Dit is ons nieuw hondje Kira, een kruising van een waterhond en een Podenko. Ze is sinds 7 februari 2024 bij ons en druk bezig ons hart te veroveren. Het is een lief, aanhankelijk hondje, dat zich op een week snel aan ons heeft aangepast. Ze is heel vinnig en nieuwsgierig, een heel ander hondje dan Noleke.
This is our new dog Kira, a cross between a water dog and a Podenko. She has been with us since February 7, 2024 and is busy winning our hearts. She is a sweet, affectionate dog who quickly adapted to us within a week. She is very quick and curious, a very different dog than Noleke.
DEAR VISITOR,
MY BLOG EXISTS ALREADY 12 YEARS AND 10 MONTHS.
ON 06/04/2024 MORE THAN 1.951.050
VISITORS FROM 134 DIFFERENT NATIONS ALREADY FOUND THEIR WAY TO MY BLOG.
THAT IS AN AVERAGE OF 400GUESTS PER DAY.
THANK YOU FOR VISITING MY BLOG AND HOPE YOU ENJOY EACH TIME.
The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld In België had je vooral BUFON of het Belgisch UFO-Netwerk, dat zich met UFO's bezighoudt. BEZOEK DUS ZEKER VOOR ALLE OBJECTIEVE INFORMATIE , enkel nog beschikbaar via Facebook en deze blog.
Verder heb je ook het Belgisch-Ufo-meldpunt en Caelestia, die prachtig, doch ZEER kritisch werk leveren, ja soms zelfs héél sceptisch...
Voor Nederland kan je de mooie site www.ufowijzer.nl bezoeken van Paul Harmans. Een mooie site met veel informatie en artikels.
MUFON of het Mutual UFO Network Inc is een Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in alle USA-staten en diverse landen.
MUFON's mission is the analytical and scientific investigation of the UFO- Phenomenon for the benefit of humanity...
Je kan ook hun site bekijken onder www.mufon.com.
Ze geven een maandelijks tijdschrift uit, namelijk The MUFON UFO-Journal.
Since 02/01/2020 is Pieter ex-president (=voorzitter) of BUFON, but also ex-National Director MUFON / Flanders and the Netherlands. We work together with the French MUFON Reseau MUFON/EUROP.
ER IS EEN NIEUWE GROEPERING DIE ZICH BUFON NOEMT, MAAR DIE HEBBEN NIETS MET ONZE GROEP TE MAKEN. DEZE COLLEGA'S GEBRUIKEN DE NAAM BUFON VOOR HUN SITE... Ik wens hen veel succes met de verdere uitbouw van hun groep. Zij kunnen de naam BUFON wel geregistreerd hebben, maar het rijke verleden van BUFON kunnen ze niet wegnemen...
De waarheid over microplastics Microplastics zijn overal. Ze zijn op de meest afgelegen plaatsen gevonden; bij zeedieren die in de diepste loopgraven van de oceaan leven, begraven in zee-ijs op Antarctica, en in drinkwater over de hele wereld. Deze fragmenten worden via een aantal verschillende kanalen verspreid en nu worden ze ook in het menselijk lichaam aangetroffen. Nu besmetting onvermijdelijk wordt, is het tijd om de effecten van deze vervuilende stof op zowel het milieu als onze fysieke gezondheid te leren kennen en volledig te begrijpen.
Klik op de volgende foto's en uitleg om de waarheid over microplasticvervuiling te ontdekken.
Kleine stukjes plastic Uit een onlangs vrijgegeven onderzoek is gebleken dat flessenwater honderdduizenden ‘nanoplastics’ bevat. Deze kleine fragmenten zijn slechts 100 nanometer (of minder) groot.
Nanoplastics zijn alomtegenwoordig in stedelijke wateren. Ze hebben verschillende kenmerken in vergelijking met microplastics, en vanwege hun omvang is het zelfs nog moeilijker om ze te analyseren.
Flessen water Een gemiddelde liter plastic fles water bevat volgens onderzoekers van Columbia en Rutgers in de VS bijna een kwart miljoen nanoplasticfragmenten.
Onderzoek De onderzoekers ontdekten dat een groot deel van de consumptie uit de waterfles zelf kwam, en het is onbekend of dit een ernstig risico voor de volksgezondheid met zich meebrengt.
WHO-bevindingen In 2019 concludeerde de Wereldgezondheidsorganisatie dat er niet genoeg bewijs was om aan te tonen dat de consumptie of het inademen van microplastics een risico vormde.
WHO-bevindingen Ze waarschuwden echter dat deeltjes die kleiner zijn dan 10 micrometer meer dan waarschijnlijk biologisch zullen worden opgenomen, en riepen op tot een vermindering van de plasticvervuiling.
Microplastics in voedsel Maar onze blootstelling aan microplastics beperkt zich niet alleen tot het water dat we drinken. Ze worden ook verspreid op landbouwgrond, om uiteindelijk in het voedsel dat we eten terecht te komen.
Microplastics in landbouwgrond Uit een analyse uit 2022 bleek dat het rioolslib dat wordt gebruikt om gewassen te bemesten bijna 20 miljoen hectare Amerikaanse landbouwgrond heeft vervuild.
Riolering Het is ook bewezen dat de 'forever chemicaliën', oftewel PFA's (per- en polyfluoralkylstoffen), en microplastics die in het slib worden aangetroffen, elk jaar de Europese landbouwgronden vervuilen.
Plastic in elke hap Of we het ons nu realiseren of niet, elke hap die we nemen kan microplastics bevatten. Plastic lijkt zich het meest op te hopen in de wortels van groenten, dus wortelen, radijsjes en rapen kunnen grotere hoeveelheden bevatten dan bijvoorbeeld groene bladgroenten.
Microplastics in de longen In 2022 ontdekten wetenschappers voor het eerst microdeeltjes in menselijke longen en bloed. De ontdekking onderstreepte de urgentie van de noodzaak om alternatieven voor plastic te vinden.
Consumentenproducten De bron van de microplastics die in het menselijk lichaam worden aangetroffen varieert, maar consumentenproducten zoals plastic flessen, textielvezels (vooral in polyester) en voedselverpakkingen die in de oceaan, de lucht, zeevruchten en zelfs zout worden aangetroffen, zijn de meest waarschijnlijke bronnen.
Consumptie Er wordt aangenomen dat Amerikanen dagelijks ongeveer 126 deeltjes microplastics consumeren en 132 deeltjes microplastics inademen. Terwijl de meeste hiervan door de darmen gaan en het lichaam verlaten, blijven andere in kleine hoeveelheden achter en hopen zich op.
Afbraak van microplastics Microplastics zijn gemaakt van giftige, schadelijke verbindingen zoals weekmakers, stabilisatoren, vulstoffen en smeermiddelen die tientallen jaren lang niet worden afgebroken.
Afbraak van microplastics Er wordt uitgebreid onderzoek gedaan om te bepalen wat de langetermijneffecten van deze microplastics in het lichaam zullen zijn, gezien hun langzaam afbrekende karakter.
BPA BPA, een veel voorkomende chemische stof die in plastic wordt gebruikt, is een bekende hormoonontregelaar (hormoonsysteemverstoorder), en veel bedrijven produceren nu BPA-vrij plastic. Maar het is niet de enige.
Kankerverwekkend Veel andere chemicaliën in kunststoffen zijn ook hormoonontregelaars en kankerverwekkend. Chronische ziekten zoals hartziekten en diabetes houden verband met de uitstoot van deze chemicaliën
Sterk bewerkte voedingsmiddelen Microplastics breken af van grotere stukken plastic en komen via het productie- en opslagproces in voedsel terecht. Hoe beter het voedsel is bewerkt, hoe groter de hoeveelheid microplastics die erin zit.
PET-kunststoffen Waterflessen met PET-plastic (polyethyleentereftalaat) zijn gemeengoed geworden, maar plastic deeltjes worden uitgeloogd in de drank die erin zit, wat in je bloed terecht kan komen
Onvermijdelijk? Hoewel er stappen zijn die we als individu kunnen nemen om onze consumptie van microplastics terug te dringen, maakt de populatie microplastics het consumeren ervan in een of andere vorm onvermijdelijk.
Productiebedrijven Miljoenen tonnen microplastics worden geproduceerd door productiebedrijven, om vervolgens in watermassa’s te belanden die over de hele wereld circuleren.
Plastic vervuiling Grotere kunststoffen die in waterlichamen worden aangetroffen, worden door de zon afgebroken tot kleine kunststoffen die in de drinkwatervoorziening terecht kunnen komen.
De waarheid over recycling Het merendeel van het plastic dat voor recycling wordt verzonden, wordt niet gerecycled. Veel van de plastic flessen en tassen die worden verzonden, belanden uiteindelijk op een stortplaats.
Overmatig gebruik van plastic In het dagelijks leven is onze afhankelijkheid van plastic verpakkingen verbazingwekkend. Vooral voedselverpakkingen zijn overbodig: groenten en fruit hoeven niet in plastic verpakt te worden, maar vaak wel.
Regulatie In de VS is de afgelopen jaren bezuinigd op de regelgeving en het milieubeschermingsbeleid. Deze zullen van invloed zijn op de toekomst van de consumptie van microplastics.
Kleren Een andere mogelijke manier waarop microplastics door het lichaam kunnen worden opgenomen, is via kleding. Vaak zal goedkoper gemaakte kleding een hoger gehalte aan synthetische materialen bevatten. Hierdoor lopen mensen met een lager inkomen een groter risico op dit soort besmettingen.
Het kan lang duren voordat biologisch afbreekbare kunststoffen uiteenvallen, zelfs jaren. Meestal vallen ze uiteen in kleinere stukjes, in plaats van chemische componenten. Dit soort producten zou het plasticprobleem kunnen verergeren.
Glazen flessen Glas is gemaakt van silica, dat een grotere ecologische voetafdruk heeft dan drankkartons en aluminium blikjes. Hoewel hun recyclingpercentage hoger is, is het een complexe kwestie: de productie van glas kan leiden tot landverslechtering en verlies aan biodiversiteit.
De toekomst? Onderzoekers hebben gekeken naar bacteriën en schimmels die zich voeden met plastic en deze materialen kunnen afbreken. Er is een soort keverlarve gevonden die polystyreen verslindt. Ook worden chemische behandelingen en waterfiltratiesystemen onderzocht die microplastics kunnen verwijderen.
Dr. Roger Leir’s Account of the Varginha UFO Incident
Dr. Roger Leir’s Account of the Varginha UFO Incident
In a fascinating episode of Coast to Coast AM, the legendary Art Bell delved into the mysterious and often controversial world of UFOlogy with guest Dr. Roger Leir. Known for his interest in unidentified flying objects and extraterrestrial phenomena, Dr. Leir provided a riveting account of his investigations into the 1996 UFO crash in Varginha, Brazil. This incident, shrouded in intrigue and speculation, has become a cornerstone of UFO conspiracy theories and extraterrestrial research.
Unearthing the Varginha Incident
The Varginha incident, as recounted by Dr. Leir, stands out in the annals of UFO sightings and encounters. According to his research, in 1996, an unidentified object crashed near Varginha, a small town in Brazil, leading to a series of extraordinary events involving the recovery of alien beings. Dr. Leir’s investigative journey took him to Brazil, where he interviewed various witnesses and medical professionals who had firsthand experiences related to the incident.
One of the most compelling pieces of evidence presented by Dr. Leir was his interview with a Brazilian physician who reportedly treated one of the extraterrestrial beings. This physician, promised anonymity, described a creature with distinct non-human features, including a large head, thin neck, and brown, oily skin. The being, apparently injured in the crash, was taken to a local hospital by military personnel and received medical treatment under high secrecy.
Biological Anomalies and Telepathic Communication
Dr. Leir’s account went beyond physical descriptions. He delved into the biological aspects of the creature, noting its blood’s similarity to human blood, except for an extraordinarily high platelet count. This detail, among others, suggested a complex biological makeup, both familiar and alien to human understanding.
Perhaps the most astonishing part of Dr. Leir’s narrative was the claim of telepathic communication between the alien being and the treating physician. This interaction reportedly left the doctor with migraine-like symptoms and a profound sense of information overload, as if vast amounts of knowledge were being transferred telepathically.
Skepticism and Belief in UFO Research
While Dr. Leir’s research presents a detailed and intriguing account, it’s important to approach such stories with a degree of skepticism. The field of UFOlogy is fraught with unverified claims and anecdotal evidence. Despite the lack of concrete scientific proof, incidents like Varginha continue to fuel the debate about extraterrestrial life and its potential interactions with Earth.
VIDEO:
Dr. Roger Leir talks researching on site the 1996 UFO crash in Varginha, which involved alien beings
Dr. Roger Leir’s interview with Art Bell on Coast to Coast AM offers a deep dive into one of the most intriguing UFO incidents of the late 20th century. The Varginha incident, with its blend of eyewitness accounts, medical anomalies, and claims of extraterrestrial contact, continues to captivate and puzzle enthusiasts and skeptics alike. As we continue to explore the unknown realms of our universe, stories like these challenge our understanding of life and the vast, unexplored cosmos.
Veelvoorkomende mythen over klimaatverandering Als je ooit getuige bent geweest van een discussie over klimaatverandering, persoonlijk of online, ben je waarschijnlijk een aantal dubieuze argumenten tegengekomen over wat de wetenschap zegt. Hoewel sommige van deze beweringen misschien logisch klinken, zijn ze feitelijk misleidend of volkomen onnauwkeurig. Deze onderwerpen zijn keer op keer grondig bestudeerd en ontkracht door klimaatwetenschappers, maar de mythen blijven bestaan.
Nieuwsgierig? LEES verder voor enkele van de grootste mythen over klimaatverandering.
Mythe: klimaatverandering bestaat niet Naarmate de gemiddelde oppervlaktetemperatuur van de aarde stijgt, worden extreme weersomstandigheden waarschijnlijker en ernstiger.
Mythe: klimaatverandering bestaat niet En hoe graag we het ook zouden willen, de klimaatverandering zal blijven bestaan totdat we er iets zinvols aan doen.
Mythe: Het klimaat op aarde is altijd veranderd Het is waar dat het klimaat in de loop van de 4,5 miljard jaar durende geschiedenis van de aarde veel is veranderd. De veranderingen die normaal gesproken over miljoenen jaren zouden plaatsvinden, vinden nu echter over tientallen jaren in een veel sneller tempo plaats.
Mythe: Het klimaat op aarde is altijd veranderd Deze snelle opwarming komt overeen met het kooldioxidegehalte in de atmosfeer, dat sinds de industriële revolutie is toegenomen. Dus als mensen tegenwoordig over klimaatverandering praten, bedoelen ze antropogene (door de mens veroorzaakte) klimaatverandering.
Mythe: we kunnen ons eenvoudigweg aanpassen aan de klimaatverandering Hoewel het waar is dat de soort op aarde zich kan aanpassen aan extreme veranderingen, is er helaas geen sprake van een snelle evolutie.
Mythe: we kunnen ons eenvoudigweg aanpassen aan de klimaatverandering De trieste realiteit is dat in plaats van dat soorten zich aanpassen aan de veranderende omgeving, we getuige zijn van een van de grootste massale uitstervingen in de hele geschiedenis.
Mythe: klimaatverandering is slechts een complot om geld te verdienen Veel ontkenners van de klimaatverandering zullen helaas vasthouden aan deze mythe. In 2018, kort nadat het tweede deel van de National Climate Assessment uitkwam, beweerde Rick Santorum, een voormalige Republikeinse senator, dat klimaatwetenschappers ‘gedreven worden door het geld dat ze ontvangen’.
Mythe: klimaatverandering is slechts een complot om geld te verdienen Om deze samenzwering waar te maken, zouden tienduizenden wetenschappers over de hele wereld moeten worden afbetaald, wat helemaal niet realistisch is.
Mythe: hernieuwbare energie is weersafhankelijk en minder betrouwbaar dan fossiele brandstoffen Hernieuwbare energiebronnen, zoals zonne- en windparken, worden door ontkenners van de klimaatverandering vaak beschouwd als onbetrouwbaar en een onwerkelijk alternatief voor fossiele brandstoffen.
Mythe: hernieuwbare energie is weersafhankelijk en minder betrouwbaar dan fossiele brandstoffen Hoewel het waar is dat windparken op een windstille dag geen stroom produceren, is dit niet de manier waarop een windpark optimaal functioneert. Hetzelfde geldt voor een zonnepark op een bewolkte dag. Er zijn verschillende technologieën die deze energie kunnen benutten en opslaan, zodat deze kan worden ingezet tijdens minder optimale weersomstandigheden.
Mythe: het is nog steeds koud, dus de klimaatverandering moet een hoax zijn Hoe wetenschappelijk onjuist deze bewering ook is, het is helaas een veelvoorkomend argument van ontkenners van de klimaatverandering.
Mythe: het is nog steeds koud, dus de klimaatverandering moet een hoax zijn Zoals eerder vermeld, beïnvloedt klimaatverandering het weer op een grote verscheidenheid aan manieren. Dit betekent over het algemeen zwaarder weer, waardoor het zelfs kouder kan worden dan normaal.
Mythe: het bouwen van windturbines kost meer energie dan het kan produceren Een andere mythe is dat er meer energie nodig is om hernieuwbare bronnen, zoals windturbines, te bouwen dan ze tijdens hun operationele levensduur kunnen produceren.
Mythe: het bouwen van windturbines kost meer energie dan het kan produceren Uit meerdere onderzoeken blijkt echter dat het gemiddeld slechts zes maanden duurt voordat een windturbine de hoeveelheid energie die is gebruikt om hem te bouwen, heeft "terugbetaald".
Mythe: wetenschappers zijn het oneens over de oorzaak van klimaatverandering In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn de meeste wetenschappers het er niet mee eens dat klimaatverandering plaatsvindt en dat deze door mensen wordt veroorzaakt.
Mythe: wetenschappers zijn het oneens over de oorzaak van klimaatverandering Verschillende analyses gedurende vele jaren hebben zelfs aangetoond dat tussen de 90% en 100% van de publicerende klimaatwetenschappers het erover eens zijn dat mensen de belangrijkste oorzaak zijn van de opwarming van de aarde.
Mythe: klimaatverandering is een toekomstig probleem In de jaren zeventig, toen de klimaatverandering wetenschappelijk relevant werd, werd er getheoretiseerd dat de gevolgen ervan pas na een paar eeuwen een grote impact op ons zouden hebben. Tegenwoordig zien we echter al de verwoestende gevolgen van de klimaatverandering.
Mythe: klimaatverandering is een toekomstig probleem Van de stijgende zeespiegel tot de stijgende temperaturen: de door de mens veroorzaakte klimaatverandering is de grootste milieucrisis van onze tijd. En het is nu al een bedreiging voor ons.
Mythe: planten verbruiken koolstofdioxide, dus ze zullen het probleem voor ons oplossen Hoewel het waar is dat planten koolstofdioxide (CO2) nodig hebben om te leven, is het probleem dat ze maar een beperkte hoeveelheid koolstofdioxide kunnen opnemen, en deze hoeveelheid wordt steeds minder. Ze hebben CO2 nodig om het fotosyntheseproces te doorlopen, waardoor de energie ontstaat die ze nodig hebben om te groeien.
Mythe: planten verbruiken koolstofdioxide, dus ze zullen het probleem voor ons oplossen Naarmate we meer bomen kappen en planten opruimen voor landbouwdoeleinden, verminderen we de hoeveelheid CO2 die kan worden opgenomen. Dit verergert de klimaatverandering rechtstreeks en heeft ernstige gevolgen.
Mythe: het zijn de veranderingen in de zon die ervoor zorgen dat de aarde opwarmt, niet wij De zon geeft leven aan onze planeet en houdt haar warm genoeg zodat wij allemaal kunnen overleven. Het beïnvloedt ook het klimaat op aarde, maar niet zoveel als sommigen zouden denken.
Mythe: het zijn de veranderingen in de zon die ervoor zorgen dat de aarde opwarmt, niet wij De realiteit is dat de opwarming van de aarde die we de afgelopen decennia hebben gezien te snel en drastisch is om te worden gekoppeld aan veranderingen in de baan van de aarde, en te groot om te worden veroorzaakt door zonneactiviteit.
Mythe: China is het enige land dat verantwoordelijk is voor de klimaatverandering Hoewel het waar is dat China een van de grootste uitstoters van broeikasgassen is, zijn ze ook een van de grootste investeerders in hernieuwbare energie. De toename van de investeringen is een reactie op de groei van groene bedrijven en de noodzaak om de luchtvervuiling op te ruimen.
Mythe: China is het enige land dat verantwoordelijk is voor de klimaatverandering Uiteindelijk is klimaatverandering een mondiaal probleem en hebben we allemaal de verantwoordelijkheid om de klimaatcrisis het hoofd te bieden.
Mythe: het temperatuurrecord is vervalst of onbetrouwbaar Dit is een veelgehoord gespreksonderwerp onder sceptici over klimaatverandering, wat plausibel zou kunnen zijn als de wetenschap zich op slechts één of twee gegevens zou baseren.
Mythe: het temperatuurrecord is vervalst of onbetrouwbaar Er zijn echter veel verschillende temperatuurregistraties geproduceerd door verschillende onafhankelijke instanties over de hele wereld, en hun gegevens zijn feitelijk consistent met elkaar.
Mythe: klimaatverandering zal mij niet beïnvloeden Dit is een van de grootste misvattingen onder klimaatsceptici. Velen geloven dat het ook andere delen van de wereld kan treffen en dat ook dieren getroffen zullen worden, maar dat ze nog vele jaren veilig zullen blijven.
Mythe: klimaatverandering zal mij niet beïnvloeden Helaas voor hen is dat helemaal niet het geval. Nu de mondiale temperaturen stijgen, zal het weer heftiger worden, en we zijn hier nu al getuige van in alle uithoeken van de wereld.
Mythe: klimaatverandering kan niet worden gestopt; het is te laat Hoewel het duidelijk is dat we bijna geen tijd meer hebben, is er nog steeds een beperkte kans om dit decennium beleid te implementeren en actie te ondernemen om ervoor te zorgen dat we de ergste gevolgen van de klimaatverandering vermijden.
Mythe: klimaatverandering kan niet worden gestopt; het is te laat Het is nog steeds mogelijk dat de wereld het netto nulpunt bereikt (de uitstoot van broeikasgassen terugdringt) en de opwarming beperkt tot 1,5°C, maar er is dit decennium veel meer actie nodig, vooral van overheden en bedrijven.
Dark and precious asteroid dirt spent months lying hidden inside the confines of a capsule — but it has finally emerged.
Last September, NASA’s OSIRIS-REx mission returned from a flyby with asteroid Bennu, where it made history on October 20, 2020, when it collected the space agency’s first-ever samples from an asteroid. The spacecraft had funneled samples into a capsule which mission scientists planned to open and analyze the inner contents once it was back on Earth. But they ran into a slight problem: Two stubborn fasteners wouldn’t budge from the head of an instrument inside the capsule called TAGSAM (short for Touch and Go Sample Acquisition Mechanism).
Officials at NASA’s Johnson Space Center in Houston have spent the past several months designing new tools to access the goods inside. On January 11, NASA announced that they had finally pried the pair of pesky fasteners off.
The new tools designed to open the device “include newly custom-fabricated bits made from a specific grade of surgical, non-magnetic stainless steel,” NASA officials wrote in the update. It’s “the hardest metal approved for use in the pristine curation gloveboxes,” the update said.
Now, this past Friday, officials announced they had successfully opened the capsule and shared an image of the asteroid material. The blackish material harvested from Bennu, a small, carbon-rich, near-Earth asteroid, is ripe for scientific investigations about the origins of the Solar System and possibly life, too.
A view of the outside of the OSIRIS-REx sample collector.
In a pleasant surprise, the capsule ferried back more dirt than planned. Even before TAGSAM’s head was pried open, curators had access to more than 70 grams of extra material curators found on the outside of the sampler head.
Now, the next steps are weighing the material, cataloging, and ultimately, sharing the sample profiles with scientists and institutions around the world for experiments.
Meanwhile, OSIRIS-REx is now on its way to its next asteroid target, Apophis, which it will reach in April 2029.
Peering back into the early universe with NASA’s James Webb Space Telescope (JWST) over the past few months, astronomers have noticed something odd. The supermassive black holes lurking at the heart of ancient galaxies are smaller than the ones in our nearby, modern slice of the universe. However, compared to the mass of stars in their host galaxies, these black holes almost seem too big.
In a new paper, Harvard University astrophysicist Fabio Pacucci and his colleagues suggest that these early black holes were thousands of times our Sun’s mass, likely spawned by enormous clouds of gas collapsing under their own gravity. These early black holes were also relatively more massive than their galaxies, but these galaxies gained stellar mass over time. The scientists published their work in The Astrophysical Journal Lettersin October, and Pacucci presented the study at the 243rd meeting of the American Astronomical Society (AAS) this week.
This image illustrates how the ratio of black hole mass to stellar mass differs between nearby (recent) and distant (ancient) galaxies.
CFA/MELISSA WEISS
“OVERMASSIVE” BLACK HOLES
We think of supermassive black holes as immense, star-swallowing leviathans lurking at the center of galaxies, but the stars in any given galaxy actually outweigh the supermassive black hole at the center by a factor of 1,000 to 1. That’s the case in our Milky Way Galaxy, and in most of the other galaxies we see in the nearby universe, but these galaxies have had billions of years to grow and evolve since the beginning of the universe.
Because JWST lets astronomers look farther back in the universe to see smaller, more distant objects, this has shed more light on how galaxies — and the supermassive black holes at their hearts — evolved. And it turns out that between 12 and 13 billion years ago, some galaxies’ stars accounted for only ten times as much mass as their supermassive black holes, meaning early galaxies sort of grew into the larger supermassive black holes at their centers as billions of years passed.
A BLACK HOLE ORIGIN STORY
While these “overmassive” black holes indicate how galaxies evolved and grew, they could also resolve a debate about what the “seeds” of modern supermassive black holes were like. The first black holes formed a few hundred thousand years after the Big Bang, and eventually, they evolved into supermassive black holes like the one at the heart of our own galaxy. But astronomers still don’t agree on how large a “seed” our friendly neighborhood supermassive black hole, Sagittarius A*, started out as — or exactly how it formed.
One option is that the first black holes formed when the first generation of massive stars burned out their fuel and collapsed, leaving behind black holes of just a few hundred times the mass of our Sun.
The other possibility is that the seeds of supermassive black holes formed even earlier in time when giant clouds of very dense gas collapsed under their own gravity. These clouds, according to the theory, would have been too enormous and too dense to form a mere star, and instead, they collapsed into black holes between 10,000 and 100,000 times more massive than our Sun. These heavy black hole seeds would have contained about as much mass as all the stars in their host galaxies.
According to Pacucci and his colleagues’ models, smaller black hole seeds couldn’t have grown quickly enough to become the “overmassive” black holes like the ones JWST sees in galaxies dating back to 12 billion years ago.
“Many studies suggest that if seeds formed heavy, then in the distant universe, the ratio between stellar mass and black hole mass should be [smaller],” says Pacucci. “This discovery suggests that black hole seeds may have formed heavy.”
AN OVERSIZED MYSTERY
So why did early galaxies’ supermassive black holes weigh so much in comparison to all the stars in the galaxy? One possibility, suggests Pacucci, is that those newborn black holes were active and voracious, and because black holes are messy eaters, that meant the young black holes were flinging radiation and electrically charged gas all over the place.
Eventually, as the black holes calmed down and spent less time feeding, they allowed more stars to form in the galaxy, tilting the balance more in the stars’ favor. Over time, smaller galaxies merged to form larger ones (a process that’s still happening today). Although those mergers would have led to larger supermassive black holes, they also would have triggered new waves of star formation, further boosting the galactic ratio we see today.
“Over cosmic time, we know that the ratio of stellar to black hole mass progressively catches up with the local 1000 to 1 ratio of the modern universe. This happens as the black hole and its host galactic system evolve together, merging with other galaxies and forming legions of stars,” says Pacucci. “What we're still working on is seeing deeply enough into the universe to piece together how this all got started.”
Is this another Chinese spy balloon moment? Famous 'cube in a sphere' UFO spotted at military bases along the East Coast may have been a high-tech ENEMY drone, says ex-Pentagon UFO investigator dubbed 'Dr. Evil'
Is this another Chinese spy balloon moment? Famous 'cube in a sphere' UFO spotted at military bases along the East Coast may have been a high-tech ENEMY drone, says ex-Pentagon UFO investigator dubbed 'Dr. Evil'
The Pentagon's first ever UFO boss pointed to a Chinese-made 'spherical' drone in an uncut version of his new interview, made available to DailyMail.com
Retired UFO chief Dr. Sean Kirkpatrick was called 'Dr. Evil' for his laser research
The Pentagon's former UFO chief has revealed his conclusion to one of the most famous UFO cases of the modern era: the Navy's baffling 'cube in a sphere' UFO was just a super high-tech drone.
US Navy fighter pilots had reported seeing these other-worldly craft near the Atlantic coast between 2014 and 2015, which nearly tore the wing off an F/A-18 Super Hornet that was flying with the USS Roosevelt during one incident.
Now Dr. Sean Kirkpatrick, the Pentagon's recently retired UFO chief, says that the objects were likely 'next generation,' 'spherical' drones that move 'very accurately.'
While not confirmed, his description matches a drone-prototype made public by Chinese researchers in 2022 — a silver orb with eight thrusters configured at the tips of an internal cube, making it capable of unprecedented mid-air twists and turns.
The case highlights why UFOs must be taken seriously and not be subject to ridicule, Kirkpatrick suggested.
The Pentagon's departing UFO chief, Dr. Sean Kirkpatrick, cited public 'next generation' drone research by academics in Singapore in an effort to explain the Navy's 'cube in a sphere' UFO sightings. Above a 'SpICED (Cube)' drone prototype published by Chinese researchers in 2022
In an op-ed published by Scientific American last week, Dr. Kirkpatrick dismissed US Air Force veteran David Grusch as one of several 'conspiracy-minded 'whistleblowers'' on UFOs. He emphasized that the Pentagon's UFO mission should be focused on US foreign adversaries
DailyMail.com was given an early draft transcript of Dr. Kirkpatrick's appearance on Fresh Produce Media's 'In the Room with Peter Bergen,' in which the physicist delved deeper into the national security risk that has come from stigmatizing eyewitness reports of UFOs.
'That gap could potentially be exploited by somebody,' Dr. Kirkpatrick told Bergen, 'put a platform in [the] continental United States that nobody knew was there.'
A longtime laser physicist, Dr. Kirkpatrick's government service took him to the Air Force Research Laboratory, the CIA and a position at America's highly secretive spy satellite agency the National Reconnaissance Office (NRO) before chasing UFOs.
The physicist's Air Force colleagues once nicknamed him 'Dr. Evil' after the laser-obsessed villain in the Austin Powers series of spy film spoofs.
'One of my going away presents, as I was leaving the National Reconnaissance Office,' Dr. Kirkpatrick told CNN national security reporter Peter Bergen, 'was one of my close colleagues gave me a shark with a laser pointer strapped to its head.'
Dr. Kirkpatrick headed up the Pentagon's then-brand new All-domain Anomaly Resolution Office (AARO) from July 2022 until the end of December 2023, leveraging his scientific expertise toward the tricky task of investigating military UFO cases.
'This is a typical example of the thing that we see most of,' Dr. Kirkpatrick told the panel. 'We see these all over the world and we see these making very interesting apparent maneuvers.'
It's unclear just how similar these metallic orbs may be to the UFOs first brought to public attention by former Navy lieutenant and fighter pilot Ryan Graves, who described them to Congress as 'a dark gray or black cube inside of a clear sphere.'
But Dr. Kirkpatrick told the podcast these otherworldly craft may very likely have been a foreign espionage platform.
'There's a large number of people, pilots, others, who have said, 'Hey, I saw this giant sphere. It had a cube in it,'' he said, ''I don't understand it. It must be an alien.''
Swiss-based drone maker Flyability has also been producing spherical 'gimbal' drones since at least 2015. Both Flyability and the Singapore-based makers of the SpICED drone cited collision safety as their reasoning for pursuing these aircraft's round designs - not airborne spying
DailyMail.com has been given an early draft transcript of Dr. Kirkpatrick's appearance on the 'In the Room with Peter Bergen' podcast (above) in which the physicist discussed 'spherical' drones made by researchers in Singapore, comparing them to the US Navy's UFO sightings
'Well, actually, no, there's a number of papers out,' Dr. Kirkpatrick continued in this early, uncut draft of his podcast interview with CNN analyst Peter Bergen.
'The most recent one was from, University of Singapore, I believe, where the next generation of drones that are being built are spherical.'
'They've taken about a two-meter size, inflatable, and they put a cube inside of it,' Dr. Kirkpatrick continued. 'And everywhere the corner of the cube touches the sphere, they've fused it, cut it out, and put little thrusters in.'
US Customs and Border Patrol, the agency responsible for keeping terrorists and weapons out of the country, uploaded 10 videos that appear to show craft moving in strange ways in our skies. The videos document a fighter jet pursued by an apparently baffling flying orb, as well as something that appears to be a propeller-powered hang-glider, and another apparent orb hovering near a parked 16-wheeler truck
'So, now I have eight thrusters. And I can put cameras on it and anything else I want,' the ex-AARO chief told Bergen.
'With eight thrusters in a cube configuration, I can maneuver this drone around very accurately.'
Scientists with the Singapore University of Technology and Design (SUTD) in China did, in fact, prototype a spherical drone along these lines, dubbed the 'Spherical Indoor Coandă Effect Drone (SpICED)' in a September 2022 issue of the peer-reviewed journal Drones.
The research team in Singapore noted that their new prototype, which benefited from an internal propulsion system with eight nozzles in a cube configuration, showed a promising 40 percent reduction in 'trajectory control error' during their test flights.
The SUTD's 'cube in a sphere' drone prototype, they wrote, proved to be more swiftly and accurately maneuverable than their past internal 'tetrahedron' configuration.
But the Chinese-made drone is not the only novel unmanned spherical craft in production: Swiss-based Flyability has been producing 'spherical' drones since at least 2015, when it won a $1 million competition in the United Arab Emirates.
The makers of Flyability's 'gimbal' drone and the SpICED balloon drone both cited collision safety as their reasoning for pursuing these unmanned aircrafts' round designs — not high maneuverability for clandestine spying.
But they are not the only actors pursuing this kind of aerospace research, according to AARO's departing director.
'They've tried these all over the place,' Dr. Kirkpatrick said.
'There are a number of advanced technologies that are being commercialized that people don't recognize,' he said. 'Why they go immediately to 'this is extraterrestrial' is another conversation.'
While playing a 2022 military UFO video taken by an MQ-9 Reaper drone in the Mid East, AARO director Dr. Kirkpatrick told NASA's UFO advisory panel last May, 'We see these ['metallic orbs'] all over the world, and we see these making very interesting apparent maneuvers'
Speaking to Bergen's podcast, Dr. Kirkpatrick emphasized that he sees more terrestrial, counter-intelligence and defense-oriented tasks as AARO's primary reason for being.
'The office's mission is not to prove the existence of extraterrestrials,' he said.
'The office's mission is to minimize technical and intelligence surprise. That is the primary mission.'
The laser physicist noted that last February's Chinese spy balloon drama, when multiple objects were tracked and shot down within US and Canadian airspace, could be attributed to AARO's work focusing on anomalous aerial activities.
'Four major candidates' have been interviewed to replace Pentagon UFO boss, Dr. Sean Kirkpatrick (above), an anonymous source told DailyMail.com, following heated public sparring between the former CIA physicist and UFO whistleblowers, who 'never did trust Sean,' according to one UFO whistleblower's attorney Daniel Sheehan
For years, national security reporters have speculated that the Navy's 'cube in a sphere' UFOs might be related to a 1949 patent for an 'airborne radar reflector' (schematic above) filed with the US Patent and Trade Office by Washington DC resident Leon Chromak
In the past, Dr. Kirkpatrick said, 'in the long list of things that they need to be paying attention to, this one was at the bottom of that list.'
'So, there is a gap — and no one fully, I think, appreciated until the last few years that that gap could potentially be exploited by somebody,' he explained, 'put a platform in, you know, [the] continental United States that nobody knew was there.'
But Dr. Kirkpatrick's terrestrial approach during his 18-month tenure at AARO has not been without its critics — particularly over his very public disagreements with UFO whistleblower and fellow NRO veteran David Grusch.
Dr. Kirkpatrick expanded his own criticisms of Grusch in his new interview with Bergen, describing him as someone who had 'fallen to the influence' of UFO 'True Believers' within the US military and private defense contractor Bigelow Aerospace, which investigated UFO cases on contract for the Pentagon from 2007 to 2012.
In a new op-ed published by Scientific American last week, Dr. Kirkpatrick further dismissed Grusch as one of several 'conspiracy-minded 'whistleblowers.''
Daniel Sheehan, the Harvard-trained lawyer who represented UFO whistleblower Luis Elizondo in his complaint to the Pentagon's Inspector General, said last year to DailyMail.com, 'really knowledgeable' UFO whistleblowers 'never did trust Sean.'
Instead, 'what they were doing is they were going straight through to the Senate Intelligence Committee,' Sheehan said.
Scientists with the Singapore University of Technology and Design (SUTD) in China, published their prototype spherical drone (above) in a Sept. 2022 issue of the journal Drones. The cube configuration, they wrote, showed a 40 percent reduction in 'trajectory control error'
Swiss-based Flyability entered their own spherical drone (above) into a contest launched by the Prime Minister's Office of the United Arab Emirates (UAE). The UAE competition was billed as the 'World Cup of Drones,' with over 800 submitted entries from 57 countries
Flyability won $1 million in the UAE's 'Drones for Good' competition in 2015 for their 'gimbal'
In portions of Dr. Kirkpatrick's new podcast interview, which appear to have been cut before air, the retired government scientist commented that AARO's benefit to the US Intelligence Community (IC) was its latitude to conduct domestic surveillance 'We filled a gap,' he said
In portions of Dr. Kirkpatrick's podcast interview — which appear to have been cut before air — the retired government scientist commented that AARO's benefit to the US Intelligence Community (IC) was its latitude to conduct domestic surveillance.
'We filled a gap,' Dr. Kirkpatrick said. 'The intelligence community is prohibited by law from observing [the] continental United States, right?'
'And so, the only people that actually have authority to do that, really, are FBI, Homeland Security, [and] a few other counter-intelligence elements across the IC,' he noted, 'but that's pretty much it.'
'No one fully, I think, appreciated until the last few years that that gap could potentially be exploited by somebody [...] And that's where you ended up with Chinese balloons,' he said.
When DailyMail.com reached out to Peter Bergen and a spokesperson for his podcast, the spokesperson noted that, based on conversations with the 'In the Room' team, 'those excerpts were cut for time.'
'Episodes generally don't go over 45 minutes,' they said.
Mars Express Finds New Evidence for Ice-Rich Layered Deposits in Medusae Fossae
Mars Express Finds New Evidence for Ice-Rich Layered Deposits in Medusae Fossae
Over 15 years ago, ESA’s Mars Express spacecraft studied the Medusae Fossae Formation, revealing enigmatic deposits up to 2.5 km deep. From those early observations, it was unclear what the deposits were made of, but the new research has an answer.
This image shows a height map of the Martian surface, with lowest land in blue and highest in white.
Image credit: ESA.
The Medusae Fossae Formation (MFF) — a massive, unusual deposit of soft rock near Mars’ equator — is about one-fifth as large as the continental United States and 100 times more massive than the largest explosive volcanic deposit on Earth.
It consists of several wind-sculpted features measuring hundreds of km across and several km high.
Found at the boundary between the Martian highlands and lowlands, the features are possibly the biggest single source of dust on Mars.
Initial observations from ESA’s Mars Express spacecraft showed the MFF to be relatively transparent to radar and low in density, both characteristics we’d see from icy deposits.
However, planetary scientists couldn’t rule out a drier possibility: that the features are actually giant accumulations of windblown dust, volcanic ash or sediment.
“We’ve explored the MFF again using newer data from Mars Express’ MARSIS radar, and found the deposits to be even thicker than we thought: up to 3.7 km thick,” said Dr. Thomas Watters, a planetary researcher at Smithsonian Institution.
“Excitingly, the radar signals match what we’d expect to see from layered ice, and are similar to the signals we see from Mars’ polar caps, which we know to be very ice rich.”
“If melted, the ice locked up in the MFF would cover the entire planet in a layer of water 1.5 to 2.7 m deep: the most water ever found in this part of Mars, and enough to fill Earth’s Red Sea.”
“Here’s where the new radar data comes in! Given how deep it is, if the MFF was simply a giant pile of dust, we’d expect it to become compacted under its own weight,” said Dr. Andrea Cicchetti, a researcher at the National Institute for Astrophysics in Italy.
“This would create something far denser than what we actually see with MARSIS.”
“And when we modeled how different ice-free materials would behave, nothing reproduced the properties of the MFF — we need ice.”
“The new results instead suggest layers of dust and ice, all topped by a protective layer of dry dust or ash several hundred meters thick.”
In this image, the white line on Mars’ surface (top) shows a stretch of land that was scanned by Mars Express’ MARSIS radar. The graph below shows the shape of the land and the structure of the subsurface, with the layer of dry sediments (likely dust or volcanic ash) in brown and the layer of suspected ice-rich deposits in blue. The graph shows that the ice deposit is thousands of meters high and hundreds of km wide. If all the suspected water ice in the MFF melted, it would cover Mars in an ocean of water up to 2.7 m deep.
Image credit: CReSIS / KU / Smithsonian Institution.
“This latest analysis challenges our understanding of the MFF, and raises as many questions as answers,” said Dr. Colin Wilson, ESA project scientist for Mars Express and the ESA ExoMars Trace Gas Orbiter.
“How long ago did these ice deposits form, and what was Mars like at that time?”
“If confirmed to be water ice, these massive deposits would change our understanding of Mars climate history.”
“Any reservoir of ancient water would be a fascinating target for human or robotic exploration.”
Unraveling the Mystery of the “Jellyfish UAP”: An In-Depth Analysis
Unraveling the Mystery of the “Jellyfish UAP”: An In-Depth Analysis
In recent times, the topic of Unidentified Aerial Phenomena (UAP) has captured public imagination like never before. Among the plethora of cases, one particular sighting, colloquially termed the “Jellyfish UAP,” stands out due to its unique characteristics and the intriguing investigation surrounding it. It was filmed back in 2017 in Iraq.
Background
The Jellyfish UAP, so named for its distinctive appearance, was reportedly observed near an airbase in Iraq. The footage, believed to be captured from an aerostat balloon, shows an object with peculiar features hovering in the sky. This sighting, initially circulated among military personnel, has since garnered widespread attention.
Investigation and Analysis
A detailed analysis of the Jellyfish UAP footage was spearheaded by experts, including Mick West and a team from the Metabunk forum. Their investigative approach combined advanced geolocation techniques and image stabilization methods to deduce the object’s origin and nature.
The investigation pinpointed the exact location of the sighting to an airbase in Iraq, utilizing landmarks and structures visible in the footage. This breakthrough was achieved by meticulously matching video imagery with satellite photos from Google Earth, corroborated by first-hand accounts of personnel previously stationed at the base.
Challenges and Speculations
The Jellyfish UAP case is shrouded in mystery, primarily because of claims about the object’s behavior. It was reported to have submerged underwater for an extended period – a characteristic atypical of conventional balloons or aircraft. This claim, however, remains unverified and is a subject of ongoing scrutiny.
The analysis also addressed common misconceptions, such as the object being a mere smudge or artifact on the camera lens. Upon closer inspection, these theories were dismissed, solidifying the object’s presence as an external entity in the environment.
Technological Implications
One significant aspect of the investigation involves understanding the equipment used to capture the footage. The aerostat balloon, equipped with sophisticated imaging technology, plays a critical role in surveillance and reconnaissance. The analysis of the footage also delves into the nuances of camera gain settings, essential in interpreting aerial imagery.
VIDEO:
Chris Lehto – Marine confirms “Jellyfish UAP” video legit – Chandelier image
The Jellyfish UAP remains an enigmatic occurrence in the realm of aerial phenomena. While the investigation has made significant strides in demystifying aspects of the sighting, many questions linger. The case exemplifies the complexities involved in UAP investigations and underscores the need for rigorous scientific inquiry in unraveling these mysterious occurrences.
In summary, the Jellyfish UAP case is not just a testament to the persistent curiosity surrounding unexplained aerial phenomena but also a beacon for the methodical and scientific approach needed in their investigation. As we continue to explore these uncharted territories, the Jellyfish UAP serves as a fascinating chapter in the ongoing narrative of humanity’s quest to understand the unknown.
Naturally, these UAP videos are subjected to lots of scrutiny and discourse online. But this one's special. In this case, it doesn't really matter if you care about UFOs, or if you believe aliens are real and have been visiting Earth. The jellyfish UAP is gaining tons of attention online, and not just for conspiracy theorists or alien fans.
For the most part, it's people trying to picture exactly what the UAP looks like up close, or what it could be. Then, people redraw it, with varying degrees of detail or humor. There are the typical alien interpretations:
And then, because the other half of the internet would never take something like this too seriously, there are the more … creative interpretations or some good old-fashioned memes
Wetenschappers van een laboratorium in het Franse Marseille hebben gewaarschuwd voor de mogelijkheid van een nieuwe pandemie in de toekomst. Deze zou immers kunnen worden veroorzaakt door een virus dat al meer dan 30.000 jaar bevroren is.
Microben in het noordpoolgebied zouden de oorzaak kunnen zijn, nadat de opwarming van de aarde, de toegenomen menselijke activiteit en de aanwezigheid van schepen in de regio het ontdooi- en smeltproces versnellen.
Volgens de onderzoekers is de kans groot dat deze en andere virussen, als het ontdooiproces doorgaat, zich vrij zullen verspreiden en uiteindelijk nieuwe ziekten veroorzaken.
Dit ‘zombievirus’ werd door laboratoriumonderzoekers ontdekt in een laag Siberische permafrost die duizenden jaren bevroren was in het noordwesten van Siberië.
Het nieuws werd in The Guardian becommentarieerd door de Nederlandse viroloog Marion Koopmans, die beweerde dat “we niet weten welk virus zich in de permafrost bevindt. Maar ik denk dat er een reëel risico bestaat dat er één virus is dat een epidemie kan veroorzaken, bijvoorbeeld een oude vorm van polio. We moeten aannemen dat zoiets zou kunnen gebeuren”, waarschuwde ze.
(Tagtik/Source: The Guardian/Illustration: Pixabay)
Man op de maan Meer dan 50 jaar geleden, in juli 1969, zette Neil Armstrong als eerste mens ooit voet op de maan. De Apollo 11-missie, gelanceerd door de Verenigde Staten, markeerde een belangrijke mijlpaal in de geschiedenis van de ruimtevaart.
Ruimte race Tijdens de Koude Oorlog werd de ruimtewedloop betwist tussen de voormalige Sovjet-Unie en de Verenigde Staten. Nu, in 2023, is het landschap echter veranderd.
Missies naar de maan Er zijn zeven landen die missies naar de maan zullen plannen. Dit zal de komende jaren een nieuw keerpunt worden in de geschiedenis van ruimtevaart.
1. Verenigde Staten Het NASA-project is zeer ambitieus en is opgedeeld in verschillende fasen. Het Artemis-programma heeft als ultieme doel om niet alleen terug te keren naar de maan, maar ook om een permanente en duurzame basis te vestigen op het maanoppervlak.
Artemis I-missie Op 16 november 2022 vond de eerste lancering plaats, bekend als de Artemis I-missie. Tijdens deze missie werd het onbemande Orion-ruimtevaartuig gelanceerd en de SLS-raket bereikte de baan van de maan. Hier verbleef het zes dagen.
Europa De ESA (European Space Agency) vervult een belangrijke rol binnen het Artemis-programma, aangezien zij verantwoordelijk zijn voor de bouw van de Orion-capsule. Dit is het interplanetair ruimtevaartuig dat rond de maan zal vliegen.
Artemis II 2024 De Artemis II-missie, gepland voor 2024, is afhankelijk van het succes van Artemis I. Tijdens de tweede missie zullen er vier astronauten aan boord zijn. Het ruimtevaartuig zal een soortgelijke baan als Orion volgen.
Wandelen op de maan in 2025 Een derde missie, gepland voor 2025, staat op de agenda. Er wordt verwacht dat tijdens deze missie opnieuw mensen het maanoppervlak zullen betreden.
2. Japan Jaxa, de Japanse ruimtevaartorganisatie, lanceerde in november 2022 een module. Kort na de lancering waren er communicatieproblemen. De exacte locatie van de module is nog onbekend.
Maankraters Het doel van de Japanners is om maankraters te identificeren met behulp van gezichtsherkenningstechnologieën. Indien de landing succesvol is, betekent dit een baanbrekende prestatie vanwege de ongekende precisie. De missie staat bekend als "Slim" (Intelligent Landing Module to Investigate the Moon).
Rashid, de robot uit de Verenigde Arabische Emiraten De andere robot die het Japanse bedrijf gaat inzetten komt uit de Verenigde Arabische Emiraten en heet Rashid. Het betreft een vierwielig voertuig dat speciaal is ontworpen om de bodem van de maan te onderzoeken.
3. Rusland Rusland zal onverminderd doorgaan met zijn ruimtevaartprojecten, ondanks de aankondiging dat het in 2024 het International Space Station (ISS) zal verlaten.
Luna-25-missie Het nieuwste project van Rusland, de Luna-25-missie, heeft als doel om in juli 2023 de zuidpool van de maan te onderzoeken. Deze informatie is bevestigd door Yuri Borisov, de directeur van Roscosmos (foto).
Op zoek naar water Een van de belangrijkste doelstellingen voor Rusland, evenals andere landen, is het analyseren van de bodem van de maan. Een speciale prioriteit is het onderzoeken van gebieden waar aanwijzingen zijn voor bevroren water.
Russische bemande missie voor 2025 In 2025 is Rusland van plan een bemande missie te lanceren met het ruimtevaartuig Orel. Bovendien zijn ze van plan de modules van hun eigen ruimtestation, genaamd Ross (Russian Orbital Service Station), in elkaar te zetten.
4. China Momenteel is China de grootste tegenstander van de VS in de nieuwe ruimtewedloop. Volgens de Chinese Aerospace Science and Technology Corporation (CCTA) is de Aziatische gigant van plan om tegen 2030 een bemande raket naar de maan te sturen.
Een nieuwe generatie bemande raketten In juni 2022 kondigde het bureau aan dat de eerste tests van een nieuwe motor voor de volgende generatie bemande raketten succesvol waren afgerond. De volgende fase omvat de productie van de eerste prototypemodellen.
Een Chinese robot op Mars In 2019 liet China zien hoe ver ze zijn ontwikkeld op het gebied van ruimtetechnologie. Ze behaalden een belangrijke mijlpaal door als eerste land een apparaat aan de achterkant van de maan te plaatsen. Bovendien zond het land in 2021 een kleine robot naar Mars.
Investeringen China investeert volgens de krant O Globo miljarden dollars in de ontwikkeling van nieuwe ruimtetechnologieën. Het feit dat ze hun eigen ruimtestation hebben gebouwd, getuigt hun toewijding en vooruitgang op dit gebied
5. Zuid-Korea Zuid-Korea daarentegen lanceerde op 4 augustus 2022 zijn eerste maanmissie. De robotsonde staat algemeen bekend als Danuri, wat "geniet van de maan" betekent in het Koreaans. Deze sonde werd met succes gelanceerd met behulp van een SpaceX-ruimtevaartuig.
Een observatiemissie van een jaar Volgens verklaringen van het ministerie van Wetenschap van Zuid-Korea wordt verwacht dat het ruimtevaartuig in december de baan van de maan zal bereiken. Vervolgens zal het beginnen aan een observatiemissie van een jaar.
Onderzoek naar de maanomgeving Het doel van de Zuid-Koreaanse missie is om potentiële landingsplaatsen voor toekomstige missies te verkennen. Daarnaast zal er wetenschappelijk onderzoek worden uitgevoerd naar de omgeving van de maan en zullen er tests worden uitgevoerd op het gebied van internettechnologie.
6. Verenigde Arabische Emiraten De rover Rashid, die eerder genoemd werd, staat op het punt aan zijn grote reis te beginnen. Het is het vlaggenschip van de Verenigde Arabische Emiraten in hun maanverkenningsexpeditie. Deze expeditie wordt uitgevoerd in samenwerking met het Japanse bedrijf ispace Inc. en zal worden gelanceerd met behulp van een raket ontworpen door SpaceX.
Camera's met hoge resolutie en zeer lage temperaturen Rashid zal het maanoppervlak bestuderen. Het voertuig is uitgerust met camera's van hoge resolutie, evenals een sonde en andere apparaten. Rashid is ontwikkeld met technologie die bestand is tegen extreem lage temperaturen (tot -173°C.).
Het eerste land in het Midden-Oosten dat op de maan landde Als de missie slaagt, zal het land een historische mijlpaal bereiken. Het zal het eerste land in het Midden-Oosten zijn dat erin slaagt een voertuig op het maanoppervlak te laten landen. Bovendien zal het de vierde natie ter wereld zijn die deze prestatie levert, na de Verenigde Staten, Rusland en China.
7. India In 2019 probeerde India een maanlanding, maar de Chandrayaan-2-missie mislukte nadat de communicatie kort voor de afdaling werd verbroken. De Indian Space Research Organization (ISRO) heeft plannen voor een nieuwe missie, genaamd 'Chandrayaan-3'.
Toekomstige verkenningen Volgens India Today heeft S. Somnath, de president van de Indiase ruimtevaartorganisatie, aangekondigd dat Chandrayaan-3 gepland staat om in juni 2023 te worden gelanceerd. Deze missie zal een robuustere maanrover aan boord hebben, wat volgens hem "cruciaal is voor toekomstige interplanetaire verkenningen".
"VS verbergt informatie over buitenaards leven": ex-officieren getuigen voor Amerikaans Congres in "UFO-hoorzitting"
archieffoto van Amerikaans ministerie van Defensie van een ongeïdentificeerd vliegend voorwerp
"VS verbergt informatie over buitenaards leven": ex-officieren getuigen voor Amerikaans Congres in "UFO-hoorzitting"
In de VS heeft een luchtmachtveteraan tijdens een hoorzitting in het parlement herhaald dat de Amerikaanse overheid al decennialang een onderzoeksprogramma naar UFO's verbergt voor de bevolking. Volgens de voormalige majoor David Grusch is het Pentagon in het bezit van bewijsmateriaal van buitenaards leven. Het Amerikaanse ministerie van Defensie heeft die beweringen met klem ontkend.
Ludwig De Wolf
Vorig jaar bevestigde het Amerikaanse ministerie van Defensie dat er een onderzoek loopt naar een 400-tal geheimzinnige waarnemingen in het luchtruim van de voorbije twee decennia. Dat onderzoek wordt gevoerd door de speciale afdeling die onderzoek doet naar UAP's (ongeïdentificeerde verschijnselen in de lucht of unidentified aerial phenomena).
Vanmiddag hebben drie klokkenluiders die voor de Amerikaanse Defensie hebben gewerkt, getuigd in een hoorzitting in het Amerikaanse parlement over "ongeïdentificeerde abnormale verschijnselen in de lucht".
Hun getuigenissen roepen meer vragen dan antwoorden op. Ze beweerden over veel meer informatie te beschikken, maar wilden of konden die niet delen op de hoorzitting.
De voormalige inlichtingenofficier David Grusch verklaarde dat Defensie in het bezit is van bewijsmateriaal van buitenaards leven en UFO's, maar concrete informatie gaf hij niet. Grusch had het over "niet-menselijk biologisch materiaal". De overheid zou die informatie volgens Grusch bewust verbergen voor de bevolking.
Grusch kon niet antwoorden op vragen in de hoorzitting omdat hij gehouden is aan een geheimhoudingsplicht (non-disclosure agreement of NDA). Hij gaf mee dat hij wel meer antwoorden kan geven in een gesloten commissie.
De drie getuigen, Ryan Graves, David Grusch en David Fravor leggen de eed af voor de hoorzitting
Onderzoek naar onverklaarbare waarnemingen
Het Pentagon heeft altijd ontkend dat er geheime onderzoeksprogramma's lopen naar UFO's en buitenaards leven. Er wordt wel onderzoek verricht naar onverklaarbare waarnemingen.
Volgens Defensie is het in het belang van de strijdkrachten om de oorsprong van de fenomenen te achterhalen, omdat ze mogelijk gevaar kunnen opleveren voor piloten. Het valt evenmin uit te sluiten dat het om tot dusver onbekende systemen of tuigen gaat van vijandelijke mogendheden.
Adjunct-directeur Inlichtingen van de Marine Scott Bray meldde eerder dat zijn diensten "niet over materiaal beschikten of stralingen hadden opgepikt die zouden suggereren dat het om iets van buitenaardse oorsprong zou gaan". Geen bewijs van buitenaards leven dus, maar Defensie wil de mogelijkheid van het bestaan van buitenaards leven ook niet uitsluiten.
Rosswellincident
Radars van het Amerikaanse leger kunnen niet altijd bepalen wat er in de lucht wordt waargenomen. Dat bleek begin dit jaar nog toen ongeïdentificeerde vliegende objecten werden neergeschoten door het leger, na het incident met de Chinese spionageballon.
Amerika is ook altijd in de ban geweest van het Roswellincident, de vermeende crash van een UFO in het plaatsje Roswell in New Mexico. Het was in de zomer van 1947 groot nieuws in de VS en is nog altijd het bekendste UFO-incident. Sindsdien doen er om de zoveel tijd allerhande beweringen over bewijs van buitenaardse wezens de ronde, maar nooit is dat bewezen.
Sinds er in 1947 vreemde stukken metaal bij Roswell, New Mexico, neervielen, zijn er tal van ufo’s waargenomen, vooral in de VS. Wetenschappers ontkennen het bestaan van aliens niet, maar zien waarschijnlijkere verklaringen. Maar wat als we echt bezoek uit de ruimte hebben gehad?
Op 14 november 2004 stijgt de aanvalsjager Boeing F/A-18 op van het vliegdekschip USS Nimitz in de Stille Oceaan, zo’n 160 kilometer ten zuidwesten van San Diego, Californië.
Aan boord bevindt zich David Fravor.
Met 18 jaar in de cockpit van de US Navy heeft de ervaren piloot veel meegemaakt in de lucht.
Maar over een paar minuten zal David Fravor iets zien dat alle logica tart.
Sinds enkele weken observeert een ander Amerikaans vliegdekschip, de USS Princeton, een reeks onverklaarbare objecten die rondvliegen in het omringende luchtruim. Nu moet David Fravor ze nader onderzoeken.
De gevechtspiloot doorklieft de wolkeloze hemel, tot hij plotseling een van die objecten ziet waar de bemanning van de USS Princeton zich het hoofd over brak.
Uit het raam van de cockpit ziet David Fravor een wit voorwerp met een glad oppervlak dat met circa 222 km/h door de lucht vliegt. Het object is ongeveer 14 meter lang en heeft de vorm van een Tic Tac. Het heeft geen vleugels, straalt geen warmte uit en lijkt op niets wat hij ooit eerder heeft gezien.
neens zoeft de enorme Tic Tac naar zee, waarbij hij in enkele seconden bijna 2 kilometer aflegt – een manoeuvre die met de toenmalige vliegtuigtechnologie niet mogelijk is.
In de loop der jaren zijn er talloze onverklaarbare vliegende objecten gezien. Vaak zijn er natuurverschijnselen in het spel, maar wat de Amerikaanse marine de afgelopen tien jaar heeft meegemaakt, blijft een mysterie.
In 2021 bracht de Amerikaanse inlichtingendienst een rapport over ufowaarnemingen uit, en misschien hebben we wel bezoek van levensvormen van elders gehad.
De video waarop de ufowaarneming van 2004 te zien is, heet FLIR1, naar de naam van de gebruikte infraroodtechnologie.
Voor David Fravor is er echter geen twijfel mogelijk.
‘Het enige wat ik kan zeggen is dat het me niet iets van deze wereld lijkt. Ik ben niet gek, en ik had niet gedronken. Na 18 jaar als gevechtspiloot te hebben gewerkt, heb ik zowat elk denkbaar verschijnsel in het luchtruim gezien, maar dit viel overal buiten,’ vertelde hij er jaren later over.
David Fravors collega-piloot Chad Underwood zag het object ook en filmde het zelfs met een infraroodcamera.
In een interview uit 2019 met het tijdschrift The New Yorker zegt hij over het vaartuig: ‘Het gedroeg zich niet volgens de bekende natuurwetten.’
Pentagon deelt ufowaarnemingen
De spectaculaire opname uit 2004 werd in 2017 gelekt naar The New York Times, en in 2020 bevestigde het Pentagon de echtheid van de video.
Ook heeft het Amerikaanse ministerie van Defensie twee nieuwe video’s uit 2015 vrijgegeven. Daarop staan soortgelijke onverklaarbare vaartuigen die door Amerikaanse gevechtspiloten met infraroodcamera’s zijn vastgelegd.
Net als het Tic Tac-vormige vaartuig uit 2004 lijken ook deze vliegende objecten de natuurwetten te tarten. Ze kunnen bijvoorbeeld ongekend vlug versnellen en in de lucht ronddraaien zonder uit koers te raken.
In deze video draait de ufo plotseling met hoge snelheid.
In deze video versnelt de ufo met ongelooflijke vaart.
Ongeïdentificeerde vliegende objecten, ufo’s, houden de mens al tientallen jaren bezig. En de vrijgave van de ufovideo’s door het Amerikaanse leger duidt op een nieuwe houding achter de muren van het Pentagon.
Na decennia van geheimhouding was het Amerikaanse leger eindelijk bereid zijn kennis over ufo’s met het publiek te delen. En onlangs kregen ufofanaten wereldwijd nog meer stof tot nadenken.
Op 25 juni 2021 landde het langverwachte rapport van het Pentagon over waarnemingen van ufo’s of ‘unidentified aerial phenomena’ (UAP’s).
Dit zijn de belangrijkste bevindingen van het uforapport van het Pentagon
Het rapport is gebaseerd op 144 onverklaarbare luchtverschijnselen die in de afgelopen 20 jaar door voornamelijk jachtpiloten zijn waargenomen.
Onder de 144 gevallen zijn er geen duidelijke aanwijzingen dat het ufo’s van niet-aardse oorsprong betreft. Die mogelijkheid wordt in het rapport echter ook niet verworpen.
Het rapport gaat alleen over ufo’s in de VS of in gebieden waar Amerikanen ufo’s hebben gezien. De afgelopen twee decennia zijn er elders in de wereld talrijke waarnemingen van ufo’s geweest, maar deze verschijnselen worden niet besproken.
Het gepubliceerde negen pagina’s tellende rapport geeft geen uitputtend overzicht van ufo’s die in de VS zijn waargenomen. Geclassificeerde informatie is weggelaten en verwacht wordt dat een langer verslag over de ongeïdentificeerde luchtverschijnselen op een later tijdstip zal worden gepubliceerd.
Het Amerikaanse leger geeft vijf mogelijke verklaringen voor de verschijnselen: rondvliegend puin, natuurlijk atmosferisch verschijnsel, ontwikkelingsprogramma’s van de regering of de industrie van de VS, buitenlandse vijandige systemen en de categorie ‘diverse’.
Een zeer klein deel van de ufogevallen bevat zoveel interessante gegevens dat een groep deskundigen uit verschillende disciplines alle gegevens moet analyseren om te bepalen of de gegevens betrouwbaar zijn en zo ja wat ze kunnen onthullen over de ufo’s in kwestie.
Sinds 1947 ziet iedereen ze vliegen
Dat is al door miljoenen mensen geprobeerd sinds ufo’s kort na de Tweede Wereldoorlog voor het eerst in het collectieve bewustzijn landden.
Op 24 juni 1947 vloog zakenman Kenneth Arnold met zijn privévliegtuig over de bergen Mount Rainer en Mount Adams in de staat Washington. Arnold was een ervaren piloot die tijdens de Tweede Wereldoorlog in het Pacifisch gebied duizenden vlieguren had gemaakt.
Toen het vliegtuig over de bergen vloog, bespeurde hij een krachtige flits.
Kenneth Arnold keek om zich heen, bang dat een ander vliegtuig te dichtbij was gekomen. Kort daarna volgde er nog een flits, en nu zag hij een formatie van negen grote, zilverachtige schijven, elk circa 30 meter in doorsnee, die tussen de bergen door vlogen.
De schijven leken door de lucht te stuiteren en zo stukjes af te steken.
De piloot volgde het vreemde schouwspel een paar minuten terwijl de toestellen tussen de bergketens door zigzagden. Hij noteerde de tijd die ze nodig hadden om tussen Mount Rainer en Mount Adams door te vliegen en stelde vast dat hun snelheid 1900 km/h was – iets wat toen ten enen male onmogelijk was.
Toen Kenneth Arnold later de pers vertelde over de waarnemingen, sprak hij van ‘vliegende schotels’ – een term die nu nog gebezigd wordt.
Het hek was van de dam, en al snel vertelden honderden ooggetuigen over soortgelijke waarnemingen.
De Amerikaanse luchtmacht was er nuchterder over. Het waren B-47-bommenwerpers die bijtankten bij een KC-97-tanker, zo luidde de verklaring.
Slechts enkele weken later stond de Amerikaanse regering echter met de mond vol tanden toen misschien wel de beroemdste ufowaarneming ooit plaatsvond in de plaats Roswell, New Mexico.
Hier zagen verschillende ooggetuigen op 2 juli 1947 een vreemd lichtgevend object door de lucht suizen. Een paar dagen later vond de boer William Brazel stukken verwrongen metaal verspreid over zijn veld aan de rand van Roswell.
Het metaal was zo dun als folie, maar zo sterk dat het niet gebogen kon worden. Op sommige stukken leken schrifttekens te staan.
De volgende dag reed William Brazel naar Roswell en vertelde hij de sheriff over zijn vondst.
Het verhaal van de neergestorte ufo werd al snel opgepikt door de media, en William Brazels akker werd overspoeld door nieuwsgierige toeschouwers.
Tegen die tijd was het gebied afgezet door het Amerikaanse leger, dat de metalen brokstukken van het mysterieuze wrak inspecteerde en verwijderde.
De officiële verklaring van de autoriteiten was dat het materiaal afkomstig was van een neergestorte weerballon.
Het Roswell-incident leidde tot allerlei complottheorieën, zoals dat het Amerikaanse leger op de legerbasis Area 51 ruimteschepen opsloeg en buitenaardse wezens gevangenhield.
In werkelijkheid was het noch een neergestorte ruimte ufo, noch een weerballon.
Na het Roswell-incident sloeg in de VS de ufohysterie toe, en het geloof in bezoeken uit de ruimte houdt de bevolking nog steeds in zijn ban.
Een onderzoek uit 2018 van de Amerikaanse Chapman-universiteit wijst uit dat rond de helft van de Amerikaanse bevolking ervan overtuigd is dat er al aliens op aarde zijn geweest – hetzij heel lang geleden, hetzij recentelijk.
Dit percentage is de laatste jaren gestegen, evenals het aantal ufowaarnemingen.
In 2020 steeg het aantal gerapporteerde observaties alleen al in New York City tot 300, het hoogste aantal ooit.
Hoewel veruit de meeste ufowaarnemingen afkomstig zijn uit de VS zijn er ook talloze voorbeelden uit de rest van de wereld.
Duizenden ufowaarnemingen onderzocht
Ondanks de vele ooggetuigen ontbreekt nog steeds het definitieve bewijs dat we inderdaad bezoek uit de ruimte hebben gehad, al is de mogelijkheid om ufo’s te observeren en te documenteren nog nooit zo groot geweest.
Van de besneeuwde ruimtetelescoop op de Zuidpool tot de ALMA-telescoop in de Atacamawoestijn in Chili, astronomen hebben hun blik tegenwoordig voortdurend op de ruimte gericht – geholpen door de ruimtetelescopen die veel van het interstellaire verkeer in de Melkweg documenteren.
Toch hebben astronomen wereldwijd met de lens van een telescoop nog geen ufo kunnen vangen.
Hoe valt dit te rijmen met het grote – en alsmaar toenemende – aantal waarnemingen van onverklaarbare vliegende objecten?
De Amerikaanse luchtmacht probeerde het antwoord op deze vraag al in 1952 te vinden met Project Blue Book.
Dit speciale programma had tot doel alle gemelde ufowaarnemingen te onderzoeken, en tegen het einde van het project in 1969 waren er 12.000 observaties doorgespit.
De conclusie was duidelijk: de meeste waarnemingen waren toe te schrijven aan astronomische verschijnselen, zoals licht dat wordt uitgezonden door satellieten, sterren, meteoren en planeten (die het zonlicht naar de aarde kaatsen).
Slechts 701 waarnemingen konden niet worden verklaard – nog geen 6 procent.
Satellieten en meteoren bewegen langs de hemel en kunnen daarom makkelijk voor ufo’s worden aangezien.
Vandaag de dag is het aantal satellieten in een baan om de aarde gestegen tot circa 6900 (waarvan er 2900 kunnen worden gecategoriseerd als ruimtepuin), wat kan verklaren waarom er de afgelopen decennia steeds meer ufowaarnemingen worden gemeld.
Sterren en planeten bewegen niet zo snel dat het menselijk oog dat kan zien. Toch geven ze vaak aanleiding tot valse ufowaarnemingen.
Dat komt doordat sterren, en vooral planeten als Venus – de helderste planeet in ons zonnestelsel – het oog misleiden.
Als je lang genoeg staart naar een lichtgevend voorwerp tegen een donkere achtergrond, zal het uiteindelijk lijken te bewegen, glijdend of in snelle schokjes.
Dit gezichtsbedrog wordt ook wel het ‘autokinetisch effect’ genoemd.
Als je lang naar een vast punt staart, raakt je oogspier vermoeid, wat resulteert in een lichte oogbeweging. Omdat al het andere zwart is en het oog geen andere visuele ijkpunten heeft, wekt de oogbeweging de illusie dat het voorwerp – in dit geval de ster of de planeet – beweegt.
Leun naar het scherm toe en staar 30 seconden naar de witte stip. Zie je hem bewegen?
Met exoplaneten meer kans op aliens
Maar hoe zit het met de laatste 5-10 procent van de ufowaarnemingen die we niet kunnen afdoen als gezichtsbedrog of een verdwaalde meteoor, zoals de Pentagon-video’s uit 2004 en 2015?
Deze ufowaarnemingen worden nu onderzocht door de pas opgerichte Unidentified Aerial Phenomena Task Force (UAPTF) van het Amerikaanse leger.
De ufo’s zijn echter niet noodzakelijkerwijs ontwikkeld door buitenaardse levensvormen. Het kunnen ook bewakingsdrones zijn, of luchtwapens die worden bestuurd door tot dusver onbekende technologieën van bijvoorbeeld China, Rusland of Noord-Korea, met het doel de VS in het oog te houden of misschien aan te vallen.
Het idee van buitenaardse wezens die hier in het wilde weg langsvliegen is lastiger te plaatsen dan de theorie over de ontwikkeling van schimmige luchtwapens in geheime legerfaciliteiten.
Maar dat is niet omdat onze planeet de enige zou zijn waar leven is.
Integendeel, de meeste astronomen en astrofysici zijn ervan overtuigd dat er zich tussen de sterren andere levende organismen moeten bevinden.
Sinds de ontdekking van de eerste aardachtige exoplaneet in 1995 kennen we er nu meer dan 4000 – een aantal dat elke twee jaar verdubbelt. Na berekeningen wordt het aantal bewoonbare werelden in ons zonnestelsel alleen al geschat op 300 miljoen.
Sommige van deze exoplaneten worden als bewoonbaar beschouwd, omdat ze ruwweg evenveel massa hebben als de aarde en de juiste afstand tot hun ster om vloeibaar water op het oppervlak mogelijk te maken.
TRAPPIST-1d is een van de exoplaneten die volgens onderzoekers leven kan huisvesten. NASA/JPL-Caltech
De dichtstbijzijnde exoplaneet bevindt zich op nog geen 20 lichtjaar afstand in onze kosmische ‘achtertuin.’ En dat is reden voor optimisme.
Zoals de Zwitserse astrofysicus Thomas Zurbuchen het in 2014 formuleerde tijdens een paneldiscussie over buitenaards leven op het NASA-hoofdkwartier in Washington: ‘De beantwoording van de vraag “Zijn wij alleen?” is een wetenschappelijke topprioriteit. En dat er voor het eerst zo veel planeten als deze gevonden zijn in de bewoonbare zone is een opmerkelijke stap voorwaarts in de richting van dat doel.’
Zoeken naar het bewijs
In 1950 stelde de Italiaanse natuurkundige Enrico Fermi een andere vraag: ‘Waar zíjn ze dan?’
Met de omvang van het heelal en het oneindige aantal planeten en sterren in de sterrenstelsels is de kans op het bestaan van intelligent buitenaards leven enorm groot.
Waarom is er dan nog geen contact met ons opgenomen? Deze paradox van Fermi kan ruwweg op twee manieren worden beantwoord.
Andere beschavingen nemen geen contact met ons op uit angst hun positie te verraden, óf ze hebben geavanceerdere technologie dan radiogolven ontwikkeld zonder dat wij beschikken over de technologie om de signalen op te vangen.
Tenzij het leven op aarde uniek is.
Voor ufofanaten is er geen twijfel mogelijk: buitenaardse wezens bestaan, en ze hebben de aarde ontelbare malen bezocht – en niet voor het laatst.}
Nu het Pentagon de nieuwe ufovideo’s heeft vrijgegeven, hopen ufofanaten het doorslaggevende bewijs te vinden dat voor eens en voor altijd kan uitwijzen of we alleen zijn in het heelal of niet.
Hopelijk houden ze de beroemde woorden van astrofysicus Carl Sagan in gedachten als ze zich door het bewijsmateriaal heen worstelen: ‘Het loont om een open geest te hebben, maar niet zo open dat je hersenen eruit vallen.’
Archeologen: Wereldberoemde ‘aliens’ uit Peru zijn helemaal geen aliens
Archeologen: Wereldberoemde ‘aliens’ uit Peru zijn helemaal geen aliens
Het veroorzaakte nogal wat opschudding toen de ET-achtige wezens voor het eerst in de media kwamen. In werkelijkheid hebben de twee ‘aliens’ een nogal macabere oorsprong.
De Mexicaanse journalist en zelfverklaarde ufoloog Jaime Maussan (rechts) observeert de zogenaamde niet-menselijke wezens voor een persconferentie die de dag na de openbare ufo-hoorzitting in het Mexicaanse Congres werd gehouden.
Op 14 september 2023 rolden er twee kisten het Mexicaanse Congresgebouw binnen.
De twee kisten met glazen deksels trokken wereldwijd veel aandacht, want volgens de Mexicaanse journalist en zelfbenoemd ufo-liefhebber José Jaime Maussen waren dit echte buitenaardse wezens.
Maar na een grondig onderzoek hebben forensisch archeologen in Peru nu eindelijk een einde gemaakt aan de ufo-speculaties.
De ET-achtige figuren zijn namelijk van een heel andere, verrassende afkomst.
Macabere poppen van botten
De buitenaardse wezens die op mysterieuze wijze opdoken op het vliegveld van de Peruaanse hoofdstad Lima zijn volledig van aardse oorsprong.
Het zijn objecten gemaakt van papier, metaal, lijm en botten van mensen en dieren zoals honden en vogels.
‘Het zijn geen buitenaardse wezens. Het zijn poppen gemaakt van botten van deze planeet in elkaar gezet met moderne synthetische lijm. Het is een compleet verzonnen verhaal,’ zei Flavio Estrada, archeoloog aan het Peruaanse Instituut voor Juridische Geneeskunde en Forensische Wetenschap.
De twee kleine lichamen hebben drie vingers aan elke hand, die volgens Estrada van menselijke botten gemaakt zijn.
Dit is in tegenspraak met wat de directeur van het Wetenschappelijk Gezondheidsinstituut van de Mexicaanse marine, Jose de Jesus Zalce Benitez, vorig jaar op basis van een DNA-analyse zei:
‘Ik kan bevestigen dat de lichamen geen relatie hebben met mensen.’
Tijdens de presentatie in het Mexicaanse Congres werd ook onthuld dat de twee lichamen naar verluidt implantaten hadden die gemaakt waren van zeldzame metalen zoals osmium. Dit lijkt nu echter ook een compleet verzinsel te zijn.
Finally, Let’s Look at the Asteroid Treasure Returned to Earth by OSIRIS-REx
A top-down view of the OSIRIS-REx Touch-and-Go-Sample-Acquisition-Mechanism (TAGSAM) head with the lid removed, revealing the remainder of the asteroid sample inside. Photo: NASA/Erika Blumenfeld & Joseph Aebersold
Finally, Let’s Look at the Asteroid Treasure Returned to Earth by OSIRIS-REx
NASA’s OSIRIS-REx delivered its precious cargo to Earth on September 24th, 2023. The sample from asteroid Bennu is contained inside the spacecraft’s sampling head, and it’s in safe hands at NASA’s Johnson Space Center in Houston. Two stubborn fasteners delayed the opening of the sampling head, but they’ve been removed, and now we can see inside.
What looks like unremarkable dirt is primordial asteroidal material that’s billions of years old, a natural treasure trove that eager scientists can’t wait to begin studying.
The head and its sample are in the hands of the astromaterials curation team at Johnson Space Center. On January 10th, they opened the Touch-and-Go-Sample-Acquisition-Mechanism (TAGSAM.) The leading image shows what greeted them.
The sample material includes dust and rocks up to about .4 in (one cm) in size. Credit: NASA/Erika Blumenfeld & Joseph Aebersold
The next step is to remove the round metal collar and place the sample into trays. Each tray will be photographed, weighed, packaged, and stored. The final mass will be determined in the weeks ahead, including the 70.3 grams (2.48 oz) removed previously. That material was on the sampling machinery but outside of the capsule. OSIRIS-REx’s goal was to return 60 grams of material, so it’s already exceeded that amount.
The curation team will catalogue all of the samples later this year. After that, scientists from around the world can request access.
This map shows the 38 institutions that will be the first to receive Bennu samples. Image Credit: NASA/Goddard/University of Arizona.
Bennu is a carbonaceous asteroid, a primitive chunk of rock that forms a link to the past when the rocky planets were forming. Scientists have already found carbon and water in the previously removed material. In fact, according to initial analysis, its carbon concentration is close to 5%. That’s among the highest non-terrestrial carbon percentages ever measured. “The OSIRIS-REx sample is the biggest carbon-rich asteroid sample ever delivered to Earth and will help scientists investigate the origins of life on our own planet for generations to come,” said NASA Administrator Bill Nelson at the time.
Once scientists get their hands on more of the material, they’ll doubtlessly find other interesting components. Maybe even some of life’s building blocks, like amino acids. Bennu’s water and carbon content could indicate that life’s building blocks originated in asteroids like Bennu.
The sample also gives researchers an opportunity to test their findings against previous observations of Bennu. Astronomers studied the asteroid’s composition with OSIRIS-REx’s instruments as it approached Bennu, and the samples will tell them how accurate their efforts were. It’s an opportunity to verify and improve spacecraft instruments and remote sensing methods.
Bennu’s boulder-strewn surface. The asteroid is a rubble pile rather than a monolithic body. Image Credit: NASA/University of Arizona.
Scientists suspect that Bennu could actually be older than our Solar System. If that’s true, then it’s a window into the distant past when only the solar nebula and the proto-Sun existed. It may contain insights into how everything formed, including the Sun.
Bennu may also be one of the remaining pieces of a much larger body. Scientists think that the parent body broke apart between 700 million and two billion years ago. Scientists hope to learn more from the Bennu sample about its parent body and how Bennu migrated to the inner Solar System.
In a notable act of foresight, 75% of the sample will be stored for the future. Instruments and analysis techniques will only improve over time, and these pristine samples will be available when they do. NASA has done the same with other materials like lunar samples, and it’s paid off.
The Bennu samples can only enhance our understanding of our Solar System and how everything came to be. From its ancient early beginnings in the solar nebula to its present-day location in the inner Solar System, Bennu is a well-travelled message-bearer. Now that we have some of that message in our labs, scientists can reveal what Bennu has to say.
Blockchain, de technologie achter cryptocurrency, zou weleens kunnen helpen om misinformatie aangewakkerd door artificiële intelligentie (AI) de kop in te drukken. Trainingsmodellen voor AI zouden eerlijker worden.
Doordat AI zich steeds verder ontwikkelt, wordt het moeilijker om nog met het menselijk oog te weten wat echt is en wat niet. Er moet dus naar andere manieren van controle gezocht worden.
In het nieuws: AI-trainingsmodellen kunnen door blockchaintechnologie makkelijker in de gaten worden gehouden.
Blockchain is de technologie die gebruikt wordt om handel in crypto te controleren. Het zorgt ervoor dat de transacties worden bijgehouden en er onherroepelijk vaststaat wie eigenaar is van welk bedrag. Dit is nodig omdat de cryptoplatformen zelf gedecentraliseerd zijn.
Maar de blockchaintechnologie kan nu ook worden ingezet om AI op echtheid te controleren. Het blockchainbedrijf Casper Labs werkt aan een dergelijke toepassing in samenwerking met computerbedrijf IBM.
AI-trainingsmodellen kunnen op de blockchain worden gezet. Zo kan er makkelijker bijgehouden worden op welke data het model wordt getraind.
Als er vervolgens wordt opgemerkt dat het model wordt gevoed met foutieve of bevoordeelde informatie, kan er worden teruggegrepen naar een vorige iteratie in het proces en kan de fout eruit gehaald worden, legt Medha Parlika, co-oprichter van Casper Labs, uit aan CNBC.
Een doorbraak?
Om te volgen: Deze toepassing zou weleens een doorbraak kunnen betekenen.
Sheila Warren, CEO van de Crypto Council for Innovation, is erg enthousiast. Volgens haar zou het reguleren van AI wel eens dé grote toepassing voor de blockchaintechnologie kunnen worden.
Computerwetenschappers zijn al een tijdje op zoek naar uitbreidingen voor blockchain. Het tracken van digitale kunstwerken in de vorm van NFT’s gebeurt door deze technologie. Sectoren als gezondheid en de industrie hebben ook projecten lopen.
“Ik denk dat de verificatie van een AI en een soort checks and balances binnenin een AI-systeem aangedreven en ondersteund zullen worden door blockchain”, is Warrens voorspelling.
There’s an incredibly ancient black hole out there that’s challenging astronomers to explain how it could exist only 400 million years after the Big Bang. It’s at the heart of a galaxy called GN-z11. Astronomers using JWST saw evidence of it gobbling up that galaxy, which is one way a black hole can grow.
In JWST observations, GN-z11 appears to be about 13.4 billion light-years away and is about 100 times smaller than the Milky Way Galaxy. Yet, it has a very bright nucleus, which tells us there’s a black hole at its heart. An accretion disk surrounds the black hole, and it feeds material into the hungry black hole. The motion of the material in the disk heats it, causing it to glow in ultraviolet light. That’s what we see as the active galactic nucleus.
Artist’s representation of an active galactic nucleus (AGN) at the center of a galaxy. Credit: NASA/CXC/M.Weiss
A team of astronomers, led by Cambridge University professor Roberto Maiolino, used the JWST observations to study the motions of material in the galaxy. Finding a black hole like this early in cosmic history is a giant leap forward, he said. “It’s very early in the Universe to see a black hole this massive, so we’ve got to consider other ways they might form,” said Maiolino. “Very early galaxies were extremely gas-rich, so they would have been like a buffet for black holes.”
What Does GN-z11 Tell Us About Black Holes in the Early Universe?
No one is quite sure exactly when the first black holes began to form in the early Universe. If you look at standard models about their creation, it looks like they take a while to get started. Supermassive black holes—like the ones in the hearts of galaxies—could get started as stellar-mass black holes that continue to accrete matter. If that’s how this one in GN-z11 got started, it would have been born when a supermassive star died. Then, somehow it grew to be 6 million times the mass of the Sun. But, there’s a gotcha. It would take nearly a billion years to accumulate that kind of mass. JWST observations show this black hole at a time when the Universe wasn’t even a billion years old. So, something doesn’t add up and perhaps early black holes grew faster than astronomers suspect.
Maybe there’s another way for a black hole to grow that fast. The hint lies in its enormous appetite. Very early galaxies like this one have a lot of material to form stars. However, that also provides food for black holes. As it turns out, GN-z11’s black hole is devouring matter much faster than other black holes do in their galaxies in more modern times. That’s great for the growth of the black hole, but not so great if the galaxy wants to make more stars.
Artist concept of a growing black hole, or quasar, seen at the center of a faraway galaxy. This may be how they looked in the early Universe. (NASA/JPL-Caltech)
The hungry black hole is actually harming GN-z11. Since it’s consuming a lot of gas, it pushes the gas away in an ultra-fast wind. That stops the process of star formation. Since stars are what galaxies produce, the black hole’s gobbling can actually “kill off” the galaxy. The bad news (at least for the black hole) is that its appetite for gas will spell its doom as it runs out of material to eat.
Going Back to the Beginning
Ultimately, astronomers want to see the “seeds” of the earliest supermassive black holes in galaxies. These seeds likely formed very early in cosmic time, perhaps no later than 200 million years after the Big Bang. The first galaxies assembled fairly quickly and harbored very massive stars that lived perhaps only a few million years. Then, they exploded as supernovae and probably left behind the first stellar-mass black holes. Some have suggested that dark matter helped form early black holes by forcing matter in dense regions to collapse.
Artist view of merging black holes in the early universe. Supermassive black holes early in cosmic time could have experienced many such “mergers and acquisitions”. Credit: LIGO/Caltech/MIT/R. Hurt (IPAC)
However, they formed, black holes in early galaxies got swept up in early galactic mergers. Those seeds merged, too, creating ever more massive black holes. That’s probably why astronomers suspect that supermassive black holes grew by accretion, but not just with each other. They also grew by accretion of material inside their gas-rich galaxies, as GN-z11 seems to show.
Future observations using JWST (and future telescopes) should uncover evidence of those black hole “seeds”. That means GN-z11 may not be the oldest black hole for long. Studying black hole seeds should give Maiolino and other astronomers more clues to unravel the story of how these objects formed not long after the Big Bang.
NASA satellite imagery has revealed the thermal signature of volcanic activity that reawakened on Iceland’s Reykjanes peninsula this month, following an eruption late last year that prompted evacuations.
Following a surge that began in mid-January, new fissures opened near the town of Grindavík that released lava over 48 hours. Barriers constructed in the area helped divert the flow away from the town, which remains perilous as volcanic activity continues.
The recent eruptions were the fifth that have occurred on the peninsula since 2021.
Watching from above as the hazardous activity has unfolded in recent weeks, NASA’s Landsat 9 satellite and its Thermal Infrared Sensor 2 (TIRS-2) instrument have collected data that reveals key areas where the volcanic activity is concentrated.
TIRS-2 can detect thermal radiation at two different wavelengths, which conveys the intense heat concentrated around areas where lava flows earlier this month made their way to the surface.
According to NASA’s Earth Observatory, which provides data, imagery, and resources related to climate, geology, as well as other Earth systems, TIRS-2 collected the thermal data as Landsat 9 passed overhead on January 16, which has now been superimposed over a digital elevation model of the affected region.
In the imagery provided by Earth Observatory below, the central warmest regions are shown in yellow, with surrounding the lightest temperatures in the region, shown in light blue, indicating cloud coverage.
(Credit: NASA/Earth Observatory)
In December, nearly 4,000 residents were evacuated from Grindavik, followed by a volcanic fissure eruption on December 18 on Sundhnúkagígaröðin, located east of Mt. Sýlingarfell, according to a statement provided by Iceland’s Meteorological Office.
The December eruption was preceded by a “powerful seismic swarm” that began at approximately 21:00 the same day.
Activity has continued since that time, with an additional fissure eruption that began on the morning of January 14, 2024, just one kilometer away from Grindavík. Although barriers constructed in the area since the recent eruptions began were able to divert some of the lava flow, a second fissure that opened shortly after noon local time erupted outside the barrier, resulting in lava flows that reached three homes on the edge of the town.
Fortunately, the volcanic activity subsided within 48 hours, according to the Icelandic Met Office. Although barriers have been used to prevent the flow of the lava from reaching residences during the recent eruptions, in decades past, efforts have included the use of millions of tons of sea water used to cool lava before it could destroy homes and infrastructure.
Based on current models, magma has moved beneath the region, causing uplift and deformation of the surrounding Earth.
“Clear signals of a continued land uplift are still being detected beneath Svartsengi,” read an update from Iceland’s Met Office on January 19. “It is yet too early to assert whether the rate of the land uplift has increased since prior to the eruption on January 14.”
The Met Office says that although it does appear that uplift has increased based on initial measurements, these readings “can fluctuate from one day to the next, and a longer timeline of measurement is needed to be able to interpret the long-term development of the land uplift.”
Fortunately, the Office says that seismic activity overall continues to decrease in the area and that current data suggests a “significant slow down of ground movement compared to previous days.”
“This information suggest[s] that magma is no longer flowing into the dyke and the eruption has ended,” the January 19 statement read.
The UFO phenomenon is known for its widespread occurrence and its impact on witnesses from diverse backgrounds. UFO sightings have been reported by individuals in various high-profile positions, and it is their accounts that capture people’s attention. One such noteworthy incident happened with Terry Lovelace whose account grabbed the attention of Lue Elizondo.
Terry Lovelace, a retired assistant attorney general and lawyer, who served as a media and EMT in the United States Air Force from 1973 to 1979, claims that an extraterrestrial craft took him. Lovelace claims to be repeatedly abducted by aliens, fitted with a tracking device and experimented on.
In 1973, Lovelace joined the U.S. Air Force immediately after graduating from high school. He received training as a medic/EMT and was stationed at Whiteman Air Force Base in Missouri, which was previously called Sedalia Air Force Base. The base served as a B-2 bomber base and missile base and was home to the 351st Strategic Missile Wing, with many Minuteman II nuclear-armed ICBM silos scattered across the rural area.
Lovelace was assigned as a base medic and drove an ambulance during the graveyard shift from 11 PM to 8 AM along with his partner, who he referred to as “Toby.” One night in January 1975, while on their regular shift, they were outside the ambulance stargazing when Toby, an amateur astronomer, pointed out the constellations and planets. Typically, their shifts were uneventful, but that night turned out to be very significant, altering the course of their lives.
Lovelace (now 69) went camping with Toby at Devil’s Den state park in northern Arkansas. While conversing near a crackling fire, they had difficulty hearing each other due to the loud sounds of crickets and tree frogs. Suddenly, an eerie silence enveloped them. “That sounds kind of clichéd – out of a movie – but that is exactly what happened to us,” he said.
As they gazed toward the horizon, three bright UFOs emerged and advanced in their direction. As the lights drew closer, the two partners could see that they were emanating from a black triangular prism as wide as two city blocks.
Alien sketch by Terry Lovelace
Terry’s re-drawn sketch originally dated Sep 4, 1977, of the massive 5-story-tall craft he and his friend “Toby” encountered in the clearing at Devil’s Den State Park in June of that year. Credit: Terry Lovelace
Lovelace noticed a blue laser beam rapidly moving across them, possibly scanning their presence. Soon after it stopped, they lost consciousness. Upon awakening, he noticed Toby gazing outside the tent, and spotted a triangle-shaped object hovering above a group of approximately twelve children who were standing in a meadow below them. Lovelace questioned, “Why are these children out here at this time of night?”
“They aren’t little kids. Don’t you remember they took us and they hurt us?” Toby answered.
According to Lovelace, when Toby uttered those words, he experienced a sudden recall of memories of being inside a UFO. In later years, he resorted to hypnosis to recover his missing memories. Through one of these sessions, Lovelace recollected an incident where he had been taken aboard a spacecraft and subjected to medical experimentation by peculiar entities.
Those entities were humanoid forms, but their characteristics were distorted and almost non-human. They communicated with each other through telepathy and seemed to be performing a medical procedure on Lovelace. During his hypnosis sessions, Lovelace experienced flashes of memory where he was on an examination table and screaming, but no sound was coming out of his mouth. He could hear telepathic messages in his head, urging him to stop screaming because they did not intend to harm him and would take him back.
Lovelace said that they had a terrible experience that left their skin red and sore like a bad sunburn all over their body, even the soles of their feet. They had to go to the hospital at the base for two days because they were very dehydrated.
While they were there, they were questioned many times by some men who said they were from the “Office of Special Investigations.” They searched his home and car for a camera that Lovelace said he did not have, but they did not believe him. They also told him not to see his partner Toby again, who was sent to another base. The whole experience made Lovelace have nightmares and affected him mentally for a long time.
Terry Lovelace was profoundly disturbed by his encounter and left with numerous unanswered queries. Subsequently, he authored a book titled “Incident at Devils Den: A True Story,” with the intention of uncovering the facts about extraterrestrial abductions and inspiring others to share their experiences.
During a routine X-ray of his leg in 2012, a foreign object was discovered in his leg above the knee. The X-ray revealed an artificial object, about the size of a fingernail, with two wires attached, which the radiologist believed resembled an “RFID compute device.” The radiologist also noticed a collection of foreign objects in his’s calf muscle and was surprised that there was no corresponding scar in the skin. This discovery led Lovelace to recall a traumatic event from 1977 that they had never intended to disclose to anyone.
X-ray shows a chip-like object Credit: Terry Lovelace
The most astonishing aspect of this discovery was that there were no signs of incision or surgery on Lovelace’s leg, and the radiologist who detected the object claimed that an absent scar would mean Lovelace was born with this thing in his leg.
“September of 2017, I was a guest speaker at a UFO event in Houston. It was my first public appearance and opportunity to speak candidly on the topic of alien abduction. This was the time when I decided to write a book. It’s an important topic. We deserve to be informed and not mislead.
I fear we’ve been desensitized about the UFO phenomena by the media especially the motion picture industry. Close Encounters of the Third Kind was released in November 1977. my experience happened in June that same year. Now, YouTube provides a flood of valid information mixed with confabulation and deception. Know the truth. Alien’s really exist and some live and walk among us without so much as a second look. There are probably many species from different worlds or different dimensions here on Earth today.
Terry Lovelace with former AATIP manager Luis “Lue” Elizondo, late June, 2019. Credit: Terry Lovelace
Some aliens may actually be our ‘benign space brothers’ as some have claimed. Here to join hands and walk mankind into a new era of peace and higher consciousness. Maybe so, but not the ones we met. The beings we met were monsters. They kidnap people and subject them to terror and brutality in pursuit of their agenda. They are 100% purpose-driven and void of empathy for human or animal suffering. We are their lab rats. Once you’re tagged as their specimen you’re tagged for a lifetime. Like a wild animal on the Serengeti Plane.”
Five years ago, Terry Lovelace published a book that caused significant issues, leading to a year-long harassment incident over his home outside Dallas. Lovelace reports that following the book’s publicity, military aircraft, including two and four-seaters, as well as Airbus 350s with no registered “N” numbers, flew over his house. These aircraft, which were drab-olive in color, were spotted making flyovers at least twice a week, often every day. Lovelace captured many photos of the incidents, including one that appears to show a UFO in the same frame as one of the intruding aircraft.
USAF veteran Terry Lovelace suspects a UFO photobombed this helicopter as he tried to document evidence of aerial harassment of his home in Texas. Credit: Terry Lovelace via Bill Cox
After publishing a book about his experience, Lovelace received a call from Tom DeLonge, founder of To The Stars Academy, along with General Neil McCasland and Lue Elizondo, who were interested in the X-rays of Lovelace’s leg, which had been injured during the encounter.
“I can attest to the fact that TTSA was interested in speaking with Terry regarding possible biological effects that he may have suffered,” states former AATIP manager Elizondo in an email. “Biological effects (are) a potential serious aspect of what we studied in AATIP and we now know that certain elements with the U.S. Government are equally concerned as we were. If Terry is suffering any medical consequences as a result of an alleged encounter with a UAP while serving in the military, then he deserves medical care.
“It is my experience that helicopters of unknown utility have been reported by certain individuals. It is not yet known if this is some sort of intentional harassment or simply a matter of being near a congested flight corridor. Obviously, flying a helicopter is expensive and logistically intense if this were some sort of campaign to intimidate individuals on a regular basis. We would need to do additional research to better determine the nature of these incidents,” he added, “before making any sort of proclamation.
“Terry is a good person who is also credible. I believe Terry and others are convinced their experiences are legitimate.”
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:ALIEN LIFE, UFO- CRASHES, ABDUCTIONS, MEN IN BLACK, ed ( FR. , NL; E )
Private Axiom Mission 3 is Off to the Space Station
Axiom Mission 3 (Ax-3), the third all private astronaut mission to the International Space Station, lifted off at 4:49pm EST on Thursday Jan 18 from Launch Complex 39A at NASA’s Kennedy Space Center in Florida. NASA
Private Axiom Mission 3 is Off to the Space Station
A few decades ago, the idea of private individuals travelling to the International Space Station was as much science fiction as a time travelling police box. Yet here we are, in 2024 and a crew of four private astronauts are on board the ISS. The team will spend about two weeks undertaking various experiments, commercial activities and outreach tasks.
Axiom Space was founded in 2016 by Michael Suffredini and Kam Ghaffarian. Their goal, to arrange private missions into space, chiefly the ISS but they are also developing spacesuits for NASA’s future missions to the Moon. In realisting these goals, the team at Axiom Space have the wonderful dream ‘We are on a mission to reveal it [space] to as many humans as possible’.
On the 18th January four private astronauts were launched to ISS on the Dragon spacecraft, propelled by the Falcon 9 SpaceX rocket. The private mission was the third such enterprise by Axiom Space, the first mission flew in April 2022 and the second in May 2023. The crew for this mission composed of Commander Michael López-Alegría, Pilot Walter Villadei, and Mission Specialists Marcus Wandt and Alper Gezeravci.
An illustration shows SpaceX’s Crew Dragon capsule approaching the International Space Station. (Credit: SpaceX)
The crew arrived at the ISS on Saturday 20th January when the Dragon module autonomously docked with the Harmony module. When the hatch opens the Axiom crew will be welcomed by the Expedition 70 crew including NASA astronaut Jasmin Moghbeli and Loral O’Hara, ESA astronaut Andreas Mogensen, JAXA astronaut Furukawa Satoshi and cosmonauts Konstantin Borisov, Oleg Kononenko and Nikolai Chub.
AX-3 (as this mission is called) is due to depart from the ISS on Saturday 3rd February, weather permitting. They will have spent two weeks on board before returning to Earth, touching down to a wet arrival off the coast of Florida.
Axiom Space, and their partnership with NASA are doing great things, opening up low Earth orbit to more and more people. In the 1950’s and 1960’s we saw the space race where America and Russia were in a battle to become the first to get into space and to put a human on the Moon. Now the landscape for space travel and exploration has changed. Partnerships between large space organisations like NASA and private enterprises like Axiom are driving a thriving commercial space economy that may once and for all, open up space to us all.
Now We Know Why Starship’s Second Flight Test Failed
SpaceX is often in the headlines, unfortunlatey its not always good news. On 18th November we saw the second of the Starship and SuperHeavy booster get off the launchpad successfully, it failed before reaching orbit. In a recent event, Elon Musk explained how a fuel venting near the end of the burn was responbie but entirely avoidable next time!
The Starship and SuperHeavy booster are an impressive combination. Standing at over 120 metres tall together they are one of the most powerful and versatile rocket systems ever built. It can produce 16,700,000 pound force of thrust making it twice as powerful as Saturn V that took the Apollo astrnauts to the Moon.
The Apollo 10 Saturn V during rollout. Credit: NASA
The first launch attempt failed when the rocket spun out of control, exploding about four minutes from liftoff. Following the disaster, the team identified that the flight termination system which was supposed to destroy the vehicle if it went out of control, failed to do its job.
Musk reported on the second launch test from an event at Boca China in Texas where he explained that the lack of a payload meant that it needed to vent some of the liquid oxygen propellant. It almost made it to orbit and would have succeeded if it had a payload. The liquid oxygen would have been consumed by the mighty Raptor engines instead of being vented which was as per design. Musk however did not elaborate on how this all led to a fire.
Elon Musk on stage at his September 27th presentation at the IAC. Image: SpaceX
The third test flight is slated for February and Musk is confident it will reach orbit this time. On the assumption of a succesful launch they plan to test the de-orbit process, the payload door operations and transferring propellant from header tank to main tank. This latter test is part of the NASA Tipping Point program to test fuel transfer from one vehicle to another.
Whether its the third or even the fourth test launch that brings success for SpaceX their long term goals remain unchanged. They still hope to be able to carry up to 100 people on interplanetary missions and become a pivotal part of the return to the Moon.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
![While playing a 2022 military UFO video taken by an MQ-9 Reaper drone in the Mid East, AARO director Dr. Kirkpatrick told NASA's UFO advisory panel last May, 'We see these ['metallic orbs'] all over the world, and we see these making very interesting apparent maneuvers'](https://i.dailymail.co.uk/1s/2024/01/22/22/71615819-12992321-While_playing_a_2022_military_UFO_video_taken_by_an_MQ_9_Reaper_-a-47_1705961113255.jpg)
