13-12-2006 om 08:59 geschreven door Natxo  

De klacht van Minister Angel Acebes (PP) tegen 4 arrestanten in verband met de sluiting van de Baskische krant Egunkaria, wordt door het Spaanse Hooggerecht geklasseerd.

Acebes had Martxelo Otamendi (foto), Xabier Alegria, Iñaki Uria en Xabier Oleaga “collaborateurs van ETA” genoemd, omdat zij een aanklacht hadden ingediend wegens foltering.

Acebes wilde hen voor deze klacht een proces aan hun been plakken wegens “belediging van de Guardia Civil”, “valse beschuldigingen” en “obstructie van de justitie”. Acebes had beter kunnen onderzoeken wat er met de vier gebeurd was in de periode dat ze in isolement (incomunicado) zaten. Precies om deze reden wordt de zaak nu geklasseerd.

13-12-2006 om 08:56 geschreven door Natxo  

Eén van de meest bekende figuren, in Spanje toch, die een rol spelen in COPE is Federico Jiménez Losantos. Hij is de nieuwscommentator die elke morgen, tussen 7 en 8, te horen is in het programma “La Mañana” van COPE.

Hij is ook de informatiejournalist van de krant “El Mundo” met zijn “comentario liberal” op pagina 4.

Losantos is een persoontje stammend uit het nationaal-katholicisme, die wild om zich heen schopt (zij het op een onovertrefbare manier) tegen iedereen die tegen de sacrosancte eenheid van het Spaanse rijk is. Hij schopt wild om zich heen tegen alles wat een beetje naar links ruikt (ultrarechts geniet zijn voorkeur), hij schopt wild om zich heen tegen zowel Basken als Catalanen. Deze informatiejournalist doet aan desinformatie, verdraaiing van de feiten, doet zich soms als iemand anders voor (briljante imitaties) en legt die persoon dan uitspraken in de mond die serieuze schade kunnen aanrichten. Hij is al in aanvaring gekomen met de Generalitat de Cataluña (Catalaanse regering), met de Convergència i Unió (nationalistische Catalaanse partij), met Zapatero en zijn vredesproces, met de Baskische regering en nog zoveel meer. Zijn agressie, zijn in diskrediet brengen en bespotten van tegenstrevers kent zijns gelijke niet.

Nu nog altijd, meer dan twee jaar na de bloedige aanslagen in Madrid op 11-M, probeert hij verwarring te zaaien door te stellen dat de werkelijke waarheid niet aan het licht komt. Die werkelijke waarheid zou dan volgens hem moeten zijn dat ETA betrokken was in die aanslagen.

Hij is een kunstenaar in het beoefenen van het gekende psychologische “projectieverschijnsel”: de echte leugenaar schuift zijn leugens in de schoenen van de tegenstander. Hij slaagt er in om in een kort artikel, met 3 kleine paragrafen, Zapatero 12 keer te beschuldigen van “mentira” of “miente” (leugen-hij liegt). Artikel “Con alevosía” (Met arglistigheid en verraad) in de krant El Mundo van 21.06.2006.

En hoe reageert het episcopaat op al die leugens en dat bedrog? Het episcopaat zwijgt, net zo hard zwijgt ze als ten tijde van de Burgeroorlog. De moordpartijen (*) van Franco werden bedekt met de liefde van het kruis. Het was een “heilige oorlog”, een kruistocht, “La Cruzada”. Die kruistocht voor de sacrosancte eenheid van de ultrastaat Spanje is nog altijd bezig, heb ik soms de indruk.

(*) Er waren even erge moordpartijen bij de republikeinen.

12-12-2006 om 09:00 geschreven door Natxo  

Jean François Lefort, “LOF” de woordvoerder van “Askatasuna werd vandaag vrijgelaten uit de Franse gevangenis van Villefranche sur Saône. “Vrij” is hij nog niet want:

- hij mag het departement Pyrénées-Atlantiques niet verlaten.

- hij moet zich elke maandag gaan melden en

- hij mag geen contact opnemen met bepaalde personen.

Lefort werd op 7 december 2004 in Bayonne opgepakt. Askatasuna was dan wel in Spanje verboden, maar niet in Frankrijk! Maar het buurland, Frankrijk, altijd wel bereid tot een vriendendienst, knapte het vuile zaakje wel even op. De enige bedoeling was de pro-Amnestie-beweging te criminaliseren. Om dezelfde reden werden in juni van datzelfde jaar 16 leden van gelijkaardige organisaties als “Erlea”, “Gureak” en “Mintza” opgepakt maar daarna ook weer vrijgelaten.

Lefort werd beschuldigd van …collaboratie met ETA.

Kort ná de arrestatie vaardigde driesterrenmagistraat Baltasar Garzón een Europees aanhouding- en uitleveringsbevel tegen hem uit dat echter in februari 2005 door Frankrijk afgewezen werd.

LOF werd eerst ondergebracht in de Parijse gevangenis la Santé van waar hij op 11 oktober werd versleept naar Villefranchu sur Saône, op méér dan 1.500 km van Baskenland. Om te protesteren tegen de behandeling gingen hij en z’n maat Juan Carlos Subijana in hongerstaking en korte tijd nadien stopten ze ook met drinken. Lefort recupereert nu van deze actie.

Vraag: Hoe kan “een medewerker van ETA” al na één jaar vrijkomen?

Antwoord: Enkel na een jaar nog geen enkel bewijs gevonden werd!

12-12-2006 om 00:00 geschreven door Natxo  

Geneesheren van het hospitaal Doce de Octubre te Madrid hebben gewaarschuwd dat Iñaki de Juana Chaos op korte termijn een ernstig gevaar loopt op onomkeerbare gevolgen (vegetatieve toestand) van zijn hongerstaking en vrezen nu zelfs voor een plotselinge dood.

Alvorens hij aan zijn eerste hongerstaking begon, op 7 augustus 2006 en die 63 dagen duurde, woog hij nog 96 kg. Vorige zaterdag, 9 december 2006 en 33 dagen na zijn tweede hongerstaking, woog hij nog 58 kg.

Juan Antonio Olano, woordvoerder van Askatsuna, vraagt de nationalisten De Juana bij te staan in zijn strijd. De enige manier om nu nog zijn leven te redden, is hem vrij te laten. Olana verwijt de regering van Zapatero de intentie te hebben, Iñaki de Juana Chaos langzaam, maar zeker in het graf te duwen. Ze willen hem niet vrijlaten en ze zullen hem niet vrijlaten.

Wat voor gevolgen dit zal hebben, is koffiedik kijken. Het is nu al vrij onrustig in Euskadi en ik vrees dat de Kale Borroka in alle hevigheid zal toenemen. Ik hoop alleen dat het bij dat straatgeweld zal blijven.

11-12-2006 om 08:04 geschreven door Natxo  

In Baiona, de stad van de “bajonetten”, werd in een manifestatie waarin zo’n 350 moedigen van Askatasuna opstapten, geprotesteerd tegen de arrestatie van hun woordvoerder, Jean-François Lefort, “LOF”. De betoging vertrok bij het stadhuis en eindigde in Baiona Tipia (Petit Bayonne). De slogans waren zoals steeds erg duidelijk:

Ez, ez, ez, Herriak ez du barkatuko

Neen, neen, neen, het Volk zal dit nooit vergeven.

Dispertsioa hiltzailea

Spreiding doodt.

Lof askatu

Lof vrij

Voor de Franse magistraat, madame Laurence Le Vert, waren de manifestanten niet erg vriendelijk:

Le Vert, entzun, Pim, pam, pum

Le Vert, luister, pief, poef, paf.

Enkele keren kwam de manifestatie oog in oog te staan met de politie en de flikken kregen dan te horen dat ze Baskenland met rust moeten laten.

11-12-2006 om 08:02 geschreven door Natxo  

We hebben in onze berichtjes af en toe melding gemaakt van ranzig rechtse clubjes als AVT- Asociación de Víctimas del Terrorismo en España y Libertad. Er zijn er nog: Foro de Ermua, Convivencia Cívica Ciudadana en Fundación para la Defensa de España. Maar de hoofdvogel wordt afgeschoten door Manos Limpias, een clubje ultrarechtse personages. Zij hebben zichzelf tot syndicaat uitgeroepen en beweren “propere handen - manos limpias” te hebben.

Zij houden zich onledig met het indienen van aanklachten tegen al wie niet in de cadans van hun gelaarsde marsrichting loopt. Het is onbegonnen werk om al die aanklachten op te sommen. Het gaat wel voornamelijk over Basken, maar ook over Catalaanse voetbalploegen en zelfs premier Zapatero ontsnapte niet aan hun arendsoog: hij had trouwens een bijeenkomst belegd met Batasuna, o gruwel. (Terloops, met die klacht kregen zij het deksel op hun fascistenneus).

En wie is de secretaris-generaal van “Propere Handen”? Niemand minder dan het obscure personage Miguel Bernad Remón, ook wel Miguel Bernard genoemd. Dit obscure persoontje was vicepresident van de Fuerza Nueva (Nieuwe Orde) en de Frente Nacional (Front National) van Blas Piñar, een organisatie die samenklitte met de meest wrokkige en autoritaire sectoren van het franquisme. Zoals geweten is, hebben de franquisten niet het minste bloed aan hun handen… (Wie maalt er nu om 500.000 gedode republikeinen?)

In 1994 werd van naam veranderd: Derecha Española (Spaans Rechts). Die partij haalde een te verwaarlozen resultaat bij de gemeenteverkiezingen van 1995 en werd opgedoekt om in mei 1995 vervangen te worden door een heus syndicaat, met zetel in het Madrileense Calle Quintana. Propere handen? Neen! Smerige geesten? Ja!

10-12-2006 om 08:50 geschreven door Natxo  

Vandaag werd de Internationale Dag van de Mensenrechten gevierd. Ook in Baskenland gaat dit gepaard met plechtstatige toespraken over het recht op leven. De media hadden het eens te meer de intellectuele oneerlijkheid om alleen ETA te veroordelen, die dat recht schendt door hun activiteiten. De communicatiemedia hebben niet de minste aandacht voor hetgeen nog meer in de Universele Verklaring staat:

Niemand mag onderworpen worden aan foltering, noch aan wrede inhumane en vernederende behandelingen.

Niemand mag arbitrair gearresteerd noch aangehouden worden.

Iedereen heeft recht op een rechtvaardig oordeel, waarbij een vrijspraak verondersteld mag worden.

Verder is er nog het “stemrecht”, het “recht op nationaliteit”, waarbij elk volk “het recht heeft op zelfbeschikking.”

In Baskenland hebben bepaalde groepen mensen blijkbaar geen recht op “mensenrechten”…

10-12-2006 om 08:48 geschreven door Natxo  

TAT

De leden van TAT-Torturaren Aurkako Taldea hebben op 7 december 2006 een oproep gedaan aan allen die gefolterd werden, om te komen getuigen op de Asamblea de Torturados, (assemblee van de gefolterden), die zal doorgaan op 16 december 2006 in de cultuurtempel Arriola Antzokia te Elorrio. Op die manier willen zij aanklagen dat er in Euskal Herria en vooral in Spanje nog altijd gefolterd wordt. Er werd op gewezen dat sedert 1998 meer dan 7000 Basken gefolterd werden.

Nekane Txapartegi (zelf gefolterd) verklaarde dat foltering en de daarbij horende repressieve machinerie nog altijd aanwezig is en dat de “beulen” straffeloos hun mensonwaardige praktijken kunnen verder zetten.

Edorta Jimenez (zelf gefolterd) van zijn kant wees op het verwerpelijke feit dat de media een oorverdovende stilte aan de dag leggen als het om die “activiteiten” gaat. Daarom moeten de slachtoffers nu hun stem verheffen. “Wij zullen iedereen confronteren met de feiten. Wij zullen iedereen dwingen ons recht in de ogen te kijken. Wie ons recht in de ogen kijkt, zal merken dat wij gefolterd werden. Om het even wie het is, Patxi López, Zapatero, Aznar of de koning zelf.

09-12-2006 om 10:07 geschreven door Natxo  

Foto Gara: Ekain Gerra betreurt zijn moeder

Enkele dagen geleden verongelukte Karmele Solaguren, moeder van de Baskische politieke gevangene uit Barañain, Ekain Gerra, in de buurt van de stad Soria. Ze was 57 jaar oud. Haar man raakte zwaar gekwetst en ligt in het ziekenhuis. Ekain Gerra was hun enig kind.

Opnieuw viel er iemand als slachtoffer van de gevangenenspreiding die werd ingevoerd onder het socialistisch bewind van Felipe González en van de “Baskische” Jood, Múgica Herzog als toenmalig minister. Dit gebeurde in 1986 toen de zwaarste gevangenen zelfs naar Spaanse eilanden of naar de Spaanse enclaves in Afrika (Cueta en Melilla) werden gesleept.

Ekain Gerra zit in Alcalá-Meco en het bezoek van zijn ouders was voorzien om 11.30 u, maar na 175 km en met nog 225 km voor de boeg werden beiden overreden toen ze naast hun auto aan het bellen waren. In Barañain ontstond in de late avond van 6 december een spontane protestactie waaraan de Guardia Civil een einde maakte!

De jaarlijkse manifestatie die telkens op 6 december doorgaat ter gelegenheid van de Dag van de Spaanse Grondwet in Durango stond meteen in het teken van het overlijden van Karmele Solaguren en van een “stille tocht” kwam dan ook niets in huis. Er werd geroepen “Dispertsioa hiltzailea” (de gevangenenspreiding doodt) en “Herriak ez du barkatuko” (Het volk zal dit nooit vergeven.) of “Euskal presoak etxera” (Baskische gevangenen naar huis.) Maar ook “PSOE hiltzaile, PNV laguntzaile) (De PSOE doodt, de PNV helpt mee.)

Hier mag in herinnering gebracht worden dat de Spaanse minister van Justitie, López Aguilar, onlangs nog verklaarde “dat de gevangenenspreiding zijn nut bewezen heeft in de strijd tegen het terrorisme”. De vader van Ekain Gerra kan binnenkort, als hij het ziekenhuis verlaat, getuigen van de efficiëntie van deze onmenselijke gevangenenpolitiek!

Etxerat, de organisatie van familieleden van Baskische politieke gevangenen, sprak dan ook meteen van een “geplande staatsmoord” en het “medeplichtig zwijgen van de Baskische politieke klasse.” “Laten we elkaar even goed bekijken, want de volgende week kan het één van ons zijn. Elke week moeten wij duizenden kilometers afleggen om onze familieleden en vrienden gedurende 40 minuten te zien.”

Gisteren werd Ekain Gerra dan vanuit Madrid overgebracht naar Iruñea-Pamplona om definitief afscheid te nemen van zijn moeder. Er waren duizend sympathisanten aanwezig om hun warmte en steun te verlenen maar de Spaanse politie, aanwezig met een tiental combi’s, waarschuwde meteen dat Gerra zou weggevoerd worden als de aanwezigen het funerarium en de omgeving niet verlieten. Toen dit niet meteen gebeurde, chargeerde de politie en vielen er gewonden. Eén jongere diende zelfs naar het ziekenhuis overgebracht te worden.

En wat zei de Spaanse Gouverneur? “De politie was genoodzaakt een charge uit te voeren omdat ze met stenen en andere objecten bestookt werden om het vertrek van Gerra te bemoeilijken.”

Nadat Gerra was overgebracht naar de gevangenis van Langraiz in de Baskische provincie Araba, kon hij, na veel moeite, even telefoneren met naaste verwanten om te zeggen dat de tocht in de combi van de Guardia Civil “erg moeilijk” was geweest. Hij was voortdurend vernederd en dat ze hem gezegd hadden dat hijzelf de enige schuldige was van de dood van zijn moeder. Hij was ook gedurende de hele reis met de handen op de rug geboeid geweest. Later op de dag was hij verder gebracht naar de gevangenis van Burgos.

De pers wist later aan de Spaanse landgenoten te melden (te manipuleren) dat 4 politiemannen gekwetst raakten bij de begrafenis van de moeder van een Etarra (ETA-lid). Zelfs de zogenaamde “Baskische” kranten, “El Diario Vasco” en “El Correo Español” brachten deze berichten. “Diario de Noticias” uit Navarra kwam met het curieuze feit dat “er enkel gewonden vielen onder de aanvallers.” “Een reserve-eenheid van de Guardia Civil begaf zich naar het stadhuisplein om te vermijden dat het tot ordeverstoringen zou komen.” (De ordeverstoringen in Baskenland worden meestal door hen uitgelokt.)

Dit jaar 2004 kwamen behalve Karmele Solaguren ook Leo Esteban om het leven. Verder de gevangene Oihane Errazkin, de ex-gevangene Kepa Miner en daarbij werden Kontxi Sanchiz en Angel Berrueta om het leven gebracht door de “gewapende strijdmachten”. 53 personen raakten gewond in accidenten bij gevangenenbezoek.

Wie hiertegen protesteert wordt “terrorist” genoemd!

09-12-2006 om 08:59 geschreven door Natxo  

Hitza eta erabakia, askatasunez
Woord en beslissing, in vrijheid

Het initiatief heeft zich tot doel gesteld om nieuwe impulsen te geven aan het vredesproces en onderstreept daarbij het grote belang van amnestie. Op een persconferentie werd een verklaring afgelegd door advocaat Joseba Agudo en Idoia Muruaga, gezellin van de in zijn cel overleden Igor Angulo.
Op de persconferentie waren ook nog aanwezig: Unai Romano; Ibon Meñika, beschuldigd in de zaak Jarrai-Haika-Segi; Arantza Zulueta; Txusa Etxeandia van Gurasoak; ex-gevangene Anjel Alkalde en de woordvoerders van Askatasuna Juan Mari Olano en Julen Larrinaga.

De woorden van de persconferentie waren nog niet koud, of de PP eiste al het verbod van de bijeenkomst.

08-12-2006 om 09:04 geschreven door Natxo  

Ter gelegenheid van de 17^de Frans-Spaanse top die op dit ogenblik in Zaragoza loopt, zorgde de Franse Juge, Laurence LeVert voor een geschenk: ze liet de dag voordien, 07.12.2004, in Baiona Jean-François Lefort (zie foto), de sympathieke woordvoerder van “Askatasuna” (Vrijheid), oppakken. Askatasuna is de organisatie die zich het lot van de Baskische politieke gevangenen aantrekt. In hun onmetelijke haat tegen alles wat Baskisch was, liet de Spaanse magistraat Baltasar Garzón in februari 2002 Askatasuna buiten de wet stellen, maar dat was zonder een aantal moedige mensen uit het Noorden gerekend die gewoon de taak en het woord overnamen. En wat deed Baltasar? Hij riep het Europees aanhoudingsbevel uit tegen Lefort, als gold het een ordinaire boef! Lefort werd ’s morgens, samen met zijn vriendin, opgepakt in de rue Poissonnerie en overgebracht naar het politiecommissariaat. Intussen werd hun huis doorzocht. Later werd, in tegenwoordigheid van Lefort, het oude lokaal van de Organisatie voor de Rechten van de Baskische Politieke Gevangenen die later zou fusioneren met “Gestoras pro-Amnistía” om uiteindelijk “Askatasuna” te vormen.

Intussen had zich een kleine menigte verzameld in de bekende rue Pannecau. De politie vond er niets beters op dan dit “crapuul” met traangas te verspreiden. In deze buurt werden Lasa en Zabala ontvoerd en liggen ook een aantal bars die indertijd door de huurlingen van GAL werden aangevallen met machinegeweren.

08-12-2006 om 08:51 geschreven door Natxo  

De secretaris-generaal van de Socialistische vakbond UGT-Unión General de Trabajadores, Damaso Casado, onderstreept het belang om van Batasuna opnieuw een legale partij te maken. Als de wet dit niet zou toelaten, dan moet die wet veranderd worden. Omgekeerd was dit in het verleden wel mogelijk. De regering moet krachtdadiger het hoofd bieden aan de chantage van de PP en van extreem rechts (wat eigenlijk hetzelfde is).

Aan de andere kant roept Damaso Casado ook ETA op om de noodzakelijke stap te zetten: het definitief opgeven van het geweld en de wapens.

Ik kan niet genoeg herhalen dat we dagelijks communiqués om de oren geslingerd krijgen met stellingnames allerhande. Hoeveel energie hierin gestopt wordt, is bijna niet te becijferen, terwijl diezelfde energie zo goed van pas zou kunnen komen om het proces nieuw leven in te blazen. Er moet nu stilaan een stap vooruit gezet worden, want het proces is al genoeg gehypothekeerd. Wie zet de eerste stap? Of is de komende stembusslag van mei 2007 de grote boosdoener?

07-12-2006 om 08:56 geschreven door Natxo  

Op 7 december 1973 werd in Madrid de eerste kruiwagen aarde, die moest leiden naar een tunnel onder de Calle Claudio Coello, uitgekieperd. Die tunnel werd niet gegraven om het drukke verkeer te ontlasten, maar wel om er 50 kg explosieven in te stouwen. Veertien dagen later zou hier Spanje’s president van de regering, Almirante Luis Carrero Blanco, de lucht worden ingeblazen. Een hoogtepunt voor ETA, die in heel Spanje bij de oppositie op heel veel steun kon rekenen. Wij komen hier later, 20 december e.k., op terug.

07-12-2006 om 08:55 geschreven door Natxo  

Tijdens een interview op Euskadi Irratia, Radio Euskadi verdedigt de Lehendakari Juan José Ibarretxe de deelname van Batasuna aan de volgende verkiezingen als Batasuna (en niet onder een andere naam). De PSOE zegt dat Batasuna verboden is als gevolg van de Ley de Partidos en dat Batasuna dus maar stappen moet ondernemen om terug legaal te worden. De houding van de PP kunnen we dagelijks in de kranten lezen: alle Batasuna-leden de cel in.

De Lehendakari vindt het onaanvaardbaar dat alle partijen dit gegeven in de kranten uitvechten, en dat men er beter zou aan doen dit in alle discretie te bespreken. Ook het vredesproces op zichzelf wordt gemediatiseerd tot en met. Iedere dag doet iedereen zijn zeg, terwijl de gesprekken stagneren. Wie enigszins de kranten volgt zal met verbijstering vaststellen wat er allemaal op de gewone bevolking losgelaten wordt. Niemand geraakt er nog wijs uit en de leugens halen de bovenhand. Volgens Ibarretxe zou men er beter aan doen wat minder te praten (en zeker niet met een vooringenomen pers) en wat meer te handelen.

06-12-2006 om 09:02 geschreven door Natxo  

Op 06 december 1978 werd de Spaanse Grondwet van kracht.

Maria San Gil, de “leading lady” van de Baskische PP, vertegenwoordigde het gedeelte van Spanje dat indertijd tegen deze grondwet was omdat, onder impuls van Baskenland, de verschillende naties een naam kregen. Vandaag, 6 december 2005, vierden ze mee bij de verjaardag.
ETA vierde ook mee, door het verkeer rond Madrid volledig in het honderd te laten lopen met vijf lichte bommen. Vooraf had een anonieme beller in naam van de Organisatie de aanwezigheid van de bommen aangekondigd. Verder werd telefonisch de aanwezigheid van enkele granaatwerpers aangekondigd waarmee de vlieghaven van Santander tussen 12.00 en 14.00 u. onder vuur zou worden genomen, wat uiteraard niet de bedoeling was. Zeven vluchten dienden afgelast te worden.

Dat ETA op haar manier mee de verjaardag van de Grondwet van 1978 wil VIEREN mag geen verbazing wekken. Misschien kan met dit wel “botvieren” noemen.

06-12-2006 om 09:00 geschreven door Natxo  

Gisteren zou het proces 15/02 van start gaan tegen de jongeren die beschuldigd worden van Kale Borroka, maar waarvan deze kwalificatie aangepast werd naar “lidmaatschap van een gewapende organisatie”, kwestie van zo hoog mogelijke gevangenisstraffen te kunnen uitspreken. De bekentenissen werden afgelegd onder foltering! De arrestaties gebeurden tussen 26 augustus 2001 en juli 2002.

Het proces moest onmiddellijk verdaagd worden. Er worden zo veel processen gevoerd dat de magistraten zelfs niet meer weten wie al in de gevangenis zit en wie niet.

Er ontbrak één jongere, Juan Carlos Subijana “Txanpi”, en hij er werd door het Hof voortvluchtig verklaard. De verdediging had nochtans voordien verwittigd dat hij opgesloten zat in Frankrijk en absoluut op het proces aanwezig moest zijn, omdat hij de sleutelrol toebedeeld kreeg. De rechters werden eens te meer in hun hemd gezet. Ze kunnen zelfs niet meer bepalen wanneer het proces nu wel zal plaatsvinden, en dit 5 jaar na de gebeurtenissen.

Heerlijke rechtspraak daar in het land van zon en sangria.

05-12-2006 om 11:20 geschreven door Natxo  

Bij het bezoek van Koning Juan Carlos aan het Parlement van Navarra in Iruñea herhaalde zich het scenario van 1981 in Gernika.

Een gedeelte van de volksvertegenwoordigers (de vijf linkse nationalisten) zong het “Eusko Gudariak”, het lied van de Baskische Strijder. Na afloop van het strijdlied riepen ze slogans als “Gora Nafarroa” en “Gora Euskal Herria askatuta”. Daarop riep de vertegenwoordiger van de UPN, José Antonio Gayare, “Viva el Rey!” en dit werd meteen door de overigen overgenomen. Hierop antwoordde Juan Carlos de Borbón dan weer met “Viva Navarra!”

05-12-2006 om 09:05 geschreven door Natxo  

In het vredesproces, dat een beetje aan het wankelen is, wordt door de PSOE en andere partijen voortdurend herhaald dat de vredesonderhandelingen geen politieke prijs mogen inhouden. Het is de meest gehoorde zin de laatste maanden. Het is een valse reflex en meteen de hoofdoorzaak van het wankele vredesproces.

Een andere valse reflex is dat ETA eerst de wapens definitief en onherroepelijke moet neerleggen. Wie denkt dat hiermee de vrede bereikt wordt, is naïef en onbekwaam om aan politiek te doen.

Om duurzame onderhandelingen te waarborgen, is het nodig dat de foltermethoden volledig uitgeroeid worden, is het nodig dat uitzonderingsrechtbanken afgeschaft worden, is het nodig dat de rechten van de politieke gevangen gerespecteerd worden, is het nodig dat de spreiding van Baskische gevangenen teruggeschroefd wordt en is het nodig dat de individuele en collectieve rechten van het Baskische volk geëerbiedigd worden.

Het proces blokkeren door Batasuna te verwijten dat de Kale Borroka blijft voortduren, is pervers. Niet Batasuna is daarvoor verantwoordelijk, wel de nog steeds niet ingeloste voorwaarden, hierboven aangehaald.

Het is hoog tijd om klare taal te spreken. Vrede heeft wel degelijk een prijs, met name “democratie”. Vrede is niet de niet de nederlaag en de vernedering van de ene staat t.o.v. de andere, vrede is ook niet het bereiken van onafhankelijke socialistische staat. Vrede is veel eenvoudiger: de democratie herstellen in heel Euskal Herria. En dit heeft niets met winnaars en verliezers te maken.

04-12-2006 om 09:05 geschreven door Natxo  

04 december 2001

In Bilbao gaat, in dit jaar van de minderheidstalen, een tentoonstelling van start over de vervolging en repressie die de Baskische Taal in de loop der tijden te verduren kreeg. De titel is wel erg goed gekozen: Habla en cristiano!

Dit is een zinsnede die stamt uit de tijd dat de Spaanse bezetter het bevel gaf: “No sea barbaro. Habla en cristiano!” (Wees geen Barbaar, Spreek Christelijk!)

De getoonde voorwerpen zijn vaak dezelfden als die welke ooit bij ons gebruikt werden om kinderen te stigmatiseren, die op school betrapt waren op het spreken van de moedertaal. Bovendien konden de zondaars eraf geraken door medestudenten te verraden.

De Francodictatuur was nog dwazer. Zo hangt er een aanplakbrief met de tekst:

“Binnen de 48 uren is het verboden in openbare aankondigingen

de letters k, tx en b, nog te gebruiken

waarmee de nationalisten de glorieuze Spaanse taal verkracht hebben.”

Maar het absurde kwam nog meer tot uiting als “betrapte” plattelandsmensen hun opgelegde straf niet begrepen voordat die in het Baskisch “verdietst” waren….

“Maar het Euskara wist te overleven omdat we onze taal in ons hart bewaarden en ze gebruikten als de gelegenheid zich voordeed”, aldus een getuige.

04-12-2006 om 09:03 geschreven door Natxo