Er worden nogal wat goede voornemens gemaakt met nieuwjaar. De meeste daarvan zijn rap vergeten. Rond deze tijd van het jaar is er van de meeste goede voornemens helemaal geen sprake meer. Bij mij is dat even anders. Als ik mij voorneem om mijn leven in een goede richting te sturen dan doe ik dat ook. En dan hou ik mij eraan. Daarom heb ik zelden van die goede voornemens. Maar dit jaar had ik er wel. Eentje toch. Het jaar 2012 zou voor mij in het teken van de sport staan. En met trots kan ik jullie melden dat ik nog altijd op schema ben. Niet dat ik van plan ben om mij dood te trainen. Begrijp me niet verkeerd. Ik heb mij voorgenomen om in het jaar 2012 niet aan sport te doen. Totaal niks. Want volgens mij heeft sport geen enkel voordeel. Eerst en vooral wordt een mens daar moe van. En als er iets is waar ik een hekel aan heb dan is het toch wel moe worden zeker. Dat is nergens voor nodig. Pure tijdsverspilling is dat. Maar er is meer. Je hebt dan al tijd verspilt aan het sporten zelf en dan moet je nog eens tijd verspillen aan uitrusten. En te douchen. Want laat ons eerlijk zijn, sporters zweten nogal wat. Stinken, zeg maar. Hun haren plakken op hun hoofd en dat moet zo gauw mogelijk verholpen worden. Met een fris ruikende douchegel en dito haargel. Dat zijn chemische producten waarvan je niet wil weten wat er precies inzit. Maar dat is allemaal niks vergeleken bij wat er dan gebeurt. Want sporters willen in conditie blijven. Niet dik worden dus. Liefst zelfs vermageren. Maar van sporten krijg je honger. Hoe meer je sport, hoe meer honger je krijgt. Hoe meer honger, hoe meer je eet. Hoe meer je eet, hoe dikker je wordt. En dan nog meer sporten om het gewicht er af te krijgen. De logica ontgaat mij totaal. Laat mij dan maar rustig in een zetel liggen. Met een duvel en een pakje chips. Dan loop ik ook geen risico op spierpijnen. Want je kan er het kapitaal van je suikertante op verwedden dat je spieren gaan protesteren. Als het bij pijnen blijft mag je nog tevreden zijn. Gewoonlijk volgt er een frisse verrekking. Of een breuk. Dan lig je voor een paar weken plat. Wat heeft het dan voor nut om te sporten. Je wordt er moe van en je krijgt er spier kwetsuren van. Geef mij dan maar een klein cafeetje. Daar loop ik niet het risico om als gehandicapte buiten te komen.