Sinterklaas doet weer zijn intrede in het land. Een jaarlijks terugkerend kinderfeestje. Zo ook in Nederland. Maar daar was protest. Enkele zogenaamde politiek correcten beschuldigden de Sint van racisme. Omdat de oude man steevast vergezeld is door zwarte piet. Als dat een blanke knecht moest zijn was er geen haan die ernaar kraaide. Maar nu is het traditie dat zwarte piet een zwarte huidskleur heeft. En dat is puur racisme vonden de protesteerders. Daarom vonden ze het ook nodig om het kinderfeestje te verstoren met geroep en protestborden. De Nederlandse politie heeft het protesterende groepje opgepakt en enkele kilometers verder terug op straat gezet. Zo hoort het. Waar halen die belachelijke protesteerders het idee vandaan dat de rechterhand van Sinterklaas niet zwart zou mogen zijn. Mag zwarte piet dan niet meedoen aan een kinderfeestje? Of mag een zwartgekleurde niet werken. Want daar draait het om. Het feit dat een donkerhuidige een ondergeschikte rol heeft mag blijkbaar niet. Zullen we al de anderskleurige dan maar gewoon geld geven om niks te doen. Gewoon op basis van hun huidskleur. Is dat dan geen racisme? De protesteerders beseffen blijkbaar niet waar ze mee bezig zijn. Zelf heb ik ook nog een carrière gehad als zwarte piet. In een lagere school was dat. Niemand nam aanstoot aan het feit dat ik zwart was. Het was best plezant om snoepjes uit te delen. En ik zou dat blijven doen hebben als de Sint na een paar jaar geen forfait had moeten geven. Spijtig voor de oude man en voor de kinderen natuurlijk. Al werd daar uiteraard een oplossing voor gevonden. En omdat ik enige ervaring had met snoepjes uitdelen werd ik maar bevorderd tot heilige man. Dat liep vlot in de school omdat ik nu éénmaal de talenten heb om de “schijn”heilige uit te hangen. En toen het bestuur van een voetbalclub belangstelling had om de sint uit te nodigen kwamen ze bij mij terecht. Maar dat liep niet echt zoals ze geplant hadden. Deels was het wel hun eigen fout. Het begon ermee dat ze een vrouwelijke zwarte piet gevonden hadden om mij te vergezellen. Het was hun eerste vergissing. Tweede fout was dat die vrouwelijke zwarte piet de vrouw was van een lid van het bestuur. Derde en wellicht grootste fout die ze maakten was om Sinterklaas en zwarte piet de hele dag in de kantine te laten resideren. Inderdaad, de hele dag. Het begon op een zondagmorgen 09h30. De kleinste jeugdspelertjes speelden dan hun wedstrijd en kregen bezoek van de Sint. Daarna volgden de oudere jeugd om dan maar in één moeite ook de namiddagploegen met een bezoek te vereren. Er werd een stevig feestje gebouwd en tegen de avond werd de kantine gesloten en besloten Sint en piet om naar het stamcafé van de club te trekken. En daar begon het feest pas echt. Er heeft jarenlang een originele foto van Sinterklaas en zwarte piet in een innige omhelzing in het café gehangen. En wie er belangstellende vragen over had kreeg nog een reeks pikantere foto's van Sint en piet te zien. Maar daar kon het clubbestuur blijkbaar niet mee lachen. Het was dan ook meteen de laatste maal dat ik bij hen de goedheilige man met het gouden hart mocht spelen. Toch raar hoe een mentaliteit kan veranderen in de loop van enkele jaren. Tegenwoordig worden kleurlingen de hemel ingeprezen, maar toen ik jaren geleden enige genegenheid betoonde aan een zwarte medemens werd ik bedankt voor bewezen diensten.