The purpose of this blog is the creation of an open, international, independent and free forum, where every UFO-researcher can publish the results of his/her research. The languagues, used for this blog, are Dutch, English and French.You can find the articles of a collegue by selecting his category. Each author stays resposable for the continue of his articles. As blogmaster I have the right to refuse an addition or an article, when it attacks other collegues or UFO-groupes.
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Zoeken in blog
Deze blog is opgedragen aan mijn overleden echtgenote Lucienne.
In 2012 verloor ze haar moedige strijd tegen kanker!
In 2011 startte ik deze blog, omdat ik niet mocht stoppen met mijn UFO-onderzoek.
BEDANKT!!!
Een interessant adres?
UFO'S of UAP'S, ASTRONOMIE, RUIMTEVAART, ARCHEOLOGIE, OUDHEIDKUNDE, SF-SNUFJES EN ANDERE ESOTERISCHE WETENSCHAPPEN - DE ALLERLAATSTE NIEUWTJES
UFO's of UAP'S in België en de rest van de wereld Ontdek de Fascinerende Wereld van UFO's en UAP's: Jouw Bron voor Onthullende Informatie!
Ben jij ook gefascineerd door het onbekende? Wil je meer weten over UFO's en UAP's, niet alleen in België, maar over de hele wereld? Dan ben je op de juiste plek!
België: Het Kloppend Hart van UFO-onderzoek
In België is BUFON (Belgisch UFO-Netwerk) dé autoriteit op het gebied van UFO-onderzoek. Voor betrouwbare en objectieve informatie over deze intrigerende fenomenen, bezoek je zeker onze Facebook-pagina en deze blog. Maar dat is nog niet alles! Ontdek ook het Belgisch UFO-meldpunt en Caelestia, twee organisaties die diepgaand onderzoek verrichten, al zijn ze soms kritisch of sceptisch.
Nederland: Een Schat aan Informatie
Voor onze Nederlandse buren is er de schitterende website www.ufowijzer.nl, beheerd door Paul Harmans. Deze site biedt een schat aan informatie en artikelen die je niet wilt missen!
Internationaal: MUFON - De Wereldwijde Autoriteit
Neem ook een kijkje bij MUFON (Mutual UFO Network Inc.), een gerenommeerde Amerikaanse UFO-vereniging met afdelingen in de VS en wereldwijd. MUFON is toegewijd aan de wetenschappelijke en analytische studie van het UFO-fenomeen, en hun maandelijkse tijdschrift, The MUFON UFO-Journal, is een must-read voor elke UFO-enthousiasteling. Bezoek hun website op www.mufon.com voor meer informatie.
Samenwerking en Toekomstvisie
Sinds 1 februari 2020 is Pieter niet alleen ex-president van BUFON, maar ook de voormalige nationale directeur van MUFON in Vlaanderen en Nederland. Dit creëert een sterke samenwerking met de Franse MUFON Reseau MUFON/EUROP, wat ons in staat stelt om nog meer waardevolle inzichten te delen.
Let op: Nepprofielen en Nieuwe Groeperingen
Pas op voor een nieuwe groepering die zich ook BUFON noemt, maar geen enkele connectie heeft met onze gevestigde organisatie. Hoewel zij de naam geregistreerd hebben, kunnen ze het rijke verleden en de expertise van onze groep niet evenaren. We wensen hen veel succes, maar we blijven de autoriteit in UFO-onderzoek!
Blijf Op De Hoogte!
Wil jij de laatste nieuwtjes over UFO's, ruimtevaart, archeologie, en meer? Volg ons dan en duik samen met ons in de fascinerende wereld van het onbekende! Sluit je aan bij de gemeenschap van nieuwsgierige geesten die net als jij verlangen naar antwoorden en avonturen in de sterren!
Heb je vragen of wil je meer weten? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen! Samen ontrafelen we het mysterie van de lucht en daarbuiten.
19-05-2015
Deze geluiden uit de lucht al gehoord? Experten kunnen ze niet precies verklaren -HLN.be
Deze geluiden uit de lucht al gehoord? Experten kunnen ze niet precies verklaren - HLN.be
videoOp Youtube circuleren filmpjes met vreemde 'trompetgeluiden' die uit de lucht lijken te komen. Niemand kan echt verklaren wat het is.
De laatste opname komt uit Duitsland, maar het bizarre geluid dook tien jaar geleden ook al op. Het lijkt wat op een mix van een trompet en een remmende trein en zou niet misstaan als achtergrond bij een thriller.
In de Duitse clip van vorige maand staat een kind aan de grond genageld van schrik voor het onheilspellende geluid uit de atmosfeer.
De Canadese Kimberly Wookey trok ook naar YouTube met haar ervaringen: "Dit is al de tweede keer dat ik zelf deze geluiden heb gehoord hier in Terrace BC Canada. De eerste keer was op 19 juni 2013 rond 9u-9u30. Maar dat was niet zo intens toen", schrijft ze. Dit is haar angstaanjagende video.
Metro meldt dat het volgens NASA om "achtergrondgeluiden" van de aarde gaat. "Als mensen radio-antennes zouden hebben in plaats van oren, dan zouden we een opvallende symfonie van vreemde geluiden afkomstig van onze eigen planeet horen. Wetenschappers noemen ze 'tweeks', 'whistlers' en 'sferics'. Ze lijken op achtergrondmuziek bij een flamboyante science fictionfilm, maar het is geen science fiction. De natuurlijke radiogolven van de aarde zijn echt en ze zijn constant rondom ons, ook al zijn we er ons meestal niet van bewust."
Wetenschap Teleportatie, wormgaten of warp-technologieën: in sciencefictionverhalen zijn de manieren om sneller dan het licht te reizen legio. Maar hoe groot is de kans dat het ons ooit echt lukt?
In de jaren vijftig al vertelde Isaac Asimov in zijn 'Foundation'-trilogie het epische verhaal van de ondergang van het Galactische Imperium. Zijn rijk bestond uit 25 miljoen planeten, die met elkaar in verbinding stonden via ruimteschepen die door het sterrenstelsel flitsten.
Om de kosmische snelheidsbeperking te omzeilen, werden en masse trucs als warp-technologieën, hyperruimte en subruimte verzonnen
Hoe ze dat deden? Door via de hyperruimte naar een andere locatie te springen. "Door de gewone ruimte reizen, kon niet sneller dan aan lichtsnelheid", schreef Asimov. "En dat zou betekenen dat zelfs een reis tussen de dichtstbijzijnde bewoonde systemen jarenlang zou duren. Door de hyperruimte, die ruimte noch tijd was, materie noch energie, iets noch niets, kon men het hele sterrenstelsel in een fractie van een seconde oversteken."
Voor zover we weten, is het onmogelijk sneller dan het licht te reizen. Niet erg handig voor sciencefictionschrijvers, want dat maakt galactische imperiums en beschavingen verspreid over verschillende sterrenstelsels onmogelijk. Om de kosmische snelheidsbeperking te omzeilen, werden daarom en masse warp-technologieën, hyperruimte, subruimte en andere trucs die inmiddels zo ingeburgerd zijn dat sommige fans er niet meer aan twijfelen dat ze echt bestaan.
Waarom kunnen we de snelheid van het licht niet écht overschrijden?
Wetenschappers bedachten in de negentiende eeuw een theorie over de lichtsnelheid, die een bijzonder raadsel omvatte. Hun berekeningen toonden aan dat elke waarnemer, ongeacht zijn eigen beweging, dezelfde snelheid van licht zou moeten meten: ongeveer 300.000 kilometer per seconde.
Wanneer je dus een lichtstraal probeert na te jagen zal je die altijd van je zien wegvliegen met een snelheid van 300.000 kilometer per seconde, of je nu zelf snel of traag beweegt. Of, nog eigenaardiger: als je zelf met 99 procent van de snelheid van het licht vooruitgaat terwijl een vriend stilstaat, zullen jullie beiden het licht nog steeds even snel zien bewegen.
Beroemdste mislukte experiment ooit
Veel wetenschappers hechtten in die tijd weinig geloof aan deze vreemde stelling. De Amerikaanse fysici Albert Michelson en Edward Morley probeerden de invloed van de beweging van de aarde op de lichtsnelheid te meten. Hun beroemde Michelson-Morley-experiment werd het beroemdste mislukte experiment ooit. De twee heren moesten namelijk dezelfde conclusie trekken: de snelheid van het licht bleek altijd dezelfde, of ze die nu maten in de richting waarin de aarde beweegt of in eender welke andere richting.
Albert Einstein gooide het over een andere boeg: in de plaats van deze absurditeit te proberen ontkrachten, ontwikkelde hij er een hele theorie rond. Om deze eigenschap van het licht in zijn speciale relativiteitstheorie te doen passen, stelde Einstein dat ruimte en tijd vervormen bij zeer hoge snelheden. Daaruit ontstond de kosmische snelheidsbeperking: niets kan ooit de lichtsnelheid overtreffen.
Om deze eigenschap van het licht in zijn speciale relativiteitstheorie te doen passen, stelde Einstein dat ruimte en tijd vervormen bij zeer hoge snelheden
Een kleine randbemerking: Einsteins snelheidslimiet is die van de lichtsnelheid in een vacuum. Wanneer licht door water of glas gaat, vertraagt het. In dat geval is het dus mogelijk de verminderde lichtsnelheid te overschrijden.
Van alle pogingen om Einsteins theorie te doen wankelen, is de 'warp drive' van theoretisch fysicus Miguel Alcubierre wellicht de meest plausibele. Hij ontkent de kosmische snelheidsbeperking niet, maar omzeilt ze.
Zijn theorie stelt dat de ruimte achter een ruimteschip wordt uitgetrokken en voor het schip in elkaar gedrukt. Zo ontstaat een soort bubbel rond het schip, die zo snel kan bewegen als je maar wilt. Omdat de ruimte voor het schip zich samentrekt, beweegt het schip niet écht sneller dan de lichtsnelheid. En de mensen die erin zitten, zouden zelfs geen versnelling voelen.
Een probleem daarbij is dat Alcubierres 'space warp' alleen kan ontstaan door de zwakke kernkracht - een van de vier fundamentele natuurkrachten - geweld aan te doen. Wetenschappers zijn er nog niet in geslaagd aan te tonen dat de zwakke kernkracht altijd van toepassing is, maar een schending ervan zou vreemde gevolgen hebben. Zoals wormgaten bijvoorbeeld, iets wat nog nooit is gezien. De 'warp' bevindt zich met andere woorden in een schemerzone: honderd procent uitgesloten is de theorie niet, maar tegelijk is hij ook niet erg waarschijnlijk.
UPDATEDe stuurloos geraakte ruimtecargo Progress M-27M is vanochtend rond 04.04 uur Belgische tijd in de atmosfeer rond de Aarde terechtgekomen en opgebrand. Dat gebeurde boven de Stille Oceaan, ongeveer 900 km ten westen van de Markiezenarchipel, zo heeft een bron uit de Russische ruimevaartindustrie bekend.
Vooraf meldde het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos dat de onbemande cargo tijdens zijn 160ste omloop de dichte lagen van de atmosfeer was ingedoken en daar was opgebrand.
Volgens het Amerikaanse NORAD, dat de baan van ruimtetuigen in de gaten houdt, hield de Progress om 04.20 uur Belgische tijd, met een marge van een minuut, op te bestaan.
Onderzoekers gingen ervan uit dat het zeven ton wegende ruimtetuig volledig zou opbranden. Maar de onderdelen in titanium en staal smelten niet. Het is niet bekend of er schroot op Aarde is terechtgekomen.
De ruimtecargo werd vorige week dinsdag gelanceerd ter bevoorrading van het Internationaal Ruimtestation ISS, maar hij raakte in een te hoge baan, bleek ook stuurloos te zijn en daalde ongecontroleerd weer af.
Een onderzoek van de regering legde de oorzaak van het incident, waarbij 458 miljoen euro is verloren gegaan (maar waar de verzekering zal bijspringen) voorlopig bij de draagraket Sojoez-2.1a. Het is nu wachten op een onderzoek van een staatscommissie waarvan de uitkomst niet later dan 13 mei bekend zal zijn.
Volgens berichten in de Russiche pers is de voor 26 mei voorziene lancering van een bemande Sojoez-capsule naar het ISS met een (weliswaar ander type van Sojoez) naar de eerste tien dagen van juli of midden die maand uitgesteld. In ieder geval is een voor vandaag/vrijdag voorziene persconferentie van de drie bemanningsleden geannuleerd.
Ondanks het falen van de Progress zijn er nog voldoende voorraden in de spacemeccano.
Volgens vicevoorzitter Aleksandr Ivanov van Roscosmos bedraagt het slaagpercentage van de 1.800 keer gelanceerde Sojoez-raket 97,3 procent.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:HLN.be - Het Laatste Nieuws ( NL)
UFO-gelovers presenteren nieuw "bewijs" van Roswell-alien - HLN.be
UFO-gelovers presenteren nieuw "bewijs" van Roswell-alien - HLN.be
Bron: Huffington Post, Skynews
videoOp een grote conferentie over buitenaards leven zijn foto's getoond die heel wat 'hoo's' en 'haa's' veroorzaakten. Het zou gaan om "nooit eerder vertoonde alienbeelden" van de wereldberoemde crash in Roswell. Volgens de echte believers leveren de foto's nog maar eens het bewijs dat we niet alleen zijn in dit universum. Anderen zijn dan weer veel sceptischer en zeggen dat de foto's overduidelijk fake zijn.
Op de 'Be Witness' conferentie in Mexico City werden plots twee foto's getoond en voorgesteld als "nooit eerder vertoonde foto's" van een alien van de 'UFO'-crash in Roswell.
Feit UFO-specialisten beweren dat het vijf jaar onderzoek heeft gekost om de authenticiteit van de beelden te bevestigen. De wereldwijd erkende UFO-specialist Jame Maussan zegt dat de foto's "hét bewijs leveren dat aliens bestaan". Rond die tijd bestonden er nog geen schetsen of modellen van buitenaardse wezens dus de foto's kunnen zijn inziens niet vervalst zijn. Ook onderzoeker Richard Dolan is er zeker van dat het gaat om authentieke foto's. De anatomie van de alien is volgens hem te gedetailleerd en correct om verzonnen te zijn.
Fictie Volgens sceptici is het veel waarschijnlijker dat het toch gaat om een model of gewoon om vervalste foto's. "Het gaat hier waarschijnlijk om een hoax", zegt voormalig hoofd van het UFO-onderzoeksteam van het Britse Ministerie van Defensie, Nick Pope. "Sommige hoaxes willen oplichten om er munt uit te slaan, maar soms is het gewoon een verlangen om te kunnen zeggen: 'we hebben de wereld voor de gek gehouden'."
In 30 seconden eten bereiden naar je eigen smaak en op elk moment van de dag. In Star Trek doet de zogeheten replicator dit, maar dankzij Israëlische ingenieurs bestaat zo'n machine nu echt.
De Genie heeft de grootte van een koffiezetapparaat en kan eten maken met behulp van gedroogde ingrediënten. Via een app geef je aan waar je zin in hebt, waarna het apparaat begint te mixen en schudden. Binnen een halve minuut staat je eten in een portie van 140 gram voor je neus.
Personaliseren Israëlische chefs bedenken constant nieuwe recepten voor Genie en er zijn plannen voor speciale pakketten voor mensen met bepaalde allergieën. Binnen afzienbare tijd moet Genie ook op de Europese markt verschijnen. Het echt personaliseren van het apparaat, zodat je eten is afgestemd op jouw lichaam, is een plan voor de langere termijn.
Eerlijker Het team achter Genie verwacht niet dat het apparaat het avondje uit eten snel zal vervangen. Wel hopen de bedenkers er voedselverspilling en honger in arme landen mee tegen te gaan. "In onze wereld zijn we te dik en gooien we veel eten weg. In hun wereld hebben ze helemaal geen eten," aldus een van de ingenieurs. Genie zou volgens de bedenkers dan ook moeten zorgen dat het eten op de wereld eerlijker verdeeld wordt.
Jarenlang stonden Australische wetenschappers voor een raadsel, maar dat lijkt nu eindelijk opgelost. Een signaal, dat ze sinds 1998 sporadisch opvingen, blijkt niet afkomstig van blikseminslagen, maar van de microgolfoven die in het Parkes-observatorium gebruikt wordt.
De signalen, ook wel 'perytonen' genoemd, werd voor het eerst opgevangen in 1998. Ze waren "behoorlijk lokaal, ongeveer binnen een straal van 5 kilometer van de telescoop", legt Simon Johnston, hoofd van het Australische wetenschapsagentschap, uit aan The Guardian.
Wetenschappers dachten eerst dat het signaal, dat maar een of twee keer per jaar geregistreerd werd, uit de atmosfeer kwam, mogelijk veroorzaakt werd door blikseminslagen.
Vanaf volgend jaar wordt een nieuwe telescoop in gebruik genomen, "op de stilste plek ter wereld om aan astronomie te doen"
Op 1 januari werd nieuwe apparatuur geïnstalleerd, die sterke signalen op 2,4 GHz registreerde: typisch voor een microgolfoven.
De eerste tests met de microgolfoven van het observatorium leverden echter niets op: er werden geen perytonen geregistreerd. Tot men de deur opendeed terwijl de microgolfoven nog aan het draaien was. "Als je de oven op verwarmen zet en de deur opentrekt om een kijkje te nemen, genereert de microgolfoven storing", zegt Johnston. De signalen werden bovendien enkel opgevangen wanneer de telescoop in de richting van de microgolfoven stond, een extra hindernis om het mysterie op te lossen.
De wetenschappers goten hun bevindingen alvast in een wetenschappelijke paper.
Voor astronomen zorgen storingen, gecreëerd door de mens, wel vaker voor frustratie. Volgens Johnston is de microgolfoven maar een van de vele dingen waarmee de astronomen van de Parkes-radiotelescoop - bekend van het opvangen van de eerste radiosignalen van de maanlanding - de voorbije decennia kregen af te rekenen. Denk maar aan FM Radio, digitale televisies, mobiele telefoons en draadloos internet.
De onderzoekers van het observatorium verheugen zich daarom des te meer dat er vanaf volgend jaar een nieuwe telescoop in gebruik genomen wordt, "op de stilste plek ter wereld om aan astronomie te doen". "Er is geen mobiel netwerk, geen radiostation, geen wifi, ... Ongerept en stil. Daar kunnen we dingen in het universum ontdekken, die we in Parkes niet kunnen zien", aldus Johnston.
Nederlandse en Amerikaanse wetenschappers hebben mogelijk het oudste sterrenstelsel ooit gevonden. Ze zagen licht dat meer dan 13 miljard jaar geleden is uitgezonden en nu pas de aarde bereikt. Ter illustratie: licht legt per seconde een afstand van bijna 300.000 kilometer af.
Het stelsel heeft de naam EGS-zs8-1 gekregen. Omdat het stelsel 13 miljard jaar geleden nog jong was, ontstaan er heel veel nieuwe sterren. Het tempo ligt ongeveer tachtig keer zo hoog als bij onze Melkweg. Ten tijde van EGS-zs8-1 was het heelal pas 650 miljoen jaar oud. Er zijn eerder ook een paar sterrenstelsels uit die begintijd gevonden. De onderzoekers noemen dat "stukjes van de puzzel hoe de eerste sterrenstelsels zijn ontstaan".
In de periode van EGS-zs8-1 onderging het heelal een cruciale verandering. Waterstof, het meest voorkomende element, kreeg een andere 'vingerafdruk'. Daardoor kon het heelal zich ontwikkelen tot wat we vandaag de dag overal zien.
Door zulke oeroude stelsels te bestuderen, kunnen wetenschappers dus begrijpen hoe het universum nu in elkaar zit. Maar hoe verder de astronomen terugkijken, hoe moeilijker dat wordt. Kort na de oerknal was het heelal namelijk een ondoorzichtige wolk, die het licht tegenhield. Dit worden de 'dark ages' genoemd.
Het onderzoek krijgt een duw in de rug als over een paar jaar een nieuwe ruimtetelescoop wordt gelanceerd, de James Webb. Die kan verder terugkijken in de geschiedenis dan zijn voorgangers, zoals de Hubble en de Spitzer, die bij het Nederlands-Amerikaanse onderzoek zijn gebruikt.
Het Amerikaanse ruimtevaartagentshap Nasa heeft in Nieuw-Zeeland een enorme onderzoeksballon de atmosfeer ingestuurd. Op een hoogte van ongeveer 33 kilometer moet het met helium gevulde voorwerp rond de Aarde vliegen. Dat deelde de Nasa vandaag mee. Doel is het huidige duurrecord van 54 dagen voor een dergelijk ballon te overtreffen. De wetenschappers willen bewijzen dat reusachtige ballons zelfs 100 dagen lang actief kunnen zijn. Dat zei de verantwoordelijke van het Nasa ballonprogramma, Debbie Fairbrother.
Het pompoenachtige omhulsel is zo groot dat er een heel voetbalstadion in zou passen, aldus de Nasa. De technologie is een relatief prijswaardig alternatief om nieuwe instrumenten voor de ruimtevaart aan de rand van het heelal te testen. Nadat hij is opgestegen vanop het vliegveld in Wanaka op het Zuidereiland, beweegt de ballon zich in oostelijke richting voort. De landing is op een nog niet nader genoemde plaats in Zuid-Amerika gepland. In het Zuidelijk Halfrond is de ballon bij zonsopgang en -ondergang mogelijk op vele plaatsen te zien, bijvoorbeeld in Argentinië of Zuid-Afrika.
SterrenkundeDe NASA-sonde Messenger is vandaag zoals gepland neergestort op Mercurius, na een missie van 11 jaar naar de planeet die het dichtst bij de zon staat.
Het Amerikaanse ruimtevaartbureau bevestigt dat de sonde is neergestort om 21.26 uur Belgische tijd, nadat het tuig al zijn brandstof had opgebruikt. Het neerstorten gebeurde aan een snelheid van zo'n 14.000 kilometer per uur, waarbij een krater werd geslagen. "Het is geëindigd met een knal, toen de oppervlakte van Mercurius werd bereikt. We vieren Messenger als een meer dan succesvolle missie", verklaarde John Grunsfeld, co-bestuurder voor ruimtemissies bij NASA.
Hij wees erop dat de missie wetenschappers nog lang zal bezighouden, omdat er de voorbije jaren meer dan 250.000 foto's zijn gemaakt en vele gegevens verzameld, die nu nog geanalyseerd moeten worden. Zo bracht de sonde daarvoor nooit geziene regio's in kaart.
De onbemande sonde Messenger ging in augustus 2004 de ruimte in. Ze cirkelt al vier jaar rond de hete gesteenteplaneet. De belangrijkste ontdekking bevestigde de reeds lang aangehouden hypothese dat de kleinste planeet van ons zonnestelsel ter hoogte van haar polen grote hoeveelheden bevroren water heeft. Messenger leerde zodoende ook meer over het ontstaan van de Aarde en waar water plus organische materialen vandaan komen, zegt de NASA.
De sonde was het eerste ruimtetuig om rond Mercurius te wentelen sinds de Mariner-10 van de NASA er in 1974 en 1975 rond cirkelde.
Ruimtevaart De koppeling van de stuurloos geraakte Russische ruimtecargo Progress-59 (volgens de westerse classificatie) aan het Internationaal Ruimtestation ISS is afgeblazen. Dat melden het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos en het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA. De Progress had zich gisteren zes uur na lancering van op Bajkonoer moeten vastklinken aan de spacemeccano, maar raakte op drift en is nu terug op weg naar de aarde.
Opdat de cargo niet op aarde zou terugvallen "kan alleen een mirakel helpen", zei een medewerker van de vluchtleiding Tsoup aan het Russische staatspersbureau Ria Novosti. Als het tuig terugkeert, verwacht het Russische ruimtevaartbureau Roscosmos dat het bijna volledig zal opbranden in de atmosfeer. Officieel is de Progress nog steeds niet opgegeven. Het mogelijk verlies van de Progress zou een schade van 88 miljoen euro berokkenen.
Kort na de lancering raakte het bevoorradingsschip in een spin. Progress heeft ruim drie ton aan goederen aan boord, en zou verder de zuurstof- en watervoorraad aanvullen. De bemanning in het ISS hoeft niet te vrezen voor tekorten, al begint men wel in te teren op de voorraden. Als het niet lukt de Progressmodule nog onder controle te krijgen, is het de tweede keer in korte tijd dat een bevoorrading mislukt: in oktober ging het mis toen een Antaresraket ontplofte bij de lancering. De huidige voorraden in het ISS volstaan nog vier maanden.
De vroegere kosmonaut Vladimir Solovjov, die verantwoordelijk is voor het Russische segment van het ISS, bevestigde dat er nog voldoende voorraden aan boord zijn om de missie "veilig verder te zetten en te wachten op de volgende ruimtecargo".
Contact verloren
De lancering gisterochtend vroeg leek aanvankelijk goed te gaan, tot het vluchtleidingscentrum in het Russische Baikonoer het contact verloor.
De motor van de Sojoez-draagraket die de Progress M-27M in de ruimte heeft gebracht, heeft "overgewerkt" en dat kan te wijten zijn aan een panne in het besturingssysteem van die motor, zei een bron bij het bedrijf Chemical Automatics Design Bureau (KB Khimavtomatika) dat de RD-0110 motor heeft gecreëerd. Het besturingssysteem geeft de motor bevelen en de RD-0110 motor bleef langer werken dan hoefde.
De krachtbron heeft al succesvol gewerkt bij 1.500 lanceringen, wat volgens het bedrijf zijn "betrouwbaarheid en goede werking aantoont". Omtrent het ontwerp kunnen er aldus geen vragen rijzen.
Gisteren slaagden de missieleiders erin het contact tijdelijk te herstellen toen Progress over Russisch grondgebied vloog en videobeelden werden opgevangen die het vrachtschip naar de aarde stuurde. Daarop is duidelijk te zien hoe het vrachtschip razendsnel overlangs tolt. Op de beelden schieten aarde en zon beurtelings voorbij.
Als het niet lukt om contact te krijgen met de Progress valt het vaartuig tussen 7 en 11 mei waarschijnlijk terug op aarde. Het is niet bekend waar het ruimteschip de dampkring zal binnenvallen.
Crash in 2011
De Progress-schepen zijn betrouwbaar; in de afgelopen zestien jaar is een bevoorradingsmissie nog maar een keer misgelopen. In 2011 ging het fout tijdens de laatste fase van de lancering, waardoor het vrachtschip neerstortte op Russisch grondgebied. Doordat destijds net de Spaceshuttle was afgedankt, bestond de vrees dat het ISS tijdelijk ontruimd moest worden. Dat bleek uiteindelijk niet nodig. Inmiddels levert naast Rusland en Japan ook het Amerikaanse commerciële SpaceX vrachtjes af bij het ISS. Concurrent Orbital heeft zijn programma na het ongeval in oktober tijdelijk stil gelegd.
In de McMurdo Dry Valleys op Antarctica is een bloederige stroom te zien die wetenschappers tot voor kort voor een raadsel stelde. Lang werd gedacht dat algen de lugubere waterval kleurden, maar niets is minder waar.
"Ik bestudeer de bloedwaterval al lang en het is altijd een mysterie geweest", stelt Jill Mikucki, die samen met haar team van de universiteit van Tennessee wist te achterhalen hoe de felrode stroom ontstaat.
Met dank aan een elektromagnetische sensor die bevestigd werd aan een helikopter, konden ze de temperatuur en het vochtgehalte van de vallei onderzoeken. Zo ontdekten ze de oorsprong van de 'Blood Falls': extreem koud en zout grondwater dat omliggende meren verbindt in een grootschalig ondergonds netwerk. Het bevat zeer waarschijnlijk microbieel leven dat bestand is tegen extreme omstandigheden. De rode tint zelf ontstaat door ijzeroxide.
Voor Mikucki is dit echter nog maar het topje van de ijsberg. "De bloedwatervallen zijn eigenlijk niet meer dan een kleine uitschieter in een veel spannender geheel", klinkt het. Haar onderzoek blijkt namelijk ontzettend relevant te zijn voor de verkenning van planeten als Mars, waar recent ook sporen van een waternetwerk werden gevonden.
"Als we leven op een andere planeet gaan vinden, zal dat zeer waarschijnlijk hard lijken op wat we tegenkomen op Antarctica. De ondergrond is zeer aantrekkelijk als je denkt aan buitenaards leven. Het is misschien koud en donker, maar het beschermt tegen de barre omstandigheden aan de oppervlakte", luidt de analyse.
De Amerikaanse luchtmacht zal volgende maand een vierde keer zijn mysterieus ruimtevliegtuig X-37B lanceren. Dat heeft het welingelichte space.com vandaag gemeld.
De X-37B lijkt op een miniatuurversie van de spaceshuttle van de NASA die ondertussen op stal is gezet. Op 20 mei moet een Atlas-V draagraket van op Cape Canaveral in Florida voor een vierde keer het onbemande en door Boeing gebouwde tuig in de ruimte brengen.
De nuttige lading en de activiteiten van deze nieuwe missie zijn geheim. Maar toch wist space.com te melden dat het onder andere gaat om een experimenteel voortstuwingssysteem en studie van materialen in de ruimte.
Welke van de twee X-37B toestellen van de Amerikaanse luchtmacht zal vliegen, is ook niet meegedeeld.
De vorige vluchten startten in april 2010, maart 2011 en december 2012. De laatste missie duurde 675 dagen, een record. Hoelang de nieuwe vlucht zal duren is eveneens niet meegedeeld.
Al sinds de ruimtesonde Dawn nadert op dwergplaneet Ceres is er heel wat te doen over enkele mysterieuze lichtvlekken op het oppervlak. Het Amerikaanse ruimteagentschap NASA speelt nu in op de hype door bal weer terug te kaatsen: wat denkt u dat het is?
Is het een ruimtebasis van aliens? Of toch maar een zoutvlakte of een vulkaan? De NASA lanceert een poll om van u te vernemen hoe u de lichtvlekken, een grote en enkele kleinere, op dwergplaneet Ceres inschat. De vlekken werden in de voorbije maanden gefotografeerd toen ruimtesonde Dawn Ceres begon te naderen.
Wetenschappers suggeren dat het wel eens ijs zou kunnen zijn. Eerder was al eens waterdamp opgemerkt in de buurt van het oppervlak van Ceres, dat op gemiddeld zo'n 428 miljoen kilometer van de aarde rond de zon draait. Ook een zoutvlakte of een vulkaan worden niet uitgesloten. Maar aangezien lava een pak meer licht zou geven, wordt dan eerder gedacht in de richting van ijsvulkanen.
Vermoedelijk op 1 mei zullen de resultaten vrijgegeven worden van de eerste erg nabije passage van Dawn langs Ceres. In afwachting daarvan mag u zelf eens een gokje wagen op de site van de NASA. En als u echt wilt, kunt u ook gokken op het ietwat enigmatische 'iets anders'. U zou overigens niet de enige zijn. Na de optie ijs, die een derde van de stemmers kan bekoren, blijkt 'iets anders' de populairste keuze te zijn.
Supervulkaan Diep onder het Amerikaanse nationaal park Yellowstone bevindt zich een gigantisch, voordien ongekend, reservoir met heet, deels gesmolten gesteente - groot genoeg om de Grand Canyon elf keer te vullen. Dat besluiten wetenschappers van de universiteit van Utah na een seismologisch onderzoek.
Yellowstone strekt zich uit langs het grensgebied van de Amerikaanse staten Wyoming, Idaho en Montana en is een van de meest dynamische vulkanische systemen in de wereld. Je vindt er geisers, warme modderpoelen, warme bronnen en rookpluimen. Het park ligt bovenop een supervulkaan, die al drie catastrofale uitbarstingen kende: twee miljoen jaar, 1,2 miljoen jaar en 640.000 jaar geleden.
Wetenschappers wisten al dat zich onder Yellowtone een grote magmakamer bevond, die de drie uitbarstingen gevoed heeft. Vermoedens over het bestaan van een tweede magmakamer waren er al langer, maar konden tot nog toe niet hard gemaakt worden.
De nieuwe studie, gepubliceerd in het vakblad Science, biedt voor het eerst een compleet beeld van de vulkanische 'leidingen' in Yellowstone van de aardmantel tot de oppervlakte. Daaruit blijkt dat er nog een tweede, dieper reservoir is dat nog 4,5 keer groter is dan het eerste.
Het magmareservoir ligt 19 tot 45 kilometer onder Yellowstone en heeft een volume van 48.000 kubieke kilometer, of 11,2 keer het volume van de Grand Canyon
De onderzoekers maakten gebruik van een techniek die seismische tomografie genoemd wordt en vergelijkbaar is met een CT-scan van het lichaam. Aan de hand van seismische golven die zich dwars door de aarde bewegen, kunnen wetenschappers analyseren welke dichtheid de gesteenten onder het oppervlak hebben en zo de bodem in kaart brengen.
Het magmareservoir dat op die manier ontdekt werd, ligt volgens de onderzoekers 19 tot 45 kilometer onder Yellowstone en heeft een volume van 48.000 kubieke kilometer, of 11,2 keer het volume van de Grand Canyon in Arizona. De magmakamer is gevuld met heet, vast en sponsachtig gesteente. Delen ervan - in totaal twee procent - zijn gesmolten.
Het bestaan van een tweede magmakamer verhoogt de dreiging van een vulkaanuitbarsting niet, zo zeggen de onderzoekers. "Maar onze bevindingen voorzien ons wel van de informatie die nodig is om beter te begrijpen hoe magma zich van de aardmantel naar de oppervlakte verplaatst", zegt seismoloog Jamie Farrell van de universiteit van Utah.
Beide magmakamers bevinden zich boven een mantelpluim: die brengt gesmolten gesteente uit de aardmantel naar boven tot zo'n 64 kilometer onder de oppervlakte. Van daar worden hete substanties naar het oppervlak gevoerd.
Wetenschap Jarenlang zochten onderzoekers naar een afdoende verklaring voor de ongebruikelijk lage temperatuur van een enorm stuk substantie in onze ruimte. Die substantie blijkt nu een stuk minder 'substantieel' te zijn dan verwacht: het is niet meer of minder dan een massief leeg gat.
Astronomen ontdekten dat wat ze jarenlang omschreven als de grootst denkbare structuur binnen ons universum, in feite niet bijzonder veel 'structuur' omvat. Het geheel zou een leeg gat zijn van om en bij de 1,8 miljard lichtjaren groot. Die 'supervoid' kenmerkt zich door zijn ongebruikelijke leegheid. Helemaal vacuüm is de structuur echter niet. "Supervoids zijn niet volledig leeg, zoals de naam zou doen vermoeden", zegt András Kovács, onderzoeker aan de Eötvös Loránd University in Budapest. "Ze zijn wel minder dens." Zo zou het gat 20 procent minder materie bevatten, dan een prototypisch stuk 'lucht' uit onze ruimte.
"De grote luchtbubbel is de grootste individuele structuur die ooit door de mens werd waargenomen", zegt István Szapudi, hoofdonderzoeker van het project aan de University of Hawaii at Manoa. Het bestaan van het 'gat' kwam aan het licht toen men tijdens een studie ontdekte dat in het gebied waar de bel zich bevindt, de lucht zo'n 10.000 galaxies te weinig telt.
De temperatuurdip van de ruimte in de cold spot is maar voor 10 procent te verklaren door het gebrek aan materie in de kern
Het team van Szapudi was oorspronkelijk naar de leegte op zoek, omdat ze geloofden dat in de structuur het antwoord voor een ander opmerkelijk verschijnsel verborgen zat. Namelijk de ongewoon lage temperatuur die de ruimte binnen het gat vertoont. "De 'cold spot' deed aanvankelijk heel wat wetenschappers met de mond vol tanden staan", zegt Professor Carlos Frenk, kosmoloog aan de University of Durham. "De vraag was wat er precies voor zorgde dat de temperatuur er zo laag was, en of de verklaring al dan niet voor compleet nieuwe inzichten in de organisatie van ons universum zou zorgen."
Exotische fysica
Voor die nieuwe inzichten zorgde de bubbel wel degelijk. "De laatste theorieën stellen dat de temperatuurdip van de cold spot maar ten dele te verklaren is door het gebrek aan materie in de kern", zegt Frenk. "Over dat gedeelte breken we ons nog steeds het hoofd." Dat de extreme schommeling in temperatuur nog maar ten dele verklaard kon worden aan de hand van bestaande wetenschappelijk modellen, wijst misschien op het bestaan van 'exotische fysicawetten': wetmatigheden die het bestaan van onze kosmos reguleren, die tot nog toe niet werden ontdekt.
Daarnaast geven wetenschappers ook aan dat het samenvallen van een gebrek aan materie in de luchtbel en de terugval van de temperatuur, nieuw en onafhankelijk bewijsmateriaal vormen voor het bestaan van zogenaamde 'zwarte materie'.
WetenschapWetenschappers menen een verklaring gevonden te hebben voor The Hum, een mysterieus geluid dat uitgaat van de aarde en onderzoekers al decennia bezighoudt.
Het gezoem wordt geregistreerd door seismische instrumenten, maar ook een relatief klein deel van de mensen kan het horen, meldt Metro UK. Onderzoekers hebben zwart op wit het bewijs dat onze aarde continu trilt met zeer lage tonen, maar konden tot nog toe geen sluitende verklaring vinden voor het fenomeen.
In het verleden werd vermoed dat het gezoem afkomstig was van onder andere straling of geheime militaire projecten.
Een onderzoeksteam onder leiding van oceanograaf Fabrice Ardhuin, suggereert nu dat oceaangolven de trillingen veroorzaken wanneer ze met elkaar botsen. "Golven botsen met elkaar. Dat veroorzaakt seismische golven en zorgt ervoor dat de aarde trilt, waardoor de uiterst lage tonen worden voortgebracht", aldus Ardhuin.
Hij spreekt van "een grote stap vooruit in het verklaren van 'The Hum'", zoals Britten het mysterieuze gezoem noemen.
Wetenschappers hebben gereedschap ontdekt dat waarschijnlijk zo'n 3,3 miljoen jaar oud is. De ontdekking, gedaan in Kenia, is zeer bijzonder omdat de oudste mens zo'n 2,8 miljoen jaar oud is.
Het oudste gereedschap dat voor deze vondst werd ontdekt, is zo'n 2,5 miljoen jaar oud. Het lijkt er dus op dat dit gereedschap werd gemaakt door een van de voorlopers van de mens: een Australopithecus. In 1974 werd een van hen opgegraven in Ethiopië, een skelet dat de naam Lucy kreeg. Die menssoort ontstond zo'n vier miljoen jaar geleden in Afrika.
Volgens experts die de gereedschappen onderzocht hebben werden ze waarschijnlijk gebruikt om dingen af te knippen en af te breken. De materialen waren nuttig om planten, noten en vlees te bewerken.
Verfijnd Onder het gereedschap zat een verscheidenheid aan soorten en maten. Er waren grove gereedschappen, maar ook meer verfijnd materiaal. ,,Ze zijn niet zo verfijnd als de menselijke werktuigen, maar er is geen twijfel dat ze zo bedoeld zijn'', vertelt Richard Potts, die het onderzoek leidde.
De gevonden werktuigen zijn geen voorlopers van de gereedschappen die gemaakt werden door de eerste mens. Omdat er tussen het ontwikkelen van deze materialen en het ontstaan van de mens zo'n 700.000 jaar zit, is de kans aanwezig dat de kennis van het eerste gereedschap door de ontwikkelaars meegenomen is in het graf. Honderdduizenden jaren later zijn de gereedschappen herontdekt, zo denken wetenschappers.
RuimtevaartOok Mars heeft een poollicht. Dat ontdekte de Amerikaanse satelliet Maven, maakte ruimtevaartorganisatie NASA vandaag bekend.
Vlak voor 25 december nam Maven vijf dagen lang een felle, ultraviolette aurora waar boven het noordelijke halfrond van de rode planeet. Mars is daarmee de vierde planeet met aurora's. De Aarde, Jupiter en Saturnus kennen het verschijnsel ook.
Het 'kerstlicht', zoals de wetenschappers het noemden, is niet de enige onverwachte ontdekking van Maven. De satelliet, die sinds september vorig jaar de dampkring van Mars bestudeert, kwam ook een mysterieuze stofwolk tegen in de atmosfeer, op een hoogte van tussen de 150 en 300 kilometer.
Wat voor stof het precies is, weet NASA nog niet. 'Als het stof afkomstig is uit de atmosfeer van Mars, kan dat betekenen dat we een fundamenteel proces in de atmosfeer van Mars missen', zei Laila Andersson van de universiteit in Colorado.
Op de planeet Mars bevinden zich duizenden gletsjers. Zij zijn niet zichtbaar omdat zij onder een dikke laag stof verscholen liggen. Met radarapparatuur is aangetoond dat zij genoeg bevroren water bevatten om de planeet met een dikke laag ijs van ruim 1 meter af te dekken. Het gaat om ongeveer 150 miljard kubieke meter water. Dat schrijven onderzoekers van het Niels Bohr Instituut aan de Universiteit van Kopenhagen deze week in het blad Geophysical Reseach Letter.
Mars’ vast glacier belts could cover planet with 1 meter of ice – study http://on.rt.com/kfnu63
Op beelden van satellieten die rond Mars draaien, hebben de onderzoekers de vorm van de gletsjers kunnen waarnemen. Lange tijd wisten onderzoekers niet of het ijs bestond uit bevroren water (H2O) of koolzuurgas (CO2) of dat het om modder ging. De wetenschappers in Kopenhagen hebben nu kunnen vaststellen dat het om bevroren water gaat. "Wij hebben metingen met radarapparatuur in de afgelopen tien jaar bekeken om te zien hoe dik het ijs is en hoe dat zich gedraagt'', zegt Nanna Bjørn Karlsson. "Wij vergeleken dat met hoe gletsjers zich op aarde gedragen en daarvan konden we modellen maken."
De 'Airlander', 's werelds grootste vliegtuig, is onthuld. Verwacht wordt dat het hybride toestel de luchtvaart een stuk groener en effciënter zal maken.
Deels luchtschip (gevuld met helium), helikopter en vliegtuig: de Airlander zal volgens specialisten een ware revolutie ontketenen in de vliegwereld. Met een lengte van 91 meter kan het toestel ingezet worden voor het vervoer van zware vracht of tonnen noodhulp.
De Airlander, die drie weken aan een stuk in de lucht kan blijven, is bovendien in staat om te landen op moeilijk bereikbare plaatsen.
Volgens Hybrid Air Vehicles Ltd (HAV), de onderneming die het toestel ontwierp, zullen er op termijn evenveel luchtschepen rondvliegen als helikopters. De toestellen zijn immers veel duurzamer en efficiënter.
Het bedrijf zal op termijn ook meer luxueuze types op de markt brengen met zelfs een megazwembad aan boord. De Airlander is trouwens ook een perfect vervoermiddel om wilde dieren vanuit de lucht te bestuderen. Het luchtschip is immers ontzettend stil en schrikt het wildleven niet af.
Beste bezoeker, Heb je zelf al ooit een vreemde waarneming gedaan, laat dit dan even weten via email aan Frederick Delaere opwww.ufomeldpunt.be. Deze onderzoekers behandelen jouw melding in volledige anonimiteit en met alle respect voor jouw privacy. Ze zijn kritisch, objectief maar open minded aangelegd en zullen jou steeds een verklaring geven voor jouw waarneming! DUS AARZEL NIET, ALS JE EEN ANTWOORD OP JOUW VRAGEN WENST, CONTACTEER FREDERICK. BIJ VOORBAAT DANK...
Druk op onderstaande knop om je bestand , jouw artikel naar mij te verzenden. INDIEN HET DE MOEITE WAARD IS, PLAATS IK HET OP DE BLOG ONDER DIVERSEN MET JOUW NAAM...
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Alvast bedankt voor al jouw bezoekjes en jouw reacties. Nog een prettige dag verder!!!
Over mijzelf
Ik ben Pieter, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Peter2011.
Ik ben een man en woon in Linter (België) en mijn beroep is Ik ben op rust..
Ik ben geboren op 18/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Ufologie en andere esoterische onderwerpen.
Op deze blog vind je onder artikels, werk van mezelf. Mijn dank gaat ook naar André, Ingrid, Oliver, Paul, Vincent, Georges Filer en MUFON voor de bijdragen voor de verschillende categorieën...
Veel leesplezier en geef je mening over deze blog.
