Hoe moet je in feite een weerspreuk interpreteren?
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik heb altijd iets gehad met tekens maar ook met spreuken en gezegden.
 Misschien komt het door mijn jeugd, vol bijgeloof en pastoors met de hoofdrol.
 De meeste van hen hebben ons toch goed voor het lapje gehouden hoor. 

Neem nu de plaatselijke spreuk –‘Blaast Blasius   op zijn tijd
dan zijn we vlug  
 de winter kwijt.'

Deze weerspreuk hou ik reeds jaren in de gaten en dacht dat ze klopte als een bus.

Het gaat hier over 3 februari, feest van de patroonheilige van de kerk van Jabbeke,

                                                  de H.Blasius.

Tot nu heb ik die spreuk altijd weten kloppen. 
Er was zelfs ruimte voor varianten.

Waaide het hard op zijn naamfeest dan was het uit met de harde winter. 

Een beetje nachtvorst met wat rijmplekken hier en daar, kan je bezwaarlijk harde winter noemen.

Maar ik maakte mee dat het twee of drie dagen vóór 3 februari hard had gewaaid en op zijn naamdag windstil was.

Toch was telkens de harde winter voorbij.

Ook hadden we voor dat de wind 1 of 2 dagen na 3 februari van  zijn neus begon te maken .

Ook dan was het telkens met stevig vriezen en witte dagen of weken afgelopen.

Ook kwamen er in beide gevallen nooit perioden met meer dan 2 of 3 dagen na elkaar voor met nachtvorst.

---------------------------------------------------------------------------------------------------- Vorig jaar was het de hele periode windstil. 

Voor en na en op de naamdag van de heilige verroerde er niets. 

Het was zacht weer  en vele planten begonnen sap te trekken.  Allemaal zijn ze vervroren. 

Mijn vijgenboom moest ik tot de grond terug snoeien.
Zelfs de gevlekte klimop moest er aan geloven.

---------------------------------------------------------------------------------------------------- 

Dit jaar was het echt speciaal.  Er was hier aan de kust eind januari tot 2 dagen in februari een winterstorm.  
Op Blasius zelf was het windstil.
De dag nadien is de wind opnieuw voelbaar gaan aantrekken.
Stormen deed het wel niet meer.

Na een paar dagen is hij gaan liggen en prompt is het ’s nachts telkens enkele graden gaan vriezen. 

Volgens de weersvoorspellingen kan dat nog wel een poosje aanhouden.

Dat hebben we nog nooit voorgehad.  Ik ga nu ook niet zeggen dat je kan spreken over een strenge vorstperiode.

Gisteren 10 februari zijn we in het bos gaan wandelen en iedereen was tot over de oren goed ingeduffeld. 

Er stond een bijtende noordenbries.

Het voelde echt winters aan.

Ik stel me toch de vraag: Wat  heeft dat hier nu te betekenen?  
Of moet ik gewoon concluderen dat de uitzondering de regel bevestigd?
Misschien leert dit voorval mij dat ik de dingen gewoon moet nemen zoals ze komen.
Je weet maar nooit hé en er iets aan veranderen kan je toch niet.
Het aanvaarden en je aanpassen. Zo eenvoudig kan het zijn.
En wat blasius betreft, er is zelf een biertje naar hem genaamd.    
Zo zie je maar. 

Ik kan het echt niet laten om er deze tekst uit de ouden tijd er hier aan toe te voegen.