Als ik mijn fotoarchief open en lukraak er eentje uitpik, uit de lente- of zomermaanden, dan droom ik weg in herinneringen. Dan geniet ik tenvolle van mijn vruchtbaar geworden tuin door het toepassen van de biologische principes. Dan voel ik als het ware, bij deze foto hier, hoe de lekkere boontjes wegsmelten op mijn gehemelte. En potverdorie, het water komt waarempel opnieuw in mijn mond. De huidige realiteit is een rustende kille tuin waar je enkel nog komt om er een wintergroente te oogsten.
26-12-2007 om 08:18
geschreven door tuinblog d
|