Littekens op een stierenhuid Net zoals de Vlamingen streven de Basken naar onafhankelijkheid. Hier is een deel van hun verhaal.
24-09-2008
Een historisch moment op film
Zinemaldia Filmfestival van San Sebastián
24 september 2008
Het festival Zinemaldia of het filmfestival van San Sebastián vertoont vandaag, 24 september 2008, de documentaire film Haizea eta Sustraiak (De wind en de oorsprong). De film biedt een overzicht aan van een historisch moment. De allerlaatste gefusilleerden (27 september 1975) onder het Francoregime worden ten tonele gevoerd: Juan Paredes Txikien Angel Otaegi en drie leden van het antifascistische GRAPO, Jose Humberto Baena, Ramón García en José Luis Bravo. Het objectief van de film is die 5 anti-Franquistische strijders te herdenken als voorbeeld voor alle strijders die onder het Francoregime werden afgemaakt, en de publieke eis om alle veroordelingen van het Francoregime te annuleren.
Twee nieuwe slachtoffers op het trieste blazoen 24 september 1993
Op vrijdag 24 september vallen er twee nieuwe slachtoffers op het trieste blazoen van de Spaanse ordestrijdkrachten te noteren. Gurutze Yanci, 31 jaar oud, overlijdt één dag na haar arrestatie in de gebouwen van de Guardia Civil te Madrid aan een hartaanval. De 26-jarige ETA-militant Xabier Kalparsora 'Anuk' valt diezelfde dag uit een venster op de tweede verdieping van de Policia Nacional te Bilbo. Hij wordt in kritische toestand overgebracht naar het hospitaal, waar hij twee dagen later aan zijn verwondingen bezwijkt...
Iemand uit het raam werpen om een zelfmoord te insinueren is een oud gebruik bij de politieke politie. Het regime vanPinochet, de Argentijnse militairen en talrijke andere dictators hanteerden deze praktijk regelmatig. Het aantal politieke opposanten wereldwijd dat opgehangen in zijn cel wordt aangetroffen of dat ongelukkiglijk van de trap valt, is niet meer te tellen. We hoeven deze zaken niet steeds ver van ons te gaan zoeken. Wat Frankrijk met het FLN in Algerije deed, Groot-Brittannië met het IRA doet en ook Spanje met de ETA, is een totalitair regime waardig.
De Baskische 'gematigde' nationalistische partijen PNV en EA geven de politiefolteraars carte blanche voor hun smerige praktijken, door in een anti-ETA-betoging op te stappen en zo alle schuld voor het geweld in Baskenland uitsluitend bij ETA te leggen.
Anti-hoestmiddel
Gurutze Yanci wordt in de ochtend van 23 september 1993 door de Guardia Civil aangehouden. Haar man onderging twee dagen eerder hetzelfde lot. Hij werd ervan beschuldigd hulp te hebben geboden aan het twee jaar voordien opgerolde ETA-commandoDonostia. Ook zij wordt naar het hoofdkwartier van de Guardia Civil te Madrid overgebracht. Rond 1 uur 's nachts klaagt zij bij haar bewakers over een hevige, snoerende pijn in de borstkas. Dezen bellen naar een wetsdokter die telefonisch een antihoestmiddel (!) voorschrijft. Zowat twee uur later bevindt Gurutze zich in een dergelijke kritieke toestand, dat de cipiers besluiten haar onmiddellijk naar het ziekenhuis over te brengen. Zij zal dit niet levend bereiken.
Haar familie krijgt de volgende dag een kort telegram, waarin droog en zakelijk haar overlijden wordt meegedeeld. Haar man wordt twee dagen later zonder inbeschuldigingstelling vrijgelaten en verneemt pas dan, van een Guardia Civil, de dood van zijn echtgenote.
Hij verklaart gedurende zijn gevangenschap zijn echtgenote te hebben zien voorbijkomen. Verscheidene keren heeft hij haar horen schreeuwen. Hij heeft haar tevens weten wegvoeren in een rolstoel.
Het officiële autopsieverslag geeft hartstilstand na een epilepsieaanval veroorzaakt door angst of stress, als doodsoorzaak op. Over heel het lichaam van Gurutze zijn hematomen waarneembaar, in de hersenen zijn kleine, maar significante bloedingen te zien.
Gurutze is overleden door de terreur die haar arrestatie voor haar betekende. Naar alle waarschijnlijkheid werd ze zwaar aangepakt door de Guardia Civil. Bovendien beging de wetsdokter een zware beroepsfout door haar niet persoonlijk te komen onderzoeken, maar haar telefonisch een banaal geneesmiddel voor te schrijven. Maar ja, wie komt er nu uit zijn bed voor een terroriste?
Alle 15 personen die samen Gurutze Yanci werden aangehouden en naar het hoofdkwartier van de Guardia Civil te Madrid werden overgebracht, verklaarden later aan hun advocaten zwaar te zijn gefolterd: onderdompeling in een waterbad, elektroden, plastiek zakken over het hoofd, enz. De in Baskenland gekende praktijken dus.
Meer vragen dan antwoorden
De dood van Xabier Kalparsoro Anuk roept mogelijk nog meer vragen op. Zo beweert de officiële versie dat 'Anuk' zelf uit een openstaand raam sprong. Hij was op dat ogenblik niet geboeid en slechts in het bijzijn van één politieagent. Dit is toch wel een zeer eigenaardige bewaking van een gevaarlijke ETA-militant.
Al snel na het overlijden van 'Anuk' rijzen er vermoedens dat hij al vóór 23 september door deErtzaintza(Baskische politie) was aangehouden. Een communiqué van ETA bevestigt dit. Enkele dagen later publiceert ETA een brief van Xabier aan de organisatie dd. 10 september 1993, waarin hij zegt eind augustus door de autonome politie te zijn gearresteerd. Hij schrijft: "Ze hebben me opgepakt, gedrogeerd, gehypnotiseerd, gehersenspoeld. Ze hebben me gebruikt en ze doen het nog steeds". Het is een compleet raadsel wanneer en waarom de politie hem heeft vrijgelaten. Feit is dat hij bij zijn arrestatie door de gemeentepolitie van Durango totaal gedesoriënteerd was. Ook zijn brief aan ETA bevat enkele passages die geen steek houden.
Alle officiële instanties alsook de autonome politie weigerden te reageren op deze brief van Anuk. Een onderzoek is aan de gang, maar het is zonder meer duidelijk dat er een kwalijk reukje aan deze zaak zit. In een volgendeMeervoudhopen we u meer nieuws te kunnen brengen.
Meervoud, nr. 5, december 1993, artikel geschreven door Geert Orbie.
Gudari Eguna Dag van de Baskische Soldaat 23 september 2006
Zaterdag, 23 september 2006, werd de Gudari Eguna, de dag van de Baskische Soldaat gevierd. Het is eigenlijk geen viering, maar een herdenking van alle gudaris die in de strijd voor een onafhankelijk Euskal Herria hun bloed hebben gegeven. Dat zijn er intussen 218. Even in herinnering brengen dat we op 4 dagen verwijderd zijn van de 30steverjaardag van het fusilleren vanTxiki en Otaegi. De herdenking greep plaats op de Monte Aritxulegi bij het plaatsje Oiartzun in Gipuzkoa. Meer dan 1500 personen woonden de plechtigheid bij. Op een gegeven moment werden 218 Ikurriñas in de grond geplant. Eén voorval echter haalde de wereldpers, nu ja de Belgische pers wist eens te meer noch van toeten, noch van blazen. Het was nochtans een voorval dat vrij ongewoon was, qua optreden en qua inhoud. Op een bepaald ogenblik stapten 3 Etarras uit de bossen om een nieuw communiqué voor te lezen (vroeger werden alle communiqués via de krant Gara gestuurd), een communiqué dat blijft nazinderen. Na voorlezing werden een aantal schoten in de lucht gelost.
De boodschap
ETA wil bij deze de meest intieme groet brengen aan alle strijders die jullie vandaag hier herdenken. Gudari Eguna is voor ons geen datum om achteruit te kijken. Integendeel, met het voorbeeld van onze strijdbroeders voor ogen en lerende uit de weg die zij gevolgd hebben, moet deze dag dienen tot het borg stellen van de strijd vandaag, maar ook van morgen. Moet deze dag dienen om de persoonlijke inzet ten voordele van Euskal Herria te versterken. De strijd ligt niet in het verleden, maar in het heden en in de toekomst. Als we zonder dralen, zonder opgeven de strijd voortzetten, zoals gudaris het voor ons deden, pas dan zullen wij een vrij volk zijn. Front vormen tegen de onderdrukking in Euskal Herria is een onvoorwaardelijke opgave om ons volk te doen overleven. Op deze aartsmoeilijke weg zal niemand ons geschenken doen. De opportuniteit om de vrijheid te verwerven ligt in het hart en de handen van ieder van ons. Laten wij bouwen aan de onafhankelijkheid van Euskal Herria door onze dagelijkse daden. Dat is nu precies de boodschap die ETA aan jullie allen wil bekendmaken: wij bevestigen de belofte dat wij onverdroten zullen verder strijden, met de wapens in de hand, tot Euskal Herria onafhankelijk en socialistisch is. Wij zijn bereid ons bloed te geven om dat te bereiken. En dat zullen wij bereiken!
Leve de Baskische strijders! Leve vrij Euskal Herria! Leve socialistisch Euskal Herria! Zonder rust tot de onafhankelijkheid een werkelijkheid is!
Na de aanslagen in Vitoria-Gasteiz en Ondarra (commissariaat van de Ertzaintza) heeft ETA voor de 3de maal in 24 uur toegeslagen nu te Santoña. Het Patronato Militar Virgen del Puerto was het doelwit. Er viel 1 dode, een militair, en 6 gewonden onder wie 1 nog altijd in levensgevaar.
Stelen en verkrachten met een tricornio op het hoofd is geen misdrijf 22 september 2001
Er zijn nieuwsberichten die zó schandalig zijn dat er amper commentaar bij nodig is. Wat vindt de lezer van dit. Onder de titel: "Stelen en verkrachten met een tricornio op het hoofd is geen delict", verscheen op 22 september 2001 volgend bericht:
In Barcelona werd een lid van de Guardia Civil, de paramilitairen, die het merkwaardige hoofddeksel, de tricornio, dragen, veroordeeld wegens roof, gijzeling van de familie en verkrachting van de vrouw. De rechter meende echter dat een dienaar van de vrede en de veiligheid niet opgesloten kon worden.
Is een misdrijf nu net niet zwaarder in plaats van lichter als het gepleegd wordt door een dienaar van de Staat? Als een Guardia Civil een delict pleegt en een lid van de rechterlijke macht beslist hem niet achter de tralies te stoppen, dan zal de volgende stap zijn dat wetgevende macht door middel van een decreetwet voorschrijft dat een verkrachting die gepleegd wordt met een tricornio geen delict is.
ETA heeft vannacht 2 aanslagen gepleegd in Vitoria en in Ondarroa. Bij de eerste aanslag was er alleen materiele schade en geen slachtoffers. Bij de tweede aanslag op het commissariaat van de Ertzainza te Ondarroa waren er 7 lichtgewonden onder wie 3 Ertzainas.
Kruis van Verdienste Onberispelijke levenswandel 21 september 1999
De Spaanse Regering trekt op 21 september 1999 de beslissing van de Guardia Civil terug waarbij de luitenant kolonel van het korps, Félix Hernando Martín, het Kruis van Verdienste kreeg voor bewezen diensten en zijn onberispelijke ("intachable") levenswandel. Tóch werd Hernando in verband gebracht met twee onderzoeken i.v.m. de staatsterroristen van GAL, waarin hij beschuldigd werd koffers geld naar Zwitserland te hebben overgebracht om José Amedo en Michel Domínguez te betalen. Verder werd hij in verband gebracht met de aanslag op hotel MonBar in Bayonne waarbij vier personen het leven verloren. In de Zaak Segundo Marey, waarin hij eveneens genoemd werd, ging hij uiteindelijk vrijuit.
In Madrid ging het proces van start dat zal moeten oordelen over het "aanwenden" van de gereserveerde "geheime fondsen" naar geprivilegieerden uit de partij of hun familieleden. Ook de doodseskaders van GAL kregen door die fondsen een flink beleg op hun boterham.
Het gaat om zes hoge pieten die de plak zwaaiden tijdens het bewind van Felipe González:
José Luis Corcuera, ex-minister van Binnenlandse Zaken. Eis: 10 jaar en 8 maande cel en 23 jaar en één maand ontzetting uit het ambt.
José Barrionuevo, ex-minister van Binnenlandse Zaken. Eis: 7 jaar cel en 16 jaar ontzetting uit het ambt.
Rafael Vera, ex- Staatssecretaris voor Veiligheid. Eis: 8 jaar cel en 20 jaar ontzetting.
Julián Sancristobal, ex-directeur generaal van de Veiligheid. Eis: 10 jaar en 18 maanden cel en 24 jaar en één maand ontzetting.
José María Rodriguez Colorado, ex-directeur van de Spaanse politie. Eis: 11 jaar cel en 20 jaar ontzetting.
Iñaki Lopez, ex-gouverneur van Bizkaia. Eis: 4 jaar cel en 6 jaar ontzetting.
Francisco Alvarez, ex-chef van de antiterreureenheid. Eis: 4 jaar cel en 6 jaar ontzetting.
Bij de opening werden de eisen tegen de beklaagden al meteengenereus verlaagd De antiterreurstrijd tegen ETA (door middel van nogergerterreur) was een vorm van verrijking voor henzelf en voor het ene, grote en vrije vaderland.
Hoewel de "vlaggenoorlog" al jaren geleden was gaan liggen en elke gemeente zelf had uitgemaakt welke vlag(-gen) aan het balkon van het gemeentehuis zou(-den) wapperen, kwam de President van Navarra, Miguel Sanz Sesma, onlangs met zijn nieuwe "symbolenwet" die verbood dat in Navarra, de Moeder van Baskenland, de Baskische Ikurriña wapperde. Op25 november 2003 herinnerde Sanz ook al eens aan de symbolenwet van maart 2003.
In Goizueta lieten de inwoners dat niet over hun kant gaan en ze organiseerden een bevraging nadat er vooraf debatten plaatsvonden waaraan ook de gemeente deelnam. Zaterdag kwam het resultaat op het voorstel dat luidde: "Aan het balkon zal de Ikurriña, de vlag van Navarra en het gemeentewapenwapperen".
42 % van de inwoners (291 burgers) nam aan de stemming deel en hiervan stond 97 % achter dit voorstel, vijf stemden er tegen, vijf anderen stemden blanco en er waren ook twee ongeldige stemmen. Alles was zodanig geheim gehouden dat zelfs de alleswetende Guardia Civil niet op de hoogte was van de stemming! Er was geen publiciteit gemaakt en vrijwilligers waren gedurende enkele dagen de stemmen in elk huis gaan ophalen.
In de late namiddag van 18 september 2008 heeft de Sala 61 van het Tribunal Supremoook de politieke partij EHAK onwettig verklaard. EHAK gaat in beroep in Straatsburg.
Een van de redenen voor de nietigverklaring is het niet veroordelen van de aanslagen gepleegd door ETA. Minister van Justitie, Joseba Azkarraga, verklaart dat het niet veroordelen verwerpelijk is, maar geen misdrijf. Hij voegt er fijntjes aan toe dat als de Ley de Partidos, de Partijenwet, rigoureus zou worden nageleefd, dan de PSOE als eerste op het matje had moeten komen, omdat zij nooit de doodseskaders van GAL hebben veroordeeld. Integendeel, zij hebben ze zelf gecreëerd.
Bautista Barandalla Iriarte(42 jaar) werd op 18 september 1990 gearresteerd en verblijft momenteel in de gevangenis van Iruña. Hij lijdt aancolitis ultraulcerosa (een zware en ernstige vorm van darmontsteking en bijzonder pijnlijk). Door de vele operaties, wegens gebrek aan adequate behandeling, is hij al een groot deel van de 12-vingerige darm kwijtgespeeld. Hij lijdt ook nog aan ulcera péptico (ettergezwellen), espondilitis anquilosante (verlammende wervelontsteking) en sacroilitis aan beide zijden (dit is een ontsteking van het sacroiliacaal gewricht van het bekken). Hoewelartikel 92,3van het Strafwetboek voorziet in de voorlopige invrijheidstelling van zwaar zieke gevangenen, zit Barandalla nog altijd in de cel.
Uitspraak in het proces Gestoras pro-Amnistía 17 september 2008
Op 17 september 2008 werd het vonnis in de rechtzaak tegen de Baskische amnestiebeweging openbaar gemaakt. Van de aanvankelijk 27 geviseerden, werden er 24 naar de uitzonderingsrechtbank, Audiencia Nacional, in Madrid verwezen. Van de oorspronkelijke 27 beklaagden, zijn er nu 21 veroordeeld tot straffen tussen 8 en 10 jaar.
Het zal de aandachtige lezer opgevallen zijn dat in alle processen, gevoerd tegen Baskische nationalisten, altijd een paar personen worden vrijgesproken, omdat men zo een schijn wil wekken dat het om eerlijke processen ging. Terwijl iedereen blindelings kan zien dat er een ernstig loopje genomen wordt met alle rechtsregels.
10 jaar cel voor
Juan Mari Olano, Julen Zelarain en Aitor Jugo
8 jaar cel voor
Aratz Estonba, Maite Díaz de Heredia (momenteel al in de gevangenis na de politieoperatie tegen leden van Batasuna in oktober vorig jaar 2007), Jagoba Terrones, Julen Larrinaga, Jon Imanol Beaskoa, Ainhoa Irastorza, Gorka Zulaika, Iker Zubia, Alex Belasko, Josu Beaumont, Gotzon Amaro, Jorge Txokarro, Gari Arriaga, Txema Olabarrieta, Asier Virumbrales, Xabin Juaristi, Iñaki Reta, en Iñaki Loizaga
Vrijspraak voor
Julen Arzuaga, Juan Antonio Madariaga en Ixone Urzelai
Mitxel Sarasketa, Maitane Méndez en Jorge Luis Arredondo werden al tijdens het proces van alle beschuldigingen vrijgepleit.
Het vonnis werd unaniem door de drie magistraten, Teresa Palacios, Juan Francisco Martel en Paloma González Pastor, gedecreteerd en zij voegden er nog de nietigverklaring en de ontbinding van de Gestoras Pro Amnistía en Askatasuna aan toe. Een bevestiging van de voorlopige onwettelijkheid, gedecreteerd door magistraat Baltasar Garzón op 19 december 2001 en 5 de februari 2002.
In Spanje schrijft men democratie op een andere manier
De Spaanse staat stelt 59 jaar later EAE-ANV, met zijn 180.000 kiezers, opnieuw buiten de wet
EAE-ANV, een icoon in de anti-Franquistische strijd met 550 gesneuvelde militanten aan het front, is opnieuw door de Spaanse staat buiten de wet geplaatst. Deze keer werd de beslissing genomen door het Hooggerechtshof, daartoe aangespoord door de PSOE (Spaanse sociaaldemocratische partij). De rechters kwamen met één dag toe om de lijst van buiten de wet gestelde organisaties aan te dikken. Dat begon vijf jaar geleden met het verbod op Batasuna, Herri Batasuna en Euskal Herritarrok. Er werd niet gewacht op een uitspraak door het Europese Hof van de Rechten van de Mens in Straatsburg.
Met een tevreden grijns verscheen de voorzitter van het Hooggerechtshof, Francisco José Hernando, op 16 september 2008, voor de camera's om de beslissing om EAE-ANV buiten de wet te stellen, mee te delen. Die beslissing werd unaniem genomen, na één enkele dag van beraad. De beslissing draagt de handtekening van de Spaanse regering, geleid door de PSOE, die vanaf 2007 begon te zeggen dat ANV gelinkt is met het geïllegaliseerde Batasuna. Ondanks dat er tijdens het proces geen bewijzen daarvoor op tafel gelegd werden, ondanks dat het parket en het college van procureurs-generaal een aantal passages uit hun uiteindelijke dossiers ten laste schrapten, is het Hooggerechtshof toch ingegaan op de vraag van de Spaanse regering. En dit in recordtempo van één dag (in het geval van Batasuna waren het er zes). Vandaag is het de beurt aan EHAK, met dezelfde intentie om ook deze formatie buiten de wet te plaatsen.
De haast waarmee dit gebeurt, werpt vragen op. Ook omdat er niet gewacht wordt op een uitspraak van het Europese Hof van de Rechten van de Mens in Straatsburg, dat dossiers onderzoekt over eerder geïllegaliseerde Baskische politieke partijen en kieslijsten.
Over Abertzale Sozialisten Batasuna moet gezegd worden dat deze partij door Spanje al verboden werd nog vóór die echt bestond en zelfs maar één activiteit heeft kunnen verrichten.
Repressief laboratorium Het Hooggerechtshof 16 september 2008
Op 15 september 2008 is de Sala del 61 del Tribunal Supremo (TS), vanaf 10:30u, van start gaan met de deliberaties over de nietigverklaring van de politieke partijen ANVen EHAK. Zestien hooggeleerde, politiek benoemde, magistraten hebben het hoofd gebogen over de vraag hoe ze de schijn kunnen hooghouden bij een vooraf vastgelegd feit: onder druk van de socialistische regering van Zapatero, die partijen nietig laten verklaring. Ik meldde eerder al dat dit een moeilijke zaak zou worden, maar ik heb mij deerlijk vergist. Ze hebben zelfs de schijn niet hoog gehouden. In een paar uur werd het verdict geveld: de nietigverklaring is een feit. Het vonnis is nog niet openbaar gemaakt, maar de Spaanse regimepers werd door middel van een persconferentie al in de morgen van 16 september 2008 op de hoogte gebracht. Zij verzwijgen natuurlijk dat dit nu al de 9de Baskische politieke partij is die sinds 1997 verboden werd, zeg maar één partij per jaar.
De socialisten die samen met de AVN zij aan zij vochten in de loopgraven tegen Franco, hebben nu een vlijmscherpe dolk in de rug van hun voormalige lotgenoten geplant. De socialisten die streden tegen het repressieve eenheidsdenken van Franco, passen nu zelf dat repressieve eenheidsdenken toe. Stalin en Hitler zouden niet beter gepresteerd hebben.
In januari 2008 heeft de Spaanse regering, onder de leiding van de socialist Zapatero, via het Openbare Ministerie, een procedure ingeleid om ANV te verbieden. Ze deden dit op basis van: ANV is de voortzetting en de opvolger van de verboden partij Batasuna. Dat ANV meer dan 70 jaar vóór Batasuna het levenslicht zag, is voor de democraten van geen tel. Dat ANV al 78 jaar een democratisch verkozen politieke partij is, wordt angstvallig verzwegen.
Wereldverbeteraar magistraat Baltasar Garzón decreteerde op 8 februari 2008, via de uitzonderingsrechtbank Audiencia Nacional, de opschorting van alle activiteiten van de partij.
Barbertje hangt.Er kan overgegaan worden tot de orde van de dag: de liquidatie van alle goederen en gelden van ANV. De schatkist zal er wel bij varen.
Op 16 september 2008 (vandaag dus) is het de beurt aan de 10de Baskische politieke partij, EHAK of de Baskische communisten, om hetzelfde lot te ondergaan.
De logica van de staatsmannen luidt als volgt: ETA wil onafhankelijkheid. ETA is terroristisch, en aangezien ANV ook onafhankelijkheid wil, kan de partij niet anders dan terroristisch zijn (of van ETA).
Tot slot. De Spaanse regering triomfeert, en verkondigt aan al wie het horen wil dat dit een stap voorwaarts is in een proces van normalisering. De goden moeten hun getal hebben, en er lopen in Spanje voldoende hypocrieten rond om aan dat aantal te voldoen. Het is nu angstig afwachten of ETA dit ook een stap voorwaarts vindt.
Door toedoen van een juridische GAL (Grupos Antiterroristas de Liberación) wordt pakweg 20% van de Baskische bevolking uitgesloten van alle individuele en collectieve politieke rechten.
Dit staat in schril contrast met de uitlatingen van de Spaanse regeringsleider, José Luis Rodríguez Zapatero, huichelaar 1ste klas, die er zowaar prat op gaat dat dit vonnis een nieuwe opportuniteit is die de superioriteit van de Rechtstaat (?) onderstreept. Walgelijk!
Huiveringwekkende monsterachtigheid 17 september 1996
Het relaas is huiveringwekkend. De krant El Mundo onthult op 17 september 1996 een gedetailleerd verslag over de Operación Mengele of Operación Shuto. Het verslag heeft veel weg van een horrorverhaal. Veiligheidsagenten vanCESIDhebben de operatie zelf de benaming OperaciónMenguele gegeven, verwijzend naar naziedokterMengeleen naar de directeur, generaal Emilio AlonsoManglano, van La Casa, de veiligheids- en spionagedienst CESID.
Het plan, onder supervisie van generaal Manglano, om Josu Antonio Urrutikoetxea Bengoetxea Josu Ternera te ontvoeren, was een geheime operatie van de hoogste orde, waarvan het wachtwoord luidde: Urbión-Bombilla-Mudo
Als voorbereidende oefening ontvoerden zij een bedelaar en 2 drugaddicten en drogeren hen om zo een en ander in scène te zetten. Bilan: 1 dode en 1 gehandicapt voor het leven.De opdracht voor de ontvoeringen werd opgedragen aan 5 agenten, waarvan alleen het pseudoniem werd bekendgemaakt: Don Emilio, Losada, Porto, Zarca en Ureña.
Op dat moment, onder de regering van de PSOE (socialisten), waren de twee hoogst verantwoordelijken voor de CESID, generaal Emilio Alonso Manglano en tweede in rij, generaal Javier Calderón.
Aanslag tegen de Ertzaintza Weerstand Verdediging van het terrorisme 16 september 2002
Oier Gorosabel en Pablo Girón, twee arrestanten worden op 16 september 2002 beschuldigd van "aanslag tegen de Ertaintza", "weerstand", "verstoring van de openbare orde en "verdediging van het terrorisme"!
Tijdens een vredelievende protestmanifestatie, ten gunste van vluchtelingen, te Bilboa op 14 september 2002, ingericht door het internetforum Diáspora Vasca, hadden de twee zich als protest uitgekleed en post gevat voor de Ertzaintza, om te verhinderen dat er zou gechargeerd worden. Zij hadden nooit gedacht dat ze met gebroken ribben en bloeduitstortingen voor verscheidene weken in de cel zouden belanden, in afwachting van een proces.
Repressief laboratorium Het Hooggerechtshof 15 september 2008
Spanje beschikt over een uitzonderingsrechtbank, de Audiencia Nacional en een repressief laboratorium, het Tribunal Supremo of Hooggerechthof.
Euskal Herria, is als gevolg van een traditie van protest, verzet en strijd, een geschikt scenario om te experimenteren met algemene regressieve proeven (op mensen en partijen) ten aanzien van de individuele en collectieve rechten en ten aanzien van de democratische waarden.
Op 5 september 2008 al titelde de digitale krant Público: La ilegalización de ANV se retrasa, de nietigverklaring van ANV laat op zich wachten, heeft vertraging. We moeten dus alleen maar wachten op het verdict van de Tribunal Supremo: de ultraprogressieve journalisten van Público en de entourage van Zapatero weten bij voorbaat al wat de uitspraak zal zijn. Er wordt zelfs geen moeite getroost om dit, voor de vorm, te verbergen. Zij zijn immers de voorlopers van een nieuwe wereldorde: totale restrictie van alle rechten en nietigverklaring van politieke partijen die niet in het staatsnationalistische gareel lopen, overgoten met een militaristisch zuiders sausje.
Op 15 september 2008 zal de Sala del 61 del Tribunal Supremo (TS), vanaf 1030u, van start gaan met de deliberaties over de nietigverklaring van de politieke partijen ANVen EHAK. Zestien hooggeleerde, politiek benoemde, magistraten zullen het hoofd bieden over de vraag hoe ze de schijn kunnen hooghouden bij het vooraf vastgelegde feit, onder druk van de socialistische regering van Zapatero, van nietigverklaring. Een moeilijke zaak, want de uitspraak volgt waarschijnlijk pas op 22 september 2008.
Vosotros fascistas sois los terroristas Jullie (politie) fascisten zijn de terroristen
De pro-amnestie-beweging had opgeroepen om op zondag, 14 september te manifesteren tegen de golf van repressie die Euskal Herria nu al maandenlang teistert, en ook om te uitzonderingstoestand in de gevangenissen ten aanzien van de Baskische politieke gevangenen aan te klagen.
Het recht op vrije meningsuiting werd eens te meer door de Baskische regering geschonden, door de betoging te verbieden. De sadisten van de Ertzaintza hadden niet meer uitleg nodig om er los te kloppen, op hun eigen volk. Er vielen gewonden en 1 persoon moest afgevoerd worden naar het hospitaal. Meer dan woorden kunnen beelden aantonen hoe driest de Ertzaintza te werk ging: klik hier. Vijf personen werden aangehouden en een zesde werd aangeklaagd voor belediging. Er wacht hen nu aan de lijve wat het betekent in Spaanse gevangenissen terecht te komen (foltering!).
Vandaag, 15 september 2008, starten de deliberaties om de politieke partijen ANV en EHAK te verbieden. Ik ben de tel kwijt, maar zal eens opzoeken hoeveel Baskische nationalistische partijen verboden werden. Ik schat 10! Zo wordt een volk monddood gemaakt.
Volgende woensdag, 17 september, volgen de uitspraken in de rechtzaak tegen de Baskische amnestiebeweging (dezelfde die de manifestatie van 14 september 2008 organiseerde). Van de aanvankelijk 27 geviseerden, zullen er 24 woensdag naar de uitzonderingsrechtbank in Madrid moeten.
Aitor Jugo, Juan Mari Olano en Julen Zelarain worden ervan beschuldigd deel uit te maken van de leiding van een gewapende beweging. Bewijzen zijn niet nodig. Garzón, de magistraat die de rest van de wereld liever kwijt dan rijk is, heeft ooit gezegd dat ze allemaal van ETA zijn. Er wordt 13 jaar gevraagd tegen hen.
21 anderen worden beschuldigd van lidmaatschap van een gewapende beweging. Tegen hen wordt telkens 10 jaar gevraagd:
Gotzon Amaro, GariArriaga, Alex Beaskoa, Jon Imanol Beaskoa, JosuBeaumont, Maite Diaz de Heredia, Aratza Estonba,Ainhoa Irastortza, Julen Larrinaga, Maite Mendez,Txema Olabarrieta, Jagoba Terrones, Jorge Txokarro,Iker Zubia, Gorka Zulaika, Xabin Juaristi, IñakiReta, Asier Virumbrales, Julen Arzuaga, IñakiLoizaga, Juan Antonio Madariaga en Ixone Urzelai.
Zo wordt een volk monddood gemaakt. Maar Basken zijn als riet. Men mag ze nog zoveel vertrappelen als men wil, ze richten zich altijd terug op.
En de PNV, ooit boegbeeld van het Baskische nationalisme (nu slippendrager van het Spaanse staatsnationalisme), keek er naar en zag dat het goed was. Hoe meer tegenstanders in de gevangenis, hoe meer electorale winst en macht om de macht.
De voorbije week raakte de moeder en één van de zussen van de Baskische politieke gevangenen, Ibai en Mikel Aiensa, betrokken in een verkeersongeval nadat een vrachtwagen een lading ijzer verloor. Zij waren op weg naar de gevangenis van Monterroxo (Galicië). De gevangenenspreiding doodt, maar gelukkig vielen er ditmaal geen slachtoffers.
De Spaanse Penitentiaire Instellingen hebben de familie Aiena Laborda nochtans "rijkelijk bedeeld". Zo gaat het gevangenisbezoek het ene weekend naar Lugo (Galicië) op 1.280 km afstand! Het daaropvolgende weekend moeten ze naar het zuiden van Spanje, naar Cordoba op 1.614 km van Baskenland!
Rechter Ismael Moreno beval de vrijlating van Iratxe Sorzabal, die 5 maanden geleden vóór hem verscheen met duidelijke sporen van de foltering die ze moest ondergaan in handen van de Guardia Civil (zo kreeg ze elektroden op de tepels geplaatst!) Volgens informatie aan de familie had de rechter nu de beschuldiging van "lidmaatschap van gewapende bende" laten vallen. Eerst folteren en dan bewijzen verzamelen, en worden er geen bewijzen gevonden, vrijlaten en overgaan tot de orde van de dag.
