The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
03-04-2020
Reeks superschattige spinnetjes ontdekt in Australië - HLN.be
Reeks superschattige spinnetjes ontdekt in Australië - HLN.be
Joseph SchuberEen Maratus noggerup toont zijn dansmoves.
DIERENSpinnen zijn nu niet meteen ’s werelds meest geliefde dieren, maar voor deze schattige gastjes maken we toch graag een uitzondering. Dit zijn pauwspinnetjes en in Australië werden er zopas maar liefst zeven nieuwe soorten van ontdekt.
De nieuwe soorten worden beschreven in het wetenschappelijk tijdschrift Zootaxa door Joseph Schubert, een 22-jarige pauwspinnenexpert van het Australische Museum Victoria. Hij was zelf ooit bang van spinnen en hield hen als huisdier om zijn fobie te overwinnen en is nu door de diertjes gefascineerd. “Ik zou pauwspinnen omschrijven als kleine, kleurrijke kittens”, vertelde hij aan de Australische zender ABC. “Ze hebben hun eigen persoonlijkheid en zijn bijzonder klein: ongeveer zo groot als een rijstkorrel.”
Pauwspinnen behoren tot de familie van de springspinnen en zijn gekend voor het erg flamboyante achterwerk van de mannetjes en voor hun charmante paringsdans. Ze leven enkel in Australië en hoewel ze giftig zijn, zijn deze spinnetjes compleet onschadelijk voor de mens: ze jagen op minuscule vliegjes en andere insecten.
Joseph SchuberMaratus laurenae
Schubert heeft tot nu toe al 12 van de 85 gekende soorten pauwspinnen beschreven, inclusief uitgebreide details over hun paringsdansen. Hij krijgt vaak staaltjes toegestuurd ter identificatie, maar verricht ook veldwerk. “Sommige van deze soorten werden ontdekt door amateurwetenschappers die de lokale soorten documenteren en me foto’s opstuurden: hun hulp is erg belangrijk voor dit soort onderzoek”, legt hij uit.
Schuberts favoriete pauwspin is de Maratus constellatus, die zijn naam dankt aan zijn kleurrijke buik die gelijkenissen vertoont met het schilderij De Sterrennacht van Vincent Van Gogh. “Het is zo een mooie soort”, aldus Schubert.
Joseph SchuberMaratus constellatus
Jurgen Otto werkt voor het Australische ministerie van Landbouw en is eveneens gefascineerd door pauwspinnen. Hij is verantwoordelijk voor de identificatie van een hele reeks soorten en heeft een volledige website aan de kleurrijke spinnetjes gewijd.
De voorbije jaren werden er verscheidene nieuwe soorten ontdekt en gezien hun populariteit zullen er vermoedelijk nog nieuwe soorten aan het licht komen.
De pas beschreven zeven nieuwe soorten zijn Maratus azureus, Maratus constellatus, Maratus laurenae, Maratus noggerup, Maratus suae, Maratus volpei en Maratus inaquosus.
Onderstaande video toont de bijzondere paringsdans van een mannelijke pauwspin.
WETENSCHAP & PLANEET Wetenschappers hebben sporen van coniferen en boomvarens ontdekt op dieptes tot 30 meter onder de oceaanbodem dicht bij West-Antarctica - de overblijfselen van een regenwoud van 90 miljoen jaar geleden. Het woud groeide in het midden van het Krijt, het tijdperk van de dinosaurussen, zei het in Duitsland gebaseerde Alfred-Wegener-Institut (AWI), verwijzend naar een studie die woensdag in het vakblad Nature verscheen.
“We waren heel verrast door de ontdekking”, zei de hoofdauteur van de studie, AWI-geoloog Johann Klages. Volgens de bevindingen lag de gemiddelde jaartemperatuur op Antarctica in die tijd rond de 12 graden Celsius. “Dit bevestigt dat Antarctica ijsvrij moet zijn geweest”, aldus Klages. Tot dusver was dit enkel een veronderstelling. “We weten enkel dat het Krijt een van de warmste periodes ooit was, maar we hadden geen bewijs van het gebied bij de Zuidpool.”
Uit analyses bleek dat de concentratie aan koolstofdioxide in de atmosfeer veel hoger was dan aanvankelijk verondersteld. “De studie illustreert het grote potentieel van het broeikasgas kooldioxide als energieleverancier en de afkoelende eigenschappen van de ijslagen van vandaag”, benadrukte Klages. Waarom het klimaat later afkoelde, trachten de vorsers nog uit te zoeken.
via REUTERSArtistieke impressie van Ikaria wariootia, die 555 miljoen jaar geleden leefde.
WETENSCHAPEen rijstkorrel groot is het organisme dat een nieuwe studie beschouwt als de vroegste voorouder van het dierenrijk tot nu toe gevonden. Ikaria wariootia is de wetenschappelijke naam van dit wormachtige fossiel dat zo’n 555 miljoen jaar oud is.
De stamboom van de mens en van de meeste dieren gaat helemaal terug tot een soort worm, zo blijkt uit het onderzoek van een wormachtig wezen van 555 miljoen jaar oud. Het is alleszins voorlopig het oudste voorbeeld van een fossiel van bilateria. Bilateria vormen een onderdeel van het onderrijk van de dieren waartoe bijna alle dieren behoren. Sponzen en neteldieren zijn de bekendste soorten die geen bilateria zijn.
Bilateria zijn dieren met een voor- en achterkant, twee symmetrische zijkanten en openingen aan beide uiteinden die verbonden zijn via een darmkanaal. Volgens de wetenschappers van de studie die in het vakblad PNAS verscheen, was de ontwikkeling van een bilaterale symmetrie een cruciale stap in de evolutie van het dierlijke leven. Organismen konden zich daardoor doelgericht bewegen. Het verschafte hen ook een gemeenschappelijke maar succesvolle manier om hun lichaam te organiseren. Van wormen tot insecten, van dinosaurussen tot mensen: enorm veel dieren kenmerken zich door eenzelfde basisplan voor bilaterale lichamen.
Rotsholletjes
Het organisme Ikaria wariootia leefde 555 miljoen jaar geleden in het Ediacarium, het geologische tijdperk waarin leven meercellig en complexer werd. De ontdekking van het wormachtige organisme volgde op die van kleine holletjes die vijftien jaar geleden al aangetroffen werden in rotsen in Nilpena in Zuid-Australië. Wetenschappers vermoedden wel dat het sporen van bilateria waren, maar vonden in de oude afzettingen geen aanwezigheid van wezens.
Pas recent ontdekten onderzoekers Scott Evans en Mary Droser minuscule, ovale impressies bij sommige gaatjes. Dankzij driedimensionale laserscanning werd een regelmatige, consistente vorm van een cilindrisch lichaam met een duidelijke kop en staart en een lichtjes gegroefd spierstelsel blootgelegd.
Zeebodem
Ikaria wariootia was tussen 2 en 7 mm lang en 1 tot 2,5 mm breed. De grootste ovaal paste perfect voor het aanmaken van de holletjes die al vroeger ontdekt waren.
Ikaria wariootia bracht waarschijnlijk zijn leven door met graven door lagen zand op de oceaanbodem, op zoek naar organisch materiaal waarmee het zich kon voeden.
DIERENIn 2017 zijn er plotseling 900.000 pinguïns van de aardbol verdwenen. Terwijl er eerst meer dan een miljoen koningspinguïns op het onbewoonde eiland Île aux Cochons leefden, waren dat er in 2017 amper 200.000. Zelfs drie jaar later houdt het mysterie biologen nog steeds bezig.
Ile aux Cochons is een onbewoond eiland, gelegen in de zuidelijke Indische Oceaan. Het ligt ergens tussen Madagaskar en Antarctica, en het was de thuis van wel 500.000 koppels koningspinguïns, de op een na grootste pinguïnsoort met een gele kraag. De kolonie op Île aux Cochons was daarmee ook de op een na grootste kolonie ter wereld. Totdat er plots 900.000 pinguïns verdwenen. Plots, zonder enig spoor na te laten. Dat moest blijken uit enkele satellietbeelden, want het eiland is zeer moeilijk bereikbaar.
Maar omdat het mysterie zo groot is, beslisten enkele onderzoekers van het Centre national de la recherche scientifique (CNRS) om een nieuwe expeditie te organiseren, de eerste naar het onbewoonde eiland in 37 jaar tijd.
Een vijftal maanden geleden, in november 2019, werden de onderzoekers met een helikopter gedropt op het afgelegen eiland. Ze hadden in totaal zo’n 700 kilogram aan onderzoeksmateriaal met zich meegebracht en arriveerden te midden van het broedseizoen. Die periode voeren vader en moeder pinguïn continu afwisselende taken uit: terwijl de ene de eieren uitbroedt, gaat de andere op zoek naar voedsel. Om de jacht naar voedsel te ‘tracken’ bevestigden de onderzoekers enkele elektronische tags bij tien verschillende pinguïns.
Er werden stalen bloed genomen, om te controleren op ziektes. En de onderzoekers controleerden of er plotseling roofdieren aanwezig waren op het eiland. Zo werden er nachtcamera’s geïnstalleerd in de buurt van de broedende pinguïns om de aanwezigheid van andere dieren te checken. Daarnaast bestudeerden ze de botten van enkele dode dieren om die te testen op veranderingen in het voedselpatroon van de pinguïns. Dat bleek niet zo te zijn.
Ook was er geen sprake van roofdieren die de pinguïns fataal zijn geworden. En in het bloed van de dieren werden geen aanwijzingen gevonden voor ziektes. De levende pinguïns zagen er overigens gewoon gezond uit.
Wat gebeurde er dan wel met de, bijna 1 miljoen, verdwenen pinguïns? Bij het afronden van hun (eerste onderzoek) kunnen de Franse biologen het nog niet met zekerheid zeggen, maar vermoedelijk leidden veranderingen in de omgeving tot het verlies van de pinguïns. Omdat de oceanen opwarmen, wordt het voedsel schaarser en moeten pinguïns steeds verdere zwemmen. Zo blijkt uit de data die de bevestigde tags registreerden, dat de zoektocht naar voedsel hen hen tot wel 500 kilometer ver kan brengen. Zo’n tocht kan er evengoed een zijn waarvan ze nooit meer terugkeren, zo stellen de onderzoekers.
Alexander PryorMet de beenderen van zo'n 60 mammoets werd een constructie opgezet in de ijstijd.
WETENSCHAPEen nieuw ‘mammoethuis’ is opgedoken in Rusland. Het is het oudste en het grootste tot nu toe. Zo’n 25.000 jaar geleden maakten jager-verzamelaars met honderden botten van 60 mammoets een grote cirkelvormige constructie van 12,5 meter doorsnede. Waarom, dat weet niemand.
In de jaren 60 en 70 vonden onderzoekers al gelijkaardige maar kleinere constructies op dezelfde site, Kostenki 11, 500 km ten zuiden van Moskou. Het is inmiddels een museum.
In 2014 botsten archeologen op de nieuwe constructie op de site. Een jaar later begonnen de opgravingen, die drie jaar zouden duren. Pas deze week werden de bevindingen van de wetenschappers gepubliceerd in het vakblad Antiquity.
De beenderen van de mammoets komen uit de ijstijd. Ze werden in het verleden al in Oost-Europa aangetroffen. Tot nu toe werden de oudste beenderen gedateerd op 22.000 jaar geleden. De nieuwe fossielen zijn zo’n 25.000 jaar oud.
Alexander Pryor
Mogelijk dienden de constructies als huizen die hen beschermden tijdens de harde winters. De temperaturen konden dan zakken tot -20 graden. Dat zou een verrassende verklaring zijn, omdat de jager-verzamelaars uit de ijstijd nooit lang op dezelfde plaats bleven en zo’n bouwconstructie heel wat tijd in beslag moet hebben genomen. “Mammoetbotten zijn erg zwaar, en het bouwen van de cirkelvormige structuur was een enorme investering in tijd en energie”, legt Alexander Pryor, hoofdauteur en archeoloog aan de Universiteit van Exeter, uit.
De archeologen vonden 51 kaken en 64 schedels van mammoets. De ronde had geen duidelijke ingang. Binnen de cirkel was er bewijs dat er hout verbrand werd, maar verder geen aanwijzingen dat er mensen langere tijd in verbleven. Daarom denken de onderzoekers dat het niet dienst deed als winterverblijf. “Het betekende duidelijk iets voor hen en het had hoogstwaarschijnlijk met een ritueel te maken, ook al had de constructie blijkbaar ook een praktisch doel”, aldus Pryor.
APEen illustratie van hoe de planeet en de ijzerwolken er mogelijk kunnen uitzien.
WETENSCHAP Wetenschappers hebben ontdekt dat op exoplaneet WASP-76b wel heel buitengewone weersomstandigheden voorkomen. Het kan er tot 2.400 graden Celsius worden, waaien tot snelheden van meer dan 16.000 kilometer per uur en bovendien valt er geregeld vloeibaar ijzer uit de lucht.
WASP-76b bevindt zich op 640 lichtjaren van ons vandaan. De planeet staat zo dicht bij zijn ster in het Pisces-sterrenstelsel dat het er enorm heet is op het planeetoppervlak. De planeet draait niet rond zijn eigen as, waardoor het langs één kant van WASP-76b altijd dag is, en langs de andere kant altijd nacht.
IJzerwolken
Aan de kant waar het altijd dag is, lopen de temperaturen hoog op waardoor ijzer verdampt tot wolken. Door de felle wind tussen de dag- en nachtkant blazen de ijzerwolken naar de kant waar het altijd nacht is en regent het ijzer daar uit. Aan de koude kant van de planeet is het ‘maar’ 1.500 graden Celsius.
De ontdekking is een van de eerste resultaten die astrologen konden vaststellen met een nieuwe telescoop, genaamd de Very Large Telescope in het Zuid-Amerikaanse Chili. Volgens de astrologen moet het onderzoeksapparaat ons meer inzicht geven in verre werelden buiten ons sterrenstelsel.
APIngenieurs van NASA met rover 'Perseverance' in het Jet Propulsion Laboratory in Pasadena, Californië.
WETENSCHAP & PLANEETDe eerstvolgende robotjeep die de NASA naar Mars zal sturen krijgt de naam Perseverance (“Volharding”). Dat heeft het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA donderdag (plaatselijke tijd) bekendgemaakt.
De Perseverance moet op zoek gaan naar sporen van vroeger microbiologisch leven, en zal ook het klimaat en geologie van de rode planeet onderzoeken.
De nieuwe verkenner is de opvolger van de Curiosity uit 2012, die nog altijd rondtoert op Mars. Het nieuwe voertuig heeft zeven nieuwe instrumenten aan boord, laten de ingenieurs van het Jet Propulsion Laboratory van NASA weten. De nieuwe instrumenten zullen het terrein van Mars bestuderen en in bodemstalen op zoek gaan naar tekenen van leven.
“Wat we zullen leren uit de stalen die tijdens deze nieuwe missie zullen genomen worden, heeft het potentieel om een antwoord te geven op de vraag of we alleen zijn in het universum”, stelde Ken Farley, die als wetenschapper betrokken is bij het project, eerder.
Voor de nieuwe verkenner ontwikkelde NASA ook een nieuwe landingstechnologie waarmee het voertuig plekken op Mars zal kunnen bezoeken die te riskant waren voor Curiosity.
AFPBedoeling is in juli te vertrekken, om in februari neer te strijken op Mars.
De naam werd aangereikt door een scholier uit Virigina die een landelijke wedstrijd heeft gewonnen om de Marsverkenner te dopen. Totnogtoe ging die met de droge naam ‘Mars 2020’ door het leven. Bedoeling is in juli te vertrekken, om in februari neer te strijken op Mars.
Er waren 28.000 deelnames aan de wedstrijd. De winnende scholier krijgt nu een uitnodiging om op Cape Canaveral in Florida de lancering bij te wonen.
Eerder vonden scholieren voor Amerikaanse Marsjeeps al namen uit zoals Sojourner, Spirit, Opportunity en Curiosity. Die laatste nam onlangs nog de scherpste panoramafoto van Mars ooit.
NASA/JPL-Caltech/MSSSEen stukje van het scherpe panoramabeeld dat Curiosity maakte op Mars.
WETENSCHAP & PLANEETCuriosity, de robotjeep van NASA die de rode planeet Mars aan het onderzoeken is, heeft zijn scherpste panoramafoto ooit van het martiaanse oppervlak genomen. Opgebouwd uit meer dan 1.000 zorgvuldig samengestelde foto’s bevat het geheel maar liefst 1,8 miljard pixels aan Mars-landschap.
Curiosity Rover✔@MarsCuriosity
How’s this for 2020 vision? Over the holidays, I took a series of high-res photos of my hometown on #Mars. This panorama is made up of a crisp 1.8 billion pixels. It’s my most detailed view to date.
De foto’s werden genomen met de ‘Mastcam’ van de bekende rover, die zijn telefotolens gebruikte om het spectaculaire vergezicht vast te leggen. Een groothoeklens voegde een panorama van onder meer het dak van de Marsjeep en de robotarm toe, goed voor bijna 650 miljoen pixels. Beide panorama’s samen tonen ‘Glen Torridon’, een gebied aan de kant van Mount Sharp, de berg die Curiosity volop aan het bestuderen is.
Leuk detail: De beelden werden gemaakt tussen 24 november en 1 december vorig jaar, toen het bevoegde missieteam van het Amerikaanse ruimtevaartagentschap enkele dagen verlof had rond Thanksgiving. Met weinig taakjes voorhanden tijdens het wachten op de terugkeer van het team en nieuwe commando’s, had de Marsrover de zeldzame kans om af en toe even rustig achteruit te zakken en zijn omgeving vanuit exact hetzelfde punt te kieken.
(Lees verder onder de foto)
NASA/JPL-Caltech/MSSS
Focus
Uiteindelijk was Curiosity meer dan 6,5 uur - verspreid over 4 dagen - zoet met de speciale fotoshoot. Om een consistente verlichting te krijgen, werd telkens bewust enkel tussen de middag en 14 uur lokale Marstijd geklikt. Achter de goeie focus van het totaalplaatje zat een complex programma.
“Terwijl velen van ons team thuis kalkoen zaten te eten, maakte Curiosity dit feestmaal voor de ogen”, zegt projectwetenschapper Ashwin Vasavada.
Wil je Mars graag van nog wat dichterbij bekijken? Met deze speciale tool kan je verder inzoomen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
03-03-2020
Enorme lichtflits aan de hemel boven Schilde en Nederland waargenomen - HLN.be
Enorme lichtflits aan de hemel boven Schilde en Nederland waargenomen - HLN.be
Printscreen videoLichtflits en vuurbal aan de hemel boven Schilde.
WETENSCHAP & PLANEETBoven Schilde was er maandagnacht rond 00.40 uur een gigantische lichtflits te zien. Ook in Nederland merkten ze het fenomeen op. Verschillende mensen legden de indrukwekkende beelden vast en postten hun filmpjes op sociale media. Volkssterrenwacht Mira meldt aan onze redactie dat het om een vallende ster gaat.
Het zou gaan om een vallende ster: een steente van ongeveer één centimeter dat de dampkring was binnengevlogen. Dit zorgde voor een felle lichtflits. “Vannacht was het helder weer. Op zo’n momenten gebeurt het weleens dat zo’n fenomeen mogelijk is. Het zijn immers lange nachten en korte dagen”, klinkt het bij Volkssterrenwacht Mira. “Het zonnestelsel bevat een ster: de zon. Daarrond draaien een heleboel planeten en andere hemellichamen. Daartussen is nog heel veel ruis, zoals schilfers metaal en brokjes steen die bewegen in het zonnestelsel.”
“Het gebeurt regelmatig dat er een brokje botst tegen de Aarde. Als zoiets van buitenaf door de lucht begint te klieven, dan gaat er door de wrijving tussen de luchtdeeltjes en de brokjes een hoge temperatuur ontstaan waarbij de indringers opbranden. De lucht zelf zal dan eventjes ontregeld zijn”, licht Volkssterrenwacht Mira verder toe.
“Het gaat met andere woorden om een opbrandend project dat langs het traject de luchtdeeltjes zal beroeren. Die gaan even een flits veroorzaken langs het traject van het opbrandende deel. Dat zien wij dan als een fel lijntje in de lucht. Vorige nacht was er sprake van een zeer felle flits. Dat heeft te maken met het feit dat het om een groter object gaat dan gewoonlijk. Als het iets is van een grootte van een knikker of een erwt gaat het voor een helderder fenomeen zorgen. Soms is het zelfs nog groter, zoals een vuist. Er blijft niets over van dat brandende deeltje. Het brandt op in de lucht, zoals hier het geval was. Het gebeurt zelden dat er iets neervalt op onze planeet. Zoiets noemen we dan een meteoriet.”
WETENSCHAPDe aarde is een tweede maan rijker, al is het ding niet veel groter dan een auto. Bovendien verlaat ze haar baan rond onze planeet al over twee maanden.
Astronomen Kacper Wierzchos en Teddy Pruyne, van het door de NASA gefinancierde project Catalina Sky Survey, stootten in de nacht van 15 februari op een object met een grootte van 1,90 op 3,50 meter dat rond onze planeet draait. “GROOT NIEUWS. De aarde heeft een nieuw gevangen/mogelijke minimaan met de naam 2020 CD3”, twitterde Wierzchos. Het zou kunnen gaan om een koolstofhoudende asteroïde.
Kacper Wierzchos@WierzchosKacper
BIG NEWS (thread 1/3). Earth has a new temporarily captured object/Possible mini-moon called 2020 CD3. On the night of Feb. 15, my Catalina Sky Survey teammate Teddy Pruyne and I found a 20th magnitude object. Here are the discovery images.
Voor de astronoom is de vondst belangrijk, want “het gaat om slechts de tweede asteroïde waarvan bekend is dat ze rond de aarde draait”, na 2006 RH120, een object dat ook dankzij het Catalina Sky Survey werd gevonden en tussen september 2006 en juni 2007 rond de aarde draaide. Het nieuwe object zou drie jaar geleden door de zwaartekracht van onze planeet zijn gevangen, zegt de astronoom.
Volgens het Centrum voor Planetoïden van het Smithsonian Astrophysical Observatory is er geen enkele link met een gekend artificieel object gevonden, waardoor het wel zeker een object moet zijn dat we met onze zwaartekracht hebben ingepalmd.
Weg in april
De baan van onze nieuwe maan is niet stabiel en 2020 CD3 is zich al aan het verwijderen uit het systeem aarde-maan. In april zou de maan alweer moeten verdwenen zijn, zegt Grigori Fedorets van de Queen’s University in Belfast tegenover het populair-wetenschappelijke magazine New Scientist.
ESAEen simulatie van een exoplaneet die dicht rond zijn ster draait.
WETENSCHAP & PLANEET Wetenschappers hebben een exoplaneet ontdekt die wel heel snel rond haar moederster draait. Dat staat te lezen in het wetenschappelijk tijdschrift Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Een ‘jaar’ op NGTS-10b - dat is de tijd die nodig is om één keer rond de zon te draaien - duurt er maar achttien uur.
NGTS-10b bevindt zich op zowat 1.000 lichtjaar (ongeveer 9,5 biljoen kilometer) van ons. De ontdekking werd gedaan met de transitmethode, die gebaseerd is op het feit dat de helderheid van een ster afneemt als er een object of planeet voor passeert.
Het oog van wetenschappers van de universiteit van Warwick viel nu op een ster waarvan de helderheid heel frequent even afnam. Ze kwamen tot de vaststelling dat dit veroorzaakt wordt door een planeet die zeer dicht rond haar moederster draait. NGTS-10b zou maar zo’n 2 miljoen kilometer van haar ster verwijderd zijn. Ter vergelijking: Mercurius, de planeet die in óns zonnestelsel het dichtste bij de zon staat, is er wel 58 miljoen kilometer van verwijderd. En de Aarde bevindt maar liefst bijna 148 miljoen kilometer van de zon.
Het gevolg is dat NGTS-10b maar achttien uur nodig heeft voor een omloop rond haar zon en dat is een nieuw record. Ons ‘jaar’ duurt een pak langer: 365 dagen, 6 uren, 9 minuten en 10 seconden.
De planeet zou twintig procent groter zijn dan ‘onze’ Jupiter en ongeveer twee keer zoveel massa hebben. Eén kant van NGTS-10b is wellicht de hele tijd naar de ster gericht en dus de hele tijd heet. De temperatuur bedraagt er waarschijnlijk meer dan 1.000 graden.
Toekomst
Doordat NGTS-10b zo dicht bij haar zon staat, is het mogelijk dat de zwaartekracht van de ster de planeet op termijn uiteen rukt. De wetenschappers willen de exoplaneet de komende jaren in de gaten blijven houden om te zien of ze verzwolgen wordt door haar ster dan wel of hij erin slaagt alsnog rondjes te blijven draaien.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
Vlaanderen ziet ze vliegen: ’UFO-treintje’ blijken satellieten van Elon Musk - HLN.be
Vlaanderen ziet ze vliegen: ’UFO-treintje’ blijken satellieten van Elon Musk - HLN.be
astroblog.nlDe lichtjestrein was ook te zien in Zeeland.
WETENSCHAPHet Belgisch UFO-meldpunt kreeg vrijdag meer dan tien meldingen van over heel Vlaanderen over een lichtjestrein die minutenlang aan de hemel stond. De mysterieuze lichtjes blijken geen UFO’s, maar satellieten van Starlink, gemaakt door SpaceX, het ruimtevaartbedrijf van Elon Musk.
“De weersomstandigheden waren natuurlijk ideaal, er was geen wolkje aan de lucht”, zegt Frederick Delaere, coördinator van het Belgisch UFO-meldpunt. “Aan de beschrijving te horen, was mij meteen duidelijk wat al die mensen tijdens de vroege ochtendspits hadden waargenomen: op Cape Canaveral in Florida heeft SpaceX met een Falcon raket opnieuw 60 satellieten gelanceerd en die konden we nu toevallig zien vanuit Vlaanderen. Het is al de vijfde lancering, er draaien er dus al 300 rond de aarde. Wat we zien is de reflectie van de zon op de satellieten van 260 kilogram per stuk.”
Volgens de website Heavens Above is de kans groot - als de weersomstandigheden meezitten - dat we nog wel vaker dat treintje aan het Vlaamse firmament zien passeren. “Starlink wil in totaal12.000 satellieten op enkele honderden kilometer boven de aarde rondjes laten draaien want Musk wil dat snel internet in 2024 voor iedereen in de wereld bereikbaar wordt”, zegt Delaere. Musk krijgt behoorlijk wat tegenwind van wetenschappers van onder meer NASA omdat er al zoveel satellieten en ruimtetuigen in een baan rond de aarde draaien en de kans op botsingen daardoor alleen maar groter wordt.
AFPSpaceX-CEO Elon Musk tijdens een persconferentie over de SpaceX Crew Dragon demo-missie in maart 2019.
WETENSCHAPIn samenwerking met een Amerikaanse firma voor ruimtetoerisme zoekt de Amerikaanse raketbouwer SpaceX vier privépersonen voor een ruimtereis. De prijs van het ticket is nog niet geweten.
Bouwer van de Falcon-draagraket SpaceX heeft een overeenkomst gesloten met Space Adventures, met zetel nabij Washington. Die firma werkte samen met het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos om acht ruimtetoeristen met een Russische Sojoez naar het Internationaal Ruimtestation ISS te brengen en terug te halen.
SpaceX, het bedrijf van Tesla-kopstuk Elon Musk, biedt nu de kans om mee te vliegen met zijn door een Falcon-9 gelanceerde Crew Dragon, of de bemande versie van zijn onbemande cargo die voor rekening van het ruimtevaartbureau NASA instaat voor vervoer naar en van het ISS. Die Crew Dragon moet binnen enkele maanden - echt bemand - voor het eerst vliegen, maar wanneer precies is nog niet bekend.
De raketbouwer beklemtoont ruimtetoeristen geen verblijf in het ISS aan te bieden. SpaceX geeft geen details over de datum, de duur en het programma van de trip. Voorzitter Eric Andersen van Space Adventures zei dat de vlucht twee keer zo hoog kan gaan als voorgaande missies van een amateur-astronaut of bezoeker van het ruimtestation. Dit wentelt op ongeveer 400 km hoogte rond onze planeet.
Concurrentie
Ook werkzaam in de sector van het ruimtetoerisme zijn Virgin Galactic en Blue Origin. Zij werken aan trips tot 80 à 100 km hoogte of de grens van de ruimte, voor enkele minuten, voor 250.000 dollar of meer. SpaceX zal ongetwijfeld duurder zijn.
Met een Falcon-9 heeft SpaceX maandag nog eens 60 satellieten tegelijk voor zijn Starlink-constellatie voor wereldwijd breedbandinternet gelanceerd. Het netwerk omvat zodoende al 300 kunstmanen.
Voor de eerste keer sinds 2016 kon de teruggekeerde eerste rakettrap echter niet landen op een droneschip in de Atlantische Oceaan. Die trap werd ook al gebruikt bij drie eerdere lanceringen. Het lijkt onwaarschijnlijk dat het in zee geplofte ding nog eens gebruikt zal kunnen worden.
APReconstructie van een mannelijke en een vrouwelijke neanderthaler.
WETENSCHAP Wetenschappers hebben sporen gevonden van een onbekende voorouder van de mens in de genomen van West-Afrikaanse volkeren. Dat is bewijsmateriaal voor een ‘spookpopulatie’ die een half miljoen jaar geleden in Afrika leefde en waarvan de genen vandaag nog altijd terug te vinden zijn in de mens.
Onderzoekers University of California in Los Angeles ontdekten in de genomen van vier West-Afrikaanse populaties dat tot een vijfde van hun DNA afkomstig bleek van de ontbrekende, onontdekte voorouders. Genetici vermoeden dat de voorouders van de moderne West-Afrikanen tienduizenden jaren geleden zich genetisch vermengden met een archaïsche bevolking die nog niet bekend is en die zich nog voor de splitsing tussen neanderthalers en de moderne mens zou hebben afgescheiden. Net zoals de oer-Europeanen ooit paarden met neanderthalers.
Vandaag kennen we nog enkel de moderne mens, maar ooit liepen er op aarde verschillende mensensoorten rond. Als die elkaar tegenkwamen, waren seksuele contacten tussen beide niet uitgesloten. Als gevolg daarvan dragen wij hedendaagse Europese mensen in ons DNA nog altijd een beetje genen van de neanderthalers, zoals oorspronkelijke Australiërs, Polynesiërs en Melanesiërs die van de Denisovamens nog in kleine mate in zich hebben.
Eerdere studies wezen er al op dat een andere oude mensensoort ooit Afrika bevolkte, maar wetenschappers vonden nooit fossielen of DNA om het te bewijzen. Onderzoekers Arun Durvasula en Sriram Sankararaman lieten nu statistische technieken los op 405 genomen uit vier West-Afrikaanse volkeren om na te gaan hoe waarschijnlijk het was dat de aanvoer van genen door kruising in het verre verleden had plaatsgevonden. Uit hun analyse bleek dit wel degelijk in alle gevallen zo te zijn.
Daarna zochten ze in de Afrikaanse genomen naar stukjes DNA die er anders uitzagen dan de moderne menselijke genen. Zo konden ze er DNA-sequenties uithalen die heel waarschijnlijk van een of andere voorouder kwamen. Vergelijking met de genen van neanderthalers en van Denisovamensen leerde dat het DNA van een onbekende uitgestorven mensensoort moest komen.
Spookgenen met grote impact
“Ze hebben blijkbaar een behoorlijk grote impact gehad op de genomen van de moderne personen die we hebben bestudeerd”, aldus Sankararaman over die onbekende genen. “Ze vertegenwoordigen 2% tot 19% van hun genetische afkomst.” De vier bestudeerde volkeren kwamen uit drie landen: twee uit Nigeria, een uit Sierra Leone en een uit Gambia.
De wetenschappers schatten dat de spookpopulatie zich tussen 360.000 en 1 miljoen jaar geleden afsplitste van de voorouders van neanderthalers en van de moderne mens. De groep van misschien 20.000 individuen zou zich dan ergens tijdens de afgelopen 124.000 jaar voortgeplant hebben samen met de voorouders van moderne West-Afrikanen.
Sankararaman voegt eraan toe dat dit niet de enige verklaring is: “De kans is groot dat het ware plaatje veel ingewikkelder is”. Er kunnen ook verscheidene golven van voortplanting geweest zijn over een periode van duizenden jaren. Of misschien waren er verschillende populaties van tot nu toe onbekende prehistorische voorouders.
De onderzoekers willen zich nu storten op de functies van die oude genen. Mogelijk hebben moderne West-Afrikanen ze behouden omdat het hen hielp om te overleven en zich voort te planten.
WETENSCHAPVanuit een sterrenstelsel op zo’n 500 miljoen lichtjaren van de Aarde worden radiosignalen naar ons gestuurd. Dat gegeven op zich is geen primeur, maar voor de eerste keer zit er ook echt een patroon in. De mysterieuze signalen bereiken de Aarde om de 16 dagen. En nét dat houdt onderzoekers bezig.
Een team ruimtewetenschappers in British Columbia (Canada) observeerde tussen 16 september 2018 en 30 oktober 2019 de radiogolven met behulp van een radiotelescoop. De astronomen kwamen tot de ontdekking dat de signalen - afkomstig van een spiraalvormig sterrenstelsel - een regelmatig ritme hadden: een cyclus van 16,35 dagen om precies te zijn.
De golven waren steeds vier dagen lang actief, waarna er een radiostilte kwam van 12 dagen, om vervolgens volgens hetzelfde patroon te herbeginnen. De ontdekking kan helpen om het mysterie van de radiosignalen verder te ontrafelen, hopen de wetenschappers. Hun bevindingen werden gepubliceerd in een paper waarover CNN bericht.
De bewuste radiosignalen, in het vakjargon ‘Fast Radio Burst’ (FRB) genoemd, werden voor het eerst in 2007 ontdekt en behoren tot een van de meest fascinerende fenomenen in het universum. Het gaat om snelle uitbarstingen die maar enkele milliseconden duren. Maar zij genereren meer energie dan vijfhonderd miljoenen zonnen.
Hoewel FRB’s al herhaaldelijk zijn waargenomen, gebeurt het zelden dat zij repetitief zijn - laat staan dat ze een bepaald patroon volgen. Door wat ze worden veroorzaakt, is nog altijd niet bekend. Kortom, er is nog heel wat werk aan de winkel om de ware toedracht te achterhalen. Het is aan de astronomen om met dit nieuwe puzzelstukje verder aan de slag te gaan.
ESOEen illustratie van Betelgeuse en de gaspluim errond.
WETENSCHAPWetenschappers kijken met ingehouden adem naar Betelgeuse. De gigantische ster, zo’n 1.400 keer groter dan onze zon, vertoont abnormaal gedrag en staat mogelijk op springen. Een explosie van Betelgeuse zou de meest nabije supernova sinds de 17e eeuw zijn en een fenomenaal spektakel opleveren op aarde.
Astronomen schatten eerder dat Betelgeuse nog zo’n 100.000 jaar zou leven, een eeuwigheid voor ons maar een luttel moment voor het heelal. Maar intussen hebben wetenschappers bizar gedrag vastgesteld bij Betelgeuse. De snelheid waarmee de ster uitdooft, is plots hoger dan ooit tevoren. Dat betekent dat er mogelijk een supernova van ongeziene omvang zit aan te komen.
ALMABetelgeuse is zo groot dat de ster het grootste deel van ons zonnestelsel zou innemen, van Mercurius tot Jupiter.
Betelgeuse is een beetje te vergelijken met een kloppend hart: de ster dooft uit en wakkert weer aan in golvende bewegingen. Volgens nieuwe data van astronoom Edward Guinan van de Villanova University in de Amerikaanse staat Pennsylvania zit Betelgeuse mogelijk in een uitdoofperiode van 430 dagen. Op 21 februari loopt die periode af en zal Betelgeuse donkerder dan ooit tevoren zijn. Die dag wordt cruciaal, want als de ster daarna niet weer opwakkert en verder uitdooft, stevenen we mogelijk af op een supernova. Dan explodeert de ster.
Wat als Betelgeuse echt op springen staat?
Betelgeuse bevindt zich op 700 lichtjaren van de aarde. Ter vergelijking: onze zon ligt op ongeveer 8,3 lichtminuten van de aarde en dus bijna 5 miljoen keer dichter. Betelgeuse ligt dus ver genoeg om geen gevaar te vormen voor ons, maar wel dicht genoeg om de meest nabije supernova in 400 jaar te worden.
De kans blijft weliswaar gering dat wij Betelgeuse zien ontploffen. Betelgeuse is al vaak gedimd en de kans is klein dat het deze keer wel tot een supernova komt.
Mogelijk is Betelgeuse trouwens al lang ontploft, maar net omdat de ster zo ver van ons ligt, krijgen wij ze te zien zoals ze er 700 jaar geleden uitzag, want dat is de tijd die het licht nodig heeft om van Betelgeuse tot bij ons te geraken. Als wij de supernova ooit te zien krijgen, zal Betelgeuse al een eeuwigheid zijn uitgedoofd.
Hoe zal die explosie eruitzien?
Als Betelgeuse ontploft, krijgen we een prachtig spektakel te zien op aarde dat mogelijk tot enkele dagen kan duren. De supernova wordt zo helder dat hij zelfs overdag te zien zal zijn. Het licht wordt wellicht zelfs helderder dan dat van de Maan. De laatste keer dat mensen een vergelijkbaar fenomeen hebben meegemaakt, is ongeveer 400 jaar geleden.
Wetenschappers houden Betelgeuse nauwlettend in de gaten tot 21 februari, want dan weten we of de kans op een supernova echt groter wordt.
WETENSCHAP Nieuwe beelden van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA tonen hoe de Aarde er zou uitzien als alle oceanen werden drooggelegd. Op een wetenschappelijke animatie is te zien hoe over de hele wereld de zeebodem verschijnt naarmate de zeespiegel zakt en zo twee derde van het aardoppervlak wordt blootgelegd. En vanaf ongeveer 2 kilometer komen de eerste onderwaterbergen tevoorschijn.
NASA-wetenschapper Horace Mitchell maakte in 2008 al een animatie van een drooggelegde Aarde. Maar James O’Donoghue, voormalig NASA-wetenschapper en planetair onderzoeker aan het Japan Aerospace Exploration Agency, ging opnieuw met die beelden aan de slag. O’Donoghue verhoogde de resolutie en vertraagde de animatie, zodat de oceanen geleidelijk aan worden drooggelegd. Een tracker toont met hoeveel meter de zeespiegel zakt.
Vanaf enkele tientallen meters komen de eerste onderwaterlandschappen al tevoorschijn en vanaf ongeveer 2 à 3 kilometer ligt het overgrote deel van de zeebodem bloot. Vanaf 6 kilometer is het meeste water verdwenen, maar het laagste deel ligt nog eens 5 kilometer dieper. De Marianentrog in de Stille Oceanen, onder het vulkanische eiland Guam, is liefst 11 kilometer diep. Het is de diepste krocht ter wereld. Op de bodem van de Marianentrog is de druk meer dan 1.000 keer hoger dan aan de oppervlakte.
Onze voorouders gingen te voet naar Engeland
Op een opgedroogde Aarde komen plots nieuwe vulkanen en tektonische platen bloot te liggen. Maar de animatie vertelt ons ook iets over het leven van onze voorouders. Omdat veel van het huidige oceaanwater nog vastgevroren zat op de polen, lag de zeespiegel 20.000 jaar geleden nog zo’n 130 meter lager. Door die lagere zeespiegel konden mensen nog gebruik maken van landbruggen tussen eilanden en zelfs tussen continenten. Zo zou bijvoorbeeld een tunnel tussen Europa en het Verenigd Koninkrijk toen nutteloos geweest zijn, want daar lag gewoon een landbrug tussen. Ook Alaska en Rusland waren verbonden, net als Noord- en Zuid-Amerika.
NASA20.000 jaar geleden lag de zeespiegel 130 meter lager, waardoor mensen van Europa naar het Verenigd Koninkrijk konden wandelen, of van Noord- naar Zuid-Amerika.
Photo NewsEr is een nieuwe variant van het noorderlicht ontdekt. (Illustratiefoto)
WETENSCHAP & PLANEETFinse onderzoekers hebben samen met amateurfotografen een nieuwe variant van het noorderlicht ontdekt. Dat heeft natuurkundige Minna Palmroth van de Universiteit van Helsinki woensdag gezegd. De hobbyfotografen noemden de nieuwe vorm van een aurora “De Duinen” omdat het groene patroon van golven lijkt op duinen aan een zandstrand.
Het noorder- of zuiderlicht ontstaat wanneer elektrisch geladen deeltjes van de zonnewind door het aardmagnetisch veld in de buurt van de noord- en zuidpool worden afgebogen. De deeltjes dringen vervolgens met hoge snelheid de atmosfeer nabij de polen binnen en botsen op verschillende gassen, in het bijzonder zuurstof- en stikstofmoleculen. Daarbij ontstaat het veelkleurige en prachtige licht dat als het noorderlicht of poollicht bekendstaat.
Het nieuw aan de nachthemel ontdekte fenomeen is het resultaat van interactie tussen aangrenzende gebieden met hogere en lagere zuurstofdichtheid, zegt Palmroth. Dit soort poollicht is nooit eerder gezien. “De Duinen” zijn ontdekt op een hoogte van 80 tot 120 km, waar er maar weinig observaties zijn. Onderzoekers noemen dat atmosferisch gebied soms de “ignorosfeer”.
De wetenschapster zegt al jaren met amateurfotografen samen te werken. Die hadden haar benaderd om meer te leren over de de fysica achter het noorderlicht. Sommige foto’s die Palmroth ontving klopten echter niet met de gekende vormen van noorderlicht, waarop het onderzoek van start ging.
WETENSCHAP & PLANEETWetenschappers hebben de meest gedetailleerde beelden van de zon ooit gemaakt. Ze komen van een gloednieuwe Inouye-zonnetelescoop op Hawaï en laten zien hoe de zon uit een soort poffende maïskorrels bestaat.
Projectdirecteur Thomas Rimmele is zeer verheugd met de beelden die door de 344 miljoen euro kostende telescoop van het National Solar Observatory zijn gemaakt. “Dit zijn de meest gedetailleerde beelden die ooit van het zonneoppervlak gemaakt zijn!’’, jubelt Rimmele in The Guardian.
De borrelende ‘gouden’ celachtige structuren zijn opstijgende delen plasma van ongeveer 6.000 graden Celsius warm. Eén zo’n ‘blokje’ i ongeveer zo groot als Frankrijk en stijgt op naar de oppervlakte, ontploft als het ware en laat zijn hitte los, om vervolgens weer ‘afgekoeld’ de zon in te verdwijnen en plaats te maken voor ander opstijgend plasma.
“Eerst leek het erop alsof we naar een helder punt keken, naar één enkele structuur. Maar nu zien we die uiteenvallen in veel kleinere structuren”, legt Rimmele uit.
EPA
IJsbad
De zonnetelescoop staat op de top van de drie kilometer hoge Haleakala-vulkaan op Hawaï en de spiegel heeft een doorsnee van vier meter, de grootste ter wereld. Omdat deze spiegel extreem heet kan worden, staat de telescoop in een ijszwembad zodat het apparaat niet oververhit kan raken. Er is voor twaalf kilometer aan waterleidingen aangelegd om het ijsbad aan te vullen.
Met de nieuwe beelden kunnen wetenschappers beter onderzoek doen naar de natuur- en scheikundige functies van de zon en daarmee het ruimteweer beter voorspellen. En dat is niet alles, zegt Rimmele: “Met de nieuwe instrumenten die de komende zes maanden in gebruik genomen gaan worden, kunnen we de magnetische velden rond het zonoppervlak meten.”
via REUTERS
Rep. Ed Case✔@RepEdCase
Amazing first-ever photos of our Sun by the brand-new world-class Daniel K. Inouye Solar Telescope (DKI-ST) on Maui’s Haleakalā. With this Hawai’i continues on the cutting edge of astronomy & leads a new era of solar science with broad real-world applications. #SolarVision2020
ThinkStockEen botsing zou nog meer ruimtepuin opleveren, en er vliegen naar schatting reeds 129 miljoen stukjes puin rond.
WETENSCHAPTwee oude ‘gepensioneerde’ satellieten dreigen komende nacht frontaal op elkaar te botsen. Dat zal naar schatting gebeuren boven Pittsburgh in de Verenigde Staten, zo’n 900 kilometer boven de aarde. Hoewel wij er niets van zullen merken, waarschuwt de organisatie die ruimtepuin traceert LeoLabs voor de gevolgen.
Het gaat om de Infrarood Astronomische Satelliet (afgekort IRAS) die in 1983 werd gelanceerd en de satelliet genaamd GGSE-4 die sinds 1967 in het luchtruim hangt. Omdat ze al eventjes niet meer in contact met de aarde staan, betekent dat dat ze ook geen manoeuvres meer kunnen uitvoeren.
LeoLabs, de organisatie die ruimtepuin nauwgezet in de gaten houdt, gelooft dat ze elkaar op een afstand van 15 tot 30 meter zullen passeren. En de kans dat ze elkaar raken is 1 op 1.000. Een kleine kans, toch waarschuwt LeoLabs voor de mogelijke gevolgen. Een botsing zou immers nog meer ruimtepuin opleveren, en er vliegen naar schatting reeds 129 miljoen stukjes puin rond.
Vermits er in de ruimte wel duizenden oude satellieten – die niet meer in contact staan met de aarde – rondzweven, is het eigenlijk vreemd dat er niet vaker botsingen gebeuren. LeoLabs waarschuwt dat de kans op zo’n aanvaring vannacht een pak groter is.
LeoLabs, Inc.@LeoLabs_Space
Here is an interactive visualization of this event based on our most recent data. Click "Jump to TCA" to see how close these objects should pass to one another:
1/ We are monitoring a close approach event involving IRAS (13777), the decommissioned space telescope launched in 1983, and GGSE-4 (2828), an experimental US payload launched in 1967.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
