Littekens op een stierenhuid Net zoals de Vlamingen streven de Basken naar onafhankelijkheid. Hier is een deel van hun verhaal.
03-11-2007
De wereld weet het, Spanje niet
Wereldorganisatie tegen Foltering 3 november 2002
De directeur van de OMCT-Organización Mundial Contra la Tortura, Eric Sottas, zegt in een interview op 3 november 2002 in het Catalaanse dagblad Avui: dat in Spanje gefolterd wordt.
Hij voegt eraan toe dat het geen exclusiviteit van de Guardia Civil of de Spaanse Politie is, maar dat ook de Ertzaintza deze praktijken toepast: Er wordt niet systematisch gefolterd, maar er werden door enkele organisaties (waaronder Amnesty International) toch tussen 58 en 90 gevallen geconstateerd in 2002. Volgens Sottas begint de mishandeling vanaf de arrestatie en bij het overbrengen van een verdachte naar het politiebureau.
Hoewel het om een minderheid gaat, handelt deze minderheid wel ongestraft. Bovendien stuurde de Regering Aznar in januari 2001 een gevaarlijke boodschap uit toen 11 politiemannen en drie Guardias werden vrijgesproken, hoewel ze beschuldigd waren van foltering. Ook werd Melitón Manzanas (*) postuum gedecoreerd.
Garzón sloot lokalen van organisaties die zich inzetten voor politieke gevangenen, Etxerat en TAT, organisaties waartegen geen concrete orderbevelen waren uitgesproken. De vrijheid van vereniging en de vrijheid van uiting kunnen beknot worden als ze gebruikt worden voor terroristische doeleinden, maar dan moet dat wel bewezen worden. Bovendien hebben Etxerat en TAT nu net gestreden ten voordele van deze rechten, terwijl de Spaanse Staat geen duidelijke en ernstige bewijzen kan voorleggen.
Aanslagen niet veroordelen is dan wel betwistbaar, maar kan nooit een motief zijn om iemand te beschuldigen ETA te steunen.
(*) Na de moord op ETA-militant Txabi, op 7 juni 1968, besloot de ETA-leiding als vergelding de beruchte folteraarMelitón Manzanas te executeren. Manzanas had zich een stevige reputatie opgebouwd door de kreten van gefolterde Basken op band op nemen en ze daarna via een radiowagen in het dorp van herkomst van het slachtoffer te laten uitzenden. Manzanas werd gedurende de burgeroorlog, in augustus 1936, gevangen genomen door de republikeinen en opgesloten in een burcht te Guadalupe. Hij werd er door de troepen van Franco bevrijd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij vertrouweling en medewerker van de Gestapo, waar hij de verfijnde technieken over het folteren aanleerde. Hij leverde ook Joden en vluchtelingen uit aan de Gestapo. Het vonnis tegen Manzanas werd voltrokken op 2 augustus 1968.
over te gaan tot gewelddadige acties 2 november 2001
Bij het bezoek van de Egyptische President Mubarak aan Aznar werd vooral over het Joods-Palestijns probleem gepraat.
De krant Gara schrijft hierover:Hosni Mubarak liep gisteren een groot risico toen hij zich, in het bijzijn van Aznar, de vraag stelde wat een volk kan doen als zijn grondgebied bezet is? Hij zei verder ook nog dat: De wanhoop een volk ertoe drijft over te gaan tot gewelddadige acties. President Aznar belde niet naar magistraat Garzón van de Audiencia Nacional (uitzonderingsrechtbank), want Mubarak had het over Palestina. Had hij het over situaties gehad die zich dichterbij voordeden (in Baskenland), dan was hij veroordeeld geworden voor lidmaatschap van een gewapende bende. Hadden Xabier Arzalluz of Monseñor Setién deze verklaring afgelegd dan waren ze uitgescholden door politici en editorialisten. En had een Baskisch nationalist dit gezegd dan zat hij nu al voor jaren vast.
Verzekeren dat de Grondwet van kracht blijft in alle uithoeken van Spanje
De Spaanse Regering gaat het Plan Ibarretxete lijf 1 november 2003
Op 01 november 2003 gaat de Spaanse Regering het Plan Ibarretxe (*)te lijf bij het Grondwettelijk Tribunaal. Volgens Minister Michavila schendt het Plan de Spaanse Magna Carta (grondwet) (*) op meer dan honderd punten. De bedoeling van het beroep dat aangetekend wordt is "verzekeren dat de Grondwet van kracht blijft in alle uithoeken van Spanje."
In zijn laatste bericht in Zutabe, op 5 december 2003, spreekt ETA over condities om tot zelfbestuur te komen. Het Plan Ibarretxe (dat "Het Statuut van Guernica" moet vervangen) is volgens hen een "historische vergissing". Maar "Baskenland beleeft een politiek historisch ogenblik. Er gaat een historisch debat komen met in het centrum de basis van het conflict en de centrale problemen die ons Volk moet oplossen." ETA roept verder alle politieke en sociale krachten op om mee te werken en zoals steeds wenst de organisatie dat het volk het laatste woord krijgt: een referendum, dus. En in een persnota later op de maand, op 30 december 2003, kondigt ETA het initiatief van Bergara aan, met het oog op het vormen van eenheidslijsten voor de nationale verkiezingen van maart en daarmee zelfbestuur te eisen. De organisatie is "bereid de passende maatregelen en alle nodige stappen te ondernemen opdat dit initiatief zijn einddoel bereikt." "Gedecodeerd" betekend dit dat het tot een "wapenstilstand" kan komen indien
Alle politieke en syndicale organisaties van Baskenland gaven de volgende dag hun mening over het "aanbod" van ETA, en weinigen konden verbergen dat dit veel nieuwe dingen bevatte. "Enkel onverantwoordelijke politici kunnen dit afwijzen", aldus Gara. Aralar zegt dat het kwestie van tijd is vooraleer het tot een nieuw bestand komt. Na de machtsoverdracht van Aznar naar Zapatero op 14 maart 2004, gaat Ibarretxe zijn Plan verdedigen in Madrid. Het plan wordt goedgekeurd in het Baskisch Parlement eind december 2004), maar afgewezen in de Cortes (begin 2005).
BARRIO SESAMO SESAMSTRAAT Het penitentiaire systeem uitgelegd aan kinderen
Verbazing alom als Jose Angel Altzuguren, Kotto (*)op 22 oktober 2005, zonder voorafgaand bericht, opnieuw opgesloten wordt in de gevangenis van Iruñea-Pamplona, en een week later versleept wordt naar de gevangenis van Soria. Reden van de nieuwe opsluiting: een vroegere gevangenisstraf van 7 jaar moet volledig uitgezeten worden, ondanks zijn hulpbehoevendheid (hij was depressief, je zou voor minder, en had medische hulp nodig). Het uitblijven van die medische hulp is hem fataal geworden op 31 oktober 2005. Hij had zich verhangen in zijn cel aan de pijpleidingen van de centrale verwarming.
Spanje schendt zijn eigen wetten ten aanzien van de Baskische taal, het Euskara
In een document van het Observatorium van de Taalrechten, Hizkuntz EskubideenBehatokia, van 30 oktober 2003, worden 90 klachten van Baskischtaligen samengebracht die opgetekend werden tussen augustus 2001 en augustus 2003. Voor de exacte cijfers: zie Behatokia (*).
Het gaat om overtredingen in de Spaanse Staatsadministratie (Spoor, Politie, Post) en zijn in strijd met de Grondwet, het Autonomiestatuut van Gernika of gelijk welke Taalwet, gemaakte afspraak of getroffen regeling. Zo hebben Euskaldunes (Baskischsprekenden) het recht hun officiële documenten in hun eigen officiële taal op te vragen.
Enkele feiten:
-In Navarra, waar 1.405 staatsfuncties te begeven zijn, werd er maar in één geval Baskischtalig zijn als voorwaarde gesteld. Het ging dan ook om een betrekking van VERTALER!
-In het deel van Baskenland dat onder de Baskische Regering valt, werd het beheersen van Euskara in 101 van de 4.568 jobs als voorwaarde gesteld. (Betrekkingen van de Spaanse Staat)
Maar ook de Baskische Regering doet haar werk niet steeds zoals het hoort. Hoe vaak werden Ertzaintzas, op wacht aan de poorten van het regeringsgebouw, door Vlamingen in het Baskisch aangesproken zonder dat ze in die taal konden antwoorden?
En wat zegt de gouverneur Enrique Villar: In Baskenland verdient het Spaans een betere bescherming en behandeling.
Torturaren Aurkako Taldea (TAT, de organisatie die telkens met verslagen van de doorstane folteringen komt) en de moeder van Amaia Urizar komen voor de pers met het geschreven verhaal (5 bladen) van de doorstane foltering die Amaia onderging in 2004. Ze raakte bevriend met Garikoitz Azpiazu die er door de politie van wordt verdacht een belangrijke functie binnen ETA te hebben. Op 29 oktober 2004 om 2.40 u. in de nacht, kwamen een dertigtal gemaskerde Guardia Civiles het huis binnen. Er werd geen uitleg gegeven. Even na 6.27u waren ze terug weg. Het huis stond volledig overhoop en ze hadden Amaia meegenomen. Vijf dagen, 120 uren lang wist de familie niet waar ze was, wat ze met haar deden. Je bent erbij, meisje, blaften ze in de auto. Het maakt ons niets uit. Wij weten toch alles. Maar jij moet het wel vertellen en dat kan op twee manieren: de goede en de slechte. In Madrid wierpen ze zich meteen op mij en werd op een gewelddadige manier aan mijn armen getrokken. Ze hadden kappen over het hoofd. Ik riep dat ze me moesten loslaten, maar ze schreeuwden: Zwijg, hoer! Ik zag hoe één van hen zijn broek en onderbroek op de schoenen had hangen. Hij kwam naar me toe en zei: Nu gaan we de vriendin van de chef eens naaien. Hij schuurde met zijn lichaam tegen me aan. Hij vroeg: wat zeg je tegen je vriend als je bezig bent? Gora ETA? We gaan je allemaal pakken en je zult ervan kotsen, want we zullen het niet op een fijne manier doen. Buiten aan de deur staan er nog een aantal hun beurt af te wachten. Ze slingerden me allerlei verwijten naar het hoofd: hoer, leugenaarster, slet! Ze trokken me de plastic zak over het hoofd die ze langs achter opspanden. Eerst kreeg ik het nog even warm en ik zweette, maar ik werd heel draaierig en probeerde de zak met mijn tanden stuk te bijten. Als ik dan even adem kreeg, sloegen ze met de open hand tegen mijn oren. Ik werd heel erg moe en moest bijna overgeven. Daarop zei één van hen Als je overgeeft, eet je het meteen weer op. Plots begon ik op de muren beelden te zien die bewogen. Ik dacht dat ik gek werd. De cel werd groter en dan weer kleiner. De grond begon zelfs te bewegen. Toen ze me naar een ander vertrek brachten, hoorde ik stromend water. Ik weet niet of het door de schrik kwam, maar ik begon te plassen. De ene begon te lachen terwijl de andere kwaad werd en dreigde dat ik de hele kamer met mijn tong moest schoonlikken. De kraan werd dichtgedraaid en ik moest een paar stappen vooruitzetten. Toen ze me de blinddoek afdeden, stond ik voor het bad. Ik had de handen op de rug gebonden. Ik wist wat me stond te gebeuren. Er kwamen twee anderen binnen en ze trokken me ruw aan de haren voorover tot ik met mijn hoofd in het water zat. Ik voelde dat ik ging verdrinken, maar ik kon er niet uit. Het water kwam door mijn neus en mond naar binnen en ik werd duizelig en zonder krachten. Het maakte hen allemaal niets uit en ze bleven maar namen noemen, maar ik kreeg niet eens de kans om te antwoorden. Ik kreeg enkel af en toe de kans om even een moment te ademen. Ik dacht het er nooit levend van af te brengen. Als ze me wilden doden dat ze het dan maar meteen deden. Ze deden me de blinddoek weer voor en brachten me naar de gerechtsdokter . De man liet even zijn identiteitbewijs zien en vroeg of ik slecht behandeld was en ik zei snikkend van niet. Ik zei dat hij eens naar mijn ogen moest kijken want daar had ik kwetsuren, maar hij zei dat het niets was en dat ze waarschijnlijk enkel geïnfecteerd waren door het bad. Stel je voor! Eerst vroeg hij of ik mishandeld was en dan zegt hij dat het door het bad komt! Dan lieten ze me weer fotos zien tot ik er moe van werd. De man die de chef leek te zijn, werd heel kwaad en zei: Hoer, slet, je hebt hier nog niets geleerd! Ik zei dat het me niets uitmaakte, en dat ze me maar een kogel door het hoofd moesten schieten. Ik kreeg opnieuw de blinddoek om en hij zei dat het spelletje nu over was. Hij schoof de blinddoek even naar boven en liet me een revolver zien. Ik was zo bang dat ik dacht dat ze me gingen doodschieten. Ze vroegen me lachend of ik de revolver in de handen wilde pakken om te zien of ik ballen had zoals mijn broer en mijn vriend en zou schieten. Daarop noemden ze me vuile verraadster. Ik voelde de loop van het pistool tussen mijn benen en één van de Guardia Civiles fluisterde dat ik niet moest bewegen. Ik weende en begon ter roepen en wild te bewegen en ik probeerde mijn benen tegen elkaar te houden maar dat ging niet omdat mijn voeten aan de stoelpoten waren vastgebonden. Met één hand trok hij mijn tanga uit en met de andere wreef hij met de revolver. Toen ik riep dat ze me met rust moesten laten begonnen ze weer op mijn oren te slaan. Ze riepen dat ik stil moest zijn omdat de revolver geladen was en er een kogel kon afgaan. De anderen schaterden en riep hoer en slet en je gaat het nog fijn vinden. Daarop staken ze de loop van de revolver in mijn vagina waarbij ze weer vroegen wat ik tegen mijn vriend zei als hij dat deed. Gora ETA? (leve ETA) roepen? Ik kon niet meer stoppen met wenen, maar had geen kracht meer om te roepen. Ze schoven de loop op een heel gewelddadige manier naar binnen en naar buiten en hij riep je zult geen kinderen meer krijgen want ik ga er een kogel inschieten. Ze bleven maar met die revolver schuiven terwijl een andere heel ruw mijn borsten bepotelde. Ik voelde het koude metaal in mijn vagina en weer zeiden ze dat ik stil moest blijven want als er een kogel af ging was het mijn schuld. Het bleef maar duren tot ik plots (geestelijk) kon vluchten. Ik was opeens tussen bekenden en vrienden die mij beschermden. Maar dan begonnen ze weer ruw met die revolver. Dan lieten ze me weer de fotos bekijken. Ze zegden me voor uit welk dorp ze kwamen en waarvan ze wilden dat ik ze beschuldigde. Ik herhaalde wat ze me voorzegden, steeds weer opnieuw en als ik me vergiste sloegen ze weer met de vlakke hand tegen mijn oren. Ik werd heel moe en voelde me vuil. Op het toilet keek ik meteen of ze iets gescheurd hadden want ik had ontzettende pijn. Ze zeiden dat ik tegen de rechter alles moest herhalen en dat ik niet mocht reppen over de foltering als ik niet graag terug kwam. Ze deden mijn blinddoek af en reden me naar het Hooggerechtshof. Eindelijk was ik uit die hel!
Een hallucinant voorbeeld van de degeneratiegraad tot waar de Spaanse Staatsbedienden zijn neergedaald.
De martelaars van de Santa Cruzada van de heilige kruistocht
Martelaar, afkomstig van het Grieks martys, betekent in algemene zin een persoon die gestorven is voor een bepaalde zaak.
Vandaag, 28 oktober 2007, zullen op het Sint-Pietersplein in Rome 498 priesters, gesneuveld of vermoord in de Spaanse Burgeroorlog, op het altaar van het martelaarschap geheven worden. Zij streden allemaal (of kozen de goede zijde) in de Santa Cruzada, de heilige kruistocht tegen de wettelijke republiek. Waarom zijn ze martelaar? Omdat de Madrileense prelaat Rouco Varela het gezegd heeft: El amor a Dios produce mártires y no violencia, de liefde voor God brengt martelaren voor en geen geweld.
De honderden, diepgelovige Baskische priesters die tegen kerkhofmuren meedogenloos neergeknald werden door de soldaten van de Heilige Kruistocht, omdat zij Baskische nationalist of aan de verkeerde kant stonden, zijn geen martelaren. Zij, en zij alleen zijn de geweldenaars.
El Mundo spreekt over een glorierijke dag: EL PAPA BEATIFICA HOY A 498 MÁRTIRES ESPAÑOLES, El día de la gloria
Bij de 17de conferentie van de Verdediger van het Spaanse Volk (conferentie van de ombudsman), op 28 oktober 2002, in Pamplona, kon Enrique Múgica Herzog zich nog eens goed uitleven:
-Men kan zich niet beroepen op een absurde historische mythologie om over een paar rechten te spreken. -De rechten van het Baskische Volk zijn opgenomen in de Grondwet en in het Autonomiestatuut en die moet men nakomen.
-Het doel van de Baskische Regering en van de PNV is hetzelfde als dat van ETA, hoewel de gebruikte methoden verschillen.
-Een Regering die de geschiedenis vervalst, zoekt een enorme sociale breuk en is in staat van oorlog met de Baskische democraten.
-Het kost hen niets het denken van de Basken te vervalsen en van ons niet-nationalisten, nationalisten te maken.
Het maakt duidelijk van welk niveau de Ministers tijdens de periode Felipe González waren
Enrique Múgica Herzog, woont in Igeldo (Donostia) en heeft een Baskische familienaam en is Jood via zijn moeder. Als Spaans socialistisch minister van justitie begon hij met de verspreiding van de Baskische gevangenen over de hele staat. Nu kreeg Múgica Herzog enkele jaren geleden (van de PP!) de betrekking van Ombudsman, in Spanje Defensor del Pueblode España (Verdediger van het Spaanse Volk) genoemd. Bij zijn aanstelling droop de haat al van zijn toespraak af.
EA, de partij die samen met de PNV en de Communisten van IU in Baskenland regeert, herinnert eraan dat Múgica de betrekking van de PP kreeg en dat hij zich bovendien bemoeit met zaken waarmee hij geen uitstaans heeft en dat hij nu zelf bewezen heeft niet capabel te zijn voor deze functie.
Op 27 oktober 2004 viel bij enkele Baskische media een nieuw communiqué van de gewapende Baskische organisatie E.T.A.-Euskadi Ta Askatasuna, in de bus. Het document was in september opgesteld.
Enkele frases:
Het ogenblik is gekomen om nieuwe wegen te verkennen die tot op heden nog niet onderzocht werden en we zijn bereid onze ideeën rechtstreeks of via een tussenpersoon over te maken. De oplossing van het conflict waaronder Euskal Herria lijdt, moet van de dialoog, de onderhandeling en het akkoord komen. Aan dit proces dat tot een consensus moet leiden, moet iedereen meewerken. Niemand heeft de volledige formule die voor de oplossing kan zorgen, maar de sleutel van het onderhandelingsproces blijft de erkenning van het recht op zelfbestuur. We zijn bereid ons in een proces van dit soort te laten betrekken, samen met iedereen die dit wil. De politieke en politionele formules die tot niets geleid hebben en die mislukt zijn moeten overboord gegooid worden. De Baskische taal en cultuur die zo karakteristiek zijn en van Euskal Herria een uniek land maken, lopen het risico te verdwijnen. Daarom zullen we moeten blijven strijden voor ons zelfbestuur, zoniet is Baskenland veroordeeld. Vanuit Spanje en Frankrijk komt niet de toekomst, maar een langzame dood.
Hoewel in het communiqué een aantal nieuwe en positieve punten staan (zo is er geen sprake van het verder zetten van de gewapende strijd en wordt er zelfs gealludeerd op de wapenstilstand die de ETA sinds 1 januari in Catalonië handhaaft), zal iedereen het cordon sanitaire handhaven. Nochtans steekt Euskadi Ta Askatasuna een hand uit en wel op een manier zoals nooit eerder gebeurde. Dat niemand van de Regenten het communiqué gelezen heeft, vormt daarbij geen enkel probleem! Het is dan ook niet vreemd datEmilio Olabarria (*) vertegenwoordiger in het Spaanse Congres voor de PNV, NIETS NIEUWS ZIET! Verder meent Olabarria dat met een gewapende organisatie niet over politiek onderhandeld moet worden. Op 13 december 2004 pleit hij voor een nieuw anti-terrorismepact tussen alle democratische partijen.
Oskar Matute van de Baskische Communisten, Ezker Batua, zegt dat ETA enkel met de Spaanse Staat te onderhandelen heeft over de Organisatie zelf en over zijn gevangenen.
Over de wil tot onderhandelen over een vredesproces of over het zoeken van een definitieve oplossing van het politieke en gewapende conflict dat al 40 jaar heerst tussen de Spaanse Staat en het Baskische Volk, wordt met geen woord gerept!
Een bepaalde politieke klasse in Baskenland lijkt geen oplossing voor het conflict te willen
8 jongeren voor het Hooggerechtshof 26 oktober 2004
Baskische jongeren worden voor de Spaanse democraten stilaan synoniem met delinquenten.
Acht jongeren moeten zich in Madrid voor het Hooggerechtshof (!) komen verantwoorden, omdat ze bij de start van de feestweek in Pamplona, in 2002, een Baskische vlag bij zich hadden op het plein vóór het gemeentehuis waar de vuurpijl wordt afgeschoten. De straf die ze riskeren bedraagt drie tot zes jaar gevangenis en een boete tussen 2.000 en 7.000 euro. Volgens de officiële versie zouden ze de politie hebben aangevallen maar deze politiemannen, gekleed als San Fermín-feestvierders, droegen kettingen en ijzeren staven en waren zonder verwittiging beginnen slaan op alle jongeren met Baskische vlaggen. De dag voordien waren ze met een 50-tal, onherkenbaar met kappen over het hoofd en beschermd door een peloton oproerpolitie door de oude stad getrokken waarbij ze slagzinnen als leve Spanje riepen en de straat is van de Guardia Civil.
Garzón sprak indertijd meteen van een terroristisch delict terwijl magistraat José María Vázquez nu meende dat het voorval geen uitstaans had met ETA en dus niet voor de speciale rechtbank diende te komen omdat het enkel om ordeverstoring gaat. (Voor Garzón is een ordeverstoring door Basken al een vorm van terrorisme!)
Vooraleer het proces kan beginnen zal nu uitgemaakt moeten worden door welke rechtbank deze zaak behandeld gaat worden
Wie hier niet op wacht is het nationalistische verkiezingsplatform Iruñea Berria (Nieuw Pamplona, ontstaan na het illegaliseren van Herri Batasuna.) Zij zeggen dat als iemand voor de rechter moet verschijnen het wel de regerende partij UPN (PP-Navarra) moet zijn die met hun fascistoïde intolerantie zelfs het gedrag van de burgers willen bepalen. Hier kan je in de cel vliegen voor het dragen van de eigen vlag, terwijl je ongestraft 1,2 miljoen euro overheidsgeld mag stelen (hierbij doelend op de Zaak Otano).
De zaak Otano
Javier Otano Cid was secretaris-generaal van de PSN-PSOE tussen 1994 en 1996, en president van de regering van Navarra tussen 1995 en 1996. De zaak dateert van 1989-1990, toen de Duitse multinational Bosch Siemens 1,2 miljoen euro smeergeld aanbood voor de koop van de onderneming Safel. Op de Zwitserse Discount Bank werd door Bosch Siemens 4.998.053 Duitse mark gestort op de rekening 52.437 van een onbekende persoon. Vanaf die rekening werd het bedrag overgeschreven op de rekening van Antonio Aragón en Jesús Malón (ex-president van de PSN-PSOE). Een gedeelte van dat bedrag werd dan opnieuw overgeschreven op de persoonlijke rekeningen van Antonio Aragón zelf en van Javier Otano en zijn echtgenote Teresa Arcos.
Op 25 oktober 1983 had Felipe González een vergadering belegd met Fraga Iribarne over zijn plannen betreffende het bestrijden van het terrorisme. Op 3 november 1983 werden in de Cortes de plannen voorgelegd. De krant "El Pais" schreef daarover: "Una posible puesta in marcha de tácticas de guerra sucia flotό sobre la sessiόn". (Een mogelijke start van tactieken van de vuile oorlog, cirkelden boven de zitting).
Het Plan ZEN
ZEN, de initialen van "Zona Especial Norte" (*), slaat op een regio die uitgetekend werd om er repressief op te treden. ZEN werd gedefinieerd op het Ministerio del Interior del Gobierno, Binnenlandse Zaken, en bevatte de autonome gemeenschappen Euskadi en Navarra. Beter gekend, in het lingua navarrorum, alsHego Euskal Herria, het zuiden van Baskenland (Hegoalde). Eufemistisch uitgedrukt wordt hier verwezen naar een territoriale, menselijke, culturele en taalkundige eenheid, zeg maar een staat, die officieel genegeerd werd en nog altijd genegeerd wordt. De leiders van de PSOE hadden er dus blijkbaar geen enkele moeite mee om de franquistische traditie in ere te houden en steunden onvoorwaardelijk het pure repressieve karakter van de maatregelen die de "Baskische kwestie", naar hun eigen zeggen in 7 dagen, moest oplossen.
Nauwelijks 48 uren nadat hij de verkiezingen van oktober 1982 had gewonnen, droomde Felipe González van zijn magische formule om ETA definitief te liquideren: ontwikkelen van psychologische manipulatie t.a.v. de Baskische bevolking, spijtoptanten in het leven roepen en verklikkers en verklikster rijkelijk belonen. Er ontbrak nog iets, maar daarvoor was hij niet creatief genoeg. Aldus belastte hij de naargeestige generaal van de Guardia Civil en chef van de Generale Staf, Andrés Casinello, expert in inlichtingen en contraspionage, met de opdracht de inhoud van zijn bedenksel te verbeteren op een meer efficiënte wijze. De franquist Casinello twijfelde geen ogenblik en stelde een codex op met antiterroristische maatregelen. Hij kon zich beroepen op handboeken en handleidingen van de geheime diensten van Carrero Blanco, op aantekenboeken die de CIA gebruikte in de koude oorlog, met eigen militaire inzichten.
In januari 1983 verscheen minister van Binnenlandse Zaken José Barrionuevo Peña, in een historische persconferentie, voor een meute perslui, vooraf "opgevoed" (rijkelijk voorzien van smeergeld), om het Plan ZEN aan te kondigen. Eigenaardig genoeg was dat plan, dat in 7 dagen komaf zou maken met ETA, nooit voorgelegd geweest in de Cortes (de Kamer van volksvertegenwoordigers). Bij het aantreden van de socialisten had men verkeerdelijk hun karakter ingeschat als democratisch, maar geen nood, buiten Euskadi was er niemand die daarom maalde. Maar met zekerheid kunnen we stellen dat een paar objectieve buitenstaanders het plan kwalificeerden als fascistisch en het een schending van de individuele en collectieve rechten van de mens noemden. Tussen al de andere "deugden" die het Plan omvatte, werden expliciet het gebruik van propaganda, geruchten, leugens, manipulatie en desinformatie aanbevolen, om twijfel en verwarring onder de bevolking te zaaien, zodat de separatisten op geen hulp meer hoefden te rekenen. Er staat trouwens letterlijk te lezen: "Atribuir en los éxitos policiales que se obtengan, parte del mérito a la colaboración ciudadana" y también, "dar informaciones periódicas, a través de terceros, que difundan enfrentamientos y discrepancias entre terroristas, sus ideologías foráneas, sus negocios sucios, sus costumbres criticables, etc. Basta que la información sea creíble para explotarla". ("De verkregen politionele successen ook toeschrijven aan de medewerking van de burgers", en ook, "op geregelde tijdstippen, via derden, informatie laten verstrekken over onenigheid en confrontatie tussen de terroristen, over hun vreemde ideologie, over hun vuile zaakjes, over hun laakbare gewoontes, enz...Het volstaat dat de informatie geloofwaardig is (er mag dus van alles verspreid worden), als we het maar kunnen uitbuiten.") Leugens zijn geen probleem, als ze maar geloofwaardig zijn en uitgebuit kunnen worden, en op die manier de repressie kan rechtvaardigen.
Tot nu toe had men in Baskenland nog nooit zo'n harde tijden gekend. De fundamentele rechten, ook voor de Basken, waarvoor de grondwet (door het merendeel van de Basken verworpen) garant stond, werd met de voeten getreden. De Basken zullen het geweten hebben. In het Plan ZEN hadden ze aan alles gedacht. Uitzonderingrechtbanken zoals de Audiencia Nacional (een kloon van het TOP-Tribunal de Orden Público onder de dictatuur) werden opgericht. Uitzonderingswetten zoals de antiterrorismewetten die volledig vrij spel gaven aan de geheime- en inlichtingendiensten (zonder dat ooit een zuivering van fascistische elementen werd doorgevoerd). Het in voege treden van de "incomunicado"-regeling gedurende 10 dagen, met er bovenop de rechteloosheid van de beklaagden (geen verdediging of vertrouwenspersoon). Foltering in commissariaten en kazernes van de Guardia Civil, willekeur door datzelfde personeel. Gevangenissen werden omgebouwd tot een soort "brandkasten" (maximale beveiliging). De illegale spreiding van politieke gevangen, zo ver mogelijk weg van hun thuis, werd ingevoerd. Publieke fondsen, om machtsmisbruik en omkoping te financieren, werden aangesproken zonder dat er verantwoording moest afgelegd worden. Kranten werden rijkelijk beloond om de bevolking te hersenspoelen en de vuile oorlog ingeleid door het Franquisme (ATE-Antiterrorismo ETA) en Carrero Blanco (BVE-Batallón Vasco Español) werd verder gezet, met de bezwarende omstandigheid dat de creatie van GAL-Grupo Antiterrorista de Liberación, verondersteld werd plaats te grijpen onder de vleugels van de PSOE-regering.
Tijdens de Aste Nagusia (de feestweek) van augustus in Bilbao (bestaat ook in Donostia) worden optochten gehouden en wordt er uiteraard gefeest. De deelnemende groepen,die de feesten dragen, worden comparsas genoemd. Eén van die comparsas is Kaskagorri. Zij hebben ook een internetportaal voor jongeren Gaztesarea.
Gisteren, 23 oktober 2007, moesten de verantwoordelijken van beide groeperingen in Madrid voor magistraat Ismael Moreno van de Audiencia Nacional (uitzonderingsrechtbank) verschijnen. Het groepje Dignidad y Justicia (Ni justicia, ni dignidad), instrument van de ultrarechtse Partido Popular, had klacht tegen hen ingediend wegens verheerlijking van het terrorisme, rechtvaardiging van het terrorisme en vernedering van de slachtoffers van het terrorisme. Een hele mondvol dus.
Wat is hun misdaad?
Daniel Portero, de voorzitter van Dignidad y Justicia, had op 24 augustus 2007, dus tijdens de feestweek, in het theater Arriaga fotos zien hangen van politieke gevangenen, ondertekend door Askatasuna, een beweging die ijvert voor de vrijlating van en steun aan politieke gevangenen. Hij had in een "txozna" (kraampjes, tenten) de symbolen gezien van de verboden politieke partij ASB (ster) en een vlag van het bekende Euskal Presoak Euskal Herrira (Baskische gevangenen, terug naar Baskenland). Op de webstek van Gaztesarea waren de fotos van het feest geplaatst.
Sabino Ormazabal Un mapa (inacabada) del sufrimiento 24 oktober 2003 Een (onafgesloten) spectrum van het lijden
Van 1968 tot en met 2003 werden er in Baskenland 30.000 personen aangehouden ten gevolge van Het Conflict (dat Spanje heeft met de Basken).
De journalist Sabino Ormazabal bracht op 24 oktober 2003 bij het Fundación Manu Robles-Arangiz een boek uit waarin hij een overzicht brengt van de voorbije 35 jaar onder de titel Un mapa (inacabada) del sufrimiento, Een (onafgesloten) spectrum van het lijden. Het boek werd voorgesteld in aanwezigheid van o.a. de voorzitter van het Instituut, Germán Kortabaria (die tevens communicatiesecretaris is van de PNV-vakbond, ELA) en van de directeur met de mooie naam Iraeta (zonder streepje tussen IRA en ETA).
In de 11 hoofdstukken die het boek telt brengt het cijfers over het aantal dodelijke slachtoffers (2.250), het aantal gewonden (6.000) ontvoerden of verdwenen personen, bedreigingen, afpersingen, besnoeiingen van de democratische vrijheden, de klachten van foltering (5.300), de arrestaties (30.000 waaronder 10.000 tijdens manifestaties!), de aanhoudingen, de veroordelingen, het aantal personen dat uitgewezen of gedeporteerd werd.
Op dit ogenblik (2003) zijn er 680 gevangenen. Er waren 53 ontvoeringen door ETA. Drie ETA-militanten verdwenen van de aardbodem. Negen activisten kwamen niet levend uit de gevangenis. Vier werden er dood gefolterd (op zich al een bewijs dat je onschuldig bent?) Er zijn 3.000 vluchtelingen. Om aan deze cijfers te geraken gebruikte de auteur diverse bronnen die vaak tegenstrijdige gegevens verschaften. Hierdoor zijn de cijfers niet exact.
Bij deze cijfers ontbreken nog het buiten de wet stellen van politieke partijen en platformen, de ontzetting uit `et ambt van gemeenteraadslid, aanvallen op journalisten, de sluiting van communicatiemedia, of de boetes: 1.000 miljoen Euros tussen 1994 en december 2000, enkel al voor het deelnemen aan manifestaties.
Volgens de auteur worden de slachtoffers in vele gevallen gebruikt in het kraam van hen die het uitkomt. Ormazabal wil met zijn werk de gemeenschap bewust maken van het lijden dat zijn volk ondergaat. Ook wil hij solidariteit vragen voor alle slachtoffers en hun familie en tot slot wil hij de vrede en de samenleving herstellen.
Cijfers zijn duidelijker dan percentages: sinds 1977 werden gemiddeld per dag méér dan 2 personen opgepakt. Alle twee dagen vloog één van hen in de gevangenis en klaagde de andere foltering aan.
De auteur noemt de slachtoffers die aan beide kanten vielen en dat is één kant te veel.
Op 23 oktober 2001 verklaart de Baskische Regering in het parlement dat zij uitleg zal vragen over de Zaak Sorzabal (*). De Baskische Minister van Justitie, Joseba Azkarraga (zie foto), zegt het er niet bij te zullen laten, maar kondigt geen concrete maatregelen tegen foltering aan (hou me vast of ik ).
De Baskische PP wenste zich niet uit te spreken in de zaak.
Merkwaardige uitspraken van politie en Guardia Civil in de Audiencia National (uitzonderingsrechtbank):
No es cosa nuestra investigar qué han hecho. Nosotros sabemos que son miembros de ETA y aunque no podamos probar qué función han realizado, ello no quiere decir que no lo hayan hecho.
Het is niet onze taak te bewijzen wat ze gedaan hebben. We weten dat ze lid zijn van ETA, maar kunnen niet bewijzen wat hun functie is. Dat gebrek aan bewijs wil nog niet zeggen dat ze niets gedaan hebben. De verdachte moet dus zijn onschuld bewijzen. De wereld op zijn kop.
Wat de jonge radicalen van de Kale Borroka (straatgeweld) betreft, maakt de politie gebruik van gedachten lezen: Zij staan op het punt om toe te treden tot ETA. Bewijs maar eens dat je niet op het punt stond om iets te doen! Geen bewijzen, wel veroordelingen!
Zijn we in staat te preciseren wat GAL-Grupos Antiterroristas de Liberación is? Ja, GAL is de Spaanse Staat die aan terrorisme doet.
Maar wellicht is het beter de woorden aan te halen van één van de stichters, Ricardo García Damborenea (zie foto). Deze tekst verscheen in de krant "El Mundo" van 22 oktober 1985:
...Una decisiόn politica de actuar contra el terrorismo en territorio francés. Para cubrir esas actuaciones y desviar la atenciόn, se inventan unas siglas: GAL. Pero no se crea un cuerpo de lucha, ni un organismo especial. No. Es la misma Administraciόn del Estado, con sus medios, con sus hombres, la que actúa. Esas operaciones son secretas, entre otras razones, por exigencias diplomáticas. Asi que los GAL no son más que la cortina que oculta a los auténticos autores. Un montaje de ese calibre, que mueve policías, guardias civiles, armas, vehículos, dinero..., y que necesita coordinar efectivos e informaciones de los Ministerios de Interior y de la Defensa, ha de estar autorizado desde arriba, desde la Presidencia del Gobierno. El GAL no es un grupo, ni mucho menos una banda armada, sino los hombres de Estado, el Ministerio de Interior luchando contra ETA o más abstracto todavía, una decisiόn política...
GAL is:
"...Een politieke beslissing om te handelen tegen het terrorisme op Frans grondgebied. Om die acties te verbergen en de aandacht af te leiden, werd het letterwoord GAL gebruikt. Maar er werd geen strijdmacht, noch een speciaal organisme opgericht. Neen. Het is de Administratie van de Staat zelf, met de middelen en de mensen waarover zij beschikt, die handelt. Deze operaties zijn geheim omwille van, naast andere redenen, diplomatische vereisten. GAL is dus niet meer dan een schaduwgordijn die de echte acteurs verbergt. Een mise-en-scène van dit kaliber, die politie, Guardias Civiles, wapens, voertuigen, geld...in beweging brengt en die nood heeft aan effectieven en inlichtingen van de Ministeries van Binnenlandse Zaken en Defensie, moet van boven af geautoriseerd worden, vanaf het "Presidencia del Gobierno", voorzitterschap van de regering. GAL is geen groep, geen gewapende organisatie, maar "staatlui", het Ministerie van Binnenlandse Zaken dat strijd tegen ETA, of nog abstracter gezegd: een politieke beslissing..."
GAL is dus de Spaanse Staat die aan terrorisme doet. Om me te vergewissing dat ik niet al te vlug conclusies trek, wil ik nog eens wijzen op de woorden van Luitenant-generaal van de Guardia Civil, José Antonio Sáenz de Santamaría, die zegt op 28 januari 1996: "Yo no separo los GAL de la lucha contraterrorista" (Ik zonder diegenen die tot GAL behoren niet uit van het contraterrorisme van de staat.).
Vandaag, 21 oktober 2007, wordt de jaarlijkse Nafarroa Oinez gevierd te Viana, Navarra. Oinez betekent te voet en Nafarroa is uiteraard Navarra. Dus te voet door Navarra.
Nafarroa Oinez is het grootse feest ten voordele van de Ikastolas (scholen met Baskisch onderwijs) van Navarra. Het objectief is fondsen verzamelen voor de infrastructuur van de Ikastolas. Op die dag realiseren de bezoekers (ieder jaar meer dan 100.000) te voet (oinez) een circuit in de gemeente van de Ikastola die het feest inricht (ieder jaar een andere gemeente). Op dit circuit is het mogelijk aan diverse activiteiten deel te nemen, of om een natje en een droogje te verorberen. Het logo van dit jaar (er wordt voor de ouders en de leerlingen een wedstrijd uitgeschreven) is een sleutel en een sleutelgat, en de slagzin is "Giltza daukagu" (Wij hebben de sleutel).
Welke betekenis moeten we nu aan dit logo schenken?
wij hebben de sleutel van het Euskara in onze zone
...de sleutel die nodig is opdat onze kinderen Euskara zouden kunnen leren
de sleutel die garanties biedt op een kwalitatief onderwijs in het Euskara
de sleutel die het mogelijk maakt om het Euskara, "lingua navarrorum", te verspreiden onder alle inwoners van Navarra.
Erdozaintzi Etxart Kolegioa
Ook in Iparralde is er nog altijd tekort aan middelen voor de Ikastolas. Niet ver van Saint-Jean-Pied-de-Port (Donibane Garazi), op de weg naar Saint-Palais (Donapaleu) liggen de dorpjes Larceveau (Larzabale) en Ostabat (Oztibarre).
In Oztibarre is zopas een nieuwe Ikastola ingehuldigd: het Erdozaintzi Etxart Kolegioa. De autonome regering van Hegoalde (Spaans-Baskenland) heeft alle bouwkosten op zich genomen, via een (nep)-Stichting, want de rechtse franskiljonse machthebbers in Iparralde (Frans-Baskenland) hebben heftig geprotesteerd tegen wat zij noemen de inmenging van Vitoria-Gasteiz (zetel Baskische regering): ils se mêlent dans les affaires intérieures de la France!... Het zijn natuurlijk hypocrieten, want zelf steken ze geen hand uit.
Voor de uitrusting van de Ikastola (schoolmeubelen, didactische materiaal) moeten de 2 oudercomités 110.000 euros bij elkaar zien te krijgen. Maar Oztibarre is arm.
Het is mogelijk aandeelhouder te worden van de Ikastola van Oztibarre door stortingen vanaf 30 euros.
Nere laguntzari esker PAGO bat landatua izanen da Oztibarreko oihanean.
Dankzij mijn steun zal een beuk geplant worden in het bos van Oztibarre.
Wie zijn steentje wil bijdragen, kan mij via e-post contacteren. Ik bezorg dan de nodige coördinaten.
Flandriatik Ikastolentzat, Vlaams Steuncomité voor Baskische Scholen. Medeoprichter is de Vlaamse priester Ludo Docx.
Afspraken zijn er om nageleefd te worden De opeenvolgende Spaanse regeringen denken er blijkbaar anders over
Moet er nog eens 30 jaar gewacht worden?
Gisteren, op 19 oktober 2007 beschuldigde de Vice-Lehendakari, Idoia Zenarruzabeitia (zie foto), president Zapatero ervan het Estatuto de Gernika niet na te leven. De overdracht van de hangende bevoegdheden blijft maar uitgesteld worden. Laten we niet vergeten dat het statuut dateert van 25 oktober 1979, dus bijna 30 jaar geleden. Zenarruzabeitia beschouwt de houding van Zapatero en zijn regering als arbitrair en unilateraal. Dit laat een ernstige en onverantwoorde politiek patrimoniaal van de instellingen vermoeden.
Het gaat om volgende prioritaire bevoegdheden: ·
Arbeidsinspectie en actieve politiek van tewerkstelling
Sociale Zekerheid
Concessie voor de spoorwegen
Concessies voor de autosnelwegen
De private veiligheid
De penitentiaire instituten en administratie
De organisatie van de gemeenteverkiezingen
Wat de Sociale Zekerheid betreft, verklaarde zij dat de ontwikkeling van de welstand in gevaar komt, want als de afspraken wel zouden worden nagekomen dan zou de Baskische regering de post van inkomsten op de begroting kunnen verdubbelen, 8.000 miljoen euros meer.
Feeds worden soms "rss feeds" of "webfeeds" genoemd. Een feed bestaat uit een aantal headlines. Elke headline verwijst naar een bijbehorend kort artikel. Grote website als De Telegraaf en de Volkskrant publiceren bijvoorbeeld een feed, waarin de nieuwste headlines van hun artikelen zijn opgenomen. Door te abonneren op de feed, blijft iemand altijd op de hoogte van het laatste nieuws.
Hoe kan ik feeds lezen? Om een feed te lezen heb je een gratis "feedreader" nodig. Met een feedreader kun je snel en gemakkelijk alle feeds waar jij je op geabonneerd hebt bijhouden en rangschikken.
Het Hoogste Spaanse Tribunaal besliste een tijdje geleden dat aan alle openbare gebouwen die onder haar jurisdictie vallen de Spaanse vlag moet wapperen. La Rojigualda, (de roodgele) die pas sinds 1981 in deze vorm bestaat. De vlag heeft twee smalle strepen rood en daar een brede streep geel doorheen. Tijdens de dictatuur (en nog enkele jaren later) stond op het wapen van Spanje een zwarte adelaar. Nu staat er enkel een kasteel en een leeuw, die Castilië en León voorstellen, de kettingen en de smaragd van Navarra en de roodgele strepen van Aragón. Verder staat er nog een kleine granaatappel op voor Granada en drie lelies van de tak van Anjou waarvan de Bourbons afstammen.
In de jaren 80 ontstond er in Baskenland (en in mindere mate in Catalonië en Galicië) een regelrechte vlaggenoorlog omdat een aantal gemeentebesturen geen Spaanse vlag aan hun raadhuis wensten en het dundoek op staande voet naar Madrid terugstuurden. Dit werd, afhankelijk van de regerende meerderheid, vaak opgelost door enkel de gemeentevlag te laten wapperen of helemaal niets. Minder fanatiek ging het eraan toe in sommige restaurants en bars waar je Kip op zijn Spaans kon bestellen. Een geel gebakken kip werd versierd met enkele strepen rode ketchup!
De Spaanse Justitie, blijkbaar nog bevolkt door PP-adepten, zet de klok dus een heel eind terug. In Baskenlandvraagt men zich meteen af wat er gaat gebeuren aan de gevels van de zetel van de Baskische regering of aan de academie van Arkaute, waar de Baskische politiemannen worden opgeleid.Sinds 1981 schrijft de wet voor dat aan de officiële gebouwen waar de Baskische vlag hangt er ook een Spaans dundoek moet hangen. Daarom hangt er meestal niets meer. De PP wrijft zich in de handen en maant meteen de Baskische Lehendakari aan de wet toe te passen!Als het hijsen van het megalomane dundoek bij wet (en op straffe van ) moet afgedwongen worden, dan zal dit dundoek maar weinig waarde hebben.
