De belastingcontroleur was niet akkoord met mijn aangifte. Dat was niet de eerste maal. Al moet ik toegeven dat er te praten valt met die man. Als hij de nodige uitleg krijgt toch. De eerste maal dat ik uitleg moest verschaffen was in 1995. Na 25 jaar werken en belastingen betalen. Al was dat niet expliciet voor mij. Want een ambtenaar kan moeilijk sjoemelen en daarom hadden de belastingdiensten mij zolang gerust gelaten. Die eerste maal had te maken met het feit dat vrouwlief enkele jaren tevoren besloten had om zelfstandige te worden. En een zelfstandige moet af en toe eens aan een controle onderworpen worden. Het ging dus om een gewone controle. Al vermoed ik dat het ook wel te maken had met het feit dat vrouwlief geen gebruik maakte van een boekhouder. De boekhouding nam ik voor mijn rekening. En waarschijnlijk wilden ze wel eens zien dat de papierwinkel in orde was. Dat mocht. Ik was er vrij zeker van dat er niks fout was. Maar een belastingcontroleur heeft ook zijn beroepsfierheid. Hij wou iets vinden natuurlijk. Het eerst wat de man onder de loep nam was de verzekering 'gewaarborgd inkomen' van vrouwlief. Hij had zijn twijfels of dat een aftrekpost was. Na enig overleg met zijn oversten bleek dat ik gelijk had. Het mocht. Dan maar verder zoeken om toch maar iets te vinden dat zijn werk rechtvaardigde. En wie zoekt die vindt. Zo vond hij bij een andere rubriek 3000 Belgische frank, de euro bestond nog niet, aan aangekochte bloemen. Dat mocht en dat mocht niet verklaarde hij. Als dat was om als decoratie te dienen mocht dat, maar als dat was om weg te schenken, bij een begrafenis bijvoorbeeld, dan mocht dat niet. Natuurlijk beweerde ik bij hoog en bij laag dat die bloemen gediend hadden als versiering. Het kon niet baten. We kwamen overeen om het bedrag in twee te delen. Al bij al viel dat nog best mee vond ik. We werden gerust gelaten tot verleden jaar. En dat liep minder goed af. Ik ging er van uit dat er toch geen controle was en dus had ik maar een bak duvel en 20 liter wijn als onkosten in gebracht. En volgens de wet kon dat niet. Geschrapt dus. Ik wou weerwraak. Dit jaar had ik er dan ook iets anders op gevonden. Bij de rubriek 'aantal personen ten laste' had ik '5 miljoen' ingebracht. Verdacht veel vond de controleur en ik kon het gaan uitleggen. De namen van die 5 miljoen personen ten laste wist ik ook niet uit het hoofd. Dat begreep hij wel. Toch wou hij meer uitleg. Het was nochtans simpel. Die 5 miljoen bestonden uit 4 miljoen walen en 1 miljoen allochtonen. De eerste tien seconden bekeek hij me met ongelovige ogen. Vervolgens schrapte hij het getal en verliet zonder een woord het kantoor... Ik zal volgend jaar iets anders moeten verzinnen.