Er zijn van die mensen waar ik het volmondig mee eens ben. Zoals de Amerikaanse socioloog Eric Anderson. De man beweert dat mannen altijd zullen vreemdgaan. Het is hun biologie die hen daartoe dwingt. En dat is niet omdat ze hun partner niet graag meer zouden zien. Integendeel. Het zijn precies de mannen die het gelukkigst zijn met hun partner die zich willen 'bevrijden'. Mannen die vreemdgaan willen zich 'bevrijden uit hun seksuele gevangenschap' is de achterliggende gedachte. En éénmaal bevrijd zijn die mannen meteen verlost van chagrijnigheid, bitterheid en boosheid. Toch niet onbelangrijk dacht ik. Als vrouw kan je maar beter samenleven met een gelukkige optimist. Maar dat is nog niet alles. Onze socioloog gaat verder. Vreemdgaan is niet vreemd, beweert hij, het is de norm. Want een mannelijk lichaam heeft nood aan seks. En mannen die vreemdgaan hebben het beste van twee werelden. Dat kan ik alleen maar beamen. Al vind ik niet dat je kan spreken over vreemdgaan. Er moet nog een woord gevonden worden voor de bijzondere vriendschap tussen mannen en vrouwen die af en toe met elkaar het bed delen. Het is niet voldoende om te spreken van 'friends with benefits' zoals het in het Engels uitgedrukt wordt. Maar dat is weer een ander onderwerp. Ik had het over de theorie van Eric Anderson. De man beweert ook dat monogamie niet de enige vorm van samenleven kan zijn. Er moet eens gedacht worden aan andere vormen. En koppels die ervoor kiezen om een open relatie te hebben mogen niet gediscrimineerd worden. Maar in de huidige maatschappij wordt vreemdgaan cultureel niet aanvaard. Een spijtige zaak want eigenlijk doen die mensen niks verkeerd. Dat mag zelfs niet bedreigend zijn voor hun relatie. Dat is gewoon elkaar in het volste vertrouwen laten genieten van het leven. En dat kan alleen maar hun onderlinge relatie versterken. Het vreemdgaan zou dus aanzien moeten worden als normaal. Tenminste zolang het open en eerlijk gebeurt. Want de meeste mannen houden hun buitenechtelijke bedactiviteiten liefst verborgen. Dat zou eigenlijk nergens voor nodig moeten zijn. Maar het is, weeral, de maatschappij die oordeelt. En vooral de vrouwen in die maatschappij. Want vrouwen is geleerd dat vreemdgaan slecht is. En juist daarom houden mannen hun exploten liever geheim. Ze willen geen discussie met hun wederhelft en houden het daarom liever geheim. En als het dan uitkomt is er sprake van bedriegen. Terwijl het niks meer of minder is dan een natuurlijke gang van zaken. Vrouwen moeten eens leren begrijpen dat vreemdgaan niet slecht is. En mannen bedriegen hun vrouw niet. Mannen vergelijken hun vrouw.
|