The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
17-04-2025
Wetenschappers maken stuk kip in labo: “doorbraak” maakt kweken grotere lappen in toekomst mogelijk
Wetenschappers maken stuk kip in labo: “doorbraak” maakt kweken grotere lappen in toekomst mogelijk
Een team van Japanse wetenschappers heeft stukjes kip gekweekt in een labo. Experten noemen het een doorbraak in de ontwikkeling van grotere stukken vlees. Dat meldt het Britse medium ‘Sky News’.
In hun streven naar het kweken van vlees zonder de klimaatimpact van (pluim)vee, waren wetenschappers er tot nu toe alleen in geslaagd om kleine stukjes dierlijke cellen te kweken die gebruikt worden om producten zoals gehaktballetjes na te maken.
Het Japans team heeft echter een nieuwe methode ontwikkeld om grotere stukken kip in een laboratorium te kweken. Volgens hen kan hiermee de textuur en structuur van vlees worden nagebootst, iets wat tot nu toe onhaalbaar leek. Onafhankelijke experts prijzen het proces als een “doorbraak” en een “betekenisvolle technische prestatie”.
Hoe het werkt
De methode gebruikt dunne, holle vezels die bloedvaten nabootsen om zuurstof en voedingsstoffen naar levende kippenspiercellen te brengen, waar ze uitgroeiden tot stukken vlees van maximaal twee centimeter lang en een centimeter dik, met een gewicht tot 10 gram.
“Het is spannend om te ontdekken dat deze minuscule vezels ook effectief kunnen helpen bij het creëren van kunstmatig weefsel en - in de toekomst - mogelijk zelfs hele organen”, aldus Shoji Takeuchi van de Universiteit van Tokio, hoofdauteur van het artikel dat deze week is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift ‘Trends in Biotechnology’.
Deze vezels worden al gebruikt in waterfilters bij mensen thuis en in dialyseapparaten voor patiënten met een nieraandoening.
“Kweekvlees biedt een duurzaam en ethisch alternatief voor gewoon vlees”, aldus Takeuchi. “Het blijft lastig om de textuur en smaak van heel vlees te evenaren. Onze technologie maakt de productie van vlees met een verbeterde textuur en smaak mogelijk”, klinkt het nog.
Professor Derek Stewart van het Schotse James Hutton Institute noemt bij Sky News de prestatie van het Japanse team “een technologische doorbraak”. En ook dr. Rodrigo Amaro-Ledesma van Imperial College in Londen spreekt van een “betekenisvolle technische prestatie dat ze kweekvlees van enkele centimeters dik hebben gemaakt”.
Dit, gecombineerd met ander werk aan het verfijnen van smaken en het verlagen van kosten, brengt ons “op koers naar een spannend en aantrekkelijk nieuw assortiment producten”, zegt Amaro-Ledesma. Maar, zo waarschuwt hij, “om kweekvlees in de supermarktschappen te doen belanden, moet het ook een succes worden bij de consument”.
Wetenschappers vinden bewijs voor mogelijk buitenaards leven: “Sterkste tekenen tot nu toe”
In een mogelijk baanbrekende ontdekking hebben wetenschappers met behulp van de James Webb-ruimtetelescoop “de sterkste tekenen tot nu toe van mogelijk leven buiten ons zonnestelsel” gevonden. Hoewel ze benadrukken nog geen direct bewijs te hebben, wordt wel gesproken van een ‘keerpunt’. Onze HLN-wetenschapsexpert Martijn Peters licht de ontdekking toe en nuanceert.
De onderzoekers hebben in de atmosfeer van de planeet K2-18b de chemische vingerafdrukken gedetecteerd van gassen die op aarde uitsluitend door biologische processen worden geproduceerd. Het gaat om gassen (dimethylsulfide en dimethyldisulfide) die voornamelijk worden gevormd door microbieel leven (organismes van microscopische grootte) zoals fytoplankton (algen).
Dit suggereert dat de planeet mogelijk wemelt van microbieel leven, aldus de onderzoekers. Ze benadrukken echter dat ze geen aankondiging doen van de ontdekking van daadwerkelijk levende organismen, maar eerder van een mogelijke indicator van een biologisch proces.
Wat is K2-18b?
“K2-18b is een exoplaneet die rond een koele dwergster draait, genaamd K2-18 op 124 lichtjaren afstand van de aarde in het sterrenbeeld Leeuw. De planeet bevindt zich in de ‘Goldilocks zone’, de omgeving rond een ster waar leven mogelijk is”, vertelt HLN-wetenschapsexpert Martijn Peters. “Wetenschappers vermoeden dat K2-18b een ‘Hycean’ zou kunnen zijn, een planeet met water op het oppervlak en waterstof in de atmosfeer. Dat maakt deze exoplaneet een interessant doelwit in de zoektocht naar leven in het universum.”
Hoe hebben ze deze planeet bestudeerd van zover weg?
“De James Webb ruimtetelescoop heeft krachtige instrumenten aan boord zoals de ‘Near-Infrared Imager and Slitless Spectrograph’ en ‘Near-Infrared Spectrograph’ , waarmee hij de chemische samenstelling van de atmosfeer van planeten buiten ons zonnestelsel kan ontdekken op basis van licht.”
Wat hebben ze dan ontdekt en wat kan dat betekenen?
“Wetenschappers van de University of Cambridge hebben gemeld dat ze met de ruimtetelescoop een molecuul genaamd dimethylsulfide (DMS) in de atmosfeer van de planeet hebben waargenomen”, vertelt Peters. “Dat linken we met leven, omdat op aarde deze gassen geproduceerd worden door fytoplankton in zeeën en oceanen en bacteriën. We kennen geen enkel ander proces dat DMS maakt. Naar schatting zou de hoeveelheid zelfs duizenden keren hoger zijn dan die hier op aarde. Wat volgens de onderzoekers zou betekenen dat de planeet mogelijk wemelt van het leven.”
De wetenschappers benadrukken zelf ook dat ze geen aankondiging doen van de ontdekking van daadwerkelijk levende organismen, maar eerder van een mogelijke biosignatuur - een indicator van een biologisch proces.
In ons universum gebeuren allerlei vreemde zaken
HLN-wetenschapsexpert Martijn Peters
Is dit echt een baanbrekende ontdekking?
“Helaas is het wat minder spectaculair dan we op het eerste gezicht zouden vermoeden. En dat omwille van een aantal redenen”, nuanceert onze wetenschapsexpert. “Deze onderzoekers hebben dit al eens naar buiten gebracht, in 2023. En ook andere groepen bestuderen de aanwezigheid van DMS op deze exoplaneet. Nieuw is het dus niet.”
“Belangrijk ook om te weten is dat het nog steeds gaat om een vermoeden op dit moment dat het molecuul in de atmosfeer aanwezig is van K2-18. Deze keer is dat vermoeden al wat sterker dan vorige keer, al is het nog altijd niet wetenschappelijk bevestigd. In 2023 waren ze maar 68 procent zeker, nu is dat 99,7 procent. Dat klinkt veel. Maar voor een echte bevestiging die andere wetenschappers kan overtuigen moet het 99.99999 procent zijn. Dat is om ervoor te zorgen dat er achteraf geen fout in de data of dergelijke blijkt te zijn. De wetenschappers zelf en ook andere astronomen melden dat er daarom dat er meer onderzoek nodig is en dat het nog zeker een jaar of twee kan duren voor we zekerheid hebben.”
Betekent de ontdekking van DMS echt leven op een andere planeet?
“Ook hier moeten we voorzichtig zijn”, stelt Peters. “Zelfs als we het binnenkort met zekerheid kunnen bevestigen blijft de vraag bestaan wat de echte oorsprong van dit gas is. Inderdaad, hier op aarde ontstaat DMS door micro-organismen. Maar dan kan je niet onmiddellijk stellen dat DMS op K2-18 van biologische oorsprong is. In ons universum gebeuren allerlei vreemde zaken.”
“Voor hetzelfde geld is het molecuul ontstaan door geologische processen die we nog niet kennen. Zo hebben wetenschappers het molecuul al ontdekt op een komeet, waardoor er twijfel is of we het wel als een teken van biologische activiteit kunnen gebruiken in de astronomie. We weten trouwens ook nog niet met zekerheid hoe deze exoplaneet is opgebouwd en of hij dan wel leven kan herbergen. We zijn de berg nog volop aan het beklimmen en de top is nog lang niet bereikt”, besluit Peters.
Belgisch UFO-meldpunt kreeg 20-tal meldingen, maar wat was het spiraalvormig licht aan onze hemel?
update - Via onze tiplijn 4040 kregen we maandagavond heel wat berichten binnen van lezers die een bijzondere verschijning aan de hemel zagen. Ook het Belgisch UFO-meldpunt kreeg een twintigtal meldingen binnen. Volgens onze wetenschapsexpert Martijn Peters gaat het waarschijnlijk om een deel van een SpaceX-raket die maandag werd gelanceerd vanaf Cape Canaveral in Florida.
Bron:Eigen berichtgeving
“Het laatste uur bereikten ons reeds 20 meldingen van een helder spiraalvormig lichtschijnsel”, schrijft het Belgisch UFO-meldpunt rond 22.20 uur op X. Ook onze nieuwslijn 4040 werd overspoeld met foto’s en filmpjes uit alle hoeken van ons land.
Het gaat waarschijnlijk om de bovenste trap van een Falcon 9 raket van het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf SpaceX, die gelanceerd werd voor de geheime missie ‘NROL-69’ van de National Reconnaissance Office, een van de zeventien inlichtingendiensten van de Verenigde Staten.
“Een SpaceX-raket bestaat uit verschillende delen”, aldus onze wetenschapsexpert Martijn Peters. “Je hebt het eerste stuk waarmee de raket vertrekt, daarna koppelt dat af en landt het terug op aarde. Het tweede stuk zorgt ervoor dat de vracht op de juiste plaats raakt in een baan rond de aarde.” Dat tweede stuk noemt men de ‘upper stage’ of bovenste trap, aldus Peters.
Brandstof
“Wanneer de bovenste trap loskomt, zal die niet terug landen, maar brandt die op in de atmosfeer”, legt Peters uit. “De resten daarvan komen terecht in de oceaan. Voordat de trap dat doet, manoeuvreert hij naar de juiste baan om in de oceaan te landen. Daarvoor gaat hij soms roteren om te stabiliseren als hij vliegt. Daarnaast loost hij ook brandstof die hij niet meer nodig heeft, soms nog terwijl hij aan het roteren is. Dat zorgt voor ijskristalletjes die het zonlicht weerkaatsen en samen met de draaibewegingen krijg je dan die prachtige spiraalvormen aan de hemel.”
De spiraalvorm werd niet alleen boven België gespot. Op het internet worden ook beelden gedeeld uit onder andere Slovenië, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Kroatië en Polen.
Zag jij ook die spiraalvorm aan de hemel? Onze wetenschapsexpert legt uit wat het is
Via onze tiplijn4040 kregen we maandagavond heel wat berichten binnen van lezers die een bijzondere verschijning aan de hemel zagen. Volgens onze wetenschapsexpert Martijn Peters gaat het waarschijnlijk om een deel van een SpaceX-raket die maandag werd gelanceerd vanaf Cape Canaveral in Florida.
Bron:Eigen berichtgeving
Het gaat waarschijnlijk om de bovenste trap van een Falcon 9 raket van het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf SpaceX, die gelanceerd werd voor de geclassificeerde missie ‘NROL-69’ van de National Reconnaissance Office, een van de zeventien inlichtingendiensten van de Verenigde Staten.
“Een SpaceX-raket bestaat uit verschillende delen”, aldus Peters. “Je hebt het eerste stuk waarmee de raket vertrekt, daarna koppelt dat af en landt het terug op aarde. Het tweede stuk zorgt ervoor dat de vracht op de juiste plaats raakt in een baan rond de aarde.” Dat tweede stuk noemt men de ‘upper stage’ of bovenste trap, aldus Peters.
Brandstof
“Wanneer de bovenste trap loskomt, zal die niet terug landen, maar brandt die op in de atmosfeer”, legt Peters uit. “De resten daarvan komen terecht in de oceaan. Voordat de trap dat doet, manoeuvreert hij naar de juiste baan om in de oceaan te landen. Daarvoor gaat hij soms roteren om te stabiliseren als hij vliegt. Daarnaast loost hij ook brandstof die hij niet meer nodig heeft, soms nog terwijl hij aan het roteren is. Dat zorgt voor ijskristalletjes die het zonlicht weerkaatsen en samen met de draaibewegingen krijg je dan die prachtige spiraalvormen aan de hemel.”
Een foto van onze lezer Jeroen Van Laethem uit Kessel-Lo,
De spiraalvorm werd niet alleen boven België gespot. Op het internet worden ook beelden gedeeld uit onder andere Slovenië, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Kroatië en Polen.
James Webb-ruimtetelescoop legt “kosmische tornado” vast
De James Webb-ruimtetelescoop heeft een ster in wording vastgelegd, omgeven door een pluim van gas en stof. Op de achtergrond is een spiraalvormig sterrenstelsel te zien.
Het beeld is samengesteld uit verschillende foto’s die de telescoop maakte in het infrarood. De pluim bevindt zich op 625 lichtjaar van de aarde in een van de dichtstbijzijnde gebieden van ons Melkwegstelsel waar sterren worden gevormd.
NASA schrijft in een persbericht dat het “een gelukkig toeval” is dat de pluim en het sterrenstelsel samen op de foto staan. In 2006 werd hetzelfde gebied gefotografeerd door de Spitzer-telescoop. Toen werd het een “kosmische tornado” genoemd.
De James Webb-ruimtetelescoop werd in 2021 gelanceerd als opvolger van Hubble. Webb is de grootste en krachtigste telescoop die ooit de ruimte in gestuurd is.
KIJK. Dolfijnen zorgen voor prachtig schouwspel bij landing van astronauten die meer dan 9 maanden in ISS verbleven
Na negen maanden zijn de twee Amerikaanse astronauten Butch Wilmore en Suni Williams weer op aarde. Aan boord van een SpaceX-capsule die dinsdagochtend om 6.05 uur Belgische tijd is vertrokken van het internationale ruimtestation ISS, zijn ze iets voor 23 uur dinsdagavond Belgische tijd in de Atlantische Oceaan bij Florida neergeplonsd.
Wilmore en Williams zouden normaal maar acht dagen in het ruimtestation verblijven, maar zaten uiteindelijk 286 dagen vast. Vandaag keerden ze samen met de Amerikaanse astronaut Nick Hague en Russische kosmonaut Aleksandr Gorboenov van ‘Crew 9’, die in september naar het ISS kwam, terug naar aarde.
NASA astronauts Sunita Williams and Butch Wilmore have safely returned to Earth after an unplanned
De capsule van de bemanning werd kort na de splashdown uit het water op een boot van NASA gehesen, waar de ruimtevaarders uit de capsule werden geholpen.
Vervolgens worden ze in een NASA-vliegtuig naar hun bemanningsverblijf in Houston gevlogen voor gezondheidscontroles. Dat is gebruikelijk voor astronauten die terugkeren na een lang verblijf in de ruimte.
Dolphins welcome Nasa's stuck astronauts as they return home to Earth
The New York Times
Wilmore en Williams vlogen vorig jaar op 5 juni met een raket van Boeing naar het ISS voor een testmissie die normaal een week zou duren, maar er doken problemen op met hun ruimtecapsule Starliner. Er werd beslist dat het te risicovol zou zijn om terug te reizen met het ruimtevaartuig en het duo kon daardoor niet op de geplande datum terugkeren. Het was de eerste bemande vlucht van de door het Amerikaanse bedrijf Boeing gebouwde capsule, die uiteindelijk leeg terugvloog naar de aarde.
Het ruimteschip waarmee de beide astronauten nu terug naar de aarde zijn gekomen, een Crew Dragon van SpaceX, was al sinds eind september aan het ISS aangemeerd, maar het was nog wachten op een nieuwe bemanning om hen af te lossen. Die kwam zondag aan bij het ISS, met een andere Crew Dragon.
Ondanks een onverwacht lang verblijf bleven de astronauten altijd koelbloedig. “We waren voorbereid op een lang verblijf, ook al planden we om niet lang te blijven. Dat is wat we doen in menselijke ruimtevaart. Dat is waar elk nationaal ruimteprogramma om draait”, zei Butch Wilmore eerder volgens de Britse zender ‘BBC’.
Twee ruimtewandelingen
Williams en Wilmore legden tijdens hun missie meer dan 195 miljoen kilometer af. Ze voltooiden 4.576 banen rond de aarde. Tijdens hun tijd in de ruimte hebben de Amerikaanse astronauten niet stilgezeten. Ze voerden meer dan 150 unieke wetenschappelijke experimenten en technologiedemonstraties uit en deden meer dan 900 uur aan onderzoek. Williams voerde twee ruimtewandelingen uit, een met Wilmore en een met Hague. Met een totale tijd van 62 uur en zes minuten is zij de vrouwelijke astronaut die al het langst in de ruimte gewandeld heeft.
Williams bracht al 608 dagen in de ruimte door, tijdens drie vluchten. Wilmore spendeerde, eveneens tijdens drie vluchten, al 464 dagen in de ruimte. Hague was tijdens twee missies 374 dagen in de ruimte. Voor Gorboenov was het zijn eerste ruimtevlucht: hij bleef er 171 dagen.
“We zijn blij dat Suni (Sunita Williams, red.), Butch (Barry Wilmore, red.), Nick en Aleksandr weer thuis zijn na hun maandenlange missie waarin ze vitale wetenschap, technologiedemonstreaties en onderhoud gedaan hebben aan boord van het internationale ruimtevaartstation”, zegt Janet Petro, waarnemend leider van NASA.
Steve Stich, the manager of NASA’s Commercial Crew program, said the astronauts “all looked very healthy.” He added: “They all looked like they were feeling about normal for the landing and recovery phase where their bodies are trying to re-adapt.”
VS lanceren ruimtemissie die een van de grootste mysteries ooit moet ontrafelen
De Verenigde Staten hebben met één lancering een nieuwe ruimtetelescoop en vier satellieten gelanceerd. De SPHEREx en de PUNCH-sondes vertrokken dinsdagavond (lokale tijd) vanaf ruimtebasis Vandenberg in Californië naar de ruimte.
De SPHEREx moet in de komende twee jaar vier keer de sterrenhemel volledig in kaart brengen. Zo maakt hij een driedimensionale plattegrond van meer dan 450 miljoen sterrenstelsels. In onze eigen Melkweg zoekt de ruimtetelescoop naar water en bouwstenen van leven.
NASA’s SPHEREx is situated on a work stand ahead of prelaunch operations at the Astrotech Processing Facility at Vandenberg Space Force Base in California. The SPHEREx space telescope will share its ride to space on a SpaceX Falcon 9 rocket with NASA’s PUNCH mission. Credit: USSF 30th Space Wing/Christopher
Wetenschappers hopen dat de SPHEREx sporen vindt van de eerste momenten na de oerknal, waarmee het heelal 13,7 miljard jaar geleden ontstond. In een fractie van een seconde werd het universum triljarden maal triljarden keren groter. Dit wordt kosmische inflatie genoemd en de groei direct na de oerknal blijft een van de grootste mysteries ooit voor de onderzoekers.
Duolancering betekent meer wetenschap in de ruimte voor minder geld
Woordvoerder NASA
De ruimtetelescoop moet ook helpen om een beter beeld te krijgen van een andere belangrijke fase in de geschiedenis van het heelal. Die zogeheten reïonisatie gebeurde ongeveer 400 miljoen jaar na de oerknal. In die periode ontstonden de eerste sterren en stelsels. Hun licht veranderde de samenstelling van de gassen. Alles wat toen gebeurde, bepaalt hoe het universum nu in elkaar zit.
De missie PUNCH brengt met vier satellieten de zon in beeld, vooral de zogenoemde corona. Dat is de krans van licht rond onze ster. Die is veel heter dan de zon zelf. De corona maakt plasmadeeltjes die continu op de aarde worden afgevuurd. Die zorgen voor het noorderlicht, maar ook voor ‘ruimteweer’ dat satellieten en elektriciteitsnetwerken kan uitschakelen.
De twee missies staan overigens los van elkaar, maar maken gebruik van dezelfde lanceerraket omdat ze vergelijkbare bestemmingen hebben. Er een duolancering van maken betekende “meer wetenschap in de ruimte voor minder geld”, zo verklaarde een woordvoerder van NASA eerder tegenover de Amerikaanse nieuwszender ‘CNN’.
Astronomen ontdekken 128 nieuwe “aardappelvormige” manen rond Saturnus
Astronomen hebben meer dan 128 nieuwe manen ontdekt die rond de planeet Saturnus draaien. Dat brengt het totale aantal op 274, bijna twee keer zoveel als alle andere planeten in ons zonnestelsel tezamen. Al die manen moeten nu een naam krijgen, maar dat blijkt nog niet zo simpel.
Tot voor kort was Jupiter de planeet waarrond de meeste manen draaien. Saturnus nam de titel van “manen-koning” in 2023 over, toen hetzelfde team onderzoekers al eens 62 nieuwe manen ontdekte met de Canada-France-Hawaii Telescope op de berg Mauna Kea in Hawaï. Toen al waren er aanwijzingen dat rond de planeet nog meer manen draaiden.
“Ik denk niet dat Jupiter dit ooit nog zal inhalen”, zegt hoofdonderzoeker dr. Edward Ashton van het instituut voor astronomie en astrofysica aan de Academia Sinica in Taiwan. Jupiter, de grootste planeet in ons zonnestel, staat op 95 manen, Uranus heeft er 28 en Neptunus 16. Mars heeft slechts twee manen en de aarde heeft er één.
De manen werden ontdekt aan de hand van een techniek met de naam “schuiven en stapelen”, waarbij astronomen opeenvolgende beelden verkrijgen van een telescoop die de baan van de maan rond de planeet traceert. Die beelden worden gecombineerd, zodat de maan uiteindelijk helder genoeg wordt om door onderzoekers te kunnen worden gedetecteerd.
“Aardappelvormig”
De 128 ontdekte manen zijn allemaal onregelmatige, “aardappelvormige” objecten met een doorsnede van slechts enkele kilometers. Ter vergelijking: onze maan heeft een diameter van bijna 3500 kilometer. Het gaat wellicht om brokstukken van grotere objecten elders in het zonnestelsel die werden “gevangen” door Saturnus.
Door het toenemende aantal zou in de toekomst wel eens discussie kunnen ontstaan over wat kan tellen als een maan. “Er bestaat niet echt een definitie die bepaalt welke objecten kunnen worden gekwalificeerd als een maan”, vertelt Ashton. “Het wordt misschien tijd dat die definitie er komt.” Ashton benadrukt wel dat zijn team er vanuit gaat dat ze voorlopig geen nieuwe manen zullen ontdekken rond de planeten. “Met de technologie die we nu hebben, denk ik niet dat we meer onderzoek kunnen doen dan we al hebben gedaan rond Saturnus, Uranus en Neptunus”, klinkt het.
Vikinggoden
Elke maan kreeg voorlopig een reeks letters en cijfers toegekend. Het is de bedoeling dat ze op termijn allemaal een naam krijgen, maar dat zal niet zo simpel zijn. Traditiegetrouw worden manen van Saturnus vernoemd naar Goden uit de Noorse Inuitmythologie. Ashton en zijn onderzoekers moeten dus op zoek naar tientallen ongebruikte namen van Vikinggoden. “We zullen de regels misschien een beetje moeten versoepelen”, klinkt het.
KIJK. Oceanen blijven ons verbazen: 866 nieuwe soorten zeeleven ontdekt
Onder het oppervlak van onze oceanen bevindt zich een geheimzinnige wereld die haar geheimen maar mondjesmaat prijsgeeft. Recent zijn maar liefst 866 nieuwe soorten ontdekt, van zeeschildpadden tot kleurrijke engelhaaien en stekelige kreeften. Dat is te danken aan ‘Ocean Census’, een ambitieus initiatief dat nieuw zeeleven wil ontdekken én beschermen.
“Het is het grootste initiatief in de zeeomgeving dat ooit heeft bestaan”, zegt hoofdonderzoeker Michelle Taylor. “Historisch gezien is de ontdekking van soorten een moeizaam en langzaam proces. De gemiddelde tijd tussen de ontdekking en de beschrijving ervan in een academische publicatie is 13 jaar, terwijl de uitdagingen waarmee onze mariene omgeving wordt geconfronteerd... We kunnen gewoon niet zo lang wachten. Het versnellen van mariene ontdekking, zelfs als iets geen echte naam heeft, gewoon kunnen zeggen dat het nieuw is, is echt krachtig.”
Scientists discover 100 new maritime species off New Zealand | DW News
Nieuwe soorten
Onder de recente ontdekkingen bevindt zich een nieuw geïdentificeerde gitaarhaai. Hij is de 38ste bekende soort en werd gevonden voor de kust van Mozambique en Tanzania. Veel soorten binnen die groep zijn kritisch bedreigd, wat zulke vondsten essentieel maakt voor natuurbehoud.
Een andere ontdekking is een giftige zeeslak nabij Nieuw-Caledonië. Ze produceert chemische verbindingen met mogelijke toepassingen in de geneeskunde, waaronder pijnverlichting en kankerbehandeling. Ondertussen werd een zeldzaam soort bloemkoraal (Octocorallia) geregistreerd op de Malediven. Dit was de eerste van zijn genus die in de regio werd gedocumenteerd.
De wetenschappers gebruiken enkele van de meest geavanceerde technologieën op aarde om de ongeziene diepten te verkennen en de geheimen van de zee te onthullen. Op het moment leidt Taylor een missie bij de Zuidelijke Sandwicheilanden, naar enkele van de minst onderzochte delen van de Zuidelijke Oceaan.
“We gebruiken een ongelooflijk geavanceerd toestel op afstandsbediening met de naam Sebastian om de diepten van de Zuidelijke Sandwicheilanden te verkennen. Dat is een zeer afgelegen archipel in de Zuidelijke Oceaan die zeer zelden wordt onderzocht met dit soort technologie. Traditionele bemonstering gebeurt via lange lijnen met sleepnetten, waardoor we een hoop platte gebieden krijgen. Maar achter mij heb je muren, en die echt scherpe topografische gebieden worden zelden bestudeerd. En dat is een enorme niche voor de ontdekking van soorten.”
De wetenschappers werken in ploegdiensten van twaalf uur, waardoor ze ononderbroken video’s van de zeebodem kunnen observeren via de onderwaterrobot. “Er zijn 24 wetenschappers uit meer dan een dozijn landen. Het is een zeer diverse internationale groep taxonomen en biologen aan boord. (...) Dus terwijl sommigen slapen, kijkt de rest van ons naar de beelden.”
Wanneer de wetenschappers iets tegenkomen dat ze nog niet kennen, kan de robot dat vastgrijpen en in een van de containers op het toestel stoppen. In het laboratorium aan boord kan het monster dan meteen worden onderzocht.
Ocean Census heeft nog tien nieuwe expedities op de planning staan, dus dat belooft.4
Launching the Arctic Deep Expedition I Ocean Census
KIJK. Brokstukken Starship-raket vliegen door de lucht boven Bahama’s na tweede mislukte lancering op rij
SpaceX heeft donderdag voor de tweede keer op rij de controle verloren over een onbemande Starship-raket. Het ruimtevaartbedrijf van Elon Musk verloor minuten na de lancering contact met de tweede trap van de raket, het ruimtevaartuig, zo maakte een woordvoerder bekend tijdens een live-uitzending. De vorige test in januari liep ook op een mislukking uit.
De raket werd gelanceerd vanuit Boca Chica in de Amerikaanse staat Texas. Op een livestream van de vlucht van het SpaceX-ruimtevaartuig was te zien hoe een brokstuk oncontroleerbaar naar beneden tuimelde. Video's op sociale media lieten zien hoe brokstukken na de lancering door de donkere hemel schoten boven het zuiden van Florida en boven de Bahama's.
Debris from SpaceX Starship flight 8 explosion streaks across Bahamas night sky
EEN MAAND GELEDEN
SpaceX Starship breaks apart, debris streams across the sky
De mislukte testvlucht veroorzaakte rondvliegend puin boven delen van het Caribisch gebied. Hierdoor moesten veel vluchten worden omgeleid bij de Turks- en Caicoseilanden. De luchthavens van Miami, Fort Lauderdale, Orlando en Palm Beach in Florida mochten tot 20.00 uur lokale tijd (02.00 uur Nederlandse tijd) geen vluchten laten vertrekken van de Amerikaanse luchtvaartautoriteit FAA. Volgens de FAA liepen vluchten gemiddeld 45 minuten vertraging op door het incident.
Eigenlijk zou de lancering maandag al plaatsvinden, maar toen werd de lancering veertig seconden voor de start uitgesteld. SpaceX sprak van een probleem met de raket, maar trad niet in details.
Maanlander Athena van Amerikaans bedrijf op zijkant geland
Een commerciële maanlander van een Amerikaans bedrijf is op zijn zijkant terechtgekomen in een krater op de maan. Daardoor kan de accu aan boord niet meer worden opgeladen. De missie is voorbij, laat het bedrijf Intuitive Machines vrijdag weten.
De lander Athena kwam donderdag aan op de zuidpool van de maan. Na de landing kregen de instrumenten aan boord opdracht snel metingen te verrichten, voordat de batterij leeg was. “Met de positie van de zon, de richting van de zonnepanelen en de extreme kou in de krater verwacht Intuitive Machines niet dat Athena weer kan opladen”, laat het bedrijf weten.
Het was de zuidelijkste maanlanding ooit. Het uiterste zuiden van de maan is interessant voor bemande missies, omdat daar veel zonlicht is om energie mee op te wekken, maar ook plekken met eeuwige schaduw met ijs voor water. Wel is het er bijzonder moeilijk om contact te houden met de vluchtleiding op aarde.
Intuitive Machines schreef vorig jaar al geschiedenis door als eerste bedrijf een succesvolle maanlanding uit te voeren, toen met het toestel Odysseus. Ook die stond een beetje schuin door het afbreken van een voet.
Commerciële bedrijven richten steeds vaker hun pijlen op de maanlandingen. Begin deze maand landde Blue Ghost 1 van het bedrijf Firefly Aerospace succesvol op het hemellichaam. De Verenigde Staten willen in de nabije toekomst astronauten naar de sturen. Na verschillende keren te zijn uitgesteld, mikt NASA nu op een terugkeer tegen midden 2027.
NASA-astronauten komen na verbazingwekkende reis van 272 dagen in de ruimte eindelijk naar huis
Na negen maanden in de ruimte keren NASA-astronauten Butch Wilmore en Suni Williams eindelijk terug naar de aarde. Dat zal later deze maand gebeuren, want hun vervangers worden volgende week al in het Internationaal Ruimtestation (ISS) verwacht. Wilmore en Williams vertrokken in juli 2024 naar de ruimte voor een missie van acht dagen, maar verbleven door onvoorziene omstandigheden uiteindelijk 272 dagen in het ruimtestation.
Butch Wilmore en Suni Williams moesten onverwacht langer in de ruimte blijven door technische problemen. Hun capsule kreeg motorproblemen en was niet meer veilig om mee terug te keren. Nu, 272 dagen later, zijn er twee plaatsen vrijgekomen op de terugvlucht van astronaut Nick Hague, die voor een andere missie in het Internationaal Ruimtestation zat. Daardoor kan het duo terugkeren naar huis.
Barry 'Butch' Wilmore, Nick Hague van Crew-9 en Sunita Williams.
Foto: NASA
Politieke bemoeienis
Het onverwachte langere verblijf van de twee astronauten zorgde voor wereldwijde aandacht en bezorgdheid. President Trump suggereerde zelfs dat ze “praktisch verlaten zijn in de ruimte door de regering van Biden.” De astronauten benadrukken dat ze niet vastzitten en willen hun tijd in de ruimte niet politiseren. “Vanuit ons standpunt speelt politiek hier helemaal geen rol”, vertelt Butch Wilmore tijdens een persconferentie. “We kwamen hierheen en we waren voorbereid om lang te blijven, ook al hadden we gepland om kort te blijven. Dit is wat we doen in de menselijke ruimtevaart.”
Tijdens het langere verblijf hielden de twee zich bezig met honderden experimenten, 3D-printen en ruimtewandelingen. Williams verbrak zelfs het record voor de meeste tijd gespendeerd aan ruimtewandelingen door een vrouw met een verbluffende 62 uur en 6 minuten. En hoewel het duo ernaar uitkijkt om binnenkort hun familie te omarmen, is hun gevoel voor avontuur sterker dan ooit.”
Samen met NASA-astronaut Nick Hague en de Russische astronaut Alexander Gorbunov keren Butch Wilmore en Suni Williams later deze maand terug naar de aarde. “We komen naar huis. Daar kijken we naar uit”, laat Wilmore weten.
Wetenschappers van de Universiteit van Californië, Berkeley hebben op de planeet Mars sporen gevonden die erop wijzen dat er ooit zandstranden bestaan hebben, gevormd door de constante beweging van de golven van een grote oceaan.
Het gaat om uitgestrekte afhellende afzettingen in de ondergrond, met structuren die vergelijkbaar zijn met die van kustafzettingen op onze Aarde. “Dit impliceert dat er ooit een grote hoeveelheid water moet zijn geweest en ondersteunt de hypothese van een oceaan op de noordelijke laagvlakten van Mars”, schrijven de onderzoekers in het wetenschappelijk tijdschrift ‘Proceedings of the National Academy of Sciences’ (PNAS).
De sedimenten komen voor in de ondergrond van Utopia Planitia, een vlakte op de noordelijke helft van de planeet. Ze zijn 10 tot 35 meter dik en strekken zich uit over een ononderbroken lengte van 1,3 kilometer. Ze werden geïdentificeerd aan de hand van radargegevens van de Chinese Marsrover Zhurong.
Rivieren
De structuur, dikte en lengte van de afzettingen wijzen volgens de wetenschappers op het bestaan van een groot waterlichaam, dat er lange tijd moet hebben gelegen. Op aarde duurt het immers miljoenen jaren voor dit soort sediment ontstaat. De data doen ook vermoeden dat rivieren sediment naar zee transporteerden.
Er zijn in de loop der jaren al heel wat ontdekkingen gedaan die erop wijzen dat er ooit een grote hoeveelheid vloeibaar water moet zijn geweest op het oppervlak van Mars. Er is echter nog veel onduidelijkheid over de aard ervan en wat ermee gebeurde. Sluitend bewijs is er tot nu toe nog niet gevonden in de ondergrond.
“Situatie is ronduit zorgwekkend”: studie onthult verontrustende versnelling van gletsjersmelt en zeespiegelstijging
Wereldwijd krimpen gletsjers in een alarmerend tempo, met grote gevolgen voor onder andere de zeespiegelstijging. Sinds het begin van de 21ste eeuw zijn we maar liefst 6.500 miljard ton ijs kwijtgespeeld. Zo blijkt uit een recente studie in ‘Nature’ waar 35 teams van wetenschappers aan meewerkten. Glacioloog Lander Van Tricht licht de verontrustende resultaten toe. “De hoeveelheid ijs die jaarlijks verdwijnt, komt overeen met het totale waterverbruik van de wereldbevolking over een periode van dertig jaar.”
Martijn Peters
Wat zijn de wetenschappers precies te weten gekomen met hun onderzoek?
“Met behulp van sensoren en satellieten heeft het internationale team van wetenschappers het massaverlies van gletsjers in kaart gebracht”, vertelt de glacioloog. “Hun bevindingen waren allesbehalve positief. Wereldwijd hebben de gletsjers sinds de start van deze eeuw gemiddeld 273 miljard ton ijs per jaar verloren. In het tweede decennium (2012 - 2023) verliep dat veel sneller dan in de eerste tien jaar (2000 - 2011). Ze zagen een toename van 230 naar 310 miljard ton, dat is 36 procent meer. In totaal is het verlies aan ijs hallucinant. In de hele periode zijn we 6.500 miljard ton gletsjerijs kwijtgespeeld. Goed voor een zeespiegelstijging van net geen twee centimeter.”
Waarom zien we nu in de afgelopen jaren een versnelling van het smelten?
“Die toename is het gevolg van onze atmosfeer die opwarmt. Hierdoor krijg je meer smelt, maar ook minder sneeuwval. Ook regionale verschillen in het klimaat oefenen een invloed uit. Zo zagen de wetenschappers plots een hoge afname in het zuidwesten van Azië, waar er in vorige decennia zelfs een lichte toename van gletsjerijs was”, aldus dr. Van Tricht. “Slecht nieuws voor de klimaatsceptici die deze regio graag gebruikten als voorbeeld om te laten zien dat gletsjers helemaal niet kleiner werden, ook al was het een uitzondering op al de rest.”
“De enige regio waar de afname nog steeds plaatsvindt maar wat lijkt te vertragen, is IJsland en Scandinavië. Dit kunnen we toeschrijven aan afkoeling in de regio en een toename van winterneerslag in deze gebieden. De reden hiervoor zijn de onregelmatigheden die wetenschappers zien in de stromingen van de atmosfeer én de Noord-Atlantische Oceaan.”
Welke regio’s zijn er het ergst aan toe?
“Op basis van deze studie blijkt het ijsverlies het grootst te zijn in regio’s waar de gletsjeroppervlakte klein is. Zo zien we in Centraal-Europa een daling van 39 procent, in de Kaukasus 35 procent en in Nieuw-Zeeland 29 procent. In de top 5 van sterkste dalers staan verder nog Noord-Azië met 23 procent en West-Canada en de VS met 23 procent.”
“Dat betekent dus dat de gletsjers van onze Europese Alpen en Pyreneeën het meeste ijs hebben verloren. In 2022 en 2023 werden in de Alpen alle records gebroken. Alleen al in Zwitserland verdween in slechts twee jaar tijd maar liefst 10 procent van het resterende volume ijs. Het was een combinatie van uitzonderlijk warme zomers, weinig sneeuwval en Saharastof wat het extreme verlies veroorzaakte. Kijken we naar het grootste volumeverlies in totaal, dan staat Alaska op kop. Deze regio is goed voor een vijfde van het wereldwijde ijsverlies.”
Hoe ernstig is de situatie?
“De situatie is in sommige regio’s ronduit zorgwekkend te noemen. Want gletsjers zijn momenteel de tweede grootste bijdrager aan de wereldwijde zeespiegelstijging. Enkel het uitzetten van oceanen door de warmte van het zeewater doet beter. De gletsjers dragen zelfs momenteel meer bij dan de ijskappen van Groenland en Antarctica”, verduidelijkt dr. Van Tricht.
Als die verdwijnen heeft dat een grote impact op de landbouw en beschikbaarheid van drinkwater
“En dat is geen ver-van-mijn-bedshow voor ons. Want ons land dat relatief laag ligt, zal een stijgende zeespiegel zeker opmerken. De hele situatie is vooral slecht nieuws voor de kust, de haven en alle laaggelegen gebieden van België.”
“Maar de zeespiegelstijging is maar één kant van het hele verhaal. Het smelten van de gletsjers in de berggebieden heeft een enorme impact op de zoetwatervoorziening van de getroffen regio’s. Een voorbeeld hiervan is Azië, waar gletsjers in de late zomermaanden smeltwater leveren dat essentieel is voor irrigatie. Gletsjers zijn daar een natuurlijk reservoir dat water opslaat en dan later vrijgeeft als het nodig is. Als die verdwijnen heeft dat dus een grote impact op de landbouw en beschikbaarheid van drinkwater. Om je een idee te geven: de hoeveelheid ijs die jaarlijks verdwijnt op aarde, komt overeen met het totale waterverbruik van de wereldbevolking over een periode van dertig jaar. Dat is niet niks”, besluit de wetenschapper.
“Er is bij gletsjerverlies een duidelijk verschil tussen de korte termijn – de komende decennia dus – en de lange termijn. Zelfs als we erin slagen om de temperaturen te stabiliseren, dan nog zullen gletsjers blijven smelten op de korte termijn. Er zit wat vertraging op. Voor de Alpen is het bijvoorbeeld al over en uit. Daar verliezen we vrijwel alle gletsjers.”
“Op de lange termijn zal het verdere verlies sterk afhangen van hoe goed we onze uitstoot onder controle kunnen houden. Tegen 2100 (ten opzichte van 2015) wordt verwacht dat wereldwijd nog een kwart tot een derde van de gletsjermassa verloren gaat. En dat is bij een scenario met lage emissies”, zegt dr. Van Tricht. “Maar bij hoge emissies kan dat oplopen tot meer dan de helft. En de impact stopt natuurlijk niet plots in 2100 op magische wijze, maar gaat gewoon door. Ook in de eeuwen erna zullen gletsjers zich dan blijven terugtrekken.”
Kan een afkoeling de gletsjers nog doen aangroeien?
“Dat hangt er een beetje van af. Gebergtegletsjers kunnen terug aangroeien op de lange termijn als het aanhoudend weer kouder zou worden en er meer sneeuw valt. Maar bij ijskappen is dat anders. Die houden zich in leven omdat ze dik genoeg zijn en zo hoog genoeg rijken. Als ze wegsmelten moet het héél veel kouder worden als we terug ijsopbouw willen zien, omdat die van lager terug moet beginnen aan te groeien.”
Ontplofte Starship-raket bedelft Caribisch eiland onder ruimtepuin, misnoegde bewoners eisen actie van SpaceX: “Ruim je rotzooi op”
Toen de Starship-raket van SpaceX vorige maand boven Caribisch gebied uit elkaar spatte, leverde dat bijzondere beelden op. Maar voor de bewoners van de Turks- en Caicoseilanden betekende het vooral één ding: rondslingerend puin in hun dorpen en op hun stranden. Terwijl SpaceX liever wegkijkt, zijn zij gedwongen om de honderden kilo’s ruimteafval zelf op te ruimen.
De explosie op 16 januari vulde de lucht met brokstukken en het spektakel leek regelrecht uit een Hollywoodfilm te komen. Maar de nasleep is voor de archipel, ten zuidoosten van de Bahama’s, minder glamoureus. Overal vinden bewoners brokstukken van het ruimtetuig terug.
SpaceX Starship debris falls across the sky over Turks and Caicos
De brokstukken die worden aangetroffen, variëren in grootte: van zo klein als een derde van een vingernagel tot zo groot als een auto. Het gaat onder meer om afgebroken kabels en hittebestendige tegels van de Starship-raket. Inmiddels roepen de bewoners SpaceX op om de eigen rommel op te ruimen.
“Ik ben geïnteresseerd in de lanceringen en wat Musk doet”, zegt Amos Lucker, eigenaar van een autoverhuurbedrijf op het eiland Providenciales, aan ‘CNN’. “Maar ik vind dat hij ook verantwoordelijk moet zijn voor de opkuis.”
Na de explosie riep SpaceX mensen op om geen brokstukken aan te raken of op te rapen, omdat dit gevaarlijk kon zijn. Maar volgens Lori Kaine, eveneens een bewoonster van Providenciales, kreeg ze dit pas te horen nadat ze al bezig was geweest met opruimen.
In een poging het juiste te doen, belde Kaine de hotline van SpaceX om te melden wat ze had gevonden. Het duurde een week voordat het bedrijf reageerde. Uiteindelijk kreeg ze te horen dat het nog dagen zou duren voordat iemand kon komen kijken. Op het moment dat ‘CNN’ erover berichtte, had Kaine nog steeds meer dan 90 kilo aan Starship-brokstukken liggen in haar garage.
SpaceX heeft inmiddels gesproken met vertegenwoordigers van de Turks- en Caicoseilanden, waaronder het nationale rampenbestrijdingsteam. De enige officiële aanbeveling die uit die gesprekken kwam? Dat bewoners handschoenen moeten dragen bij het oprapen van SpaceX-puin.
Hoewel er geen gewonden zijn gevallen door het neerstortende puin, is er minstens één geval van materiële schade gemeld. Daarnaast is er nog de impact op het kwetsbare ecosysteem en de mogelijke gevolgen voor de atmosfeer.
Ondertussen wachten de bewoners nog steeds op actie. “We proberen gewoon een dringend verzoek in te dienen om ons op zijn minst financieel te ondersteunen bij de schoonmaak, die nu volledig door vrijwilligers wordt gedaan”, klinkt het. Ze hopen dat er een formele evaluatie komt, inclusief tests om na te gaan of het water verontreinigd is en verkennend onderzoek met bijvoorbeeld drones om grote brokstukken op zee op te sporen, die schadelijk kunnen zijn voor kwetsbare ecosystemen. “Maar dat vereist veel coördinatie en een aanzienlijke hoeveelheid financiering – en beide zijn hier beperkt.”
Kaine gaf aan steeds sceptischer te worden over de reactie van SpaceX op de situatie en over het Starship-programma in het algemeen. Ze heeft helemaal geen interesse in het bijhouden van de brokstukken die ze heeft verzameld; haar enige doel is om ervoor te zorgen dat de wegen en stranden waar ze zo vaak komt schoon blijven en vrij van gevaarlijke materialen.
“Jullie moeten dit gewoon komen opruimen", zo richtte Kaine zich tot SpaceX. “En mijn zorgen over deze lanceringen groeien alleen maar - vooral nu ik er meer over lees - er is zo weinig informatie beschikbaar.”
Wetenschappers vinden hoge hoeveelheden plastic in placenta van te vroeg geboren baby’s: groeiend bewijs van impact microplastics op gezondheid
Microplastics en nanoplastics kan je overal terugvinden in onze omgeving. En dat is niet altijd even positief voor onze gezondheid. Dat blijkt ook uit een nieuw onderzoek dat verschenen is in het wetenschappelijke tijdschrift Pregnancy. Daarin tonen wetenschappers aan dat ze hoge hoeveelheden plastic hebben aangetroffen in de placenta van te vroeg geboren baby’s.
Martijn Peters
Uit een nieuwe studie blijkt dat er hogere concentraties van microplastics (deeltjes plastic kleiner dan 5 mm) en nanoplastics (deeltjes plastic onzichtbaar voor het blote oog) aanwezig zijn in de placenta’s van baby’s die te vroeg geboren zijn in vergelijking met baby’s die op tijd het daglicht zagen.
Tot deze bevinding kwamen onderzoekers na het nauwkeurig analyseren van 175 placenta’s. Daarvan waren er 100 van op tijd geboren baby’s en 75 van baby’s die vroeger dan 37 weken geboren werden. “Dat kunnen we dankzij de geavanceerde technologieën die we nu tot onze beschikking hebben. In het verleden konden we microplastics niet zo nauwkeurig meten”, vertelt dokter Kjersti Aagaard van het Boston Children’s Hospital en het HCA Institute.
Niet enkel hadden te vroeg geboren baby’s meer micro- en nanoplastics in hun placenta zitten, de hoeveelheden waren ook aanzienlijk hoger dan eerder gemeten was in menselijk bloed. Hieruit concludeerden de wetenschappers dat de plastic deeltjes zich waarschijnlijk ophopen in de placenta tijdens de zwangerschap, met een grotere blootstelling en ophoping in premature exemplaren.
Dat er meer micro- en nanoplastic in de premature placenta zaten op een vroeger tijdstip in de zwangerschap duidt er dus op dat ze mogelijk bijdragen aan het risico op een vroeggeboorte
“Dat we hogere hoeveelheden micro- en nanoplastics terugvonden in premature placenta’s was een verrassing omdat het tegenstrijdig is met wat je zou verwachten. Als de plastic deeltjes gewoon een bijproduct waren van de zwangerschap, dan zou je verwachten dat het er minder waren als die zwangerschap korter was. Maar dit was dus niet het geval”, aldus assistent-professor dr. Enrico Barrozo van Taylor College of Medicine en het Texas Children’s Hospital in Houston.
Onderzoekers bestuderen de placenta van te vroeg geboren baby’s en doen een zorgwekkende ontdekking
“Dat er meer micro- en nanoplastic in de premature placenta zaten op een vroeger tijdstip in de zwangerschap duidt er dus op dat ze mogelijk bijdragen aan het risico op een vroeggeboorte”, gaat Aagaard verder. “In combinatie met ander recent onderzoek draagt deze studie bij aan het groeiende bewijsmateriaal dat blootstelling aan plastics een reëel risico vormt voor onze gezondheid.”
Risico van 1,2% dat asteroïde zal inslaan op aarde: “Cijfer mag niet genegeerd worden, maar je hoeft er ook niet van wakker te liggen”
Er is een kleine kans dat in 2032 een asteroïde zal inslaan op aarde. Dat meldt het Europese Ruimtevaartagentschap ESA. Het object, dat de naam 2024 YR4 kreeg, werd iets na Kerstmis voor het eerst gespot. Panikeren hoeft niet, stelt onze HLN-wetenschapsexpert Martijn Peters gerust.
“Astronomen ontdekten deze nieuwe asteroïde met de ATLAS-telescoop in Chili op 27 december vorig jaar”, vertelt Peters. “Kort daarna sloegen de waarschuwingssystemen alarm: er was een risico dat deze ruimterots van zo’n 40 à 100 meter groot zou inslaan op 22 december 2032. Momenteel schatten wetenschappers van zowel ESA als NASA die kans op 1,2 procent. Zo’n cijfer mogen we niet negeren, maar we moeten er ook niet van wakker liggen”, aldus Peters.
Er vonden intussen honderden observaties plaats. Het percentage gaat hierdoor licht in stijgende lijn. Maar dat is perfect normaal, verzekert onze wetenschapsexpert. “De kans op een inslag van een asteroïde stijgt vaak eerst om daarna tot nul te dalen. Maar of dat snel zal gebeuren, is nog maar de vraag. 2024 YR beweegt nu weg van ons.”
Earth in Danger? Asteroid 2024 YR4 Could Strike in 2032 – What You Need to Know!
“Catastrofale gevolgen voor stad”
In het absolute doemscenario loopt de mensheid geen gevaar. Als een bepaalde stad getroffen wordt, zouden de gevolgen daar wel catastrofaal zijn. “Een inslag van een asteroïde van deze grootte zien we om de paar duizend jaar hier op aarde”, legt Peters uit. “Zo was er de impact in Tunguska van een asteroïde tussen de 50 en 100 meter groot. Gelukkig gebeurde dat in onbewoonbaar gebied, maar de schade was enorm.”
Om een idee te geven: de explosie die plaatsvond op 30 juni 1908 boven de Siberische vlaktes was de grootste ooit uit de twintigste eeuw. De kracht zou 180 keer die van de atoombom op Hiroshima geweest zijn. Over een oppervlakte van 2.000 vierkante kilometer - ruim twee keer New York - lagen vrijwel alle bomen tegen de grond in een concentrisch patroon.
Twee actiegroepen
Vermits de asteroïde allicht groter is dan 50 meter en een impactkans heeft van meer dan 1 procent binnen de komende 50 jaar treden twee actiegroepen in gang. Het gaat om het ‘International Asteroid Warning Network’ (IAWN) en de ‘Space Mission Planning Advisory Group’ (SMPAG).
“Het IAWN staat in voor de internationale coördinatie van alle organisaties die de baan en de eigenschappen van de asteroïde verder gaan bestuderen. Het SMPAG bekijkt dan weer hoe we de dreiging indien nodig onschadelijk moeten maken”, verduidelijkt Peters.
3 op schaal van Torino
Dat lijkt allemaal heel spectaculair, maar momenteel hebben astronomen deze asteroïde maar een drie gegeven op de bekende ‘schaal van Torino’. Deze schaal, die tot tien gaat, is een hulpmiddel voor astronomen en het grote publiek om het inslagrisico in te schatten. “Drie valt onder code geel”, stelt Peters. “Dat betekent dat het risico groot genoeg is om aandacht op te eisen van de nodige wetenschappelijke instanties. Maar het is nog lang niet code oranje of rood. Die staan voor een echte bedreiging of een zekere inslag.
Asteroid Alert! 🚀🌍 Scientists Keep an Eye on 2024 YR4
Deze drie op tien is wel het tweede hoogste cijfer ooit. In december 2004 haalde asteroïde Apophis even een vier, maar verder onderzoek wees uit dat er geen gevaar mee gemoeid was. 13 april 2029 wordt dus een dag als een andere. “De kans is bijzonder groot dat dit scenario nu herhaald zal worden”, besluit Peters.
This Asteroid May Hit the Earth In 2032!
Scientists Just Spotted another Asteroid following Apophis with a 1-in-83 Chance of Hitting Earth
Er zijn indrukwekkende beelden gemaakt van het puin van de Starship-raket die gisteren kort na de lancering in de Amerikaanse staat Texas ontplofte. Onder meer SpaceX-baas Elon Musk deelde een video die toonde hoe het ruimteschip uiteenviel in iets wat op een kleurrijke meteorenzwerm leek. “Succes is onzeker, maar entertainment gegarandeerd”, schreef hij erbij.
De (onbemande) raket ontkoppelde na bijna vier minuten vliegen zoals gepland van de Super Heavy draagraket, maar enkele minuten later verloren de missieteams het contact met het ruimteschip. De Super Heavy draagraket keerde zoals gepland terug naar de aarde, maar SpaceX meldde later dat Starship was geëxplodeerd.
Dat gebeurde boven de Turks- en Caicoseilanden, twee eilandengroepen in de Atlantische oceaan, ten zuidoosten van de Bahama’s. Onder meer een piloot van een commercieel vliegtuig en een getuige op de grond maakten indrukwekkende beelden van het vallende puin. Verschillende vliegtuigen in het gebied vertraagden of maakten een omweg om niet geraakt te worden.
Volgens Musk wijzen de eerste vaststellingen in de richting van “een zuurstof-/brandstoflek in de ruimte boven de motorbrandwand van het schip”. Dat was groot genoeg om druk op te bouwen die de ontluchtingscapaciteit overschreed, meldt hij op zijn eigen socialemediaplatform X. “Naast dubbelchecken op lekken, zullen we brandbestrijdingssystemen aan de ruimte toevoegen en waarschijnlijk de ontluchtingsruimte vergroten.”
Normaal gezien zou de volgende lancering niet later dan volgende maand kunnen doorgaan.
Starship wilde gisteren tien objecten in de ruimte brengen die qua grootte, vorm en gewicht de Starlink-satellieten nabootsten. Het is de bedoeling dat Starship-raketten die in de toekomst in een baan om de aarde brengen. Het was de eerste keer dat SpaceX probeerde om met dit type raket vracht in de ruimte te brengen.
De lancering vond enkele uren plaats na de succesvolle lancering van een raket van Blue Origin. Dit bedrijf werd opgericht door Jeff Bezos en wil concurreren met SpaceX, het ruimtevaartbedrijf van Elon Musk.
Politie onderzoekt mysterieuze drones boven haven in Denemarken
Er zijn vrijdagavond laat verschillende mysterieuze drones gespot rond een haven ten zuiden van Kopenhagen. Een ooggetuige meldde dat hij tot twintig grotere drones had waargenomen rond de jachthaven voor recreatieboten in het kleine stadje Køge, aldus de Deense politie. De man maakte ook videobeelden. Een politiepatrouille zag er vervolgens vier, de laatste omstreeks 1 uur in de nacht van vrijdag op zaterdag
De politie zegt op dit moment niet te weten waar de drones vandaan komen, wat ze daar deden en wiens eigendom ze zijn. Dat maakt nu voorwerp uit van een onderzoek. Onder meer de Deense geheime dienst PET werd over het incident geïnformeerd.
In de Scandinavische en Baltische staten die grenzen aan de Oostzee is er momenteel verhoogde waakzaamheid wegens mogelijke Russische sabotagedaden. De NAVO kondigde onlangs aan dat ze ter afschrikking haar militaire aanwezigheid in de Oostzee zal vergroten.
De voorbije jaren werden in Scandinavië al eerder drones gesignaleerd boven elektriciteitscentrales of luchthavens, zonder dat steeds duidelijk kon worden vastgesteld wat de bedoeling was of wie er achter zat. Verschillende van dergelijke onbemande vliegtuigen legden in september onder meer het nachtelijke vliegverkeer op de Zweedse luchthaven Stockholm-Arlanda - een van de belangrijkste luchthavens in Scandinavië - kortstondig lam.
Kabelbreuken
De havenstad Køge ligt aan de oostkust van het Deense eiland Seeland, aan de Køge-baai die uitkomt in de Oostzee. Er zijn de jongste tijd verschillende verdachte kabelbreuken in de Oostzee geweest en er wordt momenteel onderzoek gedaan naar mogelijke sabotage door Rusland.
In december waren Amerikanen in de ban van mysterieuze drones die door burgers werden gezien in de staten New Jersey en New York. Ze zouden boven belangrijke infrastructuur zweven, zoals waterreservoirs, elektriciteitsleidingen, treinstations, politiebureaus en militaire installaties. Dat zorgde voor talrijke complottheorieën. Het Witte Huis zei dat er geen reden was tot zorg en dat de dronevluchten “volledig legaal en rechtmatig” waren.
Britse arbeider ontdekt “snelweg van dinosauriërs”: 200 pootafdrukken in klei, grootste vindplek in Groot-Brittannië
Toen arbeider Gary Johnson met zijn graafmachine de klei wegschoof, had hij nooit kunnen bedenken dat hij de grootste vindplek van dinosaurussporen ooit in Groot-Brittannië zou ontdekken. “Ik stuiterde over wat hobbels”, zegt hij over de enorme vondst in Oxfordshire, in het zuidoosten van Engeland. “Het was onwezenlijk.”
“Onwezenlijk”, dat is slechts één van de woorden die langskomen wanneer het gaat over deze unieke ontdekking in het Britse Oxfordshire. Afgelopen zomer werden daar in een groeve in totaal bijna 200 pootafdrukken van dinosaurussen ontdekt, één spoor is maar liefst 150 meter lang. Het is de grootste site die ooit in Groot-Brittannië is ontdekt, melden de universiteiten van Oxford en Birmingham.
De indrukwekkende sporen die vijf dinosaurussen 166 miljoen jaar geleden achterlieten, worden op 8 januari onthuld in de uitzending ‘Digging for Britain’ op BBC Two. Het langste spoor dat een van de dieren trok, strekt zich over 150 meter uit in de steengroeve Dewars Farm, een ware "snelweg voor dinosaurussen" waar herbivoren en carnivoren elkaar kruisten in het Midden-Jura. Mogelijk zijn de sporen nog langer als de onderzoekers de grond verder afgraven.
Vier afdrukken werden achtergelaten door sauropoden, plantenetende dinosaurussen met een lange hals. De dieren werden tot 18 meter lang en hun pootafdrukken lijken op die van een olifant, maar veel groter. Het vijfde voetspoor komt waarschijnlijk van een megalosaurus, het grootste roofdier in het Jura-tijdperk in Engeland, die op twee poten liep en waarvan de drie klauwen duidelijk te zien zijn.
Heel zeldzaam
“Heel zelden worden zoveel afdrukken op dezelfde plaats gevonden en worden zulke uitgestrekte sporen ontdekt", zei Emma Nicholls, een paleontologe gespecialiseerd in gewervelde dieren van de universiteit van Oxford. Mogelijk gaat het volgens haar om een van 's werelds grootste sites met pootafdrukken.
Gary Johnson, de arbeider die voor het bedrijf Smiths Bletchington met een laadschop aan het werk was in de groeve, ontdekte de afdrukken. “Plots reed ik over een bobbel”, vertelt hij aan de BBC. “En drie meter later weer een bobbel, en toen drie meter verderop, weer één.”
Jonhson wist van een vindplek in de buurt. Daar waren in de jaren 90 van de vorige eeuw dinosaurussporen gevonden en hij had dus het idee dat de bobbels weleens modder zou kunnen zijn dat door de zware voetstappen van de dieren aan de randen omhoog was gekomen. “Ik besefte dat ik misschien wel de eerste was die de voetafdrukken te zien kreeg, het was onwezenlijk.’’ De dagen daarna namen een honderdtal mensen deel aan opgravingen waarop de twee universiteiten toezagen.
De site was vroeger een lagune van warm water. De wetenschappers weten niet precies hoe de sporen bewaard zijn gebleven. "Mogelijk kwamen sedimenten door een storm op de pootafdrukken terecht, waardoor ze stolden", zei Richard Butler, paleobioloog van de universiteit van Birmingham.
De onderzoekers maakten meer dan 20.000 digitale foto’s en de groeve werd ook uitvoerig door drones gefotografeerd om 3D-modellen te maken en de uitzonderlijke vondst te conserveren.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.