The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
23-09-2022
The Pillars of Creation
The Pillars of Creation
Image credit: NASA, ESA, Hubble, HLA.
These towering tendrils of cosmic dust and gas sit at the heart of M16, or the Eagle Nebula. The aptly named Pillars of Creation, featured in this stunning Hubble image, are part of an active star-forming region within the nebula and hide newborn stars in their wispy columns.
Although this is not Hubble’s first image of this iconic feature of the Eagle Nebula, it is the most detailed. The blue colors in the image represent oxygen, red is sulfur, and green represents both nitrogen and hydrogen. The pillars are bathed in the scorching ultraviolet light from a cluster of young stars located just outside the frame. The winds from these stars are slowly eroding the towers of gas and dust.
Stretching roughly 4 to 5 light-years, the Pillars of Creation are a fascinating but relatively small feature of the entire Eagle Nebula, which spans 70 by 55 light-years. The nebula, discovered in 1745 by the Swiss astronomer Jean-Philippe Loys de Chéseaux, is located 7,000 light-years from Earth in the constellation Serpens. With an apparent magnitude of 6, the Eagle Nebula can be spotted through a small telescope and is best viewed during July. A large telescope and optimal viewing conditions are necessary to resolve the Pillars of Creation.
Credits: NASA, ESA and the Hubble Heritage Team (STScI/AURA)
What happened to the Astronaut who was lost in space for 311 days?
What happened to the Astronaut who was lost in space for 311 days?
Sergei Krikalyov; born 27 August 1958) is a Russian mechanical engineer and former cosmonaut. As a prominent rocket scientist, he is a veteran of six space flights and ranks third to Gennady Padalka and Yuri Malenchenko for the most time spent in space: a total of 803 days, 9 hours, and 39 minutes.
Krikalev was stranded on board the Mir station during the dissolution of the Soviet Union on December 26, 1991. As the country that had sent him into space no longer existed and his return was delayed.
As a result he stayed in space for 311 consecutive days, twice as long as the mission had originally called for, before he could return to Earth again.
Because Krikalev spent so much time in space away from Earth’s center of gravity, time dilation (or the slowing down of clocks) caused him to be 0.02 seconds older than other people born at the same time as him.
Siberia is huge, making up 77% of Russia, but it’s only 23% populated.
In these places completely uninhabited, strange things have been discovered, and many mysterious and unexplained things have happened, like the Tunguska Event.
But scientists discovered something astonishing not long ago; a prehistoric virus that’s been sleeping beneath the ice for millions of years, and even stranger; massive craters are now mysteriously appearing across the frozen Siberian tundra.
What have scientists’ found, and should we be worried about these new discoveries?
The human brain is one of nature's most complex structures, and scientists are still a long way from understanding its mechanics.
But a new study has come one step closer to unlocking its secrets by unravelling its immense complexity.
The research has revealed that the mind is home to shapes and structures that have as many as 11 dimensions.
And understanding these structures could help us to reveal exactly how memories are formed.
Scroll down for video
New research has revealed that the mind is home to shapes and structures that have as many as 11 dimensions
(stock image)
HOW DO THE STRUCTURES FORM?
The human brain is a 'multi-dimensional' universe full of complicated geometric shapes, scientists have discovered.
The complex geometric shapes form when a group of brain cells - known as neurons - merge to make what scientists call a 'clique'.
Every neuron connects to its neighbour in a specific way to form an object with complex interconnections.
The more neurons that join in with the 'clique', the more 'dimensions' the object has.
Shapes that are three-dimensional have height, width and depth, like any object in the real world.
The objects don't exist in more than three dimensions in the real world, but the mathematics used to describe them can have five, six, seven or even 11 dimensions.
The research used in-depth computer modelling to understand how brain cells organise themselves to carry out complex tasks.
'We found a world that we had never imagined,' said neuroscientist Henry Markram, director of Blue Brain Project in Lausanne, Switzerland.
'There are tens of millions of these objects even in a small speck of the brain, up through seven dimensions.
'In some networks, we even found structures with up to eleven dimensions.'
The complex geometric shapes form when a group of brain cells - known as neurons - merge to make what scientists call a 'clique'.
Every neuron connects to its neighbour in a specific way to form an object with complex interconnections.
The more neurons that join in with the 'clique', the more 'dimensions' are added to the object.
Shapes that are three-dimensional have height, width and depth, like any object in the real world.
The objects discovered in this study don't exist in more than three dimensions in the real world, but the mathematics used to describe them can have five, six, seven or even 11 dimensions.
'Outside of physics, high-dimensional spaces are frequently used to describe complex data structures or conditions of systems, for instance, the state of a dynamical system in state space,' Professor Cees van Leeuwen, from KU Leuven, Belgium, told Wired.
'The space is simply the union of all the degrees of freedom the system has, and its state describes the values these degrees of freedom are actually assuming.'
The researchers used a type of maths called algebraic topology to model the whereabouts of these structures inside a virtual brain created using software. To test their model, the researchers then carried out experiments on real brain tissue
ARE MEMORIES FORMED IN THESE STRUCTURES?
The big question the researchers are asking now is whether the intricacy of tasks we can perform depends on the complexity of the multi-dimensional 'sandcastles' the brain can build.
Neuroscience has also been struggling to find where the brain stores its memories.
'They may be 'hiding' in high-dimensional cavities,' Professor Markram said.
The researchers used a type of maths called algebraic topology to model the whereabouts of these structures inside a virtual brain created using software.
To test their model, the researchers then carried out experiments on real brain tissue.
They found that the virtual brain could be stimulated to form structures with progressively higher dimensions.
In between these structures were multi-faceted cavities.
'The appearance of high-dimensional cavities when the brain is processing information means that the neurons in the network react to stimuli in an extremely organised manner,' said Ran Levi from Aberdeen University.
'It is as if the brain reacts to a stimulus by building then razing a tower of multi-dimensional blocks, starting with rods (1D), then planks (2D), then cubes (3D), and then more complex geometries with 4D, 5D, etc.
'The progression of activity through the brain resembles a multi-dimensional sandcastle that materializes out of the sand and then disintegrates.'
The big question the researchers are asking now is whether the intricacy of tasks we can perform depends on the complexity of the multi-dimensional 'sandcastles' the brain can build.
Neuroscience has also been struggling to find where the brain stores its memories.
'They may be 'hiding' in high-dimensional cavities,' Professor Markram said.
Scientists: The Human Brain Has Odd Similarities to the Entire Universe
Scientists: The Human Brain Has Odd Similarities to the Entire Univers
An astrophysicist and a neurosurgeon walked into a room.
It may sound like the start of a horrible joke, but what a group of Italian academics came up with is a truly galaxy brain take: the structures of the observable universe, they claim, are startlingly similar to the neural networks of the human brain.
In a recent research published in the journal Frontiers in Physics, University of Bologna astronomer Franco Vazza and University of Verona neurosurgeon Alberto Feletti reveal the unexpected similarities between the cosmic network of galaxies and the complex web of neurons in the human brain. According to the researchers, despite being nearly 27 orders of magnitude distant in scale, the human brain and the makeup of the cosmic web exhibit similar levels of complexity and self-organization.
The brain contains an estimated 69 billion neurons, while the observable universe is composed of at least 100 billion galaxies, strung together loosely like a web. Both actual galaxies and neurons only account for about 30 percent of the total masses of the universe and brain, respectively. And both galaxies and neurons arrange themselves like beads on long strings or filaments.
In the case of galaxies, the remaining 70 percent of mass is dark energy. The equivalent in the human brain, the duo said: water.
“We calculated the spectral density of both systems,” Vazza said in a statement about the work. “This is a technique often employed in cosmology for studying the spatial distribution of galaxies.”
“Our analysis showed that the distribution of the fluctuation within the cerebellum neuronal network on a scale from 1 micrometer to 0.1 millimeters follows the same progression of the distribution of matter in the cosmic web,” he added,“but, of course, on a larger scale that goes from 5 million to 500 million light-years.”
The clustering and number of connections emanating from each node also were oddly similar.
“Once again, structural parameters have identified unexpected agreement levels,” Feletti said in the statement. “Probably, the connectivity within the two networks evolves following similar physical principles, despite the striking and obvious difference between the physical powers regulating galaxies and neurons.”
The team is hoping that their preliminary study could lead to new analysis techniques in both cosmology and neurosurgery, allowing scientists to better understand how these structures have evolved over time.
READ MORE:
Does the human brain resemble the Universe?[University of Bologna]
The true story behind Carl Sagan’s cult classic, Contact
The true story behind Carl Sagan’s cult classic, Contact
Jill Tarter is Director of the Center for SETI Research at the SETI Institute in Mountain View, California. She served as Project Scientist for NASA’s SETI program, the High Resolution Microwave Survey, and has conducted numerous observational programs at radio observatories worldwide. Since the termination of funding for NASA’s SETI program in 1993, she has served in a leadership role to secure private funding to continue the exploratory science. Her astronomical work was illustrated in Carl Sagan’s 1985 novel “Contact.” The character largely based on Tarter, “Ellie Arroway,” was portrayed by Jodie Foster in the 1997 film version of “Contact.”
Elizabeth April | Astral Projection, Alien Abduction, Hybrid Species, Reincarnation
Elizabeth April | Astral Projection, Alien Abduction, Hybrid Species, Reincarnation
Elizabeth is a past life regression. She is an author, a truth seeker, and a clairvoyant. Elizabeth explains how she channels and communicates with the Galactic Federation in another dimension. She speaks to the federation about our planet, interaction with entities. It all goes back to her dad giving her a past life regression, which lead to her heightened awareness, clairvoyance, and even being abducted by aliens. Elizabeth tells us of her astro projecting journeys. Her communication with many different types of aliens. She explain how the aliens have taught her about human origins, and how Earth is headed for a new vibration.
Historical photos taken by naval officers show what they encountered while exploring Antarctica
Historical photos taken by naval officers show what they encountered while exploring Antarctica
This Naval officers old historical photograph shows what they encountered while exploring Antarctica. Today, we take a look at this newly discovered historical photographs that shows what this Naval officer encountered while exploring Antarctica.
Some interesting photographs have appeared online, detailing that they were found inside an old lost book, and showed the adventures of Admiral Richard E. Byrd, an aviator who was described as displaying extraordinary gifts in organizing successful expeditions to Antarctica.
At the time he used his knowledge to navigate these hard to reach regions, on top of this he's known for discovering Mount Sidley.
The Most Incredible Crop Circle Designs of Great Britain... 2022 Documentary
The Most Incredible Crop Circle Designs of Great Britain... 2022 Documentary
2022 Documentary Crop Circle Reality - This phenomenon stretches far beyond the boundaries of England with over a thousand crop circles spanning the globe.
Although there have been some claimants to come forward to take responsibility for the creation of some crop circles, this documentary seeks out the most incredible crop circle designs and a possible E.T connection to their making. Realities that some may never have been exposed to before in regard to the UFO and crop circle phenomena.
Paranormal Caught On Camera: The UFO Whisperer! (Jim Martin scene)
Paranormal Caught On Camera: The UFO Whisperer! (Jim Martin scene)
Travel Channel’s Paranormal Caught on Camera aired my UFO footage! The episode is called “Haunted Texas Hotel and More”. (S5/E4) Special thanks to Travel and Paranormal Caught on Camera!
Hoe het voelt om dood te gaan zullen we pas echt weten als het zover is. Al krijgt de wetenschap wel steeds meer inzicht in wat er in de hersenen gebeurt rond het moment van overlijden. ‘We hebben de activiteit van het brein in het proces van doodgaan lang onderschat.’
Voor ons levende mensen is het een groot mysterie: hoe is het om dood te gaan? Maken we dat laatste moment bewust mee? Aanwijzingen druppelen binnen dat het antwoord op die laatste vraag misschien positief kan zijn. Het licht gaat niet meteen uit op het moment dat we onze laatste adem uitblazen.
Over die stelling wordt al eeuwenlang gespeculeerd. Sommige aannames en hypotheses zijn louter gestoeld op anekdotisch materiaal. In de tijd dat terdoodveroordeelden werden onthoofd met de guillotine beweerden sommige toeschouwers bijvoorbeeld dat ze de ogen nog zagen knipperen als het hoofd de grond al had geraakt.Maar er zijn ook wetenschappelijke bevindingen. Onderzoekers hebben al meerdere keren geobserveerd dat onze hersenen er niet gelijk mee ophouden wanneer ons hart tot stilstand komt. Ze blijken postmortaal zelfs nog urenlang actief te kunnen zijn. Het roept de vraag op: wat voor rol spelen de hersenen in het overlijdensproces? En wat kan dat betekenen voor onze beleving van doodgaan?
Samenwerkende neuronen
Het was eigenlijk puur toeval. In een ziekenhuis in Canada onderging een epilepsiepatiënt een behandeling voor zijn aanvallen. Op bepaalde momenten werd hij continu gemonitord. Artsen bevestigden dan elektrodes op zijn hoofd voor een eeg-meting, die de elektrische activiteit in het brein registreert. Net tijdens zo’n sessie overleed de patiënt. De eeg-meting was doorgegaan. De artsen hadden het bewuste moment waarop de patiënt stierf vastgelegd in hersenscans.
De metingen boden een zeldzaam inzicht in het patroon van hersenactiviteit vlak voor, tijdens en na het moment van overlijden. Wat de onderzoekers zagen? In de 30 seconden voor- en nadat het hart tot stilstand kwam, was er een plotselinge piek in een bepaald soort hersenactiviteit. Het ging om zogeheten gammagolven, schreven de onderzoekers in een paper, die eind februari is gepubliceerd.
Als neuronen in de hersenen samenwerken, doen ze dat gesynchroniseerd. Ze produceren zo samen hersengolven in een bepaalde frequentie. Die hersengolven kunnen we meten met een eeg. Op basis van frequentie (of golflengte) zijn ze op te delen in categorieën, van laag naar hoog: delta-, thèta-, alfa-, bèta- en gammagolven.
Je brein produceert deltagolven vooral wanneer je diep aan het slapen bent. Thètagolven zien we wanneer je slaapt maar niet heel diep, of wanneer je wakker en ontspannen bent. Bij alfagolven ben je kalm maar wel alert. Bètagolven komen voor wanneer je gefocuste activiteiten uitvoert, zoals logisch redeneren, maar ook bij motorische taken. Simpel gesteld: bij dingen waar je je hoofd bij moet houden.
‘Bewustzijn is een van de grote mysteries van de wetenschap. Dat kan je niet reduceren tot een gammagolfje’
En de gammagolven? Die zouden te zien zijn bij een sterke vorm van focus en alertheid. Wanneer je op het puntje van je stoel zit en naar een verhaal zit te luisteren dat zo interessant is dat je er opgewonden van raakt. In verschillende studies zagen onderzoekers dat gamma-activiteit betrokken is bij aandacht, leren, werkgeheugen en langetermijngeheugen.
Het is verleidelijk om te denken dat de piek in gammagolven bij de epilepsiepatiënt betekent dat hij vlak voor en na zijn ‘officiële’ dood een opflakkering van bewustzijn beleefde. De hoofdauteur van de studie, Ajmal Zemmar, speculeerde zelfs dat de piek erop kon wijzen dat zijn leven als het ware aan hem voorbijflitste. Dat een hele reeks aan herinneringen nog een laatste keer voorbijzoefde.
‘Je zou kunnen aannemen dat het moment van verhoogde hersenactiviteit gepaard gaat met een subjectieve ervaring van gedachtepercepties en emoties’, zegt neuroloog Steven Laureys (ULiège). ‘Maar goed, de man is overleden. We kunnen het niet meer navragen. Het is en blijft een hypothese.’
Veel van Zemmars collega’s uit de neurologie vinden de theorie nogal voorbarig. Ze wijzen erop dat het gaat om een meting bij een enkel individu – een 87-jarige man met een beschadigd brein, met bloedingen en zwellingen, die leed aan epileptische aanvallen. Het is bekend dat epilepsie ook de gamma-activiteit in de hersenen kan beïnvloeden. Op basis van deze casus zijn dus geen algemene aannames te maken.
‘Over de snelle gammagolven bestaat hoe dan ook nogal wat discussie’, vult Laureys aan. ‘Volgens sommige wetenschappers zijn ze een soort handtekening van bewuste processen. Maar zo eenvoudig lijkt het niet te zijn. Bewustzijn is een van de grote mysteries van de wetenschap. Dat kan je niet reduceren tot een gammagolfje.’
Laureys erkent wel dat de gammagolven een interessant onderzoeksonderwerp zijn. ‘Ze lijken iets belangrijks te doen voor ons bewustzijn. Dat maakt het fascinerend dat we ze zo vlak voor en na het moment van overlijden zien opkomen.’
Van alle hersengolven hebben gammagolven de hoogste frequentie. Ze zijn betrokken bij onder meer aandacht, leren en werkgeheugen
Ook bij ratten
Toch staat de casus van de Canadese epilepsiepatiënt niet geheel op zichzelf. Wetenschappers hadden al vaker gerapporteerd over pieken in de hersenactiviteit rond het moment van overlijden – bij mensen, maar ook bij dieren. Al werden zulke zogeheten end-of-life electrical surges (ELES) lang niet bij elk subject gemonitord. En het ging ook niet altijd om gammagolven. Soms registreerden de onderzoekers andere golven van een hoge frequentie.
In een studie uit 2017 aan het George Washington University Medical Center observeerden onderzoekers 35 patiënten tot na het moment dat ze hun laatste adem uitbliezen. Ze wilden bestuderen hoe universeel het verschijnsel van zulke pieken was.
Dat deden ze voor een deel met het oog op orgaandonatie. Want wat als zo’n piek in breinactiviteit onderdeel is van het overlijdensproces? Sommige artsen en wetenschappers vinden dat een patiënt in dat geval niet van zijn organen mag worden ontdaan voordat de piek optreedt. Anderen werpen tegen dat wachten de kwaliteit van de organen negatief kan beïnvloeden.
Onder de 35 patiënten waren er zeven die klinisch gezien als hersendood werden gecategoriseerd. Bij geen van deze patiënten was een piek in hersenactiviteit te zien rond het moment van overlijden. Van de 28 resterende patiënten waren er dertien bij wie de onderzoekers wel een piek zagen. Het ging om gesynchroniseerde hersenactiviteit in een hoge frequentie. De wetenschappers konden niet uitmaken of het ging om gammagolven.
‘Een mens is niet per se bewust of onbewust, dood of levend. Er lijkt ook een soort een overgangsfase te bestaan’
Dat een piek niet voorkwam bij hersendode patiënten ondersteunt volgens de onderzoekers het idee dat voor een piek in activiteit een zekere mate van hersencapaciteit vereist is. Ook de synchronisatie van de hersengolven zou erop wijzen dat de piek niet zomaar een soort laatste stuiptrekking van het brein is, waarbij alle aanwezige energie nog een laatste keer losgelaten moet worden. Die theorie werd al meermaals door wetenschappers geopperd. Waarschijnlijk is het geavanceerder dan dat. De onderzoekers konden overigens niet verklaren waarom een piek bij een deel van de niet hersendode patiënten wel voorkwam en bij een ander deel niet.
In 2013 bekeek een team van Amerikaanse wetenschappers de hersenactiviteit van ratten rond het moment van overlijden. Bij negen proefdieren deden de onderzoekers een eeg-meting. Dertig seconden na het overlijden was een piek in hersenactiviteit te zien. De onderzoekers registreerden daarbij activiteit in de frequentie van gammagolven. Volgens de wetenschappers suggereren de data dat het ook hier niet gaat om een stuiptrekking. Daarvoor was de hersenactiviteit te zeer gesynchroniseerd.
In een andere Canadese studie werden vier patiënten bij hun levenseinde gemonitord. Onderzoekers maten de eeg-activiteit in de 30 minuten voor en 30 minuten na het moment dat ze van de apparatuur werden gehaald die hen kunstmatig in leven hield. Bij twee van de vier patiënten zagen de onderzoekers een piek in hersenactiviteit rond het moment van overlijden. Het waren hersengolven met een hoge frequentie, maar het waren niet gammagolven.
Flitsen van herinneringen en licht aan het einde van een tunnel
Een verschijnsel dat vaak is gerapporteerd maar vooralsnog een groot mysterie blijft: de bijna-doodervaring (zie ook Eos nr. 6, 2020). Er bestaat geen officiële definitie voor het fenomeen. Meestal wordt gerefereerd aan bepaalde visioenen die mensen ervaren wanneer ze op het randje van de dood balanceren. Flitsen van herinneringen uit het leven, of licht aan het einde van een tunnel. Vaak gaan die ervaringen gepaard met een soort euforisch gevoel.
De wetenschap is er nog niet over uit wat een bijna-doodervaring precies is – en of ze überhaupt bestaat. Een biologische verklaring is er in elk geval nog niet voor te vinden. ‘We kunnen niet stellen: een bijna-doodervaring komt door een tsunami aan endorfines, of heeft te maken met zuurstoftekort in de cellen. Het is niet te linken aan één hersengebied of één neurotransmitter’, zegt neuroloog Steven Laureys (ULiège). In een studie uit 2019 hebben Laureys en zijn collega’s wel aanwijzingen gevonden die kunnen wijzen op welke mechanismen en receptoren mogelijk betrokken zijn bij een bijna-doodervaring. In de studie tekenden ze de verhalen op van 625 bijna-doodervaringen. Met behulp van artificiële intelligentie vergeleken ze die met meer dan 1.500 verhalen van ervaringen met verschillende psychedelische drugs.
Hun conclusie was dat de ervaringen met de drug ketamine, een antagonist van de zogeheten NMDA-receptor in het brein, de meeste gelijkenis vertoonden met bijna-doodervaringen. Gevolgd door de plant Salvia divinorum, en een aantal psychedelische drugs die inwerken op een bepaalde serotonine-receptor, waaronder de drug DMT. De resultaten kunnen erop wijzen dat de receptoren en mechanismen betrokken bij bijna-doodervaringen dezelfde zijn als die bij de bovengenoemde middelen. Het zijn interessante hypotheses, zegt Laureys, maar voorlopig niks meer dan dat.
Voor een volgende studie is Laureys nog op zoek naar mensen die ooit een bijna-doodervaring hebben beleefd. Ervaringsdeskundigen kunnen zich aanmelden op nde@uliege.be.
Tussen dood en leven
In een studie uit 2021 hebben Laureys en zijn collega’s de hersenactiviteit gemeten in personen bij het overlijden. Ze wilden nagaan in hoeverre de inschatting van het bewustzijn van een patiënt overeenkomt met de data van monitors.
‘We vroegen zorgverleners en familieleden naar wat zij dachten dat het bewustzijnsniveau van een patiënt was, en wat de patiënt volgens hen zou ervaren’, zegt Laureys. ‘Hun antwoorden vergeleken we met wat we zagen op de hersenscans van de patiënt.’
‘In veel gevallen zagen we op de monitor meer reactiviteit dan de bevraagde individuen verwacht hadden. Als een verzorger of familielid aan het bed van een patiënt vaststelde dat die niet reageerde, dan viel op de monitor te zien dat het brein nog wel reageerde op signalen vanuit de omgeving. Er was nog elektrische activiteit – al was die wel afwijkend.’
Die bevindingen geven volgens Laureys aan dat we vaak onderschatten wat iemand in zo’n toestand bewust kan ervaren. ‘Bij patiënten die ontwaken uit de anesthesie of coma hoor je weleens dat ze nadien zeggen dat ze in die toestand van alles hebben opgepikt. Terwijl de zorgverleners overtuigd waren: die ervaart helemaal niks.’
In zijn studies zag Laureys geen pieken van gammagolven vlak voor en vlak na het overlijden van patiënten. Zijn metingen waren wel anders dan die in de bovenvermelde studies. Het waren langdurige eeg-metingen. Daarin zijn gammagolven moeilijk te onderscheiden van andere activiteiten, zoals van de spieren.
Is er dan werkelijk meer aan de hand met het brein van patiënten die buiten bewustzijn lijken? ‘Het is niet zo zwart-wit als we misschien denken. Een mens is niet per se bewust of onbewust, dood of levend. Er lijkt ook een soort overgangsfase te bestaan. Ik denk dat we de activiteit van het brein in het proces van doodgaan lang hebben onderschat.’
Op hersenscans van deze 87-jarige epilepsiepatiënt zijn bloeduitstortingen in de linkerhersenhelft te zien.
Activiteit op het kleinste niveau
Ook Jeffrey Loeb, neuroloog aan de University of Illinois (VS), is overtuigd dat we niet van het ene op het andere moment dood zijn. ‘Het lichaam heeft tijd nodig om te sterven.’ In zijn onderzoek van het afgelopen jaar zag hij hoe bepaalde hersencellen in de 24 uur na de dood actief blijven, en hoe ze zelfs toenemen in aantal.
Met de studie wilde hij nagaan wat voor verschillen je kan zien in genetische activiteit bij ‘vers’ hersenweefsel en hersenweefsel dat al een tijdje dood is. Loeb kreeg van een aantal epilepsiepatiënten toestemming om kleine stukjes hersenweefsel, die werden verwijderd als onderdeel van een operatie, te onderzoeken. Hij mat wat er gebeurde met de genetische activiteit, van de eerste seconde na de afname tot 24 uur daarna.
Loeb vond dat hersenweefsel niet zomaar stopt als het wordt afgesloten van de bloedtoevoer. In de samples zag hij in bepaalde genen nog activiteit – in ieder geval gedurende de eerste 24 uur na de afname. Bij sommige genen nam de activiteit zelfs toe, zag Loeb. Bepaalde hersencellen groeiden daardoor in aantal.
Wat voor genen waren dit? En wat betekent dat voor ons overlijdensproces? ‘Bij de genenset waarbij we activiteit maten, keken we naar verschillende types hersencellen. De activiteit voor de neuronen betrokken bij processen als leren en geheugen ging snel naar beneden. Maar de activiteit voor de zogeheten gliacellen ging juist omhoog’, zegt Loeb. Het ging om twee typen gliacellen: de astrocyten en de microglia.
De piek in activiteit zou niet zomaar een laatste stuiptrekking van het brein zijn, waarbij alle aanwezige energie nog een keer losgelaten wordt
Met de toegenomen genetische activiteit zagen Loeb en zijn collega’s ook het aantal van die gliacellen stijgen. ‘We checkten de genetische activiteit in de cellen, maar bekeken ook de celpopulaties in stukjes weefsel onder de microscoop. En we zagen dat de populaties van die twee types cellen heel snel begonnen te groeien.’ Een van de functies van astrocyten is om beschadigingen in het brein te repareren. De microglia hebben als taak om beschadigd weefsel op te ruimen.
Vandaar dat het eigenlijk helemaal niet zo verrassend is, volgens Loeb, dat die cellen na de dood vermeerderen. ‘De gliacellen hebben niet door dat het hele brein beschadigd is en dat het eigenlijk al een verloren zaak is. Ze blijven als een gek al het beschadigde weefsel opdweilen dat ze tegenkomen.’
Doodgaan is een complex biologisch proces, daarover zijn Laureys en Loeb het met elkaar eens. Het is niet iets dat van het ene op het andere moment gebeurd is. Ook in ons brein lijkt er rond het moment van overlijden nog heel wat te gebeuren. ‘De hersenen bestaan uit duizenden miljarden synapsen, in een soep van talloze neurotransmitters’, zegt Laureys. ‘Doodgaan in de hersenen staat gelijk aan een stortvloed van gebeurtenissen. Waarschijnlijk zullen we daar nooit helemaal vat op krijgen.’
60 UNSOLVED MYSTERIES THAT CANNOT BE EXPLAINED – PREMIERED 2022
60 unsolved mysteries that cannot be explained | compilation.Today, we take a look at 60 unsolved mysteries that cannot be explained.
There is nothing more tantalising to the human species than a good mystery. Thrillers in the forms of novels, movies, and even campfire tales are often consumed by the thousands by those who love the adrenaline rush of solving a mystery. However, some of the most pervasive mysteries are those that occur in real life, and these are the ones that are often most difficult to solve. So today, here at unexplained mysteries, we take a look at these 60 unsolved mysteries that cannot be explained.
In 1942, physicist Enrico Fermi and a team of workers built what they thought was the first nuclear reactor in a Chicago racket ball court. Unfortunately, nature had beaten them to the punch — by eons.
Truth be told, self-sustaining nuclear power reactor was invented in Africa, 2 billion years ago! It’s a 100-kilowatt nuclear plant that produced pulses of power every three hours for a period of about 150,000 years.
On June 2, 1972, a French nuclear fuel reprocessing plant discovered that 200 kg of uranium from a uranium mine in the Oklo region of Gabon Republic had been refined. Fearing that someone (or a secret organization) would build a nuclear bomb, the French Atomic Energy Commission immediately opened an investigation.
Finally, researchers and scientists from all over the world, after conducting detailed investigation, came to the conclusion that, six large nuclear reactors as old as 2 billion years old are located near Gabon’s uranium mine, and has been active for at least 150,000 years!
The advanced process self-sustaining fission
The ancient nuclear reactors use surface water and groundwater to modulate and reflect sequenced fission neutrons, its operation is much more advanced than that of modern nuclear reactors. Moreover, scientists found geological evidence that uranium in lens-shaped veins of uranium ore had undergone self-sustaining fission chain reactions, generating intense heat.
In this process, subatomic neutrons released by radioactive decay of uranium atoms induce decay of other uranium atoms, leading to a cascade of nuclear fission and substantial release of energy as heat. This is what modern nuclear reactors use to produce power.
Former head of the United States Atomic Energy Commission and Nobel laureate Dr. Glenn T. Seaborg points out: For uranium to continue to “burn”, all conditions must be completely free of bias. The water involved in the nuclear reaction must be very pure, a few parts per million of pollutants will create a “toxic” reaction that causes the reactor to stop working. Nowhere in the world is there such pure natural water.
In April 2018, two rock samples recovered during drilling campaigns in Oklo were donated to the Vienna Natural History Museum. The donation (and ceremony) was made possible with funding from nuclear fuel company Orano and France’s Alternative Energies and Atomic Energy Commission (CEA). The French Permanent Mission to the UN in Vienna supported the effort.
According to the International Atomic Energy Agency (IAEA), which helped monitor radioactivity levels and handling of those samples, the two samples emit a radiation of about 40 microsieverts per hour “if you stand 5 centimetres away from them, which roughly compares to the amount of cosmic radiation a passenger would receive on an eight-hour flight from Vienna to New York.”
The incredible hypotheses
The Oklo nuclear reactor in Gabon has been operating for 1500,00 years. How to produce water of such high purity has become another unsolved mystery. The rationality of the structural design of prehistoric nuclear reactors is absolutely baffling to experts.
Some scientists and theorists believe that the reactor is extremely advanced, suggesting that highly intelligent beings existed 2 billion years ago. While another hypothesis is that it was constructed by prehistoric human civilization (like described in the Silurian Hypothesis by NASA scientists) using techniques that were lost to subsequent humans.
However, most of the mainstream researchers believe that Oklo is the world’s only identified naturally occurring reactor which was created by accident. As scientists Norman Schwers and John A. Miller from Sandia National Laboratories explain in a 2017 paper, the concept of a naturally occurring reactor was originally documented in 1956 using reactor theory or the infinite multiplication constants.
Gods, Extraterrestrials and Religion: From Ancient Atlantis to Today via Michael Salla
Gods, Extraterrestrials and Religion: From Ancient Atlantis to Today via Michael Salla
Dr.Michael E. Salla, is a pioneer in the development of ‘Exopolitics’, the political study of the key actors, institutions and processes associated with extraterrestrial life.
Ancient records and religious texts describe multiple “Gods” (aka extraterrestrials) creating humanity in a series of genetic experiments and warring among themselves over who would be dominant in influencing Earth’s future. The world’s oldest known creation story, Sumer’s Enuma Elish, and other ancient texts introduce the different creator Gods and how they formed grand assemblies to resolve their differences over the destiny of humanity.
This new video is the official trailer/short film for the “World Religions and Extraterrestrial Contact” webinar to be held on August 13. In addition to the above issues, the trailer discusses the rise and fall of Atlantis in relation to creator Gods/extraterrestrials alarmed over humanity’s rapid technological development. Finally, this short film covers the return of the creator Gods (Elohim/Anunnaki) to our solar system and what this means for us today.
In recent decades, scientists have been studying near-death experiences (NDEs) in an attempt to gain insights into how death overcomes the brain.
Some people who have NDEs can later report, with accuracy, what was taking place around them, even though medical professionals considered them clinically dead or unconscious at the time.
While the exact mechanisms behind NDEs remain unclear, research suggests that we remain conscious for about two to 20 seconds after our breathing and heartbeat stop.
Time of death is considered when a person has gone into cardiac arrest, which is the cessation of the electrical impulse that drives the heartbeat. As a result, the heart locks up. This moment when the heart stops is considered by medical professionals to be the clearest indication that someone has died.
But what happens inside our mind during this process? Does death immediately overtake our subjective experience or does it slowly creep in?
Some scientists are beginning to think that NDEs are caused by reduced blood flow, coupled with abnormal electrical behavior inside the brain. So, the stereotypical tunnel of white light might derive from a surge in neural activity. Dr. Sam Parnia is the director of critical care and resuscitation research, at NYU Langone School of Medicine, in New York City. He and colleagues have investigated exactly how the brain dies.
In previous work, Dr. Parnia has conducted animal studies looking at the moments before and after death. He’s also investigated near-death experiences. “Many times, those who have had such experiences talk about floating around the room and being aware of the medical team working on their body,” Dr. Parnia toldLive Science. “They’ll describe watching doctors and nurses working and they’ll describe having awareness of full conversations, of visual things that were going on, that would otherwise not be known to them.”
Medical staff confirm this, he said. But how could people who were technically dead be cognizant of what’s happening around them? Even after our breathing and heartbeat stop, we remain conscious for about two to 20 seconds, Dr. Parnia says. That’s how long the cerebral cortex is thought to last without oxygen. This is the thinking and decision-making part of the brain. It’s also responsible for deciphering the information gathered from our senses.
According to Dr. Parnia, during this period, “You lose all your brain stem reflexes — your gag reflex, your pupil reflex, all that is gone.” Brain waves from the cerebral cortex soon become undetectable. Even so, it can take hours for our thinking organ to fully shut down.
Usually, when the heart stops beating, someone performs CPR (cardiopulmonary resuscitation). This will provide about 15% of the oxygen needed to perform normal brain function. “If you manage to restart the heart, which is what CPR attempts to do, you’ll gradually start to get the brain functioning again,” Dr. Parnia said. “The longer you’re doing CPR, those brain cell death pathways are still happening — they’re just happening at a slightly slower rate.”
Other research from Dr. Parnia and his colleagues examined the large numbers of Europeans and Americans who have experienced cardiac arrest and survived. “In the same way that a group of researchers might be studying the qualitative nature of the human experience of ‘love,'” he said, “we’re trying to understand the exact features that people experience when they go through death, because we understand that this is going to reflect the universal experience we’re all going to have when we die.”
One of the objectives is to observe how the brain acts and reacts during cardiac arrest, throughout both the processes of death and revival. How much oxygen exactly does it take to reboot the brain? How is the brain affected after revival? Learning where the lines are drawn might improve resuscitation techniques, which could save countless lives per year.
“At the same time, we also study the human mind and consciousness in the context of death,” Dr. Parnia said, “to understand whether consciousness becomes annihilated or whether it continues after you’ve died for some period of time — and how that relates to what’s happening inside the brain in real time.”
This article was originally published on Big Think in October 2017. It was updated in July 2022.
Mysterious metallic orb containing a secret code inside falls on Veracruz, Mexico
Mysterious metallic orb containing a secret code inside falls on Veracruz, Mexico
Luna, a prominent meteorologist, says that an unknown metallic orb with a secret code and maybe containing “valuable information inside” fell from the sky onto a tree in Veracruz, Mexico just before midnight Sunday night (July 31, 2022.- 23:50 pm.).
People who saw it falling from the sky said that the orb emitted a sound but there was no fire. (A CCTV footage shows the orb moving through the sky before falling down - See video below.)
Luna, who posted several pages on this event on his Facebook account, suggests that it appears to be made of a very hard plastic or an alloy of various metals and apparently it has an antenna.
Small holes are observed which are a kind of undecipherable codes, but no hole or slit through which it could be opened. This orb has a timing mechanism that, at a certain time, it will open on its own, showing the valuable information inside, Luna said.
It is reported that early morning (03.15 am.) this Monday August 1, 2022 (which is just 3 and a half hours after the impact) a highly trained team of the secretary of the Navy of Mexico and/or the secretary of National Defense arrived on the spot with specialized equipment, encapsulating the orb with all precaution measures and protocols and transported the orb to an unknown destination beyond the borders of Mexico.
Some people suggest that the orb is part of the Chinese rocket that fell to earth on July 30, 2022 but that seems impossible as the re-entry of the rocket was one day before the Mexico event as well as most of the rocket debris has fallen into the ocean close to Malaysia, even rocket debris have been found in Kalimantan, Indonesia and in Sarawak, Malaysia.
It is clear that something has fallen from the sky in Mexico that the authorities want to keep secret.
The public will never hear about this mysterious orb again.
The mysterious peeing tree of Taiwan 🇹🇼, video, breaking world news.
The mysterious peeing tree of Taiwan 🇹🇼, video, breaking world news.
I was at a BNB near the beach in Taiwan and two birds landed on my shoulders and stayed on me for 25 min, until I walked back to the BNB area and looked at the mysterious peeing tree. The birds seemed to like it and finally left landing on the tree. This tree got into Two TV News stations here in Taiwan so even they find it unique. On vacation....in Taiwan.
Baffled scientists discover 'perfectly aligned' holes punched into the ground 1.7 miles below the surface of the Atlantic Ocean that look like human-made excavations
Baffled scientists discover 'perfectly aligned' holes punched into the ground 1.7 miles below the surface of the Atlantic Ocean that look like human-made excavations
Explorers with the National Ocean and Atmospheric Administration found some unexplained holes on seabed 1.7 miles below the Atlantic Ocean's surface
'These holes have been previously reported from the region, but their origin remains a mystery' scientists said in a Facebook post asking users for help
Users said the holes could be from a mechanical rover, a crab, aliens or simply a natural result of sediment and water moving through the seabed
The Mid-Atlantic Range spans the north-south length of the Atlantic Ocean and stretches for 10,000 miles, making it the longest mountain range in the world
Scientists discovered some unexplained, mysterious holes in the seabed 1.7 miles below the surface of the Atlantic Ocean - and asked Facebook users to help them identify the unique indentations that form a straight line.
'Okay Facebookers, time to get out those scientist hats!' they wrote on the National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) Ocean Exploration Facebook page.
'On Saturday's #Okeanos dive, we observed several of these sublinear sets of holes in the sediment. These holes have been previously reported from the region, but their origin remains a mystery. While they look almost human made, the little piles of sediment around the holes make them seem like they were excavated by...something.'
Scroll down for video
'On Saturday's #Okeanos dive, we observed several of these sublinear sets of holes in the sediment. These holes have been previously reported from the region, but their origin remains a mystery,' NOAA scientists wrote on Facebook
The explorers are part of NOAA's Voyage to the Ridge 2022, a series of three ocean explorations that include mapping and a remotely-operated vehicle to gain a better understanding of deepwater areas around the Mid-Atlantic Ridge
'What's YOUR hypothesis?' they asked users, regarding the holes found near the Mid-Atlantic Ridge, prompting a very wide range of responses
The explorers are part of NOAA's Voyage to the Ridge 2022, a series of three ocean explorations that include mapping and a remotely-operated vehicle to gain a better understanding of deepwater areas around the Mid-Atlantic Ridge, Azores Plateau and Charlie-Gibbs Fracture Zone.
'What's YOUR hypothesis?' they asked users, regarding the holes found near the Mid-Atlantic Ridge.
Over 60 Facebook users commented and provided a range of different theories for what could have made the prominent, rather uniform-looking indentations in the ocean's floor.
'I wonder if some company may be conducting sea floor samples,' one user wrote. 'That might explain the straight lines and the spacing of the holes. Especially if you have seen others in the region. Only thing is, everything else around it doesn't seem like it's been disturbed.'
'I wonder if some company may be conducting sea floor samples,' one Facebook user wrote. 'That might explain the straight lines and the spacing of the holes.' Pictured above isa fogbow over the fantail of NOAA's Okeanos Explorer ship
Pictured above: Remotely operated vehicle Deep Discoverer traverses over the seafloor of the volcano explored during the fourth dive of the Voyage to the Ridge 2022 expedition
'Upwelling! Freshwater from a land source bubbling up? As if there's a rock under there allowing the flowing water to break through in that linear manner.' a second user commented.
Another used suggested, 'Some type of crab maybe'
A user shared a meme saying: I'm not saying it was the aliens...but it was the aliens'
One commenter offered a less supernatural explanation: 'This to me looks like the sediment is falling through, or water flowing up from a crack in a geological shelf or cave roof.
'I suspect either ancient coral or some sedimentary rock structure underneath has a void for which material is being washed out further away. I would start to see if there was any caves or deformation in the seabed.'
The Mid-Atlantic Range spans the north-south length of the Atlantic Ocean and stretches for 10,000 miles, making it the longest mountain range in the world and one of Earth's most impressive geological features.
Since most of it sits underwater, it remains largely unexplored.
It's also the site of frequent earthquakes and home to eye-catching hydrothermal vents that can form where magma provides heat as it rises to the seafloor.
The Mid-Atlantic Range spans the north-south length of the Atlantic Ocean and stretches for 10,000 miles, making it the longest mountain range in the world and one of Earth's most impressive geological features. Pictured above is NOAA's Okeanos Explorer ship
Pictured above is the anticipated track of Okeanos Explorer during the second Voyage to the Ridge 2022 expedition. This series of expeditions will provide high-resolution information about seafloor features and an opportunity to engage in exploration of this largely unknown area in real time
Despite being 2,540 meters below the surface, several weird holes on the ocean floor that appear to be human-made have been found by ocean scientists. The holes were found on dive number four of the second Voyage to the Ridge 2022 expedition of the National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA), which aims to collect information on uncharted deepwater areas of the Atlantic Ocean like the Mid-Atlantic Ridge. Some social media comments suggest the weird holes are made by aliens.
Photos demonstrate how the holes are positioned in a straight line and seem to be spaced equally apart.
The holes' other distinguishing feature is that they all seem to be surrounded by tiny piles of sediment, which suggests they had been dug.
The NOAA scientists were so perplexed that they turned to social media to see if any potential theories could be put forth by the public.
Social Media Responses
A Facebook user believes the gas leak was caused by a small surface crack. In jest, a different Facebook user claimed that it was a starfish performing cartwheels.
Another Facebook user speculated that the problem might have been caused by an alien craft or an underwater craft that was probably looking for something illegal under the sand.
In a news release, the NOAA stated that they received a variety of responses, including reports of aliens, an unidentified species of crab, gas rising from the seafloor, and more.
Not for the first time have holes like this been found. In July 2004, while diving near the Mid-Atlantic Ridge, they discovered a similar phenomenon at a depth of about 6,800 feet.
At that time, two marine biologists-Michael Vecchione from the US National Marine Fisheries Service together with Odd Aksel Bergstad from the Norwegian Institute of Marine Research-proposed the hypothesis that an organism living in the sediment or perhaps a larger animal's feeding organ was responsible for the holes. The holes were given the name "lebensspuren" by the two researchers.
In any case, it is still unclear where the holes came from. It serves as a reminder to the researchers of the fundamental gaps in our knowledge of mid-ocean ridge ecosystems.
Since May, the Voyage to the Ridge 2022 expedition has been operating. It is scheduled to end in September. Marine scientists utilize robotic vehicles capable of diving as deep as 6,000 meters (nearly 20,000 feet) as part of their research.
The water column, extinct polymetallic sulfide systems, fracture and rift zones, deep-sea coral and sponge habitats, and potential hydrothermal vents will all be explored during daily dives, according to NOAA.
The Mid-Atlantic Ridge is the world's longest mountain range, spanning the north to south length of the Atlantic Ocean for about 10,000 miles, but it is still largely unexplored. There are frequent earthquakes in the seismically active area. There are hydrothermal vents as well, which offer warm environments known to support a variety of organisms.
The Azores Plateau and the Charlie-Gibbs Fracture Zone are two additional study regions for the expedition, Newsweek reports.
A crop circle found in England over the weekend mysteriously transformed into a second design the following day. The unique case began on Sunday morning when a formation (seen above) featuring a flattened circle surrounding crops that had been shaped into a hexagon was discovered at a site known as Barbury Castle in the county of Wiltshire. As is so often the case, researchers quickly set about studying the design and offering their interpretations of what it might mean, with some noting that it appeared to be the method with which Archimedes approximated pi. However, it would seem that the creator of the crop formation wasn't quite finished as the design dramatically changed overnight.
When the sun rose on Monday morning, the formation (seen below) had taken on a whole new look with the hexagon of crops at the center of the circle having been transformed into 12 'blades' comprised of four triangles each. One is left to wonder if the extremely rare two-phase design was intentional on the part of its creator or if they were forced to abandon their work and came back later to finish it. Should the second scenario be the case, their determination is admirable, since returning to the proverbial scene of the crop crime is a rather risky gambit. That said, whether they were aliens from another world or humans with boards and rope, they somehow managed to complete the formation without anyone catching them.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
Why MATHS is the best way to speak to communicate with...
Stunning image captures the International Space Station as...
Could your car predict if you're about to have a heart...
Back to the Future fans rejoice! 1981 DeLorean car goes on...
(166).jpg)
![The Uranium-235 chain reaction that both leads to[-] a nuclear fission bomb, but also generates power inside a nuclear reactor, is powered by neutron absorption as its first step, resulting in the production of three additional free neutrons. E. SIEGEL, FASTFISSION / WIKIMEDIA COMMONS](https://mysteriesrunsolved.com/wp-content/uploads/2021/09/Nuclear-atomic-chain-reaction-Uranium-scaled.jpg)
(193).jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Greenland lost enough ice in just three days to cover the...
The great paradox: Drop in air pollution has INCREASED...
