Af en toe neem ik eens een vrouwentijdschrift in handen. Je kent ze wel, die weekbladen speciaal voor vrouwen. Het eerste wat ik dan lees is de brievenrubriek. Lezeressen die naar de redactie van het blad schrijven om een probleem voor te leggen. Of die brieven echt van lezeressen komen durf ik te betwijfelen. Dikwijls begrijp ik ook niet of dat wel een probleem is. Zo was er een lezeres die blijkbaar een zwijgzame man had en dat vond ze een probleem. Volgens haar was haar man van het introverte type. Een man van weinig woorden. Hij liet vele beslissingen aan haar over. Hij had weinig of geen belangstelling in belangrijke zaken zoals; wat eten we vandaag, of welk kleedje trek ik aan. Dat deed me denken aan een vriend. Die is net het tegenovergestelde. Een extravert. Een ware spraakwaterval. Behalve dan als zijn echtgenote erbij is. Dan komt er geen woord uit. Maar de reden is simpel. Die vrouw kan zodanig tetteren dat hij er geen woord tussen krijgt. En als hij per uitzondering eens iets zegt in haar bijzijn, krijgt hij steevast een woedende blik en een stortvloed van woorden over zich heen. Je zou voor minder introvert worden. Maar goed, iedereen heeft zo zijn redenen. Maar het zijn vooral de antwoorden die de redactrice van dienst op die problemen geeft die ik graag lees. Die reacties horen wel eens thuis onder de rubriek humor. Zo ook in dit geval. De briefschrijfster kreeg als raad mee om daar niet te veel over te zeggen. Ze moest eerder tevreden zijn met een dergelijke volgzame man. Volgens de redactrice benaderde die man het ideaalbeeld van man zijn. Zwijgen en luisteren. Toch gaf ze nog een bedenking mee. Misschien was het wel een verleidingstruuk. Volgens haar waren er nogal wat mannen die als mysterieuze gesloten oesters een vrouw probeerden te verleiden. Dat zou sommige vrouwen zodanig intrigeren dat ze die oester willen openen om dan de parel binnenin te ontdekken. Het leek mij nogal vergezocht om een man te vergelijken met een oester. De meeste mannen lijken meer op een mossel. Wel gesloten maar niks mysterieus en niks parel. Maar misschien hebben die vele zwijgzame mannen wel een reden om zo gesloten te zijn. Het zou wel eens kunnen dat die mannen gewoon zwijgen om het gezaag van hun vrouw niet te moeten aanhoren. Een man zit simpel in elkaar weet je wel. Maar toch is er iets met dat verleidingstruukje. Ik ga vanavond mijn vrouw eens verleiden. Ik ga eens de mossel uithangen.
|