Congress held a public hearing on unidentified aerial phenomena, better known as UFOs, for the first time in 50 years.

Some researchers say scientific instruments — not just the intelligence community — should study these objects.

A growing number of private research groups are focused on detecting unidentified flying objects.

Congress held an open congressional hearing on Tuesday on unidentified aerial phenomena, or UAPs — better known as unidentified flying objects — for the first time in five decades.

The hearing, held before a US House Intelligence subcommittee, included testimony from defense officials following a nine-page report released last year, which investigated more than 140 instances of strange sightings by fighter aircraft instruments and pilots. Officials were only able to explain one of the incidents — a large, deflated balloon.

Rep. Andre Carson, a Democrat from Indiana and chairman of the subcommittee, said at the start of the hearing that UAPs "are a potential national security threat, and they need to be treated that way."

U.S. Deputy Director of Naval Intelligence Scott Bray explains a video of an unidentified aerial phenomena, as he testifies before a House Intelligence Committee subcommittee hearing at the U.S. Capitol on May 17, 2022 in Washington, DC

US Deputy Director of Naval Intelligence Scott Bray explains a video of an unidentified aerial phenomena, as he testifies before a House Intelligence Committee subcommittee hearing at the U.S. Capitol, on May 17, 2022, in Washington, DC.

Kevin Dietsch/Getty Images

Unexplained objects have fascinated and puzzled people for decades, but studying them has often been dismissed as pseudoscience or tabloid fodder. As these mystery sightings reenter the mainstream, however, some researchers say they need to be investigated by scientists, not just the intelligence community, in order to find answers.

Beyond tin foil hats

Last year's report confirmed the existence of unexplained aerial phenomenon, but prompted more questions than answers, Jacob Haqq-Misra, a research scientist at the Blue Marble Space Institute of Science, a non-profit that promotes space exploration, told Insider.

Some science experts theorize that these mystery objects could be anything from drones to weather-related phenomena to artifacts to sensor glitches — or even the handiwork of aliens. But the report did not include enough data to conclusively make that determination.

Since UAPs have long inspired conspiracy theories, researchers like Haqq-Misra believe the government should give scientists more access to data and allow inquiries to happen in the open, rather than behind closed doors.

Tuesday's public hearing was followed by a closed session, which scientists like Haqq-Misra expect will have the information they really want: "We really need transparency and new data if we want to solve this problem," he said.

The report included first-person accounts, which have the potential for human error. Haqq-Misra said UAPs should be studied with satellites, fast-tracking cameras, or audio sensors at locations where the unusual signals have been spotted: "What we need is to collect data in a systematic way — stare at this whole sky in many locations for long periods of time, and with many different instruments, and see how many things, if any, show up that you can't identify."

For decades, it's also been a taboo subject for scientists and dismissed as pseudoscience. Government officials even rebranded UFOs as unidentified aerial phenomena, in part, to avoid the stigma attached to claims of alien visitors. Researchers hope a scientific pursuit for answers, and more transparency, could help overcome that stigma, according to Ravi Kopparapu, a planetary scientist at NASA's Goddard Space Flight Center.

"There is a process to understand unknown phenomena," Kopparapu told Insider. "We should not jump to conclusions one way or another, about either dismissal or jumping to some exotic explanation."

From the fringes to serious science

ilots E.J. Smith, Kenneth Arnold, and Ralph E. Stevens look at a photo of an unidentified flying object which they sighted while en route to Seattle, Washington.

Pilots EJ Smith, Kenneth Arnold, and Ralph E. Stevens look at a photo of an unidentified flying object, which they sighted while en route to Seattle, Washington, in 1947.

Bettmann/Getty Images

Kopparapu said that there are a growing number of privately funded research groups focused on the systematic study of unidentified aerial phenomena, such as Harvard's Galileo Project and UAPx, a research non-profit. (The Galileo Project is helmed by Avi Loeb, a prominent and controversial astronomy professor, who has been criticized for including outspoken UFO proponents, without science backgrounds, on the project.)

"I think this is a great opportunity for scientists to show the public how a scientific investigation can be done of something that is unknown," Kopparapu told Insider.

NASA does not actively search for UAPs, according to the agency's website. "If we learn of UAPs, it would open up the door to new science questions to explore," according to NASA. "Atmospheric scientists, aerospace experts, and other scientists could all contribute to understanding the nature of the phenomenon. Exploring the unknown in space is at the heart of who we are."

In the meantime, the Galileo Project is designing software to screen data coming from large telescopes for interstellar objects, and developing a network of sky cameras searching for signs of alien life. This spring, the team plans to install the first of hundreds of cameras — which capture both infrared and visible light — and audio sensors on the roof of Harvard College Observatory, to record everything that moves through the sky, 24 hours a day.

"We are moving away from a time where we were just thinking about them as some sort of tabloid news," Kopparapu said, adding, "These objects exist. And if we want to understand them, we need to use the same technologies and scientific instruments that we use to study our everyday world around us."

Sightings of unexplained objects in the sky have long captured human imagination and raised questions about national security and even potential alien life. But these questions will remain unanswered if they're not subjected to rigorous scientific inquiry, researchers say.

"I think it's significant that branches of the military are acknowledging that there's a thing that's supposed to be in their jurisdiction that they don't understand," Haqq-Misra told Insider. "If they're willing to do that, I think then it really, truly is a puzzle and we've got to figure out what this is."

Kopparapu seemed to agree: "Science should be the forefront in understanding this unknown phenomena," he said, adding, "I hope there is more interest from scientists and I'm eager to see what's going to happen in the next couple of weeks with all this news."

RELATED VIDEOS, selected and posted by peter2011

{ https://www.insider.com/ }

De ruimtesteen – die een diameter van zo’n 1000 meter heeft – passeert onze planeet op een afstand van ‘slechts’ iets meer dan 4 miljoen kilometer.

De planetoïde in kwestie draagt de naam 7335 1989JA. En komende woensdag om 16.26 uur zal de afstand tussen de ruimtesteen en onze planeet het kleinst zijn en 4.02 miljoen kilometer bedragen. Daarmee is de afstand tussen onze planeet en de ruimtesteen ongeveer 10 keer groter dan de afstand tussen de aarde en de maan.

Geen paniek
We hebben dan ook niets van deze ruimtesteen te vrezen, zo benadrukt NASA. Toch is het wel een bijzondere scheervlucht. Want met een omvang van 1036 meter is 7335 1989JA tamelijk uniek. Van de bijna 29.000 aardscheerders – planetoïden die zich in de nabijheid van onze planeet wagen – die tot op heden zijn ontdekt, zijn er slechts 878 groter dan 1000 meter.

Het komt dan ook niet zo heel vaak voor dat zo’n grote planetoïde zich in de buurt van de aarde waagt. Sterker nog; 7335 1989JA is de grootste planetoïde die dit jaar op relatief kleine afstand langs de aarde scheert.

Meer scheervluchten
Dat ruimtestenen langs onze planeet scheren is op zichzelf natuurlijk niet heel bijzonder. Volgens NASA zijn er elke maand zelfs tientallen ruimtestenen die binnen een afstand van 0,05 AU (oftewel 0,05 keer de afstand tussen de aarde en de zon, oftewel bijna 7,5 miljoen kilometer) langs de aarde zoeven. Sommigen daarvan kennen we al jaren. Maar het komt ook regelmatig voor dat een planetoïde pas kort voor dat deze zich in de nabijheid van onze planeet waagt, wordt ontdekt.

Geen gevaar
Hoewel de meeste aardscheerders vrij klein zijn en dus geen enorme bedreiging voor de aarde vormen, zijn er natuurlijk ook exemplaren bij die qua grootte angst inboezemen. Op dit moment zijn onderzoekers echter geen grote planetoïden bekend die op korte termijn (in de komende 100 jaar ) een significante bedreiging voor de aarde vormen.

Potentieel gevaarlijk
Wel is er een lijst met potentieel gevaarlijke planetoïden. Op deze lijst vinden we meer dan 2000 planetoïden die zich zo af en toe binnen 7,5 miljoen kilometer afstand van de aarde wagen en/of groter zijn dan 140 meter. Ook 7335 1989JA kan op basis van die definitie tot de potentieel gevaarlijke planetoïden worden gerekend. Dat wil zeker niet zeggen dat deze gedoemd is om in de toekomst een gevaar voor de aarde te gaan vormen. Het geeft alleen maar aan dat we hier te maken hebben met een planetoïde die zich relatief dicht in de buurt van de aarde waagt én een zodanige omvang heeft dat een botsing met de aarde catastrofale gevolgen zou hebben. Of zo’n botsing ook plaats gaat vinden, is een ander verhaal; dat is sterk afhankelijk van de baan van de ruimtesteen. Zodra nieuwe aardscheerders worden ontdekt, proberen astronomen dan ook zoveel mogelijk waarnemingen te doen om de baan ervan zo nauwkeurig mogelijk vast te stellen. Want als je weet welke baan een planetoïde volgt, kun je gaan voorspellen waar deze zich in de toekomst bevindt en nagaan of deze in die toekomst gevaarlijk dicht bij de aarde in de buurt komt. En nogmaals; voor de ons bekende potentieel gevaarlijke planetoïden geldt dus dat er geen één is die op korte termijn – dus in de komende 100 jaar – een significante kans heeft om op de aarde te slaan.

Toekomstige scheervluchten
Ook 7335 1989JA dus niet. Van de baan van deze planetoïde hebben astronomen inmiddels ook een vrij goed beeld. Zo weten ze bijvoorbeeld dat deze in juni 2055 opnieuw langs de aarde zal scheren. En ook in mei 2081 en mei 2114 komt de planetoïde weer even langs. Tijdens geen van deze scheervluchten komt de planetoïde echter zo dichtbij als komende woensdag het geval is.

Hoewel ons op dit moment geen planetoïden bekend zijn die een gevaar voor de aarde vormen, weten we dat onze planeet niet altijd de dans kan ontspringen. Zo zijn op het aardoppervlak zijn verschillende kraters te vinden die getuigen van eerdere inslagen. Sommige daarvan – zoals de inslag zo’n 66 miljoen jaar geleden in wat nu Mexico is – hadden een enorme impact op onze planeet. Mocht er in de toekomst toch onverhoopt een forse planetoïde op ramkoers met de aarde komen te liggen dan hopen onderzoekers een vergelijkbaar doemscenario af te kunnen wenden. En wel door de baan van de planetoïde te wijzigen. Daar zal binnenkort al een beetje mee geoefend gaan worden, tijdens de DART-missie. Deze missie voert naar de planetoïde Didymos waar een klein maantje – Dimorphos genaamd – omheen cirkelt. Tijdens de missie zal het DART-ruimtevaartuig zichzelf opzettelijk tegen het kleine maantje te pletter vliegen, met als doel de baan ervan te veranderen. Het experiment moet uitwijzen of de methode geschikt is om in de toekomst gevaarlijke planetoïden af te buigen.