Het is alweer een tijdje geleden dat ik deze blog nog heb aangevuld. Maar … geen nieuws is goed nieuws.

Mordogan leeft, net als wij, op het ritme der seizoenen. De dingen herhalen zich. En het meeste over deze streek heb ik al in vorige artikeltjes geschreven.

Wat wel anders is dan de vorige jaren zijn de bezoekjes van familie en vrienden uit België, die nu meer gespreid verlopen. Eigenlijk is dat voor ons telkens weer vakantie. Voor ons zijn het momenten waarop we er eens op uit trekken met ons bezoek en dan ontdek je opnieuw dingen die je als ‘normaal’ ervaart omdat ze behoren tot je dagdagelijkse leven.

Niet alleen in België voel je de gevolgen van de klimaatswijziging. Waar april en mei voor België abnormaal warm waren, was het weer hier abnormaal koud. Maar vanaf eind mei schoot de thermometer als een pijl in de lucht en juni en juli waren abnormaal heet. Augustus is dan weer minder heet dan normaal en er is vrij veel wind.

De gevolgen van de economische en financiële crisis zijn ook hier voelbaar. De Turkse lira lijkt in vrije val te zijn en verloor het laatste half jaar een kwart van zijn waarde. Voor wie Turkije bezoekt mag dit al een goede zaak zijn, voor de bevolking hier is dit in vele gevallen dramatisch. In de steden bijvoorbeeld betalen vele mensen hun huur in ‘harde valuta’ (euro of dollar) wat hun koopkracht serieus aantast.

Intussen is het hier ook ramadan. Degenen die het volgen (en hier is dat zeker niet de meerderheid van de bevolking) hebben het niet makkelijk. De periode waarin men niet mag eten of drinken omvat twee derde van de dag en met het weer hier, is dit een beproeving. Dit weekend hielden de christenen (Armeniërs, orthodoxe christenen) hun ‘druivenvasten’. Dit gaat terug naar de pre-christelijke traditie. Men mag geen druiven van de nieuwe oogst eten tot zij gezegend zijn. In verschillende kerken worden de druiven gezegend, daarna vermengd met niet gezegende druiven om daarna uitgedeeld te worden aan de mensen. Het feest symboliseert de vruchtbaarsheidrites uit een ver verleden.

Tegelijk heb je in deze periode overal de dorpsfestivals. Normaal is dat een hele dag feest maar met de ramadan (die in de dorpen veel meer wordt opgevolgd dan in de steden) is dit moeilijk te combineren. Toch blijven de festivals leuk met de streekeigen specialiteiten. Het laatste dat we hebben ontdekt is ‘olijvenconfituur’ en dat is heel lekker.

Tenslotte nog dit. Onlangs liep ik in onze supermarkt en vond daar sigarettenaanstekers. Ze hadden de beeltenis van ‘manneken pis’. Of hoe een stukje van ‘de Belgische cultuur’ ongemerkt is overgewaaid naar Turkije.