The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
26-09-2024
From Frozen to Sweltering: Earth’s Climate Over the Last 485 Million Years
New research shows the global mean surface temperature across the last 485 million years. The gray shading corresponds to different confidence levels, and the black line shows the average. The colored bands along the top reflect the climate state, with cooler colors indicating icehouse (coolhouse and coldhouse) climates, warmer colors indicating greenhouse (warmhouse and hothouse) climates, and the gray representing a transitional state. Image Credit: Judd et al. 2024.
From Frozen to Sweltering: Earth’s Climate Over the Last 485 Million Years
Earth’s last half-billion years were action-packed. During that time, the climate underwent many changes. There have been changes in ocean levels and ice sheets, changes in the atmosphere’s composition, changes in ocean chemistry, and ongoing biological evolution punctuated with extinction events.
A record of Earth’s temperature over the last 485 million years is helping scientists understand how it all played out and illustrating what could happen if we continue to enrich the atmosphere with carbon.
The new temperature record is presented in research titled “A 485-million-year history of Earth’s surface temperature.” It’s published in Science, and the lead author is Emily Judd. Judd is from the Department of Paleobiology at the Smithsonian National Museum of Natural History.
“This research illustrates clearly that carbon dioxide is the dominant control on global temperatures across geological time.”
Jessica Tierney, University of Arizona
The new historical temperature comes from an effort named PhanDA, which stands for Phanerozoic Data Assimilation. PhanDA combined data from climate models with data from geology to determine how the climate has changed over the last nearly 500 million years. The Phanerozoic is Earth’s current geological eon, and it started 538.8 million years ago. It’s known for the proliferation of life, and its beginning is marked by the appearance of the hard shells of animals in the fossil record.
PhanDA is a mix of data and prior simulations by the scientific community. “This approach leverages the strengths of both proxies and models as sources of information, providing an innovative way to explore the temporal and spatial patterns in Earth’s climate across the Phanerozoic,” the researchers write in their paper. It allowed the researchers to reconstruct the climate more thoroughly.
This figure illustrates the data used to create PhanDA. A shows the temporal distribution of proxy data used in PhanDA. B shows the spatial distribution. C shows the range (gray band) and median (black line) of GMSTs within the prior model ensemble for each assimilated stage. Image Credit: Judd et al. 2024.
“This method was originally developed for weather forecasting,” said Judd. “Instead of using it to forecast future weather, here we’re using it to hindcast ancient climates.”
We’re blowing by atmospheric carbon benchmarks, and the Earth is warming. We’re now at over 420 ppm of CO2. The best way to understand what’s coming our way is by looking at the past.
“If you’re studying the past couple of million years, you won’t find anything that looks like what we expect in 2100 or 2500,” said co-author Scott Wing, the curator of paleobotany at the National Museum of Natural History. Wing’s research focuses on the Paleocene–Eocene Thermal Maximum, a period of dramatic global warming 55 million years ago. “You need to go back even further to periods when the Earth was really warm, because that’s the only way we’re going to get a better understanding of how the climate might change in the future.”
During the Paleocene-Eocene Thermal Maximum (PETM), a massive amount of carbon was emitted into the atmosphere and the oceans. The Earth’s temperature reacted swiftly, warming by between five and eight degrees Celsius in only a few thousand years. While a few thousand years might seem long compared to a human lifetime, it’s nearly instantaneous for the climate of an entire planet. It likely triggered the massive extinction of between 35% to 50% of benthic life. Fossils show that during this time, sub-tropical planets grew in the polar regions.
Many scientists think the PETM is the best analogue for what we’re facing today. No matter what we do with our emissions in the next several decades, much of the carbon humanity has released into the atmosphere since the Industrial Revolution will persist in the atmosphere for thousands of years.
Earth’s reconstructed Global Mean Surface Temperature for the past 485 million years. Blue rectangles show the maximum latitudinal ice extent, and orange dashed lines show the timing of the five major mass extinctions of the Phanerozoic. The five orange fishbone symbols mark mass extinctions. Image Credit: Judd et al. 2024.
PhanDA illustrates the unbreakable link between carbon and global warming. According to co-author Jessica Tierney, a paleoclimatologist at the University of Arizona, the link between the climate and carbon is undeniable. “This research illustrates clearly that carbon dioxide is the dominant control on global temperatures across geological time,” said Tierney. “When CO2 is low, the temperature is cold; when CO2 is high, the temperature is warm.”
While proof of the link between climate and carbon isn’t new, this long timeframe drives it home. “The consistency of this relationship is surprising because, on this timescale, we expect solar luminosity to influence climate,” the authors write. “We hypothesize that changes in planetary albedo and other greenhouse gases (e.g., methane) helped compensate for the increasing solar luminosity through time.”
Overall, Earth’s global mean surface temperature (GMST) ranged from 11° to 36°C during the Phanerozoic, a larger range than previously thought. It also shows that greenhouse climates were hotter than thought. The largest temperature swings were in the high latitudes, but tropical temperatures ranged from 22 C to 42 C. This goes against the idea that the tropics have a fixed upper limit and shows that life must have evolved to survive in those higher temperatures.
The research also shows that our current climate is actually cooler than the climate through most of the Phanerozoic. Technically, Earth is in an ice age right now, though the ice is receding and has been for thousands of years. Earth’s current GMST is 15 Celsius, lower than during most of the Phanerozoic.
But while that may sound comforting, it’s not. It’s the rate of change in the GMST that’s dangerous. Our GHG emissions are warming the planet faster than at any time during the Phanerozoic.
“Humans, and the species we share the planet with, are adapted to a cold climate,” Tierney said. “Rapidly putting us all into a warmer climate is a dangerous thing to do.”
This figure from the published research shows the climate states through the Phanerozoic. D shows the latitudinal surface air temperature gradient associated with each of the climate states. Coloured bands show the 16th to 84th percentiles, and coloured lines show the median value. Image Credit: Judd et al. 2024.
While PhanDA is generally in agreement with previous climate reconstructions, it deviates in some ways. For example, cold climate periods don’t always coincide with glaciation and ice ages. Earth’s surface is ever-changing, and that can make some conclusions difficult to reach. “Many of the traditional glacial indicators can have nonglacial origins, complicating the interpretation of the rock record, and limited outcrop of older rocks and poor age control can make it difficult to discern between isolated alpine glaciers and widespread ice sheets,” the authors explain.
But that doesn’t take much away from PhanDA. It strengthens our understanding of climate and carbon.
This figure illustrates the undeniable relationship between atmospheric carbon and a warming climate. B shows PhanDA GMST versus CO2, colour-coded by geologic era. The black dashed line shows the York regression, a statistical method used to draw a straight line between data points with some uncertainties. C shows the CO2 ranges for each of the defined climate states. Image Credit: Judd et al. 024.
Shockingly, the work suggests that Earth’s climate is even more sensitive to CO2 than some current models show.
“PhanDA GMST exhibits a strong relationship with atmospheric CO2 concentrations, demonstrating that CO2 has been the dominant force controlling global climate variations across the Phanerozoic,” the authors write in their conclusion.
Earth was frozen for MILLIONS of years. What does that teach us about today?
In 2045, Earth Becomes a Frozen Wasteland Forcing Humans To Hunt Each Other as Food
Scientists have encoded the entire human genome into a ‘5D memory crystal.’ In the event of extinction, this could be discovered by some conscious entity and bring our species back to life. The disk is as durable as quartz and can last for billions of years.
Researchers have created a special “5D memory crystal” that holds the encoded human genome. This crystal is meant to ensure that if humanity ever faces extinction, our genetic code will survive. Even if that doesn’t happen, future intelligent beings could still find it, even billions of years from now. Tech billionaire Elon Musk suggested storing “all of the human knowledge”.”We should write all of human knowledge into these crystals,” said Musk in a post on X. (Source)
For more than ten years, the best material for storing data has been crystal. In 2014, a team of researchers led by Professor Peter Kazansky from the University of Southampton created a special kind of glass disc. This disc can store 360 terabytes of data and last for 300 quintillion years at room temperature. Even if heated to 374 degrees Fahrenheit, it will still last as long as the universe has existed—about 13.8 billion years. It can also handle extreme heat, cold, pressure up to 10 tons per square centimeter, and cosmic radiation. This makes it the Guinness World Record holder for the most durable digital storage medium. With concerns about today’s unreliable digital storage, this crystal disc is one of the best options for safely keeping electronic information.
The crystal can survive high temperatures, pressure, and cosmic radiation, and it even holds the Guinness World Record for the most durable storage medium. With concerns about how long today’s digital storage methods will last, this crystal is seen as a perfect way to keep important information safe for the future.
In case of extinction, scientists store human genome on a ‘memory crystal’ that lasts billions of years. The disc is as tough as quartz and withstands cosmic radiation. Image credit: University of Southampton/PA
Prof. Kazansky’s team is working on putting the entire human genome, which is 3 billion characters long, onto a crystal the size of a coin. The researchers use lasers to write the DNA code into tiny holes in the glass that are only 20 nanometers wide. Unlike regular storage methods that only use two dimensions, the crystal combines “two optical dimensions and three spatial coordinates,” which is why they call it “5D.”
Inspired by the Golden Discs sent on the Voyager mission, this crystal also has a guide to explain how it works. It includes drawings of humans, basic elements like hydrogen and oxygen, the structure of DNA, and other key details needed to create a human. Prof. Kazansky and his team admit that current technology can’t use the disk fully yet. But with advances like the creation of a synthetic bacterium in 2010, there’s hope that someday humans, plants, and animals could be made artificially.
“We know from earlier research that we can create genetic material from simple organisms and bring them to life in the lab,” Prof. Kazansky said. “The 5D memory crystal opens new doors for scientists to create a long-lasting store of genomic information, which could help revive complex life forms like plants and animals, if science advances enough.”
“Their work is super impressive,” said Thomas Heinis, who leads research on DNA storage at Imperial College London and was not involved in the study. However, he says questions remain about how such data could be read in the future. “What Southampton presents probably has a higher durability, however, this begs the question: what for? Future generations? Sure, but how will they know how to read the crystal? How will they know how to build the device to read the crystal? Will the device be available in hundreds of years?” he added. “I can barely connect my 10-year-old iPod and listen to what I listened back then.”
The crystal containing the human genome is stored in the Memory of Mankind archive, which is a time capsule located in the world’s oldest salt mine in Hallstatt, Austria. If all goes well, it will remain there until needed, although we hope that time never comes.
Prof. Kazansky said that while we can’t yet create humans, plants, or animals from just genetic information, the 5D crystal could store this information for the future when such technology might exist.
He referred to Dr. Craig Venter’s team, who created a synthetic bacterium in 2010. “We know from other work that simple organisms’ genetic material can be made and used in a lab to create a living specimen,” said Prof. Kazansky. “The 5D crystal could allow researchers to store genomic information forever. This way, if future science makes it possible, plants and animals might be restored.” (Source)
The crystal is kept in the Memory of Mankind archive, a special time capsule in a salt cave in Hallstatt, Austria.
The crystal is stored in the Memory of Mankind archive in Hallstatt, Austria. Image credit: University of Southampton/PA
The university spokesperson added, “When designing the crystal, the team thought about the possibility of it being found by another species or machine far in the future. It could be so far in the future that there’s no context for the data.”
The key shows basic elements (hydrogen, oxygen, carbon, and nitrogen), the four DNA bases (adenine, cytosine, guanine, and thymine), their structure, how they fit into the DNA double helix, and how genes go into chromosomes that can be inserted into a cell. Prof. Kazansky explained, “The key on the crystal helps anyone who finds it understand what data is inside and how to use it.”
Kruisende golven, een fenomeen dat ooit als folklore werd beschouwd, blijken in werkelijkheid nog indrukwekkender te zijn dan gedacht. Nieuw onderzoek van de TU Delft en andere universiteiten laat zien dat deze ‘monstergolven’ tot 30 meter hoog kunnen worden en vier keer steiler zijn dan ooit voor mogelijk werd gehouden.
Eeuwenlang deden verhalen de ronde over monstergolven die zonder waarschuwing opdoken en grote schepen in gevaar brachten. Dit werd vaak afgedaan als visserslatijn, tot in 1995 de beroemde Draupner-golf voor het eerst wetenschappelijk werd vastgelegd bij een olieplatform in de Noordzee. Deze golf, bijna 26 meter hoog, bevestigde het bestaan van deze ‘monsters’ en maakte een einde aan alle speculaties.
Brekend nieuws In 2018 slaagde Ton van den Bremer, hoogleraar vloeistofmechanica aan de TU Delft, er met zijn team in om deze Draupner-golf na te bootsen in een laboratorium. Dit bood wetenschappers voor het eerst de mogelijkheid om de golf in detail te analyseren, en leidde tot onverwachte inzichten. Uit het nieuwe onderzoek blijkt dat kruisgolven – dit zijn golven die vanuit meerdere richtingen samenkomen – niet zoals ‘normale’ golven breken. Waar die namelijk afbreken bij een bepaalde steilheid, blijkt dat deze monstergolven veel verder kunnen gaan. Van den Bremer legt uit: “De golven die de meeste mensen van het strand kennen, rollen vooruit. Het type golf dat wij onderzochten, komt voor op open water en ontstaat als er golven vanuit meerdere richtingen samenkomen. Als deze golven met een hoge directionele spreiding samenkomen wordt het water omhooggestuwd, een staande golf dus. Een voorbeeld daarvan is een kruisgolf.”
Ongekende risico’s De studie, die vandaag gepubliceerd is in Nature, toont aan dat deze kruisgolven wel tachtig procent steiler kunnen worden dan normale golven, voordat ze breken. Dat betekent dat ze bijna twee keer zo hoog kunnen groeien als een doorsnee golf, wat ongekende risico’s met zich meebrengt. Maar daar blijft het niet bij. De onderzoekers ontdekten nog iets opvallends: zelfs als een kruisgolf begint te breken, kan hij nog doorgroeien. “Als een golf eenmaal begint te breken, zie je een witte kop ontstaan. Er is dan normaliter geen weg meer terug. Maar als een golf met een hoge directionele spreiding begint met breken, kan de golf nog steeds verder groeien”, maakt Van den Bremer duidelijk. Tijdens dit breekproces kan de golf nog eens twee keer zo steil worden, wat uiteindelijk resulteert in golven die vier keer steiler zijn dan voor mogelijk werd gehouden.
Offshore constructies Deze nieuwe inzichten zijn van groot belang voor de bouw van offshore constructies, zoals windturbines en olieplatforms. “De driedimensionaliteit van golven wordt vaak over het hoofd gezien bij het ontwerp van offshore windturbines en andere constructies. Onze bevindingen tonen aan dat dit leidt tot ontwerpen die minder betrouwbaar zijn”, zegt wetenschapper Mark McAllister van de University of Oxford.
De set-up van het experiment in de FloWave Ocean Energy Research Facility in Edinburgh
Aan de basis van dit wetenschappelijke succes ligt de ontwikkeling van een nieuwe 3D-meetmethode in het Schotse FloWave-laboratorium. “De gebruikelijke 2D-methoden om golven te onderzoeken waren niet toereikend”, legt Van den Bremer uit. De onderzoeksgroep ontwierp daarom een nieuwe manier om 3D-beelden van de golven te genereren. “Voor het eerst is het gelukt om golfhoogtes te meten met zo’n hoge ruimtelijke resolutie over zo’n groot gebied. Zo konden we veel meer details begrijpen van het complexe breken van golven”, vertelt onderzoeker Ross Calvert van de University of Edinburgh vol trots.
Hoe ontstaan kruisgolven? Kruisgolven ontstaan op open zee als golven vanuit verschillende richtingen samenkomen. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren op plekken waar twee zeeën elkaar ontmoeten of waar de wind plotseling van richting verandert, zoals bij een orkaan. Hoe verder de golfrichtingen van elkaar af liggen, hoe hoger de kruisgolf kan worden, zo blijkt uit het onderzoek.
Voorbeelden van monstergolven Een bekend incident met een monstergolf vond plaats in 2010, toen het cruiseschip Louis Majesty in de Middellandse Zee werd getroffen door metershoge golven tijdens een voorjaarsstorm. Het schip, 207 meter lang en 41.000 ton zwaar, werd zwaar beschadigd. Twee opvarenden overleefden het niet.
Een ander berucht geval is de Draupner-golf van 1995, die een boorplatform in de Noordzee op zijn grondvesten deed schudden. Deze golf, die volgens laserapparatuur tot een hoogte van liefst 26 meter reikte, was omgeven door golven van ‘slechts’ 12 meter. Het incident leverde het eerste harde wetenschappelijke bewijs voor het bestaan van deze megagolven.
Natuurwonderen die per toeval zijn ontstaan De trekpleisters die je in deze galerij zult zien, zijn natuurlijke wonderen die puur per toeval zijn ontstaan, hetzij door toedoen van de mens, hetzij door niet vaak voorkomende natuurverschijnselen. Het zijn ware pareltjes waar toeristen van over de hele wereld versteld van staan.
Dark Hedges (Noord-Ierland) Deze prachtige weg met beukenbomen is wereldwijd de enige in zijn soort. Dit sprookjesachtige natuurwonder ligt langs Bregagh Road, een weg tussen de dorpjes Armoy en Stranocum in Noord-Ierland.
Dark Hedges (Noord-Ierland) De bomen werden een paar jaar geleden door een familie geplant, met als doel om de weg naar hun landhuis te versieren. Dat leidde tot dit bijzondere natuurwonder.
Fly Geyser (Verenigde Staten) Deze buitengewone natuurlijke bezienswaardigheid in Nevada (Verenigde Staten) ontstond in 1916 per toeval tijdens het boren van waterputten.
Fly Geyser (Verenigde Staten) Pas in de jaren zestig, toen er werd gezocht naar bronnen van geothermische energie, begon de geiser een hete vloeistof vol met opgeloste mineralen en bacteriën de lucht in te spuiten.
Fly Geyser (Verenigde Staten) Dit rode en groene wonder is vandaag de dag een van de bijzonderste natuurverschijnselen ter wereld. Zijn zeldzame vorm maakt hem buiten gewoon mooi.
Blue Pond (Japan) Deze kunstmatige lagune ligt vlak bij het dorp Biei, gelegen op het eiland Hokkaido. Hij ontstond door werkzaamheden aan de Biei-rivier, die werden uitgevoerd na de uitbarsting van de Tokachi-vulkaan in 1988. Het doel was om de stad te beschermen tegen vulkanische modderstromen.
Tunnel of Love (Oekraïne) Deze indrukwekkende, zeven kilometer lange tunnel is door de natuur ontstaan en wordt door de inwoners van het Oekraïense plaatsje Klevan 'de tunnel van de liefde' genoemd.
Tunnel of Love (Oekraïne) De plek is vooral onder koppels een trekpleister geworden. Volgens de legende bewijzen ze dat ze elkaars ware liefde zijn wanneer ze hand in hand door de tunnel lopen.
Ruskeala (Rusland) Ongeveer 250 jaar geleden stortte een groot deel van een van de groeven in en het gebied eromheen kwam onder water te staan, wat ze gevormd heeft tot hoe ze nu zijn. Sindsdien kan dit natuurwonder bezocht worden door toeristen van over de hele wereld.
Krater van Derweze (Turkmenistan) Deze mysterieuze krater, die plaatselijk bekend staat als 'de poort naar de hel', werd per ongeluk gecreëerd door Sovjet-geologen. Ze staken hem in brand om de verspreiding van methaangas te voorkomen.
Krater van Derweze (Turkmenistan) De oranje vlammen hebben een diameter van ongeveer 70 meter en veroorzaken een sterke zwavelachtige geur. Het verschijnsel maakt indruk op toeristen van over de hele wereld en blijft voor geologen een mysterie.
Las Médulas (Spanje) Dit verbazingwekkende berglandschap is een historische locatie waar goud werd gewonnen. Het was de grootste bovengrondse goudmijn in het hele Romeinse Rijk.
Ojos del Salar (Chili) Deze twee indrukwekkende lagunes in het zoutmeer Salar de Atacama zijn ontstaan door een door mensen uitgevoerd geologisch onderzoek.
Hamilton Pool (Verenigde Staten) Bij de Hamilton Pool was er geen sprake menselijk handelen, maar van het werk van de natuur. Hij ontstond duizenden jaren geleden, toen het dak van een grot instortte als gevolg van grootschalige erosie.
Hamilton Pool (Verenigde Staten) Het gevolg was een ware oase van kristalhelder water en prachtige vegetatie, die toeristen van over de hele wereld trekt. De Hamilton Pool ligt in de buurt van Austin (Verenigde Staten).
To Sua Ocean Trench (Samoa) Dit mooie 'zwemgat' is ontstaan als gevolg van watererosie. Het is een magische plek die toeristen uit alle hoeken van de wereld lokt.
Great Blue Hole (Belize) Dit schitterende 'blauwe gat' is een enorme onderwatergrot. De perfect gevormde cirkel is iets meer dan 300 meter breed en 124 meter diep. Hij ontstond tienduizenden jaren geleden, toen de zeespiegel veel lager was dan nu.
Zhangye Danxia (China) Deze bijzondere, kleurrijke rotsformaties, die uit zandsteen en andere mineralen bestaan, ontstonden meer dan 24 miljoen jaar geleden.
Pamukkale (Turkije) De kalkterrassen bij Pamukkale zijn het resultaat van warmwaterbronnen die eronder liggen. De bronnen stootten calciumcarbonaat uit dat later hard werd, waardoor uiteindelijk deze terrassen ontstonden.
Pamukkale (Turkije) Deze gigantische bassins met water, dat van een helling afloopt, liggen in de buurt van Denizli en zijn een van de meest bijzondere bezienswaardigheden van Turkije.
New Research Reveals How El Niño Caused the Greatest Ever Mass Extinction
New Research Reveals How El Niño Caused the Greatest Ever Mass Extinction
Mega ocean warming El Niño events were key in driving the largest extinction of life on planet Earth some 252 million years ago, according to new research.
The study, published in Science and co-led by the University of Bristol and China University of Geosciences (Wuhan), has shed new light on why the effects of rapid climate change in the Permian-Triassic warming were so devastating for all forms of life in the sea and on land.
Scientists have long linked this mass extinction to vast volcanic eruptions in what is now Siberia. The resulting carbon dioxide emissions rapidly accelerated climate warming, resulting in widespread stagnation and the collapse of marine and terrestrial ecosystems.
But what caused life on land, including plants and usually resilient insects, to suffer just as badly has remained a source of mystery.
Co-lead author Dr Alexander Farnsworth, Senior Research Associate at the University of Bristol, said: “Climate warming alone cannot drive such devastating extinctions because, as we are seeing today, when the tropics become too hot, species migrate to the cooler, higher latitudes. Our research has revealed that increased greenhouse gases don’t just make the majority of the planet warmer, they also increase weather and climate variability making it even more ‘wild’ and difficult for life to survive.”
The Permian-Triassic catastrophe shows the problem of global warming is not just a matter of it becoming unbearably hot, but also a case of conditions swinging wildly over decades.
“Most life failed to adapt to these conditions, but thankfully a few things survived, without which we wouldn’t be here today. It was nearly, but not quite, the end of the life on Earth,” said co-lead author Professor Yadong Sun at China University of Geosciences, Wuhan .
Surface temperature (°C) of the warmest month during peak-warmth for the Permian-Triassic mass extinction 252 million years ago. (University of Bristol and China University of Geosciences (Wuhan))
The scale of Permian-Triassic warming was revealed by studying oxygen isotopes in the fossilized tooth material of tiny extinct swimming organisms called conodonts. By studying the temperature record of conodonts from around the world, the researchers were able to show a remarkable collapse of temperature gradients in the low and mid latitudes.
Dr Farnsworth, who used pioneering climate modelling to evaluate the findings, said:
“Essentially, it got too hot everywhere. The changes responsible for the climate patterns identified were profound because there were much more intense and prolonged El Niño events than witnessed today. Species were simply not equipped to adapt or evolve quickly enough.”
In recent years El Niño events have caused major changes in rainfall patterns and temperature. For example, the weather extremes that caused the June 2024 North American heatwave when temperatures were around 15°C hotter than normal. 2023-2024 was also one of the hottest years on record globally due to a strong El Niño in the Pacific, which was further exacerbated by increased human-induced CO 2 driving catastrophic drought and fires around the world.
“Fortunately such events so far have only lasted one to two years at a time. During the Permian-Triassic crisis, El Niño persisted for much longer resulting in a decade of widespread drought, followed by years of flooding. Basically, the climate was all over the place and that makes it very hard for any species to adapt,” co-author Paul Wignall, Professor of Paleoenvironments at the University of Leeds.
The results of the climate modelling also help explain the abundant charcoal found in rock layers of that age.
“Wildfires become very common if you have a drought-prone climate. Earth got stuck in a crisis state where the land was burning and the oceans stagnating. There was nowhere to hide,” added co-author Professor David Bond, a paleontologist at the University of Hull.
The researchers observed that throughout Earth’s history there have been many volcanic events similar to those in Siberia, and many caused extinctions, but none led to a crisis of the scale of the Permian-Triassic event.
They found Permian-Triassic extinction was so different because these Mega-El Niños created positive feedback on the climate which led to incredibly warm conditions starting in the tropics and then beyond, resulting in the dieback of vegetation. Plants are essential for removing CO 2 from the atmosphere, as well as the foundation of the food web, and if they die so does one of the Earth's mechanisms to stop CO 2 building up in the atmosphere as a result of continued volcanism.
This also helps explain the conundrum regarding the Permian-Triassic mass extinction whereby the extinction on land occurred tens of thousands of years before extinction in the oceans.
“Whilst the oceans were initially shielded from the temperature rises, the mega-El Nino’s caused temperatures on land to exceed most species thermal tolerances at rates so rapid that they could not adapt in time,” explained Dr Sun.
“Only species that could migrate quickly could survive, and there weren’t many plants or animals that could do that.”
Mass extinctions, although rare, are the heartbeat of the Earth’s natural system resetting life and evolution along different paths.
“The Permo-Triassic mass extinction, although devastating, would ultimately see the rise of Dinosaurs becoming the dominant species thereafter as would the Cretaceous mass extinction lead to the rise of mammals, and humans,” Dr Farnsworth concluded.
Top image: A geological field section reveals a desiccated (extreme dryness) land surface that was common all over the world 252 million years ago - a sign of our future to come. Source: University of Bristol and China University of Geosciences (Wuhan)
Mega El Niños may have played a part in the Permian mass extinction
Mega El Niños may have played a part in the Permian mass extinction
Story by Michael Le Page
Illustration of the end-Permian extinction event, when extreme temperatures may have killed off forests
RICHARD JONES/SCIENCE PHOTO LIBRARY
The Great Dying at the end of the Permian Period 250 million years ago may have been amplified by El Niño events far stronger and longer lasting than any today.
These mega El Niños caused wild swings in the climate that killed off forests and many land animals, says Alexander Farnsworth at the University of Bristol in the UK.
What would Earth look like in 25 years? I asked the experts
They also triggered feedback processes that helped make this mass extinction as bad as it was, he says. “There are knock-on effects of this sort of El Niño event becoming stronger and lasting longer.”
Around 90 per cent of all species alive at the time may have gone extinct during the end-Permian extinction, making it the worst ever mass extinction. It is widely thought that it was triggered by massive volcanic eruptions in what is now Siberia.
These eruptions released huge quantities of carbon dioxide – possibly by heating rocks full of fossil carbon – that led to extreme global warming. The ocean became stagnant and low in oxygen, killing off marine creatures.
But this doesn’t explain everything. In particular, land species started going extinct tens of thousands of years earlier than those in the sea.
Many ideas have been put forward to explain this, from volcanic winters to the loss of the ozone layer. The idea that extreme El Niños might be involved emerged from studies of past ocean temperatures, based on oxygen isotypes in fossils, led by Yadong Sun at the China University of Geosciences in Wuhan.
Now, Farnsworth and his colleagues have run computer models to explore what might have happened at end of the Permian that could explain Sun’s findings.
Today, El Niño occurs when warm water in the western Pacific spreads eastwards across the surface of the ocean. This creates an area of abnormally warm water that heats the atmosphere and affects weather across the planet.
Before the Permian extinction began, the researchers found, El Niños were probably of a similar intensity and duration as today. That is, the anomalously warm water was about 0.5°C (0.9°F) hotter than average and the events lasted for a few months.
These events, however, were happening in a massive ocean called Panthalassa, which was 30 per cent wider at the equator than the Pacific Ocean is today. This means the area of anomalously warm water during El Niños was much larger than today, and thus had a bigger planetary impact.
As CO2 levels rose at the end of the Permian, these El Niño events got stronger and lasted longer, the team’s models suggest. They caused extreme swings in the weather on land that killed off forests, which stopped soaking up CO2 and started releasing it, leading to more warming and even more extreme El Niños.
In the sea, the temperature variations would have been less severe, and marine animals can more easily migrate to avoid them. This explains why marine extinctions happened later, when global warming got more intense. “The killer extreme global warming that was the cause of marine extinction was worse because of these El Niños taking away the carbon sink,” says Farnsworth.
By the peak of the extinction, the temperature anomaly during El Niños was up to 4°C (7.2°F), with each event lasting more than a decade, he says.
Something strange is happening in the Pacific and we must find out why
Something strange is happening in the Pacific and we must find out why
Unexpectedly, the eastern Pacific Ocean is cooling. If this “cold tongue” continues, it could reduce greenhouse gas warming by 30 per cent – but also bring megadrought to the US
It isn't clear if something similar will happen in the future. Computer models vary in their forecasts of how El Niños will change as the planet warms, says Farnsworth. But they are already having a bigger impact because they are happening in a warmer world.
“The El Niño we just had was helping set record temperatures everywhere and leading to a huge amount of forest fires,” he says. “And the thing that disturbs me most is tentative signs during this El Niño of dieback in the Amazon.”
The study shows that under specific climate conditions, El Niño events can cause extinctions, says Pedro DiNezio at the University of Colorado, Boulder. But these mega El Niños couldn't occur today because the Pacific is smaller than Panthalassa, they say.
“These results are very exciting to understand the past, not so much the near future. To answer what El Niño will do, we need to look at intervals in the past with similar continental configurations as today,” says DiNezio.
“I think it’s a compelling study,” says Phil Jardine at the University of Münster in Germany, who found the first direct evidence for the loss of the ozone layer during the Permian extinction.
“I don’t think that this and other extinction drivers, including ozone degradation, are mutually exclusive,” he says. “The deadly thing about the end-Permian mass extinction seems to be that a lot of things were happening at once, and interacting with each other as they cascaded through the Earth system.”
Mega El Niño Events Caused End-Permian Mass Extinction, Researchers Suggest
Mega El Niño Events Caused End-Permian Mass Extinction, Researchers Suggest
Illustration of the end-Permian extinction event, when extreme temperatures may have killed off forests
RICHARD JONES/SCIENCE PHOTO LIBRARY
The end-Permian mass extinction, which occurred about 252 million years ago, was the most severe extinction event in the past 540 million years, eliminating more than 90% of marine and 75% of terrestrial species. Scientists have long linkedthis extinction to vast volcanic eruptions in what is now Siberia. The resulting carbon dioxide emissions rapidly accelerated climate warming, resulting in widespread stagnation and the collapse of marine and terrestrial ecosystems. But what caused life on land, including plants and usually resilient insects, to suffer just as badly has remained a source of mystery.
An illustration depicting the onset of the end-Permian mass extinction.
Image credit: Dawid Adam Iurino / PaleoFactory, Sapienza University of Rome / Jurikova et al, doi: 10.1038/s41561-020-00646-4.
“Climate warming alone cannot drive such devastating extinctions because, as we are seeing today, when the tropics become too hot, species migrate to the cooler, higher latitudes,” said University of Bristol’s Dr. Alexander Farnsworth.
“Our research has revealed that increased greenhouse gases don’t just make the majority of the planet warmer, they also increase weather and climate variability making it even more ‘wild’ and difficult for life to survive.”
“The Permian-Triassic catastrophe shows the problem of global warming is not just a matter of it becoming unbearably hot, but also a case of conditions swinging wildly over decades.”
“Most life failed to adapt to these conditions, but thankfully a few things survived, without which we wouldn’t be here today. It was nearly, but not quite, the end of the life on Earth,” said China University of Geosciences Professor Yadong Sun.
The scale of end-Permian warming was revealed by studying oxygen isotopes in the fossilized tooth material of tiny extinct swimming organisms called conodonts.
By studying the temperature record of conodonts from around the world, the researchers were able to show a remarkable collapse of temperature gradients in the low and mid latitudes.
“Essentially, it got too hot everywhere,” Dr. Farnsworth said.
“The changes responsible for the climate patterns identified were profound because there were much more intense and prolonged El Niño events than witnessed today.”
“Species were simply not equipped to adapt or evolve quickly enough.”
A geological field section reveals a desiccated (extreme dryness) land surface that was common all over the world 252 million years ago. Image credit: University of Bristol / China University of Geosciences.
In recent years, El Niño events have caused major changes in rainfall patterns and temperature.
For example, the weather extremes that caused the June 2024 North American heatwave when temperatures were around 15 degrees Celsius hotter than normal.
2023-2024 was also one of the hottest years on record globally due to a strong El Niño in the Pacific, which was further exacerbated by increased human-induced carbon dioxide driving catastrophic drought and fires around the world.
“Fortunately such events so far have only lasted one to two years at a time,” said University of Leeds Professor Paul Wignall.
“During the Permian-Triassic crisis, El Niño persisted for much longer resulting in a decade of widespread drought, followed by years of flooding.”
“Basically, the climate was all over the place and that makes it very hard for any species to adapt.”
The results of the climate modeling also help explain the abundant charcoal found in rock layers of that age.
“Wildfires become very common if you have a drought-prone climate,” said University of Hull Professor David Bond.
“Earth got stuck in a crisis state where the land was burning and the oceans stagnating. There was nowhere to hide.”
The researchers observed that throughout Earth’s history there have been many volcanic events similar to those in Siberia, and many caused extinctions, but none led to a crisis of the scale of the end-Permian event.
They found the extinction was so different because these mega-El Niños created positive feedback on the climate which led to incredibly warm conditions starting in the tropics and then beyond, resulting in the dieback of vegetation.
Plants are essential for removing carbon dioxide from the atmosphere, as well as the foundation of the food web, and if they die so does one of the Earth’s mechanisms to stop carbon dioxide building up in the atmosphere as a result of continued volcanism.
This also helps explain the conundrum regarding the end-Permian mass extinction whereby the extinction on land occurred tens of thousands of years before extinction in the oceans.
“Whilst the oceans were initially shielded from the temperature rises, the mega-El Nino’s caused temperatures on land to exceed most species thermal tolerances at rates so rapid that they could not adapt in time,” Dr. Sun said.
“Only species that could migrate quickly could survive, and there weren’t many plants or animals that could do that.”
“The Permo-Triassic mass extinction, although devastating, would ultimately see the rise of dinosaurs becoming the dominant species thereafter as would the end-Cretaceous mass extinction lead to the rise of mammals, and humans,” Dr. Farnsworth said.
The results were published in the journal Science.
Yadong Sun et al. 2024. Mega El Niño instigated the end-Permian mass extinction. Science 385 (6714): 1189-1195; doi: 10.1126/science.ado2030
Two new studies have revealed that that thousands of toxic chemicals are seeping into our bodies through every day food packaging.
Scientist from Switzerland identified 3,601 toxic chemicals in items like Tupperware, water bottles and canned goods, which were found in human blood, urine, hair and breast milk.
The chemicals included Bisphenol A, or BPA, and heavy metals that have been linked to cancer and reproductive problems.
A separate team from Brazil made another startling discovery after detecting microplastics in a part of the nose connected to the brain, which could be linked to Alzheimer's and Parkinson's.
Thousands of potentially toxic chemicals were found in the human body, new research showed. The chemicals were found to seep into food through their containers
The compounds infiltrate food by simply coming into contact with the product through it's packaging or by heating up food in the plastic to-go containers handed out at restaurants.
'There are known hazardous chemicals that are known to be linked with adverse human health outcomes, and these chemicals leach out of packaging,' said the study's co-author and the chief scientific officer of the Food Packaging Forum, Jane Muncke.
There are 14,000 chemicals used in packaging and the new study led by the Food Packaging Forum Foundation in Switzerland found that 25 percent of them are 'largely unregulated.'
'This is a staggering number and shows that food contact materials are a significant source of chemicals in humans,' Martin Wagner, a professor of biology at the Norwegian University of Science and Technology in Trondheim told CNN.
'The study is the first to systematically link the chemicals we use in materials to package and process foods to human exposure.'
The study, published in the Journal of Exposure Science & Environmental Epidemiology, reported that the researchers identified BPA in both food and the human body that had previously been used in baby bottles, sippy cups and infant formula containers.
The chemical remained in the products until parents boycotted it more than a decade ago, however, it is still found in other packaging containers today.
BPA has been linked to heart disease, erectile dysfunction, diabetes and cancer in adults and has also been found to increase the risk of early death by 49 percent.
Heavy metals were also discovered in the products, which can harm human's DNA by binding proteins and displacing essential metal ions that can alter the way protein functions in the body and can cause cell dysfunction.
They can become toxic as they gradually increase and accumulate in the body and can cause cardiovascular disease, cancer and impair brain development and cause lower IQs in children.
A lesser-known item is tiny containers of sauces that are popular at fast-food restaurants.
The researchers noted that the small cups have a better chance of contaminating food because of the close proximity between the chemicals in the packaging and the products
Food packaging like small sauce containers can contaminate the food, causing dangerous chemicals to enter the body
Muncke told The Washington Post that she was recently on a flight and was giving a small container of salad dressing that raised immediate red flags.
'They served the salad with a 15 milliliter little plastic bottle with olive oil and vinegar that you could pour over it,' she said. 'I thought, 'Well, I'm not doing that.'
'We don't think about how the (mostly) plastic packaging adds chemicals to our food, but it's an important source of human exposures,' R. Thomas Zoeller, an emeritus professor of biology at the University of Massachusetts at Amherst who was not involved in the research, told The Post.
'This is an early indication that harmful chemicals — largely unregulated — are making it into the human population.'
On top of toxic chemicals found throughout the body, a separate study also published this month was the first to identify microplastics from water bottles in the olfactory bulb.
The olfactory bulb is a small portion of tissue inside the nose that's separated from the nasal canal and researchers found that this bulb is housing between five millimeters and one nanometer of plastic particles.
The study, published in the journal Environmental Health, found that the tissue could create a direct pathway for microplastics to enter the brain, although no published studies have confirmed the presence of PFAS in the brain.
Microplastics, or fragments of any plastic that measure less than five millimeters in length, lurk in oceans, the air, food, and even drinking water.
Humans constantly inhale and ingest them, raising the odds of experiencing whole-body inflammation, neurological effects, DNA damage, and a weakened immune response.
A total of 16 synthetic particles were found in eight of of the 15 deceased individuals studied.
Polypropylene - a thermoplastic found in food packaging - was the most prevalent polymer found, accounting for 48 percent of the microplastics in the bulb.
These findings could pave the way for future research to understand where microplastics originate.
Philip Landrigan, MD, who wasn't involved with the study told MedPage Today: 'I think there'll be a lot more information in the next few years about how microplastics are getting into the human body -- and what they're doing once they get in there.'
Microplastics Could Enter Your Brain. Here's How | Vantage with Palki Sharma
Ocean Explorers Discovered a Massive Underwater Mountain That's Taller Than Mt. Olympus
Ocean Explorers Discovered a Massive Underwater Mountain That's Taller Than Mt. Olympus
Story by Connor Lagore
Courtesy of the Schmidt Ocean Institute
Oceanographers explored an area around the Pacific Ocean’s Nazca Ridge and found a massive underwater mountain.
Using a sonar system, the researchers digitally mapped the seafloor of the area and observed the rare and largely unknown species of wildlife that make their homes on the underwater mountains’s ridges.
Of the 71 percent of the Earth’s surface that is ocean floor, only 26 percent of it has been mapped with the level of resolution used on this expedition by the institute.
Summiting Greece’s towering Mount Olympus is an impressive feet for the 1-million-plus people who have accomplished the climb. But it would be even more impressive if they could do it underwater.
That’s impossible—for now. But oceanographers led by the Schmidt Ocean Institute exploring the depths of the Pacific Ocean just discovered a massive underwater mountain that at least presents the opportunity.
Regardless of climb-ability, the 3,109-meter seamount is a massive find. It’s one of many made during the oceanographers’ 28-day late-summer exploration in the research vessel Falkor (too), whimsically named for the famous luckdragon from The Neverending Story.
The team discovered the mountain along the Nazca Ridge, which is located about 900 miles west of the Chilean coast—a region that itself contains a chain of underwater mountains. But this particular peak was towering above the rest. The submerged mountain is about 200 meters taller from base to peak than Mount Olympus, and roughly four times the size of the tallest building in the world (Dubai’s Burj Khalifa), according to a press release from the institut
Related video:
Oceanographers Discover Massive Seamount in Southeast Pacific (Newsweek)
The Falkor (too) crew mapped the mountain and the surrounding area using a sonar system on the bottom of the vessel’s hull. “Sound waves go down and they bounce back off the surface, and we measure the time it takes to come back and get measured. From that we get a really good idea (of the seabed topography),” Jyotika Virmani, the institute’s executive director, told CNN.
The area plotted by the expedition is a drop in the ocean (pun intended), but every drop counts. Just under three-quarters of the Earth’s surface (about 71 percent) is ocean floor, but of that expanse, we’ve only mapped about 26 percent in high resolution—including this recent Nazca Ridge mission. The oceanographers also studied nine other features of the area, including a smaller, neighboring mountain’s sprawling coral garden that stretches the size of three tennis courts.
The rocky slopes on the Nazca Ridge mountains, and other mountains like them across the ocean, are perfect homes for ancient coral and sponge gardens in which some sea life can live largely undisturbed. In addition to mapping the mountains, the researchers used a robot to explore the region and made some pretty major wildlife discoveries. This includes the thePromachoteuthis squid, which is so rare that everything we previously knew about it came from the small handful of specimens that were collected as long ago as the late 1800s.
The Promachoteuthis squid, an extremely rare genus of squid known only from a few collected specimens that have been found as long ago as the late 1800s.
“The seamounts of the Southeastern Pacific host remarkable biological diversity,” Alex David Rogers, Science Director of Ocean Census, said in a press release from the Schmidt Ocean Institute.
The researchers also spotted a Caspar octopus—the first confirmed appearance of the cephalopod in the southern Pacific Ocean—and Bathyphysa siphonophores, which are more commonly and ridiculously known as “flying spaghetti monsters” (an apt description).
The Bathyphysa siphonophore, which is more commonly and ridiculously known as “flying spaghetti monsters.”
This was the institute’s third expedition of the year to that region of the ocean floor. During the previous two, researchers documented over 150 previously unknown species.
Scientists hope the results of these Nazca Ridge expeditions will help push forward policies to safeguard these areas of the natural world that—despite the fact that we don’t often see them—are no less worth protecting than what we can see.
“We’ve explored around 25 seamounts on the Nazca and Salas y Gómez Ridges,” Co-Chief Scientist and Schmidt Ocean Institute Marine Technician Tomer Ketter said in the press release. “Our findings highlight the remarkable diversity of theseecosystems, while simultaneously revealing the gaps in our understanding of how the seamount ecosystems are interconnected. We hope the data gathered from these expeditions will help inform future policies, safeguarding these pristine environments for future generations.”
VIDEOS
Rare species caught on camera in underwater mountain range
The Hidden World of Seamounts
Stunning Display of Biodiversity on Un-surveyed Seamount | Nautilus Live
Megatsunami van 200 meter hoog blijkt oorzaak van dagenlange wereldwijde aardtrillingen, ontdekken Belgische onderzoekers
Foto: Soren Rysgaar
Megatsunami van 200 meter hoog blijkt oorzaak van dagenlange wereldwijde aardtrillingen, ontdekken Belgische onderzoekers
Belgische wetenschappers hebben de oorzaak ontdekt van mysterieuze trillingen in de aarde, die vorig jaar 9 dagen lang en wereldwijd meetbaar waren. De oorzaak bleek een megatsunami van 200 meter hoog, die heen en weer bleef klotsen in een fjord in Groenland. Een bergtop en gletsjer waren neergestort in het water.
Artikel door Wim De Maeseneer
Het is 16 september 2023 wanneer seismologen van over de hele wereld plots een mysterieus signaal zien op hun uiterst gevoelige meettoestellen. Het signaal lijkt tot hun verbazing helemaal niet op een aardbeving en houdt maar liefst 9 dagen aan.
De trillingen gaan de wereld rond en worden gedetecteerd in Engeland, de Verenigde Staten, Japan, West-Australië en van de Noord- tot de Zuidpool. En dus ook in België.
"We hebben een oproep gedaan aan seismologen over de hele wereld en kregen al snel de reactie dat ook zij allemaal hetzelfde signaal hadden gedetecteerd", zegt seismoloog Koen Van Noten van de Koninklijke Sterrenwacht van België. "We hebben dan kunnen achterhalen dat de trillingen waarschijnlijk uit Oost-Groenland afkomstig waren, maar we hadden geen flauw idee wat de oorzaak kon zijn."
Overview of seismic stations on Greenland (black triangles), the location of the tsunami (red circle) and the nearest seismic station (red triangle), whose filtered signals are shown.Credit: Angela Carillo Ponce et al.
Op hetzelfde moment krijgen onderzoekers van het Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ) bericht dat er een grote tsunami is waargenomen vlak bij een van hun meetstations waar ze onderzoek doen naar de klimaatverandering.
"Onze metingen en berekeningen bevestigden dat er inderdaad een grote tsunami moet zijn geweest", zegt onderzoeker Wieter Boone van het VLIZ. "We zijn dan meteen op satellietbeelden gaan zoeken wat en waar er iets gebeurd zou kunnen zijn."
On 16 September 2023, a massive landslide in Greenland triggered a megatsunami, creating a standing wave that oscillated in Dickson Fjord for over a week, observed worldwide through seismic stations. This unusual long-duration signal from the standing wave offers new insights into megatsunami dynamics, with implications for understanding climate change impacts on glacier retreat and landslide frequency.
(Artist’s concept).
Megatsunami
Op die beelden, en op foto's die enkele dagen later door het Deense leger zijn gemaakt, was duidelijk te zien dat een van de hoge bergtoppen langs de Dicksonfjord volledig was ingestort. "Door die massa rotsen en de grote snelheid waarmee ze naar beneden zijn gekomen, is ook de gletsjer eronder afgebroken en in de fjord terechtgekomen", zegt Boone.
"In totaal moet zo'n 25 miljoen kubieke meter rotsen en ijs in de smalle kloof zijn gevallen. Dat komt overeen met de inhoud van 10.000 Olympische zwembaden of 27 van de grootste containerschepen."
"Dat heeft een tsunami veroorzaakt tot wel 200 meter hoog. En omdat de fjord een bocht van bijna 90 graden heeft, zat de golf gevangen en is het water heen en weer blijven klotsen, zoals in een bad, 9 dagen lang. De trillingen die dat heeft veroorzaakt zijn de wereld rondgegaan."
Foto voor en na het instorten van de bergtop en gletsjer
Foto: Soren Rysgaard
Klimaatverandering
Volgens de onderzoekers gaan er door de klimaatopwarming nog meer grote landverschuivingen voorkomen. "Typisch in Noordoost-Groenland is dat er steile bergen en hoge gletsjer zijn, die aan elkaar zijn gevroren tot een geheel. Maar door de klimaatopwarming smelten ze van elkaar los en worden ze instabiel. Daardoor zien we nu al meer landverschuivingen in die regio", zegt Boone.
Gelukkig waren er die dag geen schepen in de buurt. Anders waren de gevolgen van de enorme tsunami niet te overzien geweest
"Onze instrumenten hebben de tsunami gelukkig overleefd. Maar 72 kilometer verder, op Ella Island, hadden ze minder geluk. Daar is wel een onderzoeksbasis vernield, door de deining van de tsunami die nog steeds 4 meter hoge golven veroorzaakte."
De Diksonfjord is ook populair bij toeristen die de Groenlandse fjorden per cruiseschip bezoeken. "Gelukkig waren er die dag geen schepen in de buurt. Anders waren de gevolgen van de enorme tsunami niet te overzien geweest", zeggen de onderzoekers. "Het zal belangrijk zijn om deze gebieden goed te monitoren."
Depending on the frequency range filtered out, the rockfall triggering the tsunami can be seen as a single peak (top), the standing wave sloshing back and forth as an undulating pattern in the recordings (middle, with several hours depicted) or the overall signal of the rockfall and the tsunami over the course of a week with strongly decreasing intensity of the oscillations (bottom).
Credit: Angela Carillo Ponce et al.
Het onderzoek van onder meer de Koninklijke Sterrenwacht van België, het VLIZ en de Université Libre de Bruxelles (ULB) is gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Science.
Scientists make concerning discovery after analyzing bottom of the ocean: 'A stronger impact ... than we are currently taking into account'
Scientists make concerning discovery after analyzing bottom of the ocean: 'A stronger impact ... than we are currently taking into account'
Story by Jeremiah Budin
Scientists make concerning discovery after analyzing bottom of the ocean: 'A stronger impact ... than we are currently taking into account'
We all know that the Earth is getting hotter — but new research indicates that it may be warming even faster than scientists had predicted.
What's happening?
Scientists from NIOZ Royal Netherlands Institute for Sea Research analyzed sediment from the bottom of the Pacific Ocean for the study, which was published in the journal Nature Communications and reported by SciTechDaily. The researchers used a newly developed method to derive past atmospheric carbon dioxide content and compare CO2 levels in a single location over the past 15 million years.
Their results indicated that doubling atmospheric CO2 levels would increase the planet's average temperature by 13 to 25.2 degrees Fahrenheit.
"The temperature rise we found is much larger than the 2.3 to 4.5 degrees Celsius (4.1 to 8.1 degrees Fahrenheit) that the U.N. climate panel, [the Intergovernmental Panel on Climate Change], has been estimating so far," said the study's first author, Caitlyn Witkowski.
Why are CO2 levels so important?
Scientists have already drawn a correlation between the amount of CO2 we release into the atmosphere and the amount of planetary overheating we experience. This new research makes the correlation clearer than ever.
"This research gives us a glimpse of what the future could hold if we take too few measures to reduce CO2 emissions and also implement few technological innovations to offset emissions," said another of the study's authors, Professor Jaap Sinninghe Damsté, a senior scientist at NIOZ and professor of organic geochemistry at Utrecht University.
Related video:
What If the Oceans Lose Oxygen? (See To Believe)
Can the ocean run out of oxygen? - Kate Slabosky
What If Earth’s Oceans Evaporated?
That Time The Ocean Lost (Almost) All Its Oxygen
Report: Oceans' drastic oxygen loss will affect millions of people
"The clear warning from this research is: CO2 concentration is likely to have a stronger impact on temperature than we are currently taking into account," Damsté added.
Global overheating is leading to, among other things, the melting of glaciers, which is causing ocean levels to rise and coastal communities to flood; various changes to the climate that are causing more frequent and intense extreme weather events; the spread of infectious diseases; crops becoming ungrowable in many previously hospitable climates; and heat-related deaths.
What's being done about rising global temperatures?
Several industries are responsible for releasing massive amounts of CO2 into the atmosphere — chief among them is the dirty energy industry, which releases huge quantities of carbon dioxide whenever its oil and methane gases are burned.
To prevent catastrophic planetary overheating, we must leave these energy sources of the past behind and switch instead to clean, renewable energy sources such as wind and solar.
Als we het hebben over invasieve uitheemse soorten, bedoelen we dieren die zijn geïntroduceerd in een ecosysteem waar ze geen deel van uitmaken, maar die daardoor een bedreiging vormen voor de lokale biodiversiteit. Er zijn veel voorbeelden, zoals de blauwe krab en de Louisiana rivierkreeft, of zoogdieren die door kolonisten naar verschillende delen van de wereld zijn gebracht. Heel anders is het geval van de gigantische hagedissen die onlangs in Florida zijn gespot, reptielen die vreemd zijn aan het lokale ecosysteem maar een potentieel gevaar vormen voor dieren en mensen. Laten we eens kijken wat het zijn en waarom ze in Florida voorkomen.
Gigantische hagedissen in Florida: een steeds vaker voorkomende waarneming
Over waarnemingen van reuzenhagedissen in Florida wordt met min of meer regelmatige tussenpozen gesproken, maar de laatste jaren steeds vaker. Een van de meest recente incidenten werd gedocumenteerd door een vrouw genaamd Renee Aland, die video's en foto's deelde van een waarneming op een paar meter afstand.
Op de beelden is een groot reptiel van bijna twee meter lang te zien dat bekend lijkt te zijn met de verharde wegen van Florida. Renee vertelt hoe het in een kanaal dook en kort daarna weer boven water kwam, zonder acht te slaan op de vrouw die filmde met haar mobiele telefoon en ondertussen haar dochter aanspoorde om niet uit de auto te stappen. Nadat ze de video en de beelden had gedeeld op sociale media, stuurde de vrouw de documentatie ook naar de Florida Fish and Wildlife Conservation Commission, die de waarneming zal afhandelen en het dier mogelijk zal vangen. Maar wat was het precies?
Wat zijn de gigantische hagedissen die in Florida werden gespot?
Volgens functionarissen van het FFWCC, en afgaande op Renee's beelden, zijn de reuzenhagedissen die in Florida zijn gezien Aziatische watervaranen, wetenschappelijke naam Varanus salvator. Het gaat om een reuzenhagedis die zelfs langer kan worden dan twee meter en iets kleiner is dan de Komodovaraan, een van zijn naaste verwanten. Aziatische watervaranen worden dan ook vaak verward met Komodovaranen, waar ze fysiek op lijken.
Net als Komodovaranen kunnen watervaranen zich voeden met grotere prooien en bezitten ze gifklieren in hun onderkaak. In de praktijk bijten ze hun prooi en kunnen hem dan zelfs uren of dagen volgen, wachtend tot het gif effect heeft. Deze reuzenhagedissen komen oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië, maar waarom bevinden ze zich dan in Florida?
Waarom zijn er varanen in Florida?
Dat er Komodovaranen of watervaranen in Florida zijn is niet verrassend, omdat ze misschien te gast zijn in een dierentuin en dus geen invasieve uitheemse soorten zijn. Het probleem is een ander: watervaranen worden vaak geïntroduceerd als exotische huisdieren, en slagen er misschien in om uit gevangenschap te ontsnappen of worden vrijgelaten door hun eigenaars. Daardoor worden het uitheemse en invasieve dieren die de biodiversiteit van het gebied in gevaar kunnen brengen.
Dit is een wijdverspreid maar weinig besproken probleem, dat mogelijk een probleem vormt voor inheemse soorten en hun evenwicht. Aan de andere kant zijn Aziatische watervaranen echte reuzenhagedissen: ze vormen misschien geen echt gevaar, maar ze moeten zeker niet onderschat worden.
5.5 million years ago the Mediterranean dried out, with sobering lessons for humanity today – new research
What would happen if humans dried out the Mediterranean sea, turning it into a giant salt lake? Would its wildlife survive, and if so, how long would it take to recover?
These may seem like wildly theoretical questions, but not for Herman Sörgel, a Bavarian architect who dedicated much of his life to this exact project: building a giant dam across the Strait of Gibraltar, letting the Mediterranean dry up, and colonising the land reclaimed from the sea.
Sörgel organised lectures and documentaries and raised funds until the 1950s for a project which, he believed, would promote cooperation between Africa and Europe, and power both continents through gigantic hydroelectric megaprojects.
What he did not know was that his dream had already come true at the end of the Miocene era, 5.5 million years ago, as a simple result of natural forces.
When the Mediterranean disappeared
Since the 1970s, several generations of marine geologists and geophysicists have confirmed the existence of a one to three kilometre thick layer of salt buried throughout most of the deeper parts of the Mediterranean Sea.
This is almost a million cubic kilometres of salt that testify to a brief period when the Mediterranean was isolated from the rest of the world’s oceans – brief in the geological sense, as the episode lasted about 190,000 years
The culprit was not, of course, an eccentric German architect, but plate tectonics. The Mediterranean basin, trapped between two continents that today continue to move closer by up to two centimetres every year, was cut off from the Atlantic. Its waters quickly evaporated due to the region’s arid climate, leaving behind vast amounts of salt.
This episode, known as the Messinian salinity crisis (the Messinian being the last period of the Miocene), is the biggest extinction event suffered by the Earth since the meteorite that wiped out the flightless dinosaurs and ended the Mesozoic era 65 million years ago.
Closure of the last connecting channel between the Mediterranean and the Atlantic, leading to the Messinian salinity crisis 5.96 million years ago. (B) and (C): the rivers that formerly drained into the Mediterranean carved deep gorges into the continent’s edges; (D) evaporation caused salt saturation in the waters and the precipitation of salt layers more than a kilometre thick; (E) lakes remained in the deepest parts of the sea. This illustration show how mammals, such as camelids and gerbils, were able to move across the Strait of Gibraltar.Pau Bahí y Daniel García Castellanos/Wikimedia Commons, CC BY-SA
As a result, no geoengineering experiments are needed to answer our initial question: how resilient is marine life in the face of an environmental crisis of this magnitude?
The answer has just been published in the journal Science, in a study led by Konstantina Agiadi of the University of Vienna in collaboration with the Spanish National Research Council and 28 other scientists from 25 European institutes.
After gathering all Mediterranean fossil data from between 12 and 3.6 million years ago, the results suggest that native marine life was virtually extinct when the Mediterranean was cut off, and that subsequent recolonisation by Atlantic species gave rise to a Mediterranean fauna more similar to the one we find there today.
Native, extinct and migrant species
By statistically analysing information from more than 750 scientific papers, we were able to document 22,932 presences of a total of 4,897 marine species living in the Mediterranean. Before the crisis, 779 species could be considered endemic species (i.e. documented only in the Mediterranean). Of those, only 86 were still present after the salinity crisis. All the tropical corals that were abundant in the Mediterranean before this cataclysmic environmental change disappeared.
A dugong feeding on the sea floor near Marsa Alam, Egypt. Metxitherium serresii, a closely related sirenians, is the only local Mediterranean mammal older than the salinity crisis that remained present after the event. Due to the limited paleontological record, however, it cannot be excluded that their survival took place out of this sea.Julien Willem, Wikimedia Commons, CC BY-SA
However, some apparently endemic sardine species managed to survive. The sirenian, a sea mammal related to today’s manatees and dugongs (also known as sea cows) also survived.
Because fossil records are limited and fragmented we cannot be certain that these species were all endemic, or that they would not have survived outside the Mediterranean, hence the value of basing our study on statistics from a large number of species. But for those that were endemic, where did they manage to survive, and what refuges did they find to avoid the radical increase in salt levels and temperature?
These questions remain unanswered, but we have been able to establish that changes in populations are the result of replacement by Atlantic species after the Mediterranean’s re-flooding, rather than rapid adaptation to the new hypersaline environment. In other words, life did not have enough time to adapt, and the extinct species were replaced by Atlantic species that migrated into the Mediterranean.
Several iconic species, such as the great white shark and the dolphin, only appeared in the Mediterranean after the crisis. Even more interestingly, the current richness of fauna in the western Mediterranean only came after the re-flooding – previously, the eastern Mediterranean (Ionian and Levantine Seas) had possessed a higher number of different species.
The impact of the Mediterranean’s isolation on its fauna and flora was catastrophic, destroying most of its ecosystems. Another significant finding from our research is that it took more than 1.7 million years for species numbers to recover. This slow recovery of the richness of Mediterranean ecosystems provides the first detailed quantification of how wildlife responds to an extinction event of this magnitude.
The Mediterranean’s biodiversity today is very high thanks to the presence of numerous endemic species. Our results suggest that this was also the case six million years ago, but that the vast majority of these endemic species disappeared when it was cut off from the Atlantic.
Perhaps another lesson learned from this study is that, however tempting it may be to believe that geoengineering projects can allow us to maintain our current rate of emissions and ecosystem destruction, the Earth’s geological past will reveal more than any experiment.
When the Mediterranean was reconnected to the Atlantic, it was repopulated by the huge reserve of species in the world’s oceans, yet it still took millions of years for the Mediterranean’s ecosystems to recover in terms of richness. No one knows yet how long it will take for marine life to recover from the kind of global-scale change that is currently underway.
It feels like every few months, microplastics are cropping up someplace else they don’t belong: testicles, placentas, carotid artery plaque,lungs. These infinitesimally small plastic particles, which are smaller than 5 millimetersacross, have most recently been detected in brains, according to a new study.
A preprint study — which is a scientific study that has not yet been reviewed by other scientists for publication in a journal — was posted online in May by the National Institutes of Health looking at the amount of microplastics in human brain samples from autopsies. The study found that brains had higher concentrations of microplastics than other organs, and that these autopsy samples also had higher concentrations of microplastics than autopsy samples from a 2016 study. Though this paper is still under review to ensure the methods and findings are trustworthy, the key results of the study exemplify yet another vital organ affected by microplastics.
For the study, the authors examined livers, kidneys, and brains from autopsied cadavers. They found that concentrations of microplastics in the brain samples they examined “ranged from 7 to 30 times the concentrations seen in livers or kidneys.” They also found that brain samples collected and analyzed in 2024 contained significantly higher concentrations of microplastic, with over 3,000 micrograms per gram of human tissue in 2016 and over 4,800 micrograms per gram in 2024. Some samples ranged as high as more than 8,800 micrograms of plastic per gram of brain tissue.
We don’t know yet what effects, if any, microplastics could have on the brain, but this study does confirm that these bits of plastic can cross the blood-brain barrier, which is the protective membrane that helps regulate what molecules enter the brain from circulating blood.
“Based on our observations, we think the brain is pulling in the very smallest nanostructures, like 100 to 200 nanometers in length, whereas some of the larger particles that are a micrometer to five micrometers go into the liver and kidneys,” lead author of the study Matthew Campen, a toxicologist and professor of pharmaceutical sciences at the University of New Mexico in Albuquerque, told CNN.
While it seems like microplastics are omnipresent in today’s society, figuring out how to affect our health is key.
Onderzoek naar nieuwe energiebronnen is actiever dan ooit, maar het gaat niet alleen om het opgeven van fossiele brandstoffen of het ontwikkelen van duurzame energie. Hoewel het grote doel is om stabiele en effectieve kernfusie te bereiken, gaan niet alle ontwikkelingen op dezelfde manier. Een groep onderzoekers aan de Lehigh University heeft bijvoorbeeld een verband ontdekt tussen kernfusie... en mayonaise, naar verluidt een belangrijk “ingrediënt” in het onderzoek. Laten we eens kijken hoe dit mogelijk is.
Mayonaise en kernfusie
Als praten over een “ingrediënt” zeker een metaforisch middel is, is mayonaise ongetwijfeld een nuttige stof voor onderzoek naar kernfusie. Dit preparaat kan namelijk gebruikt worden om de complexe verschijnselen te bestuderen die optreden tijdens kernfusie, juist vanwege de visco-elastische eigenschappen. Anders gezegd: mayonaise kan het gedrag van plasma onder bepaalde drukomstandigheden simuleren. Ja, maar in welke zin?
In de regel kan mayonaise worden beschouwd als een vaste substantie die, wanneer het wordt blootgesteld aan een drukgradiënt, van toestand verandert van vast naar vloeibaar, op een vergelijkbare manier als de overgang van plasma in fusiereactoren. Als gevolg hiervan hebben twee wetenschappelijke onderzoeken op mayonaise gebaseerde modellen benut om de fysica van kernfusie te bestuderen zonder hun toevlucht te hoeven nemen tot de extreme omstandigheden ervan. En ze behaalden een aantal behoorlijk interessante resultaten.
Mayonaise als model voor kernfusie
EUROfusione/Wikimedia Commons - CC BY 4.0
Een eerste onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Physical Review E in 2019, uitgevoerd door onderzoekers van Lehigh University, was gericht op het begrijpen van de fysica achter kernfusie. In feite praten we meestal over traagheidsfusie, dat wil zeggen waarbij bij de kernreacties capsules betrokken zijn die gevuld zijn met waterstof. Deze worden verwarmd en gecomprimeerd om de vorming van plasma en daarmee de opwekking van grote hoeveelheden energie op gang te brengen. Er is echter een probleem: traagheidsopsluitingsfusie genereert hydrodynamische instabiliteiten die de voortgang van de reactie kunnen beïnvloeden. Wat te doen?
De studie richt zich op het analyseren van hoe het gebruik van mayonaise het mogelijk maakt het gedrag van plasma te modelleren, onder de juiste drukomstandigheden. Kortom, nog voordat de stroming onstabiel wordt, zijn er verschillende overgangsfasen waar te nemen waarin de mayonaise nog steeds stabiel is.
Eindelijk een stabiele kernfusie?
Inzicht in de overgangsfasen van eerst mayonaise en dan plasma zou het echt mogelijk kunnen maken om instabiliteiten tijdens kernfusie te voorspellen en te beheersen. Op het spel staat, zoals we weten, de mogelijkheid om schone energie in enorme hoeveelheden te produceren. Daarom heeft het team van onderzoekers een nieuwe studie gepubliceerd in het tijdschrift Physical Review E, waarin ze zich verdiepen in de studie van instabiliteiten tijdens reacties, met name Rayleigh-Taylor instabiliteiten.
Terwijl ze de mayonaise bestuderen, hebben wetenschappers ontdekt hoe ze het herstel van het materiaal kunnen maximaliseren en de instabiliteit volledig kunnen onderdrukken. Dit is een noodzakelijke vooruitgang in het onderzoek naar kernfusie, hoewel mayonaise iets heel anders is als plasma. Kortom, het is misschien nog te vroeg om te praten over echte kernfusie, een energiebron die vandaag de dag even nuttig als noodzakelijk is. Toch hebben de twee onderzoeken van het team van Lehigh University aangetoond hoe het mogelijk is om het resultaat in kleine stappen te bereiken... en met een beetje mayonaise.
Cretaceous Amber Fossils Shed New Light on Evolutionary Origin of Tardigrades
Cretaceous Amber Fossils Shed New Light on Evolutionary Origin of Tardigrades
Tardigrades are a diverse group of microscopic invertebrates widely known for their extreme survival capabilities. Molecular clocks suggest that tardigrades diverged from other panarthropods (arthropods, tardigrades, velvet worms and lobopodians) before the Cambrian period, but their fossil record is extremely sparse. Now, paleontologists have described a new species of tardigrade and redescribed a previously known species, Beorn leggi, both from Canadian Cretaceous-aged amber.
Artistic reconstruction of Beorn leggi (top) and Aerobius dactylus (bottom) in a hypothetical fossilization environment.
Image credit: Franz Anthony.
First discovered in 1773, tardigrades are a diverse group of microscopic invertebrates that are best known for their ability to survive extreme conditions.
Also known as water bears or moss piglets, these creatures can live for up to 60 years, and grow to a maximum size of 0.5 mm, best seen under a microscope.
They are able to survive for up to 30 years without food or water, for a few minutes at temperatures as low as minus 272 degrees Celsius or as high as 150 degrees Celsius, and minus 20 degrees Celsius for decades.
Tardigrades withstand pressures from virtually 0 atm in space up to 1,200 atm at the bottom of the Marianas Trench, and are also resistant to radiation levels up to 5,000-6,200 Gy.
They survive by entering a state of suspended animation called biostasis, using proteins that form gels inside of cells and slow down life processes.
“Tardigrades are microscopic invertebrates characterized by a compact body plan with four pairs of typically claw-bearing lobopodous legs that are closely related to onychophorans and euarthropods as members of Panarthropoda,” said Harvard University Ph.D. candidate Marc Mapalo and colleagues.
“Tardigrades are popularly known for the cryptobiotic ability of some species that allow them to survive extreme conditions, such as space vacuum, ionizing radiation, and low subzero temperatures, as well as their worldwide distribution in marine, freshwater, and terrestrial habitats.”
“Despite their ubiquitous nature in the present-day biosphere, tardigrades have a notoriously scarce fossil record, which limits the study of their macroevolution including the origin of their body plan, and the timing of their terrestrialization and acquisition of cryptobiotic capabilities.”
“Currently, there are only four known crown-group tardigrade fossils, all of which are preserved as amber inclusions, but only two of them have well-established taxonomic positions relative to extant tardigrades.”
Aerobius dactylus.
Image credit: Mapalo et al., doi: 10.1038/s42003-024-06643-2.
In their study, the authors looked at a piece of amber found in Canada in the 1960s that contains the known fossil tardigrade Beorn leggi and another presumed tardigrade that couldn’t be substantively described at the time.
Using confocal laser microscopy, a method usually employed for studying cell biology, they were able to examine the tiny structures of the fossil tardigrades in stunning detail.
The study provides not only a definitive classification of Beorn leggi in the tardigrade family tree, but the identification of a new species: Aerobius dactylus.
“Both of them are found in the same piece of amber that dates to the Cretaceous period, which means that these water bears lived alongside dinosaurs,” said Dr. Javier Ortega-Hernández, also from Harvard University.
“The images of Beorn leggi show seven well-preserved claws, with the claws that curve toward the body being smaller than those curving away from it, a pattern found in modern-day tardigrades.”
“The second, previously unidentified specimen, had claws of similar length on each of its first three pairs of legs, but longer outer claws on its fourth set of legs.”
Both species serve as critical calibration points for what’s called molecular clock analysis, which help scientists estimate the timing of key evolutionary events.
For example, the latest findings suggest that modern tardigrades likely diverged during the Cambrian period over 500 million years ago.
The study also sheds light on the origin of the remarkable ability of tardigrades to survive extreme conditions by entering a state of stasis.
“The study estimates that this survival mechanism likely evolved during the mid to Late Paleozoic, which may have played a crucial role in helping tardigrades endure the end-Permian mass extinction, one of the most severe extinction events in Earth’s history,” Dr. Ortega-Hernández said.
The results appear in the journal Communications Biology.
M.A. Mapalo et al. 2024. Cretaceous amber inclusions illuminate the evolutionary origin of tardigrades. Commun Biol 7, 953; doi: 10.1038/s42003-024-06643-2
AI Focused Sunken Shipwreck Off Wisteria Island, Florida Keys, UFO Sighting News. 4K HD.
AI Focused Sunken Shipwreck Off Wisteria Island, Florida Keys, UFO Sighting News. 4K HD.
Hey all, I was asked by many followers of mine on Youtube to use my ai focusing program on something different. So here we go. This is a ship I discovered in the Florida Keys, USA back in 2023. Watch the video, see for yourself if ai is capable of focusing all photos or just human faces. The proof is in the pudding.
"Vreemde" talen bestaan niet meer dankzij deze slimme Japanse innovatie.
"Vreemde" talen bestaan niet meer dankzij deze slimme Japanse innovatie.
Het spreken van een vreemde taal is een gewilde vaardigheid vanwege de binnenlandse culturele diversiteit en het aantal bedrijven dat zaken doet in het buitenland. Vreemde talenkennis kan je aan een baan helpen door je kwalificaties te verbeteren.
Het maakt niet uit of je maatschappelijk werker bent, geneeskunde beoefent, internationaal zaken doet, talen onderwijst/leert of gewoon naar het buitenland reist - de mogelijkheid om klanten in hun eigen taal aan te spreken en met hen te communiceren is een enorm voordeel.
Niet meertalig?
Gelukkig hebben twee beroemde Japanse uitvinders het vertalen van talen naar een hoger niveau getild en een instant vertaler gemaakt die luistert naar de naam Poliglu. Deze kan gemakkelijk spraak in realtime vertalen in meer dan 36 talen met slechts een paar vingertikken.
Je hoeft dus geen andere taal te kennen of te leren om erin te kunnen communiceren. Moeilijkheden, veroorzaakt door taalbarrières, behoren binnenkort tot het verleden! Wat kan er beter zijn dan dit?
Ontdek het in de praktijk!
Waarom dit kleine gadget zo bijzonder is?
Directe communicatie in een andere taal
Een nieuwe taal leren vergt maanden en zelfs jaren van toegewijde studie. Poliglu kan je onmiddellijk in een communicatieve meester veranderen!
Eerlijke en redelijke prijs
Poliglu is goedkoop. Een ervaren professionele vertaler of tolk kan duur zijn, en je moet meerdere keren betalen. Poliglu vereist slechts een eenmalige betaling voor een uitgebreide selectie talen.
Rembours: 100% risicovrij
Koop geen kat in een zak! Poliglu heeft een uiterst handige optie voor levering onder rembours. Je hoeft helemaal niets te betalen als je online bestelt, wat het kopen van Poliglu extreem veilig maakt (je hoeft geen gevoelige informatie in te voeren). Je kan het artikel bij aflevering inspecteren en contant betalen - kan het nog handiger dan dit?
Comfortabel en gebruiksvriendelijk
Met zijn lichtgewicht ontwerp en kleine formaat is Poliglu gemakkelijk mee te nemen in elke zak of tas en is het daar wanneer het nodig is. Vandaar de naam "draagbare spraakvertaler" die je elke dag zal willen gebruiken!
Perfecte geluidskwaliteit
Het is comfortabel te gebruiken op drukke plaatsen, omdat het geluid luid genoeg is om duidelijk gehoord te worden.
Ondersteunt meer dan 36 talen
De ingebouwde geavanceerde technologie kan een vertaling in beide richtingen ondersteunen. Bovendien is er ook een tekstvertaling beschikbaar.
Waarom maakt dit het leven zoveel gemakkelijker?
Hoewel Poliglu voornamelijk werd gemaakt voor reizigers, begon het massaal aan populariteit te winnen onder mensen met verschillende beroepen. Plots werd het een onmisbaar apparaat!
Wat ons verbaasde, is dat steeds meer sociale/hulpverleners en vrijwilligers kiezen voor Poliglu om hun werk te vergemakkelijken.
We vroegen mensen die de Poliglu vertaler hebben gebruikt om uitleg over hoe het voor hen werkt. Uit de resultaten bleek dat mensen de kwaliteit van hun werk drastisch hebben verbeterd nadat ze de Poliglu vertaler hadden aangeschaft.
Zou jij er ook één moeten aanschaffen?
Taalbarrière mag niet langer je bezorgdheid zijn, dus het antwoord is zeker JA! En dit is het beste moment om het te doen, want Poliglu vertalers kunnen binnenkort uit voorraad raken door hun wereldwijde populariteit.
Wil je in staat zijn gedurende een week of twee in een nieuw land uit de voeten te kunnen? Moet je met nieuwe vrienden of familieleden kunnen communiceren in hun moedertaal? Of moet je een taal voldoende beheersen om voltijds in een vreemd land te kunnen werken?
Welnu, Poliglu kan al die dingen leveren en nog veel meer!
Voor alle duidelijkheid: doe het zolang ze nog een superhandige en risicoloze optie voor rembours aanbieden. Ik voelde me VEEL veiliger bij het betalen voor dit handige hebbedingetje bij ontvangst en omdat ik NIET mijn gevoelige creditcardgegevens in een andere webwinkel hoefde in te voeren. Meer verkopers zouden zo'n handige optie moeten bieden. Gewoon een handige tip voor jou.
New report claims human civilization could end in 2050
New report claims human civilization could end in 2050
The end of humanity in 2050? Will human civilization die out by 2050? That is at least the claim of a recent report by the Breakthrough National Centre for Climate Restoration, a think tank based in Melbourne
The threat of climate change This research group describes climate change as “a short- and medium-term existential threat to human civilization” and emphasizes the need for a changed approach to avert catastrophe.
A point of no return The status quo would push the climate and humanity "to a point of no return by mid-century, and the prospect of a largely uninhabitable Earth will lead to the collapse of nations and the international order," according to the report, cited by Vice.
Continuous heating The experts assume that the current path leads to global warming of 3 degrees, which "could trigger feedbacks that amplify the triggering of further warming".
The collapse of ecosystems The first consequence would be the collapse of essential ecosystems on Earth, such as “the coral reef system, the Amazon rainforest and the Arctic.”
Unimaginable consequences The consequences of this shift would be so severe that they cannot be measured because they "go beyond human experience of the last thousand years," the report continues.
Unbearable living conditions For humans, this would lead to unbearable living conditions, with one billion people forced to leave their homes and two billion people facing water shortages.
The collapse of agriculture In addition, “agriculture in the subtropics would collapse and food production worldwide would be drastically reduced,” notes Vice magazine.
Underestimated risks Finally, the report's authors note that the risks of climate change are underestimated by policymakers, as the most pessimistic scenarios tend to be downplayed.
The unvarnished truth For Chris Barrie, a former Australian admiral who wrote the foreword to the report, the analysis "reveals the truth about the desperate situation of humanity and our planet and paints a disturbing picture of the concrete possibility that human life on Earth could be wiped out in the most horrific way."
The need for urgent mobilization The only hope that remains, according to experts, is an immediate limitation of human activities that cause global warming and an urgent mobilization to deal with the consequences of climate change.
Bedreigde diersoorten op aarde zouden dankzij een nieuwe studie een nieuw leven op de maan kunnen vinden. Laten we samen kijken wat het is.
Bedreigde diersoorten op aarde en cryopreservatie van de maan
Wetenschappers hebben een nieuw doel: terrestrische soorten cryogeen kunnen beschermen op onze satelliet. Nieuw onderzoek heeft geleid tot het idee om maankraters te gebruiken die zich voortdurend in de schaduw van de zon bevinden om levende wezens op onze wereld te beschermen voor het geval zich problemen voordoen op aarde.
Deze kraters zouden temperaturen hebben die koud genoeg zijn om de cryogene instandhouding van soorten mogelijk te maken, waarbij het gebruik van vloeibare stikstof en elektriciteit achterwege zou blijven. Wetenschappers hebben dit plan ontwikkeld op basis van de succesvolle cryopreservatie van huidweefselmonsters van een vis, wat leidde tot het doel een biologische opslagplaats te creëren die monsters en biologisch materiaal kan beschermen dat ook tot andere aardse soorten behoort.
Mary Hagedorn, cryobioloog bij het Smithsonian's National Zoo and Conservation Biology Institute, VS, en eerste auteur van het onderzoek, zei: "Aanvankelijk zou een biorepository op de maan gericht zijn op het beschermen van de meest bedreigde soorten op aarde vandaag de dag, maar ons uiteindelijke doel zou zijn om de meeste soorten op onze planeet te cryopreserveren."
Waarom maankraters gebruiken als biologische opslagplaatsen?
AI generated/Freepik
Zoals hierboven vermeld, werd het idee specifiek geïnspireerd door de Global Seed Vault in het noordpoolgebied van Noorwegen, om precies te zijn op de Svalbard-eilanden, waar meer dan een miljoen verschillende zaden worden opgeslagen om verschillende gewassen te beschermen. In 2017 werd deze opslagplaats echter bedreigd door het ontdooien van de permafrost, waardoor werd bedacht dat stijgende temperaturen en een stijgende zeespiegel nieuwe oplossingen noodzakelijk zouden kunnen maken.
Om dierlijke cellen effectief te bewaren, zijn temperaturen onder -196° vereist, in tegenstelling tot plantencellen, waarvoor Arctische temperaturen voldoende zijn. Op onze planeet vereist het bereiken van een vergelijkbare koudedrempel de hulp van elektriciteit, vloeibare stikstof en menselijke arbeid. Maar als deze hulpbronnen niet langer beschikbaar zouden zijn, zou de biorepository in gevaar komen. Dat is de reden waarom Hagedorn en haar medewerkers dachten aan de maan en zijn kraters in de poolgebieden. Deze gebieden bereiken -246° dankzij de diepte en de eeuwige schaduw die ze genieten, maar er blijft een probleem dat moet worden opgelost: straling die de monsters en hun DNA zou kunnen beschadigen.
Doelstellingen en beperkingen van het biologisch depot op de maan
Om dit probleem te overwinnen hebben wetenschappers besloten de monsters ondergronds op te slaan of in een structuur met wanden gemaakt van maangesteente. De mogelijke effecten van straling op gecryopreserveerd materiaal en de microzwaartekracht moeten nog worden opgehelderd, daarom zal verder onderzoek noodzakelijk zijn. Het doel is ook om "de ruimtevaart te vergroten; het leven is kostbaar en, voor zover wij weten, zeldzaam in het universum. Deze biologische opslagplaats biedt een andere parallelle benadering voor het behoud van de kostbare biodiversiteit van de aarde."
Sommige deskundigen merken op dat dit project in ieder geval aanzienlijke kosten en inspanningen zou vergen die zouden worden afgetrokken van de huidige natuurbeschermingsprojecten die op aarde worden uitgevoerd. Het enige dat overblijft is afwachten of het project van Hagedorn, dat dankzij cryopreservatie erin is geslaagd enkele bedreigde koraalsoorten te beschermen, werkelijkheid zal worden of niet.
The proposed flow diagram to create cryopreserved cells and test them in space. (a) Sampling of pelvic fins from the Starry Goby. (b) Fins and DNA samples can be stored in a biorepository. Fins can be placed dry in a cryovial, with a sterile damp sponge and with cells expanded into fibroblasts or cryopreserved and held in a biorepository. (c) An Earth biorepository, such as the Smithsonian National Museum of Natural History, where cryopreserved samples can be held for decades or potentially longer prior to launching into space. (d) Fibroblasts from fins expanded in the lab. (e) Fibroblast cells cryopreserved. (f) Cryopreserved cells and cryopackaging tested on Earth for robustness under space conditions. (g) Space-ready cryopreserved samples are sent to the International Space Station for testing and then returned to Earth for analysis of viability and changes to DNA.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
