Littekens op een stierenhuid Net zoals de Vlamingen streven de Basken naar onafhankelijkheid. Hier is een deel van hun verhaal.
01-04-2007
Geen aprilgrap
Op 1 april 2003 (geen aprilgrap) verklaarde de toenmalige Directeur Generaal van de Guardia Civil, Santiago López Valdivielso (zie foto, man met baard), in het Congres dat de beschuldigingen van foltering van de arrestanten van Egunkaria vals zijn en een montage. Hij komt tot deze bewering door te verklaren dat er sedert 1996, met 210 arrestanten in relatie met ETA er 72 aangifte deden van mishandeling maar dat er geen enkele veroordeling op volgde en dat dergelijke verklaringen bij het spel van ETA horen. Valdivielso vergeet echter te vertellen dat er na 1996 wél degelijk veroordelingen waren, maar dan voor feiten die lang voordien plaatsgrepen. Over het UNO-verslag van Theo van Boven (zie webstek, onderaan de pagina) zal Valdivielso wel nooit gehoord hebben. En over Iratxe Sorzabal? Maar die had een allergie! En Unai Romano, dan? Was die misschien door de wespen gestoken?
Santiago López Valdivielso kwam bij de verkiezingen van 14 maart 2004 op als kandidaat voor de PP-Partido Popular en nam ontslag uit de Guardia Civil.
Iedereen kent het bombardement op Gernika, al veel minder mensen weten nog iets van het bombardement op Otxandio op 22 juli 1936, en bijna niemand herinnert zich nog het bombardement op Durango.
Op 31 maart 1937 begon het offensief van Generaal Mola tegen de verradersprovincies Bizkaia en Gipuzkoa. Een wraakroepend onderdeel daarvan was het bombarderen van Durango, de eerste systematische aanval op een dorp.
Het begon om 8:30 u s morgens toen vier Junkers en negen jachtvliegtuigen boven Durango scheerden. In een half uur tijd was het resultaat verwoestend: vooral de zone tussen het klooster Santa Susana, de kerk San José van de Jezuïeten, en de omgeving tot aan de rivier werden zwaar getroffen. In San José stierven tijdens de mis 27 gelovigen en de celebrant, in de kerk Santa María een gelijkaardig aantal slachtoffers, in het klooster Santa Susana van de Augustinessen kwamen 14 kloosterzusters om het leven. In de namiddag kwamen de vliegtuigen terug en de balans was 130 doden ter plaatse en 110 de dag nadien, als gevolg van de verwondingen. Het aantal doden liep uiteindelijk op tot meer dan 400.
Op 2 april 1937 werd er nog een vervolg aan gebreid. Opnieuw werd toegeslagen met als gevolg 520 doden en 750 zwaargewonden.
De plannen van de Generale Staf werden perfect uitgevoerd: de bevolking terroriseren.
De televisiezender Euskal Telebista zal op 1 april 2007 op ETB-1 en op 5 april 2007 op ETB-2 een documentaire uitzenden (coproductie van Digytal Audiovisuales, EiTB en de gemeente Durango) over de gebeurtenissen.
Gedurende het Franquisme werden zon 350 Alaveses, inwoners van Alava, gefusilleerd en voor velen onder hen gebeurde dit na te zijn opgesloten in de gevangenis La Paz te Gasteiz-Vitoria. Een gevangenis die tot 1973 actief bleef, en waar duizenden Baskische burgers (man, vrouw) de moordende revue passeerden. Onder hen 16 gevangenen die in de nacht van 31 maart 1937 met vrachtwagens naar de hoogte van Azazeta werden gebracht en van kortbij werden neergeschoten. De organisatie Ahaztuak houdt vandaag een hommage.
Vandaag, 31 maart 2007, wordt in het BEC-Bilbao Exhibition Centre te Barakaldo het verkiezingsprogramma van Izquierda Abertzale voorgesteld. Intussen werd, zoals vroeger vermeld, een nieuwe politieke partij opgericht: ASB-Abertzale Sozialista Batasuna. Het is afwachten wat het wordt, want:
Magistraat Baltasar Garzón heeft de bijeenkomst verboden omdat er een verwijzing is naar Batasuna. ASB zou dus een surrogaat zijn voor Batasuna.
Het verbod kan enkel opgegeven worden als 41 personen (de inrichtende groep) een document ondertekenen waarin ze die verwijzing, referentie verwerpen:
om het even welke referentie, direct of indirect, verbaal of visueel, statischof dynamische, door middel van pamfletten, propaganda, manifestaties, communiqués of op gelijk welke andere manier
Arnaldo Otegi heeft al aangekondigd dat de bijeenkomst toch doorgaat aangezien het congres al twee weken geleden werd aangekondigd en dus niets te maken heeft met de nieuwe partij die opgericht werd. Zij zullen er dan ook geen promotie voor maken.
Maribi Ugarteburu y Patxi Urrutia hadden het congres op 17 maart 2007 al aangekondigd te Iruñea: Momenteel beleeft ons volk een periode van uitermate groot belang. We kunnen stellen dat, zonder ons te vergissen, dat nu het ogenblik aangebroken is om, met vereende krachten, het hoofd te bieden aan het lijden dat ons al die jaren te beurt viel en dat we vanaf nu met volle overtuiging het politieke conflict moeten oplossen. Het is waarschijnlijk de laatste kans. Het merendeel van ons volk leeft in grote bezorgdheid en zelfs angst. Daarom is de eerste prioriteit dan ook de vrede. De eerstvolgende verkiezingen veronderstellen dan ook dat er komaf gemaakt wordt met de Apartheid en de Illegalisering. Waarom worden vanuit Madrid stelselmatig de voorstellen van de Izquierda Abertzale getorpedeerd? Waarom wordt het vredesproces getorpedeerd? Waarom worden de verkiezingen getorpedeerd? Waarom wordt getwijfeld aan onze oprechtheid?
Het stadsbestuur van Iruñea, onder leiding van Yolanda Barcina (UPN-zusterpartij PP) heeft aan 13 personen een boete opgelegd van elk 1500 euros, dus voor een totaal van 19.500 euros. Yolanda Barcina gaf als verklaring het feit dat bedoelde personen het verkeer belemmerd hadden.
De echte reden is wraakroepend. Baskische culturele organisaties die een festiviteit in de straten organiseren, moeten een aanzienlijke borg aan de gemeente betalen. Als die festiviteiten gepaard gaan met slogans of verwijzingen naar het Baskische streven, naar de Baskische identiteit, wordt de borg niet terugbetaald.
Op de vooravond van Kerstdag wordt in Euskadi en Navarra de aloude Baskische traditie van het defilé van deOlentzero gevierd. De Coordinadoras Culturales, culturele organisaties, wilden niet toegeven aan die afpersing, aan die oplichting, betaalden geen borg en gaven de organisatie van de Olentzero uit handen aan de wijkbewoners. Dertien wijkbewoners worden nu de dupe, omwille van de viering van Olentzero eind vorig jaar, 24 december 2006. Let wel, er was geen enkele slogan of verwijzingen naar het Baskische streven. Zij worden dus veroordeeld enkel en alleen omdat ze deelgenomen hebben aan het defilé, een oeroude jaarlijkse traditie.
Maar Basken werpen nooit de handdoek in de ring. Er is opgeroepen om met duizenden zichzelf te beschuldigen van deelname aan de Olentzero.
Josu Zabala Salegi Basajaun werd in de wijk Rotxapea, Iruñea-Pamplona geboren in 1976. Na een normaal verlopen kindertijd studeerde hij Euskara en werd later leraar bij AEK- Alfabetatze Euskalduntze Koordinakundea, Coördinator voor Alfabetisering en Promotie van het Euskara. Hij besteedde al zijn energie, zijn kracht en zijn vitaliteit aan de verdediging van het Euskara. Op een dag moest hij alles achterlaten en in de clandestiniteit verdwijnen. Hij werd pas terug opgemerkt op 29 maart 1997 (21 jaar jong) op de berg Deba in het dorp Itziar, Gipuzkoa, met een schot in het hart. Naast hem lag een pistool, een 9 milímeter Parabellum, waarop zijn vingerafdrukken niet werden teruggevonden. De officiële versie luidde, zoals gebruikelijk bij dergelijk overlijden, zelfmoord. Het onderzoek werd, bij gebrek aan elementen die moord zouden kunnen bevestigen, gearchiveerd en de zaak werd geseponeerd.
Opvallend is wat Naia Zuriarrain Mendiguren (aangehouden op 19.12.2002 na het oppakken in Frankrijk van Juan Ibon Fernández Iradi Susper) later noteert in haar geschreven verklaring over haar doorstane folteringen:
[ ] Op het ogenblik dat ze mij hardhandig vastpakten en mij tegen het venster sleurden, zei een Guardia Civil mij: Van op deze plaats heb ik Anuk (Xabier Kalparsoro) uit het venster gegooid, en op die manier zal ook jij eindigen, ofwel zullen we naar de bergen trekken en je door het hoofd schieten, zoals wij met Basajaun (Josu Zabala) hebben gedaan [ ]
ASB Abertzale Sozialista Batasuna Een nieuwe politieke partij
Vertegenwoordigers van Batasuna hebben gisteren, 27 maart 2007, een document vrijgegeven waarin een nieuwe politieke partij wordt voorgesteld: ASB-Abertzale Sozialista Batasuna. De bedoeling is die partij in te schrijven in het Registro de Partidos del Ministerio del Interior, register van de politieke partijen. Met de inschrijving werd Marije Fullaondo belast (zie foto, naast Otegi), die lijsttrekker was op de lijst HZ- Herritarren Zerrenda voor de Europese verkiezingen van 13 juni 2004. Lijst werd door het Tribunal Supremo verboden, omwille van geacht te zijn alsopvolger op te treden voor de verboden Batasuna.
De nieuwe partij heeft in de statuten laten opnemen dat ze exclusief de weg van de democratische politiek zal volgen, om de historische objectieven van de linkse abertzales te verwezenlijken.
De inschrijving in het register werd gisteren, even na 14:00 u, genotuleerd (de inschrijvingen lopen vandaag, 28.03.2007, af). Van af nu is het aan het Ministerie van Binnenlandse zaken om de nieuwe partij al dan niet te officialiseren.
De PP heeft al onmiddellijk opgeroepen om de partij te verbieden.
De regering verzekert dat ze de nieuwe formatie tot in alle details zal bestuderen en zal nagaan of de voorwaarden beschreven in de Ley de Partidos werden nageleefd. Binnenlandse Zaken beschikt over 20 dagen om, vanaf gisteren, zich van die taak te kwijten.
De vertegenwoordiger van Batasuna, Pernando Barrena (foto), heeft vorige week een oproep gedaan aan ETA, aan de regering en aan alle politieke partijen om er voor zorgen een klimaat van geweldloosheid en dialoog te verzekeren met als doel de voorwaarden te creëren opdat het vredesproces weer levensvatbaar zou zijn. Hij stelde ook de regering verantwoordelijk omdat zij de aangegane compromissen (afgesloten akkoorden) sedert het staakt-het-vuren van 22 maart 2006 niet vervuld heeft.
Juan María Olano, woordvoerder van Askatasuna (hulp aan politieke gevangenen) verwees de volgende dag naar die oproep: Het zou een grove vergissing zijn te denken dat een onafhankelijke staat kan verwezenlijkt worden door middel van de gewapende strijd. In dit land (Euskadi) is er geen enkele organisatie die de gewapende strijd hanteert om een onafhankelijkheid op te leggen of te construeren. Lees er maar de ETA-communiqués op na. De enige reden waarom ETA de wapens heeft opgenomen, is omdat ons land nooit democratie gekend heeft, omdat wij gecrimininaliseerd worden en omdat de bevolking nog nooit zelf heeft kunnen beslissen. Het is tot op de dag van vandaag nog altijd zo dat als de ultras van de PP blaffen, de regering bijt. Bijt naar het Baskische Volk en naar de linkse Abertzale in het bijzonder.
Het Tribunal Superior de Justicia del País Vasco (TSJPV) heeft beslist de zaak tegen de Lehendakari Ibarretxe verder te zetten. Hij werd, volgens artikel 556 van de Código Penal,door het Foro de Ermua (mantelorganisatie van de PP) aangeklaagd voor medeplichtigheid in een delict van ongehoorzaamheid: met name een bijeenkomst met de leiders Arnaldo Otegi en Pernando Barrena in april 2006. De zaak wordt vandaag, 26 maart 2007 om 12:00 u, hervat. Ook vandaag moeten Arnaldo Otegi en Rufi Etxebarria verklaringen komen afleggen. Onderzoeksrechter Roberto Saiz heeft tevens informatie over deze bijeenkomst opgevraagd aan de kranten El Correo, Gara, El Mundo en El País, hijheeft ook het aanwezigheidsregister van Ajuria Enea (waar de bijeenkomst plaatsgreep) opgevraagd en aan de Guardia Civil informatie over de 'izquierda abertzale', om na te gaan of 'izquierda abertzale' rechtspersoonlijkheid geniet en eigenlijk een vervanger is voor de verboden Batasuna. Met andere woorden: hij wil onderzoeken of er onderhandeld werd in naam van Batasuna of in naam van 'izquierda abertzale'.
In de schoot van de rechterlijke macht is een controverse ontstaan over deze zaak. Magistraat Montserrat Comas, lid van de Consejo General del Poder Judicial, het hoogste rechterlijke orgaan,heeft verklaard dat het openen van een proces tegen de Lehendakari hoogst ongebruikelijk is: Vergaderen met Batasuna, zelfs met ETA, is geen delict!
De PNV maakt van die gelegenheid gebruik om nog eens een mediastunt uit hun hoed te toveren en roept de burgers op voor de TSJPV en voor alle gemeentehuizen te betogen als steun voor hun Lehendakari. Zij vragen diezelfde burger ook om het document "En defensa de nuestra instituciones" (ter verdediging van onze instellingen) te komen ondertekenen vanaf 22 maart tot de eerste week van april. De documenten zullen in alle gemeentehuizen ter beschikking zijn,een soort trouwregister (trouw aan...) Dat de leiders van Batasuna in een gelijkaardige posities zijn, laat hen evenwel koud. Eigen volk eerst is hier de PNV-boodschap.
Vandaag, 25 maart 2007, gaat om 10:00 u in Cine Leidor te Tolosa, Gipuzkoa, de 6de Nationale Assemblee van Etxerat door. Etxerat is een groepering van familieleden van politieke repressieslachtoffers. Hierbij willen ze een balans opmaken van de repressie door de Spaanse staat in het jaar 2007 en de eerste 3 maanden van dit jaar. Ook willen ze van hun assemblee gebruik maken om de politieke partijen onder druk te zetten om de repressie tegen Euskal Herria te stoppen.
Wat willen ze aan de kaak stellen?
1.De effecten van de penitentiaire politiek zijn verergerd en wreder geworden.
2.Het geweld van de staten (Spanje en Frankrijk) is niet gestopt, integendeel, het is verruwd.
3.Er verblijven nog altijd 38 gevangenen in volledige isolatie.
4.Er zijn 13 gevangenen die één of andere vorm van ziekte hebben: van zeer ernstig tot terminaal.
5.Momenteel zijn er 148 gevangenen die ¾ van hun straf hebben uitgezeten (en dus konden vrijgelaten worden), maar ze blijven in de cel.
6.Schrijnend is het geval voor 19 gevangenen die hun straf volledig hebben uitgezeten, maar die niet worden vrijgelaten.
7.Gedurende het jaar 2006 hebben zich 21 verkeersongelukken voorgedaan bij familieleden die op weg waren of terug kwamen van een gevangenisbezoek. Hierbij werden 45 personen gekwetst.
8.In de eerste drie maanden van 2007 viel er één ongeval te noteren. Libe Aretxaga, partner vanTxomin Lesende die in de gevangenis van Zuera zit, werd zwaar gekwetst en de wagen werd volledig vernield.
9.Het is nu 20 jaar geleden dat de regering van Felipe González, gesteund door de PNV, in 1978 de nefaste maatregel van gevangenenspreiding invoerde. De trieste balans tot nu toe is de dood van 22 politieke gevangenen en 16 familieleden, en een paar honderd gekwetsten.
Alleen al in de laatste 4 jaar werden 17 doden genoteerd: 5 gevangenen, 5 familieleden en 7 vluchtelingen.
75 jaar geleden werd de eerste Aberri Eguna gevierd
Aberri Eguna of de dag van het Baskische vaderland (nationale feestdag) werd voor het eerst, onder impuls van Luis Arana Goiri, gehouden op paaszondag 25 maart1932. De aanleiding was tweeledig: het was de 50ste verjaardag van de breuk met het Carlisme door de gebroeders Arana en het begin van het Baskisch nationalisme, door hen uitgetekend, en ze spiegelden zich aan de Paasopstand van de Ieren.
In 1932 verzamelden zich in Bilbo onverwacht een paar tienduizend abertzales met vertoon van veel Ikurriña's. De manifestatie eindigde aan het Sabin Etxea (Engelse vertaling beschikbaar).
In 1933 had de PNV vertegenwoordigers uit verscheidene delen van Europa uitgenodigd. Op het einde van zijn toespraak, zei Telesforo Monzón de historische woorden: "Vrijheid bereik je niet door er om te smeken, je verwerft het door de kracht, de macht". Tot 1963 bleven de Aberri Egunak gedomineerd door redevoeringen en copieuze maaltijden achteraf. Ook gedurende de burgeroorlog, maar dan in Parijs onder de leiding van president Agirre. Naderhand kwam ETA op de proppen en soms werd de Aberri Eguna gezamenlijk gevierd, soms op verschillende plaatsen.
De 75ste Aberri Eguna zal dit jaar gevierd worden op 8 april 2007.
Conclaaf van Batasuna in Pamplona over de verkiezingen
Vandaag, 24 maart 2007, houdt Batasuna een conclaaf te Iruñea-Pamplona met het oog op de komende verkiezingen van 27 mei 2007. Voor Navarra betekenen die verkiezingen, naast gemeenteraadsverkiezingen, ook gewestelijke verkiezingen voor de Autonome Gemeenschap, ook wel elecciones forales genoemd. Dit conclaaf wil de vastberadenheid van de politieke partij aantonen om deel te nemen aan die verkiezingen en zo het hoofd te bieden aan de huidige UPN-regering (PP van Navarra). Dit conclaaf komt net één week voor het grootse verkiezingscongres van Batasuna dat zal gehouden worden op 31 maart 2007 in het BEC (Bilbao Exhibition Centre) te Barakaldo, Bilbao. De Partido Popular heeft al een verbod aangevraagd voor dit congres.
Het conclaaf staat in het teken van "Nafarroa Gorria. Los retos de la izquierda en Navarra en el siglo XXI", Voor een links Navarra. De uitdagingen van links in Navarra in de 21ste eeuw. Het conclaaf is een uitloper van het dynamisch initiatief Amaiursarea (*), gestart in november 2006 te Burlada, onder de leiding van Pernando Barrena, met als doel debatten over het programma te organiseren over heel Navarra:
Een front tegen het homogeen maken van de globalisering Een vergelijk van culturele diversiteit voorstellen Een waarachtige democratische participatie van de burger
Een einde stellen aan de excessen van de UPN De verdediging van de identiteit, de zelfbeschikking en de rechten van het Baskische volk
Dit in tegenstelling tot de huidige:
Ruwe politiek van neoliberale dominantie Ongebreidelde wildgroei in de ontwikkeling van land en bronnen
Verloochening en criminalisering van de Baskische identiteit Betutteling en minachting door Madrid
(*) De naamAmaiursarea verwijst naar de slag van Amaiur, in 1522, tegen de inval in en de annexatie van Navarra door Castilla, tegen de wil van het volk dat hiermee zijn onafhankelijkheid verloor. In 1931 was de monoliet het voorwerp van een aanslag met explosieven. Na de reconstructie werd het nog ettelijke malen beschadigd tot het in 1976 volledig werd gerestaureerd. In 2003 werd het plakkaat met opschrift gestolen (intussen vervangen, maar zonder één cent tussenkomst van de UPN-executieve van Navarra).
Ik ben voorstander van een onafhankelijk Euskal Herria. Dus krijg ik door een groot deel van de Spanjaarden het etiket LINKS opgespeld. Ik ben voorstander van een onafhankelijk Vlaanderen. Dus krijg ik door een groot deel van de Belgen het etiket RECHTS opgespeld. Wat ben ik nu? Links of rechts? Ik lig niet wakker van de hokjesmentaliteit. Ik ben (volks)nationalist zonder meer en voorstander van het zelfbeschikkingrecht van de volkeren..
In de reeks: Sociaal-Flamingantische Standpunten Nr.1 vond ik een paar belangwekkende punten om over na te denken:
Het Zelfbeschikkingsrecht der Volkeren
Politieke doctrine en beginsel van internationaal recht
(Samengesteld door Theo Van Heijst, voorjaar 2006)
Het volk
Een volk is een [zich als een eenheid beschouwende, min of meer gesloten] groep mensen [die haar identiteit gestalte geeft via verwijzingen naar][met] een gedeelde cultuur, taal, en geschiedenis, gebonden aan een gemeenschappelijk grondgebied.
De staat
Een staat is een onderscheiden reeks politieke instellingen (een politiek-juridisch apparaat) met eigen constitutionele en institutionele bewindskenmerken, wier bijzondere bekommernis en maatschappelijk aanvaarde functie is om heerschappij te organiseren binnen een afgebakend grondgebied (een specifieke geopolitieke ruimte) door collectief bindende algemene beleidslijnen en concrete beslissingen te bepalen, via formele besluitvorming, en die op te leggen aan de daarin levende bevolking, in naam van hun gemeenschappelijk belang of de Algemene Wil. Een staat wordt steeds gekenmerkt door een zekere mate van in- en uitsluiting, door meerderheden en minderheden, door regionale verschillen en door een ingewikkelde stratificatie (indeling in sociale klassen). Immers, sinds de mensheid het stadium van de tribale samenleving is ontgroeid, berust de politieke macht steeds in de handen van een heersende klasse. Elke staat is op elk ogenblik -in zijn specifieke vorm- de stoffelijke verdichting van de krachtsverhoudingen (en de strijd) tussen zijn sociale groepen. Het uitzicht van een staat op een bepaald ogenblik is steeds het resultaat van de strijd tot dan toe tussen de heersende klassen en de ondergeschikte groepen.
Het zelfbeschikkingsrecht
Het zelfbeschikkingsrecht is de kern van alle echte nationalistische ideologie: de betrekking tussen volk en staat vindt zijn volste uitdrukking in de democratische natie-staat. Het zelfbeschikkingsrecht van de volkeren is een radicale politieke doctrine die postuleert dat een volksgroep die een afzonderlijke en onderscheiden identiteit heeft, het recht heeft zichzelf te besturen en voor zichzelf de staat mag bepalen waarin ze wil leven. Het zelfbeschikkingsrecht der Volkeren is het recht van elk volk om vrijelijk zijn politieke status te bepalen en zijn economische, sociale en culturele ontwikkeling na te streven. Het nationaal recht op zelfbeschikking stelt dat elk volk de politieke en legale status mag bepalen van het grondgebied dat het bewoont, dat het er de bestuursvorm van mag bepalen en dat het desnoods zijn identiteit mag beveiligen door ze te institutionaliseren in de vorm van een onafhankelijke soevereine staat.
Het nationalisme
Nationalisme is het streven van een volk naar zelfbeschikking, naar een of andere vorm van zelfstandigheid of een eigen staatsmacht.
Nationalisme bestaat in drie hoofdvormen:
het volk vijzelt zijn loyauteit aan de staat op om die te verstevigen (ook wel civiek nationalisme, staatsnationalisme of patriottisme genoemd)
het volk vraagt een vorm van interstatelijk zelfbestuur (autonomisme)
het volk wil het bestaand staatsverband afvallen, wil een eigen staat creëren of een andere vervoegen (secessionisme, separatisme; irredentisme of het streven naar hereniging van een volksgroep met het vaderland)
Tot hier een paar punten uit de reeks: Sociaal-Flamingantische Standpunten Nr.1
Ik wil hier het volgende aan toevoegen.
Ik opteer voor een ver doorgedreven volksnationalistische opvatting, die naar mijn aanvoelen de meest democratische is en de meest vredevolle. Het is een vorm van nationalisme dat uitgaat van een volk. Het volk vormt een natie, en die natie moet de basis vormen van de bestuurlijke eenheid. Volksnationalisme gaat er dus van uit dat het volk belangrijker is dan de staat. Het volk moet de eigenlijke drager zijn van de publieke macht, met een zon groot mogelijke volkssoevereiniteit. Een volk wordt door volksnationalisten omschreven als een groep mensen met een gemeenschappelijke taal, cultuur en geschiedenis. Dat betekent niet noodzakelijk dat de etniciteit of de religie, godsdienst of levensbeschouwing dezelfde moet zijn. Doorgaans is volksnationalisme soms wel wat naar binnen gericht, met nadruk op de eigen culturele, politieke, sociale en institutionele ontplooiingsmogelijkheden van het volk, daar waar staatsnationalisme sterk leunt op staatsinstellingen en territoriale ambities die niet zelden zware conflicten met buurvolkeren opleveren. Hierin toont staatsnationalisme dikwijls nauwe verwantschap met imperialisme.
15de Uitgave van de Korrika De Baskische Gordel 22 maart 2007 01 april 2007
De "Korrika", de ren, een loopmanifestatie, wordt elke twee jaar georganiseerd door AEK-Alfabetatze Euskalduntze Koordinakundea, Coördinator voor Alfabetisering en Promotie van het Euskara, en staat geheel in het teken van de Baskische taal. AEK zag het levenslicht in 1965, met een paar schuchtere, kleinschalige campagnes, zoals avondlessen (gau-eskolak) op geïmproviseerde plaatsen. De Euskaltzaindia, Academia de la Lengua Vasca, verleende zijn onvoorwaardelijke steun en momenteel beschikt AEK over een 100-tal euskaltegis (opleidingscentra) en een 500-tal leraars.
Het objectief is het bewust maken en promoten van het Euskara en het inzamelen van fondsen om dit te kunnen bewerkstelligen, dag na dag in de opleidingscentra (euskaltegis) van AEK. Vanaf de eerste loopmanifestatie (van Oñati, Gipuzkoa naar Bilbao, Bizkaia) in 1980, is de manifestatie uitgegroeid tot het belangrijkste gebeuren ten voordele van het Euskara, en dit vooral door de massale aanwezigheid. Vandaag zijn we dus toe aan de 15de editie.
In tegenstelling tot onze Gordel rond Brussel wordt de Korrika niet op één dag gelopen omdat dit technisch onmogelijk is. De Korrika wordt namelijk non-stop gelopen door heel Baskenland van Noord tot Zuid en van Oost tot West, dit jaar 2279 km lang, en vertrekt op 22 maart 2007 in Karrantza, om op 1 april 2007 aan te komen in Iruñea.
Bovendien stopt de ren niet. Er wordt s nachts doorgelopen, soms maar door één moedige die echter steeds de begeleiding (en soms de noodzakelijke bescherming) geniet van een bestelwagen. In elk dorp, gehucht of stad loopt iemand voorop met een getuigenstok, een soort aflossingsstok. Die getuigenstok wordt om de kilometer overhandigd aan een andere persoon. Binnenin de stok zit een boodschap die op het einde van de Korrika wordt voorgelezen door een significant persoon uit de euskaldunomgeving (euskadun = Baskischsprekend). De naam van die persoon wordt geheim gehouden tot op het laatste ogenblik.
De Korrika brengt iedereen op de been die het hart voor de Baskische Taal op de goede plaats draagt. Er worden voor dit jaar opnieuw zon 600.000 personen verwacht uit alle lagen van de bevolking. Het motto van dit jaar is MUJER EUSKALDUN.Dit jaar wordt er dus speciaal eer gebracht aan de Baskisch sprekende vrouwen. Dit is een hommenage aan alle vrouwen van alle generaties, van alle leeftijden, van alle sociale klassen en ideologieën, bekend en onbekend, voor de belangrijke rol die zij gespeeld hebben in de recuperatie, de ontwikkeling, het onderhouden en de toekomst van het Euskara in het bijzonder en de Baskische cultuur in het algemeen.
Op 22 maart 1984, precies een maand na de aanslag op PSOE-politicus Casas (echtgenoot van huidige Europarlementair Barbara Dürkopf), werden in de baai van Pasaia (tussen Donostia en Irún) vier jongeren afgemaakt door de Spaanse Politie, mogelijk bijgestaan door leden van de Guardia Civil in burgerkleren gekazerneerd in Intxaurrondo (Donostia). Het viertal dat gefusilleerd werd, was lid van "CCAA" (Comandos Autónomos Anticapitalistas) ideologisch aanleunend bij de Baskische gewapende organisatie, ETA. Op 03 januari 2001 stelde de gemeenteraad van Azpeitia zich burgerlijke partij in de schietpartij van Pasajes waarbij twee burgers van de gemeente het leven lieten: Pedro Mari Isart, Pelitxo, en Dionisio Aizpuru Arbelaiz, Kurro. (Verder kwamen Rafa Delás Aizkorbe Txapas en José María Izura Sanz, Pelu uit Pamplona ook nog om). Deze zaak zal heropend worden met het horen van de enige overlevende, Joseba Merino. Hoewel er voldoen
Een maat voor niets. Waar houden ze zich mee bezig?
Om 20:15 u arriveerde Otegi in de Audiencia Nacional en kon de zitting eindelijk van start gaan. Het heeft niet lang geduurd, want de Openbare Aanklager bij de Audiencia Nacional heeft de aanklacht verheerlijking van terrorisme laten vallen. Dus moest Otegi wel vrijgesproken worden.
Het proces tegen Arnaldo Otegi moest vanmorgen om 10:30 u van start gaan. Otegi was niet aanwezig omwille van de bijzonder slechte weersomstandigheden in het Noorden van land. Otegi beweerde geblokkeerd te zitten in Miranda del Ebro. Het proces werd uitgesteld tot 16:30 u.
De Audiencia Nacional beval de Guardia Civil de zaak te onderzoeken. Hun oordeel was dat er wel moeilijkheden waren, maar niet onoverkoombaar. Intussen was Otegi terug naar huis gereden.
Intussen werd de onmiddellijke aanhouding van Otegi en overbrenging naar Madrid geëist, zodat hij toch nog om 18:00 u zou kunnen berecht worden.
Om 16:45 u is de Guardia Civil, met 5 alleterreinwagens (zie foto) en groots machtsvertoon, aan het huis van Otegi te Elgoibar opgedaagd, hebben het omsingeld en hebben hem aangehouden.
Otegi werd vanuit Elgoibar overgebracht naar het vliegveld van Loiu om met een vliegtuig van de Cuerpo Nacional de Policía overgevlogen te worden naar Madrid.
Vandaag, 21 maart 2007, moet Arnaldo Otegi opnieuw voor de Audiencia
Nacional verschijnen. Op 16 maart 2007 heeft de Audiencia Nacional de petitie
verworpen om een zaak tegen Arnaldo Otegi en twee medestanders op te schorten
tot na de verkiezingen van 27 mei 2007. De petitie had nochtans de steun
gekregen van de Openbare Aanklager.
De zaak in kwestie is verheerlijking van het terrorisme en refereert naar
de hommage die gebracht werd aan Olaia Kastresana op 30 juli 2001 op
het kerkhof van Polloe te Donostia. Vooral zijn uitspraak Een applaus voor
alle Gudaris (Baskische soldaten) die gevallen zijn in de lange strijd voor zelfbeschikking
werd hem zwaar aangerekend.
In mei 2004 werden ze al eens voor die feiten veroordeeld door het TSJPV-
Tribunal Superior de Justicia del País Vasco. Otegi werd veroordeeld tot 15
maanden (op borg vrij), Jon Salaberria werd bij verstek vrijgesproken en Araitz
Zubimendi, die wel aanwezig was, werd ook vrijgesproken. Otegi tekende beroep
aan bij het Tribunal Supremo, die de heropening van het proces beval. Jon
Salaberria moet nu samen met Otegi verschijnen omdat Salaberria bij verstek
veroordeeld/vrijgesproken was. Maar Salaberria is nu voortvluchtig voor een
andere zaak.
Op 19 maart 2007 vraagt de Openbare Aanklager een tweede maal om de zaak te
verdagen.
Het antwoord liet een tijdje op zich wachten, maar omstreeks 16:00 u werd
beslist dat het proces toch doorgang zou vinden op 31 maart 2007, met dien
verstande dat Jon Salaberria en Araitz
Zubimendi niet moeten verschijnen.
Otegi werd ook al eens veroordeeld (op borg vrij) voor een hommage aan de
ETA-leider José Miguel Beñarán, "Argala", op 10 april 2006 en voor
belediging (chef van de folteraars) van de Koning in 2003 (op borg vrij).
Juristen vrezen dat hij nu wel eens zou kunnen opgesloten
worden.
In Renteria wordt op 20
maart 1999 het lijk gevonden van José Luis Geresta Mujika, "Ttotto",
met een kogel in het hoofd.
José Luis Geresta Mujika Ttotto, werd op 11 maart 1970 geboren op
de boerderij Iruña, in Zizurkil. Al erg jong nam hij deel aan politieke
manifestaties, die hij mee hielp organiseren. Hij werd lid van Gestoras
Pro-Amnistía waarvoor hij jarenlang actief was. Hij ging ook werken in het
alfabetiseringsproject AEK. De geschiedenis van Euskal Herria was zijn
voornaamste interessepunt. Vijf jaren zat hij op een bulldozer, later werkte
hij als zelfstandige. Tenslotte verdween hij in de clandestiniteit. Op 9 maart
1999 arresteerde de politie zijn vriendin, Nekane Txapartegi, raadslid in
Asteasu. Na enkele dagen vond de Ertzaintza vervalste identiteitsdocumenten die
Ttotto gebruikt had. Op 20 maart werd hij dood aangetroffen in de Barrio de
Zamalbide (grondgebied Renteria) met één kogel in het hoofd. De officiële
versie sprak meteen van zelfmoord, maar de familie sprak dit steeds tegen.
Gestoras Pro-Amnistía noemde het een Staatsmoord, een nieuwe episode in de
vuile oorlog tegen het Baskische Volk.
In Renteria, in de wijk Zamalbide,
wordt op 20 maart 1999 het lijk
gevonden van José Luis Geresta Mujika, "Ttotto", met een kogel in het
hoofd. De Ertzaintza gelooft in zelfmoord, maar ze wisten wel pas 23 uren na de
vondst wie het was. Er lagen drie kogelhulzen bij het lijk en het lichaam zat
vol schrammen en krabben in het aangezicht en de armen. Arnaldo Otegi spreekt
meteen over de "verantwoordelijkheid van de Staatsapparaten".
De week tevoren werd in Hernani een "heuptasje" gevonden met
daarin valse papieren, gebruikt door Geresta, en een Browning. De Guardia Civil
had al een tweede versie klaar voor het geval "zelfmoord" zou
weerlegd worden. De titel is: "Guardia Civil sluit een afrekening niet
uit." El Mundo kwam zelfs met drie mogelijkheden! Maar volgens de familie
zou Geresta zich nooit zelf om het leven brengen. Maar eerder werd de vriendin
van Geresta, Nekane Txapartegi, gearresteerd, terwijl bij de arrestanten in
Parijs Irantzu Gallastegi was met wie Geresta "talde" (groep) vormde.
Zelfdoding zou dus mogelijk zijn
Op de muren verschijnt de tekst: "Geresta Erahila!! Policia Asesina"
(Geresta vermoord. Politie, moordenaar). Ook wordt er weer over andere
"zelfmoorden" gesproken. In 1993 "werd" Xabier
Kalparsoro uit het venster van een politiecommissariaat"gevallen".
In 1997, de dag vóór Pasen, Aberri Eguna, werd Josu Zabala eveneens levenloos teruggevonden
met een pistool naast zich, een kogel in de borst, maar heel weinig bloed.
Arnaldo Otegi: "Ondanks onze diepe pijn zullen we reageren met politieke
intelligentie. De Spaanse en Franse staat zijn tot alles in staat om ons
vredesproces op te blazen."
In Frans-Baskenland of Iparralde staat de strijd voor de eigen instellingen hoog op de agenda. Iparralde of Ipar Euskal Herria zit gevangen in één departement "Département Pyrénées Atlantiques" samen met het grotere Béarn, waardoor de Basken bijna steeds aan het korste eind trekken.
Op een paar maanden voor de wetgevende verkiezingen in Frankrijk klinkt in
Frans-Baskenland, Iparralde of Ipar Euskal Herria, de
roep naar eenheid tussen de nationalistische partijen sterker en sterker.
Personen en groepen van burgers doen een oproep aan de abertzalepartijen om de
krachten te bundelen in het vooruitzicht van de verkiezingen van 10 en 17 juni,
vooral dan voor de Franse Nationale Assemblee. Zij herinneren aan de contacten
die vorige zomer plaatsgrepen in Lapurdi (Labourd), Nafarroa Beherea
(Basse-Navarre) en Zuberoa (Soule). Contacten die tot doel hadden een
gezamenlijk programma en gezamenlijke kandidaten naar voren te schuiven, onder
de naam Euskal Herria Bai, Ja,
Euskal Herria. Het contact, waarop al een document met voorakkoord voorzien
was, werd gedwarsboomd door de aanslag op Barajas. Vooral de PNB-PNV was
ontstemd en haakte af. Intussen hebben ze toch weer een opening gelaten.
Batasuna en EA-Eusko Alkartasuna zijn
bereid de alliantie te handhaven. In principe zal eind deze maand AB-Abertzaleen Batasuna de houding bepalen. De
PNB-PNV wacht nog af tot dat de definitieve houding van de drie andere partijen
bekend is. Philippe Duluc, de woordvoerder van PNB, zegt dat de
beslissing nog een kwestie van dagen is, en dat niet de PNB de alliantie heeft
opgeblazen, maar wel ETA.
Ondertussen heeft de gemeentelijke abertzalegroep Herria Bizi Dadin uit
Uztaritze en een groep abertzales uit het kanton Baigorri opgeroepen de
verschillen te overstijgen omwille van de broodnodige eenheid.
In dezelfde zin mogen de 3 assemblees beschouwd worden, die georganiseerd
werden door de leidinggevende personen: Mixel Bergouignan, Graxi Etchebehere,
Maite Dubois, Peio Uhalde, Mattin Etchepare, Dominique Duhalde, Antton
Etxeberri, Mirentxu Lako, Miguel Torre, Koldo Gorostiaga, Pantxo Belin, Iñaki
Zaldunbide, Serge Harisgain, Haritza Camblong, Alain en Ana Proust.
Die assemblees werden gehouden op vrijdag, 16 maart 2007, in de lokalen
Haize Berri te Izura, Trinquete Moderne te Baiona en Oxtikenia te
Senpere.
