Beste Tuinclubleden. Hier lees je héél wat nieuws over de moestuin, de kruidentuin, dieren in de tuin, de vijver, ... !
28-04-2011
De Levende Aarde -6 besluit en einde reportage.
Vandaag sluit ik de reportage over het biologische bedrijfDe Levende Aarde af. De eerste 5 foto's wijzen erop dat dit bedrijf, naast de twee hoofdteelten een ruime diversiteit aan groenten teelt.
De uitleg bij de werktuigen was klaar en duidelijk en waar het kon werd het gedemonstreerd. Dit hier is het duidelijkste voorbeeld.
De koepels verwijzen naar de teelt van aardbeien. De sporen van tractorbanden verwijzen naar het inschakelen van een loonwerker die over een heel speciaal werktuig beschikt om de grond los te maken tot op 30 cm zodat er niet meer dient geploegd te worden.
Deze rooimachine voor witloofwortels verwijst ernaar dat hier niet enkel witloof wordt ingekuild maar dat het op dit bedrijf de hele cyclus doorloopt van zaai tot oogst.
'De Levende Aarde' houdt een Opendeurdag op 5 juni 2011 en dat vanaf 13 u. Rondleidingen 'aardbeien' en 'Kinderanimatie' voor alle duidelijkheid: Breeweg 22 8020 Hertsberge
De bedrijfswinkel is open: Ma. woe. vr en zaterdag van 8 tot 12u Woensdag van 16 tot 18u
Gedurende de rondleiding stond ik verbaasd hoeveel werktuigen er hier gebruikt worden voor grondbewerking en onkruidvrij houden.
Bij ieder werktuig kregen we de uitleg van de werking enz.
Onkruidbrander. Eigen gemaakt werktuig.
Voor het effenen van bedjes.
Vernuftig werktuig om te wieden tot tegen de planten. Het bestaat uit draaiende schijven met rubberen vingers op. Hoe vlugger je kan rijden hoe beter het onkruid verwijderd wordt.
Om tussen de rijen te wieden.
De juiste toepassing van dit werktuig ben ik vergeten. Als je foto's neemt kan je dat voor hebben. Ook van dit hier ben ik vergeten waarvoor het diende en hoe het werkte.
Hier heb je dan een wiedmachine die zelfstandig beweegt op batterijen. De machine wiedt niet maar de personen die erop plaats nemen.
De Levende Aarde -4 binnenteelten en compostwinning
Bij de rondleiding kwamen we ook in de serre en de koepels waar diverse vroege teelten worden gekweekt. Ik toon er een deeltje van. Daarnaast is de ruime compostwinning uit houtsnippers.
De klassieke kropsalade.
Het jaar rond, peterselie.
Spinazie.
Aardappelen en nieuwe peterselie.
Pijpajuin, geteeld op het uiteinde van een aardbeitunnel.
Venkel en peterselie, ook op het uiteinde van een aardbeitunnel.
Hier een zicht op de compostwinning met de machine om compost te keren. Er zijn 3 zulke compostbermen uitgevoerd voor de nieuwe teelten van dit seizoen.
Een restje nog te ziften rijpe compost .
Wat er overblijft na het ziften dat zoals bijna alles op dit bedrijf ook machinaal gebeurd. Deze compostwinning uit houtsnippers is een zeer belangrijk deel van het bedrijf. Veel van de uitleg is mij ontgaan omdat ik mij concentreerde op het nemen van foto's zodat jullie een totaal beeld krijgen van wat er allemaal komt kijken bij het runnen van een biologische tuinbouwbedrijf van een zekere omvang.
Vandaag bezichtigen we de velden van het bio-bedrijf dat een oppervlakte bewerkt van 6 hectaren. Het grootste gedeelde ligt in één blok rond de gebouwen. Een deel situeert zich aan de overkant van het straatje.
Hier krijgen we uitleg over de groenbemesting. De inzet toont de keuze voor voederwikke tussen gerst.
Dit veld is pas beplant met aardappelen.
Onder dit vlies staan bloemkolen.
Wie kent er dit onkruid? Misleidende vraag natuurlijk. Wat is in feite een onkruid? Dat is een kruid dat niet op de, voor de mensen, gewenste plaatst staat. Dit kruid stond tussen de bloemkolen en zo dik als het haar op een hond. Het is niets anders dan uitgezaaid witloof.
Helemaal op een eind van de velden staat nog een partijtje prei dat nu wel vlug zal worden geoogst. Ernaast zijn een deel van de goed opgekomen aardappelen afgedekt met gaatjesplastiek en een deel met vlies (acryldoek).
Op de terugweg vraag ik aan Nico wat hij doet aan al die brandnetels langs de berm? Zijn antwoord is 100% bio. Ik doe er niets aan want die groeien niet op bewerkte grond. Daarbij, voegt hij er aan toe, in de zomer zitten ze vol nuttige insecten.
Wij keren terug naar de kant van de straat waar de gebouwen staan. We zien een vel gaatjesplastiek, gespannen over een 7 tal bermpjes. Daar komen wortelen heel regelmatig boven. Deze plastiek is fel gespannen en drukt vooral op de twee buitenste ophogingen. Daar lijden de wortels er wel een beetje onder.
Zo komen we aan een uiteinde van de koepels en krijgen we een gedacht van de diversiteit van teelten dat er hier wordt gekweekt. Ik som later nog wel alle door Nico geteelde soorten op.
Op een bepaalde plaats kiekte ik deze verloren gelopen tulp die haar gang mag gaan in het gras en naast de netels. Ook dat is het bio-respect voor de natuur. Dit mooie exemplaar schenk ik dan ook heel symbolisch en digitaal aan alle vrouwelijke bezoekers van deze blog die nooit eens iets krijgen, gezegd met een bloemetje. Geniet ervan..dames.
Dit is het hoofdgebouw van het bedrijf. Er is een grote poort en een groene gewone duur. Achter die deur bevindt zich de bedrijfswinkel. Daar kan je tweede keus producten voor een prijsje vinden. Deze producten gaan niet mee naar de markten.
Binnen de grote poort is een plaats voor materiaal maar vooral een ruimte om het tweede hoofdproduct van het bedrijft te telen in de tweede fase: Het witloof.
Deze ruimte is normaal gezien totaal duister. Het witloof is nog eens afgedekt met een zwart zeil. Er is nog witloof te verkrijgen tot ongeveer einde mei.
Een klein accentje kleur, fleurt het totale bedrijf op.
Er staat daar ook een klein bakje met vetplantjes. Het geeft niet zoveel kleur, kan alle weer aan maar heeft toch een apart positief effect.
De omgeving is 100% landelijk. Een weide van de buren met schapen.
In een nabije weide grazen of herkauwen een groepje koeien.
Het gros van de zes hectaren waar groenten verbouwd worden ligt rond het bedrijf.
Aan de ingang van de bedrijfswinkel hangt een spreuk.
Met een groep van 10 bezochten we het bio-bedrijfDe Levende Aarde te Hetsberge.De eigenaar had gevraagd om de groep beperkt te houden. Enkel de mensen die de tuinclub bezoeken en in de adressenlijst ervan opgenomen zijn, waren uitgenodigd.Het bedrijf is gespecialiseerd in Aardbeien en witloof maar iedereen van ons was verbaasd van de diversiteit aan groenten die er geteeld worden. Ik splits deze reportage op in diverse delen. Vandaag gaat het enkel om de aardbeienteelt.
Dit zijn alle nodige gegevens van het bedrijf en dat je er niet mag parkeren langs de relatief smalle toegangweg.Op het bedrijf is er voldoende plaats voor een normale toeloop.
Zicht binnenin een koepel die elke nacht beneden de 9°C aan beide zijden wordt afgesloten.
Het bestuiven van de bloemen gebeurt met hommels en hier zie je zo'n hommelkast.
We konden even een kijkje nemen aan de binnenkant van zo'n kast.
Het bevloeien van de planten gebeurt ondergronds met een systeem van plastiekbuizen voorzien van gaatjes.
De planten staan er weelderig bij met per plant een gespreide bloei.
Naast de 4 x 2 koepels staan er ook nog eens 4 dubbele rijen aardbeien buiten, over de totale lengte van het veld. Hier krijg je een beter zicht op de grootte van de aardbeienteelt in dit bedrijf. De lengte van de rijen maakt indruk.
Dan rest mij voor vandaag nog enkel Nico, de jonge dynamische leider van het bedrijf, aan jullie voor te stellen. Hij gaf ons een rondleiding van ruim 2 u met een grondige en deskundige uitleg.
De kleinzoon van 3jaar was op bezoek en dat is een voltijdse bezigheid.Daarom heb ik er de riem voor enkele dagen afgelegd.
De broccoliplanten stonden reeds een tijdje te wachten om geplant te worden. Ik volgde mijn gewone gang van het planten met de nodige voorbereidingen. Voortje maken,goed begieten met in totaal 4 gieters van 12 liter, laten intrekken. De steunlat plaatsen voor het tuingaas, planten, nog eens plant per plant aangieten en van de grasbeurt profiteren om direct te mulchen.
Eerst ziet dat er uit als een slagveld maar na enkele dagen droogt het gras wat op en komen de kolen helemaal tot hun recht. Het direct mulchen is belangrijk om het vocht dat ik aan de grond toediende daar te houden.
Het gaas heb ik meteen geplaatst omdat er behoorlijk hoge temperaturen voorspeld zijn. Je weet maar nooit hé en dat is dan ook achter de rug. Omdat er gaas gebruikt wordt heb ik geen koolkragen gelegd.
In mijn mailbox stak er een bericht van een niet velt-lid. met fotos en de vraag is dit goed? Ik nam contact met haar op en vroeg hoe zij aan al die lepeltjes kwam.Ze antwoordde mij dat ze dagmoeder is en die lepeltjes gebruikt voor de kinderen en na enkele keren te hebben afgewassen enkele een andere bestemming geeft. Ik vroeg toestemming om dit schitterend idee te plaatsen.
Natuurlijk vind ik dit een schitterend idee en een mooi voorbeeld van hergebruik. De plantjes hier hebben te lang te warm gestaan waardoor ze fileren. Wij moeten er naar streven om stevige kloeke plantjes te bekomen.
Bij Oost-Indische kers kan dat fileren geen kwaad. Die moet je ook maar één keer zaaien. Eens dat je die in volle grond hebt geplaatst zaaien die ter plaatse uit. Ik zaai boven verwarming maar van zodra ze gekiemd zijn plaats ik die in de veranda die vorstvrij is. Zie ik dat het daar te warm wordt overdag dan verhuis ik ze naar de serre en hebben ze het ook daar te warm dan breng ik ze op het rek buiten en bij aangekondigde nachtvorst haal ik ze in de serre en plaats een isomobak er boven.
Er zijn routine werkjes en er zijn wonderen van de natuur.
Hier zie je dat de kiemkracht en vlugheid van het kiemen per soort anders tot stand komt volgens de geaardheid van de soort. Zo kiemt gele ui veel rapper dan de rode. Om beurten staat een rode en een gele.
De spinazie is schitterend gekiemd en staat behoorlijk regelmatig. Omdat het bijzonder droog is in de bovenlaag gaf ik ze een gietbeurt.
De geïmproviseerde bak voor de veldsalade wordt opgedoekt.
De balken worden opgeborgen tot volgende winter.
Zo tussendoor gebeurt, in de blakende zon, de wekelijkse maaibeurt. Het gras groeit onregelmatig alsof het hier vol koeienvlaaien ligt.
Het geheel van de tuin is verzorgd.Na gisteren de moestuin werp ik vandaag mijn blikken op de siertuin. Ik zal het doen in de vorm van een rondleiding zonder gids.Geniet, samen met mij.
De volgende keer stuur ik eerst de foto's door naar Wilfried, zodat hij de juiste commentaar kan geven. Toch denk ik dat heel veel mensen de verschillende planten de juist naam kunnen geven. Dit is nog eens een tuin om van te snoepen.
Het was veel te lang geleden dat ik Wilfried en Arlet nog eens bezocht maar ik wilde iets aanbieden en zo kwam ik er plots toch nog eens.
Een globaal zicht op de tuin. De moestuin bevind zich rechts tussen de twee volgende haagjes in.
De aankoop van zo'n prachtige serre sinds ik daar voor de laatste keer was is natuurlijk een proficiat waard. De aanwezigheid van een elektrisch verwarmingssysteem laat toe ook vorstgevoelige planten te overwinteren.
Dit komt ook ten goede aan de salade en de zelf gezaaide groenten.
De verandering van de moestuin had ik ook nog niet gezien. Die is nu veel ruimer geworden.
Ajuin en sjalot onder gaas.
Onder hetzelfde gaas zijn ook wortelen gezaaid.
Centraal in die moestuin is een verhoogd bed gemaakt voor kruiden.
De spinazie groeit gretig.
Hier is men blijkbaar erg gesteld op eigen geteelde aardbeien die onkruidvrij worden gehouden door een gronddoek voorzien van groeigaten voor de aardbeiplanten.
De gewoonte om met Pasen onze eerste zelf gekweekte salade te eten is dit jaar, met een late Pasen, niet zo moeilijk om te na te komen.
We eten reeds enkele dagen van de salade uit de serre.
De tweede lichting, in de miniserre, komt vlug achterna. De derde lichting, onder de koepels, is een gemengde salade.
Voor vorige nacht had ik de koepels eventjes er af gelaten zodat ze van de malse regen kon genieten.
Deze morgen heb ik nog wat bij gegoten en dan de koepels terug geplaatst. Op de achtergrond zie je hoe de gele peper goed is gekiemd op het perceeltje waar daarna de bonen worden geplant.
Het werd hoog tijd om de doornloze bramen te snoeien.
Ik heb het aantal struiken met de helft verminderd. Het waren ook de mindere soorten die dan nog in de schaduw stonden van de zieke appelboom. Vóór de snoei zag het er zo uit. Je kan duidelijk droge oude ranken opmerken.
Na de snoei ziet het er luchtiger en netjes op één rij uit. De hoop op meer regen heb ik opgeborgen en de gieters staan klaar om de bodem voldoende vochtig te houden zodat alles wat gezaaid is, kan kiemen.
We waren een dagje in Mechelen en maakten van de gelegenheid gebruik om de groenbeurs van Hombeek te bezoeken.
Om deze plantenbeurs te situeren ging ik eens kijken op het net.Tot nu toe gebeurde dit steeds op de laatste zondag van april maar dit jaar werd het verschoven naar de eerste zondag.
een dagje om eens lekker op ontdekkingstocht te gaan in de grootste tuin van Belgie en daarmee uw eigen droomtuin te verfraaien.
We zagen er heel veel kleur, heel wat bezoekers en het weer dat al met al nog meeviel. In de voormiddag zijn we samen eens rond gegaan en in de namiddag onder een hoopgevende zon trok ik er nog eens naartoe om te kopen.
Mijn aandacht en interesse was gevallen op de stand van een goed onderlegde wat oudere heer, bijgestaan door een stille dochter.Vader prees zijn waar aan met kennis van zaken en nog wel bespraakt ook maar echt zonder veel franjes...eerlijk en oprecht. Zo voelde het aan.
Mijn oog viel vooral op dit karton en wat mij beviel was niet 'het beste koopje van de markt' maar wel 'een oude soort van vleesprincessen, 30cm lang'.
Toen ik de naam vroeg wist hij die niet eens. Heel typisch voor die oude rassen. Het enige label dat vele van die oude soorten hebben is meestal 'oud ras'.
Deze soort zal ik eens uitproberen en ik heb er vertrouwen in. Ik zal jullie later wel het resultaat meedelen. Maar die boon krijgt van mij toch nog een naam: 'De Hombeekboon(oud ras)'
Als toemaatje kreeg ik nog een gulle greep zonnebloempitten mee, zonder verpakking, zo van hand tot hand. Echt zoals in 'de ouden tijd' en ik voelde mij er thuis.
Er was ook een groot aanbod van kant en klare plantbare groenteplantjes...maar allemaal veel te vroeg om nu reeds in volle grond te planten.
Het kruidenaanbod was ook zeer belangrijk en de prijzen konden er ook mee door.
Er was heel wat volk op de been. Er werd druk verkocht en op sommige plaatsen van de markt was er bijna geen doorkomen aan.
De vijver wordt tot boven toe gevuld en krijgt een kuisbeurt.
De vissen komen naar boven.
De dotterbloem, daar geniet ik elk jaar ten volle van. Het water is nog niet helemaal zuiver maar er is nog niet gekalkt geweest. Daarvoor is er wat regenweer nodig.
Elk jaar moet ik de ladder op om de 6 dakgoten na te zien en indien nodig, te reinigen. Wat stel ik nu vast? Dat hun helling bij allemaal verkeerd ligt. Daardoor heb je aan de afvoerbuis geen bezinksel maar aan het andere uiteinde des te meer.
Dit is een werkje dat ik nog al eens durf uit te stellen. Ik heb namelijk geen ladderbenen meer. Nu er regen voorspeld was ben ik in gang geschoten. Een hele voormiddag was ik er zoet mee. Toen ik de ladder opborg begonnen de eerste druppels te vallen, gouden regendruppels. Vandaag wordt een regendag en komen een paar warme dagen aan. Voorlopig kan ik de gieter opbergen. De timing van de zaai klopt dus goed.
De grote of kleine miseries van het zomeruur zijn weer in het land.Omdat ik toch steeds heel vroeg op sta, heb ik een grote marge. In de vroege morgen begin ik meestal met eens flink dauw te trappen ondersteunt door de zang van de vogels. Op de tuinclub bij Addi, om 10u in de morgen, hier in Stalhille, was er duidelijk wat minder aanwezigheid maar diegenen die er warenbleken goed wakker te zijn.
De lente is te zien in de vijver. De dotterbloem bereidt zijn bloei.
De late 'helleborus' toont zich van zijn mooiste kant.
De Paaslelie is nu in volle bloei.
Bij onze namiddagwandeling in de duinenbossen in De Haan nam ik maar één foto, van de enige struik die wij zagen, waar de blaadjes reeds ontluiken.
Er was zaterdag weinig ruimte in mijn agenda om in de tuin te werken.Dan moet je er heel vroeg aan beginnen.
Vrijdag had ik, na de rij rode ajuin, nog twee rijen geplant waarvan de eerste rode en gele ajuin gemengd en de tweede enkel gele ajuin.
Na de ui kwamen de sjalotten aan beurt die ik in de wisselteelt plaats. De plantvoortjes werden gekapt en gegoten en de plankjes werden gelegd. Het gaat hier om de soort sjalot 'red sun'
De sjalotten worden in de vochtige bodem geduwd. Er is ook een zaaivoortje gemaakt om een rij prei te zaaien op wachtbed.
De knollen worden deels met grond bedekt en het preizaad wordt onder geharkt.
Boven de sjalotten wordt een vogelnet gelegd tot die genoeg vast zijn gegroeid zodat de merels ze er niet meer kunnen uitrukken als ze op zoek zijn naar wormen.De pas gezaaide prei wordt nog eens extra begoten. Dat is een algemene regel. Als je zaait in volle grond moet de bodem vochtig blijven tot na het kiemen. Dan halen de jonge plantjes het vocht zelfstandig uit de bodem. De gezaaide soort betreft prei electra van Vilmorin met als bijschrift 'Snelle groei' Dit is een soort die ik tot nu toe nog niet zaaide.
Ecologie leertons inzicht te krijgen in de levende wezens en hun natuurlijke samenhang onderling en met hun omgeving.Vergeten we niet dat wij in de cirkel van de levende wezens zitten en niet er buiten.
Welkom bij de TUINCLUB Velt Jabbeke. We hopen dat u veel plezier zal beleven aan deze groep !
De broccoliplanten stonden reeds een tijdje te wachten om geplant te worden. Ik volgde mijn gewone gang van het planten met de nodige voorbereidingen. Voortje maken,goed begieten met in totaal 4 gieters van 12 liter, laten intrekken. De steunlat plaatsen voor het tuingaas, planten, nog eens plant per plant aangieten en van de grasbeurt profiteren om direct te mulchen. 
Natuurlijk vind ik dit een schitterend idee en een mooi voorbeeld van hergebruik. De plantjes hier hebben te lang te warm gestaan waardoor ze fileren. Wij moeten er naar streven om stevige kloeke plantjes te bekomen. 
Hier zie je dat de kiemkracht en vlugheid van het kiemen per soort anders tot stand komt volgens de geaardheid van de soort. Zo kiemt gele ui veel rapper dan de rode. Om beurten staat een rode en een gele. 
Ik heb het aantal struiken met de helft verminderd. Het waren ook de mindere soorten die dan nog in de schaduw stonden van de zieke appelboom. Vóór de snoei zag het er zo uit. Je kan duidelijk droge oude ranken opmerken. 
Na de ui kwamen de sjalotten aan beurt die ik in de wisselteelt plaats. De plantvoortjes werden gekapt en gegoten en de plankjes werden gelegd. Het gaat hier om de soort sjalot 'red sun' 
