TRANSIB
Inhoud blog
  • Check mijn bericht
  • 't ZIT ER BIJNA OP ( Zaterdagavond vanuit Kyiv )
  • KIEV - Donderdag namiddag
  • KIEV --- Dinsdag 19/1
  • ZOALS BELOOFD...

    Zoeken in blog



    Van Moscow naar Peking
    23-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'t ZIT ER BIJNA OP ( Zaterdagavond vanuit Kyiv )

    Goede morgen,

    Enerzijds ben ik daar niet kwaad voor want ik krijg nu toch stillekensaan genoeg van die koude, temeer omdat ik sinds gisteren wat grieperig ben. Het was min 17°C in Kiev en voor de volgende dagen verwachten ze een nog koudere periode. Anderzijds heeft deze stad nog veel te bieden en in het bijzonder de zeer charmante Odesa natuurlijk. Maar met het kleintje gaan wandelen kon jammer genoeg niet gezien de lage temperaturen.

    Chantal en ikzelf hebben gisteren en vandaag niet stilgezeten, heel wat bezienswaardigheden opgezocht, zeer veel gewandeld ( en uitgeschoven... ), op de bevroren rivier de ijsvissers gezelschap gaan houden etc.

    Maar het " to do " lijstje is nog lang, te lang. En dan hebben we nog de musea links laten liggen want het is hier de laatste dagen zeer zonnig en dan ben je, ondanks de koude, toch liever buiten.

    Mijn zevenmijlslaarzen zijn ingepakt, mijn thermisch ondergoed nog niet. Ik moet morgen wel vertrekken want ik mag maandagavond aan de borrel en aan de dis met onze Minister President en die mag ik toch niet ontgoochelen hé.

    Als ik even achter me aan kijk en op een rijtje zet wat ik de laatste periode allemaal heb kunnen en mogen beleven, dan kan men spreken van een zeer gevarieerde, intense en uiterst geslaagde trip. 

    Morgen zullen de wegen van Chantal en mezelf zich weer gaan scheiden. Chantal fladdert is één ruk met Ukraïnen Airways naar Brussel. Zelf vlieg ik met Baltic Airways ( Ooit van gehoord? Ik ook niet! ) eerst naar Riga en vandaar verder naar Brussel. Als alles goed verloopt treffen we mekaar morgenavond op Brussel Nationaal en kan het normale leven weer hervatten.

    Bedankt voor het supporteren en de interesse. Bedankt voor de reacties en e-mails die ik onderweg mocht ontvangen. Hopelijk hebben jullie er ook een ietsie pietsie van kunnen genieten.

    Tot weldra en good luck aan allen. ( Een fotoreportage volgt later )

    Willy



     


     

    23-01-2010, 17:11 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (2 Stemmen)
    22-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KIEV - Donderdag namiddag

    Helaba allemaal,

    Chantal had terecht beslist om vandaag een luie dag in te lassen. Elke spier tussen ons bovenlijf en knieën deden pijn. Het zal zelfs met foto's moeilijk zijn om jullie te verduidelijken hoe ongelooflijk moeilijk en stresserend het is om continu over " Glatteis " te lopen. 

    Kim en Nele ( en Odesa ) komen vanavond eten op onze Kiev stek. Wij kregen het gewenste menu aangereikt: Rode kool met spek en gekookte patatjes. Dus jullie nederige dienaar vandaag rode kool versnipperd en een half varken in sneetjes gesneden.  Chantal de appeltjes en de patatjes geschild.  

    Voor alle duidelijkheid beste lezers,
    ALLES is hier beschikbaar. En vaak heb ik het gevoel, meer keus dan bij ons.  Alleen niet iedereen kan het kopen. 34% van de Oekraïners leven onder de armoedegrens. En die ligt hier voor een stuk lager dan bij ons. 

    En toch lopen de mensen hier zeer verzorgd en zeer mooi gekleed rond en rijden ze met zeer dure en extreem luxueuze wagens. De stelregel hier is: armoede is geen schande, zich arm voordoen wel! Geweldige mentaliteit.

    Op het moment dat ik dit verhaaltje aan het dichten ben zit ik eenzaam in een toch gezellige kroeg op één van de mooiste boulevards in Kyiv. Chantal dwaalt rechtover is de lokale gJum, maar geen paniek, ik heb stiekem haar kredietkaart laten blokkeren.

    En verder nog, we hebben een schatje van een kleinkind. Braaf, rustig, leuke grimassen, raar smoelbekken, ka..en, pl..sen en st..ken.  M.a.w., zoals elk normaal pasgeborene zich moet aanmelden op deze ook al niet zo welriekende wereld.

    Tot weldra.

    Chantal en Willy





















    22-01-2010, 17:25 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    20-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KIEV --- Dinsdag 19/1

    Hallo allemaal,

    Gisteren was het natuurlijk " Odesa dag " maar vandaag hebben we het landlopersleven terug opgepikt. Klopt, de rest van mijn verhalen zal in de " wij " vorm zijn, want Chantal lost me nu natuurlijk voor geen meter, na die lange afwezigheid.

    Op het programma, het LAVRA klooster. Voor orthodoxe pelgrims is dit het Lourdes van Oekraïne. Het wordt omschreven als " 28 hectares of grassy hills above the Dnipro River ": Van gras hebben we niks gezien en als de ijsvlakte onder ons de Dnipro was, dan klopt dit gedeelte van de beschrijving wel. 

    Het ondergrondse labyrinth zou afgeboord zin met gemummificeerde monikken, maar helaas, 3 x helaas, dit gedeelte was vandaag niet toegankelijk wegens speciale feestdag " van het gezegende water ".  Misschien bedoelde ze daarmee wel Vodka dacht ik; dus wij zochten onze weg richting mooie gezangen en kwamen terecht tussen duizenden aanwezigen. Allen voorzien van 1 tot zelfs 5 grote lege plastic flessen. Bizar!

    In de lokale abdijkerk hebben we een gedeelte van een orthodoxe ceremonie kunnen meemaken. ( N.v.d.r., tweede keer in één week  dat we WiGi in een mis aantreffen. Zou er wat fout zijn met hem. Verslag van de eerste keer volgt nog ). De H. Communie werd uitgedeeld. Zeer speciaal.  De hoofdpriester bedient elke gelovige met een lepeltje " siroop ? ".  Een hulppriester veegt dan met een rode lap elke communicant z'n mond proper alvorens deze vroom en met gekruiste armen over het bovenlichaam de kerk verlaat.

    Het geheel lijkt ons zeer onhygiënisch maar vertrouwen op de goede god dat hij op deze manier geen TBC overzet, een probleem dat in deze contreien dramatisch actueel is.

    Nadat wij een poosje de kerk hadden verlaten en genoten van de abdij en de directe omgeving vormde zich een stoet van duizenden mensen. Wij sloten aan en daalden af via door ijs bedekte weggetjes richting rivier. " The church of the Life giving well " weer een plechtigheid en alle lege flessen werden daar met heilzaam water gevuld.  Ik zei het al,  het Lourdes van de Orthodoxen.  

    Ondertussen wisten wij bij god niet meer waar we ons bevonden maar een vriendelijke lokale meneer loodste ons met tram, bus en metro naar onzen thuis. In de buurt van het Universytet Metro Station. Hoe warm het is hier? Weet ni zeker maar vandaag voelde het aan als - 10 - 12.

    Salut en tot de volgende keer, als jullie braaf zijn nog eens met een fotoke van Odesa.

      







    20-01-2010, 16:56 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    18-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZOALS BELOOFD...

    Hierbij een paar fotokes...

    Beste groetjes.

    Chantal en Willy




    18-01-2010, 20:11 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.PRINSES ODESA

    Beste en lieve bloggers en blogsters,

    Het is zover. Gistermorgen ( zondag ) ben ik met de nachttrein uit Moskow in Kiev aangekomen waar Kim me stond op te wachten. Snel de bagage gedropt in het superconfortabel appartement dat Kim geregeld heeft en dan snel naar dat kleine wonder. Het is een fijn gevoel om zo een klein meisje in de armen te nemen. Het is echt een schatje. Ik probeer hier nog een fotoke aan toe te voegen en hoop dat het me lukt.

    Chantal is dan zondagavond laat rond 23 uur toegekomen. En ze heeft tot vandaag rond de middag moeten wachten om haar kleindochtertje te koesteren. Ik liep over van medelijden, maar dan was de vreugde ook zeer groot. 

    Vandaag hebben we ook een eerste poging ondernomen om de stad te verkennen. Hoezo poging? Beste lezers, jullie moeten weten dat Oekraïne waarschijnlijk het armste land is uit onze westerse wereld en dat zie je in de stad. Net zoals in de rest van de wereld heeft het hier zwaar gewinterd en is er een enorme hoeveelheid sneeuw gevallen. En gezien de stad geen geld meer heeft, is er ook geen zout meer en zijn er ook geen medewerkers meer om sneeuw te ruimen. De voetpaden zijn bedekt met een laag onregelmatig en gevaarlijk ijs van een tiental centimeter dikte.

    Chantal en ikzelf lossen mekaar geen armbreedte en ondanks elke voorzichtige stap schuiven we regelmatig eens uit en kunnen ons nauwelijks recht houden. Deze stad moet zeer ondankbaar zijn ( en dat is zacht uitgedrukt ) voor ouderen van dagen en gehandicapten.

    Voor de rest heb ik me vandaag beziggehouden om een programma uit te werken voor de rest van de week. En zo te zien, zal de week te kort zijn. Er is hier veel te bezoeken en aan de snelheid aan dewelke wij ons kunnen voortbewegen, veronderstel ik dat er nog één en ander zal moeten schrappen uit het programma.

    En ik probeer ook nog te tijd te vinden om een paar belevenissen van de vorige dagen/week nog neer te schrijven, want ik ben bijlange nog niet uitverteld.

    Slaap lekker en morgen gezond zeer op.

    Vanuit Kyiv, lieve groetjes.












    18-01-2010, 18:46 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    16-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.BLIND DATE op zaterdag namiddag

    Lap, ik heb het weer zitten!

    Alvorens vanavond deze overweldigende stad te MOETEN verlaten heeft Kim nog gauw voor een varrassing gezorgd. Na de middag heeft hij voor mij een blind date georganiseerd me Masha.

    Masha werkt voor MSF/AZG in Moskow en gaat me een paar spullekes brengen die mee moeten naar Kyif.

    Kim heeft dit soort afspraakjes al meermaals versierd voor zijn ouwe heer. De eerste keer, een zestal jaar geleden, in de Dansartstraat in Brussel. Op dat moment beleefde in nog " mijn onzekere jaren " dus aftershave, haarlak, zit me jasje goed, zit men dasje goed...

    Na een voorzichtige en aftastende kennismaking bleek dat mijn date een gedreven boxer ( boxter? ) was en dikke Duvels dronk.

    No need to tell you dat het een geweldige avond geworden is.

    En straks? Als je van mij niet meer hoort zal het ook weer goed geweest zijn he!

    Do Svidanya

    WiGi

    16-01-2010, 13:13 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MOSKOW IN DE WINTER ( Vrijdagavond )

    Een goeden dag aan allemaal,

    Ik denk niet dat het een goed idee is om je EERSTE bezoek aan Moskow in de winter te plannen. De koude is niet eens het probleem, dat is een kwestie van de juiste kledij.

    De besneeuwde stad, het kressen van de winterbanden over het ijsbedekte wegdek en de duister geklede mensen geven niet direct een swingende indruk. Het asfalt is zwart en de hardbelopen sneeuw. M.a.w. je moet continu naar de tippen van je schoenen gluren om niet met je bek tegen de vlakte te gaan. En elke nacht leggen ze er een dun laagje sneeuw bovenop.

    Wat me wel opvalt is dat de Moskovieten zich met grote klasse kleden. Veel pels  ( natuur of vals, 'k zou ni weten ) en vooral ook de zeer verzorgde smoelkes van de jonge en oudere russische dames. De visagisten weten hier echt met wat ze bezig zijn, Wat de mannen betreft, dat weet ik niet, want die bekijk ik nauwelijks.

    Met zekerheid weet ik dat je in de zomer meer plaats hebt in de metro, want dan neemt elke reiziger maar de helft van de plaats in. Voor de rest is het hier dikke mik in orde hoor. Loop me te pletter van hier naar ginder en duik af en toe een Internet cafe binnen om wat op te warmen en uit te rusten.

    Tot weldra en stel het wel ondertussen.

    WiGi


    16-01-2010, 13:03 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.SINTERKLAAS EN ZWARTE PIET

    Ik heb begrepen dat ze hier ook Sinterklaas en Zwarte Piet kennen.

    In onze westerse wereld zegt Zwarte Piet tegen de kindjes: " Als je niet braaf bent steek ik jullie in mijn zak " Hier zegt hij: " Als je niet braaf bent stuur ik jullie naar Sibir ( Siberie ) "

    Wat doe ik hier dan?

    16-01-2010, 12:50 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MET DE ' OERAL EXPRESS ' VAN JEKATARINBURG NAAR MOCKBA ( MOSCOW )

    Hallokes,

    Mij werd verteld dat dit de beste en meest technologische trein was binnen Rusland.  Ikke benieuwd dus.
    En inderdaad, ik sjouwde mijn bagage in een wereld van licht en beige helderheid, Het coupe is ruim, heeft zijn eigen stopcontacten ( handig om de batterijkes op te laden ), heeft zijn eigen flatscreen en staat vol van electronisch geweld. 

    Ook fijn dat de toiletten nu ook tijdens de haltes open blijven. Geluk is terug te vinden in kleine dingen.
    Alles is Spic en Span en ik heb nu terug een traditioneel kraantje in het toilet. Eigenlijk jammer, want ik mis toch het vernuftig oosters systeem dat elke verspilling tegengaat. 

    Wat mis ik niet? Het flinterdunne toiletpapier dat ik tot op heden aan de lopende meter heb verbruikt. De sigarettenvlooitjes werden nu vervangen door een al wat zwaardere korrel schuurpapier. Zou dit een methode zijn tegen verspilling? Ik kijk wel uit vanaf nu en indien nodig duik ik wel in mijn Nopri zakske. Op die inhoud kan ik nog wel een weekje overleven. Neen Marieke, wat jij in gedachten hebt zit er neit in. Maar loof de Heer, mijn beste vriend Mr. Samovar is weer aan boord.

    We hebben zonet de Europese-Aziatische grens overschreden. De witte Obelisk heb ik nu voor de tweede keer gemist. Kan ook niet anders in dit besneeuwde landschap.

    " We " dat ben ik en een uiterst rustige jonge man met een droge lever. Hij is al aan zijn vierde halve lieter bier toe en  het is maar net een half uurke voor de noen geweest. Om hem op z'n gemak te stellen bestel ik me ook een pilske. Ja, ja - ik weet het - een slap excuus.

    'k Zeg al niks nemeer. Wel te rusten.

    16-01-2010, 12:44 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    15-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MOSKOW - Vrijdagnamiddag

    Gegroet aan allen,

    Voor diegenen die het nog niet zouden weten,ik zit sinds gisteren terug in de hoofdstad. Een paar dagen geen blogtoegang gehad,vandaar de stilte. Maar zal stilaan de draad terug oppakken en mijn gekrabbels van de voorbije periode proberen te ontcijferen om er een verhaal rond te breien.

    Alles is nog meer  dan uitstekend temeer dat ik het Metrosysteem ondertussen goed onder de  knie heb en van een ongelooflijke bewegingsvrijheid geniet.

    Hoop dat het met jullie ook goed gaat. Aan zij die aan het werken zijn, doe zo voort. Aan diegenen die niet aan het werken zijn, op wat wachten jullie dan?

    Tot later.

    WiGi

    15-01-2010, 11:42 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MET EEN RUSSISCHE GESLAPEN

    Salukkes!

    In Novosibirsk stapte mijn sympathieke rus uit en kreeg ik het gezelschap van een midden-vijftiger koppel. Teneinde hun het inkwartieren wat makkelijker te maken besloot ik om maar terug op het perron even te gaan chillen.

    Na een poosje kwam de man terug naar buiten, stapte op me toe en sprak me aan. Er was weer iets mis met onze spraakcoordinatie en plots vroeg hij " German ? " en ik zei Njet, Belgiesk. Hij knikte tevreden en zei: " My wife goes travel and I stay here " en hij wandelende tevreden en glimlached het perron af. Blijkbaar kende die man onze belgische cultuur en wist hij dat enkel meisjes onder de twaalf jaar bij ons aandacht krijgen.

    Maar dat had ikfout ingeschat. De Michelin dame in mijn coupe mumtte uit van een ongeziene norsheid. Op al mijn vriendelijke voorstellen kreeg ik een antwoord bestaande uit een lettergreep. Die morgen nog bood ik haar thee, brood en kaas aan. Njet.

    Ik denk dat alle vrouwen hier in Rusland dezelfde dagcreme gebruiken.Dezelfde creme als die Katrien die opTV1 het sportnieuws brengt. Een creme gebaseerd op zuivere cement teneinde er zeker van te zijn dan men de gehele dag emotieloos kan doorbrengen.

    Het is me nu duidelijk waarom die man glimlachend het perron verliet. Hij is zelfs niet blijven wachten om zijn vrouw uit te wuiven bij het verterk van de trein.

    Groetjes.

    Willy

    PS: Bij thuiskomst zal ik meteen het Berlitz instituut opbellen en mededelen datze de woorden "pazjalstre" en " spasieba " uit de cursus mogen schrappen. Die worden hiertoch nooit gebruikt.

    15-01-2010, 11:17 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    12-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.NIET VERWACHT ( Dinsdag, late namiddag )

    Helaba,

    Ik ben naar hier gekomen omdat ik wou kennis maken met de kou, maar dit had ik niet verwacht. De mussen en de duiven die hopeloos een ingevroren stukje brood uit de sneeuw willen pikken zijn hier drie maal zo dik als thuis. Moest in meer haren hebben op mijn body, ik zou ze ook recht zetten om de koude te lijf te gaan.

    Vanmorgen ben ik begonnen met een russisch ontbijt. Als je die sterke mannen hier ziet rondlopen met hun gespierde koppen, dan verwacht je iets `s morgens, niet? Wel, dat valt zwaar tegen - alhoewel, ik moet eerlijk zijn, een aantal warme gerechten zagen er niet uit en ik ben er dan ook afgebleven. Maar morgen probeer ik vat en zeker.

    Rond 8 uur deze morgen ben ik gewapend tegen de koude op stap gegaan en heb eerst en vooral mijn respect gaan betuigen aan de Romanovs, in de kathedraal die ter hun eerherstel hier in Jekaterinburg werd opgericht. De rest van de voormiddag nog wat door de sneeuw geploeterd en proviand aangekocht voor de treinrit van morgen. Rond de klok van negen stap ik op de Oeral Express richting Moskow. 

    Merkwaardige ervaring deze namiddag. Het Museum der lokale Mineralen bezocht. Het Oeral gebied is vooral bekend voor zijn ondergrondse rijkdommen. Ik kon probleemloos een ticketje kopen, maar achteraf bleek het museum gesloten.  Geen paniek, de conservator opgebeld en deze heeft de toko voor mij persoonlijk opengemaakt. De conservator nam dan plaats achter een voorhistorisch lichtorgel en volgde mij op de voet om stap voor stap het licht in de presentatiekasten aan te schakelen. Hilarisch...

    Het is niet te omschrijven wat voor een prachtige mineralen en gesteenten zich onder onze voeten bevinden. Jammer dat hier alles enkel in het russisch wordt uitgelegd en een beschrijving of catalogus in een andere taal is onbestaand.

    Anderzijds begint dat russisch lezen goed mee te vallen. Toch wel fijn dat je niet voor elke scheet iemmand moet lastig vallen. Uiteraard gaat het dan over eenvoudige dingen.

    En wat de koude betreft: het lichaam warm houden valt wel mee. Maar als je maar even je handschoen uittrekt om een foto te maken bv., dan loopt het meteen fout. De vingertoppen gaan meteen pijn doen en het duurt een tijdje eer deze weer opgewarmd zijn. Het gezicht is stram en praten gaat moeilijk, maar het voelt nadien heel gezond aan.

    Ambetant is dat je om het half uur de batterijen uit de camera moet halen om deze op te warmen in met je handen in de handschoen, Op een halfuurke tijd gaat het vermogen van helgroen naar donkerrood. Kwestie van organisatie.

    Voila, zal weer even wegzijn van het net. Ga weer treinen en wie weet wat voor vreemde vogels ik daar weer tegenkom. ( en wat bij betreft, hoe vreemder - hoe liever )

    Warme groetjes uit een ijskoud Siberie.

    Willy
     

    12-01-2010, 11:47 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MIJN RUS

    Beste allen,

    Gezien het niet eenvoudig is om op elk gewenst moment een terminal te vinden, staan niet alle verhaaltjes in chronologische volgorde. Dus kris kras door mekaar. Maar dat doet er ook niet toe.

    Dus, Mijn Rus...

    Ik has het al eerder over mijn Rus in het compartiment. We waren voor elkaar tot op heden steeds zeer hoffelijk en behulpzaam geweest, meer zat er voorlopig niet in gezien het taalprobleem.

    Maar wat gebeurt er nu?

    Hij tovert ergens een knapzak voor de pinnen, dekt het piepkleine tafeltje voor twee en nodigt me uit om mee te genieten van met boter gesmeerde stukjes wit brood met een halve centimeter dikke laag roze caviaar en hemelse sneetjes gerookt kalfsvlees. Vervolgens haalt hij een prachtig gegraveerd tasflesje voor de dag waaruit hij meermaals zeer lekkere russische cognac klotst. Heerlijk!

    Weer een van die wensen van mij die in vervullig gaat, contact met de locals, met of zonder taalprobleem. Al heb ik daarnet toch een russisch woord bijgeleerd. Veel zal ik er niet aan hebben.
    Water = Voda. Niet zo moeilijk: schrap de `K` uit Vodka.

    Het ijs was nu gebroken. We zijn dikke vrienden geworden. En als zijn fleske leeg was heb ik mijn fleske Vodka bovengehaad. En wat dacht je? Ja, inderdaad!

    Mij gaat het uitstekend en ik hoop dat van jullie ook uiteraard.

    Salukkes. 

    12-01-2010, 06:15 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.JEKATERINABURG ( maandagavond )

    Hello you all,

    Tijdens onze vorige Trans-Siberian trip heeft Maria, een gezellige reisgenote, mijn interesse gewekt voor deze stad.

    Zoals in de meeste steden in Siberie is het een * populair * verbanningsoord geweest na de revolutie maar het feit dat de laatste Romanovs naar hier verbannen werden en ook vermoord werden deed me beslissen om hier even een paar nachten halt te houden alvorens verder te reizen naar Moskow.
    De aankomst en transport naar het hotel was een moeilijke bevakking, maar aan een perfecte wereld zouden we ook niet veel plezier beleven, nietwaar?

    Russischer kon het hotel niet zijn. Ik herken hier helemaal de verhalen van Kim. Mastodont van een gebouw, gigantische inkomsthal, superbrede trappen, op elke verdieping weer eens een nutteloze grote hal, op elke verdieping een Madame die de sleutels bewaakt of zoiets, overal tropisch en ziekelijk warm en dan... een piepklein kamerke, een lavabootje, een lichtschakelaar verscholen onder het loshangend behangpapier, een ( lege ) frigo twee keer zo groot als bij ons thuis maar een kraaknet bed dat je nog zelf moet opmaken. Maar belangrijk, een raam dat kan opengemaakt worden want het is minstens 30 gr. in dit kamertje en aan de radiator zit geen afsluit- of regelknop.

    Marina had me verteld dat de stad veel te bieden had in deze kerstperiode en de enorme sneeuwmassas langs de straten hadden reeds uitnodigend geknipoogd om te komen kennismaken.

    Ik was nog op * z`n treins gekleed * en ondanks de waarschuwing van Marina dat het ijskoud was ( - 28 maar hoge vochtigheid ) spoedde ik me naar buiten.

    Eigenwijs als een West-Vlaming had ik deze waarschuwing naast me neergelegd. Ik had tenslotte toch al een aantal dagen -33 C achter de rug, so what?

    Deze eigenwijze jongen heeft zich na 20 minuten wandelen snel terug naar het hotel gespoed om thermisch ondergoed, een extra rolkraagtruike en de winterlaarzen aan te trekken... Opnieuw op stap dan maar naar het Winterpaleis. Een kleine stad gebeeldhouwd in ijs met bijhorende kermis, doolhof etc...
    Gewoonweg schitterend maar daar komen nog fotos van.

    Hoe koud kan koud zijn? Dat weten ze hier in Jekaterinburg. We zitten hier tegen het Oeralgebergte en het klimaat is heer blijkbaar heel grillig. Beschrijf ik wel eens in een ander verhaaltje.

    Op hit moment zit ik achetr een maxi. pint en een mini. Vodka om even bij te komen. Er tuft hier net een bus voorbij. Naar binnen kijken kan je niet, alle vensters liggen gewoonweg met een laag ijs bedekt.

    En morgen?? Deze keer geloof ik Marina wel en duik vanavond in het diepste van mijn rugzak om mijn * cagoule * uit te graven. Als mijn vingertoppen nog mee willen,hoor je nog van mij.

    12-01-2010, 05:58 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.NOOIT ALEEN ( Zaterdagavond in Baikal Trein )

    Beste bloggers,

    Het is zeker niet de eerste keer dat ik alleen een stapke in de wereld zet en steeds krijg ik bij het vertrek dezelfde vraag voorgeschoteld. En zo alleen??? Geen angst voor de verveling en eenzaamheid??? Zeker weten van niet! Ik ben nu al drie dagen onderweg en heb nog geen uur aan een stuk zonder babbel gezeten, al valt het hier niet mee met dat taaltje. Als de tegenpartij van goede wil is, dan komt er nog iets van terecht met veel gestes en heeeeel veel geduld.

    Zoals bij het bejaard koppel waar in gisteren in Letvianka gelogeerd heb. (Letvianka is een piepklein dorpje aan de oevers van het Baikal meer ). In de namiddag mocht ik aan tafel mee aanschuiven voor gebak en koffie. Geert Hoste zou jaloers geweest zijn op de mimische conversatie die wij gehad hebben. Trouwens de dag voordien ( op 7 jan. ) was het Kerst in Siberie en het scheelde geen haar of we hadden samen kerstliederen gezongen onder de kerstboom. En ik zweer het, er was nog geen Vodka aan te pas gekomen. Alleen??? Hangt enkel van jezelf af. Zet de zeilen naar de wind en alles komt vanzelf.

    Take care!

    Willy

    PS: Heb net een reisgenoot gekregen in mijn coupe. Aardige, verzorgde en sterke rus met bovenarmen a la Cassius Clay. We hebben gepoogd wat te communiceren maar tot nu totaal hopeloos. Ik zal mijn trukkendoos moeten bovenhalen maar ga nu eerst een soepke eten.
      

    12-01-2010, 05:24 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    09-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.SIBERIE EN BAIKAL OP ZIJN BEST

    Soms kan het net te veel worden op1 dag en dat is nu net het gevoel dat ik vandaag heb. Eenieder kan per tijdseenheid een aantal belevenissen/ervaringen verwerken en gisteravond was de maat vol.

    Ik zocht wel een andere opening voor dit bericht en wist niet goed hoe eraan beginnen. Ik zal het dus niet hebben over de sneeuwstormen donderdag avond in Moscow, ik zal het niet hebben over de ervaringen met de nachtvlucht met een russische maatschappij van Moscow naar Irkutsk en zal het ook niet hebben over het prettig weerzien van Anna, onze zeer ervaren en lieftallige gids tijdens ons vorig bezoek aan Siberie in september vorig jaar.

    Het thema voor vadaag wordt het bevroren Baikal meer. Mij werd vorig jaar verteld dat het meer over tenmimste een diepte van anderhalve meter dichvriest, dat het water zo zuiver is dat je dan nog 5 meter lager de vissen kan zien zwemmen en dat heel wat toeristen het ijs niet durfden te betreden omdat ze dachten dat ze, zoals Jesus, op water liepen. En ik geloofde daar geen snars van! Ten onrechte beste lezers, er werd voor geen millimeter overdreven.

    Uiteraard is het ijs op dit moment met een steveige sneeuwlaag bedekt. Maar elk dorpje aan de oever maakt wel een paar honderd vierkante meter sneeuwvrij om van dit bovennaturlijk schouwspel te kunnen genieten. Ik geloofde met moeite wat ik zag tot ik die hond zag rennen. Al spelend en dartelend kwam het dier in de buurt van een sneeuwvrije zone en het maakte keurig een ommetje omdat hij bang was om in het water te belanden.

    Ik ben ingekwartierd bij een gepensioneerd echtpaar vlak rechtover het meer. Ik geniet van alles en in het bijzonder van de lage temperatuur. Gisteren was het min dertig, vandaag is het nog kouder. Maar het thermisch ondergoed doet zijn job. Een fotooke nemen doe je echter als het echt noodzakelijk is en als de batterijen bij deze koude nog meewillen.

    Het is nu zaterdag middag en neem met pijn in het hart afscheid van dit unieke gebied. Ik ga een paar dagen tuffen naar Jekaterinburg, waar ik twee dagen zal verblijven. Op jullie gezondheid pak in nu een vodkaatje en tot later.

    Salut!

    09-01-2010, 07:02 geschreven door willy gielens

    Reageer (0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Archief per maand
  • 08-2011
  • 01-2010
  • 09-2009

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!