Wie heeft er al gehoord van de quarterlifecrisis? Dat zou iets zijn waar nogal wat twintigers en dertigers last van hebben. Een soort van midlifecrisis, die te vroeg de kop opsteekt. Een zekere Oliver Robinson van de greenwich universiteit heeft het fenomeen de naam gegeven. Je moet er maar opkomen. Twintigers en dertigers krijgen last van paniekaanvallen en twijfelen aan zichzelf. Door een overmaat aan keuze krijgen ze stress en kampen ze met depressies. Geld verdienen en succes hebben legt blijkbaar te veel druk op hun schouders. Ze twijfelen aan hun relatie en aan hun job. Ze zijn niet gelukkig met een conventioneel leven. Ze weten niet wat ze willen maar ze willen het wel allemaal en wel nu direct. Ik weet niet hoe dat zit met jullie beste lezer(es) maar ik heb nooit last gehad van quarterlifecrisis. Net zomin als ik last gehad heb van een midlifecrisis. Ik had geen tijd voor al die crisissen. Er moest gewerkt worden in die tijd. En van te veel keuze heb ik ook nooit last gehad. Het was indertijd gewoon doorgaan. Opgeven was geen optie. Wat is dat tegenwoordig toch met al die nieuwe ziekten. Het begint al met de pre-pubertijd. Dan de pubertijd. Om over te gaan in de post-pubertijd. Nu dus de quarterlifecrisis. Binnenkort voorafgegaan door de pre-quarterlifecrisis. Dan de post-quarterlifecrisis om vervolgens over te gaan naar de pre-midlifecrisis en ga zo maar door. Ze sukkelen tegenwoordig van de ene crisis in de andere. Het leven als één grote crisis. Zou het niet kunnen dat zoiets het gevolg is van te veel verwennerij? Te veel tijd om over al die dingen te piekeren. Al de mogelijkheden die jongeren tegenwoordig hebben daar kon onze generatie zelfs niet van dromen. Wij moesten de mogelijkheden zelf creëren. Door hard en veel werken zochten en vonden we onze weg in de maatschappij. Geen tijd en geld voor welke crisis dan ook. De druk op onze schouders was gewoon een stimulans om een tandje bij te steken. Geen crisis was groot genoeg om bij de pakken te blijven zitten. Al moet ik toegeven dat ik wel gepuberd heb. Mijn pubertijd heeft precies twee minuten geduurd. Een lap rond mijn oren en het was voorbij. Zo simpel was het leven toen.