Dit is ons nieuw hondje Kira, een kruising van een waterhond en een Podenko. Ze is sinds 7 februari 2024 bij ons en druk bezig ons hart te veroveren. Het is een lief, aanhankelijk hondje, dat zich op een week snel aan ons heeft aangepast. Ze is heel vinnig en nieuwsgierig, een heel ander hondje dan Noleke.
This is our new dog Kira, a cross between a water dog and a Podenko. She has been with us since February 7, 2024 and is busy winning our hearts. She is a sweet, affectionate dog who quickly adapted to us within a week. She is very quick and curious, a very different dog than Noleke.
DEAR VISITOR,
MY BLOG EXISTS ALREADY 12 YEARS AND 10 MONTHS.
ON 06/04/2024 MORE THAN 1.951.050
VISITORS FROM 134 DIFFERENT NATIONS ALREADY FOUND THEIR WAY TO MY BLOG.
THAT IS AN AVERAGE OF 400GUESTS PER DAY.
THANK YOU FOR VISITING MY BLOG AND HOPE YOU ENJOY EACH TIME.
The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld In België had je vooral BUFON of het Belgisch UFO-Netwerk, dat zich met UFO's bezighoudt. BEZOEK DUS ZEKER VOOR ALLE OBJECTIEVE INFORMATIE , enkel nog beschikbaar via Facebook en deze blog.
Verder heb je ook het Belgisch-Ufo-meldpunt en Caelestia, die prachtig, doch ZEER kritisch werk leveren, ja soms zelfs héél sceptisch...
Voor Nederland kan je de mooie site www.ufowijzer.nl bezoeken van Paul Harmans. Een mooie site met veel informatie en artikels.
MUFON of het Mutual UFO Network Inc is een Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in alle USA-staten en diverse landen.
MUFON's mission is the analytical and scientific investigation of the UFO- Phenomenon for the benefit of humanity...
Je kan ook hun site bekijken onder www.mufon.com.
Ze geven een maandelijks tijdschrift uit, namelijk The MUFON UFO-Journal.
Since 02/01/2020 is Pieter ex-president (=voorzitter) of BUFON, but also ex-National Director MUFON / Flanders and the Netherlands. We work together with the French MUFON Reseau MUFON/EUROP.
ER IS EEN NIEUWE GROEPERING DIE ZICH BUFON NOEMT, MAAR DIE HEBBEN NIETS MET ONZE GROEP TE MAKEN. DEZE COLLEGA'S GEBRUIKEN DE NAAM BUFON VOOR HUN SITE... Ik wens hen veel succes met de verdere uitbouw van hun groep. Zij kunnen de naam BUFON wel geregistreerd hebben, maar het rijke verleden van BUFON kunnen ze niet wegnemen...
11-07-2023
James Webb ruimtetelescoop blaast eerste kaarsje uit: zijn mooiste beelden en spectaculairste ontdekkingen
James Webb ruimtetelescoop blaast eerste kaarsje uit: zijn mooiste beelden en spectaculairste ontdekkingen
Morgen vieren we de eerste verjaardag van de James Webb ruimtetelescoop. Op 12 juli 2022 toonde Webb zijn eerste afbeeldingen aan de wereld. Het begin van een jaar gevuld met heel wat prachtige beelden en wetenschappelijke ontdekkingen. Van de vroegste sterrenstelsel ooit tot de meest gedetailleerde analyse van een planeet zijn atmosfeer buiten ons zonnestelsel. Hier een overzicht gemaakt door onze redactie zodat je helemaal bij bent of nog eens kan nagenieten.
Martijn Peters
Bron:Eigen berichtgeving
Het was president Joe Biden die de eerste foto van de nieuwe James Webb ruimtetelescoop (JWST) mocht vrijgeven. Op de foto zagen we in kleur duizenden sterrenstelsels die miljarden jaar oud waren. Om dit beeld te maken werd de James Webb gericht op een stukje hemel dat de naam SMACS 0723 draagt. Dit is vanop de zuidelijke hemisfeer van onze planeet (en dus niet vanuit België) te zien in het sterrenbeeld Vliegende Vis of Volans.
Om dit eerste beeld te creëren, verzamelde de Webb-telescoop gedurende 12,5 uur licht van verschillende golflengten. De Hubble had weken de tijd nodig om foto’s te maken van de SMACS 0723-cluster aan sterrenstelsels. De JWST is dan ook honderd keer gevoeliger dan de beroemde ruimtetelescoop.
Niet veel later werden nog 3 andere foto’s vrijgegeven. Het ging om Stephan’s Quintet (een visuele groepering van vijf sterrenstelsels), de ‘zuidelijke Ringnevel’ (de nevel is duizenden jaren geleden uitgestoten door de stervende ster) en de Carinanevel (een kraamkamer voor nieuwe sterren). Daarnaast was er ook nog een spectrum dat liet zien dat er in de atmosfeer van Wasp-96 b water aanwezig was.
Niet veel later ontdekt de JWST voor het eerst dat er CO2 in de atmosfeer van de exoplaneet Wasp-39b zit. Een primeur voor de telescoop. Gasreus WASP-39b draait op 700 lichtjaar afstand van de aarde rond zijn ster. Voor het eerst heeft het observatorium onomstotelijk bewijs geleverd dat er koolstofdioxide (CO2) voorkomt in de atmosfeer van een planeet buiten ons zonnestelsel. Dankzij wetenschappelijke ontdekkingen zoals deze krijgen we een beter zicht op hoe planeten en zonnestelsels zich vormen en hoe uniek wij zijn.
Daarna was het tijd voor de een foto van het Karrenwielstelsel dat zich op zo’n 500 miljoen lichtjaar van de aarde bevindt. Tot nu toe was dit stelsel wat in nevelen gehuld als we met de Hubble keken door de grote hoeveelheden stof. Maar doordat de JWST naar infraroodlicht kijkt kan hij door al dat stof heenkijken waardoor de spaken in het wiel plots zichtbaar worden. Dit trucje past de JWST ook toe voor de Tarantula-nevel. Plots worden duizenden nooit eerder waargenomen sterren zichtbaar.
Maar de JWST is tot nog veel meer in staat. Zo legt de ruimtetelescoop samen met Hubble de DART-missie vast op beeld. De bedoeling van deze missie van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA was om na te gaan of een impact met een stelliet de baan van een asteroïde kan veranderen. De JWST keek hoe de DART-satelliet insloeg op de ruimterots Dimorphos, die zich op dat moment op een afstand van 11 miljoen kilometer van onze aarde bevond. Dimorphos is een “maantje” van de grotere asteroïde Didymos.
De James Webb-telescoop ontdekt in zijn eerste jaar ook een rotsachtige exoplaneet die bijna even groot is als aarde. De planeet, die officieel LHS 475 b wordt genoemd, is bijna even groot als de onze en heeft een diameter van 99 procent van de aarde. Daarmee brengt JWST ons steeds dichter bij een nieuw begrip van aardachtige werelden buiten het zonnestelsel, en dat terwijl de missie nog maar net begonnen is.
KIJK.
Hoe ziet James Webb eruit en hoe werkt hij precies?
En soms kan je ook iets perongeluk ontdekken. Europese astronomen zagen met de James Webb Ruimtetelescoop (JWST) “per toeval” een asteroïde in de asteroïdengordel tussen de planeten Mars en Jupiter. De asteroïde, ongeveer zo groot als het Romeinse Colosseum, is het kleinste object dat tot nu toe met de ruimtetelescoop is waargenomen. De ontdekking vond plaats tijdens het kalibreren van het infrarood-instrument. De ongelooflijke gevoeligheid van de telescoop maakte het mogelijk om dit object van ongeveer 100 meter breed op een afstand van meer dan 100 miljoen kilometer waar te nemen.
Maar voor hetzelfde geld zie je iets wat er eigenlijk niet zou mogen zijn? Zo zag JWST begin dit jaar plots sterrenstelsels die bijna zo groot zijn als onze eigen Melkweg. Op zich niets uitzonderlijk, ware het niet dat niemand ze op die plaats had verwacht. Meer nog, ze konden daar gewoonweg niet zijn. Volgens analyses is het licht van de sterrenstelsels vertrokken toen ze amper 500 tot 700 miljoen jaar oud waren. Het universum stond op dat moment nog in zijn kinderschoenen, net na de oerknal. Dat er toen al sterrenstelsels bestonden is niet verrassend, wel dat ze zo goed ontwikkeld waren. De sterrenstelsels lijken te groot, de sterren te oud. Dat is volledig in strijd met onze bestaande ideeën over hoe het universum er in zijn beginjaren uitzag en evolueerde. Misschien is het dus tijd om de kosmologische theorieën over hoe sterrenstelsels na de oerknal ontstonden te herschrijven?
Al zullen de meeste mensen vooral de prachtige beelden van de ruimtetelescoop zijn eerste jaar onthouden. Neem nu bijvoorbeeld de iconische “Zuilen van de Schepping”, een van de mooiste en bekendste bezienswaadigheden van onze kosmos. Maar evengoed slaagde JWST erin om een prachtig en uitzonderlijk verschijnsel vast te leggen op beeld: een stervende ster (de Wolf-Rayetster) vlak voordat ze explodeert in een supernova.
En je hoeft niet altijd ver te reizen om mooie beelden te zien. Dat bewijst ook de James Webb meerdere keren. Zo maakte de ruimtetelescoop ook beelden van de reuzen uit ons zonnestelsel Jupiter, Uranus, Neptunus en Saturnus.
IN BEELD. Saturnus door de ogen van de James Webb ruimtetelescoop
Vier op een rij! De James Webb ruimtetelescoop heeft nu ook de laatste reus van ons zonnestelsel op beeld vastgelegd. Na Jupiter, Uranus en Neptunus was Saturnus eindelijk aan de beurt. Het resultaat: de planeet met zijn iconische ringen zoals je hem nog nooit gezien hebt.
Martijn Peters
De James Webb ruimtetelescoop maakte dit beeld van de goud glanzende geringde planeet in de duisternis van ons zonnestelsel op 25 juni. In tegenstelling tot andere foto’s van Saturnus lichten de ringen op, maar is de planeet zelf een stuk donkerder en kan je zijn karakteristieke wolkenbanden niet meer zien.
Dit komt omdat de James Webb naar ons universum kijkt in infrarood, een golflengte van het licht die onzichtbaar is voor het menselijk oog. Door op een andere manier naar onze planeten te kijken hopen wetenschappers heel wat nieuwe zaken te ontdekken.
Dat Saturnus zelf zo donker lijkt in infrarood licht komt omdat het methaangas van de planeet bijna al het zonlicht absorbeert dat op de atmosfeer schijnt. De ijzige ringen rond de gasreus blijven dan weer wel helder. Wie even wat aandachtiger kijkt kan trouwens ook enkele manen van Satunus spotten. Links van de planeet zijn 3 manen zichtbaar: Dione, Tethys en Enceladus. Op die laatste werd recent nog fosfor aangetroffen, een stof die essentieel is om leven mogelijk te maken.
Wetenschappers hopen met dit soort beelden nieuwe ringstructuren te identificeren en mogelijk zelfs nieuwe manen te ontdekken rond Saturnus (die er al bijna 150 telt). Het kan ons bijvoorbeeld ook iets bijleren over de seizoensveranderingen op de planeet. Zo is het poolgebied duidelijk minder helder nu het noordelijk halfrond het einde van zijn 7-jarige zomer nadert. Aan de randen van de planeet zie je dan weer een heldere gloed. Dat kan het resultaat zijn van methaan dat fluoresceert, de gloed van triwaterstof of misschien wel beide.
Euclid gelanceerd: de ruimtetelescoop die een van de grootste mysteries van ons universum moet ontrafelen
Vandaag is het zover. Rond 17u Belgische tijd zal ESA haar Euclid ruimtetelescoop lanceren. Euclid gaat een ongekend nauwkeurige atlas van ruimte en tijd maken om te ontdekken waarom het heelal steeds sneller blijft uitdijen. Wetenschappers hopen daarmee nieuw inzicht te krijgen in een van de grootste vraagstukken over ons heelal: wat zijn donkere materie en energie? SpaceX lanceert de telescoop vanuit Florida.
Maarten Muns, Martijn Peters
Bron:Trouw
KIJK.
Bekijk hier de lancering van de Euclid ruimtetelescoop
Ruimtetelescoop Euclid, genoemd naar de oude Griekse wiskundige Euclides, gaat de structuur van het heelal op de allergrootste schaal opmeten. Dat gaat een uiterst gedetailleerde kaart opleveren met 2 miljard sterrenstelsels, een flink deel van het waarneembare heelal. En die kaart vertelt ook nog eens hoe al die sterrenstelsels zich de afgelopen pakweg 10 miljard jaar ontwikkeld hebben.
Wetenschappers hopen hiermee prangende kosmologische kwesties mee te kunnen oplossen. Raadselachtige donkere materie, donkere energie, zwaartekracht en de ontwikkeling van het heelal: het blijft in nevelen gehuld. Dit zijn vijf fundamentele vragen waarmee Euclid op pad gaat.
Ons heelal bestaat uit heel veel sterren en sterrenstelsels, plus nog wat wolken van stof en gas. Toch? Als je dit aan een kosmoloog vraagt, is dit verre van het goede antwoord. Al die sterrenstelsels zijn enkel wat we kunnen zien. Maar dat is nog geen vijf procent van wat er werkelijk moet zijn.
Zeker twintig procent van het heelal moet uit ‘donkere’ materie bestaan. Spul dat we niet kunnen zien maar waarvan we wel de zwaartekracht-effecten kunnen meten. En dan is er nog heel veel donkere energie, een mysterieuze uiteendrijvende kracht die zorgt dat de uitdijing van het heelal steeds sneller gaat. Van allebei hebben wetenschappers geen idee wat het precies is.
Wat is donkere materie?
Op de allergrootste schaal bekeken vormen de sterrenstelsels in ons heelal een soort spinrag, ook wel het kosmische web genoemd. Maar de zwaartekracht van al die sterrenstelsels samen is simpelweg niet voldoende om een dergelijke structuur te kunnen vormen, legt René Laureijs, project scientist van Euclid uit.
Volgens veel wetenschappers moet zich onzichtbare ‘donkere materie’ tussen en rond de sterrenstelsels bevinden. De zwaartekracht ervan is meetbaar, maar waaruit het bestaat is totaal onbekend. Door goed te kijken naar de zwaartekrachteffecten van deze donkere materie gaat Euclid de verdeling ervan in kaart brengen. Dat helpt de vraag te beantwoorden waarvan het is gemaakt.
Wat is donkere energie?
In de jaren twintig van de vorige eeuw ontdekte astronoom Edwin Hubble dat alle sterrenstelsels van ons wegvliegen. Het heelal dijt dus uit, als een ballon die opgeblazen wordt. In de late jaren negentig ontdekten wetenschappers tegen alle verwachtingen in, dat dit opblazen steeds sneller gaat.
De onbekende, uiteendrijvende kracht die hiervoor verantwoordelijk is, noemden ze donkere energie. Waar zwaartekracht aantrekkend werkt, duwt donkere energie alles juist uit elkaar. Dit constante geduw lijkt inherent aan de lege ruimte zelf te zijn. Hoe meer lege ruimte er ontstaat, hoe meer donkere energie er ook komt. En dus wordt alles steeds sneller uit elkaar geduwd.
Op aarde merken we helemaal niets van donkere energie. Ook tussen bijvoorbeeld naburige sterrenstelsels trekt de zwaartekracht nog altijd veel sterker. Alleen op de allergrootste kosmische schaal speelt donkere energie een hoofdrol.
Als donkere energie kan veranderen, dan moeten we de kosmologische theorieën herbekijken
Kan donkere energie veranderen?
Donkere energie zorgt dus dat het heelal steeds sneller uitdijt. Maar dat versnellen begon pas zo’n zes miljard jaar geleden, toen het heelal pakweg half zo oud was als nu. Toen werd donkere energie sterker dan zwaartekracht.
Om meer te begrijpen over deze geheimzinnige energievorm willen wetenschappers onder meer ontdekken of donkere energie constant is of veranderingen ondergaat, vertelt Laureijs. In dat laatste geval moeten namelijk de kosmologische theorieën herbekijken.
Met Euclid kunnen wetenschappers de vorming van de allergrootste kosmische structuren gedurende miljarden jaren bekijken.
Omdat het heelal zo groot is en omdat licht tijd nodig heeft om ons te bereiken, is diep het heelal in kijken ook ver terug in de tijd zien. Euclid gaat terugkijken naar dat moment zes miljard jaar geleden, toen donkere energie zo sterk werd dat het zich met de ontwikkeling van het heelal begon te bemoeien.
Is zwaartekracht wel wat we denken?
De effecten van donkere materie en de vorming van sterrenstelsels in een webachtige structuur heeft allemaal met zwaartekracht te maken. Zwaartekracht begrijpen we vooral dankzij de algemene relativiteitstheorie van Einstein. Maar is deze theorie ook geldig op de allergrootste kosmische schaal? Dat weten kosmologen niet zeker.
Met Euclid kunnen wetenschappers de vorming van de allergrootste kosmische structuren gedurende miljarden jaren bekijken. Mogelijk vinden ze met Euclid aanwijzingen dat de zwaartekracht op kosmische schaal net iets anders werkt dan gedacht. En ook dan moeten de theorieën op de schop.
Grote doorbraak: wetenschappers horen voor het eerst ons universum zoemen. “Ze luisteren met dode sterren naar een kosmische symfonie”
15 jaar … zo lang hebben astronomen erover gedaan om voor het eerst ons universum te horen zoemen. Ze slaagden hierin door grote telescopen en dode sterren te gebruiken. Honderden wetenschappers van over heel de wereld hebben aan deze grote doorbraak meegewerkt. Maar wat hebben de wetenschappers nu precies ontdekt? Hoe hebben ze dat gedaan? En wat betekent dit voor ons? Wetenschapsjournalist Martijn Peters legt het uit.
Wat hebben ze ontdekt?
“De wetenschappers hebben zwaartekrachtgolven ontdekt”, begint Peters. “Om wat specifieker te zijn: ze hebben de echo’s ervan horen zoemen. Een soort achtergrond geluid van ons universum. Zo’n zwaartekrachtsgolf is een rimpel in de ruimtetijd die ontstaat bij enorm energetische en gewelddadige gebeurtenissen in ons heelal. Bijvoorbeeld het botsen van twee zwarte gaten. Je kan die botsing een beetje vergelijken met een steen in een vijver gooien. Die golven reizen dan doorheen ons universum met de snelheid van het licht.”
Albert Einstein voorspelde het bestaan van deze zwaartekrachtsgolven al in 1916, maar het duurde nog bijna 100 jaar voordat wetenschappers ze konden waarnemen en zo hun bestaan bewijzen. “In 2015 namen astronomen voor het eerst zo’n zwaartekrachtgolf waar. Wat is er dan zo nieuw aan deze ontdekking? Wel, dat was toen een zwaartekrachtgolf met een korte golflengte, slechts een paar duizenden kilometers lang. Makkelijker waar te nemen dus. Maar nu hebben ze het gezoem gehoord van zwaartekrachtsgolven die lichtjaren groot zijn, degene met een lange golflengte.”
“Als je weet hoe gigantisch ons universum is, dan kan je jezelf afvragen waarom ons universum niet een constant gezoem is van zwaartekrachtsgolven veroorzaakt door allerlei zaken die erin plaatsvinden. Dat we dit niet kunnen waarnemen komt omdat onze aarde simpelweg te klein is. Je zal die zwaartekrachtgolven die lichtjaren groot zijn niet ontdekken met de instrumenten die we nu hebben.”
En dus kwamen de wetenschappers met een geniaal idee op de proppen. “Ze hebben gebruik gemaakt van dode sterren, pulsars. Dat zijn neutronensterren die razendsnel ronddraaien en daarbij licht uitzenden”, legt Peters uit. “Het zijn als het ware gigantische vuurtorens in onze melkweg waarvan je exact weet wanneer je een lichtflits mag verwachten. Maar wanneer zo’n rimpel in de ruimtetijd tussen ons en de pulsar in komt, dan zorgt dit plots voor een verandering in de tijdsduur van de flitsen.”
De wetenschappers hebben tientallen van die pulsars gebruikt om een gigantische telescoop te bouwen zo groot als onze Melkweg.
De wetenschappers hebben tientallen van die pulsars gebruikt om een gigantische telescoop te bouwen zo groot als onze Melkweg waarmee ze de vingerafdruk van die lange golflengte zwaartekrachtsgolven eindelijk hebben kunnen aantonen. “Fantastisch dat we met onze vindingrijkheid nu met dode sterren naar het symfonisch orkest van ons universum kunnen luisteren.”
Wat betekent dit voor ons?
“Met deze nieuwe ontdekking gaat er weer een hele nieuwe wereld voor ons open. Het geeft ons de opportuniteit om allerlei nieuwe zaken bij te leren over ons universum, zoals bijvoorbeeld over de levensloop van sterrenstelsels zoals onze Melkweg. Zwaartekrachtsgolven met een lange golflengte kunnen door allerhande gebeurtenissen veroorzaakt worden. Van de samensmelting van superzware zwarte gaten tot de snelle uitdijing van de ruimte na de oerknal. In één klap kijken we nu weer totaal anders naar het heelal.”
Virgin Galactic lanceert succesvol eerste commerciële ruimtevlucht met drie passagiers
De eerste commerciële vlucht van Virgin Galactic, een bedrijf dat toeristen naar de ruimte wil sturen, heeft donderdag de ruimte bereikt met drie Italiaanse wetenschappers aan boord. Dat heeft het bedrijf, opgericht door de Britse miljardair Richard Branson, meegedeeld.
Virgin Galactic had tot nu toe alleen de ruimte bereikt met leden van het eigen bedrijf als passagiers. Tijdens de eerste commerciële vlucht waren er vier passagiers aan boord van de ‘VSS Unity’: twee hooggeplaatste officieren van de Italiaanse luchtmacht, een ingenieur van de Italiaanse Nationale Onderzoeksraad en een medewerker van Virgin Galactic. Er zaten ook twee piloten aan het stuur.
De missie, Galactic 01 genaamd, werd donderdag gelanceerd vanop de basis van Spaceport America, in de woestijn van de Amerikaanse staat New Mexico. De Italiaanse wetenschappers verzamelden gegevens voor een dozijn experimenten tijdens de korte vlucht. Tijdens de reis ervaarden de passagiers gedurende een kwartier gewichtloosheid. Daarna daalde het ruimtevaartuig naar benenden om op dezelfde plaats te landen.
De volgende commerciële lancering staat gepland voor begin augustus “met privéastronauten”, laat Virgin Galactic weten. Tickets voor de reis, die ongeveer anderhalf uur duurt, kosten volgens het bedrijf tussen de 250.000 en 450.000 dollar.
Bransons bedrijf is niet het eerste dat privéruimtereizen aanbiedt. Amazon-oprichter Jeff Bezos en zijn bedrijf Blue Origin hebben al verschillende passagiers naar de ruimte gestuurd. Ook het ruimtevaartbedrijf SpaceX van Elon Musk is een concurrent. Musks bedrijf voerde voorlopig twee privémissies naar het internationaal ruimtestation (ISS) uit.
Mars door een UV-bril: nog nooit zag onze rode planeet er zo buitenaards uit
We kennen Mars allemaal als de rode stoffige planeet met zijn witte poolkappen. Maar wat als we hem eens door een andere bril bekijken? Dat is exact wat de Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN (MAVEN) ruimtesonde doet. Die bestudeert Mars door ernaar te kijken in ultraviolet. Het resultaat is Mars zoals je hem nooit gezien hebt: extra buitenaards.
De Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN (MAVEN) ruimtesonde bevindt zich al sinds september 2014 in een baan rond Mars. Aanvankelijk zou de missieduur van MAVEN twee jaar zijn, maar ondertussen is die voor onbepaalde tijd verlengd omdat hij nog steeds in uitstekende staat verkeert. In de afgelopen negen jaar heeft de sonde al voor heel wat wetenschappelijke resultaten gezorgd.*
Het doel van MAVEN is om inzicht te krijgen in de atmosferische processen die plaatsvinden op Mars. Een van de instrumenten waarmee de ruimtesonde naar de planeet kijkt, maakt gebruik van een golflengte die onzichtbaar is voor het menselijk oog: ultraviolet (UV). Door gebruik te maken van UV kunnen we verschillende gassen zien en hoe die met elkaar reageren.
Hiermee heeft MAVEN bijvoorbeeld al vreemde aurora’s ontdekt die hoog boven Mars dansen in de atmosfeer. Daarnaast zag de ruimtesonde ook een onzichtbare gloed die ’s nachts in de lucht ontstaat door atomen die opnieuw samengaan nadat ze eerder tijdens de dag uit elkaar zijn gesplitst door zonlicht.
Nu heeft NASA nieuwe afbeeldingen vrijgegeven die drie ultraviolette golflengten laten zien, weergegeven als rood, groen en blauw. De twee afbeeldingen werden zes maanden na elkaar gemaakt en laten seizoensveranderingen in de atmosfeer van de planeet zien.
De eerste (zie hierboven), vastgelegd in juli 2022, toont het zuidelijk halfrond in de zomer, rond de tijd van de zomerzonnewende (en winterzonnewende voor het noordelijk halfrond). De atmosfeer lijkt redelijk helder, met wolken die de ravijnen vullen. De omvang van de zuidelijke poolijskap, zichtbaar in spierwit, bevindt zich op een dieptepunt in de zomer. Waterdamp kan je op zeer grote hoogte waarnemen, veroorzaakt door zomerhitte en stofstormen.
Het tweede beeldje maakte MAVEN zes maanden later, in januari 2023. De seizoenen op Mars zijn twee keer zo lang als de seizoenen op aarde, dus dat betekent dat de opname iets na de lente-equinox op het noordelijk halfrond is gemaakt.
Door het veranderen van de seizoenen zie je veel witte wolken rond het noordelijk halfrond en een opeenhoping van ozon die paars schijnt. Dit gas hoopt zich op in de atmosfeer in de koude nachten van de winter en verdwijnt tijdens de lente door te reageren met waterdamp. Die waterdamp is afkomstig van het poolijs dat door opwarming verdwijnt.
De sonde heeft al geweldige dingen bereikt in zijn tijd in een baan om Mars, en wetenschappers hopen dat hij nog lang blijft werken.
Sprookjesachtige lichtende nachtwolken gespot: dit is hoe jij deze zeldzame wolk kan zien
Elk jaar heb je in de periode rond de langste dag - 21 juni - kans om een heel bijzondere wolk te spotten: de lichtende nachtwolk. Dat is een zeldzaam weerfenomeen. Zeker de moeite waard dus om komende maand op een heldere avond even naar boven te kijken, vindt wetenschapsjournalist Martijn Peters. Maar hoe ontstaan ze? En wanneer en waar kijk je het best?
Martijn Peters
Bron:Eigen berichtgeving
De hemel boven Groot-Brittannië werd afgelopen nacht op meerdere plekken weer prachtig gekleurd door oplichtende nachtwolken. En ook in Nederland konden enkele aandachtige hemelkijkers genieten van dit bijzondere natuurverschijnsel. Twitter stond dan ook vol met prachtige plaatjes en video’s. Maar wist je dat je lichtende nachtwolken ook hier bij ons kan zien?
Lichtende nachtwolken zweven heel wat hoger in de atmosfeer dan onze alledaagse ‘normale’ bewolking. Waar lage, middelhoge en hoge wolken zich allemaal onder de 12 kilometer bevinden, zitten lichtende nachtwolken ergens rond de 80 kilometer. Hoog in de mesosfeer dus.
Het is dankzij dit gebrek aan hoogtevrees, dat we af en toe eens kunnen genieten van dit zeldzame schouwspel. Want hoog daarboven is het ijzig koud, tot wel 90 à 145°C onder nul. Daardoor kan er zich ijs vormen rond stofdeeltjes afkomstig van meteorieten en vulkanen. Je kan dus haast van ‘buitenaardse’ wolken spreken. Doordat deze ijsdeeltjes zo hoog rondzweven kunnen zij nog zonlicht weerkaatsen na zonsondergang, wanneer andere lager gelegen wolken hier niet meer toe in staat zijn. Dat is wel enkel het geval van eind mei tot juli, wanneer de zon niet te diep onder horizon zakt. De rest van het jaar blijven ze dus onzichtbaar. Hun schichtig snel bewegende patroon hebben de lichtende nachtwolken dan weer te danken aan de grillige luchtstromen daarboven.
Mooie, lichtende nachtwolken worden tegenwoordig vaker gespot dan pakweg 50 jaar geleden. Maar de reden daarvoor minder positief. Het is immers deels te wijten aan de klimaatverandering. Die zorgt voor meer waterdamp en lagere temperaturen in de hogere atmosfeerlagen. Dat betekent meer ijs, en daardoor meer kans op lichtende nachtwolken.
Vergeet dus niet omhoog te kijken in het eerste uur na zonsondergang. Wie weet spot je ze wel. Al is er geen garantie. Het blijft een zeldzaam en onvoorspelbaar fenomeen. Het ene jaar zijn er geen, het andere jaar verschijnen ze meermaals, soms zelfs enkele keren in dezelfde maand.
Ongeziene hittegolf in de Noord-Atlantische Oceaan baart wetenschappers zorgen
Er worden recordhoge temperaturen gemeten in het noorden van de Atlantische Oceaan. Nog nooit zagen wetenschappers zo hoge oppervlaktetemperaturen, en dat al drie maanden lang. Momenteel is de gemiddelde temperatuur 22,7°C. Dat is maar liefst 0,5°C boven het vorige record uit 2010. Wetenschappers maken zich dan ook ernstig zorgen.
Lander Van Tricht
Het eerste record dit jaar werd gebroken op 5 maart. De gemiddelde temperatuur van de Noord-Atlantische Oceaan steeg toen tot 19,9°C. Sindsdien liggen de temperaturen steevast op recordniveau. Op 11 juni bereikten de temperaturen een voorlopig hoogtepunt van 22,7°C. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de wetenschap vol verbazing en ongerust naar deze ontwikkelingen kijkt.
Verschillende factoren spelen een rol in waarom de Noord-Atlantische Oceaan met uitzonderlijk hoge temperaturen kampt. Allereerst zijn de zogenaamde passaatwinden sinds maart zwakker dan normaal. Deze winden waaien vanuit het oosten tot noordoosten en brengen kouder water naar het oppervlak in de oostelijke delen van de Noord-Atlantische Oceaan. Hierdoor koelt het water af. Dat gebeurt nu minder, waardoor de oceaantemperaturen stijgen.
Daarnaast is er in 2023 tot nu toe een gebrek aan Sahara-stof, dat doorgaans een verkoelend effect heeft op het noordelijke deel van de Atlantische Oceaan. Normaal gesproken worden grote wolken van dit stof vanuit de woestijnen van Noord-Afrika over de oceaan geblazen, maar dit jaar is de concentratie opvallend laag, zelfs op recordniveaus voor juni. Onderzoek heeft aangetoond dat het stof een aanzienlijke verkoeling veroorzaakt, vooral rond deze tijd van het jaar.
Een wereldwijde stijging is aan de gang
De ongewone temperaturen in de Atlantische Oceaan maken deel uit van een patroon van bovengemiddelde oppervlaktetemperaturen in alle oceanen wereldwijd. Momenteel bedraagt de gemiddelde oppervlaktetemperatuur wereldwijd 20,9°C. Dat is minder hoog dan de 21,1°C van 1 april, maar nog steeds 0,2°C hoger dan het vorige record uit 2022.
Deze ongeziene temperaturen zijn het resultaat van een combinatie van factoren die verband houden met El Niño en de buitengewoon hoge temperaturen in de Noord-Atlantische Oceaan. Naast deze factoren draagt klimaatverandering bij aan de langdurige opwarming van het zeewater. Ook hebben nieuwe scheepvaartregels de uitstoot van zwavel drastisch verminderd, waardoor het verkoelende effect van sulfaataerosolen afneemt.
Wat zijn de gevolgen van deze hittegolf in onze oceanen en zal dit aanhouden?
Het hoge temperatuurniveau in de Noord-Atlantische Oceaan heeft een belangrijke gevolg voor subtropische stormen. Warmere oceanen leveren meer energie voor tropische systemen en kunnen sterkere stormen veroorzaken als andere factoren dat toelaten. Eerdere jaren met een warm oostelijk Atlantisch gebied (2010, 2017, 2020…) vertoonden bijvoorbeeld zeer actieve orkaanseizoenen. Al zal dit niet noodzakelijk nu het geval zijn dankzij een sterke El Niño. Historisch gezien verlaagt dit weerfenomeen net de kans op zware orkaanseizoenen in de Atlantische Oceaan.
Dit betekent dat er waarschijnlijk minder tropische stormen zullen zijn en zwakkere systemen. Hoewel de Atlantische Oceaan recordwarmte ervaart, voorspellen experts van instellingen zoals NOAA, dat dit jaar daardoor eerder gemiddeld zal zijn. Er is echter meer onzekerheid in de voorspellingen voor dit jaar.
De weermodellen suggereren dat de atmosferische respons op de ontwikkelende El Niño in het oosten van de Stille Oceaan zich begint te vormen. Hierdoor krijgen we misschien opnieuw een meer gebruikelijke luchtdrukverdeling en positie van de subtropische straalstroom. Dit kan op zijn beurt leiden tot een afname van de afwijkingen in de zeewatertemperaturen in de Noord-Atlantische Oceaan. Al blijft het voorlopig afwachten. Wetenschappers houden dit in ieder geval nauwlettend in de gaten.
Is dit de toekomst? Voor het eerst zonneënergie van panelen in de ruimte naar aarde gestraald
We kunnen op aarde veel zonnepanelen kwijt, maar de ruimte is natuurlijk nog veel groter. En er hangen geen wolken. Onderzoekers van Caltech in de VS zijn er in geslaagd om voor het eerst zonneënergie die in de ruimte werd opgevangen tot op aarde te stralen.
Zonneënergie werkt goed zolang er zon is, maar wolken of gewoon ons dag/nachtritme op aarde zorgen er voor dat we er niet altijd op kunnen vertrouwen. Batterijen om zonneënergie op te slaan zijn relatief duur. Zonlicht opvangen in de ruimte met gigantische constructies vol zonnepanelen en die energie dan naar de aarde sturen zou een oplossing kunnen zijn. Maar we hebben op dit moment nog niet de technologie die dat mogelijk maakt.
Bij Caltech zoeken ze naar een oplossing. Hun MAPLE-experiment is er voor het eerst in geslaagd om opgevangen energie draadloos door te sturen naar een ontvanger bovenop hun campus in Pasadena. Eerst vingen twee zonnepanelen licht op, MAPLE stuurt die energie vervolgens draadloos door naar een ontvanger.
MAPLE heeft ook aangetoond dat draadloos energie sturen van het ene ruimtetuig naar het andere mogelijk is. Volgens Caltech is de technologie op termijn in staat om energie te sturen vanuit de ruimte naar gebieden in oorlog of waar het stroomnet stuk is na een natuurramp bijvoorbeeld. Bovendien kan de constructie 24/24 energie opwekken.
Zo zagen we Mars nog nooit: ESA zendt voor het eerst livebeelden uit van rode planeet
Vandaag kun je voor de eerste keer ooit naar livebeelden van Mars kijken. Van 18 uur tot 19 uur zendt ESA (European Space Agency) een livestream uit van de rode planeet om de twintigste verjaardag van de onbemande ruimtemissie Mars Express te vieren. Al is live wel relatief. Je kan het hele gebeuren hier vanaf 18 uur bij HLN LIVE volgen.
Mars ligt op iets meer dan 302 miljoen kilometer van onze planeet. Het licht moet dus een hele weg afleggen vooraleer wij het hier op aarde kunnen waarnemen. Afhankelijk van de positie van Mars en de aarde, zien we de planeet zoals die er 3 tot 22 minuten geleden uitzag. Mars écht live zien, kan door de miljoenen kilometers tussen ons en de planeet dus niet. De livestream zal wel om de vijftig seconden nieuwe beelden tonen. Meer ‘live’ dan dat hebben we de rode planeet nog nooit gezien.
‘Live’ beeldmateriaal is zeldzaam
Ondanks dat ‘live’ dus relatief is, is het toch een uniek moment. Nog nooit kregen we Mars zo dicht bij het ‘nu’ te zien als vandaag. “Normaal gesproken zien we beelden van Mars die dagen eerder zijn genomen”, aldus James Godfrey, operations manager van ESA in Duitsland, in een verklaring aan het Amerikaanse ‘CNN’.
Dat komt doordat de meeste beelden en data die ruimtevaartuigen verzamelen pas na een paar uur – of zelfs pas na een paar dagen – naar de aarde worden gestuurd. De waarnemingen gebeuren namelijk vaak op momenten dat de ruimtevaartuigen niet in direct contact staan met een antenne op onze planeet. Elke paar dagen worden de data en beelden gedownload en verwerkt. Het gebeurde nooit eerder dat we dus zo snel – elke vijftig seconden – nieuwe beelden van Mars te zien kregen. “Ik ben enthousiast om Mars te zien zoals die nu is”, aldus Godfrey.
Achttien minuten oud
De beelden zullen achttien minuten oud zijn wanneer ze op ons scherm verschijnen. Door de positie van Mars en de aarde op het moment van de livestream moet het licht zeventien minuten reizen voordat het ons bereikt. Het duurt dan nog ongeveer een minuut vooraleer de beelden via draden en servers op onze beeldschermen te zien zijn.
“Let wel, we hebben nog nooit zoiets geprobeerd, dus de exacte reistijden voor de signalen op de grond blijven een beetje onzeker”, laat ESA weten op hun website.
New video shows NASA rover's stunning view into Mars crater
“7 van 8 veilige en rechtvaardige grenzen van aarde overschreden”
De mensheid heeft zeven van de acht veilige en rechtvaardige grenzen van de aarde al overschreden. Dat zegt de Earth Commission, een internationaal team van meer dan veertig wetenschappers, in een onderzoek dat woensdag gepubliceerd is in het vaktijdschrift ‘Nature’. Niet alleen de opwarming van de aarde bedreigt het leven op onze planeet, maar ook andere door de mensheid beïnvloede ontwikkelingen zoals de slinkende zoetwatervoorraden, milieuvervuiling en de dalende biodiversiteit.
“We bevinden ons in het antropoceen (deel van het holoceen, het jongste geologische tijdvak, waarin de mens invloed heeft op het klimaat en het aardsysteem, red.) en brengen de stabiliteit en weerbaarheid van de hele planeet in gevaar”, zegt professor Johan Rockström, medevoorzitter van de Earth Commission, hoofdauteur van de studie en directeur van het Potsdam Institute for Climate Impact Research (PIK). Het onderzoek moet “voor het eerst kwantificeerbare cijfers en een solide wetenschappelijke basis” aanleveren “om de toestand van onze planetaire gezondheid te beoordelen, niet alleen in termen van stabiliteit en weerbaarheid van het aardsysteem, maar ook in termen van menselijk welzijn en rechtvaardigheid/gerechtigheid”, klinkt het.
Onrechtvaardigheid
Bij het aanpakken van de klimaatverandering is het idee van rechtvaardigheid en gerechtigheid immers cruciaal, menen de wetenschappers. Terwijl een opwarming van 1,5 graden Celsius ten opzichte van het pre-industriële tijdperk als veilig wordt geacht, beschouwen zij een opwarming van maximaal 1 graad Celsius als rechtvaardig. Nu worden immers al tientallen miljoenen mensen getroffen door de gevolgen van de opwarming van de aarde en dat aantal zal met de opwarming van elk tiende van een graad alleen maar toenemen, zeggen de wetenschappers.
Tenzij er tijdig een omslag plaatsvindt, het zeer waarschijnlijk is dat onomkeerbare kantelpunten en wijdverspreide gevolgen voor het menselijk welzijn onvermijdelijk zullen zijn
Johan Rockström, medevoorzitter van de Earth Commission
De commissie kwantificeerde acht veilige en rechtvaardige grenzen gebundeld in de vijf domeinen klimaat, biosfeer (het deel van de aarde dat wordt bewoond door levende organismen), water, voedingsstofkringlopen en luchtvervuiling. Zeven van die acht grenzen zijn al overschreden, blijkt uit het onderzoek. Een voorbeeld: nog niet de helft van het landoppervlak verkeert in zijn natuurlijke staat of wordt duurzaam beheerd om de natuurlijke diensten van de ecosystemen, zoals voorzien in bestuiving, vers water en frisse lucht, in stand te houden, stellen de wetenschappers vast. De veilige en rechtvaardige grens leggen zij vast op 50 tot 60 procent.
“Zeer zorgwekkend”
“Onze resultaten zijn zeer zorgwekkend. Binnen de vijf geanalyseerde domeinen zijn verschillende grenzen, op globale en lokale schaal, al overschreden. Dat betekent dat, tenzij er tijdig een omslag plaatsvindt, het zeer waarschijnlijk is dat onomkeerbare kantelpunten (zogenaamde ‘tipping points’, red.) en wijdverspreide gevolgen voor het menselijk welzijn onvermijdelijk zullen zijn. Dat scenario vermijden is cruciaal als we een veilige en rechtvaardige toekomst voor huidige en toekomstige generaties willen waarborgen”, aldus nog professor Rockström.
De door mensen veroorzaakte aerosolen (de in de atmosfeer zwevende vaste en vloeibare deeltjes) is de enige veilige en rechtvaardige grens van het aardsysteem die volgens de wetenschappers nog niet overschreden is. Lokaal is de rechtvaardige waarde al overschreden, maar door een gebrek aan gegevens hebben de wetenschappers geen zicht op de globale aerosolen.
Communiceren we binnenkort via gedachten? Elon Musk mag breinimplantaat op mensen testen
Neuralink, een bedrijf van miljardair Elon Musk, heeft van de Amerikaanse gezondheidsautoriteiten toestemming gekregen om zijn hersenimplantaten te testen op mensen. Dat kondigde het bedrijf donderdag aan op Twitter. Neuralink is bezig met de ontwikkeling van een hersenimplantaat dat patiënten toelaat om te communiceren via hun gedachten.
“Dit is een belangrijke eerste stap waarmee onze technologie op een dag veel mensen kan helpen”, aldus het Californische bedrijf, eraan toevoegend “dat de werving voor de klinische proeven nog niet geopend is”.
Neuralink werkte al langer aan een implantaat - zo groot als een muntstuk - dat in de schedel wordt ingebracht. Bedoeling is om via het brein rechtstreeks te communiceren met een computer. Elon Musk zei eind vorig jaar al dat er gesprekken bezig waren met de Amerikaanse geneesmiddelenwaakhond FDA en verwachtte toen “binnen de zes maanden groen licht” voor een eerste test met mensen. De FDA heeft donderdag niet gereageerd op het bericht van Neuralink.
Het bedrijf wil met de technologie proberen verlamde mensen in staat te stellen hun spieren weer te bewegen en mensen die blind zijn geworden hun zicht terug te geven. Voor de verdere toekomst heeft Neuralink plannen om de implantaten te gebruiken om mensen die een beroerte hebben gehad of kampen met ziektes als amytrofische laterale sclerose (ALS) of Parkinson te laten communiceren via hun gedachten. In proeven met apen konden de dieren bijvoorbeeld een computerspel bedienen met hun hersenen.
Het bedrijf van Musk is niet het enige dat zich bezighoudt met technologie om de werking van de hersenen te monitoren: er wordt al decennialang wetenschappelijk onderzoek naar gevoerd. Maar de komst van Musk heeft er wel voor gezorgd dat andere investeerders interesse krijgen in het domein en het onderzoek sneller opschiet.
Al sinds 2019 voorspelde Musk meermaals dat zijn in 2016 opgerichte bedrijf “binnenkort” van de Amerikaanse gezondheidsautoriteiten toestemming zou krijgen voor proeven op mensen. Begin vorig jaar werd een aanvraag van het bedrijf om te mogen starten met klinisch onderzoek nog afgewezen door de Amerikaanse geneesmiddelenwaakhond FDA, vanwege zorgen over de veiligheid van het experimentele implantaat.
Onze aarde ontvangt vandaag een “boodschap van aliens” en iedereen kan die mee helpen ontcijferen
Over de vraag of aliens echt bestaan wordt al jaar en dag gediscussieerd, maar vanavond zullen we eindelijk weten hoe het is om met buitenaardse wezens te communiceren. Zo zal een gesimuleerde boodschap van Mars naar onze aarde worden gestuurd. Het doel van het experiment is om aardbewoners voor te bereiden op “toekomstig contact met buitenaardse wezens”.
De Marsverkenner ExoMars Trace Gas Orbiter (TGO) van het Europees Ruimteagentschap (ESA) zal de boodschap rond 21.00 uur Belgische tijd versturen. Ongeveer een kwartier later wordt het bericht op aarde opgepikt. Drie observatoria vangen de boodschap op: de Allen Telescope Array van het SETI-instituut in Noord-Californië, de Robert C. Byrd Green Bank Telescope (GBT) in West-Virginia en het Medicina radio-observatorium in de Noord-Italiaanse stad Bologna.
De bedenker van het project is de visionaire kunstenares Daniela de Paulis van het SETI-instituut. Volgens haar is het experiment een goede oefening voor als we ooit een echte buitenaardse boodschap ontvangen. “Het zou een transformerende ervaring voor de mensheid zijn”, zegt ze.
Publiek kan bericht mee ontcijferen
De inhoud van de boodschap is niet vrijgegeven en daar is ook een specifieke reden voor. Zo hoopt het instituut dat ruimtewetenschappers de boodschap met behulp van het brede publiek kunnen ontcijferen. Geïnteresseerden krijgen toegang tot een speciale groep in de berichtenapp Discord. Daarin kunnen ze vervolgens naar hartenlust hun analyses en interpretaties van de alienboodschap delen. Wetenschappers zullen het buitenaardse bericht openbaar maken zodra ze het hebben ontvangen.
Er wordt ook een livestream georganiseerd voor al wie het experiment op de voet wil volgen.
“Dit soort project had al veel eerder moeten plaatsvinden. We zoeken al meer dan 60 jaar naar buitenaardse signalen, maar we hebben nooit echt nagedacht over hoe we zo’n signaal zouden ontvangen en decoderen”, zegt Franck Marchis, astronoom bij het SETI-instituut.
Onderzoekers hebben artificiële intelligentie ontwikkeld die gedachten van mensen kan lezen
Wetenschappers van de Universiteit van Texas in Austin hebben artificiële intelligentie ontwikkeld die in staat is om gedachten van mensen om te zetten in woorden, zonder daarbij gebruik te maken van elektroden in de hersenen. Ze publiceerden de resultaten van een experiment daarrond in het wetenschappelijke tijdschrift ‘Nature Neuroscience’.
Vandaag de dag bestaat er al technologie waardoor bijvoorbeeld verlamde mensen via implantaten in de hersenen iets kunnen zeggen of schrijven door er alleen maar aan te denken. Dit gaat nog een stap verder.
Bij het experiment van de Universiteit van Texas in Austin werden drie proefpersonen onder een MRI-scanner gelegd. Terwijl ze naar een podcast luisterden, werd de bloedtoevoer en het zuurstofniveau van het bloed in de verschillende delen van hun hersenen geregistreerd. Vervolgens werd artificiële intelligentie gebruikt om de patronen in de hersenactiviteit te linken aan de woorden en zinnen die de proefpersonen hadden gehoord.
Podcasts
Vervolgens lieten de onderzoekers de proefpersonen naar andere podcasts luisteren en in gedachten zelf een verhaal verzinnen om te zien in welke mate de artificiële intelligentie erin slaagde om weer te geven wat de drie gehoord of verzonnen hadden. Wat bleek? Het waren niet dezelfde woorden en zinnen, maar de betekenis bleef wel min of meer bewaard. De AI vertelde het verhaal dus in eigen woorden.
De proefpersonen moesten ook naar een stomme film kijken terwijl de MRI-scanner alles registreerde. Door de hersenactiviteit te analyseren kon de AI een ruwe samenvatting geven van wat de mensen gezien hadden.
Voor je schrik krijgt dat AI binnenkort gaat verklappen wat je écht van het nieuwe lief van je vriend vindt: zo ver zijn we nog niet. Voorlopig heb je nog altijd een dure MRI-scanner nodig om iemands gedachten te lezen en zijn de AI-modellen individueel: ze werken alleen voor de personen op basis van wie ze gemaakt zijn. Elk brein heeft met andere woorden een eigen manier om betekenis voor te stellen.
Proefpersonen slaagden er ook in om de AI te misleiden door aan andere dingen te denken.
Iconische ringen van Saturnus zijn aan het krimpen
Op dit moment bestuderen enkele van de krachtigste observatoria de ringen rond Saturnus. Al enige tijd weten astronomen dat de ringen langzaam eroderen en in de atmosfeer van Saturnus terechtkomen. Desondanks is het nog steeds onduidelijk hoe snel het ringsysteem krimpt. Gelukkig zal NASA’s James Webb Space Telescope (Webb) binnenkort dit intrigerende fenomeen onderzoeken en mogelijk nieuwe inzichten bieden.
“We proberen nog steeds te achterhalen hoe snel ze eroderen”, zei James O’Donoghue, een planetaire wetenschapper bij de Japan Aerospace Exploration Agency. “Momenteel suggereert onderzoek dat de ring nog maar een paar honderd miljoen jaar rond Saturnus te zien zal zijn.” Om de levensduur beter in te schatten, zullen Webb en het Keck Observatory in Hawaï deel uitmaken van een campagne om de planeet te bestuderen. De telescopen zullen volgen hoe het fenomeen fluctueert tijdens een volledig seizoen op de gasreus, die ongeveer 7 jaar duurt.
Eerder onderzoek toonde aan dat er voortdurend enorme hoeveelheden ringmateriaal op Saturnus valt. Gegevens, die door NASA’s Cassini-ruimtevaartuig werden ontvangen, onthulden dat er elke seconde tussen de 400 kg en 2.800 kilo ijzige regen stroomt op de planeet.
In dit tempo zouden de ringen over ongeveer 300 miljoen jaar kunnen verdwijnen. Dit lijkt misschien nog ver weg maar in kosmische tijdschalen is dit een ‘relatief snelle dood’. “Op dit moment hebben we maar één ruwe schatting”, vertelde O’Donoghue woensdag aan Space.com. “We willen meer waarnemingen doen.”
Eeuwig debat
Terwijl het nieuwe onderzoek zal helpen bij het voorspellen van het lot van de ringen, zetten astronomen het debat voort over hoe en wanneer de ringen in de eerste plaats werden geboren. Verschillende modellen hadden aangetoond dat de ringen er al 4,5 miljard jaar rond Saturnus waren. Het Cassini-ruimtevaartuig schetst echter een jonger beeld waarin ze ‘slechts’ 10 miljoen tot 100 miljoen jaar oud zijn.
“Ik denk dat het fascinerend zou zijn als de levensduur van de ringen slechts 100 miljoen jaar zijn dan dat hun leeftijd miljarden jaren is”, vertelde O’Donoghue aan Space.com. “Omdat het betekent dat we net op tijd geëvolueerd zijn om ze te zien voordat ze verdwijnen.”
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
26-04-2023
Japans poging om lander op de maan te zetten, lijkt mislukt
Japans poging om lander op de maan te zetten, lijkt mislukt
Het is waarschijnlijk niet gelukt om een Japanse lander veilig en wel op het oppervlak van de maan te zetten. Het apparaat stuurde geen signaal naar de aarde dat hij was aangekomen, terwijl dat wel had moeten gebeuren. Het is niet duidelijk wat er precies is misgegaan. De vluchtleiding onderzoekt de situatie, maar gaat ervan uit dat de lander verloren is gegaan.
Het moest de eerste commerciële landing op de maan worden. Een vlucht naar de maan kent veel risico’s, er zijn veel manieren waarop zo’n missie kan mislukken.
Het bedrijf achter de missie, ispace, wil op den duur grondstoffen en water op de maan delven. Dat kan helpen bij het bouwen van een bemande basis op de maan. Missie 1 van het project Hakuto-R is bedoeld om het ontwerp en de technologie te testen. De tweede missie staat gepland voor volgend jaar en de derde missie voor 2025.
Het toestel werd in december gelanceerd op de Amerikaanse basis Cape Canaveral, aan boord van een raket van SpaceX. De lander draaide sinds vorige maand in een baan rond de maan, op een hoogte van ongeveer 100 kilometer boven het oppervlak. Dinsdag rond 17.40 uur Belgische tijd gingen de motoren aan, waardoor de sonde remde en naar beneden zakte. Ongeveer een uur later zou hij zachtjes landen in de krater Atlas op de maan. Dat ging volledig geautomatiseerd.
Met de lander ging ook een onbemande verkenner uit de Verenigde Arabische Emiraten mee. Het karretje Rashid zou ongeveer twee weken lang moeten rondrijden op de maan om met camera’s en sensoren wetenschappelijk onderzoek te doen. De lander en de verkenner waren in december gelanceerd. Ze vlogen via een lange omweg naar de maan. Daardoor duurde de vlucht maanden, en niet een paar dagen.
Eerdere pogingen andere landen
Tot nu toe zijn alleen de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie/Rusland en China erin geslaagd veilig op de maan te landen. Pogingen van Israël en India mislukten.
De Verenigde Staten willen over een paar jaar weer mensen op de maan laten lopen, voor het eerst sinds 1972. Het land krijgt daarbij hulp van Canada, Europa en Japan. Ook ispace is daarbij betrokken.
KIJK.
Japan's New Robotic Rover for Moon Exploration | Gorund demonstration GITAI's Space Robot.
KIJK.
Artemis team member says "we're going to go back" to the moon "in a completely different way"
Voor het eerst haarscherpe beelden gemaakt van mysterieuze maan van Mars
Een ruimtesonde van de Verenigde Arabische Emiraten is erin geslaagd om de allereerste close-ups te maken van de kleinste maan van de planeet Mars: Deimos. Over die maan is nog maar heel weinig bekend. De beelden lijken meer licht te werpen op de vraag waar Deimos vandaan komt.
Mars heeft in totaal twee manen: Deimos (‘paniek’) en Phobos (‘angst’), genoemd naar de twee paarden die de strijdwagen van de Griekse oorlogsgod Ares trokken, de tegenhanger van de Romeinse oorlogsgod Mars. Beide manen hebben een oppervlak dat doet denken aan die van heel wat asteroïden in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter, waardoor veel wetenschappers denken dat ze eigenlijk gevangen asteroïden zijn.
De nieuwe beelden van de Hope-ruimtesonde lijken in een andere richting te wijzen, aldus de wetenschappers die de missie volgen. Ze suggereren dat de samenstelling van de kleine maan Deimos vergelijkbaar is met die van de oppervlakte van de rode planeet en dat ze samen ontstaan zijn, zoals onze aarde en haar maan.
100 kilometer
Hope vloog op 10 maart een eerste keer voorbij Deimos en naderde toen tot 100 kilometer van de oppervlakte van de 12,4 kilometer grote maan. Het missieteam gebruikte alle drie de instrumenten aan boord om waarnemingen te doen, van infrarood tot extreem ultraviolet. Het relatief vlakke spectrum deed vermoeden dat het om hetzelfde type materiaal ging als op het oppervlak van Mars en niet om koolstofrijke gesteente dat vaak in asteroïden wordt aangetroffen. Dat laatste zou pieken geven in specifieke golflengten.
KIJK. Spectaculaire blauwe spiraal verschijnt samen met noorderlicht in Alaska
Liefhebbers van het noorderlicht werden aangenaam verrast toen ze zaterdag vroeg in de ochtend naar de hemel in Alaska keken. Een adembenemende lichtblauwe spiraal die op een sterrenstelsel leek verscheen enkele minuten tussen het noorderlicht.De verschijning kon vastgelegd worden op foto’s die zich razendsnel hebben verspreid over het internet.
De spiraal, die zaterdagochtend verscheen in Alaska tussen de groene stralen van het noorderlicht, zorgde voor een spectaculaire verrassing die tot vandaag nazindert op het internet. Hoe kan dit verklaard worden? Drie uur voor het fenomeen verscheen loste een SpaceX raket, die werd gelanceerd vanuit Californië, zijn overtollige brandstof.
“Soms hebben raketten brandstof die moet worden afgestoten”, vertelt ruimtefysicus Don Hampton, universitair hoofddocent aan het Geofysisch Instituut van de Universiteit van Alaska Fairbanks. “Als ze dat op grote hoogte doen, verandert die brandstof in ijs,” zegt hij. “En als dat toevallig in het zonlicht is en het op dat moment donker is op de grond, kun je het zien als een soort grote wolk, en soms is die wervelend.”
De verschijning van de lichtblauwe spiraal werd als timelaps vastgelegd op de all-sky camera van het Geophysical Institute en die beelden gingen al snel viraal. “Het fenomeen veroorzaakte een ware internetstorm”, zei Hampton.
Hoewel het geen veelvoorkomende verschijning is, is het niet helemaal uniek in zijn soort. Zo werd in januari een andere spiraal gezien boven het Grote Eiland van Hawaï.
De SpaceX raket werd vrijdagavond gelanceerd op het Vandenberg Space Force Base in Californië met ongeveer 25 satellieten aan boord. Het was een polaire lancering, waardoor zezichtbaar was boven een groot deel van Alaska.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
03-04-2023
NASA stuurt voor de eerste keer een vrouw en een zwarte man richting de maan, lancering eind 2024 gepland
NASA stuurt voor de eerste keer een vrouw en een zwarte man richting de maan, lancering eind 2024 gepland
UPDATEDe Amerikaanse astronauten Reid Wiseman (47), Victor Glover (46) en Christina Koch (44) en de Canadees Jeremy Hansen (47) gaan volgend jaar, na een onderbreking van meer dan 50 jaar, opnieuw rond de maan vliegen. Dat maakte de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA maandag bekend. De vier ruimtevaarders vormen de bemanning van de vlucht Artemis II, de laatste generale repetitie voordat mensen weer voet op de maan zetten.
De lancering staat voorlopig gepland voor eind 2024. De bemanningsleden gaan niet op de maan zelf landen. Dat moet gebeuren met de missie Artemis III, die op zijn vroegst in 2025 wordt uitgevoerd. In 1972 liepen voor het laatst mensen op de maan rond. Met de keuze voor een vrouw en een kleurling komt NASA zijn belofte na om meer diversiteit te brengen in zijn exploratie-inspanningen. Alle vorige bemande missies naar de maan werden uitgevoerd door blanke mannen.
“De missie Artemis II is de volgende stap in het grote doel om naar Mars te reizen”, zei Reid Wiseman, die de bevelhebber van de missie wordt. De zwarte Amerikaan Victor Glover is de piloot van de missie. Koch en Hanson zijn de “ondersteunde missiespecialisten”. Ze zullen nu beginnen aan een intensieve training om zich voor te bereiden voor de missie.
De VS en Canada werken al langer nauw samen aan reizen naar de maan. Daarvoor is het Artemis-programma opgezet om uiteindelijk een duurzame buitenpost op de maan te vestigen. De eerste vlucht uit het project was Artemis I, die begon op 16 november. Het onbemande ruimteschip vloog naar de maan, draaide een paar rondjes eromheen en begon daarna aan de terugvlucht. Op 11 december plonsde de capsule in de Grote Oceaan.
Op het verste punt was het ruimteschip ongeveer 430.000 kilometer van de aarde verwijderd, volgens de NASA meer dan duizend keer zo ver weg als het internationale ruimtestation ISS. Nog nooit is een ruimteschip dat voor mensen is gebouwd zo ver weg gevlogen. Het is nu de bedoeling dat de vier astronauten ongeveer dezelfde ruimtereis zullen ondernemen.
5 planeten staan op een rij vanavond. Dit is waar en wanneer je ze kan zien.
Vandaag op dinsdag 28 maart kan je iets uitzonderlijks zien aan de hemel. Net na zonsondergang zijn maar liefst 5 planeten zichtbaar. Jouw kans dus om Jupiter, Mercurius, Venus, Uranus en Mars tegelijkertijd te zien. Maar wanneer moet je precies omhoog kijken en in welke richting?
Martijn Peters
Meestal zijn de planeten verspreid over de nachtelijke hemel en zichtbaar op verschillende tijdstippen. Maar af en toe staan ze op hetzelfde moment dicht bij elkaar. Ze lijken dan bijna op een rechte lijn te staan, een planetaire uitlijning. In wezen is dit een optische illusie. Alle planeten draaien in (bijna) hetzelfde vlak rond de zon. Hierdoor volgen ze allemaal het jaarlijkse pad dat onze zon aflegt aan de hemel. Die lijn noemt men de ecliptica. In werkelijkheid bevinden de planeten zich in de ruimte absoluut niet dicht bij elkaar. Momenteel staan Jupiter en Mercurius vlak bij elkaar, maar de gemiddelde afstand tussen die twee planeten is 720 miljoen kilometer.
Vanavond kunnen we zo’n planetaire uitlijning waarnemen. Je kan 5 van de 8 planeten van ons zonnestelsel tegelijkertijd zien. Het zijn Jupiter, Mercurius, Venus, Uranus en Mars die op een denkbeeldige lijn staan. Dat roept veel enthousiasme op bij sterrenkijkers wereldwijd, waaronder voormalig Apollo-astronaut Buzz Aldrin. Hij plaatste de volgende tweet in afwachting van onze planetaire buren: “Ik ben altijd op zoek naar geweldige opportuniteiten om naar de sterren te kijken... en dinsdag zou wel eens een avond kunnen zijn om de verrekijker te pakken en een glimp op te vangen van een vrij zeldzame uitlijning van de vijf planeten Mercurius, Jupiter, Venus, Uranus en Mars. Nu maar hopen dat de lucht helder blijft!”
I’m always on the lookout for some great star-gazing opportunities…and Tuesday might be a night to grab the binoculars and catch a glimpse of a pretty rare five-planet alignment of Mercury, Jupiter, Venus, Uranus, and Mars. Here’s hoping the skies will remain clear!
Waar en wanneer kan je naar de planetaire uitlijning kijken?
Om de 5 planeten op een rij te zien moet je vlak na de zonsondergang naar het westen kijken. Je hebt maar weinig tijd want al snel verdwijnen Jupiter en Mercurius met de zon mee achter de horizon. Tijdens de schemering staat Jupiter het dichtst bij de horizon. Hij is ook de helderste van de twee en makkelijk zichtbaar met het blote oog. Vlakbij Jupiter staat Mercurius, wat moeilijker zichtbaar met het blote oog (maar niet onmogelijk) en zeker zichtbaar met een verrekijker.
Iets hoger in de lucht kan je Venus spotten. Deze heldere planeet zie je makkelijk zonder hulpmiddelen. Vlakbij staat de 4de planeet, Uranus. Dit is de enige van de 5 die je niet zonder verrekijker of telescoop kan zien. Ook Venus en Uranus verdwijnen enkele uren na zonsondergang achter de horizon. Tot slot is er nog Mars die naast de wassende maan staat. Je zou dus minstens drie van de deelnemers aan de parade (Jupiter, Venus en Mars) en mogelijk zelfs een vierde (Mercurius) met alleen je ogen moeten kunnen zien.
Wil je de vijf planeten spotten, kijk dan met een verrekijker naar het westen vlak na zonsondergang op een plaats waar je duidelijk zicht hebt op de horizon. Ook de komende dagen kan je de planetaire uitlijning nog waarnemen tot Jupiter definitief achter de horizon verdwijnt.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
