Littekens op een stierenhuid Net zoals de Vlamingen streven de Basken naar onafhankelijkheid. Hier is een deel van hun verhaal.
04-11-2006
Baskisch Parlement
Het Baskische Parlement heeft vandaag, 03.11.2006, een voorstel goedgekeurd waarin het recht van het Baskische volk erkend wordt om zelf te beslissen over de toekomst. Er werd ook gekozen voor een dialoog die moet leiden naar een politieke normalisering, zonder het buitensluiten van om het even wie. De onvermijdelijke PP, maar ook de PSE (Baskische socialisten) stemden tegen.
Het voorstel werd ingediend door EA-Eusko Alkartasuna en EB-Ezker Batua (coalitie samen regerend met PNV). Van de gelegenheid werd gebruik gemaakt om het volk van Montenegro te feliciteren voor het geslaagde referendum van 21mei 2006, waarbij zij onafhankelijk van Servië worden.
Leden van de Baskische rockgroep Soziedad Alkoholika, Juan Manuel Aceña, Roberto Miguel Castresana, Fernando Etxabarri, Jesús Jiménez, Fernando Rodríguez en Javier Ballesteros, riskeren anderhalf jaar cel voor een vermeende verheerlijking van het terrorisme in sommige van hun nummers, zoals "Explota Zerdo (uitbuitend zwijn), "Síndrome del Norte" (syndroom van het noorden), "Ya Güelen" (zij rieken, zij stinken) en "Palomas y Buitres" (duiven en gieren). In hun teksten bekritiseren zij o.a. vlijmscherp het militarisme, het fascisme, het racisme en het seksisme in de Spaanse staat.
Explota Zerdo!
Cualquier día estará, cerca tuyo y sentirás, que no puedes soportar, su olor te hará vomitar, ¡explota zerdo! Algún día reventarás, ¡explota zerdo! tus tripas se esparcirán.
Huele a esclavo de la ley, zipaio, siervo del rey, lameculos del poder, carroñero coronel. ¡explota zerdo! Dejarás de molestar, ¡explota txota! Sucia rata morirás.
Uitbuitend zwijn
Op een bepaalde dag zal hij naast jou staan en je zal hem ruiken, ondraaglijk, en zijn stank zal je doen kotsen. explota zerdo! op een bepaalde dag zal jij openbarsten, explota zerdo! en je ingewanden zullen in het rond vliegen Het ruikt hier naar slaaf van de wet, collaborateur, lijfeigene van de koning, gatlikker van de macht, aasverslindende kolonel. explota zerdo! Wil je ophouden met ons lastig te vallen explota txota! Als een vuile rat zal je sterven.
De klacht (al daterend van mei 2004) werd ingediend door de onvermijdelijke PP-adepten van AVT (Slachtoffers van het Terrorisme). Magistraat Grande-Marlaska wilde de klacht eerst op de lange baan schuiven, maar de druk en de intimidaties van de PP-adepten verplichtten hem er toe de zaak te openen.
Gisteren, 02.11.2006, hield de eisende partij, bij monde van Blanca Rodríguez, vol dat de leden van Soziedad Alkoholika, opgericht in 1988, de verheerlijking van het terrorisme verspreid hebben, niet alleen in concerten over heel Spanje in 2003, maar ook op hun webstek.
Al van in het jaar 2002 is de lastercampagne tegen de groep, door AVT en PP, zo immens groot, dat verschillende concerten afgelast moesten worden en dat de winkelketen El Corte Inglés de cds uit de rekken haalde. In de regimekrant ABC van 23/04/2003, noemde de riooljournalist Alfonso Ussia de leden van cultuurverenigingen die de groep gecontacteerd hadden Hijos de puta (hoerenzonen en hoerendochters).
Soziedad Alkoholika heeft altijd ontkend: SER VASCO, TENER CANCIONES CONTRA LA POLICÍA Y CONTRA LO QUE NO NOS GUSTA, NO ES LO MISMO QUE APOYAR A ETA. (Bask zijn, liedjes maken tegen de politie en tegen wat ons niet bevalt, is niet hetzelfde als ETA steunen). Comunicado S.A. 24/04/03
De Guardia Civil opent het vuur op een aanplakbord in Leitza.
In de nacht van 28 op 29 oktober 2006 rukten leden van de Guardia Civil verscheidene aanplakborden los en vernielden ze. De aanplakborden waar ze teveel moeite mee hadden, werden doorzeefd met kogels. Dit gebeurde te Leitza (Navarra), waar op de aanplakborden opgeroepen werd tot zelfbestuur: Errepresiorik ez, Euskal Herriak autodeterminazioa (geen repressie, zelfbestuur voor Euskal Herria). Deze heldendaden gebeurden omstreeks 1.00 uur s nachts bij het binnenrijden van het dorp, toen een paar Guardias uit hun groenwitte patrouillewagen stapten en de vernielingen begonnen aan te richten. Ze sprongen ijlings in hun wagen en gingen er vliegensvlug vandoor toen straatbewoners die daden van moed en zelfopoffering in de mot kregen. Waarin een elitecorps toch groots (lees grotesk) kan zijn. Ik verwed er een tricornio op dat de PP hen voordraagt om gedecoreerd te worden. Want hiermee zijn ze niet aan hun proefstuk. Vorig jaar moest niet ver van Leitza de Olentzero er aan geloven.
De scheiding van de machten is toch een mooi principe.
Artikel 70.2 van het strafwetboek van 1973 stipuleert dat de maximum gevangenisstraf 30 jaar is. Er is strafvermindering voorzien voor goed gedrag, bijwonen workshops, studie Die strafvermindering moet volgens dat strafwetboek afgetrokken worden van de maximumstraf van 30 jaar.
In 1995 werd, onder hevige druk van de Spaanse politieke partijen (PP en PSOE), die strafvermindering gevoelig aan banden gelegd omdat die partijen wilden dat Baskische nationalisten die maximumstraf volledig zouden uitzitten. Maar gevangenen veroordeeld onder het strafwetboek van 1973 konden nog altijd de volledige strafvermindering krijgen, tot het Spaanse Hooggerechtshof bepaalde, in het verdict 197/2006, dat de strafvermindering moest berekend worden op de complete uitgesproken strafmaat (soms honderden tot duizenden jaren). Dit komt natuurlijk neer op de totale afschaffing van de strafvermindering. Deze nieuwe interpretatie van de wet werd vanaf dan systematisch en retroactief toegepast op alle politieke gevangenen. Dit wordt de Parot-doctrine genoemd, omdat Unai Parot er het eerste slachtoffer van was.
Een paar andere slachtoffers zijn:
Jon Agirre Agiriano uit Aramaio (Araba), zit nu 25 jaar in de cel; en moest vrijkomen op 28 oktober 2006. Hij blijft nu opgesloten tot 3 mei 2011.
Kandido Zubikarai Badiola.uitOndarroa (Bizkaia), zit nu 17 jaar in de cel, en moest vrijkomen op 27 oktober 2006. Hij blijft nu opgesloten tot 2011.
Koldo Hermosa Urra uitSanturtzi (Bizkaia), moest vrijgelaten worden op 8 september 2006. Hij blijft nu opgesloten tot 2017.
Peio Etxeberria Lete uit Soraluze (Gipuzkoa), moest vrijgelaten worden op 10 september 2006. Hij blijft nu opgesloten tot 2019.
Iñaki Gaztañaga Bidaurreta uit Arrasate (Gipuzkoa), moest vrijgelaten worden in maart 2006, na 18 jaar cel. Hij blijft nu opgesloten tot 2018.
Txomin Troitiño Arranz uit Donostia (Gipuzkoa) moest vrijgelaten worden op 18 mei 2006, na 19 jaar cel. Hij blijft nu opgesloten tot 2017.
Joseba Artola Ibarretxe uit Bilbo (Bizkaia), moest ook dit jaar vrijgelaten worden, na 20 jaar cel. Hij blijft nu opgesloten tot 2016.
Josu Bollada Alvarez uit Ortuella (Bizkaia), moest vrijgelaten worden op 20 mei 2006. Hij blijft nu opgesloten tot 2018.
Antxon Lopez Ruiz uitElorrio (Bizkaia), moest ook dit jaar vrijgelaten worden, na 19 jaar cel. Hij blijft nu opgesloten tot 2017.
In juli 2003, terug onder massale druk van dezelfde politieke partijen, werd de Organieke Wet 7/2003 goedgekeurd die de maximum gevangenisstraf verlengde van 30 jaar naar 40 jaar. Die wet was bedoeld voor verdachten die meer dan 2 terroristische aanslagen hadden gepleegd, en waarvan 1 aanslag met meer dan 20 jaar werd bestraft.
In Euskadi zijn er momenteel slechts 11 magistraten die de taal, het Euskara, machtig zijn. Dit staat in schril contrast met de kennis van de andere talen in Spanje. In Catalunya spreken 794 magistraten de taal, in Galicië spreken 218 magistraten het gallego.
Een verklaring voor dat kleine percentage in Euskadi (0,05%) werd door de woordvoerder van de Consejo General del Poder Judicial (Algemene Raad van de Rechterlijke Macht), Enrique López, gegeven:
de extreme moeilijkheidsgraad van aanleren
het geringe gebruik door de burgers voor rechtbanken (leugen)
en de situatie van geweld in de regio (wat heeft dat ermee te maken?)
De echte oorzaak werd evenwel door de woordvoerder van de Asociación Profesional de la Magistratura (Beroepsvereniging van de Magistratuur) en magistraat bij het Tribunal Superior de Justicia del País Vasco (Hooggerechtshof), Antonio García, gegeven:
een zekere desinteresse en zelfs nalatigheid om de taal te leren (Yves Leterme drukte dit ten aanzien van de Walen wat plastischer uit).
La tortura, un iceberg que ha de salir a la superficie Foltering, een ijsberg die aan de oppervlakte moet komen
Slechts 1/8 van een ijsberg komt aan de oppervlakte, de rest blijft onzichtbaar onder water steken. De auteur Edorta Jiménez vergeleek gisteren, 28 oktober 2006, die ijsmassa met het folteren. Het merendeel van de gevallen van foltering van Baskische nationalisten in Spanje blijft onzichtbaar onder water steken.
Met als objectief dit onmenselijke fenomeen te veranderen, heeft TAT- Torturaren Aurkako Taldeo(groep, vereniging tegen het folteren) een Asamblea Nacional de Víctimas de la Tortura (Nationale Assemblee van Slachtoffers van Foltering) geconvoceerd voor december 2006.
Vanaf 1978 werden door de Spaanse veiligheidsdiensten 35.000 arrestaties verricht, werden 10.000 personen in incomunicado-hechtenis gehouden, werden 7.000 personen gefolterd en vonden 6 slachtoffers de dood (vermoord door foltering).
Kroniek van een aangekondigde levenslange celstraf.
Iñaki De Juana Chaos wordt in januari 1987 in Madrid gearresteerd. Zijn penitentiaire omzwervingen brachten hem in bijna alle gevangenissen van Spanje. Markant is zijn verblijf in de gevangenis Salto del Negro op de Canarische Eilanden begin jaren 90, met drie hongerstakingen in 1992, uit protest en waarbij hij een ernstige nierinsufficiëntie opliep. Opvallend zijn ook de veelvuldige agressies op hem, gepleegd door gevangenisfunctionarissen te Jaén. Hij ontsnapte ook aan een moordaanslag door een gevangene van gemeen recht. Het is nog altijd niet uitgemaakt of die gevangene vrij spel kreeg of niet.
De hiernavolgende chronologie is een manifeste intentie, die aantoont dat men deze gevangene (en samen met hem, bij wijze van precedent, alle Baskische politieke gevangenen), met alle middelen levenslang achter de tralies wil houden.
Augustus 2004 - De Spaanse communicatiemedia maken de nakende vrijlating (na 18 jaar cel, inclusief strafvermindering) van De Juana bekend voor 25 oktober 2004.
22 oktober 2004 - De Audiencia Nacional maakt bekend dat de vrijlating verhinderd werd. De strafvermindering die gevalideerd werd door de Juzgado de Vigilancia Penitenciaria número 3 te Madrid, wordt door de Audiencia Nacional zomaar gesupprimeerd.
December 2004 - Iñaki de Juana publiceert 2 opinieartikels, El Escudo en Gallizo, in de Baskische krant GARA. Dit schrijven wekt heel wat beroering op.
7 januari 2005 - Associaties verwant met de PP eisen dat de nieuwe Código Penal (maximumstraf van 30 naar 40jaar en strafvermindering op het uitgesproken aantal jaren celstraf en niet op het wettelijke maximum) een retroactief karakter krijgt, zodat het Strafwetboek van 1973 niet meer kan toegepast worden op De Juana. Sommige rechters vonden dit al te gortig
8 januari 2005 - Magistraat van de Audiencia Nacional, Fernando Grande-Marlaska die rechter Santiago Pedraz vervangt, dagvaart Iñaki de Juana om op maandag, 10 januari 2004, te verschijnen als beklaagde en verklaringen te komen afleggen. De Openbare Aanklager, Ignacio Gordillo, stimuleert de berechting.
10 januari 2004 - Het uitvoerend bestuur van de Partido Popular verklaart openbaar de steun aan een manifestatie van AVT (Slachtoffers van het Terrorisme) tegen de vrijlating. Grande-Marlaska verordent de verdere opsluiting, om zo de nieuwe vrijlating van 9 februari 2005 te verhinderen.
11 januari 2005 - Vicepresidente van de PSOE-regering, María Teresa Fernández de la Vega, bevestigt dat het niet vrijlaten van De Juana een kalmerend effect heeft op een deel van de bevolking (PP-deel) en dat een groot schandaal vermeden werd.
12 januari 2005 - Minister van Justitie, Juan Fernando López Aguilar, verklaart dat vrijlatingen niet kunnen plaatsvinden als er voorafgaandelijk geen berouw werd betoond (dat staat niet in het strafwetboek als dusdanig).
13 januari 2005 - Het Openbaar Ministerie, magistraat Cándido Conde-Pumpido, politiek benoemd door de regering, verklaart dat men alle mogelijke vertragingsmanoeuvres aan het onderzoeken is om toch naar geen Etarras te moeten vrijlaten.
11 februari 2005 - De Audiencia Provincial van Madrid verdedigt zijn bevoegdheid om De Juana de strafvermindering toe te kennen, die in oktober door de Audiencia Nacional werd gesupprimeerd.
22 februari 2005 - De Audiencia Nacional supprimeert een aantal categorieën uit 2003 die aanleiding geven tot strafvermindering.
17 maart 2005 - De AN elimineert nog eens 6 maanden strafvermindering toegekend door de Audiencia Provincial in 2002.
13 juni 2006 - Santiago Pedraz, titularis van de rechtbank die De Juana zal berechten voor 2 opinieartikels verwerpt de klacht en gaat akkoord met een invrijheidstelling op 3 augustus 2005.
14 juni 2006 - De regering van de PSOE beveelt het Openbaar Ministerie om in beroep te gaan tegen elke vrijlating van om het even welke Etarra (en er zijn er heel wat op komst). De minister van Justitie, Juan Fernando López Aguilar, verzekert: Wij zijn nieuwe beschuldigingen aan het construeren om te vermijden dat opgesloten Etarras op straat komen. De woordvoerder van de PSOE in de Cortes, Diego López Garrido, beknt dat de regering alle sin het werk stelt zodat De Juana niet kan vrijkomen.
17 juni 2006 - Magistraat Santiago Pedraz bevestigt zijn beslissing om De Juana. niet te procederen.
6 juli 2006 - Minister van Justitie, Juan Fernando López Aguilar, verzekert dat er alles aan gedaan wordt zodat er geen voortijdige vrijlatingen gebeuren, en hij voegt er aan toe dat er aanwijzingen zijn dat De Juana vanuit zijn cel contacten blijft onderhouden met ETA.
7 juli 2006 - De AN verwerpt de weigering van Pedraz daterend van 17 juni 2006 en beveelt Pedraz een aanklacht op te stellen voor lid van gewapende organisatie, voor terroristische bedreigingen en beveelt ook de vrijlating te verhinderen.
9 juli 2006 - De president van de Sala de lo Penal de la Audiencia Nacional, Javier Gómez Bermúdez, ontkent dat de aanklacht tegen Iñaki de Juana het gevolg is van politieke druk.
10 augustus 2006 - Pedraz procedeert tegen Iñaki de Juana. Vijf gevangenisfunctionarissen verklaren voor de rechter dat ze zich bedreigd voelen door de artikelen van De Juana. Er zal een proces komen en in afwachting zal De Juana preventief vastgehouden worden.
7 augustus 2006 - Hongerstaking van 63 dagen door De Juana als protest tegen zijn behandeling. De laatste 10 dagen wordt hij onder dwang gevoed (tegen alle internationale verklaringen in), omdat men vreest voor rellen bij zijn overlijden, maar vooral omdat men hem levenslang wil laten rotten in zijn cel.
9 oktober 2006 - Het Openbaar Ministerie oordeelt dat de gevorderde strafmaat van 96 jaar buiten alle proporties is en stelt 6jaar voor.
27 oktober 2006 - Proces tegen Iñaki de Juana Chaos gaat van start in de Audiencia Nacional. Het Openbaar Ministerie heeft intussen de klacht behorende tot een gewapende organisatie verworpen, omdat de beklaagde geen twee maal voor éénzelfde feit kan veroordeeld worden. Het Openbaar Ministerie, bij monde van Fernando Burgos, geeft het tribunaal twee mogelijkheden: veroordeling voor een delict van verheerlijking van het terrorisme, met 4 jaar celstraf of veroordeling voor een delict van uiten van bedreigingen, met 13 jaar celstraf.
De president van de regering, José Luis Rodríguez Zapatero, heeft gisteren 27 oktober 2006 in een informeel gesprek met journalisten verklaard dat Iñaki de Juana Chaos behoort tot diegenen die het vredesproces steunen.
Die verklaring werd afgelegd in de gemeente San Leonardo de Yagüe (Soria), waar hij op bezoek was bij de ondernemingPuertas Norma. Hij voegde er aan toe dat de verklaring van De Juana, als zouden de artikels pure politieke kritiek zijn en niets meer, steek houdt en coherent is. Hij is tot dit besluit gekomen als gevolg van de informatie waarover hij beschikt.
Als die informatie van Zapatero klopt, en ik twijfel er niet aan, waarom vraagt Fernando Burgos (zie foto) dan nog een straf?
Mariano Rajoy is uiteraard een andere mening toegedaan. Op een meeting, in het Salón del Tinell te Barcelona, vroeg hij openlijk aan Zapatero waartoe die uitspraak dan wel moest dienen, en of Zapatero het lef had dit voor de televisie tegenover alle Spanjaarden te herhalen. Hij voegde er aan toe: Ik nodig hem uit dit zo vlug mogelijk te doen.
NOOT: de uitspraak over de strafmaat volgt waarschijnlijk volgende week.
Vandaag is dan het proces tegen Iñaki de Juana Chaos van start gegaan, die al op 25 oktober 2004 moest vrijgelaten worden. Intussen bleef hij preventief 2 jaar langer in de cel in afwachting van dit proces. Als protest ging De Juana 63 dagen in hongerstaking. Hij wordt beschuldigd van 6 misdaden wegens dreiging in twee opinieartikels, die gepubliceerd werden in de krant Gara. Openbaar Aanklager, Jesús Alonso, eiste hiervoor 96 jaar gevangenisstraf. Zijn superieur, Javier Zaragoza, vond die strafmaat buiten alle proporties en stelde 6 jaar voor. Jesús Alonso weigerde daarop de staat te vertegenwoordigen als Openbaar Aanklager in het proces van vandaag.
Iñaki de Juana Chaos ontkent dreigingen te hebben willen uiten tegen de personen in het artikel vermeld, en verklaarde dat het zijn bedoeling was een pure politieke kritiek te schrijven. Hij wees ook de aanklacht van de hand dat de gevangenissen die hij vernoemde, een indicatie waren voor ETA om aanslagen te plegen. Op de vraag van de eisende partij wat hij zou doen als hij de gevangenis zou mogen verlaten, terug integreren in ETA of in de gemeenschap, antwoordde hij zelfverzekerd: Mijn enig doel is boeken schrijven en samenwerken met uitgeverijen.
Het Openbaar Ministerie heeft intussen de klacht behorende tot een gewapende organisatie verworpen, omdat de beklaagde geen twee maal voor éénzelfde feit kan veroordeeld worden. Het Openbaar Ministerie, bij monde van Fernando Burgos, gaf het tribunaal twee mogelijkheden:
veroordeling voor een delict van verheerlijking van het terrorisme, met 4 jaar celstraf of
veroordeling voor een delict van uiten van bedreigingen, met 13 jaar celstraf
Dit is de kat bij de melk zetten. Wat denkt u dat de rechters zullen kiezen?
De twee artikels waarvan sprake zijn El Escudo en Gallizo gepubliceerd in Gara op 12 en 30.12.2004.
Euskadi is de meest katholieke regio van Spanje en toch lopen de kerken er leeg. Dit is niet te wijten aan de alles kan- en niets is verboden-mentaliteit van de hedendaagse permissieve subcultuur. Integendeel, de Basken weten nog altijd wat waarden betekenen. En ook al willen ze daar een socialistisch tintje aan geven, het blijven de waarden van onze christelijke beschaving.
Wat is dan wel de reden?
De Kerk heeft in de Spaanse burgeroorlog gecollaboreerd met de fascistische dictatuur, en de onwettige en bloedige staatsgreep gezegend met het kruis en omgedoopt tot een Cruzada (een kruistocht). Zoiets vergeten de strengkatholieke Basken nooit! De Kerk heeft een historische schuld te vereffenen ten overstaan van het Baskische volk.
Een merkwaardig satirisch boek over die periode verscheen van de hand van Luis Otero (zie foto):
En el nombre de Franco, del Hijo y del Espíritu Santo Memoria de un tiempo en que caminábamos por el imperio hacia Dios sabe donde
(In de naam van Franco, de Zoon en de Heilige Geest. Herinnering aan een tijd toen we samen optrokken voor een heerschappij naar God weet waar naartoe).
Heeft de Kerk zich intussen niet aangepast?
Eergisteren, op 24 oktober 2006, sprak de woordvoerder van de CEE- Conferencia Episcopal Española (Spaanse Bisschoppenconferentie), Juan Antonio Martínez Camino, de volgende gevleugelde woorden:
Morele principes moeten regelmatig herhaald worden. Om moeilijkheden op te lossen, is dialoog het beste middel. Als we spreken over dialogeren, dan moet het duidelijk zijn dat wij niet naar ETA refereren. Politiek dialogeren met ETA is immoreel. Dat, en dit alleen, is het enige officiële standpunt van de Conferencia Episcopal Española. Hij verwees hiermee naar een Herderlijk Schrijven, getiteld: Valoración moral del terrorismo en España, de sus causas y de sus consecuencias, uit 2002 (klik hier), en verstuurd naar alle bisdommen in Spanje. Over het staatsterrorisme met doodseskaders en huurlingen heeft de CEE uiteraard geen mening. Dat hij die uitspraak misbruikte op een persconferentie tegen een wetsvoorstel op biomedisch onderzoek, toont aan dat de Spaanse clerus in hetzelfde bedje ziek is als de PP. De heimwee naar Franco is nog zeer groot bij beide.
Het zal u opgevallen zijn dat ik over de Spaanse clerus spreek, en niet over de Baskische. Ik zou het mezelf nooit vergeven hen over de dezelfde kam te scheren. Om geen verwarring te scheppen, raad ik u aan het artikel De Baskische Kerk uit mijn webstek te lezen.
Twee kopstukken van het Spaanse episcopaat, kardinaal Rouco van Madrid en kardinaal Cañizares van Toledo, hebben in dit jaar 2006, tijdens een zomercursus, ethisch-theologische bezinningen ten beste gegeven. Daarin verdedigden zij La unidad de España mantener intacta (de eenheid van Spanje onaangeroerd houden). Dit is voor het Spaanse episcopaat de ethische kwestie bij uitstek! Die zomercursus heeft een wervelstorm veroorzaakt.
Tot voor kort beschouwde Europa het conflict tussen Spanje en ETA als een interne, binnenlandse aangelegenheid. Vandaag is die stelling teruggefloten.
Het Europees Parlement heeft vandaag 25 oktober 2006 omstreeks 12.30 u, na een woelige zitting, zijn steun betuigd aan het op gang zijnde vredesproces in Spanje. De resolutie tot steun (er is dus geen sprake meer van inmenging in binnenlandse aangelegenheden) is er gekomen met een kleine meerderheid: 321 stemmen voor, 311 stemmen tegen en 24 onthoudingen. Kort samengevat luidt de resolutie als volgt: Steun aan de strijd tegen het terrorisme aan de ene kant, en steun aan het initiatief tot vrede (onderhandelen met ETA) aan de andere kant.
Niettegenstaande een ontluisterende campagne van de PP, met leugenachtige en bedrieglijke argumenten tegen de resolutie, wordt het conflict nu internationaal als politiek probleem erkend.
Op de cartoon van Tasio verwijst het weghollende ventje naar het politieke "zwaargewicht" Mariano Rajoy van de PP.
Houding van de N-VA (lid van de EVP)
Het Baskisch vredesproces vinden we als N-VA een belangrijke aangelegenheid. Zelfs zo belangrijk dat Brepoels tegen de EVP-resolutie stemde (ondanks zware PP- en andere fractiedruk) en zich onthield bij de socialistische resolutie (wegens teveel Spaansbinnenlands getint). Zij heeft ook een stemverklaring afgelegd.
Stemverklaring door Friede Brepoels: resoluties vredesproces in Spanje
Wij betreuren het feit dat er geen gezamenlijke resolutie tot stand kon worden gebracht; binnenlandse partijpolitieke verschillen over de weg die bewandeld moet worden, zijn te groot. Nochtans is iedereen het erover eens dat een dialoog de enige weg is naar een vredevolle oplossing. Hiervoor zullen alle democratische krachten zich moeten verenigingen om een politieke oplossing tussen alle volkeren in Spanje mogelijk te maken. Het kan dan ook niet dat vooraf reeds elk democratisch proces wordt veroordeeld, dat een wijziging van de interne grenzen van de EU inhoudt, gebaseerd op het zelfbeschikkingsrecht. Meteen worden ook alle democratische en vredevolle processen naar meer autonomie en onafhankelijkheid in andere Europese lidstaten veroordeeld. Neem nu België, waar de roep naar Vlaamse onafhankelijkheid steeds luider klinkt. Regionalisering en Europeanisering kunnen heus wel hand in hand gaan.
Mijn partij, de N-VA staat voor een vredevol Europa waar alle volkeren de kans krijgen zich te ontplooien, vertrekkend vanuit het zelfbeschikkingsrecht en in een geest van "eenheid in verscheidenheid". Dit debat over een mogelijke vredevolle oplossing kan dan ook niet worden verengd tot een debat over terrorisme alleen.
Spanje blijft de wereld verbazen met zijn innovaties, vooral inzake jurisprudentie.
Tussen februari 2003 en juli 2005 werden 116 Basken gearresteerd waarvan de beschuldigingen nog uitgevonden dienden te worden. Hun namen verschenen wel in de pers en 18 zitten er nu, 17.09.2006, op de beschuldigdenbank terwijl 85 anderen hun beurt afwachten. De toenmalige PP-minister van Binnenlandse Zaken, Mariano Rajoy, verklaarde op een bepaald ogenblik schaamteloos: We hebben 35 personen gearresteerd en nu zullen we in de commissariaten zien waarvan we ze kunnen beschuldigen.
In het proces van de preventieve arrestaties, op 22.09.2006, bleek dat elk bewijs ontbrak. In december 2002 werden de eerste vermeende verantwoordelijken voor de ledenwerving van ETA gearresteerd (door de Franse politie). Drie maanden later (februari) werden nog eens 15 Baskische burgers opgepakt. In april volgde een nieuwe arrestatiegolf. Niemand werd opgepakt na een aanslag of een andere criminele daad. Niemand was een aanslag aan het voorbereiden. Sommigen zouden verklaard hebben, dat ze al eens gevraagd waren om lid te worden, maar dat hadden ze geweigerd. Toch werden ze gearresteerd en aangehouden.
De grootste verrassing kwam toen de advocaten van de verdediging constateerden dat niemand (ook zij niet) de documenten hadden gezien die de aanleiding zouden geweest zijn tot de arrestaties. De Franse politie had de gecodeerde namen doorgegeven aan de Spaanse UCI en die hadden zonder meer beslist om tot arrestatie over te gaan! Als hun naam op de lijst stond was meteen bewezen dat ETA in hen geïnteresseerd was! Stond de naam er twee keer op dan moesten ze wel van ETA zijn!
De aangeklaagden hebben, op enkelen na, allemaal verklaard dat ze gefolterd werden (zal dat ook preventief gebeurd zijn?). Het gevolg hiervan zijn zelfbeschuldigingen en beschuldigingen van anderen. Zo bekenden beklaagden uit Navarra dat ze het huis van een gemeenteraadslid van de UPN uit Pamplona schaduwden. Later bleek dat dit huis niet eens bestond! Anderen bekenden een politieman geschaduwd te hebben, maar ze konden niet zeggen over wie het ging...
Hoewel enkelen slechts 16 jaar oud waren bij hun arrestatie werden ze toch gedurende drie dagen geïsoleerd (incomunicado).
Voor een buitenstaander mag het verbazend klinken dat de 27 getuigen ten laste van het Openbaar Ministerie (op één na) allemaal politiemannen waren!
Met militair machtsvertoon is de Guardia Civil gisteren, 23.10.2006, binnengevallen in een aantal Herriko Tabernak (volkskroegen, vooral gefrequenteerd door nationalisten). Een Herriko Taberna is makkelijk te herkennen, er hangt altijd een Ikurriña aan de voorgevel, soms geflankeerd door een Arrano Beltza (de vlag van Navarra met de zwarte adelaar).
Het Hooggerechtshof had een bevel uitgevaardigd, die onmiddellijk van kracht werd, om alle Herriko Tabernak in Euskadi en Navarra in kaart te brengen, en de volledige inboedel te inventariseren. De bedoeling is de kroegen en de inboedel in beslag te nemen en ten gelde te maken. Het Hooggerechtshof baseert zich daarvoor op de L.O.P.P.-Ley Orgánica de Partidos Politicos (Wet op de partijen) van 27 maart 2003. Daarin staat dat de politieke partijen Herri Batasuna, Euskal Herritarrok en Batasuna buiten de wet gesteld worden, dat hun lokalen verzegeld moeten worden en dat al hun bezittingen moeten aangeslagen worden.
Wat hebben de Herriko Taberna daar nu mee te maken?
De jarenlange indoctrinatie van de regeringen en de regimepers heeft één constante teweeggebracht: Alle Basken zijn terroristen. Batasuna en ETA zijn één pot nat. De Herriko Tabernak zijn een verzamelplaats voor o.a. Batasuna-leden en zijn dus ook van ETA.
In Bizkaia werd binnengevallen in Santutxu, Portugalete en Durango. In Gipuzkoa werd binnengevallen in de twee Herriko Tabernak uit de Juan de Bilbaostraat in Donostia en in die uit de wijk Gros. In Zarautz werd binnengevallen in de Herriko Taberna op de Plaza de la Música. In Araba kwamen de Herriko Tabernak van en Salvatierra-Agurain en die uit de Calle Ramiro de Maeztu in Vitoria-Gasteiz aan de beurt. In Navarra kregen 5 kroegen bezoek: 2 in Pamplona en de rest in Tudela, Leitza en Tafalla.
Een historische leider van Herri Batasuna, Tasio Erkizia, noemde de invallen een wilde agressie, directe provocatie, militaire bezetting met het oog op het nogmaals criminaliseren van de Ezker Abertzaleak (de linkse nationalisten).
De Código Penal (Strafwetboek) van 1973 voorzag in een maximumstraf van 30 jaar, ongeachte of de beklaagde tot 100 of tot 3000 jaar werd veroordeeld. Bij het vervullen van bepaalde voorwaarden (universitaire studie b.v.) of na het uitzitten van ¾ van de straf kon er strafvermindering worden toegekend. In de praktijk betekende dit dat een veroordeelde na 15 of 20 jaar cel (al naar gelang) kon vrijkomen.
De poppen gingen aan het dansen toen de eerste Etarras moesten vrijgelaten worden. De redenering meerdere moorden moeten strenger gestraft worden dan één moord is nog te verdedigen, maar de maximumstraf was intussen bepaald op 30 jaar, jaren genoeg dus om een onderscheid te maken. Dit is intussen aangepast naar 40 jaar maximum, evenwel zonder terugwerkende kracht. Er moesten dus drastischer middelen gevonden worden.
De veroordeling van meerdere bloeddelicten mondde uit in veroordelingen van honderden tot zelfs duizenden jaren, al naar gelang het aantal misdrijven. Dit werd de aanleiding om vlug-vlug de wet naar de hand van de gezagvoerders te zetten. De strafvermindering, voorzien in de Código Penal van 1973 kon oplopen tot meerdere jaren. Als je op die manier 14 jaar verzameld had, kon je vrijkomen na 16 jaar cel (30 jaar maximum 14 jaar strafvermindering). Dat moest kost wat kost vermeden worden, dus liet men die 30 jaar voor wat het was en begon men te rekenen op het totale aantal jaren uitgesproken in de veroordeling (3000 jaar - 14 jaar strafvermindering heeft, eufemistisch uitgedrukt, een heel ander resultaat). De eerste Etarra op wie die doctrine werd toegepast, was Unai Parot.
Na Parot volgden nog een hele reeks Etarras die opgesloten blijven (terwijl ze al vrij moesten zijn), zoals Domingo Troitiño Arranz, die moest vrijkomen op 5 mei 2006, en José Antonio López Ruiz Kubati, die moest vrijkomen op 24 juli 2006. Al naar gelang moeten ze nu in de cel blijven tot ten vroegste 2011 en sommigen zelfs tot 2020. Tegen die tijd zullen wel nieuwe drogredenen gevonden worden om hen levenslang te laten rotten in de cel.
Is dit een verdediging van hen die bloedige aanslagen hebben gepleegd? In geen geval. Zij verdienen een zware , maar rechtvaardige straf, die niet aangepast wordt al naar gelang de omstandigheden.
Is dit een aanklacht tegen de supranationale rechtstaat Spanje? In ieder geval. Men kan zo maar niet goedschiks, kwaadschiks wetten aanpassen al naar gelang de omstandigheden. Dit is een rechtstaat onwaardig en ruikt naar willekeur!
Op de ex-generaal van de Guardia Civil, Enrique Rodriguez Galindo, verantwoordelijk voor o.a. de moord op Lasa en Zabala, werd de doctrine Parot niet toegepast. Er werd een doekje voor het bloeden gevonden door te stellen dat men hem vrijliet op basis van gezondheidsredenen. Die basis wordt evenwel alleen toegepast op de ons-kent-ons-vriendjes en niet op Baskische politieke gevangen (zie Bautista Barandella).
Gisteren, 21.10.2006, werden meer dan 400 nationalistische jongeren manu militari tegengehouden aan de Spaans-Franse grens door zowel de Spaanse politie als de Franse politie (Guardia Civil en CRS chargeerden buiten alle proporties). Zij waren op weg van Hondarribia (Gipuzkoa) naar Hendaye (Lapurdi) om deel te nemen aan de Gazte Eguna (Dag van de Jeugd), georganiseerd door SEGI. De Gazte Eguna greep plaats in Senpere (Saint Pée sur Nivelle). Een aantal jongeren was er via de zee ,in rubberbootjes, toch in geslaagd de bijeenkomst te bereiken.
De autoriteiten verklaarden de preventieve tussenkomst noodzakelijk als bescherming van de openbare orde. Als fascisten als Falange verzamelen blazen, zijn er geen maatregelen nodig om de openbare orde te beschermen. De resultaten zijn er dan ook naar (zie artikel Het Spaanse ras van 13.10.2006).
Voor vandaag, 22 oktober 2006, werd in Iruñea opgeroepen tot een manifestatie door Askatasuna (wat de vrijheid betekent), een organisatie die ijvert voor de rechten van de politieke gevangenen.
Zij klagen de veelvuldige politieke en antidemocratische houding aan van de Audiencia Nacional te Madrid en de Tribunal Correccional te Parijs, twee uitzonderingsrechtbanken.
In een motie stellen zij:
Wij eisen,
1. dat de wettelijkheid terugkeert
2. dat de politieke tribunalen die hun oorsprong vinden in de Inquisitie en in de Francodictatuur verdwijnen
3. dat Parijs en Madrid stoppen met aanhoudingen waarbij politieke motieven spelen
4. dat de nachtelijke aanhoudingen en geweld tegen personen en eigendommen verdwijnen
5. dat er geen zogezegd bewijsmateriaal gebruikt wordt op basis van zelfbeschuldiging bij foltering
6. dat de incomunicado-opsluiting, die alleen dient om bekentenissen te bekomen via foltering, verdwijnt
7. dat preventieve gevangenschap niet gebruikt wordt als straf of als anticipatiemiddel op een eventuele toekomstige straf
8. dat de gerechtelijke stukken niet enkel en alleen gebaseerd zijn op inlichtingen door de politie
9. dat het vermoeden van onschuld altijd wordt gerespecteerd
10. dat het gebruik van het buitengewone strafrecht tegen de vijand verdwijnt
11. dat het recht op verdediging gewaarborgd wordt en hersteld, zonder het achterhouden van documenten, inlichtingen, getuigenissen, deskundigen of welk ander bewijs dan ook
12. dat de getuigenis van zogezegde politiedeskundigen, die als enige bewijslast dienen, worden geweerd
13. dat alleen bewijslast, zonder enige redelijke twijfel, de strafmaat mede bepaalt
14. dat de georganiseerde lekken en de parallelle gemanipuleerde processen, gevoerd in de media, verdwijnen
15. dat de veroordelingen niet gebaseerd zijn op politieke voorkeuren of op wraak
16. dat de in het leven geroepen Parotdoctrine (levenslange straf na uitzitten van straf) wettelijk en juridisch wordt afgeschaft
17. dat vanuit louter juridisch standpunt de wettelijke en natuurlijke rechtspraak terugkeert.
Daarom vragen wij de afschaffing van de Audiencia Nacional te Madrid en de Tribunal Correccional te Parijs.
Het Baskische parlement verwierp gisteren, 20 oktober 2006, een voorstel van de PP die de Guardia Civil in de bloemetjes wilde zetten. De PP wilde o.a. hulde brengen aan de reddingseenheid van de GC die in de bergen opereert. De tegenstemmers waren PNV, EA, EB, EHAK en Aralar.
De motivatie tot verwerping werd verwoord door Xavier Agirre, huidig lid van het directiecomité van de PNV in Araba: Mijn partij (PNV) erkent de moed van het reddingsteam, maar zal nooit een algemene lofrede aanvaarden voor de instelling Guardia Civil die een toevluchtsoord is voor personen die zich verlaagd hebben, en nog steeds verlagen, tot foltering, voor personen die staatsgrepen pleegden, voor personen die doodseskaders organiseerden, voor personen die handelden in drugs om de Baskische jeugd te vernietigen, voor personen die smeergeld aanvaardden of voor personen die meerdere malen Olentzero hebben ontvoerd.
Volgende woensdag, 25 oktober 2006, stemt het Europese Parlement een resolutie die steun moet verlenen aan de regering Zapatero in de lopende vredesonderhandelingen.
De PP heeft dat zo niet begrepen en bij monde van de EVP (Europese Volkspartij) van Wilfried Martens (die de PNV dumpte voor de PP, om aan de macht te blijven), werd een nieuwe resolutie ingediend, die poneert dat het onaanvaardbaar is een politieke prijs te betalen, opdat de gewapende organisatie alle geweld zou stoppen. De PP weet blijkbaar niet dat ETA 8 maanden geleden, op 22 maart 2006, een permanent staakt-het-vuren afkondigde en dit tot nu toe correct naleefde (werd bevestigd door 3 regeringscommissies die op de uitvoering ervan moesten toezien).
Als het akkoord al zou geschonden worden, dan is de PP, met haar hatelijke campagnes, verantwoordelijk.
De PP beschuldigde onlangs premier Zapatero ervan dat hij onderhandelde met ETA terwijl de gewapende organisatie een aanslag pleegde op Joseba Pagazaurtundua. De PP is niet aan de eerste leugen toe (de hersenspoeling bij de aanslagen in Madrid waren het voorlopige laagtepunt).
De directeurgeneraal, José Manuel Rodríguez Uribes, van de organisatie Apoyo a las Víctimas del Terrorismo (die organisatie Hulp aan de Slachtoffers van het Terrorisme is opgericht in de schoot van de PSOE-regering en dus niet te verwarren met Asociación Víctimas del Terrorismo Slachtoffers van het Terrorisme, die verwant zijn met de PP), beschuldigt de PP ervan de slachtoffers van het ETA-geweld en het verdriet van de families te misbruiken tegen de regering, die over vrede wil onderhandelen. Hij kwalificeert de uitspraak van de PP, als zou Zapatero onderhandeld hebben met ETA, terwijl de gewapende organisatie een aanslag pleegde op Joseba Pagazaurtundua, als vals, leugen en bedrog. De PP misbruikt het terrorisme en het leed van de slachtoffers alleen voor eigen politiek belang.
Eergisteren, 17.10.2006, werd het verzoek van Filipe Bidart, uit Baigorri in Iparralde, tot voorlopige invrijheidstelling voor de tweede maal afgewezen. Hij voldeed nochtans aan alle voorwaarden en werd door 3 gerechterlijke instanties gesteund. Ook in Frankrijk worden Baskische politieke gevangenen als slachtvee behandeld. Filipe Bidart is een militant van Iparretarrak (IK). Hij was één van de meest gezochte militanten in Frankrijk in de jaren 80. Hij ontpopte zich tot één van symbolen bij uitstek van het Baskisch verzet in Iparralde door zijn niet aflatende verdediging van de Baskische identiteit. Hij werd, bij een politieoperatie op 20 februari 1988, gearresteerd in Bokale in de omgeving van Bayonne, waarbij zijn kompaan Totte Etxebeste zwaar werd gewond. In november 1992 werd hij veroordeeld tot 20 jaar cel. Dat betekent dat hij na ¾ van zijn straf te hebben uitgezeten in aanmerking kwam om van af februari 2003 voorwaardelijk vrij te komen.
29 februari 2004
Bidart vraagt de toepassing van voorlopige invrijheidstelling. Hij heeft een plek gevonden om te wonen en te werken in Montpellier.
06 juli 2004
Het Tribunaal van Reims dat de invrijheidstelling moet goedkeuren, wijst het verzoek af op grond van het feit dat Bidart zijn ideeën nog niet heeft verloochend. Het Hof voegt er nog aan toe dat een nieuwe aanvraag pas een jaar later in overweging kan genomen worden. Zijn advocaat spreekt van een politiek besluit en vraagt zich af of men misschien de Marseillaise moet zingen om vrij te komen.
03 september 2004
Het comité Filipe Aska! (Filipe vrij!) wordt opgericht.
26 oktober 2004
Filipe Aska!, roept op, gesteund door verscheidene groepen, tot een betoging in Baiona en voegt er aan toe reeds 1.000 handtekeningen te hebben verzameld voor de vrijlating van Bidart.
30 oktober 2004
Een duizendtal personen betoogt in Baiona onder de leuze Filipe aska, euskal preso politikoak aska (Filipe vrij, Baskische politieke gevangenen vrij).
5 november 2004
Een Tribunal te Parijs analyseert het aangetekende beroep van Bidart tegen de uitspraak van Reims.
19 november 2004
De uitspraak van het hof te Parijs wordt gevonnist: Er zijn onvoldoende garanties over de verblijfsplaats en de duur van zijn arbeidscontract, en er is ook te weinig gedaan om de slachtoffers te vergoeden. Voor Filipe Aska!, andermaal een politieke zaak.
07 juli 2005
Bidart dient een tweede verzoek in, gestaafd met een arbeidscontract voor onbepaalde duur en een stabiele verblijfsplaats te Béziers.
15 oktober 2005
Massale samenscholing voor het Tribunaal te Baiona, waar Filipe Aska! verklaart al 4.500 handtekeningen te hebben verzameld.
10 december 2005
Meer dan 800 personen geven gehoor aan de oproep van het steuncomité.
13 december 2005
Het Tribunaal van Troyes analyseert de tweede aanvraag van Bidart. De rechtzitting grijpt plaats in de gevangenis van Clairvaux.
03 januari 2006
De verdediging van Bidart hekelt de procedure als een politiek kruisverhoor.
26 januari 2006
Het Tribunaal van Troyes geeft toe dat er positieve elementen te bespeuren zijn, maar dat er onvoldoende inspanning geleverd werd om de slachtoffers te vergoeden. Bidart krijgt 8 maanden de tijd om dit in orde te brengen.
22 september 2006
Filipe Aska! informeert dat de beslissing, ondanks de wettelijke hervormingen van mei jl., in handen blijft van een speciaal tribunaal, en drukt de vrees uit over het politieke karakter van dit tribunaal.
30 september 2006
700 personen manifesteren nogmaals in Baiona voor de vrijlating van Bidart en voor de rest van de politieke gevangenen.
02 oktober 2006
Het speciaal tribunaal onderwerpt Bidart aan een verhoor via videoconferentie van uit de gevangenis van Clairvaux over politieke aangelegenheden.
17 oktober 2006
Het Tribunaal van Parijs verwerpt het tweede verzoek. Nochtans was de directeur van de gevangenis van Clairvaux, de procureur en de rechter van Troyes voorstander van vrijlating. De schande duurt voort. Filipe Bidart zit nu al 18 jaar en 9 maanden vast.
