gevraagd werd het geweld te beëindigen, maar wel beloofde enkel de politieke wegen te zullen volgen.
4. “El Periodico de Cataluña” zegt dat Batasuna ETA buiten het politieke debat houdt, maar de organisatie niet veroordeelt.
5. “La Voz de Galicia” zegt dat het een vergissing zou zijn als de grote partijen doof zouden blijven voor het aanbod van Batasuna.
6. “El País” was bij de start, kort na de dictatuur, een frisse verschijning, maar toen ze de schandalen van de Socialistische Regering inzake de Vuile Oorlog tegen de Basken ging verdedigen, zakte ze bijna even ver als de rest van de Spaanse pers. Ook nu blijft haar commentaar beperkt tot “cafépraat”: “Als ETA in staat is het terrorisme op te geven, dat ze het dan zeggen” (Daar ging het niet over!) en “als Otegi wil dat hij serieus genomen wordt, dan moet hij openlijk aan ETA vragen ermee te stoppen.”
7. “El Mundo” weet niet beter dan te titelen: “En de berg ging verder met het baren van…het serpent van altijd”, doelend op het anagram van ETA waarin een aks en een serpent staat.
8. “La Razón” (ranzig rechts) is gewoon bang om toe te geven dat er enige “beweging” komt in de benadering van het conflict door het linkse nationalisme en roept de PSOE en de PP op om vastberaden op te treden. (Zij verstaan hier gewoon onder: alle Basken opsluiten).
9. De “BBC” merkt op dat Batasuna, voor een menigte van 15.000 Baskische nationalisten, een oproep doet om over vrede te praten en op die manier een einde wil stellen aan jaren van gewapend conflict in deze regio van Spanje.
10. De Franse krant “Libération”: “Batasuna is bereid tot dialoog met Madrid.”
11. De communistische Italiaanse “Liberazione” meldt eveneens dat Batasuna bereid is te onderhandelen over een blijvende vrede.

Het Spaanse Openbaar Ministerie opende inmiddels een gerechterlijk onderzoek naar de organisatie van de bijeenkomst. Batasuna werd immers buiten de wet gesteld, maar de Baskische Regering reageerde daarop met het argument dat de manifestatie “binnenskamers” doorging…

14-11-2006 om 09:11 geschreven door Natxo  

¿Hay decisiones judiciales que pueden entorpecer o dificultar el proceso de paz, como dijo Zapatero? (Zijn er juridische uitspraken geweest die het vredesproces kunnen belemmeren of zelfs torpederen, zoals Zapatero beweert?)

Waarschijnlijk wel, maar dat betekent niet dat wij kritiek leveren op de rechterlijke macht. Wij eerbiedigen die uitspraken al zijn we er soms absoluut niet mee eens. Dit gezegd zijnde, de magistraten zijn burgers die leven in de maatschappij en ze zijn niet vreemd aan de evolutie. De wet is de wet, maar kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden al naar gelang de magistraat. De rechtbank moet de wet toepassen met strengheid, maar ook met beheersing en voorzichtigheid.

¿No se está poniendo en tela de juicio la independencia de los jueces? (Wordt de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht niet in twijfel getrokken?)

Ik denk dat in het merendeel van de gevallen de magistraten onafhankelijk werken en handelen volgens hun eigen, vrij en persoonlijk criterium. Maar in een periode van heel zware politieke spanning worden in de maatschappij extreme standpunten ingenomen. En de rechterlijke macht maakt deel uit van die maatschappij. Ik doe dan ook een oproep om steriele polemieken, bedreigingen en pogingen om druk uit te oefenen, te vermijden. En onder druk versta ik ook campagnes die door bepaalde partijen worden gevoerd om magistraten te beïnvloeden.

¿Se refiere al PP? (U bedoelt de PP?)

Zowel de PP als sommige communicatiemiddelen (kranten en TV) zijn momenteel bezig een soort woordvoerderrol te spelen, met de bedoeling een bepaalde opinie op te dringen aan de magistraten. Ik wil de magistraten niet controleren, maar stel wel vast dat het opdringen van die opinie op sommigen onder hen een nefaste invloed uitoefenen.

¿Considera que la sentencia de 12 años a Iñaki de Juana Chaos es desproporcionada? (Beschouwt u de strafmaat van 12 jaar voor Iñaki de Juana Chaos buitensporig?)

Die straf beantwoordt aan het huidige sociale klimaat. De Juana heeft veel delicten gepleegd en werd daarvoor gestraft. Hoe kan dan dit sociaal klimaat verklaard worden? Omdat er een campagne gelanceerd werd die de indruk geeft dat de regering hem zomaar, bij wijze van spreken “gratis” laat gaan. Deze persoon heeft zijn straf van 18 jaar volledig uitgezeten, volgens de Código Penal van 1973. Ze zijn hem blijven vasthouden tot aan dit nieuwe proces. Deze nieuwe straf is wel de hoogst toegekende straf ooit voor “vermeende” bedreigingen. Zonder meer.

13-11-2006 om 13:32 geschreven door Natxo  

13 november 2000

Alberto López de Lacalle “Mobutu”,vermeend ETA-lid, onder het regime van “gecontroleerd verblijf” in hotel La Segeiglière in de Franse stad Aubusson, is zijn verblijfplaats ontvlucht met behulp van aan elkaar gebonden lakens en in een auto gestapt die hem stond op te wachten. López de Lacalle had sedert 7 juli 2000 zijn straf van 7 jaar volledig uitgezeten in Frankrijk en het was nu wachten op het Gerecht in Versailles dat hem zou uitwijzen aan Spanje of aan een derde land. Het enige probleem voor Frankrijk is dat er in Spanje niets tegen López de Lacalle loopt en er dus geen reden tot uitlevering is…Maar in Spanje hebben ze daar het volgende op gevonden: trek de prooi gedurende enige tijd een plastic zak over het hoofd en klaar is kees…de voorgekauwde reden tot uitlevering zal hij wel ondertekenen.

13 november 2001

Op de Spaans-Italiaanse top in Granada steunt Silvio Berlusconi president Aznar bij diens voorstel om bij de Europese Unie een “open lijst van terroristen” bij te houden waaraan elke vereniging kan toegevoegd worden die “terroristische acties onderneemt of steunt of er sympathie voor heeft”. Aznar toont zich tevreden, maar noemt het stupide dat wel commando’s gearresteerd kunnen worden, maar niet kan opgetreden worden tegen de financiële bronnen of hun propagandisten.” Maar er loopt in Spanje een klacht wegens corruptie tegen Berlusconi en die gaat uit van niemand minder dan mediageile magistraat Garzón!

13 november 2004

María Teresa Fernández de la Vega, vice-presidente van de Regering in Madrid, is erg bot in haar antwoord: “Batasuna moet niet aan verkiezingsdeelname denken als ze het geweld niet veroordelen.” De “Baskische” PP gaat zoals steeds nog een stapje verder: “De ondertekenaars willen het anti-terrorismepact opblazen”.

Rafa Diez, secretaris-generaal van de vakbond LAB noemt de tekst interessant en noemt het belangrijk dat de PSE en de PSOE dergelijke standpunten innemen. (De Baskische vakbonden zijn radicaal Baskisch en LAB staat zelfs aan de kant van de radicale nationalisten. In ons land kunnen we daar enkel van dromen. De Vlaamse vakbonden kiezen steeds voor de solidariteit met de melkers van de Belgische koe…)

13 november 2005

In een communiqué, zoals gewoonlijk verstuurd naar de krant Gara, schuift ETA de schuld van de dood van Kotto Altzuguren (die verhangen werd aangetroffen in een Spaanse gevangenis) in de schoenen van de uitroeiingpolitiek van de autoriteiten van Spanje en Frankrijk tegen de gegijzelde Baskische burgers. “Ze hebben Kotto vermoord” en “de oorzaak van zijn dood ligt bij de gevangenenpolitiek die door de PSOE werd opgestart.” “Het zijn zij die de Baskische politieke gevangenen als chantage-instrument gebruiken die de dood van Kotto op hun geweten hebben.” De politieke verantwoordelijken zitten in La Moncloa (Madrid) en Matignon (Parijs) maar ook in de salons van Ajuria-Enea (ambtswoning van de Baskische Lehendakari) die door hun stilzwijgen medeplichtig zijn, omdat ze de andere kant opkijken.

13-11-2006 om 00:00 geschreven door Natxo  

Op 10.11.2006 had in Donostia een manifestatie plaats ter ondersteuning van Iñaki de Jauna Chaos. Onder het motto "Euskal herriari txantairik ez. Iñaki kalera orain" (geen chantage op Euskal Herria. Iñaki nu vrij), waren een vijfhonderdtal manifestanten samengetroept, niettegenstaande deze manifestatie door de Audiencia Nacional, bij monde van magistraat Garzón, verboden werd. Op de “Bulevard” werden ze door de Ertzaintza tegengehouden en verzocht om de betoging te ontbinden. Na een gesprek tussen de woordvoerder van Askasuna, Joxean Agirre, en de Ertzaintza maakten de betogers rechtsomkeer en konden zij, zonder enig incident, verder betogen in het oude stadsgedeelte.

12-11-2006 om 09:22 geschreven door Natxo  

Om te protesteren tegen hun isolement, waaraan ze sedert 2001 onderworpen zijn, hebben de 9 politieke gevangenen in Algeciras een hygiënische staking aangevat. Na enkele dagen zijn de gevangenisfunctionarissen begonnen de gevangenen (en hun uitwerpselen) te lijf te gaan met hoge drukkranen. Gedurende de voorbije twee jaar heeft noch de gevangenisdirectie, noch justitie ook maar iets gedaan om dit probleem te deblokkeren. Bovendien heeft de directie het uurrooster van de bezoeken naar donderdagmiddag gebracht, hetgeen de familieleden enorm veel verloren werkuren kost. De afstand vanuit Baskenland naar Andalusië is retour 2.500 km.

12 november 2004

Nadat Garikoitz Urizar, Gorka Ribadulla, Gaizka Larriñaga en Asier Arriola na vijf dagen isolement werden vrijgelaten brachten ze een hallucinant relaas over de “ondervragingen”. Arriola droeg zichtbare merktekens van de “ondervragingen” in zijn gelaat en op andere plaatsen op het lichaam.

Van aanvang aan, in de auto op weg naar de kazerne, werden ze geslagen, eerst met de vlakke hand, in het gelaat en tegen de testikels.

Ze moesten zich uitkleden en soms een uur lang door de knieën zakken om uitgeput te raken of een hele nacht blijven rechtstaan: “Vallen verboden”. Onmogelijke houdingen dienden aangenomen te worden zoals lopen met het hoofd tussen de knieën. Verder waren er “de plastic zak” en vele, vele slagen. “Er mag niet met ‘neen’ geantwoord worden, niet met ‘ik weet het niet’ en niet antwoorden is al helemaal fout.” Arriola was herhaaldelijk bedreigd met verkrachting door middel van een stok waarover een condoom getrokken was. Hierbij moest hij op handen en voeten gaan staan en werd een gel in zijn anus aangebracht, beide maatregelen waren genomen om geen sporen na te laten.

Ook kreeg hij een pistool in de handen gedrukt met de bedreiging dat de vingerafdrukken tégen hem zouden gebruikt worden om hem te beschuldigen van moord! Op vijf dagen had hij opvallend veel gewicht verloren. Alles heeft enkel de bedoeling de arrestant tot zelfbeschuldiging te krijgen.

12 november 2005

De Pro-Amnestiebeweging van Navarra klaagt aan dat op 15 november 2005, 12 bewoners van Iruñea en omgeving zullen terechtstaan voor het Hooggerechtshof enkel en alleen op basis van verklaringen die afgelegd werden door personen die in het vermaarde “incomunicado-regime” zaten en die na afloop klaagden gefolterd te zijn! Jorge Olaiz, met name klaagde aan gedurende 4 dagen in de kelders van de Guardia Civil in isolement gezeten te hebben en daar op zo’n wrede manier werd gemarteld dat hij de namen van zijn maats had genoemd om onder de foltering uit te komen. Ze worden nu allemaal beschuldigd van “collaboratie met (een) gewapende bende”.

12-11-2006 om 09:18 geschreven door Natxo  

In San Sebastián komt de kazerne van de Guardia Civil in de wijk Intxaurrondo onder vuur te liggen van “granaatlanceerders”. Tien agenten van het korps, van de Spaanse politie en van de Ertzaintza raken gewond, waaronder 3 ernstig.

In het Parlement van Navarra kwam de nationalistische partij, Aralar, met een initiatief om permanent de arrestanten te filmen in de kerkers van de politie en de Guardia Civil. Hiermee wilden ze de garantie afdwingen dat ze behoorlijk behandeld worden. Patxi Zabaleta (ex-Batasuna en huidig woordvoerder van Aralar) kreeg de steun van IU, EA en de PNV. Maar dit was onvoldoende om een meerderheid te halen tegenover de UPN (PP-Navarra) de CDN en de … Socialisten van Navarra. Die vonden de maatregel “onnodig” en voegden er aan toe dat bij de Politie van Navarra al camera’s hingen. Mensenrechtenorganisaties blijven nochtans beweren dat foltering in Spaanse politiecommissariaten “gebruikelijk” is!

11-11-2006 om 00:00 geschreven door Natxo