Het is zeker niet de eerste keer dat ik alleen een stapke in de wereld zet en steeds krijg ik bij het vertrek dezelfde vraag voorgeschoteld. En zo alleen??? Geen angst voor de verveling en eenzaamheid??? Zeker weten van niet! Ik ben nu al drie dagen onderweg en heb nog geen uur aan een stuk zonder babbel gezeten, al valt het hier niet mee met dat taaltje. Als de tegenpartij van goede wil is, dan komt er nog iets van terecht met veel gestes en heeeeel veel geduld.
Zoals bij het bejaard koppel waar in gisteren in Letvianka gelogeerd heb. (Letvianka is een piepklein dorpje aan de oevers van het Baikal meer ). In de namiddag mocht ik aan tafel mee aanschuiven voor gebak en koffie. Geert Hoste zou jaloers geweest zijn op de mimische conversatie die wij gehad hebben. Trouwens de dag voordien ( op 7 jan. ) was het Kerst in Siberie en het scheelde geen haar of we hadden samen kerstliederen gezongen onder de kerstboom. En ik zweer het, er was nog geen Vodka aan te pas gekomen. Alleen??? Hangt enkel van jezelf af. Zet de zeilen naar de wind en alles komt vanzelf.
Take care!
Willy
PS: Heb net een reisgenoot gekregen in mijn coupe. Aardige, verzorgde en sterke rus met bovenarmen a la Cassius Clay. We hebben gepoogd wat te communiceren maar tot nu totaal hopeloos. Ik zal mijn trukkendoos moeten bovenhalen maar ga nu eerst een soepke eten.
