Littekens op een stierenhuid Net zoals de Vlamingen streven de Basken naar onafhankelijkheid. Hier is een deel van hun verhaal.
23-05-2007
Txillardegi verlaat Aralar
Ernstig meningsverschil
In de krant El Mundo verscheen op 22 mei 2007 het bericht, door radio Euskadi Irratia gelanceerd, dat de historische leider van ETA, de minzame Txillardegi de politieke partij Aralar (een afgescheurde partij van Batasuna) verlaat. Hij kon niet langer akkoord gaan met bepaalde besluiten van de leiding.
De 2 besluiten die de doorslag gaven, zijn:
1.De deelname van Aralar aan de eenzijdige hommage voor de slachtoffers van ETA, terwijl de slachtoffers van het staatsterrorisme in de vergeetputten blijven steken.
2.De coalitie die Aralar aangaat met EB-Berdeak (Ezker Batua-Groenen) voor de komende verkiezingen.
Nationalisten overplakken de verkiezingsaffiches met de opschriften Voor een democratisch proces en verkiezingen, geen illegalisering: Ilegalizaziorik Ez (zie foto). De PSOE en PNV worden hiervoor verantwoordelijk gesteld.
2.De Spaanse regering
Door tussenkomst van het Centrum Henri Dunant hebben vertegenwoordigers van de Spaanse regering, half april 2007, een onderhoud gehad in Brussel samen met vertegenwoordigers van ETA: de zoon van Josu Ternera, ex-volksvertegenwoordiger Jon Salaberría en Ainhoa Ozaeta.
Het onderhoud verliep onder de grootste spanning. De regering vroeg ETA geen aanslagen te plegen tijdens de verkiezingscampagne, zodat er dan na de verkiezingen terug aan tafel zou kunnen gezeten worden om het verdere verloop van het vredesproces te bespreken. ETA wilde, onder de gegeven omstandigheden van uitsluiting van een groot deel van de kiezers, geen garanties geven.
3.Het Foro de Ermua
Het Foro de Ermua (een mantelorganisatie van PP) heeft voor vanavond opgeroepen om voor de stadhuizen van de hoofdsteden te protesteren onder het thema ETA fuera de las instituciones, ETA buiten de verkiezingen. Zoals u weet zijn alle nationalistische organisaties volgens de koepel van PP-groepsucules eigendom van ETA. Enaangezien Batasuna opgeroepen heeft om massaal voor ANV te stemmen, is dus in hun logica ook ANV van ETA. Zij eisen dus noch min noch meer dat de historische partij, gesticht in 1930, verboden wordt. Tja!
Na de mobilisatie zal met de tranen in de ogen de nationale hymne gezongen worden.
Een Bask is zelfs niet vrij als hij wordt vrijgelaten.
Barbertje moet hangen
(op de foto: Ainara Gorostiaga en Mikel Soto)
Op 21 mei 2005 deed de Officier van Justitie (Openbaar Aanklager), Ignacio Gordillo een nieuwe poging om Ainara Gorostiaga, Aurken Sola, Jorge Txakarro, Mikel Soto en Eneko Iurramendi opnieuw te linken met ETA. Hij wil zijn conclusies herzien en eist nu 8 jaar cel voor een delict van lidmaatschap van gewapende bende.
Eind maart 2004 liet Magistraat Garzón vier Basken vrij die twee jaar achter de tralies zaten wegens een vermeende aanslag op een UPN-raadslid van Leitrza, Múgica. Het gaat om Ainara Gorostiaga, Mikel Soto, Aurken Sola en Jorge Txokarro. Wat hadden ze op hun kerfstok? Helemaal niets! Daarom werden ze ook vrijgelaten. Na twéé jaar! Waarom werden ze dan 2 jaar vastgehouden? Zij gebruikten als bewijsmateriaal de verklaring (zelfbeschuldiging) die Gorostiaga aflegde, toen ze tijdens de isolatiedetentie vreselijk gefolterd werd door de Guardia Civil.
De vrijlating kwam er nadat de krant Diario de Navarra bekend maakte dat twee anderen, Andoni Otegi en Oscar Zelarain, zichzelf in september 2002 als dader van de aanslag aangegeven hadden bij de Franse antiterrorismemagistraat, Laurence Le Vert.
Het is dus bijzonder eigenaardig dat Frankrijk, die toch zo uitmuntend samenwerkt in hun strijd tegen het Baskische terrorisme, deze bekentenis niet zou doorgegeven hebben aan Spanje.
Wat hieraan vooraf ging:
Op 24 februari 2002 werden Gorostiaga en Soto gearresteerd bij een gevangenenbezoek. (Je zou toch een halve gare moeten zijn om op gevangenenbezoek te gaan als je zélf een aanslag gepleegd hebt!)Maar er volgden op 28 februari 2002 in deze zaak 14 arrestaties! waaronder die van de twee anderen in Pamplona. Hoe erg ze werden tussen gepakt, mag al blijken uit de lichamelijke toestand van Soto die niet in de mogelijkheid was te verschijnen, maar naar het gevangenisziekenhuis diende te worden overgebracht! Txokarro moest naar het ziekenhuis met een zenuwinzinking. Hij had brandwonden (elektroden?) over het hele lichaam en hoorde bijna niet meer (wegens het afvuren van eenrevolver vlak naast zijn oor. Schijnexecuties, dus!).
Omdat Spanje hen toch niet zo maar kon laten gaan werden, wegens lidmaatschap, Iurrramendi, Gorrostiaga en Soto elk tot 2 jaar en tot 245 euro veroordeeld, terwijl Sola en Txokarro 1 jaar en 3 maanden cel kregen en dezelfde geldstraf.Omwille van de periode die ze in voorarrest zaten mochten ze naar huis.
Gisterenavond, 19 mei 2007, werd om 18:40:00u het bericht bekend gemaakt dat Eva Forest was overleden.
Eva Forest, geboren in Barcelona in 1928, is psychiater, schrijfster en actief feministe. Gedurende de Spaanse burgeroorlog stond zij op het punt, zoals zovele kinderen, om in Rusland ondergebracht te worden, maar zij bleef uiteindelijk in Spanje. Gedurende het Proces van Burgos (december 1970) richtte zij in Madrid het Comité de Solidaridad con Euskadi, solidariteitscomité Euskadi op. Naar aanleiding van de aanslag op Admiraal Carrero Blanco op 20 december 1973, en zich baserend op de gebeurtenissen, schrijft zij een boek "Operación Ogro", onder het pseudoniem van Julen Agirre. Zij wordt er van verdacht verbindingsvrouw te zijn tussen de Baskische onafhankelijkheidsbeweging ETA en de communisten. Op 24 september 1974 wordt zij gearresteerd op beschuldiging van samenwerking met ETA en op beschuldiging betrokken te zijn geweest bij de aanslag op Carrero Blanco. Zij wordt bijna 3 jaar opgesloten, zonder vorm van proces, wordt verhoord en gemarteld en uiteindelijk vrijgelaten op 1 juni 1977. In dat zelfde jaar vestigt zij zich met haar familie (haar man is Alfonso Sastre) in Hondarribia-Fuenterrabia, Euskadi. In 1979 is zij één van de promotoren van de groep tegen foltering, TAT- Torturaren Aurkako Taldea.
José Luis Mondragon Elorza Moriko Roke Méndez Villada Poeta +20 mei 1974
In mijn webstek is er sprake van een infiltrant in ETA El Lobo. Hij was niet de enige. Een andere die vandaag ter sprake komt is Cocoliso, de schuilnaam voor Jesús Arrondo Martín. In 1974 kon hij een onafhankelijk commando over de grens lokken waar ze werden afgemaakt. Twee van zijn slachtoffers waren José Luis Mondragon Elorza Moriko en Roke Méndez Villada Poeata.
Moriko werd geboren te Arrasate in 1947 en Poeta te Santurtzi ook in 1947. Beiden werden ze vrijwilligers bij ETA en zochten onderdak in Iparralde. In mei wilden ze de muga oversteken naar Hegoalde, zonder medeweten van de ETA-leiding, om de ontvoering van de ondernemer Manuel Montero voor te bereiden. Op 20 mei 1974 kwamen ze met een opblaasbaar bootje en in gezelschap van Cocoliso aan op het strand Frailes de Hondarribia aan. Een groot aantal Guardia Civiles stond verdekt opgesteld. Terwijl beiden uitstapten, Cocoliso bleef in het bootje, werden ze zonder waarschuwing door een kogelregen afgemaakt. Cocoliso liep geen schram op.
Josu Retolaza Loidi werd in Eibar geboren in 1952. Op 13-jarige leeftijd deed hij zijn intrede in het Seminario de Asensio te Logroño om later, op 17-jarige leeftijd naar het seminarie van Irún over te stappen. Twee jaar later zag hij het voor bekeken en zonder een reden op te geven, keerde hij terug naar de burgerlijke staat. Wel belangrijk om weten is dat zijn uitstap samenviel met het Proces van Burgos, toen heel wat Baskische priesters zich mobiliseerden om te protesteren, om ETA-vrijwilligers onderduikadressen te bezorgen of om hen te helpen vluchten naar Iparralde. Na zijn legerdienst bij de División Acorazada Brunete in Madrid ging hij alleen wonen. Iedereen was stomverbaasd te horen dat hij toegetreden was als vrijwilliger voor ETA. Hij werd gearresteerd, in het bezit van wapens, en tot 20 jaar cel veroordeeld. In de gevangenis werd een eigenaardige vlek op zijn rug ontdekt, men dacht dat het een puist was of een wrat. Er werd hem een product toegediend, maar de wrat werd groter en veranderde van kleur. Veel te laat en als gevolg van nonchalance werd huidkanker vastgesteld. Hij werd in 1986 overgebracht naar een sanatorium in Donostia waar hij terminaal werd verklaard. Terug in vrijheid verhuisde hij naar Deba en genoot hij nog een tijdje van de zee. Hij overleed in Deba op 19 mei 1987. Hij was 35 jaar geworden.
De hoogste Spaanse magistraat, Cándido Conde-Pumpido, slaat en zalft.
Hij zalft als hij zegt dat ze misschien te ver gegaan zijn in het annuleren van de kieslijsten van Izquierda Abertzale. Er zijn nu dorpen, waar de nationalisten heel sterk staan, waar geen enkele kandidatuur meer is. Ter verdediging voert hij aan dat de Ley de Partidos scrupuleus werd nageleefd. Dura lex, sed lex.
Hij slaat als hij bepaalde groepen uit de samenleving (hij noemt geen namen, maar de verwijzing naar de PP is duidelijk) verwijt de Ley de Partidos te misbruiken als een soort electoraal Guantanamo. De PP wil de politieke partij ANV volledig verboden zien.
Deze uitspraak, afgelegd voor Europa Press, heeft de nu al opgehitste gemoederen nog een grotere opwaartse stoot gegeven.
Deze uitspraak moet toch de wenkbrauwen doen fronsen: misschien zijn we te ver gegaan. Is de wet dan toch geïnterpreteerd volgens politieke dictaten?
Noot: op de foto is de vrouw met de vuist omhoog moeder Maritxu. Haar zoon werd door de doodseskaders van GAL, in caféMonbar te Baiona, samen met drie anderen afgemaakt in de tachtiger jaren.
Op 18 mei 2005 verschenen in Iruñea-Pamplona acht jongeren voor de rechtbank voor openbare ordeverstoring en aanslag. Er werd tussen 3 en 8 jaar cel tegen hen geëist!
Welke verschrikkelijke aanvallen tegen de Spaanse Staat hebben ze op hun geweten?
Het vertonen van een spandoek!
Ernest Hemingway, ereburger van Pamplona, schrijft in één van zijn boeken dat met de vuurpijl op 6 juli om 12 uur s middags de San Fermin-feesten ontploffen. Als van op het balkon van het stadhuis de vuurpijl wordt afgeschoten, komt er een wolk van champagne boven de massa hangen. Steeds zijn er spandoeken die amnestie eisen wantBasken vergeten nooit de afwezigen (in de gevangenis) en de meest gekende slogan is dan ook:
Jaiak, bai. Borroka ere bai.
Feest, ja, Strijd, eveneens.
Sedert het regime Aznar de wurgpaal ten aanzien van de Basken aandraaide, bleven de broeders uit Navarra, de UNP onder de leiding van Sanz niet achter. Met de komst van Yolanda Barcina (zie foto) op de burgemeesterszetel van de hoofdstad van Navarra werd de repressie nog erger: de TV-zenders kregen geld als ze de spandoeken en de Baskische vlaggen, Ikurriñas, uit beeld hielden. Toen dat niet hielp werd de politie ingezet. Zelfs Batasuna-raadsleden werden fysiek aangevallen en verwijderd. Jongeren met een Baskische vlag werden daar eerst van beroofd en later werden ze zelfs meegenomen.
Hetzelfde gebeurde in 2002. Zeven jongeren werden opgepakt en overgebracht naar . het Hooggerechtshof in Madrid! Van daaruit stuurde de magistraat 5 van hen naar de supergevangenis van Soto del Real! Maanden later kwam men toch tot het besef dat er niet voldoende elementen waren om de gevangenen in Madrid te berechten en daarom werden ze overgebracht naar het provinciale gerecht in Pamplona.
Op de zitting bleek dat een aantal politiemannen die kwamen getuigen tot de Informatiebrigade behoorden ende jongeren gewoon hadden gearresteerd omdat ze tot de radicale sector hoorden en ze hen al eerder kenden! Ook was de politie weer aangevallen met Baskische vlaggenstokken en met ballonnen met roze verf. Toch had niemand van de agenten besmeurde kleren of fotos ervan als bewijs.
Vragen aan de beschuldigden als Hebt U een broer in de gevangenis in Frankrijk? of Bent U actief in de Baskische bevrijdingsbeweging? werden door de rechter overruled!Eén van de agenten beweerde ook 500 dagen buiten strijd geweest te zijn!
Jongzijn en nationalistisch kan in Navarra al snel op een delict uitdraaien!
Tijdens de parlementaire zitting van 17 mei 1994 beklom Jon Idigoras nog maar eens het podium. Onder hyenagehuil van spreekkoren als 'Buiten!' en 'Moordenaar!' begon hij aan zijn toespraak: "Blijf met uw vuile handen van Baskenland af. Bemoei U niet met onze zaken. Stop met ons Volk te onderdrukken en ons uit te buiten. Laat ons met rust."Na de slotwoorden "Gora Euskadi Askatuta" toonde hij een A-4tje met de tekst"Blijf met uw vuile handen van Baskenland af". In het voorbijgaan, legde hij het papier voor Felipe González neer.De hel was los! Later zei Idigoras hierover: "Ik had ze gepakt waar het hen het meest pijn deed."
Na zijn verkiezing van 1993 werd Idigoras op het koninklijk paleis ontboden. Toevallig viel het bezoek samen met een ETA-aanslag in de hoofdstad, waarbij 6 militairen het leven verloren. In Madrid reden ze verloren en er zat niets anders op dan de (wegens de aanslag) alom tegenwoordige Guardia Civil de weg te vragen! Uiteindelijk werd de wagen van de 'vertegenwoordigers van ETA' door de groene Landrover, met loeiende sirenes en blauwe zwaailichten, geëscorteerd tot aan het Zarzuelapaleis, waar ze nét op tijd aankwamen! Omdat het protocol het voorschreef, diende hij een "stropdas" te lenen die hij ostentatief vóór de camera's van de Spaanse TV scheef rond zijn nek trok als gold het een strop! Het onderhoud duurde tien minuten. Tussen de verwelkoming van de koning en diens slotwoord was enkel Idigoras aan het woord! Die kans zou hij nooit meer krijgen
El Supremo prohíbe la inscripción de ASB como partido político
Zoals onlangs aangekondigd, werd vandaag 16 mei 2007 in openbare zitting voor de Sala 61 van het Tribunal Supremo het beroep behandeld, ingediend door ASB.
Zoals te verwachten was, heeft de Sala 61 unaniem beslist de inschrijving van Abertzale Sozialistak Batasuna in het register van de politieke partijen te verbieden. Het vonnis wordt morgen bekendgemaakt. Eens te meer werd een politieke partij verboden. De hoeveelste al? Ik ben de tel kwijt! Leve de democratie!
Op 16 mei 2004 klaagt de organisatie "Servicio de Paz y Justicia en América Latína" verregaande onregelmatigheden aan.
Op 8 juni 2004 zal in Buenos Aires het proces beginnen tegen de Bask Josu Lariz Iriondo (zie foto), waar hij sedert 2002 vast zit. De organisatie "Servicio de Paz y Justicia en América Latína" klaagt de onregelmatigheden aan in deze zaak. Zoals het feit dat de Argentijnse magistraat de datum van het proces vastlegde hoewel de verdediging nog niet de volledige gevraagde bewijslast ontvangen had.
Alles begon in Uruguay waar Lariz op 22 november 2002 in de hoofdstad Montevideo te horen kreeg dat de Spaanse uitleveringseis verworpen was. Hij bleef wel onder politietoezicht omdat er nog iets tegen hem liep. Toen de advocaat van Lariz hem meteen daarop wilde opzoeken, bleek dat hij naar het vliegveld Carrasco "versleept" was, richting Buenos Aires. Een regelrechte ontvoering! Hierbij werd de eigen wetgeving op méér dan één punt overtreden.
Lariz had echter een identiteitskaart van Uruguay (waar hij trouwens al vijftien jaar verblijft!), is sedert 1988 met een Uruguayaanse gehuwd, heeft er kinderen en was nooit in het "buitenland" veroordeeld. De zaak zorgde voor grote consternatie in het land en daarbij werd zelfs de Spaanse ambassade beschuldigd "onjuiste informatie" (valse documenten) verschaft te hebben!Lariz had er bovendien een faam opgebouwd als kok in een Baskisch restaurant. (Bij de huiszoeking werden dan ook voornamelijk kookboeken meegenomen!)
Men zal zich afvragen waarom Spanje dan toch succes haalt ondanks de flinterdunne dossiers.Heel eenvoudig: regelmatig daalde president Aznar als een Spaanse Sinterklaas uit de hemel, de zakken gevuld met Spaans gemeenschapsgeld...Zo betaalde Spanje voor de uitlevering van Josu Lariz 400.000 euro aan Uruguay. Bovendien beloofde de leider van de PP tussen te komen bij de EU om de opgelegde vleesquota te verhogen.
Op de Top vande "Ibero-Amerikaanse" presidenten in november 2002 trof Aznar de Mexicaanse president, Fox. Dezelfde dag werd José Antonio Borde Gaztelumendi door Mexico aan Spanje uitgeleverd. Kort na de ontmoeting werd er in Uruguay een officiële donatie van 300.500 euro genoteerd aan de "Ministerio Público y Fiscal" via de Spaanse "Banco de Bilbao Vizcaya Argentaria".
"Servicio de Paz y Justicia en América Latína" werd gesticht in 1974 en één van de stichters was Adolfo Pérez Esquivel, Nobelprijs voor de vrede in 1980.
Federico Krutwig (foto) werd op 15 mei 1921 geboren te Getxo (Bizkaia). Hij studeerde Handelsingenieur, Rechten, Economische Wetenschappen en Oosterse talen in Parijs en Bonn. Op jonge leeftijd studeerde hij het Euskara als autodidact. Op vrij jonge leeftijd (1943) werd hij lid van de "Baskische Academie", om er de academie te revitaliseren. In 1952, ter gelegenheid van de opname van Luis Villasante in de Euskaltzaindia (Academia de la Lengua Vasca), sprak Krutwig een prachtige inauguratierede uit. Hij klaagde hierbij in scherpe bewoordingen de politiek van de katholieke staatskerk aan omwille van hun minachtende houding ten overstaan van het Euskara. De regering te Madrid beschouwde die uitspraak als aansporing tot rebellie en smaad aan de autoriteiten. Hij werd daarom in mei 1952 verbannen. In Saint Jean de Luz kwam hij in contact met Baskische ballingen.
Vanaf 1961 begon hij aan zijn meest bekende werk te schrijven Vasconia, waarbij hij het traditionele nationalisme van Sabino Arana in vraag stelde, waarbij hij het Euskara hevig promootte (hij beschuldigde o.a. de president in ballingschap,Jesús María de Leizaola Sánchez, ervan zijn kinderen niet in het Euskara te hebben opgevoed), waarbij hij het startschot gaf voor de gewapende strijd: de guerrilla de asfalto in de steden en de guerrilla de monte op het platteland. In 1963 publiceerde hij Vasconia, een werk dat een grote invloed zal hebben op de ideologie van ETA, het was als het ware bijbel van de toenmalige antifranquistische Etarras. Hij werkte nauw samen met de ex-leden van EGI in de voorbereidende debatten over de gewapende strijd. Als gevolg hiervan werd hij door de Franse regering in 1964 uitgewezen. Na zijn verblijf in Iparralde (Frans-Baskenland), nam hij op verschillende plaatsen zijn intrek: Brussel, Rome, de Italiaanse Alpen In Brussel, waar hij lange tijd gewoond heeft, raakte hij bevriend met de weduwe van VU-senator Lode Claesen had daar goede kontakten met enkele "Vlaamse Democraten", een progressieve groep binnen de Volksunie. In Brussel legde hij contacten met leden van ETA (alhoewel hij zelf nooit lid geweest is) om de artikelen voor te bereiden die aan bod zouden komen in de 5de Assemblee. Bij de dood van Franco verbrak hij alle relaties met ETA en vestigde zich te Zarautz, om zich volledig te bezinnen en om verder te werken aan zijn literaire productie. Benevens Vasconia (1963), schreef hij nog andere werken La Cuestión Vasca (1965), Vasconia y la nueva Europa (1976), Belatzen Baratza (1979), Crítica de la crítica (1985), Los gitanos vascos (1986)en heel veel artikels. Hij gebruikte verscheidene pseudoniemen: Hobeko de Garralda, L. Fernandez, G. Zúñiga, Fernando Sarrailh de Ihartza, etc
Krutwig overleed in november 1998 in Bilbo, en hij werd begraven op het kerkhof van Derio in aanwezigheid van honderden personen, waaronder de president van de Euskaltzaindia, Jean Haritschelhar, en een groot aantal academici.
De ETA-beweging kreeg haar ideologische basis van Federico Krutwig Sagredo die een synthese poogde te maken tussen een soms ietwat overdreven emotioneel beleefd Baskisch nationalisme (in die tijd was dat zeker niet emotioneel, en je moet alles in zijn tijd zien) en de bevrijdingstheorie die inmiddels uit de derde wereld naar Europa was overgewaaid. Thans wordt Krutwig door velen beschouwd als een warhoofd, maar hij drukte ontegenzeggelijk zijn stempel op de jonge radicalen van de zestiger jaren.
Onder invloed van de theorie van Krutwig ontpopte ETA zich ook als een steunpunt van de clandestiene vakbeweging. De franquistische verticale vakbeweging (corporatisme) was namelijk een speelbal in handen van het regime. Zodra alle vreedzame middelen zoals discussie, werk- en hongerstakingen of betogingen uitgeput waren, greep ETA gewapenderhand in. In december 1972 hadden tezelfdertijd vier bomaanslagen plaats in een briljant georkestreerde actie: op éénzelfde moment en bij klaarlichte dag worden vier bureaus van de verticale vakbond (Hernani, Tolosa, Renteria en Irún) vernietigd. ETA motiveerde die geruchtmakende aanval als een poging de ware natuur van de verticale vakbeweging voor het volk te ontmaskeren en aan te tonen dat het één van de meest efficiënte repressie-instrumenten van de Spaanse staat was. Ook vormden de aanslagen een aanmoediging voor de inmiddels uitgebroken stakingen. Tenslotte werd de kwetsbaarheid van het franquistische apparaat aangetoond. ETA ging er wel steeds van uit dat de bourgeoisie niet met de Spaanse oligarchie mocht worden vereenzelvigd. Niet de burgerij, maar een beperkte oligarchie vormde met haar in het oog springende economische en politieke monopolypositie de heersende groep (ook beschreven in Vasconia). Die klasse maakte gebruik van het Spaanse staatsapparaat om haar eigen belangen veilig te stellen. Objectief gezien verhield ze zich daardoor, aldus ETA, als een vreemd element ten aanzien van het Baskische volk. Hoewel dus actief op het syndicale front bleef ETA voor alles een nationalistische groepering, de voorhoede van een breed volksfront tegen de Spaanse oligarchie en het centralistische staatsapparaat.
Batasuna heeft gisteren, 13 mei 2007, bij monde van Pernando Barrena (zie foto) opgeroepen om massaal voor ANV te stemmen in Euskadi en Navarra. Procureur-generaal Cándido Conde-Pumpido reageert daarop door te stellen dat depolitieke partij ANV nu in ieder geval kan verboden worden. In het Spaanse strafwetboek werd een nieuw delict toegevoegd: oproepen om voor een partij te stemmen is een strafbaar feit voor die betrokken partij!!!
Van Spaanse Bloedraad tot Europees Aanhoudingsmandaat
Mogelijk uitlevering twee in België opgepakte ETA-leden
Vrijdag 14 mei 2004 | Bron: Belga
BERGEN - De kamer van inbeschuldigingstelling (KI) in Bergen heeft gisteravond beslist gevolg te geven aan het Europese aanhoudingsmandaat tegen de vermeende ETA-leden Jon Lopez Gomez en Diego Ugarte Lopez de Arkaute. De twee werden in Boussu (Henegouwen) opgepakt in de nacht van 30 op 31 maart. De beslissing betekent dat ze mogelijk kunnen worden uitgeleverd aan Spanje. Het parket meldt echter dat ze eerst in België zullen worden berecht.
Twee Spanjaarden die in eigen land gezocht worden omdat zij banden zouden hebben met de ETA mogen aan Spanje uitgeleverd worden nadat zij in België zijn berecht en hun eventuele straf hebben uitgezeten. Dat heeft het Belgische openbare ministerie maandag gezegd.
Jon Lopez Gomez en Diego Ugarte Lopez de Arkaute werden op 31 maart aangehouden toen bij een routinecontrole valse nummerplaten werden aangetroffen. Ze zijn aangeklaagd wegens vervalsing. Een eerdere uitspraak die de uitlevering verbood, werd vrijdagavond in beroep ongedaan gemaakt. Beide zullen op 6 juli 2005 uitgeleverd worden aan de folterstaat Spanje.
Spanje en België ruziën al jaren over de uitlevering van verdachten. Zo stelde het hooggerechtshof in België onlangs opnieuw een uitspraak uit in de zaak rond het Spaanse verzoek om uitlevering van een Baskisch echtpaar (Luis Moreno en Rakel García) dat al meer dan tien jaar in België verblijft.
Mondelinge vraag van M. Lionel Vandenberghe aan de vice-premier en minister van Justitie over het voorarrest in een geïsoleerde cel van twee Baskische militanten in de gevangenissen van Mons en Tournai (nº 3-745)
De heer Lionel Vandenberghe (SP.A-SPIRIT). - Op 31 maart 2004 werden twee Baskische militanten in ons land gearresteerd. Spanje vroeg om hun uitlevering, maar de raadkamer van Bergen weigerde aanvankelijk de Basken uit te leveren, omdat ze het risico voor schending van mensenrechten in Spanje te groot achtte. Het gerecht baseerde zich onder meer op het rapport van de Verenigde Naties -niet van een of andere pressiegroep of mensenrechtenorganisatie- waarin sprake is van foltering van Baskische militanten door de Spaanse politie.Het federale parket ging echter tegen de beslissing in beroep en de kamer van inbeschuldigingstelling gaf toestemming om de twee aan Spanje uit te leveren. Bovendien werd ook in België een onderzoek ingesteld om de twee Basken voor de rechter te dagen wegens lidmaatschap van een criminele organisatie, de ETA, en wegens terrorisme. De twee Baskische militanten zitten reeds een jaar in voorarrest in een geïsoleerde cel, de ene in Bergen, de andere in Doornik. Daar ondergaan ze psychologische foltering. Ze worden afgeluisterd, geslagen en 's nachts om de vijftien minuten uit hun slaap gehouden.De minister antwoordde in de Kamer dat ze niet gewekt worden en dat er enkel een lampje begint te branden. Ik kan de minister verzekeren dat ik, in mijn eigen rustige bed, van veel minder wakker word.De twee Basken zitten nog altijd in voorarrest en zijn tot nader order nog altijd onschuldig.Ik heb de antwoorden van de minister op de vragen van kamerlid Fons Borginon gelezen. Een aantal dingen zijn echter nog niet opgehelderd. Daarom enkele bijkomende vragen.Wat is de reden voor de uitlevering van de twee Basken aan Spanje? Waarom ging het federaal parket in beroep tegen de eerder genomen beslissing tot niet-uitlevering?Hoe denkt de minister op te treden tegen de psychologische foltering van de Basken in voorhechtenis in de gevangenissen van Bergen en Doornik?Gelden in België voor verdachten van terrorisme andere regels dan voor verdachten van andere misdaden? De minister heeft waarschijnlijk ook wel de krantenartikels gelezen waarin de situatie in die gevangenissen wordt vergeleken met die in Guantánamo. Mevrouw de voorzitter is speciaal gezant om de toestand daar te controleren. Ik nodig haar uit om ook eens te gaan kijken hoe het in de gevangenissen in Bergen en Doornik toegaat.
Mme Laurette Onkelinx (PS), vice-première ministre et ministre de la Justice. - Je suis toujours embarrassée quand on me pose des questions sur des cas individuels car, généralement, il ne nous appartient pas d'y répondre. Par ailleurs, je sais que ce dossier a été très largement livré à la presse et que toute une série d'informations s'y retrouvent. Pour ce motif, je ferai exception à la règle générale, madame la présidente.
Het Europees aanhoudingsbevel jegens de heer Diego Ugarte López de Arkaute, uitgevaardigd op 1 april 2004 door de Spaanse gerechtelijke autoriteiten, nationale zitting, centraal onderzoeksgerecht nummer 6, is gebaseerd op een internationaal aanhoudingsbevel dat op 20 september 2000 werd afgegeven en dat ertoe strekt de betrokkene te vervolgen wegens lidmaatschap van een terroristische organisatie, het plegen van terroristische daden, verboden handel in wapens, munitie en explosieven, vrijwillige doodslag, ernstige slagen en verwondingen. Het Europese aanhoudingsbevel jegens de heer Jon López Gómez werd afgeleverd op 20 februari 2004 door de eerste afdeling van de strafrechtelijke kamer van de Spaanse nationale zitting met het oog op de uitvoering van een gevangenisstraf van zeventien jaar en één dag, uitgesproken op 28 juni 2000 door het onderzoeksgerecht nummer één van Madrid, op grond van misdrijven van terrorisme en slagen en verwondingen. Het federale parket heeft het nodig geacht om hoger beroep aan te tekenen tegen de beslissing van de raadkamer van Bergen waarbij de uitlevering werd geweigerd omdat het oordeelde dat de aanhoudingsbevelen tegen die twee personen geen enkele onregelmatigheid, noch een grond van onontvankelijkheid vertoonden. Het standpunt van het federale parket is trouwens bevestigd door de kamer van inbeschuldigingstelling van Bergen, die besliste dat de Europese aanhoudingsbevelen zullen worden uitgevoerd. De gevangenisadministratie betwist formeel dat slagen zouden zijn toegebracht aan de twee Baskische gedetineerden. Die klacht werd overigens niet aangevoerd door hun advocaten in het raam van de kortgeding dat ze bij de voorzitter van de rechtbank hebben ingeleid. Wij zijn niet van oordeel dat het regime van die twee personen een psychologische foltering is. De gedetineerden worden onderworpen aan bijzondere maatregelen in het kader van hun hechtenis, krachtens artikel 139 van het algemeen reglement van de penitentiaire inrichtingen of in uitvoering van de bevelen van de onderzoeksrechter genomen op grond van artikel 613 van het Wetboek van strafvordering. Het gaat dus niet om een regime specifiek voor terroristische gedetineerden. Sommige gedetineerden wordt om veiligheidsredenen een specifiek regime opgelegd als op grond van inlichtingen die door de gerechtelijke autoriteiten zijn overgemaakt, blijkt dat dit nodig is.
De heer Lionel Vandenberghe (SP.A-SPIRIT). - Ik dank de minister voor haar zeer technische antwoord. Ik kan haar informatie moeilijk verifiëren, maar ik mag veronderstellen dat die correct is. Ik blijf nogal wat bedenkingen hebben bij de kwalificatie terrorist in het geval van die Basken. Dat zogenaamde terrorisme is van een totaal andere aard dan het terrorisme van 11 september. Verder hebben ik, noch de advocaat ooit het woord `slagen' in de mond genomen. De advocaat heeft wel aangeklaagd dat het judasoog van hun cel om het kwartier wordt opengemaakt en dat tegelijkertijd het licht wordt aangestoken. Dat is toch erg bezwarend, zeker als dat een jaar lang duurt. Mijn verzoek gericht aan mevrouw de voorzitter, speciaal gezant voor Guantánamo, was dus geenszins overdreven. Welke schuld die gevangenen ook zou treffen, alles moet nog bewezen worden, maar zij hebben hier recht op een humane behandeling.
Gisteren, 12 mei 2007, is massaal gevolg gegeven aan de oproep van ANV om te manifesteren tegen de willekeur waarmee kieslijsten worden geannuleerd. Met duizenden en duizenden waren ze in Bilbo samengestroomd om op te stappen achter het spandoek met de tekst Bozkatu EAE-ANV, stem ANV. Het spandoek werd begeleid door de secretaris-generaal van de partij Antxon Gómez, de voorzitter Kepa Bereziartua, de listtrekkers en de kandidaten.
Tussen de massa waren ook leiders van andere Abertzale-formaties (Batasuna, LAB, EHAK ) aanwezig, waaronder Pernando Barrena, Rafa Díez, Nekane Erauskin y Joseba Permach
Moet het nog onderstreept worden dat de manifestatie voortdurend geprovoceerd werd door het overvliegen van een helikopter van de Ertzaintza en dat de nodige overvalwagens klaar stonden. Wie immers opkomt voor democratie is staatsgevaarlijk. Wie besmet is met het gevaarlijke virus van oprechtheid en eerlijkheid moet uitgesloten worden (hiermee werd verwezen naar gecontamineerde (contaminado) lijsten.
Vandaag, 13 mei 2007, wordt in de omgeving van het meer van Senpere (Saint Pée sur Nivelle) het feest van de Ikastolas (Baskische scholen) van Ipar Euskal Herria (Frans-Baskenland) gevierd, de Herri Urrats. Bij deze editie wil men het belang van Baskische onderwijs in de secundaire graad onderstrepen, en de organisatie SEASKA in de bloemetjes zetten die het mogelijk maakte dat dit Baskische onderwijs zich kon ontwikkelen.
Het college Manex Erdozaintzi-Etxart, dat de zone Nafarroa Beherea en Zuberoa bestrijkt, kon al grotendeels door dergelijke campagnes gefinancierd worden. De inzet van de associatie Pagatxa is niet te onderschatten. Pagatxa is een associatie van vrouwen met als voornaamste objectief de vrouwen te stimuleren en socio-culturele activiteiten te ontwikkelen. De opbrengsten van het feest Herri Urrats gaan dit jaar naar de restauratie van het collegeXalbador te Kanbo, Cambo les Bains en het lyceum Bernat Etxepare te Baiona-Bayonne. (De priester Bernat Etxepare was de auteur van het eerste gedrukte boek in het Euskara in 1545.)
In Orereta-Renteria was er altijd wel iets gaande. Ten gevolge daarvan verloren er in de loop van de zo geprezen overgang naar de democratie (La Transición) maar liefst 14 inwoners het leven in de Vuile Oorlog tussen Spanje en het Baskische Volk. De eerste liet het leven tijdens de Semana Pro-Amnistía, Amnestie-week, van 8 mei tot 11 mei 1977, 30 jaar geleden. Daarbij bleven maar liefst 6 inwoners dood.
Alles was begonnen met brutale politieaanvallen en arrestaties ten gevolge van zitstakingen, gevolgd door het opslaan van straatbarricades. In Renteria werd tijdens een samenkomst van 6.000 manifestanten besloten tot een algemene proteststaking de daaropvolgende dag. Daarop brak de hel uit en werd er met scherp geschoten.De terrorist, Rafael Gómez Jauregi,was 68 jaar oud!!! Luis Santamaría , 72 jaar oud, overleed nadat hij op zijn balkon geraakt werd door een rubberkogel. Teodora Sánchez was 78 jaar toen ze door een camionette van de Guardia Civil werd overreden. De rit in de Ronde van Spanje, die zou arriveren in de velodroom Anoeta, werd afgelast. In Pamplona werd op 13 mei 1977, López Cano, een inwoner van Renteria, doodgeschoten terwijl de politie op hem insloeg. s Nachts traden dan de ongecontroleerden op, de incontrolados of politiemannen in burger. Op de begrafenis van López Cano in Renteria, 14 mei, werd tijdens de homilie de rechtmatigheidvan de eis tot amnestie verdedigd. In Ortuela (Vizcaia) werd een groep jongeren onder vuur genomen toen ze een café verlieten. Manuel Fuentes werd doodgeschoten. Op zondag 15 mei was Bilbao aan de beurt. De botsingen zouden twee dagen duren.
VERKIEZINGSCAMPAGNE Foto: aangepaste versie van de cartoon van Tasio in Gara
Vandaag, 11 mei 2007, is om 00:00u de verkiezingscampagne van start gegaan. Even voordien heeft het Grondwettelijk Hof, bij een behandeling in beroep, de schorsing van alle lijsten van AS en van 133 lijsten van ANV bekrachtigd. 35.244.188 stemgerechtigden verkiezen 8111 burgemeesters en 65.347 gemeenteraadsleden.
Batasuna zal campagne voeren van dorp tot dorp en massaal de steun vragen voor de resterende, niet-gecontamineerde, lijsten van ANV. Niet-gecontamineerd, alsof er op de andere lijsten een virus of een besmettelijke ziekte rust. De democraten zijn weergaloos als het gaat om stempels drukken op tegenstrevers.
Alberto García Mármol Ruso Jesús María Arrazola Anai Txiki +11 mei 1978
De twee boezemvrienden die geboren werden in Durango, Ruso in 1957 en Txiki in 1959, bleven niettegenstaande het grote risico (dagelijkse razzias, hevige repressie) in Helgoalde, terwijl het merendeel van hun vrienden naar Iparralde waren gevlucht. Regelmatige brachten ze hen een bezoek, wat levensgevaarlijk was. Maar niet de uitstappen over de muga brachten hun leven in gevaar. Als gevolg van de ellende en de niets ontziende repressie besloten zij toe te treden tot ETAm, en maakten al vlug deel uit van het speciale commando Bereziak. Op 11 mei 1978 roofden zij, onder schot, een wagen om een actie uit te voeren. Ze lieten de eigenaar van de wagen ongedeerd en vroegen hem een paar uur te wachten alvorens de politie te verwittigen, wat uiteraard niet gebeurde. De Guardia Civil kon de gestolen wagen lokaliseren in Gernika en legde zich in een hinderlaag. Toen beide vrienden naar de auto stapten, werden ze, zonder voorafgaande waarschuwing, onder een salvo van kogels bedolven. Ruso stierf onmiddellijk, Txiki werd zwaar gewond en stak de handen in de lucht om zich over te geven, maar hij werd op een nieuw salvo getrakteerd en afgemaakt. Ruso was net 21 jaar geworden, Txiki was amper 19.
De Spaanse gerechtshoven hebben een nieuw record gevestigd. De vermelding in het Guinness Book of Records is een kwestie van dagen. Niet minder dan 380 kieslijsten (246 van Abertzale Sozialistak, 133 van ANV en 1 onafhankelijke) werden uit het register geschrapt en mogen niet aan de verkiezingen deelnemen. Vier jaar geleden, onder de PP-regering van Aznar, bleef het nog beperkt tot 241 lijsten, maar de PSOE-regering van Zapatero is er in geslaagd dit aantal met bijna 60% te verhogen.
Zapatero se jacta de que éste es el proceso electoral en el que se han impugnado más candidaturas
Zapatero schept op t.o.v. de PP dat deze kiesprocedure de meeste kandidaturen ooit geschrapt heeft.
De regering Aznar nam als maatstaf vermoedelijke onderwerping of gehoorzaamheid aan ETA. De regering Zapatero voegt er aan toe antecedenten bij onwettig verklaarde partijen. Omdat de LOPP-Ley Orgánica de Partidos Políticos, de wet op de partijen, onvoldoende garanties gaf om te verbieden, werden er aanwijzingen gezocht los van de wet of van de jurisprudentie. Die aanwijzingen werden opgevorderd en verstrekt door de Guardia Civil en de Ertzaintza. Het departement van Binnenlandse Zaken van de Baskische regering verzamelde die gegevens op 25 april (2 bundels), 26 april (1 bundel) en 27 april 2007 (nog een bundel), om ze aan de Procureur-generaal van de Staat door te sluizen. Niet minder dan 11.702 kandidaten werden met die gegevens vergeleken. Nooit werd de vraag gesteld waar die gegevens vandaan kwamen, nooit werd de vraag gesteld of ze correct zijn, nooit werd de vraag gesteld of die gegevens er niet gekomen zijn als zelfbeschuldiging onder vreselijke folterpraktijken.
Zouden die 380 kieslijsten (246 van Abertzale Sozialistak, 133 van ANV en 1 onafhankelijke) misschien verboden worden omdat de andere partijen zo de stemmen onder elkaar kunnen verdelen?
Joseba Permach, één van de leiders van Batasuna, verklaart op 9 mei 2007 stomverbaasd te zijn dat Lakua (de Baskische regering) de Ley de Partidos Políticos onvoorwaardelijk verwerpt, maar gelijktijdig niet nalaat schaamteloos de plaats in te nemen die toebehoort aan de verboden lijsten van Izquierda Abertzale.
Moeten taalwetenschappers op zoek naar een nieuwe vertaling voor het woord eenheid?
Er is één woord in het Euskara dat een staatsgevaarlijkebetekenis heeft. Dat woord uitspreken, wordt gelijkgesteld met een delict. Dat woord is eenheid, batasun, afgeleid van het telwoord bat of één. Het suffix a wijst op het lidwoord: batasuna betekent dus de eenheid. Batasuna is het enige woord waarmee eenheid kan vertaald worden.
Na de (poging tot) oprichting van de nieuwe radicale Baskische partij, ASB-Abertzale Sozialisten Batasuna die in de plaats zou moeten komen van (Herri) Batasuna zijn er in Spanje allerlei machinaties in gang gezet om te voorkomen dat deze partij wordt toegelaten.
Manuel F. Trillo, Professor in de Rechten in het Zuiderse Andalucía, meent dat deze nieuwe partij voldoet aan alle voorwaarden die in de antidemocratische Partijenwet voorzien zijn. In een artikel in Gara, in april vorige maand, kwam de prof met een mening die zelden vanuit dit landsdeel aangewaaid komt. Vooreerst betreurt hij het de Baskische taal, Euskara, niet te spreken waardoor hem, tot zijn spijt, de literatuur, de poëzie en de woorden van de Baskische liederen ontgaan. Maar hij weet dat de afkorting ASB staat voor (vertaling) Unie van Socialistische Patriotten. Unie kan enkel vertaald worden door Batasuna. Maar nu is Batasuna zeggen een delict. Unie zeggen, wordt door het Hoogste Gerecht gezien als een strafbaar vergrijp!
