xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De redding van een koppel koeien
In de archieven van de KNMR staat vermeld dat door de bemanning van de Hindelooper reddingsboten er op een zekere nacht een koppel koeien is gered. Over het hoe en wat bleek na een aantal jaren enige onduidelijkheid te bestaan. Hier het gehele verhaal van een insider.
Het was een stormachtige dag. Het water in het IJselmeer stuwde bij Hindeloopen door harde Zuid Westelijke wind (windkracht 8) behoorlijk omhoog. s Avonds kreeg de bemanning van de reddingsboot melding dat een schip met moterstoring om assitentie had gevraagd. De mannen van KNMR rukten uit met de Stut en de Knokkels. Het jacht met problemen werd snel gevonden en op verzoek van de eigenaar naar de jachthaven van Workum gesleept. Op de terugweg zagen de mannen van de reddingsboten, op het eind van het It Soal naast de pier, een koppel koeien staan die door het hoge water ingesloten leken op klein stukje hoger gelegen grond. Dit was voor de bemanning reden om via de mobilifoon de politie ter land in te schakelen met het verzoek de eigenaar op te sporen en hem te verwittigen dat zijn vee daar op dat eilandje in een netelige positie verkeerde.
Gezien het om koeien ging van een buitenlands ras, die in de naaste omgeving niet veel voorkwamen, was de eigenaar snel gevonden. De eigenaar vertelde de politie dat de koeien waarschijnlijk, hetgeen door slecht onderhoud van het hekwerk van Staats Bosheer wel vaker voorkwam, uitgebroken waren uit het naast gelegen Gea. De boer zag echter geen probleem. Ze stonden daar naar zijn mening prima en hadden daar mooi luwte van de daar aanwezige bomen. Als de koeien daar weg willen, zo liet hij de politie weten gaan ze wel naar de zeedijk. De politie die overtuigd leek van deze uitleg en het er met de boer wel over eens was dat er voor de dieren geen enkel gevaar was zou deze boodschap per mobilifoon overbrengen aan de bemanning van de reddingsboot zodat die naar huis konden gaan om van hun wel verdiende rust te genieten.
De boer, die het toch wel waardeerde dat de reddingsboot bemanning zo alert was geweest om ook oog te hebben voor dingen die op het land gebeurden, ging nog even naar haven om hen te bedanken en zonodig enige nader uitleg te geven. Maar alle goede bedoelingen van de boer ten spijt, vanaf de haven van Hindeloopen zag hij dat de beide reddingsboten in It Soal bleven liggen en af en toe met grote schijnwerpers de rietkraag, waar de koeien stonden, bescheen. De boer besloot, na enig wachten, om maar naar het It Soal toe te rijden om daar te proberen het één en ander uit leggen.
Maar ter plaatste aangekomen kon hij uitleggen wat hij wou maar de bemanning van de reddingsboten waren niet te overtuigen dat de koeien daar geen kwaad konden en zij wel naar bed konden gaan. Tenslotte om de redders te overtuigen zei de boer breng me met de boot maar in de buurt van de koeien dan zal ik het laten zien. Nu aldus gebeurde, de boer stapte in de reddingsboot en werd richting de koeien naar het eilandje gebracht. Toen de boot de koeien op twintig meter afstand was genaderd maakte de boer enig lawaai zodat de koeien enigszins schrokken.
Resultaat: De koppen kwamen omhoog en de koeien verlieten, zoals de boer een uur lang had proberen uit te leggen, de luwte van de bomen en stapten zonder aarzelen het ondiepe water van het ondergelopen rietland in. In het licht van de schijnwerpers van de reddingsboot wandelende ze in linie rustig richting zeedijk waar ze de rest van de nacht hoog en droog doorbrachten.
Bron: Uit eigen ervaring
|