|
Omdat we toch in Blankenberge zitten maak ik nogal eens gebruik van de kusttram. Die rijdt daar al sinds mensenheugenis. Tenminste, zover mijn geheugen reikt. Want als kleine snotter maakten ik al gebruik van die tram met mijn ouders. Het ging toen wel niet zo vlot als tegenwoordig maar we hoefden het traject Oostende Bredene niet te voet af te leggen. De trams waren toen nog echt rudimentair. De sporen trouwens ook. Met schokken en hobbelen raakten we ter bestemming. In een tram waarvan het achterste gedeelte gewoonlijk zelfs geen glas in de ruiten hadden. Zelfs deuren ontbraken soms. Zo ging dat toen. Al viel het wel mee. Het was altijd in de zomermaanden dat we naar de kust trokken. Erg koud, sneeuw en ijs hebben we dus nooit gekend aan onze kust. Al was het soms frisjes. Maar dat is nu éénmaal zo in een land waar het acht maanden per jaar winter is, en vier maanden geen zomer. Maar dat was allemaal geen probleem. We gebruikten de tram enkel om de noodzakelijke verplaatsingen te doen. Niet meer, niet minder. Dat het tegenwoordig wel iets anders is heb ik al mogen ondervinden. Het materiaal is stukken beter. En veiliger. Ik maak dan ook wel eens gebruik van de kusttram als ik een verre wandeling gemaakt heb. En de moed niet meer kan opbrengen om nog te voet terug te keren. Vooral dan na het nuttigen van enkele gezonde duvels. Maar toen we verleden week een beleefdheidsbezoek gingen brengen aan vrienden in Nieuwpoort waren we getuigen van een fenomeen dat ik nog niet kende. Sightseeing met de kusttram. De tram bleek overvol te zijn met 65 plussers. Alle zitplaatsen waren bezet. Uit een gesprek met enkele mensen bleek dat een soort van hobby te zijn van sommige gepensioneerden. Alle 65 plussers krijgen immers een gratis vrijkaart voor het hele net van de lijn. Daar mogen ze naar hartelust gebruik van maken. Of misbruik. Want ze gebruiken hun kaart om zomaar rond te toeren. Het is toch gratis. Ondertussen bezetten ze wel zowat de volledige tram. Zodat andere reizigers zich als sardientjes in een doosje moeten wringen om mee te kunnen. Nu heb ik er niks tegen dat gepensioneerden over een vrijkaart van de lijn kunnen beschikken. Zeker niet. Die mensen hebben dat verdient. Dat mag allemaal voor mij. Maar als ze dan zomaar rondrijden voor hun plezier en plaatsen bezet houden is toch een beetje misbruik maken van hun voordelen. Want zo werkt het. Ze stappen ergens op, doen een toertje en de tram komt na enkele uren terug op hun opstapplaats. Sommigen doen zelfs meer dan één toertje. Gewoon om de tijd te doden. Ondertussen moeten er wel andere mensen tijdens de rit blijven rechtstaan. Als dat een paar haltes ver is dan valt het nog mee. Maar als je anderhalf uur moet rechtstaan omdat er enkele vrijetijdsrijders alle plaatsen bezet houden is dat er wel een beetje over. Vooral als ik zelf het slachtoffer ben van dergelijke praktijken. Want zelf ben ik ook al een ouwe zeur aan het worden. En klagen is soms wel eens eigen aan gepensioneerden. Al hoorde ik die hobbyrijders ook wel klagen. Volgens hen zou er koffie en taart verkrijgbaar moeten zijn op de kusttram. Zo heeft iedereen wel een reden om te klagen. Dat is zo met verwende mensen. Al ken ik een middel om wel plaats te hebben. Volgende keer neem ik, duidelijk zichtbaar, een bom mee.
|
Ik ben Fredje
