TRANSIB
Inhoud blog
  • Check mijn bericht
  • 't ZIT ER BIJNA OP ( Zaterdagavond vanuit Kyiv )
  • KIEV - Donderdag namiddag
  • KIEV --- Dinsdag 19/1
  • ZOALS BELOOFD...

    Zoeken in blog



    Van Moscow naar Peking
    18-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.PRINSES ODESA

    Beste en lieve bloggers en blogsters,

    Het is zover. Gistermorgen ( zondag ) ben ik met de nachttrein uit Moskow in Kiev aangekomen waar Kim me stond op te wachten. Snel de bagage gedropt in het superconfortabel appartement dat Kim geregeld heeft en dan snel naar dat kleine wonder. Het is een fijn gevoel om zo een klein meisje in de armen te nemen. Het is echt een schatje. Ik probeer hier nog een fotoke aan toe te voegen en hoop dat het me lukt.

    Chantal is dan zondagavond laat rond 23 uur toegekomen. En ze heeft tot vandaag rond de middag moeten wachten om haar kleindochtertje te koesteren. Ik liep over van medelijden, maar dan was de vreugde ook zeer groot. 

    Vandaag hebben we ook een eerste poging ondernomen om de stad te verkennen. Hoezo poging? Beste lezers, jullie moeten weten dat Oekraïne waarschijnlijk het armste land is uit onze westerse wereld en dat zie je in de stad. Net zoals in de rest van de wereld heeft het hier zwaar gewinterd en is er een enorme hoeveelheid sneeuw gevallen. En gezien de stad geen geld meer heeft, is er ook geen zout meer en zijn er ook geen medewerkers meer om sneeuw te ruimen. De voetpaden zijn bedekt met een laag onregelmatig en gevaarlijk ijs van een tiental centimeter dikte.

    Chantal en ikzelf lossen mekaar geen armbreedte en ondanks elke voorzichtige stap schuiven we regelmatig eens uit en kunnen ons nauwelijks recht houden. Deze stad moet zeer ondankbaar zijn ( en dat is zacht uitgedrukt ) voor ouderen van dagen en gehandicapten.

    Voor de rest heb ik me vandaag beziggehouden om een programma uit te werken voor de rest van de week. En zo te zien, zal de week te kort zijn. Er is hier veel te bezoeken en aan de snelheid aan dewelke wij ons kunnen voortbewegen, veronderstel ik dat er nog één en ander zal moeten schrappen uit het programma.

    En ik probeer ook nog te tijd te vinden om een paar belevenissen van de vorige dagen/week nog neer te schrijven, want ik ben bijlange nog niet uitverteld.

    Slaap lekker en morgen gezond zeer op.

    Vanuit Kyiv, lieve groetjes.












    18-01-2010, 18:46 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    16-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.BLIND DATE op zaterdag namiddag

    Lap, ik heb het weer zitten!

    Alvorens vanavond deze overweldigende stad te MOETEN verlaten heeft Kim nog gauw voor een varrassing gezorgd. Na de middag heeft hij voor mij een blind date georganiseerd me Masha.

    Masha werkt voor MSF/AZG in Moskow en gaat me een paar spullekes brengen die mee moeten naar Kyif.

    Kim heeft dit soort afspraakjes al meermaals versierd voor zijn ouwe heer. De eerste keer, een zestal jaar geleden, in de Dansartstraat in Brussel. Op dat moment beleefde in nog " mijn onzekere jaren " dus aftershave, haarlak, zit me jasje goed, zit men dasje goed...

    Na een voorzichtige en aftastende kennismaking bleek dat mijn date een gedreven boxer ( boxter? ) was en dikke Duvels dronk.

    No need to tell you dat het een geweldige avond geworden is.

    En straks? Als je van mij niet meer hoort zal het ook weer goed geweest zijn he!

    Do Svidanya

    WiGi

    16-01-2010, 13:13 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MOSKOW IN DE WINTER ( Vrijdagavond )

    Een goeden dag aan allemaal,

    Ik denk niet dat het een goed idee is om je EERSTE bezoek aan Moskow in de winter te plannen. De koude is niet eens het probleem, dat is een kwestie van de juiste kledij.

    De besneeuwde stad, het kressen van de winterbanden over het ijsbedekte wegdek en de duister geklede mensen geven niet direct een swingende indruk. Het asfalt is zwart en de hardbelopen sneeuw. M.a.w. je moet continu naar de tippen van je schoenen gluren om niet met je bek tegen de vlakte te gaan. En elke nacht leggen ze er een dun laagje sneeuw bovenop.

    Wat me wel opvalt is dat de Moskovieten zich met grote klasse kleden. Veel pels  ( natuur of vals, 'k zou ni weten ) en vooral ook de zeer verzorgde smoelkes van de jonge en oudere russische dames. De visagisten weten hier echt met wat ze bezig zijn, Wat de mannen betreft, dat weet ik niet, want die bekijk ik nauwelijks.

    Met zekerheid weet ik dat je in de zomer meer plaats hebt in de metro, want dan neemt elke reiziger maar de helft van de plaats in. Voor de rest is het hier dikke mik in orde hoor. Loop me te pletter van hier naar ginder en duik af en toe een Internet cafe binnen om wat op te warmen en uit te rusten.

    Tot weldra en stel het wel ondertussen.

    WiGi


    16-01-2010, 13:03 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.SINTERKLAAS EN ZWARTE PIET

    Ik heb begrepen dat ze hier ook Sinterklaas en Zwarte Piet kennen.

    In onze westerse wereld zegt Zwarte Piet tegen de kindjes: " Als je niet braaf bent steek ik jullie in mijn zak " Hier zegt hij: " Als je niet braaf bent stuur ik jullie naar Sibir ( Siberie ) "

    Wat doe ik hier dan?

    16-01-2010, 12:50 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MET DE ' OERAL EXPRESS ' VAN JEKATARINBURG NAAR MOCKBA ( MOSCOW )

    Hallokes,

    Mij werd verteld dat dit de beste en meest technologische trein was binnen Rusland.  Ikke benieuwd dus.
    En inderdaad, ik sjouwde mijn bagage in een wereld van licht en beige helderheid, Het coupe is ruim, heeft zijn eigen stopcontacten ( handig om de batterijkes op te laden ), heeft zijn eigen flatscreen en staat vol van electronisch geweld. 

    Ook fijn dat de toiletten nu ook tijdens de haltes open blijven. Geluk is terug te vinden in kleine dingen.
    Alles is Spic en Span en ik heb nu terug een traditioneel kraantje in het toilet. Eigenlijk jammer, want ik mis toch het vernuftig oosters systeem dat elke verspilling tegengaat. 

    Wat mis ik niet? Het flinterdunne toiletpapier dat ik tot op heden aan de lopende meter heb verbruikt. De sigarettenvlooitjes werden nu vervangen door een al wat zwaardere korrel schuurpapier. Zou dit een methode zijn tegen verspilling? Ik kijk wel uit vanaf nu en indien nodig duik ik wel in mijn Nopri zakske. Op die inhoud kan ik nog wel een weekje overleven. Neen Marieke, wat jij in gedachten hebt zit er neit in. Maar loof de Heer, mijn beste vriend Mr. Samovar is weer aan boord.

    We hebben zonet de Europese-Aziatische grens overschreden. De witte Obelisk heb ik nu voor de tweede keer gemist. Kan ook niet anders in dit besneeuwde landschap.

    " We " dat ben ik en een uiterst rustige jonge man met een droge lever. Hij is al aan zijn vierde halve lieter bier toe en  het is maar net een half uurke voor de noen geweest. Om hem op z'n gemak te stellen bestel ik me ook een pilske. Ja, ja - ik weet het - een slap excuus.

    'k Zeg al niks nemeer. Wel te rusten.

    16-01-2010, 12:44 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    15-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MOSKOW - Vrijdagnamiddag

    Gegroet aan allen,

    Voor diegenen die het nog niet zouden weten,ik zit sinds gisteren terug in de hoofdstad. Een paar dagen geen blogtoegang gehad,vandaar de stilte. Maar zal stilaan de draad terug oppakken en mijn gekrabbels van de voorbije periode proberen te ontcijferen om er een verhaal rond te breien.

    Alles is nog meer  dan uitstekend temeer dat ik het Metrosysteem ondertussen goed onder de  knie heb en van een ongelooflijke bewegingsvrijheid geniet.

    Hoop dat het met jullie ook goed gaat. Aan zij die aan het werken zijn, doe zo voort. Aan diegenen die niet aan het werken zijn, op wat wachten jullie dan?

    Tot later.

    WiGi

    15-01-2010, 11:42 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MET EEN RUSSISCHE GESLAPEN

    Salukkes!

    In Novosibirsk stapte mijn sympathieke rus uit en kreeg ik het gezelschap van een midden-vijftiger koppel. Teneinde hun het inkwartieren wat makkelijker te maken besloot ik om maar terug op het perron even te gaan chillen.

    Na een poosje kwam de man terug naar buiten, stapte op me toe en sprak me aan. Er was weer iets mis met onze spraakcoordinatie en plots vroeg hij " German ? " en ik zei Njet, Belgiesk. Hij knikte tevreden en zei: " My wife goes travel and I stay here " en hij wandelende tevreden en glimlached het perron af. Blijkbaar kende die man onze belgische cultuur en wist hij dat enkel meisjes onder de twaalf jaar bij ons aandacht krijgen.

    Maar dat had ikfout ingeschat. De Michelin dame in mijn coupe mumtte uit van een ongeziene norsheid. Op al mijn vriendelijke voorstellen kreeg ik een antwoord bestaande uit een lettergreep. Die morgen nog bood ik haar thee, brood en kaas aan. Njet.

    Ik denk dat alle vrouwen hier in Rusland dezelfde dagcreme gebruiken.Dezelfde creme als die Katrien die opTV1 het sportnieuws brengt. Een creme gebaseerd op zuivere cement teneinde er zeker van te zijn dan men de gehele dag emotieloos kan doorbrengen.

    Het is me nu duidelijk waarom die man glimlachend het perron verliet. Hij is zelfs niet blijven wachten om zijn vrouw uit te wuiven bij het verterk van de trein.

    Groetjes.

    Willy

    PS: Bij thuiskomst zal ik meteen het Berlitz instituut opbellen en mededelen datze de woorden "pazjalstre" en " spasieba " uit de cursus mogen schrappen. Die worden hiertoch nooit gebruikt.

    15-01-2010, 11:17 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    12-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.NIET VERWACHT ( Dinsdag, late namiddag )

    Helaba,

    Ik ben naar hier gekomen omdat ik wou kennis maken met de kou, maar dit had ik niet verwacht. De mussen en de duiven die hopeloos een ingevroren stukje brood uit de sneeuw willen pikken zijn hier drie maal zo dik als thuis. Moest in meer haren hebben op mijn body, ik zou ze ook recht zetten om de koude te lijf te gaan.

    Vanmorgen ben ik begonnen met een russisch ontbijt. Als je die sterke mannen hier ziet rondlopen met hun gespierde koppen, dan verwacht je iets `s morgens, niet? Wel, dat valt zwaar tegen - alhoewel, ik moet eerlijk zijn, een aantal warme gerechten zagen er niet uit en ik ben er dan ook afgebleven. Maar morgen probeer ik vat en zeker.

    Rond 8 uur deze morgen ben ik gewapend tegen de koude op stap gegaan en heb eerst en vooral mijn respect gaan betuigen aan de Romanovs, in de kathedraal die ter hun eerherstel hier in Jekaterinburg werd opgericht. De rest van de voormiddag nog wat door de sneeuw geploeterd en proviand aangekocht voor de treinrit van morgen. Rond de klok van negen stap ik op de Oeral Express richting Moskow. 

    Merkwaardige ervaring deze namiddag. Het Museum der lokale Mineralen bezocht. Het Oeral gebied is vooral bekend voor zijn ondergrondse rijkdommen. Ik kon probleemloos een ticketje kopen, maar achteraf bleek het museum gesloten.  Geen paniek, de conservator opgebeld en deze heeft de toko voor mij persoonlijk opengemaakt. De conservator nam dan plaats achter een voorhistorisch lichtorgel en volgde mij op de voet om stap voor stap het licht in de presentatiekasten aan te schakelen. Hilarisch...

    Het is niet te omschrijven wat voor een prachtige mineralen en gesteenten zich onder onze voeten bevinden. Jammer dat hier alles enkel in het russisch wordt uitgelegd en een beschrijving of catalogus in een andere taal is onbestaand.

    Anderzijds begint dat russisch lezen goed mee te vallen. Toch wel fijn dat je niet voor elke scheet iemmand moet lastig vallen. Uiteraard gaat het dan over eenvoudige dingen.

    En wat de koude betreft: het lichaam warm houden valt wel mee. Maar als je maar even je handschoen uittrekt om een foto te maken bv., dan loopt het meteen fout. De vingertoppen gaan meteen pijn doen en het duurt een tijdje eer deze weer opgewarmd zijn. Het gezicht is stram en praten gaat moeilijk, maar het voelt nadien heel gezond aan.

    Ambetant is dat je om het half uur de batterijen uit de camera moet halen om deze op te warmen in met je handen in de handschoen, Op een halfuurke tijd gaat het vermogen van helgroen naar donkerrood. Kwestie van organisatie.

    Voila, zal weer even wegzijn van het net. Ga weer treinen en wie weet wat voor vreemde vogels ik daar weer tegenkom. ( en wat bij betreft, hoe vreemder - hoe liever )

    Warme groetjes uit een ijskoud Siberie.

    Willy
     

    12-01-2010, 11:47 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MIJN RUS

    Beste allen,

    Gezien het niet eenvoudig is om op elk gewenst moment een terminal te vinden, staan niet alle verhaaltjes in chronologische volgorde. Dus kris kras door mekaar. Maar dat doet er ook niet toe.

    Dus, Mijn Rus...

    Ik has het al eerder over mijn Rus in het compartiment. We waren voor elkaar tot op heden steeds zeer hoffelijk en behulpzaam geweest, meer zat er voorlopig niet in gezien het taalprobleem.

    Maar wat gebeurt er nu?

    Hij tovert ergens een knapzak voor de pinnen, dekt het piepkleine tafeltje voor twee en nodigt me uit om mee te genieten van met boter gesmeerde stukjes wit brood met een halve centimeter dikke laag roze caviaar en hemelse sneetjes gerookt kalfsvlees. Vervolgens haalt hij een prachtig gegraveerd tasflesje voor de dag waaruit hij meermaals zeer lekkere russische cognac klotst. Heerlijk!

    Weer een van die wensen van mij die in vervullig gaat, contact met de locals, met of zonder taalprobleem. Al heb ik daarnet toch een russisch woord bijgeleerd. Veel zal ik er niet aan hebben.
    Water = Voda. Niet zo moeilijk: schrap de `K` uit Vodka.

    Het ijs was nu gebroken. We zijn dikke vrienden geworden. En als zijn fleske leeg was heb ik mijn fleske Vodka bovengehaad. En wat dacht je? Ja, inderdaad!

    Mij gaat het uitstekend en ik hoop dat van jullie ook uiteraard.

    Salukkes. 

    12-01-2010, 06:15 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.JEKATERINABURG ( maandagavond )

    Hello you all,

    Tijdens onze vorige Trans-Siberian trip heeft Maria, een gezellige reisgenote, mijn interesse gewekt voor deze stad.

    Zoals in de meeste steden in Siberie is het een * populair * verbanningsoord geweest na de revolutie maar het feit dat de laatste Romanovs naar hier verbannen werden en ook vermoord werden deed me beslissen om hier even een paar nachten halt te houden alvorens verder te reizen naar Moskow.
    De aankomst en transport naar het hotel was een moeilijke bevakking, maar aan een perfecte wereld zouden we ook niet veel plezier beleven, nietwaar?

    Russischer kon het hotel niet zijn. Ik herken hier helemaal de verhalen van Kim. Mastodont van een gebouw, gigantische inkomsthal, superbrede trappen, op elke verdieping weer eens een nutteloze grote hal, op elke verdieping een Madame die de sleutels bewaakt of zoiets, overal tropisch en ziekelijk warm en dan... een piepklein kamerke, een lavabootje, een lichtschakelaar verscholen onder het loshangend behangpapier, een ( lege ) frigo twee keer zo groot als bij ons thuis maar een kraaknet bed dat je nog zelf moet opmaken. Maar belangrijk, een raam dat kan opengemaakt worden want het is minstens 30 gr. in dit kamertje en aan de radiator zit geen afsluit- of regelknop.

    Marina had me verteld dat de stad veel te bieden had in deze kerstperiode en de enorme sneeuwmassas langs de straten hadden reeds uitnodigend geknipoogd om te komen kennismaken.

    Ik was nog op * z`n treins gekleed * en ondanks de waarschuwing van Marina dat het ijskoud was ( - 28 maar hoge vochtigheid ) spoedde ik me naar buiten.

    Eigenwijs als een West-Vlaming had ik deze waarschuwing naast me neergelegd. Ik had tenslotte toch al een aantal dagen -33 C achter de rug, so what?

    Deze eigenwijze jongen heeft zich na 20 minuten wandelen snel terug naar het hotel gespoed om thermisch ondergoed, een extra rolkraagtruike en de winterlaarzen aan te trekken... Opnieuw op stap dan maar naar het Winterpaleis. Een kleine stad gebeeldhouwd in ijs met bijhorende kermis, doolhof etc...
    Gewoonweg schitterend maar daar komen nog fotos van.

    Hoe koud kan koud zijn? Dat weten ze hier in Jekaterinburg. We zitten hier tegen het Oeralgebergte en het klimaat is heer blijkbaar heel grillig. Beschrijf ik wel eens in een ander verhaaltje.

    Op hit moment zit ik achetr een maxi. pint en een mini. Vodka om even bij te komen. Er tuft hier net een bus voorbij. Naar binnen kijken kan je niet, alle vensters liggen gewoonweg met een laag ijs bedekt.

    En morgen?? Deze keer geloof ik Marina wel en duik vanavond in het diepste van mijn rugzak om mijn * cagoule * uit te graven. Als mijn vingertoppen nog mee willen,hoor je nog van mij.

    12-01-2010, 05:58 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.NOOIT ALEEN ( Zaterdagavond in Baikal Trein )

    Beste bloggers,

    Het is zeker niet de eerste keer dat ik alleen een stapke in de wereld zet en steeds krijg ik bij het vertrek dezelfde vraag voorgeschoteld. En zo alleen??? Geen angst voor de verveling en eenzaamheid??? Zeker weten van niet! Ik ben nu al drie dagen onderweg en heb nog geen uur aan een stuk zonder babbel gezeten, al valt het hier niet mee met dat taaltje. Als de tegenpartij van goede wil is, dan komt er nog iets van terecht met veel gestes en heeeeel veel geduld.

    Zoals bij het bejaard koppel waar in gisteren in Letvianka gelogeerd heb. (Letvianka is een piepklein dorpje aan de oevers van het Baikal meer ). In de namiddag mocht ik aan tafel mee aanschuiven voor gebak en koffie. Geert Hoste zou jaloers geweest zijn op de mimische conversatie die wij gehad hebben. Trouwens de dag voordien ( op 7 jan. ) was het Kerst in Siberie en het scheelde geen haar of we hadden samen kerstliederen gezongen onder de kerstboom. En ik zweer het, er was nog geen Vodka aan te pas gekomen. Alleen??? Hangt enkel van jezelf af. Zet de zeilen naar de wind en alles komt vanzelf.

    Take care!

    Willy

    PS: Heb net een reisgenoot gekregen in mijn coupe. Aardige, verzorgde en sterke rus met bovenarmen a la Cassius Clay. We hebben gepoogd wat te communiceren maar tot nu totaal hopeloos. Ik zal mijn trukkendoos moeten bovenhalen maar ga nu eerst een soepke eten.
      

    12-01-2010, 05:24 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    09-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.SIBERIE EN BAIKAL OP ZIJN BEST

    Soms kan het net te veel worden op1 dag en dat is nu net het gevoel dat ik vandaag heb. Eenieder kan per tijdseenheid een aantal belevenissen/ervaringen verwerken en gisteravond was de maat vol.

    Ik zocht wel een andere opening voor dit bericht en wist niet goed hoe eraan beginnen. Ik zal het dus niet hebben over de sneeuwstormen donderdag avond in Moscow, ik zal het niet hebben over de ervaringen met de nachtvlucht met een russische maatschappij van Moscow naar Irkutsk en zal het ook niet hebben over het prettig weerzien van Anna, onze zeer ervaren en lieftallige gids tijdens ons vorig bezoek aan Siberie in september vorig jaar.

    Het thema voor vadaag wordt het bevroren Baikal meer. Mij werd vorig jaar verteld dat het meer over tenmimste een diepte van anderhalve meter dichvriest, dat het water zo zuiver is dat je dan nog 5 meter lager de vissen kan zien zwemmen en dat heel wat toeristen het ijs niet durfden te betreden omdat ze dachten dat ze, zoals Jesus, op water liepen. En ik geloofde daar geen snars van! Ten onrechte beste lezers, er werd voor geen millimeter overdreven.

    Uiteraard is het ijs op dit moment met een steveige sneeuwlaag bedekt. Maar elk dorpje aan de oever maakt wel een paar honderd vierkante meter sneeuwvrij om van dit bovennaturlijk schouwspel te kunnen genieten. Ik geloofde met moeite wat ik zag tot ik die hond zag rennen. Al spelend en dartelend kwam het dier in de buurt van een sneeuwvrije zone en het maakte keurig een ommetje omdat hij bang was om in het water te belanden.

    Ik ben ingekwartierd bij een gepensioneerd echtpaar vlak rechtover het meer. Ik geniet van alles en in het bijzonder van de lage temperatuur. Gisteren was het min dertig, vandaag is het nog kouder. Maar het thermisch ondergoed doet zijn job. Een fotooke nemen doe je echter als het echt noodzakelijk is en als de batterijen bij deze koude nog meewillen.

    Het is nu zaterdag middag en neem met pijn in het hart afscheid van dit unieke gebied. Ik ga een paar dagen tuffen naar Jekaterinburg, waar ik twee dagen zal verblijven. Op jullie gezondheid pak in nu een vodkaatje en tot later.

    Salut!

    09-01-2010, 07:02 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    23-09-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.FINALE
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    We hebben de finale gehaald en deze foto is dan zeker op z'n plaats.


    %%%FOTO1%%%


    Klik op de foto om te vergroten.

    Er wordt nu verder gewerkt aan een boekwerkje met meer details van de reis en de beste foto's.
    Kan wel een paar maand duren maar informatie hierover volgt later.

    23-09-2009, 07:58 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (6 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.PEKING... here we are!


    Als we wakker worden zitten we volop in China. De trein wurgt zich door een smalle mooie vallei. Na Datong krijgen we hetzelfde menu aangeboden zoals voorheen tussen Moscow en Baïkal. Armtierige en vervallen bedoeningskes waar hier en daar een wakkel manneke wat patatjes rooit en zijn overblijvende witte kolen evalueert.

    Het dal wordt prachtiger met de minuut en noteren hier een daar een perceel
    zonnnebloemen en appelbomen langs de oevers van een smalle rivier. De rit gaat door vele tunnels ( een vijftigtal dacht ik ) en hier en daar een stuwmeer met een stuwdam, maar zonder aktiviteit. Niet voldoende water op dit ogenblik. Als het zaakje maar niet vastroest ondertussen, dacht ik voor mezelf.

    Met nog 82 km te gaan krijgen we in Kanzhuang een extra locomotief aangemeten die de onze een handje moet helpen om over de steile klim te komen, over het oude tracé van de Grote Muur.

    We meanderen stilaan de stad binnen en traditiegetrouw gaat dit langs oude industriën, vervallen gebouwen, opslagplaatsen en vieze woonbuurten.

    Wat nu volgt is een regelrechte aanval op ons aanpassingsvermogen. Een supermodern treinstation met duizenden wiebelende gepakte en gezakte reizigers, het stationsplein waar we alle moeite van de wereld hebben om in groep te blijven, een korte rit in een supermoderne bus langs drukke brede boulevards naar ons chique " de luxe "hotel. Tussen het plantrekkerige treinleven en dit koninklijk optrekje liggen amper 30 minuten. Even acclimatiseren is nu aan de orde.

    s' Anderdaag nemen we de uitdaging uit om onze weg te zoeken tussen massa's mensen en toeterende auto's om Tiananmen Square, de Forbidden City, Mao's Mausoleum en nog vele andere chinese " musten " te bezoeken. Dit alles in maten en gewichten die onze verbeeldingen te boven gaan.

    De smog heerts deze dag over de stad. Zoals jullie allen wel weten heeft men voor en tijdens de Olympische Spelen gepoogd om alternatief te gaan rijden. De ene dag de auto's met even nummerplaten, de andere dag de onveven. Maar het gaat de Pekinzen financieel zo goed dat ze meteen een tweede auto kochten met aangepaste nummerplaat zodat het probleem opnieuw diende aangepakt te worden. Het huidig systeem bestaat erin dat er elke dag twee laatste nummers niet meer de stad in mogen. Bv: op maandag de nummers eindigend op 1 en 7, dinsdag de nummers eindigend op 2 en 8 enz... Men moet iets verzinnen in een stad waar er per dag
    2 000  voertuigen bijkomen.

    En Shanghai is nog erger. Nog meer inwoners op veel minder km². De inschrijvingskost voor een nieuwe wagen overtreft zelfs de prijs van de wagen. Nummerplaten worden er per opbod verkocht...

    Zondag onze laatste dag. Als afsluiter beklimmen we de Great Wall, deze indrukwekkende enorme constructie en bezoeken we de Olympische site. Sorry beste supporters, maar wij kennen geen passsende woorden om deze enorme stukturen en gebouwen te omschrijven.

    De reis is vlekkeloos verlopen. Ons reisbureau TIARA uit Breda heeft uitstekend werk geleverd. We werden op elke plaats keurig opgewacht door perfect engelstalige gidsen met zeer verzorgd vervoer. Onze lieve reisbegeleidster Linda stond steeds paraat om met haar aanstekelijke glimlach onze wensen in te vullen en ons bij te staan met extra raad en daad. Hulde aan Linda en haar organisatie.

    Last but not least, hulde aan al onze medereizigers. De kans is zeer klein dat we nog ooit met zo een gezellige groep op stap zullen gaan. We hebben van elk van hen genoten en wensen ze allen veel geluk toe in hun verder leven.

    Ondertussen heeft Air Austrian ons weer veilig degropt op Zaventem en ruilen we de Vodka terug in voor een gezonde Duvel.

    Dank aan diegenen die ons gevolgd hebben. Hopelijk hebben jullie wat meegenoten van onze overgetelijke ervaringen. 

    Zaijian ofte " tot ziens " 

    Laura en Chantal
    Louis en Willy

     



    23-09-2009, 07:52 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    21-09-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.VAN BREEDSPOOR NAAR SMALSPOOR ( verschil is 9 cm )

    Zoals reeds eerder vermeld, de rit door de Gobi woestijn is vrij ééntonig maar toont toch weer aan hoe ontzettend groot deze landen zijn. Af en toe staat er een eenzaam manneke aan iets dat voor een overweg moet doorgaan, zwaaiend met een geel vlaggetje, om de trein aan te geven dat de doorgang veilig is. Merkwaardige vaststelling want in kilometers in de omtrek is geen ander levend wezen te bespeuren, laat staan een woning.

    De grensovergang met Mongolie gaat vlot, maar reken maar op anderhalf uur. Iets later worden we door veelkleurige verlichting verwelkomd in een prachtig Chinees station. Dankbaar gebruiken we de dertig aangeboden minuten om onze meest elementaite behoeftes te bevredigen want we moeten weer snel allemaal de trein op en de toiletten worden gesloten voor minstens 3 uur.

    De trein wordt in stukken geknipt en beetje bij beetje in een enorme loods geduwd teneinde de omderstellen aan te passen op een andere spoorbreedte. Dit is een spectaculair gebeuren en alle reizigers plakken als zuignappen aan de vensters om geen moment te missen van dit staaltje techniek.
    Eerst worden de onderstellen losgeschroefd. Nadien gaat het treinstel door middel van 4 hydraulische pompen de hoogte in, passagiers inbegrepen. De brede onderstellen worden verwijderd, de smalle aangevoerd, schroef... schroef...schroef. Het hele gebeuren neemt ongeveer twee uur in beslag en dit alles zonder een druppel ongemak voor de passagiers. Met ogen en oren dichtgesealed zou je van de hele oefening niets merken.

    Het merendeel van ons ligt al vredig te slapen als we onze paspoorten terugkrijgen en dit kleurig stationneke te verlaten om ons te gaan mengen tussen de andere 17,5 miljoen inwoners van Beijing.

    Tot wederschrijvens en beste groetjes van ons 4.

    21-09-2009, 00:00 geschreven door willy gielens

    Reageer (1)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    19-09-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.OP NAAR MONGOLIE....

    Hello,

    We verlaten Rusland aan het Baikal meer, het diepste meer ter wereld. Het water is zo zuiver dat je er meteen kan van drinken. Deze watervoorraad vertegenwoordigt 20% van de totale zoetwaterstock van de hele planeet. Even anders uitgedrukt: er is voldoende water om de gehele wereldbevolking gedurende 40 jaar lang met 50 liter water per dag te voorzien. We kunnen dus beter goede maatjes blijven met die Russen. Dit is naar onze mening ook de enige plaats in Rusland waar aan aktief milieubeheer wordt gedaan om deze zuivere voorraad te vrijwaren.

    Vroeg in de maandagmorgen stouwen ze ons terug in ons compartiment richting Ulan Bataar, hoofdstad van Mongolie. Na de middag krijgen we al de eerste indrukken van de prachtige natuur dat het land van de grote Genghis Kahn ons te bieden heeft.

    Onze trein is nu wat viezer dan de vorige maar maar we krijgen zuivere lakens en er is nog steeds heet water ter beschikking voor soepjes en thee. Genietend van al het moois dat ons buiten word aangeboden komen we aan de Russische grens met Mongolie. We noteren iets na 5 in de namiddag. Wat nu volgt is geen typfout: we dieselen Mongolie binnen na middernacht. Al die tijd tussenin hebben de Russische en Mongoolse polities en douane nodig gehad om onze identiteiten en bagages te checken. Miserie... miserie, maar het hoort erbij!

    De volgende morgen genieten we van een uitgebreid bezoek aan Ulan Bataar. Nadien worden we in een gammel busje richting bergen gebracht waar we gedropt werden in een heus Ger-kamp. Wat een luxe vergeleken met de confort in de trein!  Plots ruimte zat en een kacheltje. Niet te geloven dat deze nomaden erin slagen om deze tent neer te halen in een uur om ze dan vele kilometers verder in dezelfde tijd weer op te bouwen.

    Woensdag te gast bij een lokale, self-supporting, koe- schaap en geitenherder en werden aldaar vergast op diverse lekkere melkprodukten van eigen maak.

    Drie van ons vullen de dag met een fantastische wandeling in dit bovennatuurlijk stukske aards paradijs en dit terwijl Louis stiekem 22 km gaat joggen als voorbereiding op de halve marathon van Eindhoven.

    Donderdag weer de trein op. Iets minder vies, nu richting Beijing. Maar dit gaat niet zonder een overdosis zand op te snuiven. We sporen uren en uren door de Gobi woestijn. Het fijne zand zoekt zijn weg via de kleinste spleetjes van de wagons en vult de gangen met fijn stof, al zouden er tien turken aan het roken zijn geweest.

    Kuchend verlaten we Mongolie en het breedspoor. De overgang van breed naar smal ( zoals ook onze standaard in West Europa ) is een verhaal op zichzelf en is onderwerp voor een volgend berichtje.

    Salut!

    Laura, Louis, Chantal en Willy

    19-09-2009, 15:52 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    18-09-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WAAR ZIJN WE...?


    Beste blogsupporters,

    Sorry dat we al een paar dagen van ons niets hebben laten horen maar geen Internet beschikbaar in Mogolie en Gobi woestijn. Op dit eigenste moment zitten we al een paar uur in Peking na laatste treinreis. ( jammer )
    Echter, we willen graag de draad terug oppikken waar we jullie de laatste keer verlaten hebben, namelijk bij het verlaten van Rusland.

    BORTSJ, BLINI EN OMUL

    In een reisverslag hoort uiteraard ook een gastronimisch verslag thuis. We kunnen dit heel kort maken door te concluderen dat de lokale keuken nauwelijks indruk op ons heeft gemaakt. Een eerste niet te onderschatten handicap is de taal. Heel zelden is een vertaalde menukaart beschikbaar. Soms kan je terugvallen op een engelstalige " short list " met een beperkte keuze van traditionele, ook bij ons bekende gerechten. Op hulp van de bediening hoef je niet te rekenen want engels of een andere vreemde taal is voor hen " een ver van mijn bed show ", zelfs het bestellen van een glas water in de betere restaurants is een zwetende ervaring.

    De porties zijn klein, heel klein en worden ook niet opgesmukt met patat, slaatjes of groenten. Groenten? Niks van gezien! Kan ook niet want de zomers zijn veel te kort om groenten te kweken.

    Nochtans op de lokale groentenmarkt die we gisteren afschuimden vonden we  patatten, tomaten, radijzen, koriander met hopen, poivrons en aubergines en bergen boschampignons.

    Uiteraard kan de klassieke Borstsj ( soep van rode bieten en vlees ), Blini ( pannekoeken met diverse vullingen ) en vleessoep op ons dieet niet ontbreken.  Het meest exotische wat ons werd aanbevolen was OMUL, een forelachtige vis die enkel in het Baikalmeer zou te vinden zijn.  Maar deze vis werd meer misbruikt als een lokroep voor toeristen. Jammer dat we hem niet gerookt hebben kunnen proeven.

    Van toeristen gesproken: Heel weinig. Hier en daar een verdwaalde fransman ontmoet en voor de rest NADA.

    Morgen, als god en internet het wil, volgt een verslag uit het fascinerend Mongolie.

    Veel geluk aan jullie allen, het onze kan voorlopig niet op!

    Het quartet.

    18-09-2009, 16:18 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    13-09-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MOSKOW TIME... een belevenis op zichzelf


    De russiche spoorwegen bezitten niet alleen een gigantisch spoorwegnet maar ook landerijen, fabrieken en onroerend goed. Het is een staat in de staat.

    Daarbovenop komt de aardigheid dat het gehele net functioneert volgens de Moscow time. In het beginne van onze trip leek dit heel verwarrend. Maar bedenk maar iets beters bij de wetenschap dat tussen Moscow en Petropaviosk  9 uren tijdsverschil wordt gemeten.

    De afspraak in ons super gezellig compartiment is als volgt: Laura volgt de belgische tijd, Louis de Moscow tijd en Chantal de lokale tijd. Op het moment dat dit verslag werd voorbereid , mag Chantal voor de vijfde keer , na drie dagen treinen, de tijd een uurtje vooruitschuiven. T.t.z. Meerbeek tijd 15:30 u, Moskow tijd 17:30 en lokale tijd 22:30 u.

    Met andere woorden we stapten van de trein om 4.07 en eens op het perron was het plots 9.07 u ( Baikalmeer tijd ). Ben je nog mee?

    We hebben het nog steeds ontzettend naar onze zin temidden van een gezellige en lustige medereizigers. Morgen, heel vroeg, spoeden we ons naar het station om richting Mongolie te vertrekken waar we dinsdagavond aankomen.

    Groetjes van ons 4

    13-09-2009, 09:24 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    12-09-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.BAIKAL MEER

    Hoi, hier zijn we weer...

    Na 4 nachten en 3 volle dagen reizen heeft trein nr. 10 ( de Baikal ) al onze verwachtingen meervoudig ingevuld. We hebben tijd zat gehad om kennis te maken met onze 12 medereizigers en kunnen ons moeilijk voorstellen dat  er een smakelijkere coctail te mixen viel met deze verschillende karakters.

    De trein verveelt geen moment. Buiten zorgt de herfst voor prachtige kleuren op de eindeloze zilverberken bossen, afgewisseld door moerassen en glooiende vlakten.

    Als de loco na een paar uur sleuren aan de vele wagons toch beslist om even halt te houden storten onze dames zich op de mini winkeltjes en de Babousjkas ( de moeders van Rusland )die gehuld onder dikke sjaals gerookte makreel, hardgekookte eieren e.a. lekkernijen in de aanbieding hebben.
    De belangrijkste taak voor Laura en Chantal bestaat erin om tijdens de korte stops ( max. 20 minuten ) genoeg proviand op te slaan om de volgende periode in de trein te overleven. Niet eenvoudig want we moeten nog de eerste rus tegenkomen die engels verstaat, laat staan spreekt.

    Louis is Floor manager and Waste Disposal Manager en zorgt ook voor het op peil houden van " liquiditeiten ". Jullie nederige dienaar is aangesteld als Security Manager en blijft braafjes op wacht in het coupe tijdens de uitstapjes van het triootje.

    We hebben nu ongeveer 5 000 km afgelegd en bevinden ons in de buurt van Irkutsk, aan de boorden van het Baikal meer. Terwijl het hier vorige week nog sneeuwde genieten we nu van zomerse temperaturen. Hier blijven we een paar dagen touren rond dit fabelachtig meer om maandag onze trip verder te zetten naar Ulaan Bataar, hoofdstad van Mongolie. Daar slaan we letterlijk en figuurlijk onze GER tenten op voor een paar dagen.

    M.a.w. alles verloopt prima. Het enige wat we tot nu toe nog missen is een glimlach op die mooie lange benen op hoge hakken. Blijkbaar werd dit volk geboren met een tekort aan een bepaald soort spieren... Al was het maar een glimlach.

    Beste en lieve groeten van ons 4.

    12-09-2009, 00:00 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (5 Stemmen)
    08-09-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.SPACE CAKE EN HOROSCOOP


    Beste Allen,

    Het begon al goed in Zaventem., maandag in de vroege ochtend. Louis mocht bij de handbagage-controle al meteen zijn rugzakje leegschudden, En wat kwam er te voorschijn:  twee doosjes ALPRO, bakken en braden, gevuld met door Laura met eigen handen gebakken cake!  De benieuwde beambte vroeg aan Louis: What are you going to do with this cake ?  Louis richtte zijn wijsvinger naar het plafond en zei droogjes: " Eat it in Space ".

    Om herhaling te vermijden hebben we in Wenen dan maar snel de "  Space Cake " verorberd.

    Op de vlucht tussen Wenen en Moscow las Chantal in de krant de horoscoop van de dag, iets wat ne mens al niet gauw doet als je in een vliegtuig zit. En wat stond er letterlijk in de horoscoop va n Chantal: "Jullie vriend zal de volgende dagen een vreemd gedrag vertonen ".  Men had ons wat eerder kunnen  verwittigen.

    Vandaag de doordeweekse toerist uitgehangen in Moskow.  Met een uiterst bekwame en vakkundige gids alle hoekjes van het Kremlin ontdekt, foto's genomen van St. Basil etc. etc.

    Maar wie zou het in godsnaam in zijn hoofd krijgen om de cultuur en de extreme rijkdom van de Sovjet cultuur  te gaan ontdekken in de ondergrondse Metrostations. Dat zou je toch ook niet doen in Parijs, Brussel, London of New York? In Moskow wel! Paleizen diep onder de drukke boulevards. Niet dat we rust gevonden hebben in de stations want hier worden dagelijks  9 miljoen tickets verkocht...

    We hebben nu een piepklein stukje van Moskow ontdekt, genoeg om verlekkerd te zijn en snel eens terug te komen.

    We maken ons nu klaar   om te gaan sporen. Onze trein vetrekt iets voor middernacht en het zal nu een dag of drie duren alvorens we weer eens " voet op perron " zetten. 

    Good luck to all of you en de groeten van ons vier.



    08-09-2009, 17:58 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Archief per maand
  • 08-2011
  • 01-2010
  • 09-2009

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!