MET DE ' OERAL EXPRESS ' VAN JEKATARINBURG NAAR MOCKBA ( MOSCOW )
Hallokes,
Mij werd verteld dat dit de beste en meest technologische trein was binnen Rusland. Ikke benieuwd dus. En inderdaad, ik sjouwde mijn bagage in een wereld van licht en beige helderheid, Het coupe is ruim, heeft zijn eigen stopcontacten ( handig om de batterijkes op te laden ), heeft zijn eigen flatscreen en staat vol van electronisch geweld.
Ook fijn dat de toiletten nu ook tijdens de haltes open blijven. Geluk is terug te vinden in kleine dingen. Alles is Spic en Span en ik heb nu terug een traditioneel kraantje in het toilet. Eigenlijk jammer, want ik mis toch het vernuftig oosters systeem dat elke verspilling tegengaat.
Wat mis ik niet? Het flinterdunne toiletpapier dat ik tot op heden aan de lopende meter heb verbruikt. De sigarettenvlooitjes werden nu vervangen door een al wat zwaardere korrel schuurpapier. Zou dit een methode zijn tegen verspilling? Ik kijk wel uit vanaf nu en indien nodig duik ik wel in mijn Nopri zakske. Op die inhoud kan ik nog wel een weekje overleven. Neen Marieke, wat jij in gedachten hebt zit er neit in. Maar loof de Heer, mijn beste vriend Mr. Samovar is weer aan boord.
We hebben zonet de Europese-Aziatische grens overschreden. De witte Obelisk heb ik nu voor de tweede keer gemist. Kan ook niet anders in dit besneeuwde landschap.
" We " dat ben ik en een uiterst rustige jonge man met een droge lever. Hij is al aan zijn vierde halve lieter bier toe en het is maar net een half uurke voor de noen geweest. Om hem op z'n gemak te stellen bestel ik me ook een pilske. Ja, ja - ik weet het - een slap excuus.
