The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
21-05-2020
Opvallende beelden: steeds meer “groene sneeuw” op Antarctica - HLN.be
Opvallende beelden: steeds meer “groene sneeuw” op Antarctica - HLN.be
Onderzoekers brengen “begin van nieuw ecosysteem” in kaart
AFPOnderzoekers onderzochten de bloei van “sneeuwalgen” op Anchorage Island, Antarctica.
MILIEUOp Antarctica kleuren grote stukken ijs groen, zo staat in een nieuwe studie in het wetenschappelijke tijdschrift Nature Communications te lezen. Volgens Britse onderzoekers is de opwarming van de aarde de oorzaak van de “groene sneeuw”.
Een onderzoeksteam van de Universiteit van Cambridge en de British Antarctic Survey heeft op basis van gegevens, verzameld door de Sentinel 2-satelliet van Space Agency, voor het eerst de totale hoeveelheid groene “sneeuwalgen” op Antarctica in kaart gebracht. Het fenomeen ontstaat doordat algen groeien op sneeuw.
“We weten nu waar de algenbloei zich bevindt. We zullen nauwlettend in het oog houden of het verder zal toenemen, zoals de modellen suggereren”, zegt onderzoeker Matt Davey. “Het is het begin van een nieuw ecosysteem”, klinkt het.
In totaal ontdekten de onderzoekers 1.679 bloemen van “sneeuwalgen” die een totale oppervlakte van 1,9 vierkante kilometer bedekken. Het fenomeen zou zelfs al zichtbaar zijn vanuit de ruimte. Het merendeel van de algen werd gevonden op kleine, laaggelegen eilanden rond het noorden van het Antarctisch Schiereiland. Daar is het warmer dan in de zuidelijker gelegen delen, waar er opvallend minder algen werden gedetecteerd.
Smeltende sneeuw
Wat de “sneeuwalgen” precies betekenen voor het klimaat, is momenteel nog niet duidelijk. Het onderzoeksteam schat dat de algenbloei jaarlijks 479 ton koolstofdioxide (CO2) uit de lucht opneemt. Dat zou overeenkomen met de uitstoot van ongeveer 875.000 autoritten, melden de onderzoekers. Dat lijkt veel, maar het is volgens het onderzoeksteam een vrij onbeduidende hoeveelheid. Het onderzoeksteam stelde ook vast dat de algen vooral opduiken binnen 5 kilometer van pinguïnkolonies. De uitwerpselen van die vogels lijkt het goed te doen als mest.
Op lange termijn kan de klimaatverandering problemen veroorzaken voor de algen, zo stellen de onderzoekers. De temperatuur kan zo hoog oplopen door de klimaatverandering dat de sneeuw op het Schiereiland volledig smelt. “Het hele ecosysteem kan crashen als er amper sneeuw ligt”, aldus Davey.
Groen is niet de enige opvallende kleur die opduikt op Antarctica. De onderzoekers willen ook kijken naar de opmars van rode en oranje algen, al zijn die wel moeilijker te zien vanuit de ruimte.
ThinkstockDe structuur van grafeen schematisch voorgesteld.
WETENSCHAPHet ruimtetuig van de toekomst kan zich misschien voortbewegen door een uitvinding uit Nederland. Grafeen, een stof waarvoor de Nijmeegse hoogleraar Andrey Geim in 2010 de Nobelprijs kreeg, is geschikt om er een zogeheten zonnezeil van te maken. Zo’n zeil wordt voortgeduwd door deeltjes van de zon.
Het Europese ruimtevaartbureau ESA heeft op Aarde experimenten gedaan met een zeil van grafeen. Dat zeil, 3 millimeter dun, werd in Bremen naar beneden geworpen in een 100 meter hoge toren waaruit alle lucht was gezogen. In dat vacuüm scheen een laserstraal op het zeil. Een straal van 1 watt zorgde er volgens ESA voor dat het zeil versnelde met het tempo van een lift.
De zon slingert constant lichtdeeltjes het heelal in. Fotonen, heten die. Als die tegen het zeil botsen, krijgt het vaartuig een duwtje. De kracht van zo’n duw is miniem, maar de duwtjes zijn onophoudelijk en er is weinig wrijving om terug te duwen. Het zeil zou dus steeds sneller moeten gaan. Het zeil zorgt ervoor dat er geen brandstof mee naar de ruimte hoeft. Een missie kan dan spotgoedkoop worden. Er zijn al meerdere zonnezeilen in een baan rond de Aarde geweest en Japan wil over een paar jaar richting Jupiter zeilen. Die missies maakten gebruik van een soort polyester, dat zwaarder is dan grafeen.
Grafeen is het dunste materiaal op aarde. Het is slechts één koolstofatoom dik, maar is sterker dan diamant.
AFPHandout picture released by the German Koerber Stiftung, taken in January 2009 in Manchester shows Dutch Professor Andre Geim, working in the Center for Mesoscience and Nanotechnology in Manchester. Andre Geim and Russian-British national Konstantin Novoselov, won the 2010 Nobel Physics Prize on October 5, 2010 for pioneering work on graphene, a form of carbon which conducts electricity, the Nobel jury said. AFP PHOTO HO / KOERBER-STIFTUNG / FRIEDRUN REINHOLD RESTRICTED TO EDITORIAL USE
WETENSCHAP & PLANEETDe maand mei is een van de beste maanden om prachtige dingen te zien aan de hemel. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA helpt ons op weg met enkele handige tips. Dit mag je niet missen.
NASA beseft dat we ons allemaal door moeilijke tijden moeten worstelen: “Velen blijven tegenwoordig thuis en het is normaal dat we ons een beetje opgesloten voelen”, luidt het op de website van NASA. “Als je merkt dat je je zo voelt, is dit misschien een goed moment om eraan te denken dat we ons in de ruimte bevinden en door het zonnestelsel cruisen op onze lichtblauwe stip, met een enorm driedimensionaal universum om ons heen.” Daarom gidst NASA ons graag door de belangrijkste bezienswaardigheden aan het firmament deze maand.
Een uur voor zonsopgang is een van de belangrijkste momenten voor sterrenkijkers. In het zuiden zijn op dat moment prachtige dingen te zien. Het dichtste hemellichaam is uiteraard de maan op zo’n 384.000 kilometer van de aarde. Mars, Jupiter en Saturnus liggen op enkele honderden miljoenen kilometers afstand en zijn mogelijk ook zichtbaar, afhankelijk van eventuele bewolking en lichtvervuiling. Ook Altair en Fomalhaut zijn mogelijk te zien, sterren op respectievelijk op 17 en 25 lichtjaren van de aarde. Het verste hemellichaam dat mogelijk zichtbaar is, is de Antares, een gigantische rode ster op 554 lichtjaren van de aarde. Op donkere plekken is mogelijk ook de wolk van de melkweg zichtbaar op dat moment.
Op de onderstaande afbeelding toont NASA waar je moet kijken, één uur voor zonsopgang.
NASAOp deze illustratie toont NASA wat de hele maand mei zichtbaar is in het zuiden, één uur voor zonsopgang.
’s Avonds
Een uur na zonsondergang moet je naar het westen kijken. Het dichtste zichtbare hemellichaam is dan Venus, op zo’n 56 miljoen kilometer van de aarde. Op 9 lichtjaren afstand ligt Sirius, de meest heldere ster aan de hemel. In mei zijn mogelijk ook andere heldere sterren zichtbaar die zich op enkele tientallen lichtjaren van de aarde bevinden. En nog verder ligt Betelgeuze, een gigaster op zo’n 500 lichtjaren van de aarde. Op donkere plekken zie je mogelijk ook de wolk van de melkweg.
Op de onderstaande afbeelding toont NASA waar je moet kijken, één uur na zonsondergang.
NASAOp deze illustratie toont NASA wat de hele maand mei zichtbaar is in het westen, één uur na zonsondergang.
“Als je naar het westen kijkt in de avondhemel van mei, bedenk dan hoe je naar buiten kijkt door de schijf van ons sterrenstelsel, naar de buitenranden, duizenden lichtjaren van de aarde verwijderd”, besluit NASA.
TwitterKomeet Swan is de aarde gepasseerd en nadert de zon.
WETENSCHAP & PLANEETKrijgen we opnieuw spektakel aan de hemel? Die kans zit erin, met de komst van komeet Swan. Het hemellichaam, dat vorige maand ontdekt werd door een Australische amateurastronoom, komt steeds dichter bij de zon. Een logisch gevolg is dat de zichtbaarheid steeds groter wordt. Rond 25 mei zouden de omstandigheden het meest ideaal zijn, maar de kans is groot dat u zelfs dan een verrekijker zult nodig hebben. Cruciale voorwaarde is ook dat het natuurfenomeen tot die tijd niet uit elkaar valt.
Liefhebbers van de ruimte kunnen wel een telescoop bovenhalen. De komeet was al een tijdje te bewonderen in het zuidelijke halfrond, vanaf nu zou het verschijnsel ook in onze contreien zichtbaar moeten worden.
Voorlopig lukt dat enkel vroeg in de ochtend. U moet dan tussen het noordoosten en noordwesten kijken, naar de sterrenbeelden Perseus en Driehoek. De komeet zal niet heel hoog aan de hemel komen, dus zorg voor een plek met een lage bebouwing. Vanaf 21 mei wordt Swan ook ’s nachts zichtbaar, met een piek rond 1.30 uur. De afstand tot de aarde wordt nooit kleiner dan 83 miljoen kilometer.
Tot 100 miljoen kilometer
De kern van een komeet bestaat uit ijs en stof dat samenklontert tot een soort van gruis. Wanneer zo’n ‘vuile sneeuwbal’ dichter bij de zon komt, start de opwarming. Het ijs begint te sublimeren, waardoor een gaswolk en verschillende staarten ontstaan. De stofstaart is meestal 1 tot 10 miljoen kilometer lang, de plasmastaart kan wel 100 miljoen kilometer lang worden.
Kometen zijn over het algemeen het helderst wanneer ze dicht bij de zon staan. Maar daar schuilt ook net het gevaar: als de gassen te hard opwarmen, kan de materie in verschillende fragmenten losbarsten en wordt de stofstaart onzichtbaar. Dat lot was vorige maand nog komeet Atlas beschoren.
De mate van zichtbaarheid is heel moeilijk te voorspellen. Uiteraard speelt de bewolking een rol, maar een komeet kan ook zomaar in de schittering van de zon ‘verdwijnen’. Het magnitudecontrast - het cijfer dat aan die zichtbaarheid gegeven wordt - schommelt voor 24 mei rond +3,2. Pas als die waarde onder de 0 gaat, wordt een object met het blote oog zichtbaar. Een verrekijker zou in deze omstandigheden wel nog volstaan.
“Als we een waarde van +4 halen, zullen we ons gelukkig mogen prijzen”, tempert de Britse komeetexpert Nick James echter de verwachtingen. “De komeet lijkt voorlopig niet meer helderder te worden, maar dat kan ineens wel weer opflakkeren. Misschien heeft Swan nog wel een verrassing voor ons in petto, we blijven het sowieso in de gaten houden.”
In realiteit zal Swan ook niet zo fel schitteren als op de foto’s. “Die plaatjes zijn genomen terwijl de komeet aan het uitbarsten was, met een pikdonkere hemel op de achtergrond. Meer ideale omstandigheden bestaan er niet”, klinkt het. Drie weken geleden werden onze avonden nog opgevrolijkt door de spectaculaire Starlink-trein van Elon Musk.
AFP PHOTO /EUROPEAN SPACE AGENCY/HUBBLE/NASAIllustratiebeeld, gemaakt door de de Hubble-telescoop.
WETENSCHAP Een internationaal team van astronomen, onder leiding van Jacques Kluska van het Instituut voor Sterrenkunde van de KU Leuven, is er voor het eerst in geslaagd om vijftien beelden vast te leggen van de binnenste randen van planeetvormende fracties rond jonge sterren op honderden lichtjaren van onze planeet. De beelden zijn belangrijk voor de studie van de vorming van planetenstelsels.
Om te begrijpen hoe planetenstelsels gevormd worden, moet gekeken worden naar hun ontstaan. Een jonge ster wordt gevormd als gas en stof opeenhopen in een interstellaire wolk, waarbij een deel blijft cirkelen in een baan rond de ster. De stofdeeltjes kunnen uitgroeien tot grotere lichamen, wat uiteindelijk leidt tot de vorming van planeten. Zo veronderstellen wetenschappers dat rotsachtige planeten zoals de aarde zich vormen in de binnenste regio’s van protoplanetaire schijven, minder dan vijf keer de afstand van de aarde tot de zon verwijderd van de ster waarrond de schijf is gevormd.
Om dit proces te bestuderen zijn meer precieze beelden nodig dan die die tot nog toe gemaakt werden met de grootste enkelvoudige spiegeltelescopen, die niet in staat zijn om de kleinste details vast te leggen. Kluska en zijn collega’s konden de nieuwe beelden maken met de toepassing van een techniek genaamd infrarood-interferometrie, waarbij het licht van vier ‘very large telescopes’ uit de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) in Chili gecombineerd wordt. Aan de hand van wiskundige berekeningen werd vervolgens het licht van de ster verwijderd die verhinderde om de schijven in detail te bekijken.
Het internationaal team zal nu verder onderzoek doen naar de mogelijke redenen achter de onregelmatigheden die in de beelden werden vastgesteld. Zo zijn sommige plekken helderder en andere minder helder, wat kan duiden op processen die tot planeetvorming kunnen leiden.
Kluska en co zullen verder nieuwe waarnemingen doen om een nog gedetailleerder beeld te krijgen en hierdoor getuige te zijn van de planeetvorming. Hij leidt ook een team dat onderzoek doet naar elf dergelijke schijven rond andere, oudere soorten sterren waarvan vermoed wordt dat die eveneens zullen evolueren tot planeten.
Getty Images/Science Photo LibraEen grafische voorstelling van de Spinosaurus.
Maak kennis met de Spinosaurus aegyptiacus, de eerste dinosaurus waarvan wetenschappers hebben bewezen dat hij in het water leefde. Dat blijkt uit een nieuwe studie in Nature. “De nieuwe ontdekking verandert onze huidige kennis over de diversiteit van dinosauriërs in het algemeen en over de Spinosaurus in het bijzonder”, schrijft National Geographic daarover. Een ‘riviermonster’ noemen ze dit uitgestorven, gigantische roofdier van 15 meter lang, met een krokodillenkop.
De conclusie van het nieuwe onderzoek is dat de Spinosaurus zich tijdens het jagen in het systeem van rivieren dat zijn leefgebied destijds kenmerkte, bediende van een ’staartaangedreven voortbeweging door het water’. Dat dit kon worden aangetoond, is een wetenschappelijke primeur, meldt National Geographic.
Voor het bredere publiek dook de Spinosaurus aegyptiacus voor het eerst op in 2001 in de film ‘Jurassic Park III’. Maar de échte versie van deze dino leefde waarschijnlijk in Noord-Afrika tijdens het Krijt, zo’n 112 tot 93,5 miljoen jaar geleden.
In 2014 leidde paleontoloog en National Geographic-avonturier, dr. Nizar Ibrahim van de universiteit van Detroit Mercy, een team van wetenschappers in de Kem Kem-regio van de Marokkaanse Sahara om er fossiele overblijfselen van de Spinosaurus te onderzoeken. Ze ontdekten dat een volwassen Spinosaurus tot 15 meter kon worden, langer dan de Tyrannosaurus rex. Nog belangrijker: Ibrahim en kornuiten vermoedden ook dat de Spinosaurus een roofdier was dat van water hield.
via REUTERSDe plaats van opgraving in het Kem Kem-gebied in de Marokkaanse Saharawoestijn.
Maar bewijzen konden ze dat niet, ook niet nadat het skelet van de reusachtige dino was gereconstrueerd. In de vijf daarop volgende jaren verzamelde het wetenschappelijke team nog meer fossielen van het skelet, waaronder “een opmerkelijk complete, vinachtige staart, in staat tot uitgebreide zijwaartse bewegingen en gekenmerkt door extreem lange stekels”.
In 2018 keerden de onderzoekers terug naar de plaats van opgraving in Marokko. Hun bevindingen werden gisteren eindelijk wereldkundig gemaakt. De bizarre Spinosaurus gaat de geschiedenis in als de eerste bekende zwemmende dinosauriër. Daar wijst de “gigantische knokige peddel” op, zoals National Geographic de staart omschrijft. “Deze staart is de meest extreme aanpassing aan het water die we ooit bij een grote dinosaurus zagen.”
Het Pentagon heeft drie opvallende video’s vrijgegeven waarin te zien is hoe Amerikaanse marinepiloten tijdens trainingsvluchten in contact komen met ‘ongeïdentificeerde vliegende objecten’ - UFO’s. De korrelige video’s, die volgens het Pentagon ‘onverklaarde luchtfenomenen’ tonen, werden al eerder gelekt. Nu zijn de video’s officieel ‘declassified’ verklaard en gedeeld met het grote publiek. Daarmee wordt meteen ook bevestigd dat het gaat om authentieke beelden.
Pentagon geeft nu zelf drie gelekte UFO-video’s vrij
De grijze, korte, onduidelijke, maar wel ophefmakende beelden begonnen in 2007 en 2017 te circuleren na een ongeautoriseerd lek. Ze tonen wat marinepiloten zagen tijdens trainingsvluchten in 2004 en 2015. Twee video’s werden eerder gepubliceerd door The New York Times, de andere video werd vrijgegeven door een private organisatie. Te zien is hoe ongeïdentificeerde vliegende objecten pijlsnel door de lucht bewegen, ze worden maar heel kort opgepikt door infraroodcamera’s.
Het gebeurde extreem abrupt, als een pingpongbal die van de muur afketst. Alsof het iets raakte en in de andere richting werd gekatapulteerd
Vooral het commentaar van de betrokken piloten in de twee video’s uit 2015 is fascinerend. Ze zijn duidelijk onder de indruk van de snelheid van de objecten en kunnen hun ogen niet geloven. “My god. Het gaat tegen de wind”, zegt een stem. “Kijk naar dat ding!”, klinkt het. “Het is aan het draaien!” In de andere video juicht een piloot: “Yes, ik heb het”, als hij het in zijn camera kan vastgrijpen. “Kijk hoe het vliegt! Wow.”
In 2017 verklaarde de intussen gepensioneerde marinepiloot David Fravor, die de beelden uit 2004 maakte (zonder geluid), dat het object dat hij had gezien, “bewoog op manieren die hij niet kon uitleggen”.
(Lees verder onder de foto)
Pentagon
Geautoriseerd
Het Pentagon zegt dat het de beelden nu besluit vrij t
e geven “om eventuele misvattingen bij het publiek weg te nemen over het vraagstuk of het circulerende beeldmateriaal wel echt was en of er meer aan de video’s was”, zo luidt het in een statement van het ministerie van Defensie.
“Na een diepgaand onderzoek heeft het ministerie besloten dat een geautoriseerde vrijgave van deze video’s geen enkele gevoelige informatie qua capaciteiten of systemen onthult en ook geen afbreuk doet aan eventuele nog volgende onderzoeken naar ongeïdentificeerde luchtverschijnselen in het militaire luchtruim”, is te lezen. Verder klinkt het dat de fenomenen geobserveerd in de video’s onder de noemer blijven van ‘ongeïdentificeerd’.
Speculaties
Dat het Pentagon de video’s nu zelf vrijgeeft, draagt bij tot de legitimering van de beelden. Het zal ongetwijfeld alleen maar de speculaties voeden dat mensen mogelijk in contact zijn gekomen met buitenaardse wezens.
Het Pentagon bestudeerde eerder opnames van luchtontmoetingen met onbekende objecten als deel van een ‘classified program’ dat in 2007 werd opgezet in opdracht van de toenmalige Amerikaanse Democratische Senaatsfractieleider Harry Reid. Maar in 2012 eindigde het geheime programma - het ‘Advanced Aviation Threat Identification Program’ - omdat er werd geoordeeld dat er andere prioriteiten waren die budgetten nodig hadden.
“Eindelijk”
Het voormalige hoofd van het programma, Luis Elizondo, verklaarde in 2017 aan CNN dat hij gelooft dat er “overtuigend bewijs is dat we misschien niet alleen zijn”. “Deze vliegtuigen - laten we het vliegtuigen noemen - hebben kenmerken die niet bekend zijn”, zei hij over de objecten die hij had bestudeerd.
Ex-senator Reid tweette maandag dat hij “blij” is dat het Pentagon “eindelijk” de video’s heeft vrijgegeven, maar dat het “maar het topje van de ijsberg is van het onderzoek en beschikbaar materiaal”.
Senator Harry Reid✔@SenatorReid
I’m glad the Pentagon is finally releasing this footage, but it only scratches the surface of research and materials available. The U.S. needs to take a serious, scientific look at this and any potential national security implications. The American people deserve to be informed.
WETENSCHAPDe vier eerste maanden van het jaar 2020 hebben getoond hoe het ‘kleinste’ gevaar om het hoekje loert en op 1,2,3 catastrofale gevolgen kan hebben. Maar niet enkel een onzichtbaar virus bedreigt onze planeet. Volgens een rapport van enkele vooraanstaande Australische onderzoekers hebben we te maken met tien potentiële risico’s.
Het rapport – genaamd ‘Surviving and Thriving in the 21st Century’ - werd samengesteld door onderzoekers die deel uitmaken van de Commision for the Human Future. De onderzoekers identificeerden tien grote (onzichtbare) gevaren die onze wereld bedreigen. En een pandemie zoals het coronavirus is slechts één van de tien gevaren.
In totaal worden er tien gevaren opgesomd: op willekeurige volgorde.
1. Klimaatverandering
2. Achteruitgang van het milieu
3. Kernwapens
4. Schaarste aan levensnoodzakelijke natuurlijke hulpbronnen (waaronder water)
5. Voedselonzekerheid
6. Gevaarlijke en oncontroleerbare nieuwe technologieën
7. Overbevolking
8. Chemische vervuiling
9. Pandemieën
10. Mislukken in het preventief optreden tegen deze risico’s
De onderzoekers roepen overheden op om actie te ondernemen met behulp van hun gebundelde lijst. Ze stellen nog dat niemand ter wereld “een plan heeft om de risico’s het hoofd te bieden”. “Het gebrek aan paraatheid betekent onoverkomelijk dat de mensheid getroffen zal blijven worden door onvoorziene crises.” En of we al dan niet iets ondernemen de komende jaren, zal bepalen of huidige en toekomstige generaties “een veilige, duurzame en welvarende toekomst tegemoet gaan”, zo luidt het besluit van het rapport.
De toekomst van de mens
De Commision for the Human Future – vrij vertaald naar de commissie voor de toekomst van de mens – is een organisatie die bestaat uit tal van wetenschappers en burgers. Ze focussen op de mondiale uitdagingen waarmee de mensheid worstelt.
{
27-04-2020 om 21:52
geschreven door peter
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
Planetoïde scheert binnenkort voorbij de aarde mét mondmasker - HLN.be
Planetoïde scheert binnenkort voorbij de aarde mét mondmasker - HLN.be
Anne VirkkiHet lijkt een beetje alsof de planetoïde een mondmasker draagt.
WETENSCHAPOver twee dagen, op 29 april, scheert de planetoïde 1998 OR2 voorbij de aarde. Zo’n doortocht van ruimteblokken gebeurt overigens wel vaker, maar dit exemplaar ziet er wel heel bijzonder uit: het lijkt volgens enkele wetenschappers wel alsof de planetoïde een mondmasker draagt.
Wetenschappers verbonden aan het Arecibo Observatory in Puerto Rico bestuderen de naderende planetoïde al een tijdje: op die manier houden ze in de gaten of die een gevaar zal vormen voor de aarde. Dat blijkt niet het geval te zijn. In tegendeel, het lijkt wel alsof de planetoïde zich voorbereidt op de pandemie op aarde. De radarbeelden van de ruimtesteen tonen iets wat volgens sommigen verdacht veel op een mondmasker lijkt.
“Aangezien we allemaal aan Covid-19 denken, zorgen de topografische kenmerken ervoor dat het lijkt alsof 1998 OR2 eraan gedacht heeft een mondmasker te dragen”, vertelt onderzoekster Anne Verkki.
Of het radarbeeld een mondmasker toont of niet is voor discussie vatbaar. Wat vaststaat is dat 1998 OR2 twee kilometer groot is en iets meer dan vier uur nodig heeft om een rondje rond zijn eigen as te voltooien.
Verder kunnen de beelden van het Arecibo Observatory voorspellen hoe de planetoïde zich in de toekomst voortbeweegt: “De radarmetingen stellen ons in staat om heel nauwkeurig vast te stellen waar de planetoïde in de toekomst – onder meer tijdens scheervluchten langs de aarde – zal zijn.” Dit jaar blijft de planetoïde nog ver weg van de aarde – op een afstand die zestien keer groter is dan de afstand tussen de aarde en de maan - maar in 2079 komt 1998 OR2 alweer wat dichterbij. “In 2079 zal 1998 OR2 ongeveer 3,5 keer dichter bij de aarde in de buurt komen dan dit jaar het geval is. Daarom is het is belangrijk om de baan heel nauwkeurig te kennen”, legt onderzoeker Flaviane Venditti uit.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
25-04-2020
Satelliettrein van Musk voor derde keer gepasseerd, morgen nieuwe kans - HLN.be
Satelliettrein van Musk voor derde keer gepasseerd, morgen nieuwe kans - HLN.be
BELGA.
De satelliettrein van SpaceX van Elon Musk is vanavond rond 22 uur opnieuw boven ons land gepasseerd. De trein was deze keer iets moeilijker te zien.
Net als de vorige twee avonden, passeerde de satellietentrein van Musk ook vanavond rond 22 uur boven ons land. Wellicht zullen we de treintjes nog enkele avonden kunnen waarnemen, maar ze zullen wel telkens minder helder worden. Ze worden namelijk geleidelijk in een hogere baan gebracht en bovendien verspreiden ze zich steeds meer, zodat het mooie ‘treintjeseffect’ stilaan verdwijnt.
Ook morgen zal de satelliettrein te zien zijn omstreeks hetzelfde uur, als het niet bewolkt is tenminste.
Supersnel internet
Woensdag was het al de zevende keer dat er satellieten gelanceerd werden van het Starlink-project, dat supersnel internet moet aanbieden in elke uithoek van de aarde. In mei vorig jaar werden de eerste gelanceerd en in totaal moeten er 12.000 in een baan rond de aarde gebracht worden.
De satellieten zijn zichtbaar als een streep van lichtjes. Volgens astronomen is die zichtbaarheid vandaag nog geen probleem, maar kan het wel een probleem worden als er nog meer satellieten bijkomen. Ze veroorzaken immers lichtvervuiling die het werk van astronomen bemoeilijkt.
Helderheid
Elon Musk liet echter weten op Twitter dat zijn bedrijf iets gaat doen aan de helderheid van de satellieten. Die heeft deels te maken met de manier waarop de zonnepanelen op de satellieten bevestigd zijn. De komende maanden zullen de panelen richting zon worden gedraaid, waardoor ze minder zichtbaar worden. De satellieten vliegen ook dicht bij de aarde en zijn vrij groot, waardoor ze licht reflecteren. Speciale zonneschermen zouden dat probleem moeten verhelpen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
24-04-2020
De satellietentrein van Elon Musk gemist? Vanavond nieuwe kans - HLN.be
De satellietentrein van Elon Musk gemist? Vanavond nieuwe kans - HLN.be
videostillHet satelliettreintje van Elon Musk.
Wie donderdagavond de satellietentrein van Elon Musk aan onze hemel heeft gemist, krijgt deze avond een nieuwe kans. De flamboyante ondernemer wil met zijn Starlink-project supersnel internet op elke uithoek op aarde bewerkstelligen en realiseert dit door duizenden satellieten te lanceren.
“De satellieten gebruiken zonne-energie om zichzelf te voorzien van energie. Het is net door de aanwezigheid van deze zonnepanelen dat wij op Aarde de satellieten kunnen waarnemen”, weet Nicolas Roose van weerdienst NoodweerBenelux.
Bij helder weer en voldoende donkere omstandigheden is de ‘ketting’ van tientallen lichtjes opnieuw te zien in westelijke richtingen. Wie ze wil spotten, moet even vóór 22.00 uur richting westen kijken. Een tweede episode volgt net nà 22.00 uur. “Dit duurt slechts enkele minuten, dus op tijd klaar staan is de boodschap”, stelt Roose. Qua weerbeeld verwacht NoodweerBenelux geen problemen met de bewolking. “Diverse weermodellen laten een hoeveelheid hoge bewolking zien, maar veel problemen mag dat niet opleveren.”
WETENSCHAP & PLANEET Wie iets voor 22 uur naar de hemel keek, was getuige een indrukwekkend, uniek spektakel. SpaceX – het ruimtevaartbedrijf van Tesla-baas Elon Musk – lanceerde gisteren een reeks van 60 Starlink-satellieten in een baan om de aarde en die waren daarnet te zien vanuit ons land, tot groot enthousiasme van veel Vlamingen.
De satellieten waren met het blote oog goed te zien, aldus de gelukkige kijkers. “Met de verrekijker was het een waar feest”, zei weerman Frank Deboosere op Twitter.
Het was gisteren al de zevende keer dat er satellieten gelanceerd werden van het Starlink-project, dat supersnel internet moet aanbieden in elke uithoek van de aarde. In mei vorig jaar werden de eerste gelanceerd en in totaal moeten er 12.000 in een baan rond de aarde gebracht worden.
De satellieten zijn zichtbaar als een streep lichtjes. Volgens astronomen is die zichtbaarheid vandaag nog geen probleem, maar kan het wel een probleem worden als er nog meer satellieten bijkomen. Ze veroorzaken immers lichtvervuiling die het werk van astronomen bemoeilijkt.
Twitter
Helderheid
Elon Musk liet gisteren echter weten op Twitter dat zijn bedrijf iets gaat doen aan de helderheid van de satellieten. Die heeft deels te maken met de manier waarop de zonnepanelen op de satellieten bevestigd zijn. De komende maanden zullen de panelen richting zon worden gedraaid, waardoor ze minder zichtbaar worden. De satellieten vliegen ook dicht bij de aarde en zijn vrij groot, waardoor ze licht reflecteren. Speciale zonneschermen zouden dat probleem moeten verhelpen.
SpaceX
Frank Deboosere✔@frankdeboosere
·
Ik had ze iets helderder verwacht, maar het was met het blote oog toch wel goed te zien. Met de verrekijker was het een waar feest. #Starlink6
Sofie Lemaire@sofie_lemaire
Gezien! Alsof de Kerstman voorbij kwam gevlogen...
Zo was ook radiomaakster Sofie Lemaire onder de indruk. “Gezien! Alsof de Kerstman voorbij kwam gevlogen”, tweette ze.
“Indrukwekkend! Wat een lange trein!”, meldde iemand anders. Nog andere mensen meldden dat ook hun kinderen onder de indruk waren en dat de satellieten heel dicht bij elkaar te zien waren.
“Schitterend! Je zou bijna zeggen buitenaards, maar niet dus. Bedankt om dit soort gebeurtenissen te blijven aankondigen”, bedankte Twitteraar Frank Vanmeenen weerman Deboosere nog.
Door het enthousiasme van de kindjes de instellingen van het fototoestel helemaal verklooid, maar het was prachtig! 'Over hoeveel uur zijn ze hier terug?' 'Komen er nog satellieten?' Dat wordt een extra uurtje #thuisonderwijs, morgen. #Starlink6
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
23-04-2020
Satelliettreintje van Elon Musk vanavond aan hemel te zien: “Het kan spectaculaire passage worden” - Hln.be
Satelliettreintje van Elon Musk vanavond aan hemel te zien: “Het kan spectaculaire passage worden” - Hln.be
EPA
WETENSCHAP & PLANEETWie vanavond naar de hemel kijkt, maakt kans om een indrukwekkend spektakel te zien. Gisteren lanceerde SpaceX – het ruimtevaartbedrijf van Tesla-baas Elon Musk – een reeks van 60 Starlink-satellieten in een baan om de aarde en die zijn vanavond iets voor 22 uur te zien vanuit ons land. “Het kan een spectaculaire passage worden”, aldus weerman Frank Deboosere op Twitter.
“De satellieten bevinden zich nog heel dicht bij elkaar”, weet Deboosere. “Het satelliettreintje zal zichtbaar zijn tussen 21.55 en 21.59 uur. Gebruik eventueel een verrekijker.”
En dat is nog niet alles. Een 40-tal Starlink-satellieten die op 18 maart gelanceerd werden, zullen vanavond ook zichtbaar zijn, tussen 21.37 uur en 21.53 uur. “Zij bewegen van west over noord naar oost en volgen allemaal ongeveer dezelfde baan aan de hemel”, zegt Deboosere op zijn website, “van Venus via Capella (de helderste ster van de Voerman) naar de bak van de Kleine Beer.”
Ruwweg om de halve minuut trekt er een satelliet voorbij. “Zorg in elk geval voor een donkere waarnemingsplaat, ver van alle hinderlijke kunstmatige lichtbronnen”, aldus nog Deboosere.
Frank Deboosere✔@frankdeboosere
Een reeks van 60 Starlink-satellieten is zichtbaar op donderdag 23 april 2020 tussen 21.55 uur en 21.59 uur. Deze satellieten zijn gisteren gelanceerd en bevinden zich nog heel dicht bij elkaar. Dat kan dus een spectaculaire passage worden.
Het was gisteren al de zevende keer dat er satellieten gelanceerd werden van het Starlink-project, dat supersnel internet moet aanbieden in elke uithoek van de aarde. In mei vorig jaar werden de eerste gelanceerd en in totaal moeten er 12.000 in een baan rond de aarde gebracht worden.
De satellieten zijn zichtbaar als een streep van lichtjes. Volgens astronomen is die zichtbaarheid vandaag nog geen probleem, maar kan het wel een probleem worden als er nog meer satellieten bijkomen. Ze veroorzaken immers lichtvervuiling die het werk van astronomen bemoeilijkt.
Helderheid
Elon Musk liet gisteren echter weten op Twitter dat zijn bedrijf iets gaat doen aan de helderheid van de satellieten. Die heeft deels te maken met de manier waarop de zonnepanelen op de satellieten bevestigd zijn. De komende maanden zullen de panelen richting zon worden gedraaid, waardoor ze minder zichtbaar worden. De satellieten vliegen ook dicht bij de aarde en zijn vrij groot, waardoor ze licht reflecteren. Speciale zonneschermen zouden dat probleem moeten verhelpen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
22-04-2020
Dit jaar al 241 UFO-meldingen in ons land, maar meestal zit Elon Musk er voor iets tussen (en vanavond kan je weer Starlink-satellieten spotten) - HLN.be
Dit jaar al 241 UFO-meldingen in ons land, maar meestal zit Elon Musk er voor iets tussen (en vanavond kan je weer Starlink-satellieten spotten) - HLN.be
WETENSCHAP & PLANEET Het Belgische UFO-meldpunt heeft dit jaar al 241 UFO-meldingen op de teller staan. Het gros van de meldingen werd echter veroorzaakt door Starlink-satellieten van SpaceX, het ruimtebedrijf van de Amerikaan Elon Musk. Het meldpunt vraagt waarnemers om in de toekomst eerst na te gaan op zijn website of het de satellieten betreft alvorens een UFO-melding in te sturen.
Afgelopen weekend heeft het Belgisch UFO-meldpunt weer 70 nieuwe UFO-meldingen ontvangen. Met momenteel 241 waarnemingen dit jaar komt het aantal waarnemingen zo stilaan in de buurt van de 270 meldingen die voor het volledige jaar 2019 binnenkwamen.
Ook de komende dagen zullen deze satellieten bij helder weer te zien zijn
Het merendeel van de meldingen betreffen dus echter de Starlink-satellieten van SpaceX. Het gaat hierbij recent om 60 satellieten die op 18 maart vanuit Florida in een baan rond de aarde werden gebracht. Vooral op 18 en 19 april zag het UFO-meldpunt een piek aan waarnemingen. “Ook de komende dagen zullen deze satellieten bij helder weer te zien zijn”, klinkt het.
Vanavond Weerman Frank Deboosere laat alvast op zijn website weten dat vanavond tussen 22.38 uur en 22.56 uur zo’n 40 Starlink-satellieten zichtbaar zullen zijn. “Zij bewegen van west over noord naar oost en volgen allemaal ongeveer dezelfde baan aan de hemel. Ze passeren ongeveer 8 graden boven de Poolster.”
Donkere plaats
“Starlink-satellieten zijn minder helder dan het ISS, dus mogelijk heb je een verrekijker nodig. Ruwweg om de halve minuut trekt er een satelliet voorbij”, laat Deboosere nog weten. “Zorg in elk geval voor een donkere waarnemingsplaats, ver verwijderd van alle hinderlijke kunstmatige lichtbronnen.”
En ook: “Als alles goed gaat, wordt vanavond om 21.37 uur een nieuwe reeks van 60 Starlink-satellieten gelanceerd. Mogelijk zien we dat heel “gecondenseerde” treintje ook rond 22 uur. Ik ben benieuwd.”
(Lees verder onder de foto)
astroblog.nlZo zag de lichtjestrein van SpaceX-satellieten er eerder uit.
Regelmatig
Sinds 24 mei 2019 zijn met regelmaat konvooien van satellieten van het Starlink-project waar te nemen die meestal van westelijke naar oostelijke richtingen passeren, legt het meldpunt uit. Door uiteindelijk duizenden satellieten in een lage aardbaan te plaatsen, hoopt SpaceX wereldwijd breedbandinternet te kunnen leveren.
Om te voorkomen dat er nog meer meldingen binnenkomen over de satellieten roept het meldpunt waarnemers op eerst een kijkje te nemen op een speciaal toegevoegde pagina over de Starlink-satellieten op zijn website alvorens het meldingsformulier in te vullen.
Dr Marco Langbroek@Marco_Langbroek
Kaartjes voor de overkomst van de 23 minuten eerder gelanceerde Falcon 9 met nieuwe batch Starlink satellieten vanavond rond 21:53 NL tijd, voor een viertal locaties: (NB: onzekerheid in tijdstip overkomst 1-2 minuten)
via REUTERSDe interstellaire komeet 2I/Borisov passeert op dit moment nog altijd langs ons eigen zonnestelsel.
WETENSCHAPKomeet 2I/Borisov is nog maar het tweede ruimteobject uit een ander sterrenstelsel ooit dat we in ons eigen zonnestelsel hebben zien passeren, na de fameuze sigaarvormige ‘Oumuamua’ in oktober 2017. De samenstelling van deze 2I/Borisov blijkt nu compleet anders te zijn dan die van andere kometen. Het voorwerp bevat ongewoon veel koolmonoxide, wat iets zou kunnen zeggen over de plaats waar het ontstaan is.
De interstellaire komeet 2I/Borisov werd vorig jaar op 30 augustus gespot door amateurastronoom uit de Krim, Gennady Borisov, die er zijn naam aan gaf. Het ruimteobject zal ons sterrenstelsel ook weer verlaten, maar op dit moment raast het er nog altijd door tegen een snelheid van 33 km per seconde. Al is het inmiddels in twee stukken uiteengespat. Maar daardoor kon de samenstelling ervan worden achterhaald met behulp van de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA). Het vakblad Nature Astronomy heeft twee nieuwe onderzoeken over de bijzondere komeet gepubliceerd.
“Dit is de eerste keer dat we in een komeet van buiten ons zonnestelsel hebben gekeken en het is drastisch anders dan andere kometen die we tot nu toe zagen voorbijkomen”, verklaart Martin Cordiner. ALMA vond twee moleculen in het gas dat 2I/Borisov uitstootte: waterstofcyanide (HCN) en koolmonoxide (CO). Het was de hoeveelheid koolstofmonoxide (CO) die de onderzoekers verraste. Die bleek veel hoger te liggen - tussen 9 en 26 keer meer - dan bij kometen uit ons eigen zonnestelsel. De CO-concentratie is hoger dan ooit is gedetecteerd in een komeet op minder dan 300 miljoen kilometer van de zon. Wetenschapper Stefanie Milam concludeert daaruit dat “de komeet moet zijn gevormd uit materiaal dat heel rijk is aan CO-ijs”. Dat kan volgens haar enkel in de gebieden van het heelal waar de temperatuur onder de -250 graden Celsius.
Extreem koud gebied
De koolmonoxide kan inderdaad ook volgens Martin Cordiner een aanwijzing geven van waar 2I/Borisov werd gevormd. “Als de gassen die we hebben waargenomen de samenstelling van de geboorteplaats van 2I/Borisov weerspiegelen, dan toont het aan dat die op een andere manier is gevormd dan de kometen in ons eigen zonnestelsel, in een extreem koud buitengebied van een ver planetair systeem”, aldus Cordiner.
Photo NewsOumuamua was het eerste ruimteobject uit een ander sterrenstelsel dat het onze bezocht.
In de tweede studie beargumenteert Dennis Bodewits een ander standpunt, met name dat de komeet zou kunnen zijn ontstaan rond een rode dwergster, het type dat het vaakst voorkomt in het melkwegstelsel. “Deze sterren hebben de juiste lage temperaturen en helderheid zodat een komeet zich daar zou kunnen vormen met het type samenstelling dat in komeet Borisov is aangetroffen”, aldus Bodewits.
“2I/Borisov gaf ons de eerste kijk in de chemie die een ander planetair systeem vormde”, besluit Milam. “Maar alleen als we het object kunnen vergelijken met andere interstellaire kometen, kunnen we te weten komen of 2I/Borisov een speciaal geval is dan wel dat elk interstellair object een ongewoon hoog CO-gehalte heeft.”
WETENSCHAP & PLANEET Waar kwam de sigaarvormige ruimterots vandaan die drie jaar geleden plots in ons zonnestelsel verscheen? Was het een komeet? Of een buitenaards ruimteschip, zoals zelfs een gerenommeerde wetenschapper suggereerde? Een computersimulatie werpt nu nieuwe licht op de zaak.
Het was eind 2017 dat de wetenschappelijke wereld plots op zijn kop stond. Voor de allereerste keer was er een object waargenomen in ons zonnestelsel dat er niet uit afkomstig was.
Het rotsachtige voorwerp had de ongewone vorm van een sigaar en werd Oumuamua gedoopt. Dat betekent ‘boodschapper van ver weg die als eerste aankomt’ in het Hawaïaans. Het was dan ook een observatorium in die Amerikaanse staat dat het object voor het eerst zag.
Meteen rees de vraag wat het tollende ruimteobject was. Was het een gewone ruimterots? Een asteroïde van een andere ster? Of een ruimteschip van een andere planeet, zoals zelfs een wetenschapper van de gerenommeerde universiteit van Harvard opwierp?
Volgens een nieuwe computersimulatie zou het om scherf van een dode planeet kunnen gaan. Dat schrijven onderzoekers in het wetenschappelijke tijdschrift Nature. Volgens hen is hun uitleg de enige die de bijzondere vorm van het object kan verklaren. En het geeft ook een uitleg voor de manier waarop het object draait en versnelt.
Volgens de auteurs van de studie – Yun Zhang van de Côte d’Azur Observatory in Frankrijk en Douglas Lin van de universiteit van Californië – kan Oumuamua van een stelsel komen met een kleine en dichte ster. Een ster met voldoende zwaartekracht dat ze planeten en andere objecten in stukken kan scheuren zonder ze eerst op te branden.
via REUTERS
De onderzoekers tekenden de mogelijke banen uit voor drie types van objecten: planetesimalen (waaruit planeten gevormd kunnen worden) van een halve kilometer groot, bevroren objecten zoals kometen en grote planeten. Wat bleek? Als elk van die objecten binnen een afstand van 350.000 kilometer van de ster zou komen, zouden ze opgewonden, uitgerekt en in stukken gescheurd worden door de zwaartekracht van de ster.
Afhankelijk van de samenstelling van het object zou zo een object kunnen ontstaan dat eruit ziet als Oumuamua en de ruimte in geslingerd wordt. Zo zou Oumuamua – mogelijk na miljoenen jaren – in ons sterrenstelsel terechtgekomen kunnen zijn.
Artwork depicting why ‘Oumuamua is so elongated; as particles were boiled off a more spherical object, tidal forces guided them to the longer ends, stretching the shape out.
De helderste supernova draagt de (abstracte) naam SN2016aps en vond zo’n 3,6 miljard lichtjaar van de aarde plaats. “SN2016aps is om verschillende redenen spectaculair,” aldus astronoom Edo Berger. “Hij is niet alleen helderder dan elke andere supernova die we ooit hebben gezien, maar hij heeft ook verschillende eigenschappen en kenmerken die ’m erg zeldzaam maken in vergelijking met andere explosies van sterren in het universum.”
Het onderzoeksteam identificeerde de supernova SN2016aps voor het eerst in 2016. Daarvoor gebruikten ze de gegevens van de Pan-STARRS, een stel van twee telescopen. Al snel volgde een vierjarig vervolgonderzoek waarbij de energie-uitstoot nauwgezet bestudeerd werd.
Wat bleek? De explosie van de ster was tien keer zo krachtig als een supernova van normale grootte. Bij de gemiddelde supernova is slechts 1 procent van de totale energie-uitbarsting zichtbaar. Maar de SN2016aps straalde ongeveer 50 procent van zijn energie uit. “De intense energie-uitstoot van deze supernova wijst op een zware ontplofte ster, die bij zijn geboorte minstens 100 keer zoveel massa had als onze zon,” zegt Berger.
Uiteindelijk kwamen de onderzoekers tot de conclusie dat SN2016aps wellicht is ontstaan door de samensmelting van twee zware sterren.
Schmidt OceanHet gaat om een tientallen meters lange sliert die bestaat uit miljoenen kwalachtige, ongewervelde diertjes die één kolonie vormen.
WETENSCHAP & PLANEET Biologen hebben tijdens een expeditie voor de westkust van Australië op grote diepte de waarschijnlijk grootste siphonophorae ooit ontdekt. Het gaat om een tientallen meters lange sliert die bestaat uit miljoenen kwalachtige, ongewervelde diertjes die één kolonie vormen maar de indruk wekken een zelfstandig organisme te zijn. Op de wetenschappelijke website Sciencealert jubelen experts over de vondst: “Dit is de spectaculairste en langste die in de diepzee is gespot.”
Op het controleschip aan de oppervlakte kwamen de beelden uit de duikboot binnen, waarna het personeel enthousiast en vol verbazing op beeldschermen in de stuurhut het buitenaards lijkende fenomeen aanschouwde.
“We werden volledig weggeblazen”, vertelden biologen Nerida Wilson en Lisa Kirkendale naderhand. Met name omdat siphonophorae meestal ‘maar’ 25 meter lang zijn en min of meer recht. “De buitenste cirkel van deze langzaam en hypnotiserend bewegende vorm was ongeveer 47 meter, dus de totale lengte van het ding was gigantisch.”
Specifieke taken
Elk individu dat onderdeel is van een siphonophorae heeft een specifieke taak en een op die taak aangepaste vorm. Zo zijn er eet-, vang-, tast- en geslachtsdieren. De prooi van het schepsel bestaat uit kreeftachtigen en vis die door netelcellen worden verlamd en vastgehouden.
...most of the siphonophore colonies I've seen are maybe a 20cm long, maybe a meter. But THIS animal is massive. AND not just massive, the colony is exhibiting a stunning behavior: it's hunting....
Open Ocean Exploration@RebeccaRHelm
Some of the clones specialize in catching prey. Their slender bodies hang with a single long tentacle dangling like a hook-studded fishing line. Like the frilled tentacles of another siphonophore pictured below... (pic: @SchmidtOceanhttps://bit.ly/2JLKWmS)
P.S. Totally unplanned, but one of the only animals I know to prey on siphonophores is a cousin of the fish-shaped sea slug that I just happened to tweet about earlier today. It's like weird on weird down there! https://twitter.com/RebeccaRHelm/status/1247210620526657537 …
The sea slugs, called Cephalopyge, grab onto siphonophore clones using their tiny snail food and slowly eat them while hanging off the colony like an ornament! Pic by: https://lindaiphotography.com/black-water-mollusks/ …
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
09-04-2020
Waarom een (wazige) foto wetenschappelijke doorbraak van het jaar werd en wat we sindsdien leerden over zwarte gaten - HLN.be
Waarom een (wazige) foto wetenschappelijke doorbraak van het jaar werd en wat we sindsdien leerden over zwarte gaten - HLN.be
Photo News
WETENSCHAPPrecies een jaar geleden - op de vooravond van wat mogelijks de wetenschappelijke prestatie van de eeuw zou kunnen zijn - was het nagelbijten voor sterrenkundigen. Zouden ze voor het eerst een foto te zien krijgen van een zwart gat, een van de fascinerendste fenomenen in de kosmos? Het beeld dat volgde, werd dé doorbraak van het jaar 2019. Dit is waarom een (wazige) foto, die ook wel vergeleken werd met ‘het oog van Sauron’, zoveel betekende voor de astronomie én wat we nog meer leerden over zwarte gaten.
Dit is wat we al wisten over zwarte gaten voordat het internationale onderzoeksteam achter het Event Horizon Telescope Project (EHT) de eerste foto op 10 april 2019 onthulde: een zwart gat is een gebied in de astronomische ruimte waar de zwaartekracht zo sterk is dat niets eruit ontsnapt, zelfs geen licht. Er zijn weinig fenomenen zo abstract als een zwart gat, want hoe kan je iets waarnemen dat geen licht uitzendt of terugkaatst?
Messier 87 (M87) is het zwart gat waarvoor uiteindelijk gekozen werd, een monster dat wel 6,5 miljard keer zo zwaar is als onze zon. Het is zo’n 50 tot 55 miljoen lichtjaar van ons verwijderd. Daar een foto van nemen komt neer op het fotograferen van een mosterdzaadje in Washington DC vanuit Brussel, zo zeiden de sterrenkundigen van het EHT-project. Een tweede vergelijking die tot de verbeelding spreekt: vanuit een café in Parijs een krant in New York lezen.
Geen enkele telescoop is geavanceerd genoeg om zo’n foto te maken. Daarom werd het Event Horizon Telescope Project (EHT) opgezet: een internationaal netwerk van acht radiotelescopen op vier continenten en meer dan 200 mensen afkomstig uit minstens 18 landen. Het netwerk van telescopen – die via atoomklokken op elkaar afgestemd waren – was groot genoeg om de radiostraling van M87, het uitverkoren zwart gat, op te pikken. Uiteindelijk werden de verschillende beelden verzameld en laag per laag samengevoegd.
Het resultaat? Een foto van een zwarte lege ruimte waar een heldere ring – bestaande uit fotonen (of lichtdeeltjes) die door de sterke zwaartekracht in een baan rondom het gat gedwongen worden – brandt. De foto werd op persconferenties in zes verschillende steden voorgesteld, waaronder ook Brussel.
De oranje kleur van de ring moet overigens niet te letterlijk worden genomen. Het beeld komt immers voort uit radiosignalen: die hoor je wel, maar zie je niet. De frequenties van de radiosignalen werden door het internationale onderzoeksteam vertaald naar beeldmateriaal. Evengoed was het geen oranje, maar een blauwe gloed geweest. “We kozen voor een oranjeachtige gloed, gezien alles rondom het zwart gat ontzettend warm is”, legt de Amerikaanse astrofysicus Sera Markoff uit. Zij is hoogleraar astrofysica aan de Universiteit van Amsterdam en lid van het Event Horizon Telescope-team.
Een zwart gat is eigenlijk wat overblijft na de explosie van een ster, een ster die zwaarder is dan de zon. Tijdens zo’n explosie produceert de ster eventjes zoveel licht als het hele sterrenstelsel waartoe het behoort. Om daarna voor eeuwig zwart te worden. Daarom werden zwarte gaten voor 1964 ‘bevroren sterren’ genoemd. Verder nog wordt de kern van de explosie zo compact dat een zwart gat ontstaat. Omdat er niets aan de zwarte gaten kan ontsnappen - er kan alleen maar wat invallen – groeien ze doorheen de tijd in massa. Zo werd er in september 2019 nog een ster geregistreerd die door zo’n superzwaar zwart gat aan flarden werd gescheurd.
Zwarte gaten kunnen ontwaken
Het gaat hierboven steeds over M87, een zwart gat in het sterrenbeeld Maagd, 50 miljoen lichtjaar bij ons vandaan. Oorspronkelijk waren er echter twee kandidaten: M87 en Sagittarius A* (Sgr A*), het zwart gat dat zich in het midden van ons sterrenstelsel bevindt en ‘slechts’ 26.000 lichtjaar bij ons vandaan ligt. De astronomen toonden uiteindelijk enkel de foto van Messier 87, met de belofte dat de foto van het zwart gat van ons sterrenstelsel nog zal volgen.
Een tweede foto volgde voorlopig niet, maar wel werd recent bekendgemaakt dat Sgr A* wakker lijkt te worden. Hoewel Sgr A* zich normaal erg rustig gedraagt, zijn de heldere uitbarstingen sinds 2014 toegenomen. Dat stelde een onderzoeksteam van Franse en Belgische wetenschappers. Hoe dat komt, is voorlopig onbekend.
AFPSagittarius A*
Kleinste zwart gat ooit
M87, het zwart gat dat gekiekt werd, is dan wel 6,5 miljard keer zo zwaar is als onze zon, maar dat is niet altijd geval. Zo werd in november 2019 het kleinste zwart gat ooit ontdekt, slechts 3,3 keer de massa van onze zon met een diameter van 20 kilometer. Dat is ongeveer de grootte van het New Yorkse eiland Manhattan, niets vergeleken met een zwaargewicht als M87.
De ontdekking bewees dat zwarte gaten kleiner kunnen zijn dan voorheen werd gedacht: groter dan neutronensterren en kleiner dan de kleinste zwarte gaten die we tot dan toe kenden. “We hebben mogelijk de eerste van een nieuwe klasse zwarte gaten ontdekt, met zulke lage massa waarvan wetenschappers voorheen het bestaan niet kenden”, aldus astronoom Todd Thompson van Ohio State University. “Die zouden ons veel kunnen leren over hoe zwarte gaten ontstaan: welke sterren imploderen en welke niet, bijvoorbeeld.”
AFPSagittarius A*, in het centrum van ons Melkwegstelsel.
WETENSCHAPSagittarius A* is een zwart gat dat in het centrum van onze Melkweg ligt. Superzwaar, maar niet actief wat betekent dat het zwart gat niet superveel materie in zijn omgeving opslokt waardoor de kern niet bijzonder helder gloeit. Maar sinds 2014 lijkt daar verandering in te komen: Sagittarius A* lijkt wakker te worden. Dat stelt een Belgisch-Frans onderzoeksteam in het * vaktijdschrift Astronomy & Astrophysics.
Eerst dit: een zwart gat is een gebied in het heelal waar de zwaartekracht zo’n kracht uitoefent dat niets eruit kan ontsnappen, zelfs licht niet. Vandaar de naam zwart gat. Wanneer zo’n zwart gat materie in zijn omgeving opslokt, komt er evenwel energie vrij. Dat uit zich in elektromagnetische straling, röntgenstraling, visueel licht, infrarood en radiostraling. Door die energie, die af en toe vrijkomt, fluctueert de helderheid van het centrum van ons sterrenstelsel dagelijks. Dat is niet eigenaardig.
Wél bijzonder: hoewel Sgr A* zich normaal erg rustig gedraagt, zijn de heldere uitbarstingen de afgelopen jaren toegenomen. Dat stelt een onderzoeksteam van Franse en Belgische wetenschappers, onder leiding van astrofysicus en onderzoeksleider Enmanuelle Lossoux van de Université de Liège.
Eerder observeerden ze wat het zwart gat deed tussen 1999 en 2015. Daaruit bleek dat de heldere uitbarstingen sinds augustus 2014 toenamen. Om te controleren of het om een nieuwe tendens ging, vergeleek het onderzoeksteam de resultaten nogmaals met data van 2016 tot 2018, afkomstig van drie verschillende telescopen. Het vermoeden werd bevestigd met 14 nieuwe heldere uitbarstingen: negen opflakkeringen werden waargenomen met de Chandra-telescoop en nog eens vijf met de Swift-telescoop. Dat brengt het totaal aantal opflakkeringen tussen 1999 en 2018 op 121. De activiteit van Sgr A* is duidelijk toegenomen.
Hoe het komt dat het zwart gat in het centrum van ons Melkwegstelsel wakker wordt, is voorlopig onbekend. Maar tot de oorzaak gevonden wordt, moeten we ons alvast geen zorgen maken. Omdat het zwart gat Sagittarius A* 25.640 lichtjaar van de aarde verwijderd is (zo’n 245.000 biljoen kilometer) zullen we niet meteen hinder ondervinden van de activiteit.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
by Esposito Raffaele on May 3, 2020 ITelescope Siding Spring Australia
