Een mens wordt geboren, gaat naar school, werkt en gaat vervolgens dood. Dat is het leven. Tenminste, dat zou de normale gang van zaken moeten zijn. Dat er meer en meer parasieten zijn die school en werk niet nodig achten weten we allemaal. Maar daar wil ik het nu niet over hebben. Anders ga ik mij weer opwinden en dat is slecht voor mijn bloeddruk. Ik wil het nu eens hebben over de hardwerkende Vlaamse burger die voor het hele zaakje opdraait. Mensen die een normaal leven hebben. Een leven van werken en af en toe een pleziertje. Al kan een leven van werken heel plezant zijn. Het is maar hoe je tegen het leven aankijkt. Een pessimist loopt hele dagen te klagen en te zagen. Het kleinste probleem is een nationale ramp. En is voldoende om in een depressie te sukkelen. Een optimist daarentegen bekijkt het leven heel rooskleurig. Dezelfde problemen als die van een pessimist zijn voor een optimist peanuts. Geen probleem is groot genoeg om de dag te verpesten. Alles loopt gewoonlijk op rolletjes. En als er dan eens iets gebeurd dat het leven een hele nieuwe wending geeft dan laat die optimist dat niet aan zijn hartje komen. Dan draait de optimist de donkere bladzijde van het leven om en begint een nieuw hoofdstuk. Het zij zo. Niks aan te doen en we maken er het beste van. Vrolijk en welgezind swingt een optimist door het leven. Wat er ook gebeurt. Het is de eigen persoonlijke instelling van iedere mens die het leven de moeite van het leven waard maakt. En die instelling is een keuze die elk voor zich maakt. We leven maar éénmaal. En veel te kort om zich zorgen te maken. Je moet het leven niet te ernstig opnemen, je komt er toch niet levend uit. Weg dus met de duistere gedachten. De vuilbak in met de muizenissen die een leven kunnen vergallen. Maak plezier en lach. Maak van het leven een groot feest. Geniet van de school en van het werk. Want per slot van rekening vormen de uren die een mens op school en werk doorbrengt toch zowat een derde van het leven. Dan is het maar beter om daar het beste van te maken. En alles een beetje te relativeren. Dan leef je langer. Houden van het werk dat je doet is toch een droom. Een hobby als beroep, wat kan een mens meer verlangen. En ik kan zeggen dat ik van mijn hobby een beroep gemaakt heb. Nu toch. Als gepensioneerde heb ik eindelijk het ideale beroep gevonden. Niks doen en grote potten drinken. Mijn diploma's van luiaard en drankorgel te gelde maken. En het moet zijn dat men heel tevreden is over hoe ik mijn job doe. Want zonder er zelf naar te vragen heb ik verleden maand opslag gekregen.
|