Littekens op een stierenhuid Net zoals de Vlamingen streven de Basken naar onafhankelijkheid. Hier is een deel van hun verhaal.
26-01-2009
De stichter van de PNV
Sabino Arana Goiri °26 januari 1865
Sabino Arana Goiriwerd op 26 januari 1865 geboren te Abondo en stierf op 25 november 1903 te Sukarrieta. Als gevolg van de Tweede Carlistenoorlog trok de familie naar Iparralde en keerde vijf jaar terug naar Bizkaia. Hij was al een tweetal jaar ziek en tijdens die ziekteperiode leerde hij Euskara en bestudeerde de Fueros. Terug in Bizakaia had hij ontelbare discussie met zijn broer Luis over politiek. Hij kapte met het Carlisme omdat zijn broer hem er van overtuigde dat de Basken niet moeten strijden voor een politiek ideaal, maar voor traditionele, nationale en raciale belangen. Dit was de eerste stap naar de ontwikkeling van een nieuw politiek concept, het nationalisme: Euskadi es la patria de los Vascos - Euskadi is het land van de Basken. Na verhuisd te zijn naar Barcelona, waar hij in contact kwam met radicale Calatanen, paste Arana zijn ideeën aan (die tot dan eerder een taalstrijd inhielden). Hij ging nu dieper op de zaken in en publiceerde in 1892 zijn ideeën in een boek "Bizkaia por su independencia". De intellectuelen van Bizkaia verklaarden hem zot, maar hij ging onverdroten verder. In een paar maanden tijd verscheen het tweewekelijkse tijdschrift "Bizkaitarra" en werd de eerste Batzoki (later de clublokalen van de PNV) opgericht. Op 31 juli 1985 werd de eerste Bizkai Buru Batzar (*) boven de doopvont gehouden. Sabino Arana Goiri werd voorzitter en de raadgevers waren: zijn broer Luis, Fabian Ispizua, Elias Lekue, Juan Aranburuzabala, Ciriaco Llodio en Salvador Etxeita. Wegens een aantal artikelen werd Arana gearresteerd en opgesloten. (*) Bizkai Buru Batzar betekent letterlijk de top van het congres van Bizkaia, en is in wezen het definitieve ontstaan van de PNV.
Bij zijn vrijlating op 13 januari 1896 startte hij onmiddellijk met een uitgeverij "Bizkayaren Edestija ta Izkerea Pizkundia" en een tijdschrift Baserrotarra, die verboden werden door de regering. Gelijktijdig publiceerde hij "El Partido Carlista y los Fueros Vasco-Navarros". Dit gaf aanleiding tot grote commotie en had politiek een geweldig impact. In 1898 werd hij volksvertegenwoordiger. In mei 1902 stuurde hij een telegram aan president Roosevelt om hem te feliciteren voor de onafhankelijkheid van Cuba (Spaans overzees gebeid tot 1898). Het telegram werd onderschept en hij werd gevangen gezet. Onder protest van een woedende bevolking werd hij 5 maand later weer vrijgelaten. Hij vreesde voor zijn leven en verliet zijn verblijfsplaats Getaria voor Donibane Lohizune (Saint Jean de Luz) in Iparralde.
Omstreeks die tijd werd hij ernstig ziek, keerde in januari 1903 terug naar Sukarrieta (Pedernales in Bizkaia) en stierf er een paar maand later op 25 november op 38-jarige leeftijd.
Op 25 januari 2008 heeft de ministerraad van de Spaanse regering de goedkeuring verleend voor het inleiden van het proces tot illegalisering. De vicepresidente, María Teresa Fernández de la Vega, heeft dit bevestigt. De ministerraad heeft de opdracht aan de juridische diensten van de Staat om via de Kamer 61 van het Tribunal Supremo (Hooggerechtshof), de Ley de Partidos Políticos, de Partijenwet toe te passen op ANV en PCTV-EHAK, wegens bewijslast van banden met de verboden politieke partij Batasuna.
Met de verkiezingen van maart in zicht wordt het grove geschut in stelling gebracht.
De Minister van Justitie, Mariano Fernández Bermejo, windt er nu geen doekje meer om:
Wij zullen verhinderen dat deze (radicale Baskische) partijen aan het verkiezingsproces kunnen deelnemen. Mariano Fernández Bermejo, heeft aangekondigd dat het moment gekomen is om ANV-Acción Nacionalista Vasca (Baskische Nationalisten) en EHAK of PCTV-Partido Comunista de las Tierras Vascas (Baskische Communisten) buiten de wet te stellen, wegens vermoedelijke socio-economische, politieke en organisatorische connecties met ETA-Batasuna. Bermejo zal vandaag de Advocatuur opdracht geven de acties voor illegalisering op te starten.
Op deze manier wordt in de Spaanse Democratuur omgesprongen met politieke tegenstanders! Als ANV en EHAK verboden worden (en dat zullen ze!), dan staat de teller al op 10 veboden partijen! Op deze manier wordt aan ongeveer 20 % van de Baskische bevolking het recht ontzegd deel te nemen aan een democratisch principe!!
De PNV doet in deze wat we in eigen land in de loop van de geschiedenis al vaker meemaakten met de CVP: Hou me tegen of ik doe wat! roepen! Na de verkiezingen proberen ze voordeel te halen uit deze situatie.
De mediageile magistraat Baltasar Garzón is niet zo opgezet met deze acties van zijn collegae, mat wie hij niet een zodanig goede werkverhouding heeft. Garzón zei eerder al te zijner tijd op te treden. Hiemee bedoelt hij ongetwijfeld: Op het laatste ogenblik! Zo zijn de partijen verboden en kunnen er geen andere (vervang-)lijsten meer ingediend worden!
De parlementsleden van de Raad van Europa (PACE) hebben in Straatsburg de fundamentele kritieken van rapporteur Dick Marty betreffende het gebruik van zwarte lijsten onderschreven. PACE oordeelde dat er in hoofdzaak twee grote problemen zijn met het gebruik van dergelijke lijsten.
Enerzijds zijn de procedures die worden gehanteerd door de VN-Veiligheidsraad en de Europese Unie bij het evalueren van individuen en groepen die verdacht worden van banden met terrorisme volkomen arbitrair.
Anderzijds zijn deze procedures in strijd met tal van fundamentele basisrechten en vrijheden.
Het gebruik van zogenaamde zwarte lijsten neemt in onze samenleving hand over hand toe in allerlei sectoren (cfr. lijsten m.b.t. wanbetalers op de huurmarkt, in de kredietsector, de verzekeringssector e.a.), maar het rapport van Dick Marty behandelt specifiek het gebruik van zwarte lijsten door de Verenigde Naties en de Europese Unie inzake terreurverdachten.
Net zoals rapporteur Dick Marty oordeelde PACE dat er in hoofdzaak twee grote problemen zijn met het gebruik van dergelijke lijsten. Enerzijds zijn de procedures die worden gehanteerd door de VN Veiligheidsraad en de Europese Unie bij het evalueren van individuen en groepen die verdacht worden van banden met terrorisme volkomen arbitrair. Anderzijds zijn deze procedures in strijd met tal van fundamentele basisrechten en vrijheden.
Zo zijn het de individuele regeringen die bepalen wie er op de zwarte lijsten moet komen, maar zij doen dit momenteel zonder het recht op een eerlijk proces te eerbiedigen. Zelfs de leden van het comité dat finaal beslist over de inhoud van de zwarte lijsten worden volgens Dick Marty niet op de hoogte gebracht van alle redenen voor het plaatsen van een individu of groep op de zwarte lijst.
Vaak worden deze individuen of groepen ook zelf niet gewaarschuwd over het feit dat er een procedure loopt om hen op de zwarte lijst te zetten. Zijworden dan ook niet gehoord en in sommige gevallen zelfs niet op de hoogte gebracht van de uiteindelijke beslissing. Zo gebeurt het dan ook dat sommige mensen totaal onwetend zijn betreffende de verdenking die tegen hen loopt. Totdat zij een grens willen oversteken of hun bankrekening wensen te gebruiken. Bovendien is er geen enkele bepaling voorzien die een onafhankelijke beoordeling van de beslissing tot het toevoegen van iemand aan de zwarte lijst mogelijk maakt. Het recht om je te kunnen verdedigen en het vermoeden van onschuld zijn nochtans fundamentele rechten. De gevolgen van een dergelijke maatregel kunnen zwaar zijn. Zo kan men je vermogen bevriezen, en kan men je een reisverbod opleggen, enkel en alleen omdat je naam op een zwarte lijst terecht is gekomen. Men moet echter steeds in het achterhoofd houden dat het hier gaat om lijsten van verdachten, niet van veroordeelden.
Rapporteur Dick Marty pleit er dan ook voor om individuen of groepen die gescreend worden en die men op de zwarte lijst wil zetten hiervan op de hoogte tebrengen opdat zij zich zouden kunnen verdedigen. Anderzijds pleit hij ervoor om individuen of groepen die op de zwarte lijst staan, maar waartegen na een strafrechtelijk onderzoek geen enkel bezwarend materiaal is gevonden te compenseren voor de geleden schade. Op dit moment is het zelfs vaak niet eens mogelijk om een correctie aan te vragen en je naam te laten schrappen van de lijst. Individuen en groepen blijven soms jaren op dergelijke lijsten staan zonder te weten waarom en dit beïnvloedt hun leven in grote mate.
Momenteel staan er volgens het rapport ongeveer 370 mensen en 130 groeperingen of organisaties vermeld op de zwarte lijst van de Verenigde Naties en ongeveer 60 mensen of groeperingen op de zwarte lijst van de Europese Unie.
De Raad van Europa concludeerde op basis van dit rapport dat dergelijke procedure onwaardig is voor internationale instellingen zoals de VN en de EU. De parlementsleden van deze Raad benadrukken dan ook dat dit systeem van zwarte lijsten herzien moet worden om de geloofwaardigheid van de internationale strijd tegen terreur te vrijwaren. Bovendien schenden lidstaten die verzocht worden de handhaving van dergelijke sancties te verzekeren hun verplichtingen onder het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.
Op 16 december 2008 heeft de Europese Unie de politieke partijen ANV en EHAK toegevoegd aan de zwarte lijst, op dringend verzoek van de Spaanse regering. Ook Juan María Olano, voorvechter van Gestoras pro-Amnistia kreeg een plaatsje op die lijst, samen met alle organisaties die aanleunen bij de onafhankelijksheidsgedachte, van jongerenorganisaties, over culturele tot organisaties die ijver voor de rechten van politieke gevangenen.
Vannacht werden 9 personen gearresteerd op last van magistraat Baltasar Garzón. Onder hen de woordvoerster van de nieuwe politieke partij D3M, Amparo Lasheras.
Het is gissen naar de aanklacht, maar heel waarschijnlijk werden ze voorgeleid omdat ze kennissen zijn van de broer van de oom van de zus van de vader van een persoon die vermoedelijk banden zou hebben met de verboden politieke partijen Batasuna of ANV of EHAK.
De krant De Morgen zag het zo:
Spanje arresteert leden nieuwe tak Batasuna
Een tiental leden die waarschijnlijk de leiders zijn van organisaties gelinkt aan Batasuna, zijn vannacht opgepakt op bevel van de Spaanse rechter Baltasar Garzón. Dat hebben verschillende Spaanse media meegedeeld. De verboden partij Batasuna is de politieke arm van de Baskische separatistische organisatie ETA. De arrestaties vonden plaats in Baskenland en Navarra, in het noorden van Spanje, volgens de media.
De politie onderzoekt documenten die de radicale Baskische organisatie Askatasuna en het platform "Democratie 3.000.000" (D3M) kunnen linken aan Batasuna, een verboden partij sinds 2003. Askatasuna en D3M zouden graag opkomen bij de verkiezingen in het Baskenland die op 1 maart gehouden worden. Beide organisaties worden verdacht als erfgenamen van Batasuna.
Bij de laatste wetgevende verkiezingen, in maart 2008, heeft het Spaanse gerecht twee partijen verboden die beschouwd werden als opvolgers van Batasuna. (belga/sps)
Een rechter moet in Baskenland geen Baskisch spreken
23 januari 2004
De nieuwe President van de Hoogste Rechtbank van de Baskische Justitie, Ruiz Piñeiro, plaatste zich in het middelpunt van de polemiek nog vóór hij in zijn ambt bevestigd werd. Hij verklaart dat een rechter "het niet nodig heeft Baskisch te kunnen spreken ook al is die taal officieel."
Tijdens de Francodictatuur beperkte de taalwet aangaande het Baskisch zich tot deze enige slogan: "No seas bárbaro. Habla cristiano!" (Wees geen Barbaar. Spreek Christelijk!)
De 5de Kamer van de Audiencia Provincial te Madrid heeft op 22 januari 2002 het vonnis tegen de beklaagden in de zaak van de reservefondsen (misbruik), publiek gemaakt. Het vonnis van de drie magistraten was unaniem.
Baskische Parlementsvoorzitter veroordeeld 21 januari 2008
Vandaag veroordeelde het Hof van Cassatie de voormalige parlementsvoorzitter, Juan Maria Atutxa (PNV) en de voormalige fractievoorzitters van de meerderheid, Gorka Knörr (EA) en Kontxi Bilbao (IU) omdat ze na het verbod van Batasuna (2003) in het Baskische parlement niet overgingen tot het buitengooien van de verkozen parlementsleden van de partij Sozialistak Abertzaleak (SA) die verkozen waren met de stemmen van Batasuna- kiezers.
Atutxa en de zijnen verdedigden zich steeds met het argument dat men wel een politieke partij kan verbieden, maar niet een politiek idee! Hoe de gevolgen van de veroordeling er gaan uitzien moet nog afgewacht worden. De Rechter sprak zich namelijk niet uit over een straf noch over een periode van ontzetting uit elk burgerlijk ambt die er in ieder geval komt.
Deze Zaak leek langzaam op de Griekse kalender terecht te komen ware het niet dat de trommelaars van de haat, gegroepeerd in een luizig groepje Spaanse fascisten dat zich Manos Limpias (Propere Handen) noemt, zich burgerlijke partij stelden. Manos Limpias eist nu ook nog een boete van 108.000 euros.
Atutxa komt uit de meest rechtse tak van de PNV en kwam eerder als Baskisch minister van Justitie op de dodenlijst van ETA terecht. (Er werden zelfs ooit plannen gevonden om hem te executeren)
Waar TVE nog helemaal niets weet over de straffen komt de vunzige krant La Razón wél al met het volledige vonnis:
Atutxa: anderhalf jaar ontzetting uit een openbaar ambt en een boete van 100 per dag gedurende 4 maanden. Gorka Knörr en Kontxi Bilbao: beiden 1 jaar ontzetting en 100 per dag gedurende 4 maanden.
Het verschil is er omdat de verantwoordelijkheid van Atutxa (parlementsvoorzitter) groter was dan die van de fractievoorzitters.
Opvallend was dat de beslissing onder de magistraten niet unaniem was. Vier van de twaalf zouden een ander criterium gehad hebben dan de meerderheid.
De drie fractieleiders werden tot tweemaal toe vrijgesproken voor het Baskische Gerecht, maar de trommelaars van de haat, de organisatie Manos Limpias (Propere Handen!!!) stak daar een stokje voor en ging in cassatie!
Méér dan één Bask zal de uitslag van dit proces met leedvermaak vernomen hebben. Atutxa trad als Baskisch minister keihard op tegen radicale Basken! Nu kreeg hij van hetzelfde laken een broek!
("EBLUL" European Bureau for Lesser Used Languages)
Het Europese Bureau voor Minderheidstalen dringt er bij de president van Navarra op aan zijn taalpolitiek te veranderen. Dit gebeurt nadat het bureau het vorige jaar een bezoek aan de autonome regio bracht. Het bureau stelt vast dat Navarra de enige regio is waar een minderheidstaal rechten verloor die ze al eerder verworven hadden!
De voorzitter van het Bureau, Bojan Brezigar, stelt vast dat de minderheidstalen er overal op vooruitgingen, behalve in Navarra. Ze hebben dan ook 5 aanbevelingen voor de Navarrese bestuurders:
1) Het politieke misbruik van de Baskische taal moet plaats maken voor een "positieve discriminatie" die de ongelijkheid na jaren van discriminatie moet wegwerken.
2) Het Bureau vraagt de oprichting van een interdepartementaal administratieorgaan zodat de taalpolitiek in elk departement in acht wordt genomen.
3) De Regering moet de relatie met de verschillende tussenpersonen die werken aan de ontwikkeling, de verdediging en de promotie van de Baskische taal normaliseren.
4) Het publiek onderwijs van de Baskische taal moet ook mogelijk gemaakt worden in de niet-Baskischtalige zone van Navarra indien dit gewenst wordt.
5) De Regering van Navarra moet eerder genomen beslissingen terugtrekken zoals de regeling om het Spaans als enige universitaire taal te benoemen terwijl er statuten bestaan die de tweetaligheid aanvaarden.
Het bureau spreekt zijn bezorgdheid uit over de situatie waarin de Ikastolas moeten overleven in de niet-Baskischtalige zone van Navarra.
De woordvoerder van de Regering van Navarra, Alberto Catalán (UPN) noemt het onderzoek van EBLUL "totaal vreemd aan de werkelijkheid." (Wie is er in Navarra eigenlijk vreemd aan de werkelijkheid?)
Het Spaanse Hooggerechtshof beslist 19 januari 2007
Op 19 januari 2007 behandelde het Spaanse Hooggerechtshof het beroep van de Vereniging Slachtoffers van het terrorisme (AVT) in de zaak tegen de Baskische jongerenorganisaties Jarrai, Haika en SEGI, die in juni 2005 weliswaar als onwettige organisaties werden bestempeld, maar niet als terroristisch. Nu krijgt de AVT haar zin en worden de 3 organisaties als behorend tot een terroristische bende, organisatie of groep definitief veroordeelt. Direct worden tegen 23 jongeren opsporingsbevelen uitgevaardigd omdat ze nu tot 6 jaar gevangenisstraf kunnen worden veroordeeld. In de dagen na het vonnis worden Igor Ortega, Amaia Arrieta, Olatz Carro en Iker Frade opgepakt. Ook is er een internationaal arrestatiebevel uitgevaardigd. Ook is er een internationaal arrestatiebevel uitgevaardigd tegen leden van SEGI.
Hoewel Susana Altxarandio en Juan Cortés ter beschikking van rechter Ruiz Polanco stonden nadat ze zich op 12 november ll. vrijwillig hadden gemeld bij het Hooggerechtshof, werden ze toch door een 60-tal Guardia Civiles gearresteerd in hun woning in Zuhatza (Gasteiz). Er werd, zoals steeds computers meegenomen, alsook een thesis waaraan Altxarandio werkte en een pistool van het type Colt, eigendom van haar oom. Minister Mariano Rajoy blies de hele zaak naar gewoonte zodanig op dat het leek alsof er een belangrijke ETA-commando was opgedoekt.
Wat Rajoy niet meedeelde was dat in de auto van Altxarandio een week eerder een apparaat was ontdekt waardoor het mogelijk was de wagen van op afstand te volgen. Het apparaat was ontdekt in de garage waar de auto was binnengebracht na een accidentje. Een uur na de arrestatie waren 15 Guardias in de garage binnengevallen met een order van het Hooggerechtshof om de wagen mee te nemen en zo de bewijzen te vernietigen.
Voor het Europese Gerechtshof in Luxemburg verscheen de Baskische vluchteling, Aito Oteiza, die op dit ogenblik in Donibane Lohizune woont. Het Hof, bestaande uit vijftien rechters, één uit elke Europese Staat, onderzoekt of de Franse regering op een legale manier werkte toen die in 1995 Parijs als verplichte verblijfplaats toewees (lees "verbanning") aan Oteiza.
Vertegenwoordigers van de Spaanse, Franse, Belgische en Italiaanse regeringen vroegen de herroeping van de jurisprudentie. De vertegenwoordiger van de Europese Commissie benadrukt dat de Franse Staat de communautaire wetten overtreed ten aanzien van de Basken, meer bepaald bij het verbieden van de verblijfplaats waarop ze recht hebben.
Oteiza hoort bij de groep van 16 Baskische vluchtelingen die dreigen uitgewezen te worden.
Arrestatie wegens het betalen van de "revolutionaire belasting" aan ETA
16 januari 2004
Je krijgt een dreigbrief, betaalt omdat je leven je lief is, en je wordt veroordeeld omdat je voor je leven koos.
In Tolosa werd José Luis Areizaga gearresteerd. Toen hij s middags niet naar huis kwam, zoals verwacht, belde zijn vrouw niet naar de kroeg, zoals dat in onze contreien zou gebeuren, maar zoals in een politiestaat hoort, belde ze naar de politie. Daar vernam ze dat haar man was opgepaktop last van Magistraat Baltasar Garzón. Later werd zijn huis doorzocht en werd hij overgebracht naar Madrid. Acht maanden geleden legde Areizaga op vrijwillige basis verklaringen af bij dezelfde Garzón, waarna hij werd vrijgelaten.
Areizaga baat twee sportwinkels uit in Donostia en in Tolosa en is 55 jaar oud.
Twee dagen later werd hij vrijgelaten na een ondervraging van drie uren. Hem werd ten laste gelegd dat hij waarschijnlijk de zogenaamde "revolutionaire belasting" had betaald aan ETA.
Bij Gorka Martínez, lid van het hoofdbestuur van Herri Batasuna, en gearresteerd door Garzón omdat hij deel zou uitmaken van het "internationale net van ETA" werd in het hospitaal van de gevangenis operatief een poliep in de keel verwijderd. Tijdens deze 4 uren durende ingreep bleef Martínez met de handen op de rug geboeid!
Tijdens het Proces Batasuna kwamen twee Guardia Civil-oversten een leugen herhalen uit een eerdere verklaring die in 1997 verscheen en waarin beweerd werd dat na de dictatuur ETA de oprichting van de partijen EIA en EE stimuleerde (na de 7deassemblee van ETA-pm in 1976) en waarmee "ETA de Staat wilde destabiliseren vanuit zijn structuren."
Het enige "bewijs" hiervan was een vermelding van de terroristische organisatie in haar "nieuwsblad", Zutik, van november 76. De Guardias konden echter geen enkel document aanbrengen waarin bewezen werd dat ETA de opdracht tot de oprichting écht gegeven had.
Wel brachten ze een aantal namen aan van Batasuna-personen die veroordeeld werden voor "terroristische activiteiten" of met een "dubbel actief lidmaatschap". Ze moesten wel toegeven dat de veroordeling van een aantal leden van het Batasuna-bestuur uit 1997 naderhand geannuleerd werd maar volgens de Guardias was een arrestatie en een proces een voldoende bewijs, ook al volgde er geen veroordelingZe gaven zelf toe dat mensen die onschuldig verklaard werden door hen toch beschouwd werden "als ETA-leden".
Als bewijs dat "ETA de controle over Batasuna" had werd een document opgedist dat mogelijk was geschreven door Josetxo Ariskuren, en waarin hij zich tegenstander verklaarde van deelname van EH in organisaties die afhingen van het Baskisch parlement "Lakua" zoals de Raad van de Baskische TV. De Guardia Civiles wilden via een nummer van "Zutabe" uit 1995 bewijzen dat "ETA opdracht gaf aan Gestoras pro-Amnistía om het dichterbij brengen van gevangenen te eisen. Iedereen die het logo - de landkaart met de 2 rode pijlen - gebruikt weet dat hij orders van de terroristische bende uitvoert."
Er wordt zwaar getild aan de manifestatie op 13 januari 2008 van de ANV-burgemeesteres van Hernani, Marian Beitialarrangoitia, die geapplaudisseerd heeft voor de gevangen ETA-leden Igor Portu en Martín Sarasola (gearresteerd op 6 januari 2008) en die zwaar gefolterd werden. Er werd geroepen: El pueblo no perdona, het volk zal dit niet vergeven. In Spanje staat dit gelijk aan verheerlijking van het terrorisme. (*)
(*) Op 25 januari 2008 klasseert magistraat Santiago Pedraz (Audiencia Nacional) de zaak, na verhoor van Marian Beitialarrangoitia. Pedraz motiveert zijn beslissing op basis van haar verklaring: Het is nooit bij mij opgekomen om wat dan ook te verheerlijken. Ik wilde alleen mijn gevoelens uitdrukken ten overstaan van Baskische politieke gevangenen.
Wie een misdrijf begaat, moet er voor boeten. De hoogte van de straf is afhankelijk van de ernst van het misdrijf, en staat beschreven in het Strafwetboek.
PSOE-Minister van Justitie, Juan Fernando López Aguilar, meent hieraan een eigen interpretatie te moeten toevoegen, en verklaart dat Baskische politieke gevangenen niet kunnen worden vrijgelaten, als er voorafgaandelijk geen berouw werd betoond (dat staat niet in het strafwetboek).
PiarresLarzábal werd in 1915 geboren in Azkaine. Tijdens en na de bezetting kreeg hij als commandant in het Franse verzet heel wat medailles en decoraties op de borst gespeld. Toen Frankrijk (ná België!) begon met het uitwijzen van ETA-leden naar Spanje stuurde hij het hele zootje medailles terug naar Parijs. Ik heb niet in het verzet gestreden om daarna de Staat mijn mensen te laten uitleveren.
Hij werd aangesteld als pastoor in de onbestaande parochie Sokoa waar hij geruime tijd een onderkomen vond in een garage. Op de heuvel met zicht op zee bouwde hij voor zijn vissers het witte kerkje, waarin hij op 13 december 1969 zijn vriend, ETA-topman, Txomin in het echt verbond.
Samen met Telesforo Monzón richtte hij de hulporganisatie Anai Artea (Onder Broeders) op: Baskische strijders die het Iberische Schiereiland dienden te verlaten, vonden bij hem (tijdelijk) onderdak en zo. Dit leverde hem de vleiende bijnaam Zorro de Sokoa (Vos van Sokoa) op.
Bij de ontvoering van de Duitse ereconsul Beihl in Donostia (1969), één der eerste acties die door ETA (pm) op touw werd gezet, trad hij op als bemiddelaar. (Hij noemde zich toen ambassadeur van het Vrije Baskenland). Beihl verklaarde later dat hij was ondergebracht bij iemand die steeds het huis verliet als de klokken geluid werden voor een kerkdienst. Het was de pastorij van Berorize-Montery (nu stadhuis)
* De ontvoering van Beihl was dan ook het werk van één van zijn beste vrienden, Eustakio Mendizabal Benito, Txikia.
Toen Txikia in een vuurgevecht met de Guardia Civil om het leven kwam, hield hij in zijn kerkje een zielendienst waarbij hij vriendelijke woorden sprak en het feit verdedigde dat deze ex- minderbroeder stierf met een patronengordel om zijn middel. De basiszin uit de homilie staat nu nog steeds als een huis:
Laten we geweld niet verwarren met antwoorden op geweld!
Larzábal was oprichter van de beweging Embata, later Enbata, die het gelijknamige tijdschrift oprichtte. Steeds koos hij complexloos de kant van ETA. In zijn kerkje, dat nooit gesloten was, werden via Señor Oxia vaak de eerste contacten gelegd tussen de Organisatie en de Spaanse of Baskische industriëlen die er hun revolutionaire belastingen kwamen aflossen.
Piarres Larzábal, Zorro de Sokoa, Señor Oxia, overleed op 11 januari 1988 in een ziekenhuis in Donibane Lohitzune-St. Jean Pied de Port aan een trombose.
Op 10 januari 2009 werd de nieuwe olitieke partij Demokrazia Hiru Milioi (D3M of Democratie 3.000.000) voorgesteld in een hotel in Bilbao. Ik spreek over een politieke partij terwijl het eigenlijk over een politiek platform (verzameling van radicale nationalistische krachten) gaat dat wil deelnemen aan de komende autonome verkiezingen van 1 maart 2009.
De benaming 3DM slaat op het inwonersaantal van Euskal Herria. Het verzamelen van de noodzakelijke handtekeningen is al van start gegaan. Voor Bizkaia moeten minstens 9.500 handtekeningen opgehaald worden, voor Gipuzkoa 5700 en voor Araba 2500. De promotors van het platform moeten de lijst met kandidaten indienen tussen 21 en 26 januari 2009.
Het grove geschut werd onmiddellijk in stelling gebracht en de Fuerzas y Cuerpos de Seguridad of Policía Nacional, de Guardia Civil en de Ertzaintza, kreeg s middags op 9 januari 2009 al de opdracht uit te zoeken of het nieuwe platform geen dekmantel is voor het verboden Batasuna, zodat ook D3M dan kan verboden worden. Dat zou dan al de 11de politieke partij zijn die verboden wordt (allemaal partijen die streven naar onafhankelijkheid).
Familieleden van gevangenen vormen een belediging voor de democratie!
Etxerat, de vereniging van familieleden van Baskische Politieke gevangenen, wordt op haar tocht door Europa in Catalonië ontvangen door de Voorzitter van het Catalaanse Parlement, Ernest Benach. Er volgt een golf van protest vanuit "democratische" hoek, nl de PP en al zijn groupuscules die van die partij subsidies ontvangen: Collectivo Victimas del Terorismo (Covite), Asociación Victimas del Terrorismo (AVT) en de Asociación Catalana de Victimas de Organizaciones Terroristas (ACVOT). Volgens de voorzitter van de PP in de gementeraad van Barcelona is de ontvangst van Etxerat: "een belediging van de democratie"!
In Genève werd Etxerat ontvangen door de Commissie Mensenrechten van de UNO. (Ook een belediging van de democratie?)
In Rijsel werden ze geïnterviewd door Radio Campus uit ons land.
In Brussel waren ze te gast in het bureau dat de Regering van Navarra er heeft.
ETA handhaaft, in een communiqué, het permanente staakt-het-vuren van 24 maart 2006.
ETA verklaart in het communiqué, verstuurd naar de krant GARA, verantwoordelijk te zijn voor de aanslag op de luchthaven van Madrid-Barajas. De organisatie zegt zeker niet de bedoeling te hebben gehad slachtoffers te maken en klaagt aan dat de autoriteiten geen rekening hebben gehouden met hun waarschuwing één uur op voorhand en dit tot 3 maal toe. De exacte plaats van de bomauto werd daarbij bekend gemaakt. Ook de waarschuwing niet aan de bom te komen, werd doorgegeven. ETA vraagt zich af waarom de parking dan niet volledig ontruimd werd.
ETA stelt de regering, de PSOE en de Baskische Nationalistische Partij, PNV, verantwoordelijk voor de ernstige situatie. Verder drukt de Organisatie de wil uit om het vredesproces te stimuleren en te versterken, maar waarschuwt terzelfder tijd dat zij het recht voorbehouden te reageren als de aanvallen op de nationalisten en op Euskal Herria blijven voortduren.
De organisatie maakt ook allusie op het niet nakomen door de Spaanse regering van de aangegane compromissen!
Toen Gara in juli al eens wees op het feit dat de Regering haar woord niet hield kregen ze "kwade blikken" te verduren. Deze overeenkomsten zouden al in februari, vóór het staakt-het-vuren, zijn afgesloten en ze vormden een zogenaamde verankering tussen de regering en ETA. Zo was men overeengekomen enerzijds geen verdere arrestaties te laten verrichten door de Guardia Civil, de Spaanse of de Franse politie noch door de "Baskische" Ertzaintza. Ook zou het politieke leven verder genormaliseerd worden. Daar tegenover stelde ETA geen gewapende acties te ondernemen noch zich te "bevoorraden". De Spaanse Regering verzette in al die maanden geen poot. De ene arrestatie volgde op de andere . Geen enkele gevangene kwam dichter bij Baskenland. Ook werd Iñaki de Juana tot enkele jaren cel veroordeeld voor twee krantenartikels.
Op 14 mei verklaarden twee vertegenwoordigers van ETA aan de krant Gara dat "het vredesproces niet kon verder gaan indien de aanvallen van de staatsapparaten zouden blijven verdergaan".
Op 18 augustus maakte ETA in een communiqué gewag van een "crisis" in het proces. De Organisatie waarschuwde er uitdrukkelijk voor dat "indien de aanvallen tegen het Baskische Volk niet zouden stoppen ETA zou antwoorden." Zapatero wist als antwoord niets beters te verzinnen dan dat "enkel het geweld en zij die het steunen in crisis zijn."
Toen op 23 oktober, in Nîmes, een pistolenroof plaatsvond kreeg ETA de schuld de afspraken geschonden te hebben.
Op 4 november benadrukte ETA in haar mededelingenblad "Zutabe" opnieuw dat "indien de Regering haar compromissen niet nakomt en er geen zichtbare stappen komen, het proces ten einde zou zijn". Toch beloofde ETA een nieuwe inspanning te zullen leveren om de onderhandelingen met de Spaanse Regering op het spoor te houden.
En dan kwam de aanslag op de terminal in Madrid Barajas en de betweters onder de Spaanse conquistadores die hun zinnen enkel op veroveren hebben staan en nooit iets zullen "afstaan" indien ze er niet toe gedwongen worden!
In een communiqué, vandaag 09 januari 2007 verstuurd aan de krant GARA, verklaart ETA verantwoordelijk te zijn voor de aanslag op de luchthaven Barajas.
·ETA handhaaft het staakt-het-vuren van 22 maart 2006
·ETA had zeker niet de bedoeling slachtoffers te maken, en klaagt aan dat de autoriteiten geen rekening hebben gehouden met hun waarschuwing, tot 3 maal toe. De exacte plaats van de bomauto werd vrijgegeven. Ook de waarschuwing niet aan de bom te komen, werd doorgegeven. ETA vraagt zich af waarom de parking dan niet volledig ontruimd werd, terwijl 1 uur op voorhand de waarschuwing bekend raakte.
·ETA stelt de regering, de PSOE en de PNV van Imaz verantwoordelijk voor de ernstige situatie.
·ETA drukt kristalhelder de wil uit om het vredesproces te stimuleren en te versterken, maar waarschuwt terzelfder tijd dat zij het recht voorbehouden te reageren als de agressie op de abertzales en op Euskal Herria blijven voortduren.
