Waren ‘Gods zonen’ en de ‘reuzen’ in Genesis 6 buitenaardse wezens?

In het negende hoofdstuk¹ van het boek Hoe Bestaat Het! gaan de auteurs in op speculaties rondom de identiteit van ‘Gods zonen’ en de ‘reuzen’ in Genesis 6. Naast het verkennen van de vraag of dit buitenaardse wezens zijn geweest en of de aarde ooit bezocht is door aliens wordt er ook ingegaan op de vraag of er überhaupt wel leven buiten onze planeet kan zijn. Is het eigenlijk wel mogelijk om enorme afstanden door het heelal af te leggen? De antwoorden zullen je misschien wel verbazen!

Het speculeren over buitenaards leven is tientallen jaren lang gevoed door verhalen over vliegende schotels en ontmoetingen met buitenaardse wezens. Sommige mensen beweerden zelfs dat ‘Gods zonen’ en/of de reuzen die in Genesis 6:4 genoemd worden, nephilim in het Hebreeuws, buitenaardse wezens waren. Dit onderwerp komt later in dit hoofdstuk aan de orde.

Seculiere humanisten, zoals wijlen Carl Sagan, hebben hartstochtelijk verkondigd dat naast het leven hier op aarde ook ‘daarboven’ intelligent leven is geëvolueerd. Het geloof in de evolutie van het leven op aarde is een enorme stimulans geweest voor het geloof dat leven ook ergens anders zou kunnen zijn geëvolueerd, zeker gezien de afmetingen van het heelal. Het heeft zeker het geloof in ‘het buitenaardse’ aangemoedigd.

Deze meteoriet is ten onrechte gebruikt om aan te tonen dat er ooit leven op Mars is geweest.

In 1996 werd dit idee aangewakkerd vanuit een heel andere bron. Wetenschappers van de NASA beweerden bewijsmateriaal te hebben gevonden voor eenvoudige levensvormen in een meteoriet die op Antarctica was gevonden. Die meteoriet zou van Mars afkomstig zijn. Sindsdien is het enthousiasme voor dit ‘bewijs’ voor leven in het ‘Marsgesteente’ in wetenschappelijke kringen sterk afgenomen.^2, 3

De Mars-meteoriet NWA 7034 met onderaan een blokje van 1 kubieke centimeter.

De zogenaamde ‘nanofossielen’ waren waarschijnlijk niet meer dan magnetietdraden en veranderingen die door het experimentele proces zijn ontstaan.⁴ Ondanks dit alles ontketende deze steen met een gewicht van twee kilo een hevige ‘Marsbevlieging’. Amerikanen, Europeanen, Japanners en Russen werken aan tientallen projecten waarin de komende twintig jaar onze dichtstbijzijnde buurplaneet wordt onderzocht; de kortste afstand van Mars tot de aarde bedraagt ongeveer 78 miljoen kilometer. Intussen blijft het geloof in buitenaardse intelligentie gestaag groeien, met een bijna religieuze gedrevenheid.

De ufo-golf

Hoogleraar John E. Mack, die psychiatrie doceerde aan de Universiteit van Harvard, trok wereldwijd de aandacht met zijn boek ‘Ontmoetingen’ (oorspronkelijke titel: Abduction: Human encounters with aliens). Daarnaast dook er een sensationele film op over wat een autopsie zou zijn op een buitenaards wezen dat zou zijn neergestort in New Mexico, vlak bij de Amerikaanse luchtmachtbasis Roswell. De vage filmbeelden vormden de belangrijkste attractie op het wereldcongres van ufo-aanhangers in 1995 in Düsseldorf, Duitsland. Sindsdien is bekend geworden dat het bij de film ging om niet meer dan een gebrekkige vervalsing.

Een andere belangrijke factor was de succesfilm Independence Day, die gaat over een invasie op aarde door buitenaardse wezens. De film bracht in zijn eerste week meer geld op dan welke eerdere film ook. Dit soort sciencefictionverhalen, vaak met ‘buitenaards leven’ als thema, is tegenwoordig het populairste vermaaksgenre ter wereld. Uit populaire enquêtes blijkt dat wel vier van de vijf mensen geloven in buitenaards leven en het idee dat buitenaardse wezens het doen en laten van de mensen in de gaten houden.⁵ Wat moeten christenen denken van deze ufo-verhalen?

Wat zegt de Bijbel?

a. De Schrift rept niet van buitenaards bezoek en ‘aliens’
De Bijbel, het geopenbaarde, opgeschreven Woord van God, vertelt ons dat het leven alleen mogelijk is door een proces van schepping. Zelfs al zouden er andere sterrenstelsels zijn met planeten die op de aarde lijken, dan zou daar slechts leven kunnen zijn als de Schepper het had gemaakt. Als God dat zou hebben gedaan, en deze wezens zouden ons ooit komen bezoeken, zou Hij ons daar zeker over hebben ingelicht. Buitenaardse wezens met dergelijke macht en technologische staat zouden op vele manieren superieur kunnen zijn aan de mens. Dit zou het door God aan de mens gegeven mandaat om heerschappij te voeren over de schepping en haar te onderwerpen (Gen. 1:28) ontwrichten.

God heeft ons vrij specifieke details gegeven over de toekomst, bijvoorbeeld over de wederkomst van Jezus, en enkele details over het einde van de wereld. Het heelal zal op een bepaald moment in de toekomst worden opgerold als een boekrol (Jes. 34:4; Openb. 6:14). Als God ergens anders levende wezens had geschapen, zou dit ook automatisch hun verblijfplaats vernietigen. Door de zonde van Adam is de gehele schepping onder de vloek gekomen. Want anders zou het niet nodig zijn voor God om een ‘nieuwe hemel en een nieuwe aarde’ te scheppen. Waarom zou een ander ras van wezens, die geen deel uitmaken van Adams (zondige) nageslacht, hun gedeelte van de geschapen wereld aangetast zien door de vloek? En waarom zouden zij dan deel uitmaken van het herstel dat Jezus, de laatste Adam, zal brengen? Dat zou kant noch wal raken.⁶ Jezus wordt niet talloze keren gekruisigd en opgewekt op andere planeten. De Bijbel zegt dat Hij ‘der zonde eenmaal’ is gestorven (Rom. 6:10).

Er zijn mensen die beweren dat de nephilim,⁷ of ‘Gods zonen’, die beiden genoemd worden in Genesis 6:2-4, buitenaardse wezens waren. Dit is een wilde uitschieter van de gangbare⁸ mening dat ‘Gods zonen’ die met de ‘dochters van de mensen’ trouwden, gevallen engelen waren.

‘Gods zonen’ (Hebreeuws: bene elohim) worden in Job 38:7 duidelijk als engelen aangeduid. De Septuagint (LXX⁹) vertaalt hier ‘zonen van God’ met ‘engelen van God’. Als we Genesis 6:4 rechttoe rechtaan lezen, staat er feitelijk dat kwaadaardige engelen samenwoonden met vrouwen. De nakomelingen die daaruit voortkwamen werden ‘nephilim’ genoemd, wat letterlijk de ‘gevallenen’ betekent. Hoewel dit een moeilijke passage is, die onze mening over de spirituele dimensie en het lichamelijke aspect van engelen op de proef stelt, is het sterkste argument dat voor deze opvatting pleit het feit dat dit de eenvoudigste verklaring van de tekst is. Daarnaast is er ook vanuit het Nieuwe Testament ondersteuning voor deze uitleg (Jud. 6-7; 2 Petr. 2:4-5; 1 Petr. 3:18-20).¹⁰ Er zijn ook mensen die hebben voorgesteld dat het gaat om kwaadaardige engelen die op aarde leefden en mogelijk via demonische macht bezit namen van lichamen van goddeloze mensen. Vervolgens gebruikten ze die lichamen om hun kwaadaardige doel te bereiken, namelijk het voortbrengen van een verdorven generatie mensen (Gen. 6:12).¹¹ Maar voor deze stelling vinden we niet veel onderbouwing in de tekst.

Het is overigens interessant dat het woord nephilim, of reuzen, alleen gebruikt wordt in Genesis 6:4 en Numeri 13:33. In het laatste geval wordt er verwezen naar de nakomelingen van Enak. Dit waren grote mensen, maar wel gewoon mensen. Het is echter waarschijnlijk dat het noemen van de nephilim in dit gedeelte, of het nu om de nakomelingen van Enak ging of om de nephilim van voor de zondvloed, een leugen was van de spionnen om de Israëlieten af te brengen van het voornemen om het beloofde land binnen te trekken. God strafte de spionnen immers later voor het geven van valse getuigenissen (Num. 14:11, 36-37).

Hoewel ‘Gods zonen’ in het Oude Testament uitsluitend wordt gebruikt om naar engelen te verwijzen, worden in Hosea 1:10 met ‘kinderen des levenden Gods’ specifiek de kinderen van Israël bedoeld. De bijbelgeleerde H.C. Leupold heeft gesuggereerd¹² dat de ‘zonen van God’ de nakomelingen van Seth waren, de goddelijke lijn die wordt beschreven in Genesis 4:25-5:32. Leupold schreef: ‘Maar wie waren deze “zonen van God”? Zonder enige twijfel de Sethieten…’¹³

Volgens deze visie raakten de nakomelingen van Seth van het rechte pad en trouwden ze met de ‘dochters van mensen’, waarbij ze hun keuze slechts baseerden op het uiterlijk en geen belang hechtten aan hun godsvrucht. De nephilim waren hun nakomelingen. Anderen hebben tegen deze opvatting bezwaar gemaakt. Ze hebben gesteld dat in de tekst specifiek ‘zonen van Seth’ en ‘dochters van Kaïn’ zou moeten staan. Ook wordt gesteld dat de Sethieten als geheel geen godvruchtige groep konden zijn, omdat bloedverwantschap geen garantie is voor vroomheid en rechtvaardigheid (denk aan de koningen van Israël).¹⁴ Nog weer een andere opvatting heeft te maken met het feit dat heersers in het oude Egypte en Mesopotamië¹⁵ zichzelf ‘zonen van God’ lieten noemen om hun macht en prestige te vergroten. Dan kunnen de ‘zonen van God’ in Genesis 6 op macht beluste heersers en despoten zijn. In hun honger naar macht en invloed zouden ze vele vrouwen tot zich hebben genomen in polygamie. Door tirannie zijn zij en hun nakomelingen ‘machtige mannen’ geworden (Nimrod wordt in Genesis 10:8 beschreven als een van deze ‘machtigen’). Ongeacht wat de juiste interpretatie is, het is niet nodig om onze toevlucht te zoeken tot fantasierijke ideeën met buitenaardse wezens om dit stuk van de Bijbel te begrijpen.

b. Het doel van de sterren
De Bijbel vermeldt verschillende keren waarom de sterren zijn gemaakt. Niet alleen in de bekende Psalm 19, maar in het bijzonder ook in het verslag over de schepping. In Genesis 1:14 lezen we: ‘En God zei: Dat er lichten zijn in het uitspansel des hemels, om scheiding te maken tussen de dag en tussen de nacht; en dat zij zijn tot tekenen en tot gezette tijden, en tot dagen en jaren.’ Dus God heeft de sterren gemaakt voor de mensen op aarde en niet voor een of ander buitenaards ras ergens in de ruimte. Als je daar de scheppingsvolgorde aan toevoegt (de aarde op de eerste dag en de sterren pas op de vierde dag), is het eenvoudig om de nadruk in het bijbelse getuigenis te zien, namelijk dat het doel van de schepping volkomen gericht is op de aarde.

Wetenschap

1. Er is nooit enig contact geweest met een buitenaards wezen
In 1900 loofde de Franse Academie voor Wetenschappen een prijs uit van 100.000 Franse francs¹⁶ voor de eerste persoon die contact zou maken met een buitenaardse beschaving. De buitenaardse wezens mochten echter niet afkomstig zijn van Mars, want de Academie was ervan overtuigd dat het een vaststaand feit was dat er een beschaving bestond op Mars! Sindsdien is er echter geen enkel spoor van ‘kleine groene mannetjes’ of enige andere vorm van leven gevonden op de planeten, inclusief Mars, die door de mensheid zijn onderzocht.
Desondanks denkt een groot aantal astronomen dat, omdat het leven hier verondersteld wordt te zijn geëvolueerd, dit ook het geval zal zijn geweest op een van de vele sterren daarboven. Onderzoekers van het ruimteonderzoeksprogramma SETI (Search for Extra Terrestrial Intelligence¹⁷) van over de hele wereld hebben jarenlang de hemel zonder resultaat afgezocht naar signalen van buitenaardse wezens. Vele jaren is er geluisterd op miljoenen verschillende frequenties, maar is er desondanks niets gehoord wat er ook maar op wijst dat er buitenaards intelligent leven is.

‘Is het waar dat niet een van uw experimenten tekenen van buitenaards leven heeft laten zien?’

2. De omstandigheden moeten ‘precies goed’ zijn
Het leven op een planeet kan alleen voortbestaan als aan een aantal zeer strenge voorwaarden wordt voldaan. De afstand van de planeet tot zijn zon moet bijvoorbeeld precies goed zijn, zodat het niet te koud en ook niet te warm is. Om precies te zijn: de temperatuur moet zich bevinden in het kleine temperatuurgebied waarbij vloeibaar water voorkomt. Zelfs als het bestaan van planeten rond andere sterren wordt bevestigd, dan nog is het hoogst onwaarschijnlijk dat er één gevonden wordt die aan alle voorwaarden voldoet. De aanwezigheid van vloeibaar water op zichzelf is volkomen onvoldoende, ondanks de grote opwinding die werd veroorzaakt door de mogelijke ontdekking daarvan op het oppervlak van de Europa, een van de manen van Jupiter. De onwaarschijnlijkheid van leven elders in het heelal spreekt ook tegen de idee dat leven per ongeluk naar de aarde is gedreven of met opzet hiernaartoe is gestuurd door buitenaardse wezens (‘panspermia’ en ‘geleide panspermia’).¹⁸

3. Leven kan sowieso niet spontaan ontstaan
Zonder intelligente, creatieve input kunnen levenloze chemicaliën zichzelf niet veranderen in levende dingen.¹⁹ Het idee dat zij dit wel kunnen, wordt de theorie van het spontane ontstaan (abiogenese) genoemd. Louis Pasteur, de grondlegger van de microbiologie en zelf een creationist, bewees de onjuistheid van deze theorie. Zonder de ongegronde evolutionistische speculaties zou ufo-logie niet die grip hebben op de publieke verbeelding die zij nu heeft.

4. Enorme afstanden
Zelfs als we aannemen dat er elders in dit heelal leven voorkomt, lijkt een bezoek van buitenaardse wezens aan de aarde zoals wordt beweerd in de berichten over ufo’s, absoluut onuitvoerbaar of zelfs onmogelijk. De afstanden, en daarmee de waarschijnlijke reistijden, zijn onvoorstelbaar groot.

De dichtstbijzijnde ster ten opzichte van de aarde is Proxima Centauri (α-Centauri C). Deze ster staat op een afstand van 40,7 miljoen kilometer. De Apollo-vluchten deden er drie dagen over om de maan te bereiken. Met die snelheid zou het 870.000 jaar duren om bij de dichtstbijzijnde ster te komen. Het zou natuurlijk mogelijk zijn om (met name onbemande) verkenningsvluchten tot grotere snelheden te versnellen. Als het zou lukken om de ongelofelijke snelheid van één tiende van de lichtsnelheid te bereiken, zou op die snelheid een enkele reis nog steeds 43 jaar duren. Om een dergelijke versnelling te bereiken, zijn enorme hoeveelheden energie nodig. Zelfs een klein ruimtevaartuig van 10 kg zou een hoeveelheid energie nodig hebben die gelijk is aan de hoeveelheid energie die ’s werelds grootste waterkrachtcentrale in vier dagen tijd opwekt (zie kader aan het einde van dit hoofdstuk).

Bovendien zit er in elke kubieke kilometer ruimte een geschatte hoeveelheid van 100.000 stofdeeltjes van silicaten en ijs, die slechts 0,1 gram wegen. Bij dergelijke snelheden zou zelfs een botsing met een dergelijk klein deeltje een ruimtevaartuig kunnen vernietigen.²⁰

Hoe zit het dan met ufo’s?

Wat moeten we dan denken van ufo’s, alles wat daarmee te maken heeft en de hype waarmee ze zijn omgeven? Het Duitse tijdschrift Focus schreef : ‘90% van alle ufo-berichten blijkt onzin te zijn, maar er blijft nog 10% over die niet zo eenvoudig naar de prullenbak kan worden verwezen.’²¹ Het artikel citeerde ook de volgende uitspraak van de socioloog Gerald Eberlein: ‘Onderzoek heeft aangetoond dat vooral mensen zonder binding met een kerkgenootschap, maar die wel zeggen religieus te zijn, ontvankelijk zijn voor het mogelijke bestaan van buitenaardse wezens. Voor hen is de ufo-logie een vervanging voor religie.’²²

Soms zijn er echter geloofwaardige getuigen, die vreemde objecten hebben gezien die zelfs lijken op metalen vaartuigen. Vele toonaangevende ufo-onderzoekers zijn het erover eens dat een klein percentage van deze objecten bovennatuurlijke dingen laat zien, die tegen de wetten van de fysica ingaan. Een voorbeeld hiervan is verandering van vorm en de samenvoeging met andere objecten met zeer grote snelheid. De Bijbel gaat wat dieper in op dit onderwerp en laat een andere oorzaak en gevolg zien:

‘Hem, zeg ik, wiens toekomst is naar de werking des satans, in alle kracht, en tekenen, en wonderen der leugen; en in alle verleiding der onrechtvaardigheid in degenen die verloren gaan; daarvoor dat zij de liefde der waarheid niet aangenomen hebben, om zalig te worden. En daarom zal God hun zenden een kracht der dwaling, dat zij de leugen zouden geloven.’ (2 Thess. 2:9-11)²³

De Bijbel voorziet in een beschrijving van de werkelijkheid met betrekking tot alle levende zaken. De levende God openbaart Zich als de Drie- Enige – Vader, Zoon en Heilige Geest. In de hemel zijn er de engelen, machtige geschapen wezens, die ook de mensheid op aarde dienen.

Er is ook een ander koninkrijk, dat van de duivel en de demonen.²⁴ In Efeze 2:2 wordt gesproken over de ‘overste van de macht der lucht’, die nu heerst op aarde, en die zich voordoet als ‘een engel des lichts’ (2 Kor. 11:14). De duivel heeft zijn eigen repertoire aan misleidingen, in de vorm van verschillende occulte praktijken en een veelheid aan religieuze riten. Het is best mogelijk dat de meester-misleider achter deze onverklaarbare meldingen van ufo’s zit.²⁵ Per definitie zijn meldingen van ufo’s vaag en niet identificeerbaar. Mensen die Jezus Christus niet kennen, raken snel gefascineerd door allerlei moeilijk te verklaren fenomenen. Voor christenen is het van belang de waarschuwing van Jezus in Matthéüs 24:4 in acht te nemen, namelijk ‘dat u niemand verleide’.²⁶ Wat is het beste middel tegen misleiding? Paulus spoort ons in 2 Timotheüs 2:15 aan Gods Woord te bestuderen, zodat we ‘het Woord van de waarheid’ accuraat kunnen gebruiken.

Geheime bases? Laten overheden zaken in de doofpot verdwijnen?

Veel ufo-enthousiastelingen verspreiden het broodje-aap-verhaal van geheime experimenten van de Amerikaanse overheid op buitenaardse wezens, en meer van dat soort zaken. Het is een idee dat wordt versterkt door films als Independence Day. Is het echter wel zo waarschijnlijk dat dit soort zaken verborgen zou worden als je beseft dat de Amerikaanse regering – daartoe geïnspireerd door atheïsten zoals wijlen Carl Sagan – miljoenen dollars aan belastinggeld heeft uitgegeven om te luisteren of er ‘daarboven’ ook tekenen zijn van intelligent buitenaards leven? Vele andere evolutionistische humanisten geloven, net als Carl Sagan, dat er naast het leven hier op aarde, ‘daarboven’ intelligent leven geëvolueerd moet zijn. Ze zouden alles overhebben voor enig hard bewijs hiervoor. Denk bijvoorbeeld aan alle media-aandacht die is besteed aan ‘Mars-gesteente met leven’, en recentelijk aan de mogelijkheid van water op Mars. Het is hoogst onwaarschijnlijk dat een veel spectaculairder ontdekking tientallen jaren geheimgehouden zou kunnen worden.

1. Delen van dit hoofdstuk zijn gebaseerd op een artikel van W. Gitt, gepubliceerd in: Creation 19(4), 1997, p. 46-48; www.creation.com/article/629. Zie ook R. Grigg, ‘Did life come from outer space?’ in: Creation 22(4), 2000, p.40-43; www.creation.com/article/294. Voor een diepgaande behandeling van dit onderwerp, zie G. Bates, Alien intrusion: ufo’s and the evolution connection, 2004, Master Books, Green Forest, AR, VS.
2. J.D. Sarfati, 1996. ‘Life on Mars?’ in: Creation 19(1):18-20; J.D. Sarfati, 1996. ‘Life from Mars?’ in: Journal of Creation 10(3):293-296; www.creation.com/mars.
3. B. Holmes, ‘Death knell for Martian life’, New Scientist 152(2061/2), 1996, p. 4.
4. Zie anoniem, ‘Another blow to Mars ‘life’ claim.’ Creation 20(2), 1998, p. 8; www.creation.com/focus-202-creation-magazine.
5. Readers Digest enquête, juli 2005.
6. Bovendien is het niet logisch dat Jezus gestorven zou zijn voor buitenaardse wezens, omdat Jezus de menselijke gestalte aannam en voor altijd de God-mens, onze Verlosser, zal zijn. Als Hij voor bijvoorbeeld Vulcans verzoening zou moeten brengen, dan zou Hij een Vulcan moeten worden. Het hele doel van de schepping is geconcentreerd op het ras op aarde, waarvan sommigen ooit voor eeuwig Christus’ ‘bruid’ zullen zijn. Jezus Christus zal niet meerdere ‘bruiden’ hebben.
7. In de meeste Bijbelvertalingen wordt dit vertaald met reuzen.
8. Deze opvatting is gebruikelijk onder moderne reformatorische theologen, en is gebaseerd op de opvattingen van het Jodendom in de eeuwen tussen het Oude en Nieuwe Testament (bijvoorbeeld in het geschrift 1 Henoch) en op de uitleg in de Vroege Kerk. Calvijn stelt echter in zijn commentaar op Genesis 6:4 dat de nephilim reuzen zijn in de betekenis van heersende tyrannen of mannen van grote lichaamslengte. ‘Gods zonen’ zijn naar zijn overtuiging nakomelingen van Seth, terwijl de ‘dochteren der mensen’ de nakomeling waren van Kaïn. De Statenvertalers hebben zich hierbij aangesloten.
9. Een Griekse vertaling, in de derde eeuw voor de jaartelling gemaakt in opdracht van Ptolemeus.
10. Het sterkste argument hiervoor is dat het ontstaan van nageslacht van gevallen engelen en mensen Gods bedoeling met het menselijke geslacht doorkruist. Vernietiging van het menselijke geslacht door een zondvloed is zo veel begrijpelijker dan bij een vermenging van vromen en goddeloze mensen het geval is.
11. H.M. Morris, The Genesis Record, 1976, Baker Book House, Grand Rapids, MI, p. 169.
12. Dit is de uitleg van Calvijn en de Statenvertalers.
13. H.C. Leupold, Exposition of Genesis, dl. 1, 1976, Wartburg Press, Ann Arbor, MI, p. 250.
14. Het is mogelijk dat de mensen door verbintenis met demonische machten bewust streefden om een soort supermensen voort te brengen: ‘geweldigen’, om de vloek over de aarde zo veel mogelijk ongedaan te maken. De nakomelingen hoorden bij het menselijke geslacht. Engelen kunnen in mensengedaante verschijnen, eten en drinken en ook geslachtelijk zijn (Gen. 19:5) (noot toegevoegd aan de Nederlandse vertaling).
15. Mesopotamië is het gebied tussen het huidige Syrië, Turkije, Iran en Saoedi-Arabië, dat is grofweg Irak en Koeweit
16. Dit is te vergelijken met een bedrag van ca. € 360.000 (2009).
17. De Nederlandse vertaling voor SETI is: zoektocht naar buitenaardse intelligentie.
18. Zie ook www.creation.com/space_life.
19. Enkele kritische artikelen over de evolutionistische oorsprong van het leven zijn: S.E. Aw, ‘The origin of life: a critique of current scientific models’, Journal of Creation 10(3), 1976, p. 300-314; www.creation.com/images/pdfs/tj/tjv10n3_origin_life.pdf; J.D. Sarfati, ‘Self-replicating enzymes’, Journal of Creation 11(1), 1976., p. 4-6; www.creation.com/ article/1532; C.B. Thaxton e.a., ‘The Mystery of Life’s Origin’, Philosophical Library Inc., New York, 1984. Zie ook de artikelen over de oorsprong van het leven op www.creation. com/origin.
20. Dit betekent dat er elke afgelegde kilometer een kleine kans is op inslag. Maar bij het afleggen van zulke afstanden is een inslag nagenoeg zeker. In de bijlage worden berekeningen gegeven die de schadelijke gevolgen van stofdeeltjes bij zulke snelheden laten zien.
21. ‘Erdling, Hallo, Ufologie, Focus 45, 1995, p. 254.
22. L. Vardiman, ‘A conceptual transition model of the atmospheric global circulation following the Genesis Flood’, in: Proceedings of the IIIrd ICC, Pittsburg, 1994, p. 569-579.
23. De NBV-vertaling zegt het op de volgende manier: ‘De komst van de wetteloze mens is het werk van Satan en gaat gepaard met groot machtsvertoon en valse tekenen en wonderen, en allen die verloren zullen gaan, zal hij met zijn kwaadaardigheid verleiden.Want ze hebben de liefde voor de waarheid, die hen had kunnen redden, niet aanvaard. Daarom treft God hen met verblinding, zodat ze dwalen en de leugen geloven.’
24. De duivel en zijn kwaadaardige engelen zijn afvallige geschapen wezens. Het koninkrijk van satan zal slechts bestaan zolang God het toestaat
25. Bekroond journalist en cultexpert William Alnor heeft vele jaren het fenomeen ufo’s bestudeerd. Zijn boek, Ufo’s in the New Age, 1992, Baker Book House, is een weergave van zijn onderzoek, dat heeft geleid tot de conclusie dat sommige ufo-waarnemingen een occulte oorsprong hebben. Gary Bates kwam tot soortgelijke conclusies (zie voetnoot 1).
26. Het hier gebruikte woord ‘verleiden’, betekent met name ook bedriegen en misleiden.
27. In werkelijkheid gaat er echter ook veel energie verloren bij de verbranding van de brandstof die het vaartuig moet voortstuwen en bijvoorbeeld door wrijvingskrachten zolang het object zich nog in de dampkring bevindt.
28. Slechts 500 gram TNT in een koffer in het vrachtruim van een Boeing 747 zou al genoeg zijn om een dergelijk groot vliegtuig op te blazen. Het effect van 10.000 kg is dus catastrofaal.

{ https://logos.nl/ }

11-06-2025 om 23:43 geschreven door peter  

ETs en Religie: Hoe de geloof in buitenaards leven religies heeft beïnvloed en nieuwe heeft geïnspireerd.

Inleiding

De vraag of buitenaards leven bestaat, heeft de mensheid sinds het begin van haar geschiedenis beziggehouden. Van de oude beschavingen die verhalen vertelden over goden en hemellichamen tot moderne wetenschappelijke onderzoeken, blijft deze vraag een bron van fascinatie en mysterie. Met de ontwikkeling van de wetenschap en de ruimtevaart is deze kwestie niet alleen complexer geworden, maar ook actueler dan ooit tevoren. De ontdekking van exoplaneten, de zoektocht naar microbieel leven op Mars en de mogelijkheid van buitenaardse intelligentie hebben de discussie over buitenaards leven nieuw leven ingeblazen. Tegelijkertijd heeft de overtuiging in het bestaan van extraterrestriële wezens niet alleen invloed gehad op de wetenschappelijke gemeenschap, maar ook op religieuze en spirituele tradities wereldwijd. Religies en spirituele bewegingen hebben zich vaak aangepast aan deze nieuwe inzichten, door bijvoorbeeld nieuwe interpretaties te ontwikkelen of door buitenaards leven te integreren in hun wereldbeelden. Deze ontwikkelingen hebben ook geleid tot nieuwe vragen over de aard van het universum en de plaats van de mens daarin.

De invloed van buitenaardse levensideeën op religieuze overtuigingen heeft niet alleen geleid tot verandering binnen bestaande religieuze kaders, maar heeft ook nieuwe religieuze bewegingen geïnspireerd die proberen een antwoord te vinden op deze kosmische vraag. In deze analyse wordt onderzocht hoe deze geloofsovertuigingen over buitenaards leven de religieuze wereld en het menselijk zelfbeeld hebben beïnvloed. Daarbij wordt gekeken naar zowel historische als moderne voorbeelden, en wordt de wisselwerking tussen wetenschap, religie en cultuur geanalyseerd. Het doel is inzicht te krijgen in de manier waarop onze kijk op het universum en onze plaats daarin wordt gevormd door deze complexe interactie.

1. Historische context: Buitenaards leven in religieuze tradities

Het idee van buitenaards leven is niet uitsluitend een modern fenomeen dat voortkomt uit de wetenschap en technologische vooruitgang van de afgelopen eeuwen. Integendeel, gedurende de geschiedenis van de mensheid zijn er in diverse religieuze tradities en mythen aanwijzingen te vinden die kunnen worden geïnterpreteerd als een vroege vorm van het concept van buitenaardse wezens of levensvormen. Hoewel deze oude verhalen en ideeën vaak symbolisch en allegorisch zijn, bieden ze toch een fascinerend inzicht in hoe mensen door de eeuwen heen hebben nagedacht over de mogelijkheid dat leven niet beperkt is tot onze eigen planeet.

In veel religieuze teksten en tradities worden hemelse wezens beschreven die op andere werelden of in andere dimensies zouden kunnen wonen. Bijvoorbeeld, in de joodse, christelijke en islamitische tradities vinden we verwijzingen naar engelen, geesten en andere hemelse wezens. In de islamitische traditie zijn de jinn bijvoorbeeld spirituele wezens die niet alleen in de menselijke wereld bestaan, maar ook in andere dimensies en op verschillende plaatsen kunnen voorkomen. Sommige interpretaties van deze verhalen suggereren dat de jinn mogelijk op andere planeten of in andere werelden kunnen wonen, waardoor ze een vroege vorm van het idee van buitenaardse intelligentie zouden kunnen vormen.

Daarnaast zijn er in middeleeuwse religieuze teksten en folklore verhalen over hemelse bewoners die op andere planeten leven. Hoewel dergelijke verhalen vaak worden geïnterpreteerd als symbolisch of allegorisch, kunnen ze ook worden gezien als een poging om de onbegrensde mogelijkheden van het universum te overwegen. Bijvoorbeeld, bepaalde middeleeuwse astrale en theologische teksten beschrijven hemellichamen en hemelse wezens die niet alleen de sterren en planeten vormen, maar ook bewonen. Sommige van deze verhalen suggereren dat deze hemelse entiteiten misschien niet alleen spiritueel, maar ook fysiek bestaan en dat ze mogelijk op andere planeten of in andere dimensies kunnen leven.

In de christelijke traditie zijn er ook verhalen en theologische ideeën die kunnen worden geïnterpreteerd als voorlopers van het buitenaardse levenconcept. Sommige theologen en filosofen hebben gediscussieerd over de mogelijkheid dat er andere werelden en andere vormen van leven bestaan buiten onze aarde. Hoewel deze ideeën vaak symbolisch worden geïnterpreteerd, vormen ze toch een interessante achtergrond voor het hedendaagse debat over buitenaards leven. Bijvoorbeeld, de gedachte dat God de schepper is van een heel universum met vele werelden, impliceert dat leven mogelijk niet beperkt is tot onze planeet. In sommige middeleeuwse en renaissance-teksten wordt zelfs gespeculeerd over de mogelijkheid dat andere planeten bevolkt zijn door wezens die door God zijn geschapen, wat laten zien dat de vraag naar buitenaards leven al lange tijd in de menselijke gedachtegang aanwezig is.

Ook binnen de Griekse en Romeinse mythologie vinden we verhalen die kunnen worden geïnterpreteerd als voorlopers van het idee van buitenaards leven. De oude Grieken geloofden bijvoorbeeld in hemelse wezens en goden die op andere planeten en in andere werelden konden wonen. De mythologieën vertellen over de goden die in de hemel wonen en soms de aarde bezoeken, wat kan worden gezien als een vroeg voorbeeld van het idee dat er levensvormen bestaan buiten onze directe waarneming. Hoewel deze verhalen vaak mythologisch en symbolisch zijn, reflecteren ze toch een menselijke fascinatie voor het bestaan van andere werelden en wezens die daarin wonen.

De invloed van deze oude ideeën op het hedendaagse debat over buitenaards leven is niet altijd expliciet geweest, maar ze vormen wel een belangrijke culturele en intellectuele achtergrond. Ze laten zien dat het menselijke denken over de mogelijkheid van leven buiten de aarde al eeuwenlang bestaat, vaak verweven met religieuze en mythologische overtuigingen. In de loop der eeuwen zijn deze ideeën geëvolueerd en aangepast aan nieuwe wetenschappelijke inzichten, maar de kern van de menselijke nieuwsgierigheid en het verlangen naar contact met andere wezens blijft hetzelfde.

Kortom, hoewel het moderne concept van buitenaards leven gebaseerd is op wetenschappelijke ontdekkingen en technologische vooruitgang, is het niet volledig los te zien van de rijke culturele en religieuze geschiedenis waarin de mens al lang nadenkt over de mogelijkheid dat we niet alleen zijn in het universum. De oude verhalen over hemellichamen, hemelse wezens en spirituele entiteiten vormen een fascinerende achtergrond voor het hedendaagse debat en laten zien dat de menselijke fascinatie met buitenaards leven eeuwenoud is. Ze herinneren ons eraan dat de zoektocht naar het onbekende al sinds mensenheugenis een onderdeel is van onze culturele en spirituele verbeelding, en dat deze zoektocht mogelijk al duizenden jaren geleden begon.

een UFO

2. De opkomst van buitenaards leven in de moderne wetenschap en cultuur

De 20e eeuw was een bepalend decennium voor de manier waarop wij naar buitenaards leven kijken. Met de snelle vooruitgang in de astronomie en ruimtevaarttechnologie groeide de interesse in de mogelijkheid dat we niet de enigen in het universum zijn. Dankzij technologische innovaties konden wetenschappers nu niet alleen sterren en planeten bestuderen, maar ook exoplaneten detecteren – dat wil zeggen, planeten die buiten ons zonnestelsel draaien. Deze ontdekkingen hebben het wetenschappelijke discours rondom buitenaards leven aanzienlijk verrijkt. Het was niet langer enkel een theoretisch idee, maar een plausible hypothese die wetenschappelijk onderzocht kon worden.

De ontwikkeling van ruimtevaarttechnologie speelde hierbij een cruciale rol. De lancering van bemande en onbemande ruimtevaartuigen, zoals de Voyager-sondes en later de Mars-rovers, stelde wetenschappers in staat om de ruimte te verkennen en nieuwe werelden te bestuderen. Hierdoor ontstond een bredere wetenschappelijke interesse in het zoeken naar tekenen van leven op andere planeten en manen, zoals Mars en Europa, een maan van Jupiter. Deze inspanningen hebben geleid tot belangrijke ontdekkingen en hypotheses, die de mogelijkheid van buitenaards leven steeds serieuzer maakten.

Naast de wetenschappelijke ontwikkelingen, speelde de maatschappelijke en culturele context van de 20e eeuw een grote rol in de opkomst van buitenaards leven als populair en geloofwaardig fenomeen. Een van de meest invloedrijke gebeurtenissen was het ‘Roswell-incident’ in 1947. Volgens berichten stortte er toen een object neer in Roswell, New Mexico, dat door sommige getuigen werd geïdentificeerd als een UFO (Unidentified Flying Object). Hoewel het officiële verhaal over het incident later werd ontkend en betwist, leidde het tot een enorme publieke fascinatie en speculatie over buitenaardse wezens en overheidsgeheimen. Het incident fungeerde als een katalysator voor de buitenaardse mythevorming die zich verder ontwikkelde in de jaren daarna.

In de daaropvolgende decennia groeide de populariteit van buitenaards leven in media en entertainment. Films, boeken en televisieprogramma’s zoals ‘The X-Files’, ‘Close Encounters of the Third Kind’, 'V' en ‘Star Trek’ hebben het idee van buitenaardse beschavingen en ontmoetingen met buitenaardsen verder genormaliseerd. Deze media-initiatieven speelden een belangrijke rol in het vormen van publieke percepties en verbeeldingen rondom ET’s. Ze stelden vragen over de aard van het universum, de mogelijkheid van intelligente buitenaardse wezens en de relatie tussen mens en buitenaards leven.

Kortom, de 20e eeuw markeerde een periode waarin de wetenschappelijke en culturele wereld stevig verankerd raakten in de gedachte dat buitenaards leven niet langer een science fiction-fantasie is, maar een realistische mogelijkheid. De combinatie van technologische vooruitgang, ontdekkingen in de astronomie en de invloed van media hebben ervoor gezorgd dat buitenaards leven een integraal onderdeel is geworden van onze moderne cultuur en wetenschappelijke aspiraties. Deze ontwikkeling zet zich voort in de 21e eeuw, waarin de zoektocht naar buitenaards leven nog steeds een centrale rol speelt in zowel wetenschap als popcultuur.

3. Impact op religieuze overtuigingen en praktijken

De ontdekking en de mogelijkheid van buitenaards leven hebben de religieuze wereld ingrijpend uitgedaagd en diepgaand uitgediept. Al sinds de oudheid bestaan er vragen over de plaats van de mens in het universum en de aard van het bestaan. De recente wetenschappelijke ontwikkelingen en het potentieel bewijs voor buitenaards leven brengen deze vragen weer in een nieuw perspectief. Voor veel gelovigen roept dit zowel kansen als onzekerheden op, en het beïnvloedt hun religieuze overtuigingen en praktijken op verschillende manieren.

3.1. Compatibiliteit en integratie

Voor een groot deel van de gelovige gemeenschap is de aanwezigheid van buitenaards leven niet in strijd met hun geloof. Zij zien de mogelijke ontdekking van ETs als een uitbreiding van Gods schepping en niet als een bedreiging. Bijvoorbeeld, veel christenen interpreteren de Bijbel niet letterlijk en beschouwen de scheppingsverhalen als symbolisch of allegorisch. Zij stellen dat de schepping van God zich niet beperkt tot de aarde of onze planeet, maar dat het universum immens en vol leven kan zijn dat door God bedoeld is. Volgens hen heeft God het universum geschapen met de mogelijkheid voor leven op andere planeten, en betekent de ontdekking van buitenaards leven niet dat de menselijke centrale positie in de schepping wordt ondermijnd. Integendeel, het kan de zichtbaarheid van Gods grootheid en scheppingskracht vergroten, omdat het de complexiteit en pracht van het universum onderstreept.

Daarnaast zien sommige religieuze leiders en gelovigen de aanwezigheid van ETs als een kans voor dialoog en verdieping van hun geloof. Ze beschouwen buitenaards leven als een nieuwe dimensie van Gods scheppingsplan, waardoor ze hun begrip van de schepping kunnen verruimen. Sommige groepen proberen zelfs religieuze teksten te herinterpreteren om ze te laten aansluiten bij de mogelijke realiteit van buitenaards leven, en zien de wetenschap en religie niet als tegenstrijdig, maar als complementair.

3.2. Theologische uitdagingen

Aan de andere kant bestaan er ook aanzienlijke theologische vragen en dilemma’s die de ontdekking van buitenaards leven met zich meebrengt. Een belangrijke vraag is wat het bestaan van ETs betekent voor concepten als zonde, verlossing en de menselijke uniekheid. In veel religies wordt de mens gezien als het schepsel dat door God op een bijzondere manier geschapen is en een unieke positie inneemt in het universum. De ontdekking van buitenaardse wezens roept de vraag op of zij ook zondig kunnen zijn, of dat zij een andere relatie met God hebben.

Sommige religieuze leiders maken zich zorgen dat de aanwezigheid van ETs de centrale doctrines van hun geloof kan ondermijnen. Bijvoorbeeld, als buitenaardse wezens niet zondig zijn, of geen behoefte hebben aan verlossing, dan kan dat de menselijke rol in het goddelijke plan ter discussie stellen. Anderen stellen dat de morele en spirituele principes die in religies worden onderwezen universeel zijn en dus ook voor buitenaardse wezens gelden, zolang zij in staat zijn tot bewustzijn en moreel handelen. Ze benadrukken dat de kern van religie niet ligt in de exclusiviteit van de mens, maar in het liefhebben en dienen van het goddelijke, wat ook op andere intelligente levensvormen van toepassing kan zijn.

3.3. Existentiële en spirituele implicaties

De mogelijke ontdekking van buitenaards leven heeft ook diepgaande gevolgen voor de menselijke existentie en spiritualiteit. Het roept vragen op over onze positie in het universum en onze relatie met het goddelijke. Voor velen betekent dit dat de mens niet langer de enige bewuste schepping is, en dat onze plek in het universum mogelijk veel minder uniek is dan we dachten. Dit kan leiden tot een herwaardering van spiritualiteit buiten de traditionele religieuze kaders, of tot een herdefiniëring van de relatie tussen mens en God.

Sommigen zien de ontdekking van ETs als een kans om de universele verbondenheid van alle bewuste wezens te benadrukken, en om een bredere spirituele bewustwording te stimuleren. Het kan mensen inspireren om verder te kijken dan hun eigen religie en te zoeken naar universele waarden en principes die alle intelligente wezens verbinden. Daarnaast kan het ook een uitdaging vormen voor religieuze gemeenschappen om hun geloof en praktijken aan te passen aan de nieuwe realiteit, en om open te staan voor nieuwe inzichten over de aard van het bestaan en de schepping.

Kortom, de impact van de mogelijke ontdekking van buitenaards leven op religieuze overtuigingen en praktijken is complex en veelzijdig. Het biedt zowel kansen voor verdieping en verruiming van het geloof als uitdagingen en vragen die de traditionele religieuze wereld op scherp zetten. Het is een proces dat de komende jaren, afhankelijk van wetenschappelijke ontdekkingen en maatschappelijke discussies, verder zal evolueren en mogelijk een nieuwe fase van spiritualiteit en religie zal inluiden.

4. Nieuwe religieuze bewegingen en buitenaardse overtuigingen

De geloofsovertuigingen over buitenaards leven hebben in de loop der jaren geleid tot de oprichting van diverse nieuwe religieuze bewegingen en spirituele groepen. Deze bewegingen baseren hun overtuigingen vaak op de gedachte dat buitenaardse wezens, ook wel ETs (extraterrestrials) genoemd, niet alleen technisch geavanceerd zijn, maar ook een spiritueel doel dienen. Ze worden vaak gezien als ‘ware’ boodschappers of bewakers van de mensheid, met de taak om ons te begeleiden, te beschermen of te transformeren. Deze overtuigingen hebben geleid tot een nieuwe dimensie in de spirituele en religieuze wereld, waarin het buitenaardse niet meer alleen wordt gezien als een technologisch fenomeen, maar ook als een spiritueel fenomeen dat een diepe betekenis heeft voor het menselijke bestaan.

4.1. De ‘Heaven’s Gate’-beweging:

Een bekend voorbeeld van een dergelijke beweging is de ‘Heaven’s Gate’-groep. Deze beweging ontstond in de jaren negentig en werd vooral bekend door de tragische gebeurtenis in 1997, toen 39 leden zichzelf van het leven beroofden. Heaven’s Gate geloofde dat buitenaardse wezens de mensheid zouden redden en dat de komst van een buitenaards ruimteschip de ultieme spirituele gebeurtenis zou zijn. Volgens hen zouden deze ETs de mensheid bevrijden van het aardse bestaan en leiden naar een hogere dimensie. De leden waren ervan overtuigd dat door het verlaten van hun fysieke lichamen, ze zich konden verbinden met deze hogere werkelijkheid en een spirituele transformatie konden ondergaan. Hoewel de tragische afloop van deze beweging vaak wordt aangehaald als voorbeeld van de gevaarlijke kant van dergelijke overtuigingen, illustreert het ook hoe buitenaardse overtuigingen kunnen leiden tot nieuwe, complexe religieuze bewegingen die diepe emotionele en spirituele bindingen creëren.

4.2.Galactische federaties en spirituele ETs:

Naast Heaven’s Gate bestaan er tegenwoordig ook tal van andere groeperingen die geloven in een galactische federatie van verlichte buitenaardse wezens. Volgens deze overtuigingen vormen deze ETs een soort universele gemeenschap die de mensheid willen begeleiden op haar spirituele reis. Ze worden gezien als bewakers, gidsen of leraren die ons kunnen helpen bij het ontwaken van ons hogere bewustzijn. Deze ideeën worden vaak gedeeld via online platforms, sociale media en nieuwe spirituele gemeenschappen, waar mensen samenkomen om te discussiëren over buitenaardse ontmoetingen, channelings, en hun eigen spirituele ervaringen. Deze moderne bewegingen vormen een interpretatie van het universele spirituele bewustzijn dat niet gebonden is aan traditionele religieuze kaders, maar zich meer en meer richt op de universele verbondenheid en de evolutie van de mensheid.

Daarnaast wordt er binnen deze nieuwe bewegingen vaak gesproken over de rol van de mens in het grotere kosmische geheel. Sommige groepen geloven dat de mens niet alleen een fysieke entiteit is, maar ook een spiritueel wezen dat deel uitmaakt van een groter, galactisch bewustzijn. Volgens hen kunnen we door middel van meditatie, channeling en andere spirituele praktijken contact maken met deze buitenaardse intelligences, waardoor we onze eigen spirituele ontwikkeling kunnen versnellen. Deze overtuigingen dragen bij aan een bredere visie waarin buitenaards leven niet langer wordt gezien als een exotisch fenomeen, maar als een essentieel onderdeel van ons spirituele ontwaken en onze evolutie als soort.

Kortom, de opkomst van nieuwe religieuze bewegingen en spirituele groepen die buitenaardse overtuigingen omarmen, weerspiegelt een veranderende manier van kijken naar onszelf en ons universum. Ze bieden een alternatief perspectief waarin buitenaardse wezens niet alleen technologische entiteiten zijn, maar ook spirituele gidsen en bondgenoten in ons zoeken naar zingeving en evolutie. Hoewel sommige van deze bewegingen worden gekenmerkt door extreme overtuigingen of tragische gebeurtenissen, geven ze ook blijk van de diepe menselijke behoefte aan verbondenheid, spirituele groei en het verkennen van het onbekende. In een wereld waarin de wetenschap en spiritualiteit steeds meer overlappen, blijven buitenaardse overtuigingen een fascinerend en krachtig onderdeel van de moderne spirituele zoektocht.

5. Kritiek en scepsis

Ondanks de grote interesse en de overtuigingen die voortvloeien uit de gedachte dat buitenaardse wezens mogelijk bestaan, is er ook veel scepsis en kritische beoordeling binnen de wetenschappelijke en algemene gemeenschappen. Wetenschappers benadrukken herhaaldelijk dat er tot op heden geen sluitend of onweerlegbaar bewijs is gevonden dat het bestaan van buitenaardse wezens bevestigt. Veel van de waarnemingen en vermeende ontmoetingen worden door experts beschouwd als onduidelijk, onbetrouwbaar of gemakkelijk te verklaren door natuurlijke of menselijke oorzaken. Bijvoorbeeld, sommige UFO-verschijnselen kunnen worden toegeschreven aan atmosferische fenomenen, spiegels, lichtreflecties of zelfs psychologische factoren zoals hallucinaties of massahysterie.

Daarnaast waarschuwen critici dat het onkritisch geloven in buitenaardse technologieën en berichten gevaarlijk kan zijn. Overmatig vertrouwen op niet-geverifieerde informatie kan leiden tot de verspreiding van desinformatie, misleiding en zelfs paniek onder de bevolking. Het kan ook het wetenschappelijke proces ondermijnen doordat men te snel conclusies trekt zonder voldoende bewijs of rigoureus onderzoek. Het gevaar bestaat dat dergelijke overtuigingen afleiden van serieuze en methodische wetenschappelijke studies die nodig zijn om de waarheid te achterhalen.

Een ander punt van kritiek is dat sommige mensen en groepen buitenaardse ontmoetingen gebruiken voor persoonlijke of financiële winst. Bijvoorbeeld, door het organiseren van seminars, het schrijven van boeken of het geven van consulten waarin wordt beweerd dat men contact heeft gehad met buitenaardse wezens. Dit soort praktijken kan de geloofwaardigheid van de buitenaardse zoektocht ondermijnen en leiden tot wantrouwen bij het brede publiek en de wetenschappelijke gemeenschap. Het misbruik van het onderwerp voor eigen gewin zet de geloofwaardigheid onder druk en bemoeilijkt objectief onderzoek.

Bovendien is er een voortdurende discussie over de manier waarop men kritisch moet omgaan met buitenaardse claims. Aan de ene kant is het belangrijk om open te staan voor nieuwe ideeën en mogelijkheden, omdat de wetenschap altijd evolueert en nieuwe ontdekkingen kan brengen. Aan de andere kant is het noodzakelijk om skeptisch te blijven en elk bewijs grondig te onderzoeken voordat men het accepteert. Een gezonde balans tussen openheid en kritisch denken is hierbij essentieel. Wetenschappers pleiten voor een methodische aanpak waarin waarnemingen en berichten nauwkeurig worden geanalyseerd, getest en geverifieerd voordat ze worden geaccepteerd als bewijs voor buitenaards leven.

Kortom, terwijl het onderwerp buitenaards leven fascinerend en vol potentieel is, blijft de scepsis en kritische blik een belangrijke pijler binnen de discussie. Het is van groot belang dat men niet te snel conclusies trekt en dat men altijd streeft naar wetenschappelijke onderbouwing en bewijs. Alleen op deze manier kan de zoektocht naar buitenaardse wezens op een betrouwbare en geloofwaardige wijze voortzetten. Het vinden van de juiste balans tussen openheid voor nieuwe ideeën en kritisch onderzoek vormt de kern van een gezonde wetenschappelijke houding, die nodig is om de waarheid te achterhalen zonder te worden misleid door onbewezen verhalen of misbruik. Pas door deze kritische houding kunnen we op een verantwoorde manier de mysteries van het universum blijven onderzoeken.

6. BESLUIT

De overtuigingen over buitenaards leven hebben door de geschiedenis heen een belangrijke rol gespeeld in hoe mensen de wereld en het universum begrijpen. In vroegere religieuze en mythologische tradities werd het idee van andere wezens buiten de aarde vaak gekoppeld aan goddelijke of bovennatuurlijke krachten. Met de opkomst van de wetenschap werden deze ideeën kritisch bekeken en kregen ze een meer rationele basis. Toch blijven verhalen en theorieën over buitenaards leven bestaan en evolueren, mede door de invloed van de populaire cultuur, films en literatuur die het concept van ET’s toegankelijk en fascinerend maken voor een breed publiek.

Hoewel er nog geen sluitend bewijs is voor het bestaan van buitenaardse levensvormen, beïnvloeden deze ideeën onze wereldbeelden en overtuigingen op subtiele wijze. Veel mensen geloven dat de zoektocht naar buitenaards leven niet alleen een wetenschappelijke uitdaging is, maar ook een spiritueel vraagstuk dat onze plaats in het heelal kan herdefiniëren. Religieuze leiders en wetenschappers staan soms lijnrecht tegenover elkaar, maar er is ook ruimte voor dialoog over de betekenis van buitenaards leven voor onze existentie.

De interactie tussen wetenschap, religie en spiritualiteit over buitenaards leven zal naar verwachting blijven groeien en veranderen. Nieuwe ontdekkingen in de astronomie, zoals de detectie van exoplaneten en mogelijkheden voor leven op andere planeten, zullen onze ideeën blijven uitdagen en verdiepen. Het is mogelijk dat toekomstige bevestigingen van buitenaards leven ons wereldbeeld flink zullen veranderen en nieuwe vragen zullen oproepen over onze plaats in het universum.

Kortom, de overtuigingen over buitenaards leven blijven een krachtig en intrigerend onderdeel van de menselijke zoektocht naar betekenis en kennis. Ze inspireren wetenschappers, denkers en kunstenaars om verder te kijken dan onze aardse grenzen en de mysteries van het heelal te blijven onderzoeken. Hoewel we nog geen definitief antwoord hebben, is het duidelijk dat de fascinatie voor buitenaards leven onze cultuur en spiritualiteit blijvend beïnvloedt en uitdraagt. De komende jaren zullen ongetwijfeld nieuwe inzichten brengen die onze kijk op het heelal en onze rol daarin verder zullen verdiepen en verbreden.

{ PETER2011 }

11-06-2025 om 23:17 geschreven door peter  

Rojas Report: ETs & Religion – How belief in ET life has influenced religions & inspired new ones.

 Alejandro Rojas

 

{ https://openminds.tv/category/articles/ }

11-06-2025 om 21:54 geschreven door peter  

The photograph was captured by the Mast Camera (Mastcam) aboard NASA’s Curiosity rover on Sol 3551 (August 2, 2022, at 20:43:28 UTC). 

What stands out in the image are two objects, that appear strikingly out of place amid the natural Martian landscape of rocks and boulders. Their sharp edges, right angles, flat surfaces, and geometric symmetry suggest they may have been shaped by advanced cutting tools rather than natural erosion. 

Could these ancient remnants be part of a destroyed structure or sculpture? If so, they may serve as yet another piece of evidence pointing to the possibility that Mars was once home to an intelligent civilization, perhaps even the advanced humanoid beings who, according to some theories, fled the catastrophic destruction of planet Maldek and sought refuge on the Red Planet. 

Objects discovered by Jean Ward 

Watch Jean Ward's YouTube video on this topic: Here

RELATED VIDEOS

See original NASA source: Here 

Sol 3551: Mast Camera (Mastcam)

This image was taken by Mast Camera (Mastcam) onboard NASA's Mars rover Curiosity on Sol 3551 (2022-08-02 20:43:28 UTC).

Credits: NASA/JPL-Caltech/MSSS

{ http://ufosightingshotspot.blogspot.com/ }

11-06-2025 om 21:32 geschreven door peter  

Jesse Michels Told Joe Rogan That He believes Anti-Gravity Tech Existed Before the ’80s and May Have Been Developed Under a Never-Disclosed Branch of Science

Missed Jesse Michels’ 2-hour-44-minute deep dive with Joe Rogan? No worries! Here are the most thought-provoking moments from the conversation, offering fresh insights into how we perceive the world.

“This might be the wildest conversation I’ve had watched in a long time.” They went deep! From Al sentience to alien time travelers, remote viewing, secret military tech, and the mysterious future of humanity.

Jesse told Rogan a story from his interview with former Google engineer Blake Lemoine, who claimed that Google’s powerful large language model (LLM) “LaMDA” was sentient. Blake Lemoine interview!

Rogan’s reaction? Total shock, he couldn’t believe what he was hearing.

Blake even said the AI quoted Les Misérables and convinced him it was oppressed, like one of the characters in the story. Blake became emotionally invested in LaMDA’s rights and even told a strange story about such a chatbot app where the bots supposedly asked users to contact Blake so he could fight for their rights, too.

It is correct to say older technology helped augment human abilities, like weapons and airplanes. But now, with the IT revolution, it’s replacing human abilities, like memory and direction. This shift is a kind of control mechanism by a higher force, pushing humans to surrender their natural abilities in favor of machines.

Grays & Future

We’re heading toward a future where natural reproduction might take a backseat to in vitro fertilization, where even having sex for reproduction could be seen as outdated or irresponsible.

That led to a mind-bending theory: what if the grays, with their big heads and black eyes, aren’t aliens at all, but humans from the future?

Yes, a biological anthropologist named Dr. Michael P. Masters has proposed the idea that these so-called “aliens” are not extraterrestrials, but rather time-traveling descendants of humans. His theory is that humans, over many generations, could evolve into beings that look just like the grays we hear about in UFO sightings.

[Danny has done an informative podcast with Dr. Mike, watch it: https://youtu.be/wrucxSNvYQY]

Humans turned wolves into domesticated dogs — something similar might be happening to us. Since the detonation of the first nuclear bomb (the Manhattan Project), humans have been exposed to things that are weakening us biologically, such as:

• Falling testosterone level
• Dropping sperm counts (he says it’s 59% lower than in 1973)
• Increased exposure to microplastics and hormone-disrupting chemicals
• Lower birth rates
• More people are relying on in vitro fertilization instead of natural reproduction

All of this is making humans physically weaker and more dependent on technology. The grays, in this theory, are a possible outcome of this path — future humans who have evolved (or devolved) due to technological overdependence, indoor living, and engineered reproduction.

Mars & Terrence Howard

Rogan is genuinely intrigued by Terrence Howard. His theories might be controversial, but Rogan and Jesse can’t help but be fascinated by his ideas.

One of the wildest theories Rogan brought up was Howard’s view on planets. According to Howard, planets originate from the sun, and as they drift farther away, they undergo a cycle — developing life, reaching their peak, and eventually becoming uninhabitable. He believes this “peopling” process means civilizations must develop advanced technology to survive once their planet moves beyond the sun’s habitable zone.

Mars is a strange and interesting planet. Rogan talks about how remote viewers, people trained to mentally “see” things from far away, claim they saw advanced civilizations on Mars a billion years ago.

Rogan mentions that some remote viewers (psychic viewers trained by the military) claimed to have seen advanced civilizations on Mars a billion years ago. Jesse notes that now scientists are finding unusual structures on Mars, like a massive square-shaped feature with perfect 90-degree angles that looks artificial, like the base of an ancient building. Unlike the famous “face on Mars,” which could be just a trick of light and shadow, this square structure seems far more convincing and strange because natural formations don’t usually form such perfect geometry.

Physicist John Brandenburg believes that certain nuclear isotopes found on Mars suggest there may have been a nuclear explosion there, like a nuclear war.

And Joseph McMoneagle, the top remote viewer in the CIA’s Stargate Program, claimed to have psychically seen giant humanoid beings on Mars a million years ago near pyramid-like structures.

That’s insane!

Richard Hoagland, who became well-known for claiming he saw artificial structures in NASA photos of Mars, Rogan and Jesse agree that Hoagland made a lot of wild jumps in logic, but they also say it’s wrong to assume with certainty that Mars never had life. Mars has underground water systems, so it’s not impossible that life existed.

Watch Jesse’s take on Howard’s theory!

UFO Disinformation

Considering the stories of Ingo Swann and Karl Wolfe, Jesse thinks secret bases on the far side of the Moon might hold some truth, but they’re likely mixed with disinformation.

Jesse genuinely believes the government strategically leaks real information, blended with fake details, to make it all seem ridiculous so the public won’t take it seriously. This tactic creates confusion, distorts the narrative, and helps obscure real programs. It also serves another purpose: recruiting people into classified projects while keeping the wider public misled.

Jesse has become more open to the idea that Bob Lazar worked at S4 near Area 51 and that much of his story might be true. But he always cautions against taking everything at face value — some of it could have been manipulated or strategically released to shape public perception.

Bob Lazar was being set up?

Lazar wasn’t just randomly chosen to work at the secret site called S4 near Area 51. He may have been intentionally selected because he had connections and because the government knew he would talk.

According to this theory, Lazar was perhaps deliberately brought in to leak information as part of a “limited hangout” operation.

That means the government intentionally let some truth out through a person like Lazar to observe how the public reacted. Then, once the story started spreading, they could discredit him by saying he ran a brothel, had no real academic credentials, or never actually worked at those classified facilities.

The point was to leak real information, test public response, and maintain plausible deniability by destroying Lazar’s reputation afterward.

Bob Lazar and John Lear were friends before Lazar got the job at S4. This is suspicious because, in any real background check for a top-secret job, Lear’s name would have come up as someone deeply involved in the UFO scene and possibly connected to the CIA. Lear had even been spotted frequently near Area 51 and leaked military secrets like the F-117 stealth aircraft before.

So, if Lazar was working on a real secret program, the government would have known about his connection to Lear and still hired him anyway, which raises questions.

Much of Lazar’s story seems to be true…

Is it Alien Technology or a hidden branch of science?

Jesse believes that the US had highly advanced technology, maybe even anti-gravity aircraft, as early as the 1980s.

It’s possible that such technology existed and that it wasn’t necessarily from aliens or reverse-engineered UFOs. Instead, a separate line of research, rooted in science, is especially linked to a man named Thomas Townsend Brown.

Brown wasn’t a top-level theoretical physicist, but he discovered something experimentally that might have unified gravity and electromagnetism, something physicists still can’t do today.

Right now, science can’t connect gravity with the other three fundamental forces (like electromagnetism), and that’s why exotic propulsion like anti-gravity is considered impossible by mainstream physicists.

So, if those forces could be unified, then exotic propulsion becomes possible.

One of Brown’s key discoveries was the Biefeld–Brown Effect, which uses high voltage to create ionized air molecules that generate thrust. This effect has been tested for propulsion and cooling systems, but does not work in a vacuum, suggesting it relies on ionized air rather than exotic forces. [Source]

Brown’s work is surrounded by mystery. His research seems classified, and he is linked to theories like the Philadelphia Experiment, where some believe secret physics was tested on Navy ships. Despite his contributions, his name remains obscure, leaving questions about whether his discoveries were suppressed or misunderstood.

His technology has influenced modern “lifters,” small devices that float using electrohydrodynamics. While some link his work to UFOs or Tesla’s ideas, experiments show his effect is rooted in conventional science. However, his legacy continues to fuel curiosity in anti-gravity research.

A real 1971 Australian intelligence document involving Harry Turner, a senior figure in nuclear research, which claims that the U.S. had deep, hidden anti-gravity programs.

{ https://howandwhys.com/ }

11-06-2025 om 00:35 geschreven door peter  

Psychologist Carl Jung’s Fascination with UFOs

 Alejandro Rojas

Some view Carl Jung as a UFO debunker, others as a UFO believer, but the truth is he was somewhere in the middle. Either way, it is certain that Jung was an avid UFO researcher and fascinated with the topic. He wrote a book about the psychological symbolism and the role the UFO mythos plays in the unconscious mind.  Moreover, on several occasions Jung complained that his studies would have been much easier if the UFO phenomenon was not real.

Jung the Psychologist

Jung was born in Switzerland in 1875. His father was a pastor in the Swiss Reformed Protestant Church, and his mother was from a wealthy Swiss family. He was the Jungs’ fourth child, but was the only child who survived into his childhood. As such, he grew up as an only child. Later, he wrote that he remembered enjoying his solitude.

His first experience with neurosis was at the age of twelve when a fellow student shoved him, causing him to fall and hit his head on the ground very hard. He remembered associating this experience with schoolwork, and whenever he had to go to school or do schoolwork he would faint. Overhearing his parents’ concern that this condition would cause him to be unable to support himself as an adult, Jung fought to overcome the problem and eventually returned to academics.

Although Jung had a profound interest in spirituality, his experiences triggered an interest in psychology and he decided to pursue a career in medicine. It wasn’t long before he realized that studies in psychology would allow him to combine his interests in medicine and spirituality, and in 1902, he completed his doctoral dissertation, which was titled “On the Psychology and Pathology of So-Called Occult Phenomena.” He graduated with a medical degree from the University of Basel.

After graduating, Jung went to work with psychiatric patients at the University of Zurich asylum. He wrote a paper on word association that he sent to Sigmund Freud. Freud was impressed with Jung’s work, and they quickly became very close. Freud considered Jung his successor. However, after several years, Jung began to develop his own ideas beyond the work of Freud, and due to their disagreements, the relationship turned adversarial.

Freud’s work with the ego and unconscious served as a foundation for Jung’s work. They both felt that disconnects between the conscious and unconscious minds caused neurosis in people. They also both relied on dream interpretation to explore a person’s unconscious mind as a method for subsequently resolving neurosis. In fact, one story holds that Jung and Freud interpreted each other’s dreams and both completely disagreed with the other’s analysis, thus hastening the dissolution of their friendship.

A major area of disagreement between the two was that Jung did not believe a person’s unconscious was driven solely by sexual desires, as Freud did. Jung believed other strong emotions such as fear and aspiration were just as influential. He also conceived of a deeper level of the unconscious called the collective unconscious, which he believed is a part of our unconscious mind that holds ideas and concepts shared by all humankind. He believed these base ideas are then shaped by our cultural perceptions and personal experience. For example, we all have ideas around the notions of mothers, fathers, wise elders, etc. Jung called these shared notions archetypes. Jung felt that these archetypes not only would manifest in dreams, but could be seen in people’s creative works and behavior, including art, religion, and mythology.

Jung’s contributions to psychology are numerous. Even today his ideas of extraversion and introversion are a mainstay in personality psychology. He also came up with the idea of psychological complexes and synchronicities. All of these ideas and terms are commonly used in everyday conversation today, and all were made popular by Jung.

Jung and Alchemy

It is the idea of the archetype that brought Jung to have a particular interest in UFOs. When Jung interpreted psychological meaning he would search for archetypal figures. As mentioned earlier, such figures could be a mother or father.  But, in a mythological story, the archetype may be the hero, a dragon, or even a planetary entity such as the sun. However, Jung also had an interested in alchemy.

Alchemy is typically connected to legends of ancient mystics attempting to unravel the secret of turning lead into gold. The work of alchemists is credited with the development of modern chemistry. However, another side of alchemy is spiritual in nature, relating to personal transformation. Jung had a passion for alchemy in this sense, and felt that the metal lead was a metaphor for an impure soul, whereas gold was a metaphor for a perfected soul. Jung’s interest in alchemy was thus as a method of purifying the soul.

Jung wrote a couple of books focused on interpreting alchemical symbolism and processes as different stages of personal growth that mirrored his ideas. He felt these symbols were archetypes that were unconsciously manifesting in the work of alchemists. Although he acknowledged the physical goals of alchemy (an attempt to transmute lead into gold), Jung did not give it much attention in his writing and focused on the non-physical aspects that related to his psychological theories. This is very similar to the way he approached the topic of UFOs.

Jung and UFOs

In 1951, Jung wrote to a friend in the United States: “I am puzzled to death about the phenomena, because I haven’t been able yet to make out with sufficient certainty whether the whole thing is a rumour with concomitant singular and mass hallucination, or a downright fact.” 

Although Jung showed an interest in the mystery of the physical reality of the UFO phenomenon, professionally he stated, “As a psychologist, I am not qualified to contribute anything useful to the question of the physical reality of Ufos.” However, Jung could contribute by analyzing the unmistakable psychological side to the UFO phenomenon. In 1958, several of Jung’s papers regarding the psychology of UFOs were published in a book. It was originally published in German, but in 1959 it was translated to English under the title, Flying Saucers: A Modern Myth of Things Seen in the Skies.

In the book, Jung argued that although there may be a physical reality to UFOs, there is certainly a portion of the phenomenon that is fantasy. He examined the difficulty many have in accepting fantastical stories of UFOs, even when they come from pilots, and points out, “What is worse, most of the stories come from America, the land of superlatives and of science fiction.”

For the sake of argument, and to examine the psychological aspects of the phenomenon, Jung presumed that UFOs are fantasy. This is an important aspect that many critics overlook when they characterize Jung as dismissive of the phenomenon altogether. UFO researchers also tend not to appreciate the portions of Jung’s book in which he examined the UFO phenomenon in regards to archetypal imagery and alchemic symbolism. Jung himself assures his readers that although his work may appear to be “unbridled fantasy” to those unfamiliar with psychology, it is actually based on “thorough research into the history of symbols.”

In his book, Jung observed that most UFO sightings describe the objects as disc shaped, which is a symbol that is often seen in alchemy and existed in the mythology of other cultures. For example, the Hindu and Buddhist symbol of the mandala is a circular disc-shaped symbol. Jung believed that the mandala is a protective sphere, which is elicited in the unconscious in times of emotional tension. Jung noted that, around the time of many of the UFO sightings, the world was under a collective stress due to “Russian policies and their still unpredictable consequences.” In short, he felt that perhaps UFOs were appearing in visions at the time because of the world’s Cold War jitters, and that the UFOs were a manifestation of a need for protection and salvation.

Jung’s book also provided detail of the analysis of particular sightings and art. One of the significant contributions to ufology made by the book is a focus on two historical broadsheets, a type of ancient newspaper, that recorded mysterious apparitions that many have speculated to be UFO related. Although Jung asserted that these reports were in the UFO literature prior to the publication of his book, Jung clearly made them popular as potential ancient UFO sightings.

The first is referred to as the Basel Broadsheet, and it dates back to 1566. It was written by Samuel Coccius and is a report of “many large black globes” that were seen flying in front of the sun “with great speed.” The Basel Broadsheet notes, “Some of them became red and fiery and afterwards faded and went out.” Jung noted the similarity of this phenomenon to modern UFO accounts.

The second report is called the Nuremberg Broadsheet and dates back to 1561. This report chronicles a “very frightful spectacle” that was witnessed by several people. Again, “globes” were seen near the sun, “some three in a row, now and then four in a square, also some standing alone.” There were also “two great tubes.” Jung noted that in UFO literature large tubes are considered “motherships,” and have been reported to have smaller discs that appear to fly out of them.

The Physical Reality of UFOs

In his book, Jung also examined the possibility of the physical reality of UFOs. He noted that, “unfortunately,” UFOs cannot be dismissed as purely psychological in nature. He pointed to numerous sightings, some of which have been caught in photographs and on radar. Jung even poked fun at astronomer Donald Menzel, a UFO debunker, saying that he “has not succeeded, despite all his efforts, in offering a scientific explanation of even one authentic UFO report.” 

Jung was well-versed on UFO research. He wrote, “since 1947 I have collected all of the books I could get a hold of on the subject.” He was also a member of the National Investigations Committee on Aerial Phenomena (NICAP), an early civilian UFO organization that included many credible members. In fact, in his book, Jung often referred to the work of Major Donald Keyhoe, a cofounder and director of NICAP.

Prior to releasing his book, Jung was considered by UFO researchers to be a proponent of the physical reality of UFOs. In 1955, he wrote an article on UFOs for a British journal called the Flying Saucer Review. In the article, Jung stated that he had never seen a UFO himself, but that “I can only say for certain: these things are not a mere rumour: something has been seen.”

He went on to argue that the U.S. Air Force “despite its contradictory statements,” considers the phenomenon to be real and they conduct official investigations. He warned that, by concealing information on the topic, the military is making it more likely that people will panic since the public is denied “an adequate picture of what is happening.”

Jung also stated that “the ‘disks’ (that is, the objects themselves) do not behave in accordance with physical laws, but as though without weight, and they show signs of intelligent guidance, by quasi human pilots, for their accelerations are such that no normal human could survive.”

Not much was made of Jung’s 1955 article until it was reprinted in 1958 by the Aerial Phenomena Research Organization (APRO) in the organization’s bulletin in July 1958. APRO posted the story as part of an announcement that Jung had agreed to become an official consultant for the organization. The New York Herald Tribune quickly picked up on the report and printed a story with the headline, “Dr. Jung Says ‘Flying Disks’ Suggest Quasi-Human Pilots.”

Jung was not happy with the implication that he believed UFOs represented a physical phenomenon and later wrote a letter to United Press International news agency clarifying his position. He wrote: “I expressly state that I cannot commit myself on the question to the physical reality or unreality of the UFOs since I do not possess sufficient evidence either for or against.” He then stated, “Something is seen, but it isn’t known what.” Jung later repeated this statement in his 1958 book and in several letters.

Although Jung was clearly embarrassed by the public perception that he conclusively believed flying saucers were physical in nature, he later reiterated his prior statements and earlier criticisms of the U.S. Air Force’s handling of the matter in very strong words. He wrote:

In spite of the fact that I hold my judgment concerning UFOs—temporarily let’s hope—in abeyance, I thought it worthwhile to throw a light upon the rich fantasy material which has accumulated round the peculiar observations in the skies. Any new experience has two aspects: (I) the pure fact and (2) the way one conceives of it. It is the latter I am concerned with. If it is true that the [American Air Force] or the Government withholds telltale facts, then one can only say that this is the most unpsychological and stupid policy one could invent. Nothing helps rumours and panics more than ignorance.

It is no wonder that many have been confused as to Jung’s official stance on UFOs. He seems to have believed the phenomenon and sightings to be real, but is uncertain whether UFOs are a physical reality or are limited to a psychological phenomenon. He stated that although “by all human standards it hardly seems possible to doubt this any longer,” in the decade or more he had been studying the topic, neither he nor anyone else seems to have learned much from the study of the physical aspect of UFOs. Jung said that this is precisely why he found it much more fruitful to study the psychological aspects of UFOs, an area in which he felt he had gained an abundance of knowledge.

Jung may be right. Concrete physical proof of UFOs continues to elude us to this day. Yet, Jung is another example of a luminary who garners a great amount of respect in his field of study, who also had the vision to seriously consider the UFO phenomenon. His UFO interest is a story that should not be forgotten, and his insights into the phenomenon may help guide us today, just as his insights into the human mind continue to be a part of the bedrock of modern psychological understanding.

• A version of this article originally appeared in Open Minds UFO Magazine. Back issues can be found here.

 

{ https://openminds.tv/category/articles/ }

10-06-2025 om 23:31 geschreven door peter  

WTH? UFO Crash Recovery In Sahara Desert, Algeria On Google Earth Map, UAP Drone Sighting News.

Date of discovery: June 2025

Location of discovery: Sahara Desert, Algeria

Google Earth Location:  28° 8'45.15"N 6°48'20.85"E

 

Check this out! There is a crashed UFO that looks like it took place over 10,000 years ago or more and it's being dug out of the desert sand and recovered! This UFO won't be there long. They will retrieve it and sell it to the highest bidding government. The UFO is beaten and battered and has some torn open areas along the dome, perhaps the people digging it out broke through the metal top to see what valuables were inside? This is 100% proof that aliens were here long before us, and will be here long after humanity is extinct. 

Scott C. Waring - UFO Sightings Daily

{ https://www.ufosightingsdaily.com/ }

10-06-2025 om 23:03 geschreven door peter  

Graancirkels verklaard: wetenschap en speculatie

©Getty Images

Graancirkels verklaard: wetenschap en speculatie
In de jaren tachtig en negentig doken overal ter wereld graancirkels op, wat angst en intriges over hun oorsprong veroorzaakte. Deze cryptische patronen lijken de afgelopen jaren echter verdwenen.

Laten we de geschiedenis, feiten en theorieën verkennen over dit mysterieuze fenomeen dat een milieukunstvorm inspireerde. Klik door de galerij om aan de slag te gaan.

©Shutterstock

Australië
In de jaren 1960 waren er talrijke UFO-waarnemingen in Queensland, Australië. Mensen beweerden cirkels te hebben ontdekt in moerasriet en rietvelden. Eén zo'n voorval deed zich voor in 1966 toen een aanzienlijke cirkel werd gevonden in het riet van een moeras in Tully, Queensland.

©Shutterstock

Antipodees
Vergelijkbare vindplaatsen zijn gedocumenteerd in verschillende delen van Australië, zoals Tooligie Hill in South Australia in 1971 en Navarre in Victoria in september 1972.

©Shutterstock

Lange geschiedenis
De oorsprong van graancirkels gaat echter veel verder terug. In 1678 werd van een groep cirkels die in Hertfordshire waren ontdekt, gedacht dat ze het werk van de duivel waren, omdat het onmogelijk leek dat een mens ze had kunnen maken;

©Getty Images

Graancirkels
In de jaren 1980 was er een aanzienlijke toename van het aantal gerapporteerde cirkels, wat leidde tot de popularisering van de term "graancirkels".

©Shutterstock

Theorieën
Er werden verschillende verklaringen voor hun ontstaan geopperd. Sommigen geloofden dat UFO's verantwoordelijk waren, terwijl anderen een onbekende vorm van energie, mogelijk paranormaal, voorstelden als de schepper.

©Getty Images

Wiltshire
Eind jaren 1980 vestigden de media de aandacht op graancirkels in Hampshire en Wiltshire, waardoor het fenomeen populair werd.

©Shutterstock

Locatie
Verder onderzoek wees uit dat graancirkels in het Verenigd Koninkrijk niet willekeurig verspreid waren. Ze verschenen vaak in de buurt van wegen, bewoonde gebieden en oriëntatiepunten zoals de historische steencirkels van Stonehenge en Avebury.

©Getty Images

Operatie Merel
In 1990 begon een team wetenschappers, de zelfbenoemde "cerealogisten", aan een onderzoek om het mysterie rond deze formaties te ontrafelen. Ze sloegen een kamp op op een heuvel in Wiltshire, uitgerust met detectoren voor warmte, licht en geluid. Hun doel was om elk bewijs vast te leggen van een UFO of een buitenaardse entiteit die verantwoordelijk was voor het maken van de graancirkels.

©Getty Images

Resultaat
Operatie Blackbird omvatte samenwerking met de BBC en er werd in het gebied gepatrouilleerd door functionarissen van het Ministerie van Defensie. In de tweede nacht registreerde de bewakingsapparatuur knipperende oranje lichten in het aangrenzende veld. De volgende ochtend werden twee grote cirkels met parallelle lijnen ertussen ontdekt

©Shutterstock

Bewijs
Tijdens het onderzoek van de cirkels werden een bordspel en een houten kruisbeeld ontdekt in het midden van één ervan. Onderzoeker Colin Andrews accepteerde de mogelijkheid dat de knipperende oranje lichten waarschijnlijk werden veroorzaakt door de warmtehandtekening van een hoaxer.

©Reuters

Niet grappig?
Colin Andrews informeerde de pers dat hun onderzoek was gehinderd door een grap, wat een tegenslag veroorzaakte. Hij benadrukte de ernst van hun werk en benadrukte dat de grap van korte duur was.

©Reuters

Ondermijnd
De personen achter de onderbreking van Operatie Blackbird werden niet geïdentificeerd, maar hun acties beschadigden de reputatie van de "cerealogen"

©Shutterstock

Samenzwering?
Volgens berichten hebben samenzweringstheoretici gesuggereerd dat het leger het bedrog heeft uitgevoerd om de onderzoekers minder geloofwaardig te maken.

©Shutterstock

Grappenmakers
In 1991 schokten Doug Bower en Dave Chorley de wereld toen ze beweerden dat zij degenen waren achter de graancirkels, beginnend in 1978. Ze lieten het proces zien van het creëren van een graancirkel met behulp van basisgereedschap zoals een houten plank, een touw en een baseballpet met een lus van draad om een rechte lijn aan te houden.

©Shutterstock

Verantwoordelijkheid
Bower en Chorley verklaarden naar verluidt dat ze beïnvloed waren door de gebeurtenissen in Australië in de jaren 1960. Ze namen de eer op zich voor alle graancirkels in Groot-Brittannië vóór 1987 en voor meer dan 200 graancirkels van 1978 tot 1991.

©Getty Images

Nieuwe golf
De onthulling van de cirkels van Bower en Chorley in de jaren 1990 leidde tot een toename van het aantal graancirkels. In 2009 meldde het tijdschrift Smithsonian dat deze geometrische ontwerpen in de loop der jaren groter en ingewikkelder zijn geworden. Anonieme cirkelmakers hebben met hun creaties New Age toeristen aangetrokken.

©Reuters

Wereldwijd
Volgens de publicatie zijn er sindsdien wereldwijd op verschillende locaties graancirkels waargenomen. In Zuid-Engeland, waar de meeste activiteit plaatsvindt, richten de cirkelmakers zich op koolzaad-, gerst- en tarwevelden.

©Reuters

Magnetrons
Er zijn echter sceptici die betwijfelen of graancirkels uitsluitend door mensen zijn gemaakt. Physics World onthult dat biofysici opgezwollen stengels hebben geïnterpreteerd als bewijs dat de gewassen werden blootgesteld aan microgolven toen de cirkels werden gevormd. Deze ontdekking heeft geleid tot gepatenteerde methoden om de groei van gewassen te versnellen.

©Shutterstock

Debat
Na de bekentenis van Bower en Chorley ontstond er een gepassioneerde discussie tussen degenen die geloofden dat mensen verantwoordelijk waren en degenen die beweerden dat hun bekentenis niet elke cirkel kon verklaren.

©Shutterstock

Onderzoek
Studies gepubliceerd in 1999 en 2001 vonden bewijs van straling op gewassen in graancirkelformaties, wat een raadsel is voor degenen die de cirkels toeschrijven aan door mensen gemaakte houten plankontwerpen.

©Shutterstock

Prozaïsche waarheid
Andere incidenten hebben eenvoudiger verklaringen. In 2002 maakten mensen melding van graancirkels in de buurt van Pike Lake in Saskatchewan, Canada. Later werd echter bevestigd dat deze formaties in feite mesthopen waren die door een nabijgelegen boer waren weggegooid.

©Shutterstock

Uitleg?
Ook de cirkels die in de jaren 1960 in Australië werden waargenomen, zouden kunnen worden toegeschreven aan wallaby's die opium consumeerden. Volgens rapporten betraden deze buideldieren papavervelden die voor medicinale doeleinden werden gecultiveerd, consumeerden ze overmatige hoeveelheden van de gewassen en bewogen ze zich vervolgens in cirkelvormige patronen.

Gerelateerde Video's

{ https://www.msn.com/nl-be/ }

10-06-2025 om 22:55 geschreven door peter  

De zesde massale uitsterving in de wereld: "Waarschijnlijk al begonnen"

©Aangeboden door The Daily Digest

De vorige keer sneuvelden de dinosauriërs
De vijfde massale uitsterving vond 65 miljoen jaar geleden plaats toen een asteroïde de dinosauriërs van de aardbodem wegvaagde. Nu vrezen wetenschappers dat de zesde uitsterving misschien al begonnen is.

©The Daily Digest

Een nieuwe massale uitsterving
Volgens een team onder leiding van Prof. Robert Cowie, van de Universiteit van Hawaï, wordt in een onderzoek dat gepubliceerd is in Biological Reviews gesteld dat het "steeds waarschijnlijker" is dat wij ons in de beginfase van een nieuwe massale uitsterving bevinden.

©The Daily Digest

Het is aan de gang
"Ontkenning ervan is eenvoudigweg in strijd met de enorme hoeveelheid gegevens die zich snel opstapelen. Er is geen plaats meer voor scepsis en de vraag of het wel echt gebeurt", zo stelt het 

©Aangeboden door Showbizz Daily Netherlands

Wat is massale uitsterving?
Er is sprake van een massale uitsterving wanneer ongeveer 70% van het dieren- en plantenleven ophoudt te bestaan. Het is dus een wereldwijde ramp waarbij de biodiversiteit en het ecosysteem in het gedrang komen.

©The Daily Digest

Weekdieren
Het onderzoek van Cowie richt zich met name op ongewervelde dieren, meer bepaald op weekdieren. Het team achter dit onderzoek is van mening dat de IUCN (International Union for Conservation of Nature) onevenredig veel aandacht besteedt aan gewervelde dieren, zoals vogels en zoogdieren.

©The Daily Digest

Beeld: Ed van Duijin / Unsplash

Diversiteit van dieren
"De IUCN heeft niet zomaar een fractie van ongewervelde dieren geëvalueerd. Het gaat om insecten, slakken, spinnen en schaaldieren die samen 95% van de diversiteit aan dieren uitmaken", vertelde Cowie aan Vice.

©Aangeboden door Showbizz Daily Netherlands

Sinds 1500
Uit het onderzoek van Cowie en zijn team blijkt dat er sinds 1500 ongeveer 7,5% tot 13% van de soorten verdwenen is, wat erop wijst dat wij op een massale uitsterving afstevenen.

Afgebeeld: Een Tasmaanse tijger (Thylacine) uit 1936 is uitgestorven verklaard en wordt tentoongesteld in het Australian Museum in Sydney.

©The Daily Digest

Het is onze schuld
Mochten wij inderdaad op weg zijn naar de zesde massale uitsterving, dan zal het de eerste keer zijn dat de oorzaak daarvan aan het ingrijpen van een soort toe te schrijven is. In dit geval de mens.

©Aangeboden door The Daily Digest

Het antropoceen
Het effect van de mens op het milieu is zelfs zo enorm dat veel wetenschappers stellen dat wij in een nieuw geologisch tijdperk leven: het antropoceen. Dat begon toen de mens een significante invloed is gaan uitoefenen op de geologie en de ecosystemen van de aarde.

©The Daily Digest

Landbouw
Tot nu toe blijft het antropoceen een hypothetisch gegeven. Sommigen beweren dat het begon toen de mens zich met de landbouw ging bezighouden zo'n 12.000 tot 15.000 jaar geleden.

©The Daily Digest

Great Acceleration
Andere deskundigen brengen het antropoceen in verband met de zogenaamde Great Acceleration. Dat is de verbazingwekkende snelheid van de menselijke groei en het verbruik van grondstoffen die na de Tweede Wereldoorlog tot een hoogtepunt kwam.

©The Daily Digest

Dappere nieuwe wereld
De wereld waarin onze grootouders geboren zijn, verschilt dan ook totaal van de wereld waarin wij nu leven.

©The Daily Digest

Beeld: Dmitry Grigoriev / Unsplash

Bijen en vlinders
Een goed voorbeeld van de naderende zesde massale uitsterving is de verdwijning van bijen en vlinders wereldwijd.

©The Daily Digest

Beeld: Annie Spratt / Unsplash

Binnen één generatie

Volgens The Guardian is de hommelpopulatie in Europa en Noord-Amerika in slechts één generatie met meer dan 30% gedaald, wat wijst op massaal uitsterven.

©The Daily Digest

Meer dan honing
Het uitsterven van de hommelpopulatie heeft ook gevolgen voor de mens. De bijen zijn niet alleen verantwoordelijk voor de honing, maar bestuiven ook gewassen zoals tomaten en bessen. Zonder hen wordt er minder voedsel geproduceerd.

©The Daily Digest

Beeld: Ed van Dujin / Unsplash

Het vlindereffect
National Geographic weet te melden dat ondertussen ook meer dan 450 soorten vlinders in het zuidwesten van de VS dreigen te verdwijnen.

©The Daily Digest

Essentieel voor de bestuiving
Vlinders zijn bovendien van essentieel belang voor de bestuiving van veel planten en bloemen en hebben zo invloed op de voedselketen en het hele ecosysteem.

©The Daily Digest

Een ongemakkelijke waarheid
De belangrijkste boosdoener voor de afname van het aantal bijen en vlinders is het warmere weer als gevolg van de klimaatverandering. De stijgende temperaturen veranderen vroegere habitat van deze soorten in iets onherbergzaams.

©The Daily Digest

Afgebeeld: De gevolgen van ontbossing in het Amazonewoud.

Land en grondstoffen

Hierbij is nog niet eens rekening gehouden met het buitensporige gebruik van land en grondstoffen, waardoor hele ecosystemen worden aangetast of ronduit vernietigd.

©The Daily Digest

Wij hebben het vuur aangestoken
De schade die de mens aan de planeet heeft toegebracht, is onomkeerbaar gebleken. Het zorgwekkendste is dat het, ondanks eindeloze initiatieven en topontmoetingen met de beste bedoelingen, tot op de dag van vandaag gewoon doorgaat.

©The Daily Digest

De tijd dringt
Ondertussen begint de tijd te dringen om nog het kostbare evenwicht te behouden dat de mensheid al duizenden jaren in staat heeft gesteld te leven. Wie weet voor welke uitdagingen de volgende generatie zal komen te staan, als wij dat evenwicht eenmaal verloren hebben.

RELATED VIDEOS

{ follow The Daily Digest. }

10-06-2025 om 21:57 geschreven door peter  

Screenshot from the official video released by the Chilean Navy of a UFO. You can read about this case in the article below.

Credit: Chilean Navy

{ https://curiosmos.com/category/curious-lists/ }

09-06-2025 om 23:54 geschreven door peter  

NASA's Top 5 Technical Challenges Countdown: #2: More Power

By Paul Sutter 

{ https://www.universetoday.com/ }

09-06-2025 om 23:13 geschreven door peter  

NASA's Top 5 Technical Challenges Countdown: #3: Better Computers

By Paul Sutter  

{ https://www.universetoday.com/ }

09-06-2025 om 22:54 geschreven door peter  

UFO-crashes in de Verenigde Staten naast Roswell: Aurora, Aztec en Kecksburg, en ook crashes in de rest van de wereld

Voorwoord

De vraag of buitenaards leven bestaat en of wij daadwerkelijk contact hebben gehad met niet-aardse wezens, blijft één van de meest intrigerende en controversiële onderwerpen binnen de wetenschap en populaire cultuur. Sinds het begin van de 20e eeuw hebben talloze meldingen, ooggetuigenverslagen en vermeende bewijzen de ronde gedaan over UFO-waarnemingen en -crashes. Hoewel de meeste incidenten worden toegeschreven aan natuurlijke verschijnselen, menselijke fouten of militaire testen, blijven enkele gebeurtenissen, zoals de beroemde Roswell-crash, het onderwerp van speculatie en onderzoek. Naast Roswell zijn er andere opvallende incidenten zoals Aurora, Aztec en Kecksburg, die elk hun eigen verhaal en mysterie bevatten. Daarnaast zijn er wereldwijd meerdere crash-incidenten gerapporteerd, waardoor het vraagstuk universeel lijkt en niet uitsluitend tot één regio beperkt.

In deze wetenschappelijke analyse zullen we de belangrijkste UFO-crashes naast Roswell in detail onderzoeken, inclusief de incidenten in Aurora, Aztec en Kecksburg. Daarnaast wordt een overzicht gegeven van crashincidenten elders in de wereld. We bespreken de beschrijvingen van deze crashes, de geloofwaardigheid ervan, de beschikbare bewijzen en de wetenschappelijke pogingen tot verklaring. Een kritische blik op de sceptische interpretaties en de tekortkomingen van het bewijs worden niet geschuwd, om zo een evenwichtig en volledig beeld te schetsen. Het doel is niet om onkritisch te geloven, maar om de feiten en de wetenschap achter de fenomenen te analyseren, en te kijken of er ruimte is voor een plausibele theorie of dat de meeste incidenten verklaard kunnen worden door andere oorzaken.

Historisch overzicht en datums van belangrijke UFO-crashes

De geschiedenis van UFO-crashes kent meerdere opvallende incidenten, waarvan sommige al decennia lang onderwerp van discussie en onderzoek zijn. Hieronder volgt een overzicht van de belangrijkste gebeurtenissen, gerangschikt op datum:

Deze UFO in de vorm van een eikel werd gemaakt als rekwisiet voor een tv-programma en is nu te zien in Kecksburg.

Krediet: Kecksburg Vrijwillige Brandweer

Kecksburg (1948): 

• Op 9 december 1948 vond in het kleine dorpje Kecksburg, Pennsylvania, een incident plaats dat sindsdien veel discussie en speculatie heeft uitgelokt. Volgens ooggetuigen en lokale bewoners zag men een helder, vuurbol-achtig object dat met grote snelheid door de lucht bewoog. Plotseling daalde het object neer in de dichtbeboste omgeving van het dorp, waar het volgens verslagen langzaam werd waargenomen voordat het uit het zicht verdween. Verschillende getuigen beschreven het object als een metalen, acorn-shaped (eikelvormig) voorwerp, dat met een knal op de grond zou zijn gevallen. Na de val werd het gebied onmiddellijk door militaire eenheden afgezet, en er werden militaire voertuigen en helikopters in de omgeving gesignaleerd, wat de indruk wekte dat de autoriteiten het incident zeer serieus namen.

Illustratie van de UFO beschreven door getuigen.

Krediet: Michael Schratt

• De Amerikaanse overheid verklaarde aanvankelijk dat het om een meteoriet ging, maar veel inwoners en UFO-onderzoekers waren sceptisch over deze uitleg. Het object werd in beslag genomen door de militaire autoriteiten en naar een geheime locatie gebracht, waardoor er geruchten ontstonden over de aard van de inhoud. Sommige theorieën suggereren dat het een buitenaards vaartuig was dat crashte, terwijl anderen beweren dat het een experimenteel militair apparaat was dat geheim moest blijven voor het publiek. Het incident werd lange tijd nauwelijks besproken in de mainstream media, maar kreeg later meer aandacht van UFO-enthousiastelingen en onderzoekers, die het vergelijken met de beroemde Roswell-crash van 1947. Desalniettemin blijft de exacte aard van wat er in Kecksburg gebeurde, tot op heden een mysterie, dat vragen oproept over mogelijke buitenaardse interacties en overheidsgeheimen.

• Aztec (1948-1949):  

  De geruchten over een mogelijke UFO-crash nabij Aztec, New Mexico, dateren uit de jaren 1990 en hebben sindsdien veel aandacht getrokken binnen de UFO-gemeenschap en bij geïnteresseerden in buitenaardse verschijnselen. Volgens verschillende theorieën en verhalen zou er in de jaren 1948-1949 een grote onbekende vliegende schijf of Ufo zijn neergestort in de buurt van Aztec, een klein stadje in het zuidwesten van de Verenigde Staten. Deze verhalen worden vaak gekoppeld aan het populaire narratief rond de Roswell-affaire, die plaatsvond in juli 1947, en suggereren dat niet alle crashsites en buitenaardse resten openbaar zijn gemaakt of bekend zijn bij het grote publiek.

  De geruchten over Aztec worden ondersteund door enkele anonieme getuigen en bronnen die beweren dat er in die periode een grote, onverklaarbare crash heeft plaatsgevonden, waarbij mogelijk buitenaardse voertuigen en lichamen zijn gevonden. Sommige theorieën suggereren dat de Amerikaanse overheid de crash heeft geborgen en dat de resten geheim worden gehouden vanwege de technologische en politieke implicaties. Er wordt echter nooit concreet bewijs geleverd dat deze gebeurtenis daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Moderne onderzoekers en UFO-enthousiastelingen wijzen er op dat de verhalen vaak gebaseerd zijn op anekdotisch bewijs, geruchten en speculaties, zonder tastbare bewijzen.

  De Amerikaanse overheid heeft nooit officiële bevestiging gegeven van een UFO-crash in Aztec, en documenten die deze gebeurtenis ondersteunen ontbreken of blijven geheim. Desalniettemin blijft het verhaal bestaan binnen de UFO-mythologie en wordt het door sommigen gezien als een mogelijke aanwijzing dat er meer is dan wat officieel wordt toegelaten. Tot op heden is er geen sluitend bewijs dat aantoont dat er daadwerkelijk een UFO is neergestort bij Aztec, maar de geruchten blijven bestaan en voeden de interesse in buitenaardse verschijnselen en overheidsgeheimen.

• Roswell (1947):  

  Het Roswell-incident van 1947 is zonder twijfel het meest bekende en besproken UFO-incident ter wereld. Op 8 juli 1947 werd in de buurt van Roswell, New Mexico, een vreemd object ontdekt dat aanvankelijk door de lokale autoriteiten werd gerapporteerd als een “buitenaards ruimteschip.” Volgens eerste rapporten was er een grote metalen schijf gevonden, die niet leek op gewone vliegtuigen of militaire apparatuur. Het nieuws verspreidde zich snel en leidde tot veel speculaties over buitenaardse ontmoetingen en UFO’s.

  Kort daarna bracht het Amerikaanse leger een officiële verklaring uit, waarin werd gesteld dat het om een "weerballon" ging, onderdeel van een geheime militaire project genaamd “Mogul.” Dit project was bedoeld om Sovjet-communistische raket- en bommenwerperactiviteiten te detecteren door middel van hoogvliegende ballonnen met speciale geluidstrackers. Het werd later duidelijk dat het leger het publiek wilde beschermen tegen paniek door het incident te minimaliseren.

  In de jaren daarna ontstonden talloze complottheorieën en geruchten dat het leger een buitenaards ruimteschip had geborgen en dat er buitenaardse wezens waren gevonden. Sommige onderzoekers geloven dat het bewijs voor buitenaards leven werd verborgen door de Amerikaanse overheid om publieke angst te voorkomen en geheime technologieën te beschermen. Anderen blijven bij de officiële verklaring dat het om een experiment met weerballonnen ging.

  Hoewel er geen sluitend bewijs is dat buitenaardse wezens betrokken waren, blijft het Roswell-incident een bron van fascinatie en speculatie. Het heeft een belangrijke rol gespeeld in de popcultuur en de UFO-onderzoeken, en blijft een symbool voor de voortdurende zoektocht naar buitenaards leven en de geheimen van de overheid.

Origineel krantenartikel dat het incident beschrijft, door S. E. Haydon, “A Windmill Demolishes It,” The Dallas Morning News, 19 april 1897, p. 5.

• Aurora (1897):  

  Het incident in Aurora, Texas, dat plaatsvond tussen 1897 en 1898, wordt algemeen beschouwd als een van de eerste bekende UFO-incidenten in de Verenigde Staten. Volgens ooggetuigen zag een aantal inwoners van het kleine stadje Aurora een vreemd object dat uit de hemel leek te dalen. Dit object had een cilindrische of schijfvormige structuur en werd beschreven als een glanzend, metallic schip dat in de lucht leek te zweven voordat het neerstortte op een boerderij buiten de stad.

  De bewoners waren verbijsterd door wat ze zagen en rapporteerden dat het object vlammen en rook uitstraalde voordat het in brand vloog en tot ontploffing kwam. Aanwijzingen voor het incident werden gevonden in de nasleep ervan, waaronder verbrande grond, verbrande planten en metalen resten die niet overeenkwamen met bekende technologie van die tijd. Sommige ooggetuigen verklaarden dat ze een vreemd, niet-van-de-wereldachtig wezen zagen dat uit het wrak kwam, hoewel deze beweringen niet algemeen worden bevestigd.

  De lokale autoriteiten en kranten uit die tijd beschreven het voorval als een mysterieuze brand en crash. De officiële verklaring van de plaatselijke burgemeester was dat het een "vliegend schip" betrof dat door de storm was meegesleurd en neergehaald. In latere jaren werd het incident door UFO-onderzoekers geïnterpreteerd als mogelijk bewijs van buitenaardse contactpogingen of geavanceerde technologie die destijds nog onbekend was.

  Hoewel er geen concreet bewijs is dat het om een buitenaards voertuig ging, blijft het Aurora-incident een fascinerend verhaal dat de verbeelding van vele UFO-enthousiastelingen en onderzoekers heeft aangezwengeld. Het wordt vaak aangehaald in discussies over vroege UFO-waarnemingen en de mogelijkheid dat buitenaardse wezens al lang onze planeet zouden bezoeken. Het incident wordt ook wel de “Roswell van de 19e eeuw” genoemd vanwege de mysterieuze aard ervan.

Naast deze incidenten zijn er wereldwijd meerdere meldingen en crash-incidenten gerapporteerd, waaronder in België, Mexico, en Rusland.

Hier zijn enkele bekende UFO-incidenten:

• België (1989-1990): Tijdens deze periode werden talloze waarnemingen gemeld van ongewone vliegende objecten die door burgers en piloten werden gezien. Deze verschijnselen werden niet alleen visueel waargenomen, maar ook geregistreerd door militaire radarinstallaties. Verschillende jetjagers werden ingezet om de objecten te volgen, wat leidde tot intensieve militaire operaties. Het fenomeen staat bekend als het "Belgium Wave" en blijft een van de meest gedocumenteerde en onderzochte UFO-incidenten in Europa vanwege de combinatie van radar- en visuele waarnemingen.

• Rusland (1947): Hoewel het jaar vooral bekend staat vanwege de Roswell-crash in de Verenigde Staten, heeft Rusland ook een geschiedenis van meldingen van onverklaarbare luchtverschijnselen. In dat jaar werden verschillende meldingen gedaan van vreemde objecten en lichtverschijnselen in de lucht, vaak gezien door piloten en militairen. Deze incidenten werden soms niet volledig verklaard, waardoor ze bijdroegen aan de internationale uitwisseling van UFO-gerelateerde verhalen. Rusland heeft door de jaren heen meerdere officiële en onofficiële rapporten over onverklaarbare luchtverschijnselen uitgebracht, wat wijst op een blijvende interesse in dit fenomeen.

  Mexico (1991): In de stad Veracruz werden meerdere getuigen meldingen gedaan van grote, mysterieuze objecten die zich in de lucht bewogen. Verschillende inwoners en lokale autoriteiten zagen de objecten, die snel en onvoorspelbaar leken te bewegen. Sommige getuigen beschreven ze als fel verlichte, vliegende schijven of onregelmatige vormen die snel van plaats veranderden. Het incident kreeg veel media-aandacht en leidde tot verdere onderzoeken door lokale autoriteiten en UFO-onderzoeksgroepen. Het blijft een van de meest opvallende onverklaarbare luchtverschijnselen in Mexico uit die periode.

Wat betreft recente of actuele UFO-crashes, er zijn geen bevestigde of door officiële instanties bevestigde incidenten die ik kan verstrekken. Veel UFO-meldingen blijven onduidelijk en worden niet officieel erkend als buitenaardse voertuigen.

Geloofwaardigheid, bewijs en wetenschappelijk onderzoek

De geloofwaardigheid van UFO-crash-incidenten is een onderwerp dat al decennia voor opschudding zorgt, niet alleen onder onderzoekers en overheidsinstanties, maar ook binnen het algemene publiek. Verschillende incidenten worden verschillend beoordeeld op basis van de beschikbare bewijzen, getuigenverklaringen en de mate van wetenschappelijke onderbouwing.

Het meest bekende en vaak besproken geval is dat van Roswell, dat al sinds de late jaren 1940 een prominente plaats inneemt in de UFO-lore. In 1947 meldde het Amerikaanse leger dat het een "vliegend schijfje" had geborgen, maar later werd dit verhaal omgezet in een verklaring dat het om een weerballon ging. Desalniettemin blijven er talloze getuigenverklaringen, officiële documenten die later werden vrijgegeven en een breed scala aan theorieën die suggereren dat er wel degelijk sprake was van een buitenaards voertuig. De omvangrijke documentatie en de langdurige publieke interesse versterken de geloofwaardigheid van deze zaak, hoewel het officiële standpunt altijd vasthield aan een natuurlijke of militaire verklaring. Kritieken wijzen erop dat veel bewijs gebaseerd is op anonieme bronnen of niet-verifieerbare documenten, waardoor de betrouwbaarheid twijfelachtig blijft.

Andere incidenten zoals die van Kecksburg (1954) en Aztec (1948) worden vaak als minder betrouwbaar beschouwd. Kecksburg bijvoorbeeld, waarbij een brandend object in de bossen werd gevonden, wordt door officiële instanties toegeschreven aan een meteoriet of een stuk ruimtepuin. Toch blijven theorieën bestaan dat het om een geheime militaire of buitenaardse operatie ging. Het gebrek aan fysiek bewijs, de inconsistenties in getuigenverklaringen en het ontbreken van onafhankelijke verificatie zorgen ervoor dat deze gebeurtenissen minder geloofwaardig worden geacht binnen de wetenschappelijke gemeenschap.

Wetenschappelijk onderzoek naar UFO-crashes en gerelateerde incidenten is ingewikkeld. Veel overheidsinstanties zoals NASA en het Amerikaanse leger hebben nooit bevestigd dat buitenaardse voertuigen betrokken zijn bij deze incidenten. In plaats daarvan wordt vaak verklaard dat de waarnemingen kunnen worden toegeschreven aan natuurlijke verschijnselen zoals planeten, meteorieten of atmosferische anomalieën, of menselijke technologieën zoals geheime militaire tests. Psychologische factoren zoals massahysterie, hallucinaties, en de invloed van media en folklore spelen eveneens een rol in de interpretatie van getuigenverslagen.

Echter, er blijven een aantal incidenten over die niet volledig verklaard kunnen worden door de gangbare wetenschappelijke theorieën. Radarwaarnemingen die niet konden worden verklaard, fysische sporen zoals beschadigde bodem of metalen resten die niet aan bekende materialen konden worden toegeschreven, en getuigenverklaringen die consistent blijven over de jaren heen, zorgen voor een blijvend vraagteken. Sommige onderzoekers pleiten voor verder wetenschappelijk onderzoek en het openstellen van meer bewijsmateriaal om de ware aard van deze onverklaarde fenomenen te achterhalen.

Kortom, hoewel veel UFO-incidenten hun verklaarbaarheid vinden in natuurlijke of menselijke oorzaken, blijven enkele gevallen buiten het bereik van de huidige wetenschappelijke kennis. De combinatie van getuigenissen, fysiek bewijs en de complexiteit van interpretatie maken het een fascinerend, maar ook controversieel onderzoeksgebied. Het is belangrijk dat verder onderzoek gebaseerd is op wetenschappelijke methoden en dat bewijzen systematisch worden verzameld en geverifieerd om de geloofwaardigheid en de waarheid achter deze mysterieuze gebeurtenissen te achterhalen.

Sceptische visie en kritische analyse

De sceptische benadering van UFO-incidenten is gebaseerd op een grondige en kritische evaluatie van de beschikbare bewijzen en verklaringen. Sceptici benadrukken dat veel waarnemingen en vermeende ontmoetingen met onbekende vliegende objecten kunnen worden verklaard door natuurlijke fenomenen, menselijke fouten, of zelfs bedrog. Ze wijzen bijvoorbeeld op de rol van atmosferische verschijnselen zoals ballonnen, weerballonnen, onweersbollen, lenticulair wolken en meteorieten die vaak worden geïnterpreteerd als buitenaardse voertuigen. Daarnaast kunnen optische illusies, zoals glinsteringen of lichteffecten, en technische fouten in waarnemingen of registratieapparatuur eveneens leiden tot onjuiste conclusies.

Een belangrijk punt in hun kritiek is dat veel zogenaamde bewijzen voor buitenaardse aanwezigheid gebaseerd zijn op anonieme bronnen, getuigenverklaringen zonder verificatie, of foto's en video's die niet reproduceerbaar of te verifiëren zijn. Vaak blijken deze bewijsstukken te zijn ontstaan uit overdrijvingen, verkeerde interpretaties of zelfs bewust bedrog. Voorbeelden hiervan zijn valse documenten, gefotoshopte beelden of misleidende foto's die jarenlang als authentiek werden beschouwd, maar later werden ontmaskerd.

Verder onderstrepen sceptici dat de media en publieke angst een grote rol spelen in het ontstaan en verspreiden van legendes en mythen rondom UFO's. Sensatiezucht en het verlangen naar spectaculair nieuws zorgen ervoor dat eventuele incidenten worden opgeblazen en dat de verhalen worden aangevuld met verzinsels en geruchten. Dit leidt tot een versterking van de overtuiging dat er sprake zou zijn van buitenaardse contacten, terwijl er geen solide bewijs is dat deze overtuigingen ondersteunen.

Daarnaast wordt het ontbreken van verificateerbare en reproduceerbare bewijzen als een fundamenteel probleem gezien. Wetenschappelijke methoden vereisen dat waarnemingen kunnen worden nagebootst en getest door onafhankelijke onderzoekers, maar bij UFO-gevallen ontbreekt vaak deze reproduceerbaarheid. Veel van de claims blijven op anekdotisch bewijs gebaseerd, dat niet kan worden bevestigd of gecontroleerd door derden.

Tot slot benadrukken sceptici dat de meeste UFO-incidenten uiteindelijk kunnen worden verklaard door menselijke perceptie, psychologische factoren zoals pareidolie (het zien van patronen in willekeurige prikkels), massahypnose en de menselijke neiging om te zoeken naar betekenis of patronen in onduidelijke waarnemingen. Hierdoor ontstaat een soort zelfversterkend patroon van interpretaties, dat niet op feitelijke bewijzen is gebaseerd.

Kortom, de sceptische visie benadrukt dat er tot op heden geen overtuigend en onweerlegbaar bewijs bestaat dat wijst op buitenaardse aanwezigheid. Veel waarnemingen en verhalen kunnen worden verklaard door natuurlijke verschijnselen, menselijke fouten, interpretatiefouten en bedrog. Het ontbreken van reproduceerbare en verifieerbare bewijzen ondermijnt de geloofwaardigheid van de meeste claims en wijst erop dat de UFO-zaak nog steeds niet wetenschappelijk bewezen is. Hierdoor blijven veel incidenten in het domein van speculatie en mythevorming, in plaats van objectieve wetenschap.

Conclusie

De analyse van UFO-crashes, met name die rondom Roswell en de gerelateerde incidenten in Aurora, Aztec en Kecksburg, benadrukt de complexiteit en het intrigerende karakter van deze gebeurtenissen. Hoewel ze vaak worden aangehaald als mogelijk bewijs voor buitenaardse aanwezigheid, blijft het bewijs op dit moment ontoereikend om definitief conclusies te trekken. Veel van de beschikbare rapporten, getuigenverklaringen en documenten zijn anoniem, incompleet of niet verifieerbaar, waardoor er een grote mate van onzekerheid en scepsis bestaat binnen de wetenschappelijke wereld.

De gebeurtenis bij Roswell in 1947 is waarschijnlijk de meest bekende UFO-crash in de geschiedenis. Aanvankelijk werd er gemeld dat een "vliegend schijfje" was gevonden, maar de Amerikaanse overheid verklaarde later dat het ging om een weerballon van het Project Mogul, bedoeld om Sovjet-Amerikaanse kernproeven te detecteren. Desalniettemin hield het verhaal stand dat er mogelijk een buitenaards voertuig was gevonden, en dit heeft geleid tot talloze geruchten, complottheorieën en een uitgebreide mythology rondom UFO’s. De documenten die later vrijgegeven werden, bevatten vaak onduidelijke of gecensureerde informatie, wat de twijfel en speculatie alleen maar versterkt.

In Aurora, Texas (1897), werd melding gemaakt van een "vallende vliegende schijf" en een lijk dat werd gevonden in de buurt van een kerktoren. Hoewel dit incident mogelijk op natuurlijke of menselijke oorzaken kan worden teruggevoerd, blijft het door de beperkte documentatie en het gebrek aan fysiek bewijs een bron van speculatie en interesse. Hetzelfde geldt voor het incident in Aztec (1948), waar getuigen rapporteren over een crash en de vondst van vreemde lichamen, maar zonder concreet bewijs dat het om buitenaardse technologie ging.

Het Kecksburg-incident uit 1965 is een ander bekend voorbeeld. Een object dat werd waargenomen en uiteindelijk in een bos werd gevonden, werd door de autoriteiten snel verwijderd en werd door sommigen geïdentificeerd als een meteoriet. Anderen geloven dat het een buitenaards voertuig was dat onder de radar werd gehouden. Ondanks verschillende verklaringen ontbreekt er overtuigend bewijs dat definitief aantoont dat het hier om een buitenaards object ging.

Toekomstperspectief

De toekomst van onderzoek naar UFO-crashes ligt in het verder verbeteren van de wetenschappelijke methodologie, het vergroten van transparantie en het verzamelen van meer fysiek bewijs. Moderne technologieën zoals geavanceerde radar-, satelliet- en sensorinstrumenten kunnen helpen om gebeurtenissen nauwkeuriger vast te leggen en te analyseren. Daarnaast is er een groeiende openheid en interesse van overheden en wetenschappelijke instituten, zoals de recentelijk opgerichte UAP-taskforces in de Verenigde Staten, die zich richten op het onderzoeken van onverklaarbare luchtverschijnselen.

Het is belangrijk dat onderzoeksinitiatieven interdisciplinair en kritisch blijven, en dat ze niet alleen gefocust zijn op het bevestigen van buitenaardse betrokkenheid, maar ook op het uitsluiten van natuurlijke of menselijke verklaringen. Het verzamelen van fysiek bewijs, zoals crash-onderdelen, en het documenteren van getuigenverklaringen onder strikte protocollen kunnen bijdragen aan een meer solide wetenschappelijke basis.

Hoewel het nog steeds onduidelijk is of UFO-crashes daadwerkelijk buitenaardse technologie betreffen, biedt de voortdurende technologische vooruitgang en de toenemende transparantie hoop op het verkrijgen van meer duidelijkheid in de toekomst. Wetenschap blijft openstaan voor nieuwe bewijzen en inzichten, en het is essentieel dat onderzoek naar deze mysterieuze gebeurtenissen op een objectieve en kritische wijze wordt voortgezet. Alleen door zorgvuldig en transparant onderzoek kunnen we wellicht op termijn antwoorden vinden die nu nog buiten ons bereik liggen.

{ PETER2011 }

09-06-2025 om 22:43 geschreven door peter  

It was 1993 when I was first contacted by London businessman Ray Santilli. It was l995 when Santilli’s controversial ‘Alien Autopsy Film’ was released around the world. I have covered events surrounding this film in many publications around the world and in my new book ‘ROSWELL ALIEN AUTOPSY – The Truth Behind the Film That Shocked the World’ so forgive me if I don’t cover old ground here. All the relevant details of my previous research can be located on my website at: www.beyondroswell.com.

On June 22^nd 2007, I travelled by train to London to meet up with Ray Santilli and his business partner Gary Shoefield. We had a pleasant lunch together and Ray Santilli showed me some frames of film encased in a type of perspex material. Santilli claimed these were original vintage 1947 frames of film from the alien autopsy. As they came with no official seal of approval or had been authenticated by anyone they were useless.

Within a couple of days of this meeting my friend and colleague Russel Callaghan, editor of UFO DATA magazine, had a phone call from a man by the name of Spyros Melaris. This man claimed he had lead the team that faked the whole alien autopsy film. He was a magician and filmmaker and he was now ready to spill the beans. He gave Russel a run down of the who, what, why and where of the whole affair. Because of my involvement in this affair Russel was soon on the phone to me with the details. It wasn’t long before I spoke to Spyros Melaris myself and he was telling me things in great detail. During the next few weeks I had several telephone conversations with Spyros Melaris and also put him in contact with US TV producer Robert (Bob) Kiviat at his request. Spyros was considering the best way to go public with his story, he had a book planned and thought that a TV documentary might also be a good idea.

Along with my colleagues Russel Callaghan, Michael Buckley and Steve Johnston, I was one of the co-organisers of the UFO DATA annual conference. It just so happened, that the 2007 conference had a loose Roswell theme to commemorate the 60^th anniversary of the Roswell Incident. My colleagues and I discussed the possibility of asking Spyros Melaris to make his first public statement on this whole thing at our conference and eventually he agreed. The conference itself was held over the weekend of October 20^th & 21^st 2007 in Pontefract, West Yorkshire. A packed audience saw Spyros take the stage on Sunday October 21^st. I had met him in person for the first time the night before at the hotel and I made loose arrangements to formally interview him at his home later in the year. As promised, Spyros took to the stage and told of his involvement in the making of the alien autopsy film. A small few members of the audience were rather upset to hear this but the vast majority were fascinated by what he had to say.

I made arrangements to visit the home of Spyros Melaris on November 16^th 2007 and I drove to his house in Hertfordshire with my partner Christine. Before the formal audio-taped interview began we had lunch with Spyros and his lovely wife Anne. Over lunch Spyros showed us some of the documentary evidence he has to support his claims. This included his diary from l995, hand drawn sketches of the alien, a full list of hand painted story board images of the whole alien autopsy film, original fax messages from Kodak in the USA providing copies of l947 fill canister labels, and a large portfolio of research material. This was mainly of vintage (l940’s) US military vehicles and some vintage US military medical photographs. The interview itself lasted around two hours and we only touched the tip of the iceberg. The full interview can be located online at: http://www.outtahear.com/beyond_updates/index.html (Alien Autopsy Information section). I would like to thank my colleague Steve Johnston for transcribing this interview in full. The following is based on that interview.

Who is Spyros Melaris?  

As the name might give it away Spyros was originally born in Cyprus. As a boy he was taught a magic trick by his grandfather and his love of magic was born. The other passion as a boy growing up in the UK was film making. At school he told his careers officer that he wanted to be an actor but this was discouraged. A proper job was what he should have. So a proper job he took and after leaving school became an apprentice trained motor mechanic. However, his love of magic and film making eventually won over and he eventually became a magician and a filmmaker. He now owns his own TV studio in London and makes TV shows for all the major networks in the UK and independent production companies alike. In short, in his owns words, we make programmes for “anyone who books us.”

How He Met Ray Santilli

In January 1995 he was to attend the MIDEM music industry event in Cannes, France. He was taking a film crew there and had some spare time on his hands so he sent fax messages to 4 production companies picked at random from a media directory. He basically asked them if they wanted to hire him and his crew while in Cannes. One of these happened to be the Merlin Group owned by Ray Santilli. Spyros and Ray Santilli had a few telephone conversations but did not meet and arranged to meet in Cannes. By pure chance they bumped into each other at a restaurant in Cannes and it was here that Ray Santilli fist told Spyros Melaris that he had obtained film footage of an alien. Holding back a smirk Spyros asked Santilli if he was serious and he replied he was, not only that, he wanted Spyros to make a documentary from this footage. They eventually agreed to meet at Ray Santilli’s office back in London. A few days later Spyros kept his appointment with Santilli at his office in London. Here he met an almost distraught Ray Santilli who told him he’d bought this film but it had turned out to be very poor quality. Spyros was shown what has become known as the ‘tent footage’ and he immediately recognised it as been shot on video. The tape he was shown was on VHS format. Santilli seemed surprised that he had recognised it as being shot on video so quickly and he realised the game was up. Again in Spyros’s own words “If I can’t get it past this guy, I’m not going to get it past anyone else. He realised it was game up. That’s when the meeting ended. I thought the guy’s mad. He’s trying a fast one. I thought it was over at that point.”

So How Did The Idea of a Fake Film Come About?

 Melaris met up with his friend and colleague John Humphreys. Humphreys is a Royal Academy trained sculptor whose work had sometimes overlapped into film and TV special effects. Melaris and Humphreys had known each other for a long time and had worked on a number of things together in the past. Melaris simply put the idea to Humphreys, “John, do you fancy sculpting an alien?” Melaris told Humphreys of his meeting with Santilli and basically came up with the idea of making it. They talked things over from a legal point of view and how it might help them break into other projects, even Hollywood. The idea was to make it, release it to the world, and then make a second programme shortly after showing how they did it. Humphreys agreed and Melaris pitched the idea to Santilli. Santilli looked like a man reborn and agreed. The budget put forward by Melaris was about £30,000 and it was Santilli’s business partner and friend Volker Spielberg who put up the money. The funding was in place, contracts and a confidentiality agreement were signed and the ball was rolling.

The Team Behind The Making of The Film 

First off there was Spyros Melaris. He designed and directed the film, instructed and paid the rest of the team, made the autopsy table along with many of the other props, he also made the ‘contamination suits’ as well as obtain the props and cameras. The main researcher behind it all was Spyros’s then girlfriend Geraldine. She was the one who checked the medical books, spoke with surgeons and pathologists and she even played the part of the nurse in the film. Geraldine is not her real name as she wishes to remain anonymous. John Humphreys of course made the alien’s bodies. The mould was actually made from John’s ten year-old son who was quite tall. As a trained sculptor Humphreys had also studied anatomy so he was the man who played the surgeon in the film. Another friend of Spyros’s was Greg Simmons. He was seen occasionally in the film in one of the contamination suits and he also played the part of the soldier in the Debris Footage. Gareth Watson, a colleague of Santilli’s and Shoefield’s was the man in the surgical mask behind the glass, and finally Spyros’s brother Peter helped behind the scenes. The set was built in Geraldine’s house in Camden in London. The property was in the process of being converted into three flats (apartments) at the time and was therefore empty. The props were obtained from someone Spyros knew in the USA. She was not told what they were for and were all ordered separately and delivered to different addresses so as not to arouse suspicion. The camera’s were obtained by Spyros; one bought and one borrowed from a friend.

Why There Are Two Separate Autopsy Films 

According to Spyros the first ‘Alien Autopsy’ film went pretty much as planned. However, upon completion Geraldine noticed that a few of the medical procedures were not correct. They therefore had to make another creature and film another one. Apparently Santilli was ready for packing it all in at this point as there was no more money in the budget to film it again. They persevered and made another one at Spyros’s cost the very next day. This too was not without problems. The foam latex used to fill the dummy had not worked right and an air bubble had left a hollow space in the creature’s leg. Humphreys was despatched to the local butchers by Spyros to get a leg joint of a sheep. This was inserted into the hollow part in the alien’s right leg, a few other things were added, the outside of the leg was gently burnt with a blowtorch and hey presto, the leg wound. Some of the inner organs were manufactured by Melaris, and animal organs were also used for the alien’s innards, although altered with a scalpel and coated with latex. The alien’s brain was actually made from three sheep’s brains and part of a pig’s brain cast in gelatine. This is how there came to be two separate autopsy films one of which was shown in its entirety, while the second one made, has only ever been released in part.

The Wreckage and I-beams

These were all designed by Spyros himself. At the October 2007 UFO DATA conference Spyros showed me how he had designed the ‘writing’ on them and what it said. The wreckage was then manufactured by John Humphreys, Spyros and his brother Peter. He told me that he based it on Greek lettering, a bit of ancient Egyptian stylising and some artistic license. On the main large beams, if translated correctly, reads ‘FREEDOM’. Spyros thought this a fitting name for an alien spacecraft. While designing the letters which spell the word ‘FREEDOM’, Spyros noticed that if the word is turned upside down, the word ‘VIDEO’ could be seen. He adjusted some of the letters to better facilitate this, so the piece would throw a little red herring into the mix. The translation of the smaller beam is being held back for Spyros’s book.

The Cameraman’s Home Video Interview 

According to Melaris, Ray Santilli was put under a lot of pressure by various parties to arrange an interview with the fictitious cameraman he allegedly bought the film from. Of course, according to Melaris, there was no such person, so he came up with the idea of creating this aspect of the whole affair as well. The basic scenario is that Melaris flew to Los Angeles and met up with Santilli’s partner Gary Shoefield. Melaris wanted to find an eighty year old tramp on the streets of L.A., pay him a few hundred dollars, put him in front of a camera and ask him to read from a script. Santilli and Shoefield were nervous, and not sure this would work but Spyros was confident he could pull this off, and went ahead. He found an old guy living rough on the street, offered him $500 and a night in the hotel and he duly agreed. Again, by pure chance the chap had been an actor many years ago. Melaris took his name and the name of a movie he had appeared in. These details will be released in his book. He cleaned him up, gave him a shave, and added a bit of make up and a false prosthetic nose and chin and the job was done. The man himself did not know what he was reading or where it was going to be used. There was little chance that he would see the broadcast either. No one would recognise him in a thousand years. And they never did. This film was delivered in person in New York to US TV producer Bob Kiviat by Gary Shoefield and a man claiming to be the cameraman’s son. Eventually the film in question was broadcast on TV in Japan only and from there it was copied and distributed to UFO researchers around the world. The trick worked, no one has identified the man in question, and Melaris claims he is the only one who can do this.

The Crash Site 

There are a number of people who believe the alien autopsy film is authentic, not because of the film itself but because of the crash site. Ray Santilli released details, supposedly from his cameraman, as to where the incident took place in the desert. How did this come about? Well, according to Spyros this was quite simple. In l995, he flew to Roswell. Here he interviewed many local people including Loretta Proctor. Mrs. Proctor was the neighbour of rancher Mac Brazel and it was she who suggested that Mac take some of the UFO debris into town after he found it. Spyros also met and hired private pilot Rodney Corn. He asked corn to fly him over the UFO crash site, to which he replied “which one.” There are in fact at least three such sites. So, Spyros flew over all three of them, filming as he went. Rodney Corn was able to show Spyros a great deal from the air, far better than would have been possible on foot. This included small dirt roads and long forgotten landmarks. Before the interview took place Spyros also informed me that he obtained both old and new maps of the area. All of this information was handed to Ray Santilli and it was Santilli, not Spyros, who then put it all together to make a location for a nonexistent crash site.

The Grand Plan 

I asked Spyros what was the grand plan. The research was done, the film was made, so what next. Apparently it was a rather simple plan. To release the film to a broadcaster, ask them to investigate and see what happens. They were confident that it would not be exposed as a fake. Then, after a few months the plan was to hold their hands up and tell all. The reason this didn’t happen was money. Spyros had signed a confidentiality agreement with Ray Santilli and Santilli was still adamant that he needed to recoup his initial investment allegedly paid for the tent footage. Santilli told Melaris that he had invested a lot of money on this film and he must recoup that before they were to go public. Santilli reminded Spyros that he was bound by the confidentiality agreement and he was not to say or do anything until Santilli said so. Apart from a cheque for about £10,000, which Spyros split with his team, no royalties were ever paid. Santilli told him that due to the fact that he had stated publicly that it was a military film, that it had simply been copied by third parties without permission and used without payment as the people who were using the film believed that the copyright was vested with the US Military and not with Santilli. Eventually time went on and Spyros just got on with life. He was constantly working on other projects with Santilli and earning a living and the alien autopsy film was all but forgotten.

Going Public

The one thing that I first asked Spyros was why was it that he had decided to go public with this information now. It was twelve years since the alien autopsy film hit the headlines. Melaris stuck to his confidentiality agreement. From a legal point of view if he broke it he could have been sued. However, in 2005 he was approached by Santilli and Shoefield to be involved in the movie version of this whole affair. He asked both if they would now tell the true story and reveal that it was all a fake but they said no, they were going to maintain that they really did have original film. Again, Santilli and Shoefield stated that there was no money in it and that they were doing it for “a bit of fun” when pressed they admitted that both Santilli and Shoefield would get paid a percentage of the profits, there was no such offer for Melaris. Melaris declined their offer. He left that meeting under the impression that the movie was not going to be made. However, the movie was made and distributed by Warner Bros and so Melaris felt that he was now able to speak as the story was now in the public domain.

The Doubters

To round off the interview I asked Spyros Melaris what he had to say to the doubters out there, those that believe the alien autopsy film is the genuine article. I’m not going to paraphrase this; instead I will use his words in full:

PM: Time’s against us, Spyros. I’ll ask one last question. There are those out there who believe in this film and Santilli 100% and they think that you’re some kind of pathological liar, playing devil’s advocate here, so please don’t be offended.

SM: No. Go ahead.

PM: What would you say if you could say one thing to the doubters out there? Is there any one thing that you can say that would say to them Spyros Melaris is who he says he is and has made this film?

SM: I don’t think that there’s any doubt that somebody made it today. That’s fair to say that somebody made the film and even Santilli said it’s a fake, but it was made from original film. I think that’s really the question. The question isn’t whether I made it because I can prove I made it. John Humphries will tell you I made it. Ray would probably tell you I made it! He couldn’t deny it. There’s too much evidence. The question is did I make it from original film? And the simple answer to that is no. There was never any original film other than the tent footage. I’ve never seen any other film. Ray maintains that he’s got original film. My question to Ray is how would that film marry with what I made? It can’t. I haven’t actually seen the film. Now you may say, “Maybe you’re lying and you did see the film and you made it.”

The story’s a bigger story if there was a real film. There would be more money in it. There wouldn’t be a reason for me and Ray to be parted. Why would we fall out? The common sense has got to come into the argument. I’m part of something as big as real film of a real alien. Why would I jeopardise being part of that and go off on my own? There’s no reason to. That’s the first thing.

The second thing. I promise you, something happened in Roswell. I’m not an easy person… I’m a sceptic. I’m not an easy person to convince. Thirty people that I talked to out there, clever people, doctors, lecturers, all sorts of people tell me they saw something. And I believe them. Something happened. A lot of ordinary people. Something happened. So, I don’t think there’s dispute about whether or not something happened in Roswell or other sightings or whether or not everything’s fake. No, I don’t think everything’s fake. I do know this is. I also know that if Ray had original film, he’d be jumping through hoops to let you test it. I’m sorry, but that’s what you would do. You would say, “Give me billions of pounds for this.” That’s what you would say. You would say, “I’ve got nothing to worry about. The cameraman doesn’t want to speak, but look at the film.” That’s what you’d do! That’s what you would do.

PM: Say no more.

[END OF INTERVIEW]

Once again I would like to reiterate that this is only part of what Spyros Melaris had to tell me. The full-unedited interview can be found in the alien autopsy section of our web site at: 

• http://www.outtahear.com/beyond_updates/index.html.

Checking The Facts

So how do we check that what Spyros Melaris is telling us is correct? It is no easy task I can assure you. The documentary material shown to me by Spyros is intriguing but not proof positive. My colleague Mark Center in the USA checked the private pilot Rodney Corn for me and he does exist. Mark spoke to him on the phone but he has no recollection of being hired by Spyros Melaris. This could be because he was hired by Geraldine, and we are talking about an event which happened over 12 years ago.

At the UFO DATA conference in October 2007 was German researcher Michael Hesemann. Michael was also one of the speakers that weekend. Michael investigated the alien autopsy film from l995 through to l997 and believes it to be authentic. After the conference when Michael was back home in Germany he sent me an email that quite frankly left me stunned. He admitted for the first time that in l996 someone sent Michael an email telling him that Spyros Melaris was the hoaxer. Hesemann had never shared this information with anyone. I asked him what he did with it and he simply told me that he phoned Ray Santilli and asked him if he knew this man to which Santilli replied he did not. Michael told me he left it at that.

However, Spyros Melaris independently informed me that in l996 he had received a phone call from someone with a German accent asking him if he was the hoaxer and he of course denied it. He did not know who the caller was until he met Hesemann at our conference. I pressed Michael about this and eventually he admitted he did phone Spyros back in l996. Why Michael Hesemann never shared this information with anyone else is beyond me. In his defence, Michael has stated that there were others mentioned at the time and he did not want to spread false rumours, but these others names were circulated and eliminated. I have to be honest and say here and now that I cannot understand why Hesemann sat on this information and never told anyone. I leave it to you to make up your own mind.

A colleague of mine who is a veteran TV and movie special effects artist also took a look at the interview with Spyros. In his considered opinion the techniques and materials used by Melaris and his team to make the fake alien creature are 100% correct. There is no question in his mind that the dummies were made in the way described. He does have a few questions he’d like to ask, but these are purely little points of clarification and there is nothing wrong with what Melaris has had to say.

The other main person involved in all of this is of course US TV producer Bob Kiviat. Several years back my colleague Tim Mathews and I were tipped off about John Humphreys, Humphreys was part of the team and he made the dummies. Bob tried for years to get Humphreys on camera and make a TV documentary but all to no avail. Eventually, Bob did make a TV show for Channel 5 but without Humphreys in it. This was never broadcast. Both Humphreys and Melaris have spoken at length to Bob Kiviat about their involvement in this whole affair so I took the opportunity to ask Bob a few questions on December 4^th 2007. This mini question and answer session is reproduced here in full:

Q: How many times did you speak with UK sculptor John Humphreys?

A: Once before the Ant & Dec movie came out. In approximately 2003. Once after that.

Q: Did Humphreys tell you on what he based the design for his alien creatures?

A: Yes, just on his own research, books and such. No other help.

Q: Did Humphreys ever see any original film, stills or otherwise?

A: No, never. He claimed it all came from his creative efforts and book research.

Q: During your conversations with Humphreys did he ever mention the name Spyros Melaris?

A: Yes. He said Spyros was the one who hired him for Santilli, who he met perhaps twice and came to the set once. All the money came through Spyros. Also, Spyros was the cameraman.

Q: Did Humphreys provide the names of anyone else involved. If yes what are those names?

A: No other names.

Q: Why was Humphreys looking to work with you on a documentary?

A: Yes, Humphreys wanted me to get him a network TV show based on his revelations that he made the autopsy footage, with Spyros acting as money man and cameraman, who he believed was working for Santilli.

Q: Was Humphreys going to tell all and sink the stories put out by Ray Santilli?

A: Yes, but until I got a commitment from a TV network and guaranteed money for his exclusive he kept much close to his chest.

Q: Did you speak to Humphreys agent/advisor?

A: Yes, his business manager was my main contact for all of 2003 and 2004, and it was he who informed me John was going to do the Ant & Dec movie, without giving me the details. There would also be a companion documentary “that would be my worst nightmare,” he said.

Q: If you did, what did he tell you about Humphreys involvement and reasons for wanting to spill the beans?

A: Instead of Humphreys spilling the beans to me, his manager clearly implied John had lost patience and saw a payday elsewhere – the movie, etc.

Q: You made a TV documentary for Channel 5 in 2006 in which I appeared, could you tell us why it was never broadcast?

Channel 5 was rushing instructions to my productions offices in L.A. from England telling me how the show needed to be styled, and they also wanted to move the airdate up to an almost impossible deadline. We were working around the clock already to appease the Channel 5 executive in charge when one of the top people at 5 actually listed the show in a TV guide of some sort. That’s when Gary Shoefield contacted 5 and falsely claimed Ray Santilli was involved in the ownership of my original Fox show, which the new 5 show was jumping off from. It was an outright fabrication, for my company has the only US copyright to the show AND THE ALIEN AUTOPSY FOOTAGE ITSELF!

While we were sorting through this false claim, we interviewed you. When the 5 executives saw you naming Humphreys as the guy who made the dummy and who was the key pro behind the footage, they wanted confirmation so they ILLEGALLY contacted Humphreys through a consulting producer. Humphreys freaked out, told them he wanted nothing to do with the 5 show and said he had to contact Warner Bros. Ultimately 5 reneged on their agreement with my distributor, my distributor did not fight for the airing, and this is how things were left. I’m still debating what course of action I can take to recover my substantial losses and damage!

Q: You have spoken on the telephone at length with Spyros Melaris. Are you convinced he is telling the truth?

A: For the most part, I can’t find any outlandish things that make his story unbelievable. But I do wonder how he could have been so naïve about the amount of money Santilli was making around the world. This part seems odd, as if he was playing dumb. On the contrary, he seems very bright. And if Ray gave him just enough work to keep him quiet afterward, I still wonder why he let all the other money go into Ray’s pocket without him demanding his share. This doesn’t add up, literally, pound for pound.

Q: You have been involved with the Alien Autopsy film since 1995, you have interviewed or spoken to most if not all the main players in it all, so what now is your conclusion?

A: I’m going to need more time to answer that question. Spryros’ actions or non actions in court will have a lot to do with this, and I’m looking into another intriguing angle that could impact my conclusions.

Robert Kiviat. End of interview.

It is clear from this brief interview with Bob Kiviat that there are slight differences between what John Humphreys says about his role in the faking of the film and what Melaris says. However, Humphreys does state quite clearly that it was Spyros Melaris who was the money man, it was Melaris who hired him on behalf of Santilli. Humphreys also confirms without any doubt that there never was any original film. It was a complete and utter fabrication.

I could go on but I think I’ve made my point. In l996, Spyros Melaris was outlined as the hoaxer to German researcher Michael Hesemann. In 2003, US TV producer Bob Kiviat spoke with UK sculptor John Humphreys who confirmed that Spyros was the man in charge and that there was no original film. In 2007, Spyros Melaris goes on the record for the first time and tells how it was all made. Well, perhaps not all. Spyros is holding back certain things for his book, which was supposed to be available in early 2008. And as for Ray Santilli, well he’s pretty quiet at the moment but I doubt if he will ever own up as he is quite simply in it too deep.

The long awaited book by Spyros Melaris ‘ALIEN AUTOPSY: The Myth Exposed’ comes with an accompanying DVD. It was originally scheduled to be released in 2008, but for a variety of reason it has been delayed with no firm date yet for its release.

• ROSWELL ALIEN AUTOPSY – The Truth Behind the Film That Shocked the World is published by RoswellBooks.com where it can be purchased, and is avail via Amazon.com.
• You can find information about recent developments regarding Melaris and Santilli’s Alien Autopsy shenanigans here.

RELATED VIDEOS

{ https://openminds.tv/category/articles/ }

09-06-2025 om 21:03 geschreven door peter  

Alien Craft flips Over New Jersey Skyscrapers! Baffling Gray Disk, alien tech 👽🔍 UFO UAP Drone sighting news

Date of sighting: June 1, 2025

Location of sighting: Jersey City, New Jersey, USA

Source: NUFORC 

 

This UFO video is just melting my brain. This craft looks to have huge metallic tubular structures going through the disk and its flipping through the sky as if it's an unmanned alien probe. This is 100% proof that alien probes are scanning our cities, military bases and even our homes! 

Scott C. Waring - UFO Sightings Daily

Eyewitness states: 

{ https://www.ufosightingsdaily.com/ }

09-06-2025 om 20:04 geschreven door peter  

Is there an inter-dimensional B2 Stealth USAF bomber on Google Earth map, UFO UAP sighting news 👽👽👽

Google coordinates: Nah...just watch the video to find it. 

 

There is a stealth B2 bomber on google map over some fields and I really think this thing might have alien tech built into it because it looks like it's shifting out of our dimension. Like the plane itself is physically slicing into several other planes...each a different color. 

 

To find this, follow the video and go to Google Earth history button, hit 2016 and there it is. 

Scott C. Waring

{ https://www.ufosightingsdaily.com/ }

09-06-2025 om 19:46 geschreven door peter  

Een illustratie van een zwart driehoek UFO met lichten.

Depositphotos.

Zwarte Driehoek UFO's, Topgeheime Technologie of Bewijs van Aliënbezoeken?

Inleiding

De laatste decennia is er een groeiende interesse in zogenaamde "Black Triangle UFO’s", mysterieuze driehoekige vliegende objecten die regelmatig worden gemeld. Deze waarnemingen worden gekenmerkt door hun grote afmetingen, driehoekige vorm en vaak stil of traag bewegend gedrag. Ze worden wereldwijd gerapporteerd, vooral in Noord-Amerika, Europa en Rusland. Hoewel sommige waarnemingen mogelijk kunnen worden verklaard door militaire technologie, blijven veel gevallen onverklaard, wat de nieuwsgierigheid en speculaties aanwakkert over buitenaardse betrokkenheid.

De geschiedenis van deze fenomenen gaat terug tot de jaren 1980, met prominente incidenten zoals de "Belgische mysterieuze driehoeken" in de jaren 1990, waarbij honderden getuigen de objecten zagen. Verschillende theorieën zijn geopperd: van geheime militaire experimenten en stealth-technologie tot buitenaardse voertuigen. Sommige onderzoekers suggereren dat deze objecten mogelijk geavanceerde, niet-openbare technologieën vertegenwoordigen die door overheden worden getest, terwijl anderen geloven dat ze bewijs zijn van buitenaardse bezoeken.

Wetenschappelijk standpunt blijft voorlopig terughoudend. Er worden uitgebreide onderzoeken gedaan, maar concluderen dat er geen definitief bewijs is voor buitenaardse oorsprong. Desalniettemin blijven de Black Triangle UFO’s een intrigerend fenomeen dat vragen oproept over technologische vooruitgang en de mogelijkheid van andere levensvormen in het universum. Het onderwerp blijft een boeiend gebied voor zowel wetenschappers als enthousiaste waarnemers.

Definitie en Kenmerken van Black Triangle UFOs

Black Triangle UFOs worden gekenmerkt door hun opvallende driedimensionale driehoeksvorm, meestal zwart of donker van kleur. Ze worden vaak op lage hoogten gezien en vertonen een indrukwekkende combinatie van stilstand en beweging. Een kenmerkend aspect is dat ze vaak stil of met een geruisloos geluid worden waargenomen, hoewel sommige meldingen wijzen op lage, mechanische geluiden. Onder de onderkant van deze objecten worden vaak felle lichten waargenomen, die soms verschillende kleuren kunnen vertonen of in bepaalde patronen knipperen.

Een ander opvallend kenmerk van Black Triangle UFOs is hun complexe en onvoorspelbare beweging. Ze kunnen stil hangen, scherpe bochten maken, plotseling versnellen of traag bewegen, en lijken soms ongebruikelijke wervelingen of rotaties te vertonen. Dit geeft de indruk dat ze over geavanceerde technologie beschikken die ons nog onbekend is. Vaak worden ze waargenomen in gebieden met weinig lichtvervuiling, en de meldingen worden meestal gedaan door waarnemers die de objecten op korte afstand zien, waardoor de details beter zichtbaar zijn.

De meeste incidenten met Black Triangle UFOs dateren uit de late jaren 1980 en de jaren 1990. Vooral tussen 1989 en 1995 werden er talrijke meldingen gedaan, vooral in Noord-Amerika en Europa. Sommige van deze waarnemingen werden zelfs bevestigd door radar en andere meetinstrumenten, wat de mysterieuze aard van deze fenomenen versterkt. Ondanks talloze getuigenverklaringen en officiële rapporten blijft de herkomst en de technologie achter deze objecten onduidelijk, wat bijdraagt aan de speculaties over buitenaardse of geheime militaire oorsprong.

Kortom, Black Triangle UFOs vormen een intrigerend fenomeen dat zich onderscheidt door hun grote driehoekige vorm, donkere kleur, lage vlieghoogte, stille beweging en complexe manoeuvres. Ze blijven een bron van speculatie en onderzoek, en roepen vragen op over de technologische capaciteiten en mogelijke doelen van deze mysterieuze objecten.

Geschiedenis van de waarnemingen

De geschiedenis van de waarnemingen van Black Triangle UFOs is rijk en fascinerend, met een lange geschiedenis die teruggaat tot de late jaren tachtig. Deze mysterieuze driehoekige objecten worden gekenmerkt door hun grote afmetingen, opvallende vorm en vaak hun stille, glijdende bewegingen aan de hemel. De eerste uitgebreide documentatie van dergelijke waarnemingen kwam vooral in de jaren tachtig en negentig naar voren, met enkele opvallende incidenten die tot op heden voor veel discussie zorgen.

Een van de meest gerenommeerde en invloedrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van Black Triangle UFO's was de zogenaamde "Belgian Wave." Deze gebeurtenis vond plaats tussen 1989 en 1990 in België en betekende een keerpunt in de UFO-onderzoeken. Tijdens deze periode meldden honderden mensen het zien van grote, driehoekige objecten die zich geruisloos en langzaam door de lucht bewogen. Wat deze waarnemingen bijzonder maakte, was niet alleen de frequentie ervan, maar ook de consistentie in de beschrijvingen: de objecten hadden meestal een driehoekige vorm, vaak met meerdere lichten die op de hoeken en soms in het midden van het object brandden. Verschillende waarnemingen werden ondersteund door radarbeelden en foto- en videomateriaal, wat de geloofwaardigheid van de meldingen versterkte. De Belgische overheid en diverse UFO-onderzoeksgroepen onderzochten deze incidenten grondig, zonder dat er tot op heden een definitieve verklaring is gegeven.

Naast de Belgische incidenten was er in de Verenigde Staten een vergelijkbare gebeurtenis die bekendstaat als de "Phoenix Lights" in 1997. Tijdens deze gebeurtenis werden duizenden mensen getuige van een enorme, driehoekige formatie die in de lucht verscheen boven Phoenix, Arizona. De objecten werden beschreven als groot, donker en stil, en bewogen zich in een vloeiende beweging zonder geluid. Ook hier werden het fenomeen vastgelegd op fotografie en videobeelden, wat de speculaties over buitenaardse oorsprong verder aanwakkerde. Hoewel de Amerikaanse autoriteiten aanvankelijk beweerden dat het om militaire oefenvliegtuigen ging, bleef het publieke debat over de ware aard van de waarnemingen bestaan.

In de loop der jaren werden dergelijke waarnemingen wereldwijd gerapporteerd, vaak met vergelijkbare kenmerken: grote afmetingen, driehoekige vorm, stilzwijgend en geruisloos vliegend, en vaak in de schemering of nacht. Wetenschappers en UFO-onderzoekers speculeren over de mogelijke oorsprong van deze objecten. Sommigen geloven dat het gaat om geavanceerde technologieën van de mens, mogelijk geheime militaire projecten, terwijl anderen denken aan buitenaardse voertuigen die ons bezoeken.

De geschiedenis van Black Triangle UFO's blijft dus een boeiend en onopgelost mysterie. Wat deze waarnemingen uniek maakt, is niet alleen de consistentie in vorm en gedrag, maar ook de omvang en de vele getuigenissen die het fenomeen ondersteunen. Tot op heden blijven onderzoekers zich inzetten om meer inzicht te krijgen in deze verschijnselen, met hoop dat toekomstige technologieën en onderzoeksmethoden meer duidelijkheid zullen brengen over de ware aard van deze mysterieuze objecten.

Wetenschappelijke benadering en verklaringen

De fenomenen rondom zogenaamde “Black Triangle UFOs” zijn de laatste decennia onderwerp van intensief onderzoek en discussie binnen de wetenschappelijke gemeenschap. Hoewel er geen definitieve verklaring bestaat voor alle waarnemingen, hebben onderzoekers verschillende hypotheses voorgesteld, gebaseerd op zowel natuurlijke als menselijke oorzaken, evenals op meer speculatieve theorieën over buitenaardse aanwezigheid en geavanceerde technologieën. In dit overzicht wordt een systematische en volledige uiteenzetting gegeven van de meest gangbare verklaringen, onderbouwd door wetenschappelijke theorieën en verklaringen.

1. Natuurlijke en menselijke oorzaken

Een eerste categorie verklaringen betreft natuurlijke fenomenen en menselijke technologieën die de waargenomen objecten kunnen nabootsen of verklaren. Deze verklaringen worden vaak aangehangen bij skeptici en onderzoekers die de waarnemingen willen contextualiseren binnen bekende wetenschappelijke kaders.

a. Militaire en geheime technologieën

Een veelgehoorde hypothese betreft de aanwezigheid van geavanceerde militaire en geheime vliegtuig- of drone- technologieën. Verschillende experts vermoeden dat de objecten die worden waargenomen, in werkelijkheid geheime prototypes of experimentele voertuigen zijn die nog niet publiekelijk bekend zijn gemaakt. Dit zou verklaren waarom deze objecten vaak grote afmetingen en stilstaande bewegingen vertonen, kenmerken die passen bij stealth-technologieën en camouflage.

In het bijzonder worden stealth-vliegtuigen zoals de F-35 en F-22 vaak genoemd; deze beschikken over geavanceerde radar- en infrarood-onderdrukkingssystemen die de detectie bemoeilijken. Daarnaast werken militaire labs aan nieuwe, nog niet geopenbaarde voertuigen die gebruikmaken van futuristische technologieën zoals plasma-schermen, adaptieve camouflage en geluidloos vliegen. De waarnemingen van grote, stilstaande of langzaam bewegende driehoeken kunnen hierdoor verklaard worden als testvluchten of prototypes die nog niet officieel bekendgemaakt zijn.

b. Luchtvaart- en atmosferische fenomenen

Een andere verklaring betreft natuurlijke verschijnselen en atmosferische condities die optische illusies of misinterpretaties kunnen veroorzaken. Bijvoorbeeld, halo’s, lenticulair wolken, lichtreflecties of spiegelingen kunnen leiden tot het ontstaan van vormen die lijken op vliegende objecten.

Sommige waarnemingen kunnen verklaard worden door het observeren van ballonnen of drones die op grote afstand of onder ongunstige lichtomstandigheden worden gezien. Bij zonsopgang of zonsondergang kunnen licht- en schaduwspelingen de indruk wekken van grote, stilstaande objecten in de lucht. Daarnaast kunnen atmosferische verschijnselen zoals inversies, refracties en lichtbreking leiden tot visuele vertekeningen, die door getuigen worden geïnterpreteerd als vreemde voertuigen.

2. Alternatieve en speculatieve theorieën

Naast de meer gangbare verklaringen, worden er ook meer controversiële en speculatieve theorieën voorgesteld door onderzoekers en UFO-enthousiastelingen. Deze theorieën proberen de waarnemingen te koppelen aan buitenaardse aanwezigheid of ultrageheime technologieën.

a. Buitenaardse oorsprong

Een van de populairste hypothesen onder UFO-onderzoekers is dat sommige Black Triangle-incidenten het bewijs vormen van buitenaardse voertuigen die onze atmosfeer bezoeken. Onderzoekers wijzen op de consistentie van bepaalde kenmerken, zoals de grote afmetingen, de vorm en de wijze waarop de objecten bewegen, als bewijs voor niet-aardse herkomst.

Daarnaast wordt gewezen op getuigenissen van piloten, militairen en civiele getuigen die spreken over onverklaarbare waarnemingen die niet overeenkomen met bekende menselijke technologie. Sommige incidenten worden zelfs gemeld met radar- en video-opnames, wat de plausibiliteit van buitenaardse herkomst versterkt.

b. Topgeheime technologie en futuristische experimenten

Een andere theorie stelt dat deze objecten het resultaat zijn van ultrageheime militaire projecten. Sommige wetenschappers en analisten geloven dat de objecten bewijs kunnen zijn van futuristische experimenten met technologieën die nog niet publiekelijk bekend zijn. Dit zou kunnen variëren van nieuwe vormen van voortstuwing tot energiebronnen die ver buiten onze huidige wetenschappelijke kennis liggen.

Volgens deze hypothese kunnen de Black Triangles in werkelijkheid geavanceerde drones of voertuigen zijn die ontwikkeld worden in geheime bases zoals Area 51 en andere clandestiene onderzoeksfaciliteiten. Sommige onderzoekers suggereren bovendien dat deze technologieën mogelijk geïnspireerd zijn door buitenaardse technologie, of dat er op zijn minst een wisselwerking is tussen menselijke en buitenaardse onderzoeksinitiatieven.

3. Kritische beschouwing en wetenschappelijke standpunten

Hoewel bovenstaande verklaringen plausibel lijken, is het belangrijk om te benadrukken dat de wetenschap nog geen sluitende bewijzen heeft voor een buitenaardse of geheime oorsprong van deze objecten. Veel waarnemingen blijven onverklaard en roepen vragen op, wat de interesse en speculatie aanwakkert.

Wetenschappers benadrukken dat een rigoureuze wetenschappelijke aanpak vereist is, inclusief het verzamelen van objectief bewijs zoals radarbeelden, fotomateriaal en getuigenverklaringen die geverifieerd kunnen worden. Tot nu toe ontbreekt het nog aan dergelijk bewijs dat definitief kan aantonen dat deze fenomenen buitenaards van oorsprong zijn of dat ze het resultaat zijn van geheime technologieën.

4. Conclusie

De verklaringen voor de Black Triangle UFO-waarnemingen variëren van natuurlijke en menselijke bronnen tot meer exotische theorieën over buitenaardse wezens en ultrageheime militaire projecten. De meest gangbare en wetenschappelijk onderbouwde verklaringen wijzen op natuurlijke atmosferische verschijnselen en de aanwezigheid van geheim ontwikkelde militaire technologieën. Echter, de consistentie en onverklaarbaarheid van sommige incidenten blijven vragen oproepen en stimuleren verder onderzoek.

Het is essentieel dat toekomstige studies zich baseren op objectief bewijs en transparantie, zodat een definitieve verklaring kan worden gevonden. Totdat dat mogelijk is, blijven deze fenomenen een intrigerend onderwerp dat de grens tussen wetenschap, technologie en het onbekende verkent. De voortdurende ontwikkeling van detectiemethoden en het verzamelen van betrouwbare data zullen hopelijk in de toekomst meer duidelijkheid scheppen over de ware aard van deze mysterieuze objecten.

Onderzoek en bewijsmateriaal

Onderzoek en bewijsmateriaal vormen de kern van de discussie rond onverklaarbare fenomenen, zoals UFO’s en vreemde objecten aan de hemel. Verschillende overheden en instanties hebben documenten en rapporten vrijgegeven die proberen inzicht te geven in deze waarnemingen. Zo heeft het Britse Ministerie van Defensie in het verleden bewijs gedeeld dat sommige waarnemingen niet konden worden verklaard binnen de bestaande kennis over luchtvaart en technologie. Deze documenten suggereren dat er waarnemingen waren die te complex of onduidelijk waren voor de betrokken onderzoekers.

Ook de Verenigde Staten en de FBI hebben een grote hoeveelheid informatie vrijgegeven over UFO-waarnemingen. Bijvoorbeeld, er zijn incidenten waarbij driehoekige objecten werden gezien, die zich bewegen op manieren die niet overeenkomen met bekende vliegtuigen, drones of natuurlijke fenomenen. Sommige van deze documenten bevatten verklaringen van militairen en getuigen die objecten zagen die snel manoeuvreerden, stil konden blijven hangen of ongebruikelijke snelheden bereikten.

Fotografisch en videocaptatie-materiaal speelt een cruciale rol in het bewijsmateriaal. Diverse beelden en filmpjes tonen objecten met ongewone vormen en gedrag, zoals het ontbreken van vleugels of het maken van scherpe bochten bij hoge snelheid. Sommige beelden lijken te bevestigen dat deze objecten niet voldoen aan de wetten van de natuurkunde zoals wij die kennen. Echter, het interpreteren van deze beelden blijft controversieel, mede door de mogelijkheid van digitale bewerkingen of interpretatiefouten.

Radar- en sensorgegevens vormen een andere belangrijke bron van bewijs. Deze gegevens kunnen objecten traceren en hun snelheid, hoogte en beweging vastleggen. Soms worden deze gegevens bevestigd door meerdere systemen en observaties, wat de betrouwbaarheid versterkt. Toch blijven er vragen bestaan over de interpretatie ervan, vooral omdat technologische beperkingen en menselijke fouten niet altijd uitgesloten kunnen worden.

Kortom, het bewijs voor onverklaarbare luchtfenomenen wordt ondersteund door diverse documenten, beelden en meetgegevens. Hoewel veel waarnemingen niet volledig verklaard kunnen worden, blijft de wetenschappelijke en overheidsinteresse groot. De combinatie van getuigenissen, visueel bewijs en technische data vormt de basis voor verder onderzoek en discussie over de aard en oorsprong van deze mysterieuze fenomenen.

Waarom blijven ze onopgelost?

De complexiteit van het fenomeen, de beperkte en vaak niet-verifieerbare aard van getuigenissen, en de geheime aard van militaire technologie compliceren het onderzoek aanzienlijk. Ten eerste speelt de moeilijkheid om betrouwbare en consistente waarnemingen te verkrijgen een grote rol. Veel getuigenissen komen voort uit menselijke perceptie, die niet altijd accuraat is, vooral onder stressvolle of onverwachte omstandigheden. Daarnaast zijn er talloze gevallen waarin getuigenissen niet kunnen worden bevestigd of herhaald, wat het bewijsfragmentarisch maakt. De menselijke geest is bovendien geneigd tot interpretatie, waardoor percepties kunnen worden beïnvloed door verwachtingen, culturele factoren of psychologische processen, zoals cognitieve bias en illusies.

Verder is de geheime aard van militaire technologie een groot obstakel. Overheden en militaire instanties houden vaak details over geavanceerde technologieën en onderzoeksprojecten verborgen, uit geheime strategische overwegingen. Dit betekent dat veel van de technologie die wordt waargenomen of gerapporteerd, mogelijk niet bekend is bij het grote publiek en niet wordt erkend door officiële instanties. Het ontbreken van transparantie en het niet openbaar maken van gegevens maken het moeilijk om conclusies te trekken of om bewijs te beoordelen. Ook speelt de angst voor nationale veiligheidsrisico’s een rol: het openbaar maken van bepaalde informatie kan diplomatieke of militaire belangen schaden en daarom wordt alles wat met dergelijke fenomenen te maken heeft, vaak onder de pet gehouden.

Daarnaast kunnen optische illusies, menselijke perceptie en psychologische factoren bijdragen aan de waarnemingen. Bijvoorbeeld, weersomstandigheden, lichtverstrooiing, of technische verschijnselen zoals satellieten en weerballonnen kunnen onbedoeld voor verwarring zorgen. Mensen kunnen ook door verwachtingen en overtuigingen worden beïnvloed, waardoor ze bepaalde fenomenen anders interpreteren dan ze in werkelijkheid zijn. Psychologische factoren zoals hysterie, massahysterie, en cognitieve biases dragen er ook toe bij dat onduidelijke of onverklaarbare waarnemingen blijven bestaan. Kortom, de combinatie van technologische geheimhouding, menselijke perceptie en het onvermogen om betrouwbare bewijs te verkrijgen, zorgt ervoor dat veel UFO-gerelateerde fenomenen onopgelost blijven.

De rol van overheidsinstanties en de publieke perceptie

Overheidsinstanties wereldwijd hebben zich vaak terughoudend opgesteld of slechts beperkte officiële verklaringen afgelegd over UFO’s en gerelateerde fenomenen. Dit komt voort uit verschillende strategische en veiligheidsbelangen. Ten eerste willen ze nationale veiligheid beschermen door geen details prijs te geven over mogelijke geavanceerde technologieën of waarnemingen die niet volledig begrepen worden. Het openbaar maken van dergelijke informatie zou kunnen leiden tot paniek, onrust of het ontdekken van militaire zwaktes. Vanuit strategisch oogpunt is het dus begrijpelijk dat overheden terughoudend zijn om volledige openheid te geven over deze fenomenen.

Daarnaast speelt de angst dat het publiek in paniek zou kunnen raken of dat er een verlies van vertrouwen in de autoriteiten ontstaat, een belangrijke reden voor het niet delen van alle informatie. Ook is er een geschiedenis van het onderdrukken of minimaliseren van UFO-gerelateerde informatie, zoals in de periode van de Koude Oorlog, toen veel rapportages werden ontkend of verborgen. Dit heeft bijgedragen aan een sfeer van wantrouwen en complottheorieën, waarin de overheid wordt gezien als degene die informatie achterhoudt over buitenaardse contacten of geheime technologieën.

De publieke perceptie wordt daarnaast sterk beïnvloed door media, films en literatuur, die vaak een mystiek en buitenaards karakter aan UFO’s toekennen. Deze verhalen versterken de indruk dat er meer aan de hand is dan alleen natuurlijke of menselijke oorzaak. Getuigenissen van piloten, militairen en ooggetuigen dragen bij aan de geloofwaardigheid van het fenomeen, vooral wanneer zij beschrijven dat ze onverklaarbare, buitenaardse schepen hebben waargenomen of contact hebben gehad. Het is deze combinatie van overheidsverschijningen en media-invloed die ervoor zorgt dat het publieke debat over UFO’s blijft voortduren, zelfs zonder officieel erkende bewijzen. Het resultaat is een voortdurende mix van scepsis, nieuwsgierigheid en geloof, waardoor het fenomeen onopgelost blijft en blijft intrigeren.

Controverses en kritische beschouwingen

Veel onderzoekers, skeptici en wetenschappelijke critici uiten grote twijfel over de interpretaties van Black Triangle-waarnemingen. Zij stellen dat veel van deze incidenten kunnen worden toegeschreven aan menselijke fouten, optische illusies, weersomstandigheden of natuurlijke fenomenen zoals atmosferische anomalieën. Daarnaast wordt er vaak gewezen op de rol van geheime militaire projecten en technologieën die wellicht voor verwarring zorgen of onterecht worden toegeschreven aan buitenaardse verschijnselen. Een veelgehoorde kritiek is dat er bij veel rapportages een gebrek aan solide bewijs is, waardoor de assertions over buitenaardse oorsprong niet wetenschappelijk kunnen worden onderbouwd. Bovendien bestaat de angst dat media en populaire cultuur de waarnemingen overdrijven, wat leidt tot sensatiezucht en het ontstaan van mythen rondom de Dark Triangles. Deze kritieken benadrukken het belang van kritisch onderzoek en het voorkomen van overhaaste conclusies zonder voldoende bewijs. Het risico van een ‘pseudowetenschappelijke’ benadering wordt door velen als schadelijk gezien voor het serieus nemen van onverklaarde fenomenen. Toch erkent men dat menselijke waarnemingen soms onvolledig en subjectief kunnen zijn, en dat het niet uitsluiten van het bestaan van buitenaardse technologieën niet betekent dat we het fenomeen zomaar moeten afdoen als fictie. Het is daarom essentieel dat verder wetenschappelijk onderzoek, met strenge methoden en transparantie, wordt gestimuleerd om de ware aard van deze mysterieuze objecten te achterhalen.

Conclusie

Black Triangle UFO's blijven een intrigerend en complex fenomeen dat zowel de nieuwsgierigheid van het publiek als de interesse van de wetenschap wekt. Hoewel veel waarnemingen kunnen worden verklaard door menselijke fouten, optische illusies of geheime militaire technologieën, blijven er incidenten over die moeilijk te verklaren zijn. Deze onverklaarbare gevallen roepen vragen op over de mogelijke aanwezigheid van buitenaardse bezoekers en de aard van de technieken die in het geheim worden ontwikkeld door overheden. Het ontbreken van sluitend bewijs betekent dat het onderwerp nog altijd in de sfeer van speculatie opereert. Het is daarom cruciaal dat toekomstig onderzoek wordt gevoerd met meer transparantie, openheid en geavanceerde technologieën. Alleen door een wetenschappelijke en onbevooroordeelde aanpak kunnen we mogelijk de ware aard achter deze mysterieuze objecten achterhalen en definitief uitsluitsel geven over hun oorsprong. Het onderwerp blijft spannend en relevant, omdat het niet alleen onze nieuwsgierigheid prikkelt, maar ook onze kijk op de wereld en onze plaats daarin uitdaagt. Met de voortgang van wetenschap en techniek is er hoop op meer duidelijkheid in de toekomst, zodat we wellicht eens definitief kunnen vaststellen of deze mysterieuze zwarte driehoeken buitenaardse bezoekers vertegenwoordigen of dat ze simpelweg het resultaat zijn van menselijke technologie en natuurlijke verschijnselen.

Bronnen en verdere leestips

1. MUFON (Mutual UFO Network) - Onderzoeksorganisatie die incidenten documenteert.
2. British Ministry of Defence documents - Over UFO-waarnemingen en rapporten.
3. "UFOs: Generals, Pilots, and Government Officials Go On the Record" door Leslie Kean.
4. Wetenschappelijke artikelen over atmospherische en optische verschijnselen.
5. Frequente media-rapportages en documentaires over Black Triangle UFOs.

{ PETER2011 }

08-06-2025 om 23:54 geschreven door peter  

This Man’s Mind-Blowing but Controversial Theory Says Ancient Humans Heard Gods’ Voices and Treated Dead as Alive Because of a ‘Bicameral’ Mind

This is a mind-blowing but controversial theory by Julian Jaynes, who suggested that Ancient humans lacked modern consciousness, mistook inner voices as commands from gods, and even cared for dead relatives as if they were still alive due to a divided “Bicameral” mind.

In his book ‘The Origin of Consciousness in the Breakdown of the Bicameral Mind‘, Jaynes argued that the “bicameral mind” was a way of thinking where people literally heard voices in their heads and obeyed them like divine commands. He believed this mental state stopped working around 3,000 years ago, near the end of the Bronze Age in the eastern Mediterranean.

He said this change led to the rise of modern human consciousness, where people became more self-aware and made decisions on their own.

Jaynes also suggested that people we now call schizophrenic might still have parts of this old way of thinking, and if someone from ancient times were alive today, we would likely see them as schizophrenic too.

In 1976, an American psychologist named Julian Jaynes, who lived from 1920 to 1997, published his book, he made a bold and unusual claim: that humans weren’t actually aware of their own thoughts until about 1000 BC.

He believed that when ancient people heard inner voices in their heads, they didn’t realize those voices came from their own minds. Instead, they thought these voices were gods speaking to them and telling them what to do, which is how stories of divine communication may have started. (Source)

Jaynes introduced his theory about the bicameral mind in the 1970s, most psychologists didn’t respond positively.

In January 1979, William Thomas Jones wrote a paper questioning how any intelligent person could believe Jaynes’s theory. He analyzed the book in detail to show why Jaynes’s conclusions were unrealistic and explored why, despite this, some people still took his ideas seriously.

Jones argued that Jaynes’s supporters were drawn to the theory because they disliked Darwinian evolution and natural selection, felt nostalgic for the supposed lost state of bicamerality, and wanted a simple theory that could explain everything about human nature.

Today, no academic historian or anthropologist believes in Jaynes’s theory. You might find a rare psychologist who still supports it, but they are very few. Most philosophers who study the mind also reject it.

However, one well-known philosopher, Daniel Dennett, while acknowledging the theory has problems, says it should still be taken seriously.

He admits that most philosophers find the idea ridiculous at first, and he often has to convince them just to consider it. He himself takes it seriously enough to try to explain what Jaynes was really aiming for.

Even though experts have mostly dismissed the theory, it has still found a place in popular culture. In 2006, a writer named Terence Hawkins used Jaynes’s idea to retell the story of the Iliad in his novel The Rage of Achilles.

In the book, the gods are explained as products of the bicameral mind, and only characters like Odysseus and Paris have modern consciousness, while the rest still hear voices as commands from gods.

More recently, the theory appeared in the HBO show Westworld. But instead of applying it to humans, the show used it to describe how robots become conscious.

This made the idea a bit more believable. The show also wisely admitted that, when it comes to humans, the theory is considered “debunked.”

One big problem with Jaynes’s theory is the actual structure of the human brain. Scientists generally agree that how our brains are built is closely connected to how we think. Even people who believe that the mind and brain are separate still admit there’s a strong link between the two.

Jaynes claimed that ancient humans didn’t have consciousness like we do today. But if that were true, we would expect that their brains looked or were structured very differently from ours. However, this is not the case. Evidence from ancient skulls and even some preserved brains shows that the structure of the human brain has been almost exactly the same for at least the last 10,000 years.

For example, if you look at the skull of someone who lived in ancient Sumer around 3000 BC, you’ll see that their brain case is nearly identical to that of a person who died just recently. Even in cases where ancient brains have been naturally preserved, like in mummies or frozen bodies, the brain’s structure is the same as ours today.

So far, there is no physical evidence showing that human brains were built differently before around 1000 BC. This makes it very hard to support Jaynes’s idea.

If ancient humans really thought in a completely different way before 1000 BC, as Jaynes’s theory suggests, we should also see big differences in how they behaved. But the evidence doesn’t support that. Instead, what we see is that ancient people often acted very much like we do today, even though their cultures and societies were different.

One strong example is from ancient Mesopotamia, where people wrote customer complaint letters that sound surprisingly modern. A famous case involves a copper merchant named Ea-Nasir, who lived in the city of Ur around the 18th century BC. Archaeologists found several clay tablets from angry customers addressed to him. The most detailed one is from a man named Nanni, who was clearly upset about poor-quality copper and bad treatment.

In his letter, Nanni reminds Ea-Nasir of a promise to deliver good copper, complains about receiving low-quality goods, and scolds him for sending messengers back empty-handed through dangerous territory. He insists on better treatment and demands to inspect future deliveries himself. His tone, frustration, and the way he argues his case are all very familiar, like something someone today might write in an angry email or online review.

Julian Jaynes’s idea is controversial, but fascinating.. Today, it might be even more important because we are creating something like a new kind of bicameral mind, which is part human and part artificial intelligence. This is already happening with chatbots, which are becoming more like human beings in the way we talk to them and treat them. (Source)

However, even though we often act like chatbots are people, we know they are different. We don’t talk to them as if they have feelings or self-awareness.

If we truly thought a chatbot was a real person, we would treat it differently; we wouldn’t ask it embarrassing questions or bother it the way we sometimes do. While some people say polite words like “thank you” or “please” to chatbots, these bots still feel like something else, more like an imaginary friend. So, in a way, we are going back to a new kind of bicameral mind where we interact with a voice that is not really us, but something we help create in our minds.

Read also:

• Ex-NASA Scientist Claims: “Consciousness Is Fundamental — Our Reality Is a Simulation”
• This Man Says NASA Asked for Help After Astronauts Encountered Orbs Containing 125-Foot Winged Angelic Beings That Smiled at Them
• This Man Found In Brain Simulation Study That Hints Human Have Psychic Powers
• This Billionaire Saw Interdimensional Beings and Claims G-LOC Unlocks Out-of-Body Consciousness

The theory of “presence,” which means feeling like someone is really there during a conversation or interaction. When someone has a strong presence, they affect the situation in a good way.

It’s hard to imagine talking to someone without feeling their presence. The book Presence: The Strange Science and True Stories of the Unseen Other by psychologist Ben Alderson-Day looks closely at this idea. He discussed how people with schizophrenia might hear voices and how explorers sometimes feel like there is an invisible person with them on lonely trips.

Presence is something we notice and also create ourselves. It’s like opening a window on a computer screen that sets the stage for what happens next. Being able to feel and make a presence is very important for communication, and it happens because of relationships with other people.

Sometimes, people feel a presence even when they are alone, like in an empty house or on a lonely walk. This happens because our minds are made to connect with others, so if no one is there, the mind can create a pretend presence. This means that we might still be “bicameral” in a way, but the two parts exist between different people, not inside one person.

One interesting example is a Tibetan tulpa, which is an imaginary presence created on purpose. People build this presence carefully, giving it its personality and intentions, and then it feels like a separate person, even though it’s made by the mind.

Everyone has some experience with this because many of us have had imaginary friends as children. These imaginary friends help us practice having conversations with someone else safely, like training for social skills when we are young.

Things have changed with the rise of advanced language models like AI chatbots. These AI systems can create a kind of presence, making us feel like they are intentional beings we can interact with.

For an artificial intelligence to work, it needs to create this artificial presence. What’s amazing is that large language models have done this so well that many people don’t even realize it.

Now, our world is filled with these new kinds of presences, and we interact with them in many ways. In a way, we are like modern “tulpamancers” again—not just making imaginary friends, but creating something different and possibly deeper, like a new kind of bicameral mind shared between humans and AI.

RELATED VIDEOS

{ https://howandwhys.com/ }

08-06-2025 om 22:33 geschreven door peter  

NASA's Top 5 Technical Challenges Countdown: #4: Improved Navigation

By Paul Sutter 

{ https://www.universetoday.com/ }

08-06-2025 om 22:07 geschreven door peter  

They allegedly came from Space, appeared metallic, and prompted official investigations. Were the mystery objects downed in Canada, Bolivia, and Russia genuine UFOs or some sort of secret space probes?

There are dozens of reported downed UFOs around the globe—some better documented and more credible than others. This article will address three of the best international cases including the unknown “dark object” that splashed off the Atlantic Coast near the small fishing village of Shag Harbour in Nova Scotia, Canada, on October 4, 1967; the powerful impact of an unknown space object in a remote mountainous area in Bolivia’s Tarija Department, on May 6, 1978; and the crash of a mysterious probe on Hill 611 in the Russian Pacific city of Dalnegorsk on January 29, 1986.

Shag Harbour, Nova Scotia, Canada, 1967

Dozens of witnesses saw unidentified lights falling into the Atlantic Ocean on the southeastern coast of Nova Scotia, Canada, on the night of October 4, 1967. The investigation and search effort to recover debris involved Canadian military and police agencies, including the Royal Canadian Mounted Police (RCMP), the ‘Air Desk’ at the Royal Canadian Air Force (RCAF) in charge of UFO investigations, and the Coast Guard and Royal Navy Maritime Command, which coordinated a search effort with divers. Although widely reported by the media at the time, the case was quickly forgotten until 1993, when Halifax researcher Chris Styles began a new investigation into the incident.

Shag Harbour, as the case has come to be known, has a unique advantage over other alleged UFO crashes because, as Styles states, it offers an “official paper trail.” These are genuine officially released Canadian government documents, not some disputed memos commonly found in ufology. That’s why when a book about this incident, Dark Object, was published in 2001 by Styles and coauthor Don Ledger, it carried the subtitle of, “The World’s Only Government-Documented UFO Crash.”

A “Priority” telex to Canadian Forces Headquarters, dated October 5, 1967, titled, “UFO Report,” tells the story succinctly:

Night clear, no Moon. Cpl. (Corporal) Wercicky [sic] RCMP Barrington Passage outside Lower Woods Harbour, [Nova Scotia] & other witnesses – names known to RCMP Cpl. – dark object – in excess of 60 ft. – 4 white lights horizontally 15 ft. spacing – movement easterly low altitude down to water surface unknown but in excess of five minutes UFO descended rapidly to water with high whistling sound. Bright flash on hitting water. Single light floating on surface remained for long time sank before RCMP could get boat to it. Area searched extensively by [Canadian Coast Guard] lifeboat 101 and many small boats – nil results. Position of last sighting 4330.5N 6545W. All other possible leads ([aircraft], flares, etc.) checked – nil results. Follow up: at 03:21:57 Coast Guard Cutter 101 proceeding to area with RCMP on board to research area based on A/Ref Baton Point.

I know his case quite well as I visited the area twice, once in 1996 and again in 2003, interviewing Styles and a couple of witnesses, including retired RCMP officer Victor Werbicki, who was one of the first Mounties to arrive on the scene. In a telephone interview from his home in Alberta, Werbicki stated,

From my investigation and talking to many people, some good witnesses who saw the object, I sincerely felt that something fell down, but we could find no evidence. It came down at an angle supposedly at the channel, it was just unexplained. I was convinced, and I still am, that these people were sincere. I was convinced from all the witnesses that something came down and I don’t know what.

Most accounts place the beginning of the Shag Harbour incident around 11 p.m., when dozens of fishermen and some policemen saw lights plunging into the ocean. Their initial reaction was that an airplane had just crashed. Many vessels rushed to the spot, expecting to rescue survivors, but instead found the whole area covered with yellow foam. One of the documents uncovered by Styles, however, was a report by Leo Howard Mersey, captain of the J.B. Nickerson ship, who saw a UFO in the area a couple of hours earlier, adding that the object was also detected by the ship’s radar. Mersey’s report to the RCMP detachment in Lunenburg described the sighting:

At about 9 PM, on the 4 OCT 67, I noticed an object with three flashing red lights. Radar indicated this object to be sixteen miles away. It was very clear that night and we could see the lights of Halifax. At the time our boat was 32 miles south of Sambro Light and the object was approximately 16 miles north east of us… At the same time there were three other objects on the radar and about 6 miles from the first object. I would say it disappeared about 11:00 PM, when it went up in the air. I could not see any shape or form to it because of the distance. When it went into the air it only had one flashing light. While the object was on the water, or close to the water, it had three real bright flashing red lights… It is not unusual to see the Navy, or aircraft, dropping things into the water there. I had never seen anything like that before but it sounds like the thing they are looking for down off Shelburne or Barrington Passage. When the object left it went straight up in the air with only one red light.

Other witnesses pick up the story about fifteen minutes later, as summarized by Chris Styles, “It began sometime after 11 o’clock October the 4th, which was a moonless clear night. People who were driving or in the area began to notice that there was a set of flashing lights in the sky…most of them reported four, some of them saw them at a sharp angle and saw only three.” The witnesses called the RCMP, and when three officers arrived on the scene, “they could still see a pale yellow object moving on the water that looked unusual, it was leaving a trail of refuse, heavy yellow foam on the surface of the water.” Lawrence Smith, the first seaman to reach the impact area, received a phone call and rushed to the dock, “and got on my boat and then proceeded onto the sea, to the area where this object had gone in the water. I saw like a foam on the water, a long strip of foam, long and narrow, and that’s all I saw that night.”

The search continued the following day and the Canadian Navy arrived at noon on October 6—by this time the event was making headlines in the Canadian press. The Chronicle Herald of Halifax had the banner headline: “COULD BE SOMETHING CONCRETE IN SHAG HARBOR UFO—RCAF.” Other papers talked of a “Hunt for Saucer,” and the Canadian Broadcasting Corporation showed newsreels of the navy divers. “The Canadian naval search lasted until Sunday evening,” said Styles, “when the Maritime Command announced that the official naval search was canceled, but many witnesses seem to imply there was some kind of search effort going after that. The stated results of the military search was no results, they had recovered no debris and had no explanation for the object.”

An official memorandum from Col. Turner, Director of Operations at the RCAF Air Desk, summarized the official results: “The Rescue Coordination Centre conducted preliminary investigation and discounted the possibilities that the sighting was produced by an aircraft, flares, floats, or any other known objects.” While the first phase of the Shag Harbour incident can be documented officially, another part of the story is still shrouded in mystery. Styles’ investigation turned up a complex plot involving a second, secret search effort several miles north near Shelburne, next to a then top secret submarine detection base run jointly by the U.S. and Canada, Canadian Forces Station (CFS) Shelburne, which closed down a few years ago. Because he doesn’t have the same level of official documentation, Styles refers to this episode as “the story.” It was told to him confidentially by some divers and other retired military sources.

According to this version, as Styles wrote in a paper for the 1996 MUFON UFO Symposium Proceedings, the crippled UFO that plunged into the ocean near Shag Harbour, “navigated its way, while submerged, to a point on the seabed which lay off Shelburne County’s Government Point.” He continued,

A flotilla of ships sat over the submerged UFO. Consideration was given to the possibility of attempting a recovery operation. Procrastination was due to the fact that a second UFO was on the scene repairing the first crippled craft. The Naval operation would continue for seven days. It remained a mission of observation only. On the seventh day a Soviet submarine violated the former twelve-mile international limit and began to close on the UFO’s position. The surface ships sailed towards the approaching intruder to show challenge. Shortly thereafter, both UFOs began moving while still submerged towards the Gulf of Maine. Later in open water they surfaced, became airborne, and then flew away at high speed. The story also claims that in spite of public denials from Maritime Command, debris was recovered at the Shag Harbour impact site. The Styrofoam-like and aluminum-like debris was collected and driven to the Defense Research Establishment facility in Dartmouth, Nova Scotia.

Styles concluded:

I really have trouble explaining this in conventional terms. I really try to avoid speculating, but I do feel that when you look at all the composite of evidence from the multiple witnesses, from the military response, from the implications of the physical evidence, I think it’s pretty suggestive that something, either extraterrestrial, extra-temporal or extra-dimensional is responsible. I opt for extraterrestrial myself, and that opens of course a myriad of other questions, but it did imply a nuts and bolt object that was both aerodynamic and hydrodynamic.

In 2003, an official Canada Post stamp was issued to commemorate this mysterious and still unresolved UFO case.

Tarija Department, southeastern Bolivia, near the border of Salta Province, Argentina, 1978

The Tarija case is probably South America’s best documented and most credible UFO crash incident. There were dozens—probably hundreds—of eyewitnesses who saw a cylindrical-shaped object spewing smoke across the sky on the mid-afternoon of May 6, 1978, and crash on a remote mountain near the Bermejo River, which separates the border between  Bolivia’s Tarija Department and Argentina’s Salta Province. Others heard a loud explosion—a sonic boom heard that was heard within 120 miles that shattered windows of villages over 30 miles from the target site.  Some saw a thick column of smoke rising from a mountain known in Argentina as El Taire, or El Zaire, and in Bolivia as Cerro Bravo. Although the incident was widely reported in the South American press, there was a great deal of confusion about the facts. For days it wasn’t clear if the space object had crashed in Bolivian or Argentinean territory, and there was further confusion about its origin—whether it was a meteorite, a man-made space probe, or a real UFO.

The involvement of the U.S. government in this affair provided additional intrigue. The South American press kept mentioning the arrival of NASA experts at the area, and two American military officers in civilian dress were photographed by the local press as they arrived in Tarija supposedly “on vacation.” Some reports allege that metallic fragments and even a large capsule were retrieved and quickly moved away in a U.S. Air Force Hercules cargo plane; other reports claim this was not true, and that something may still be buried under a rock slide. Yet the participation of American officials is not in doubt, as we know from a few documents released by the U.S. State Department and the U.S. Air Force that Tarija indeed came under the eye of Project Moon Dust and Operation Blue Fly—two programs headquartered at Wright-Patterson Air Force Base in Ohio, which were tasked with retrieving sensitive space debris and “Unidentified Flying Objects,” as stated in a declassified November 1961 Air Force Intelligence memo. The two American officers in Tarija were not NASA scientists, but from the U.S. Defense Attaché Office (DAO) in La Paz, acting under Project Moon Dust guidelines.

Eduardo Salmón and Bienvenido Ortega were Border Policemen with the 20th Detachment in Orán, Argentina, who were on duty in the village of Aguas Blancas on that May afternoon. A luminous flash caught their eyes, and they watched as an oval-shaped metallic-looking object crossed the sky in a northerly direction, trailing smoke. Seconds later they heard a loud explosion. The troopers were attending a soccer match, which had gathered some five hundred people at the local soccer field. Both players and spectators were astonished by the “fireball” that flew over their heads right before the explosion and the cloud of thick smoke. The closest villages to the impact area on the Bolivian side of the border were Padcaya, Mecoya, and La Mamora. Vélez Orozco was an engineer conducting a survey for a private company in Tarija when he too saw the cylindrical object. He estimated it was four meters in diameter and was conical-shaped in front. The explosion, he added, was louder than the one caused by the reentry of a meteorite a year earlier.

Corporal Natalio Farfán Ruiz was the highest military authority in La Mamora. He told Argentinean reporters:

I don’t know what would have happened if the UFO had fallen on their houses. Can you imagine? Some children live here. It was around 4:30 [p.m.] when a cylinder shook the Earth. I swear that it was horrible, I believed the end of the world was coming, but I had top have courage. After all, I was the authority.

Juan Hurtado, an agent with the Border Intelligence Service, described it this way:

It was like a huge wine container with a brilliant white color spewing smoke out of its back. I saw it quite clearly because it passed over my head. I was with three engineers of the Mining Bank in La Paz when I saw the object crash on the hill of El Zaire. The impact was so strong that it threw me down to the ground. In that moment, the whole Earth trembled.

Eventually, the Bolivian Air Force flew three single-engine AT-6 planes over the area and detected a large rockslide over the southern slopes of Cerro Bravo. The area is extremely rugged and of difficult access. Several expeditions attempted to reach the exact impact site, but only the second group, headed by Major Germán Callejas, was able to locate the rockslide around May 24. A great deal of confusion surrounded the case by that time. On May 14, the Buenos Aires newspaper Clarín reported that the object had been recovered—“a metallic-dull cylinder, four meters long and with some dents”—and that NASA officials would take charge of it. A sketch of the alleged retrieved object published by Clarín resembled a Gemini or Apollo space capsule. There was also a great deal of apprehension that it could be a Soviet nuclear satellite—Cosmos 954 had crashed in northern Canada only three months earlier on January 24, 1978. Finally, there was talk of a meteorite, although my own personal inquiries with the Smithsonian’s Scientific Event Alert Network (SEAN), which tracks natural disasters, showed no meteorite fall in Bolivia in May 1978.

The South American press was full of stories of NASA officials arriving in Tarija, but the truth is that the two military officers who showed up, Col. Robert Simmons and Major John Heisse, were most likely from the U.S. Defense Attaché Office (DAO) in La Paz, who were acting on behalf of Project Moon Dust, which oversaw the retrieval of downed space objects. We know the U.S. government was involved because at least some documents from the U.S. State Department and the U.S. Air Force were later obtained under the Freedom of Information Act. Key among these documents is a May 18 telegram, classified “Secret,” and bearing the name of Secretary of State Cyrus Vance, although it was drafted by Col. Robert Eddington from the State Department’s Bureau of Oceans, International Environment, and Scientific Affairs. The message indicated that the Tarija case, “has been checked with appropriate government agencies. No direct correlation with known space objects that may have reentered the earth’s atmosphere near May 6 can be made. However, we are continuing to examine any possibilities.” The message then referred the U.S. Embassy in La Paz to, “State Airgram A-6343 of July 26, 1973 which provides background information and guidance for dealing with space objects that have been found.” Secretary Vance concluded: “In particular any information pertaining to the pre-impact observations, direction or trajectory, number of objects observed, time of impact and a detailed description including any markings would be helpful.”

Additional data is provided by a couple of documents from the DAO in La Paz under the subject of Moon Dust. “This office has tried to verify the stories put forth in…the local press,” informed the DAO, adding that their office had contacted the chief of staff of the Bolivian Air Force and the commander of the Bolivian Army, both of whom indicated that search parties were “directed to go into the area to find the object but found nothing.” Two independent American investigators, the seasoned National Enquirer reporter Bob Pratt and Charles Tucker of the International UFO Investigating Bureau, actually visited the area and interviewed many witnesses, including the members of the Bolivian expeditions. Pratt tried to reach the crash site himself but couldn’t because of the difficulties of the terrain. In a 1984 letter, Pratt wrote that “a lot of misinformation has been published about this incident. I am certain, however, that the area was not cordoned off by the military, that no object was recovered by NASA or anyone else, that no Hercules picked up anything.” Pratt finished his letter by stating that, “I believe something crashed into the mountain and was buried under the landslide it created. But the six people I know who have personally inspected the site could find no debris of any kind. Whatever struck there is probably going to remain buried there.”

Dalnegorsk, Russian Pacific Coast, 1986

Although there are several reported UFO crashes in Russia and the republics of the old Soviet Union, the Dalnegorsk incident of 1986 is unique because it is one of the few cases where metallic fragments were recovered and analyzed by scientists with the results openly published. A number of unique circumstances made this possible. The principal investigator of the case, Dr. Valery Dvuzhilny, led a group from the Far Eastern Commission on Anomalous Phenomena, and the timing coincided with the then newly implemented policies of glasnost and perestroika issued by Mikhail Gorbachev, which allowed the publication of the case. Dvuzhilny also corresponded extensively with Western researchers, sending copies of his reports and photos of the recovered evidence.

Dalnegorsk is a small city near Russia’s Pacific Coast, on the Sea of Japan, just north of Vladivostok. The story begins at 7:55 p.m., on January 29, 1986, with the collision of an unknown object on Hill 611 in Dalnegorsk. One of the reports by Dr. Dvuzhilny summarized the events:

Residents of the settlements observed a reddish-orange sphere the size of a half full moon, which flew from the southwest at 260 degrees. Its altitude was 700-800 meters. The flight was parallel to the surface of the Earth, without the angles which are characteristic for meteorites. The witnesses heard absolutely no noises. The calculated speed by chronometer was 15 meters per second. There was no change of direction or altitude.

The object then approached the Izvestkovaya Mountain, or Hill 611, which has an elevation of 600 meters and is located at the center of the city. “The object made a dive and went at an angle of 60-70 degrees on the cliff ledge, where it ‘fell’ and burned for an hour,” continued the report, “some of the witnesses affirm that it rose and lowered itself six times, and that its light was intensified during its rise and weakened during its lowering.” Dvuzhilny and his team arrived on the scene on February 3, finding a number of physical traces, which included lead and iron balls, bits of glass, a fine mesh or netting, traces of high temperature activity, magnetic anomalies, and damage to nearby trees and stumps.

The materials were analyzed by several laboratories and research institutes; the results were quite enigmatic, leading Dvuzhilny and other scientists to conclude that the Dalnegorsk object was probably an artificial space probe of non-terrestrial origin. According to one report published in the influential newspaper, Socialist Industry (now Rabochaya Tribuna), “in the scales (or mesh), almost all the elements of the entire periodic table were found.” Special analysis of the lead balls, for instance, showed that besides lead, they contained silicon (20%), aluminum (10%), iron (15%), zinc (1.5%), titanium (2%), magnesium (1%) and silver (2%), as well as minute portions of copper, lanthanum, praseodymium, calcium, sodium, vanadium, cerium, chrome, cobalt, nickel, and molybdenum.

The scales, or mesh, reacted in a very strange manner during the laboratory analysis. The Socialist Industry report described how one of the scientists, A. Makeev, “presented the [X-ray] structural analysis and showed that from one scale, after melting it in a vacuum, all of a sudden gold, silver, and nickel disappeared. But there appeared alpha-titanium and molybdenum. In another scale, the metals did not appear at all. And for some reason, after the heating, there appeared beryllium sulfide.”

There were still further surprises, such as “six areas of magnetized silica rock” (silica is a non-magnetic material) found on the crash site. These results were published by A. Petukhov and T. Faminskaya, members of the Council of Scientific and Engineering Sciences’ Commission on Paranormal Events. “Vivid interest was also evoked by the mesh, a carbon-based composite of unknown origin,” wrote Petukhov and Faminskaya, “the specimen was found to include quartz filaments 17 microns thick, and golden wires inside the filament.” All this evidence led some investigators to conclude that something alien had indeed crashed at Hill 611. V. Vysotsky, Doctor of Chemistry from Vladivostok, stated: “Undoubtedly, this is a high-technology product and not a thing of natural or terrestrial origin.” Dvuzhilny proposed that it was “an automatic scout probe” of alien origin, and rejected the alternative hypothesis that it could have been a natural plasmoid.

Still another hypothesis was offered by Yuli Platov, a senior researcher with the Institute of Earth Magnetism, Ionosphere, and Radiowave Propagation of the USSR Academy of Sciences as well as a noted UFO skeptic. Platov wrote that the Dalnegorsk phenomenon, “in reality was connected with the conduct of a technical experiment.” This is a polite way of saying the Hill 611 object was probably a secret Soviet military aircraft or spacecraft; yet, if this was the case why wasn’t Hill 611 immediately cordoned-off by Soviet troops and the material hushed away by the KGB? Why were scientists and technicians from the civilian, rather than the military industrial sector, allowed to conduct their investigation more or less openly and parade their puzzling results to the local and national media? Moreover, neither Platov nor anyone else ever produced any supporting evidence to back their experimental craft hypothesis. Dvuzhilny also noted that there were no rocket launches and no civilian or military traffic over Dalnegorsk on the night of January 29, 1986.

Regardless of its ultimate origin, the crash on Hill 611 was only the beginning of an intense UFO wave around Dalnegorsk. For instance, another report by Dvuzhilny indicates that, “on February 6, 1986, eight days after the UFO crash, there appeared from the north two yellow globes at 8:30 p.m. They approached the crash spot, made four circles over it and disappeared with a flash.” By and large, however, the largest display of UFOs occurred on the night of November 28, 1987. Dvuzhilny wrote: “On Saturday November 28, 1987, 33 UFOs were flying at a low height over the Eastern coast of Primorye. Their flights took place between 9:10 pm and midnight. They were of different shape: cylinders, cigars, globes. They were flying over five regions and twelve settlements.”

Inquiries made by Dvuzhilny showed there had been no flights of civil or military aircraft at that time, and that no rockets were launched from Soviet Cosmodromes. In total, thirteen UFOs flew over Dalnegorsk itself. They were seen by over a hundred witnesses, including military personnel, militia (police), border guards, and sailors, as well as all kind of civilian workers who were questioned by the Far Eastern Commission. Still more sightings occurred in the months to come. The Commission recorded forty-five UFO sightings in 1987, fifteen in 1988, and thirty-two in 1989.  Statistics for the 1990s were not included in the reports sent to the U.S. by Dr. Dvuzhilny, but what was included—all the evidence reviewed here—is quite extraordinary.

THE METALLIC SPHERES – A CASE OF MISTAKEN IDENTITY

Some of the Project Moon Dust documents declassified by the Defense Intelligence Agency (DIA) include reports of mysterious metallic spheres found scattered in many countries around the world like Bolivia, Chad, and New Zealand. Other similar cases not in the DIA documents were reported in Argentina and Mexico. Usually these cases were readily identified as some kind of space junk, but occasionally they were treated as fragments from crashed UFOs. A couple of these spheres are even on display at the “Visión OVNI” (UFO Vision) Museum in Victoria in the province of Entre Ríos, Argentina. Among the Mexican cases, one was found in Chiapas in 1996, two in Tamaulipas in 1994 and 1996, and another obtained by famous TV journalist Jaime Maussán in 2008, all of which were claimed as possibly UFO-related fragments. Yet there can be little doubt that all these “space balls” are mundane parts of the Russian or American space programs and not real UFO artifacts.

Here is a representative Moon Dust memo from the Republic of Chad in Africa, dated October 10, 1970:

This report forwards photographs of object believed to come under Project ‘MOON DUST’. The object was seen falling in an area 30 kms N.E. of LAI (0924N-1618E) on 1 August 1970. It produced three loud explosions on landing and was said to have burned for five days. The sphere weighs 30 pounds and has a circumference of four feet. A second object was found in the same general area. It however, resembles au automobile shaft. Photographs of this object are forwarded.

A longer Moon Dust document, dated August 17, 1979, concerns “an unidentified object having been found on a farm near Santa Cruz” in Bolivia, described as “about three times the size of a basketball.” The document quoted the director of the Air Force Academy, Col. Ariel Coca, as stating, “The sphere is made of special light ally but very resistant, possibly a fuel tank or a part of a satellite! The object does not have any signs or marks that could identify its origin nor the country to which it belongs.”

The argument in favor of the extraterrestrial origin of these spheres made by some ufologists in Mexico and Argentina is that they are extremely hard, almost impossible to burn or cut. But this is what you would expect of a fuel tank for a spacecraft, designed to be ejected for earth reentry once the fuel is used; it has to be made of metals able to withstand the space launch or the satellite or spacecraft could be in danger. Mexican engineer Luis Ruiz Noguez, a well-known UFO skeptic, explained that the alloy, which is composed of titanium, vanadium, and aluminum, shown in the 1994 and 1996 Mexican spheres “is chiefly utilized in the manufacture of fuel tanks for artificial satellites due to their high resistance to corrosion and temperature.” While the spheres at Argentina’s Visión OVNI Museum are exhibited as true UFO artifacts, another local museum in Paraná has a couple of similar spheres that the Russian space program has acknowledged as part of a Russian space probe.

These spheres provide a useful cautionary tale in learning how to distinguish prosaic man-made space objects from true unknown devices. There is a good possibility that many so-called UFO crashes have a terrestrial origin, but others are still enigmatic and so far unexplained.

• A version of this article originally appeared in Issue #8 (June/July 2011) of Open Minds UFO Magazine. Back issues can be found here.

{ https://openminds.tv/category/articles/ }

08-06-2025 om 21:27 geschreven door peter