Raar maar waar. We zijn er in geslaagd om op enkele uren aan te spoelen op onze vakantie bestemming. Bovendien heb ik al kunnen genieten van een frisse duvel. En van een portie mosselen met friet. En zijn we al terug naar af geweest. Terug naar huis dus. Op en af. Twee keren 150 kilometers. Geen probleem. Vrijdag installeren op onze vakantiebestemming en zaterdag met de trein terug naar huis voor een verjaardagsfeestje. Van de kleinkinderen. Dat hoort zo. Als grootouders heb je nu éénmaal sociale verplichtingen. Zat geweest op het feestje en dus maar thuis blijven slapen. Maar het is nu zondag en we zijn weer aan de kust. Waarschijnlijk kan de vakantie beginnen. Tot donderdag. Dan gaan we nog eens naar huis. Vrijdag de kleinkinderen ophalen en naar onze vakantiebestemming brengen. Zo blijven we bezig. Maar volgende zondagavond is het feest. De kleinkinderen terug naar huis en dan begint het pas echt. Drie weken rust en ontspanning. Hopelijk zal het dan sea, sun, seks en fun worden. Al zal de seks iets minder zijn dan twintig jaar geleden, maar kom. En volgens de weervoorspellingen gaat de zon het ook voor gezien houden. Maar dat is geen probleem. Dat nemen we er maar bij. Misschien zal de fun ook niet meer zijn wat het ooit geweest is. Dan blijft alleen de zee nog over. Hopelijk zal die niet forfait geven. Al heb ik al gezien dat die zee zich tweemaal per dag terugtrekt. Zou ze mij herkennen? Tussendoor ook nog alles in orde gebracht om online te raken. En blogjes te volgen. Dat viel mee. De technologie is tegenwoordig fantastisch. De laptop vindt zelf zijn aanknopingspunt. En eindelijk tijd voor een stukje. Niks bijzonders vandaag. Alleen maar melden dat ik terug ben van weggeweest. Maar dat doet er allemaal niet toe. Toch raar dat ik ergens verslaafd ben geraakt aan stukjes schrijven. Gewoon om iets te schrijven waar geen mens iets aan heeft. En de rest, ach. De zon doet er niet toe. Achter de wolken zal ze altijd wel blijven schijnen. Voor de seks en de fun zullen we zelf moeten zorgen. En de zee, die komt toch altijd terug. Dat is zoals het leven. Ups en downs. Zolang we maar plezier hebben in het leven. Of zal ik het beter uitdrukken. Zolang we leven. En zolang er duvel is.
|