Tekstgrootte aanpassen?
Klik op + of -

BLOG ZOOM

In deze kolom info over mijn blog en over Hindeloopen
Foto
Mijn blogs
  • Hylper volksverhalen
  • Gedichten
  • Toen en Nu
  • Geschiedenis verhalen
  • Puzzels
  • Straatnamen in Hindeloopen
  • ????
  • Eigen verhalen
  • Bijnamen in Hindeloopen
  • Foto albums
    Andere interessante links over Hindeloopen
  • Fam Blom GP TV
  • Blog van Anske Smit
  • Uw kerstkalkoen uit HIndeloopen
  • Hindeloopen 1940- 1945
  • Gesproken tekst in het Hylpers
  • Verhalen rond het IJselmeer
  • Wandeling door Hindeloopen
  • Beelden Hindeloopen van waddenacademie
  • Oud Hindelooper maakt scheepjes in de fles
  • Beelden van HWG
    You Tube filmpjes
  • Hindeloopen
  • Belslydjeien
  • IJsbergen-Kruiend ijs
  • RTN Filmpjes
  • Omrop SW
  • Gert Jan Groenedijk
  • Gerke de Jong
  • NCRV Film 1963 Deel 1
  • NCRV Film 1963 Deel 2
  • Sinterklaas intochten Hindeloopen
    Oude polygoon filmpjes
  • Noordzeevisserij
  • Film keuze
  • Bewegende panorama beelden
  • Street view
  • World Panoramic Photograhy
  • Foto
    Foto
    ****Wor iis op earde en laand to viinden-- Dot zok en koninginne het--Jo't iin jer dwaan en leeten-Altiid op rogt en oenrogt let****
    Links op de foto de vlag en rechts het wapen van Hindeloopen. In de lichtkrant het eerste couplet van het volkslied van Hindeloopen. Hindeloopen ligt in het ZW van de provincie Fryslân aan het IJselmeer en is één van de Friese elfsteden. Het heeft een rijke cultuur historie, een eigen dialect en een bijzondere eigen klederdracht.
    Sinds 1225 was Hindeloopen een zelfstandige gemeente. Met de herindeling van 1 januari 1984 verloor Hindeloopen haar zelfstandigheid. Samen met Hemeleumer Oldefaert. Stavoren en Workum vormden ze de gemeente Nijefurd. Per 1 januari 2011 fuseerde Nijefurd met de gemeenten
    BolswardSneek, Wûnseradiel en Wymbritseradeel tot de gemeente Sudwest Fryslan.

    Hoe kom ik Hindeloopen

    Per boot via het IJsselmeer.
    Met de trein via de lijn Leeuwarden-Stavoren.
    Voor een route over de weg  klik op onderstaande link van ANWB routeplanner en de weg naar Hindeloopen wordt u gewezen.

  • ANWB route planner
  • Het weer in Hindeloopen

    Een dagje Hindeloopen? Maar u wilt weten hoe het weer is. De Friese weerman Piet Paulusma vertelt u welk weer er te verwachten is.

  • Het weer met Piet Paulusma
  • Foto
    Foto
    Hierboven de vlag en het wapen van de gemeente Súdwest Fryslan. De gemeente Súdwest Fryslan  is op 1 januari 2011 ontstaan uit een fusie van de gemeenten Bolsward, Nijefurd, Sneek, Wûnseradiel en Wymbritseradeel.  Súdwest Fryslan is gelegen in Zuid West Friesland. De gemeente heeft cica 82.000 inwoners en een oppervlakte van 815,97 km2 , onderverdeeld in 433,09 km² land en 382,88 km² water. Hiermee is het qua totaal oppervlakte de grootste gemeente van Nederland. Als enkel naar de landoppervlakte gekeken wordt moet het de Noordoostpolder laten voorgaan. Voor meer over de gemeente Sudwest Fryslan verwijs ik graag naar onderstaande gemeentelijke website.
  • Gemeente Súdwest Fryslan
  • Foto
    Inhoud blog
  • Twee Sinterklazen
  • Te weinig of te licht
  • Een grote boodschap van een kilo
  • Mopje?
  • Met vlooien op reis
  • SV Hielpen kampioen?
  • Het rijbewijs
  • Een verwarrende familienaam
  • Een gebit als vangst
  • Douche achter de dijk
  • Technische nieuwsgierigheid
  • De maan voorbij varen
  • De aanhangmotor
  • De Verkeerde kerk
  • Spraakverwarring
  • Een sterk staaltje
  • De verdwenen melk
  • Die goede oude tijd?
  • Een sterk verhaal
  • Zwaardgevechten
  • Klik op Bijlage Staat altijd bovenaan
  • Een wandeling over de dijk
  • Brand en storm als teken van God.
  • De penalty's
  • De groente boer
  • Douwe Brouwer
  • De vergeten fok
  • De lage (te) spoorbrug
  • De slager en de pruim
  • 2 Verhalen over vissers
  • Twee verhalen van Jan
  • Herineringen aan het (oude) station
  • Enkele reis Amsterdam
  • Een waterpas
  • De Bhagwan
  • Het roomse leven in Hindeloopen
  • Het kleine paradijs
  • De huisarts
  • Een goede buur
  • Op de pof
  • De buiten gesloten brandweerman
  • Uilke Annes van Hindeloopen
  • Een meisje van tien
  • Ut de leugenbank van 1900
  • De aak met de witte zeilen
  • Onze vriend de politie
  • Een kwestie van fatsoen
  • De Hindelooper Kaaig
  • Het schip met geld
  • Haantje de Voorste
  • De waaghals
  • Een anstige nacht
  • Een sprookje
  • Gemaal
  • Grappen
  • De postbode
  • Paarden op hol
  • Goedkope aardappelen
  • Vogelflappen
  • Een onweersbui
  • De pinksterkronen
  • Mijn visie
  • Dure grap
  • De macht der gewoonte
  • De tijd
  • Hoe waait de wind
  • Politie
  • De vlag op de tonnenpraam
  • Het herstel van een voetbal
  • Het veulen Dorien
  • De Smok
  • Verboden te vissen
  • De witte spreeuw
  • Anekdote Haanmeer
  • De slimste en de dominee
  • It Tontjen om
  • Het Workumer Nieuwland (aanvulling op
  • Slootje springen
  • Een zwevende kiezer
  • Een speciale redding
  • Hekkie
  • Windhoos
  • Een probleem van een politicus
  • Eierzoeken
  • Een waarschuwing
  • Verloting met koffie
  • Nou nou
  • Grapje
  • Een grote paling
  • Schoon
  • Drop
  • Een oud mopje
  • Wat is het nut
  • Een zwerfhond
  • Waar aan vasthouden
  • Ho maar
  • Welke trein
  • Hielke Zweed
  • Grootbeeld TV
  • En daar lagen we
  • Een droom
  • Een lekkere pruim
  • Auke Wiebes
  • Zuiderzee als vreugdebron
  • De stadsbel
  • De laatste drop is de boterknop
  • Drie verhaaltjes over koppigheid
  • Filmopnamen
  • Een scheldende haan
  • De oude schicht
  • De Pluimveehouder
  • Hondenkar
  • In octaaf flugger
  • Vrouwe justitia
  • De kostkokeploech
  • It hoentjen en in boazig wief
  • It Spoak op 'e Hon
  • Een poep verhaaltje
  • In bornegrapjen/Een kindergrap
  • Ame Gijs
  • Geld stinkt niet
  • Niet een ieder is slecht
  • Ode aan het toilet
    Foto

    "Er bestaat geen enkele reden om niet gelukkig te zijn, maar we bedenken wel duizenden excuses. " Auteur: Bert Hendriks
                       
    ***
    "Niets is linker dan voor rechter spelen." Auteur: Carla Pols
                       
    ***
    De eerste dode in elke oorlog is het gezond verstand." Auteur:A. den Doolaard, schrijver.
                        ***
    "Van een schouderklopje is nog nooit iemand geblesseerd geraakt." Auteur:Leo Beenhakker, voetbaltrainer.
                       
    ***
    "Verschans u in tevredenheid, want dat is een onneembare vesting." Auteur:Epictetus
                       
    ***
    "Dromen kan een mens alleen, maar leven kan hij slechts met anderen." Auteur onbekend
                       
    ***
    Wees een zonnestraal, je medemensen hebben er behoefte aan." Tegeltekst
                       
    ***
    "Ik mokte omdat ik geen schoenen had, totdat ik een man tegenkwam die geen voeten had." Chinees gezegde
                       
    ***
    "Zo lang ik leef wil ik sterven van geluk." Auteur: Harrie Jekkers, Nederlands cabaretier en schrijver
                       
    ***
    "Wat u weggeeft, verliest u niet." Auteur:Pater Henry de Greeve, Nederlands katholiek priester
                       
    ***
    "Het is beter een kaars te ontsteken dan te klagen over de duisternis." Chinees gezegde
                       
    ***
    "Wie slechts droomt over morgen, verspilt vandaag." Auteur:Billy Joel
                       
    ***
    "De kleinste daad van vriendelijkheid is meer waard dan het grootste voornemen." Auteur: Onbekend
                       
    ***
    "Het goede woord op het juiste moment is als een gouden appel op een zilveren schaal." Bijbeltekst
                       
    ***
    "Van een schouderklopje is nog nooit iemand geblesseerd geraakt." Auteur:Leo Beenhakker
                       
    ***
    Er is maar één religie. Dat is de liefde. Eigen spreuk
                       
    ***
    "Dromen kan een mens alleen, maar leven kan hij slechts met anderen."Auteur onbekend
                       
    ***
    "Laat Kerstmis gebeuren diep in je hart, opdat de liefde moge branden als een zon in de kerstnacht, sterk genoeg om heel het nieuwe jaar te verlichten." Auteur:Phil Bosmans
                       
    ***
    De vloed tilt alle schepen op. Auteur: Wijlen president Kennedy
                       
    ***
    We meten alles met onze maten. Maar wist u dat slechts 19% van de wereldbevolking blank is. Auteur onbekend
                       
    ***
    De hoop sterft als laatste. Russisch gezegde
                       
    ***
    Ga nooit hen zonder te groeten. Ga nooit heen zonder een zoen. Wie het noodlot zal ontmoeten, kan het morgen niet meer doen.

    Ga nooit weg zonder te praten. Dat doet soms een hart zo pijn. Wat je s’morgens hebt verlaten, kan er s’avonds niet meer zijn. Auteur onbekend
                       
    ***

    Hylpen likje stea oen it Yselmor
    mijn
    Welkom in Hindeloopen. Welkom bij mijn digitaal boek over Hindeloopen.


    mijn

    Hindelooper volksverhalen

    Zie ook andere blogs in linker kolom

    Ik wens u veel kijk- en leesplezier


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Te weinig of te licht

    Nieuw

    Te weinig of te licht?

    Een moeder van een liefhebber van sterke drank zou voor haar zoon een fles drank kopen. De winkelier, die moeder en zoon goed kende, adviseerde een bepaalde soort drank.

    De moeder, niet echt op de hoogte van de diverse dranksoorten, vroeg "hoeveel alcohol zit er in". De winkelier vertelde dat er 40% alcohol in zat. Antwoord van de moeder, "dat is voor mijn zoon te weinig, geef dan maar 2 flessen".


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een grote boodschap van een kilo

    Nieuw

    Een grote boodschap van een kilo

    Vroeger werd veel paling geëxporteerd naar Londen. De levende paling werd met zogenaamde palingaken vervoerd naar Londen. Ook twee Hindeloopers vissers/schippers voeren met een vracht paling naar Londen. Na het lossen van de paling gingen ze Londen in om wat van deze oude stad te bekijken.

    Op een gegeven moment zei de één tegen de ander “ik krijg behoorlijk kramp in mijn darmen”. Ik geloof niet dat ik het toilet niet haal. Net een smal steegje passerend liet hij zijn maat weten dat hij zijn behoefte snel in het steegje te willen doen.

    Zijn maat waarschuwde nog dat dat streng verboden was en hij daar een forse boete voor kon krijgen. “Nu dat risico neem ik want anders heb ik de broek vol” zo liet de man met kramp in zijn darmen weten aan zijn maat terwijl hij het steegje in liep.

    Maar helaas voordat de poepend visserman klaar was stond er al een politie achter hem. En tekst en uitleg aan oom agent hielp niet, er werd een boete uit geschreven.Vrij van kramp in zijn darmen vertelde hij zijn maat van de boete.

    Nu zei deze “ik heb je er voor gewaarschuwd”. Ja weet ik, zei de opgeluchte visserman. Maar de agent heeft me wel schappelijk behandeld. Hoezo vroeg zijn maat. Antwoord: Nu de agent zei dat het een boete werd van een “Pound”, Maar het was wel een bult van een kilo.

    Bron: Is mij verteld. Verteller had het ooit eens in een boekje gelezen. Welk boekje was hem niet meer bekent. En of het verhaal waar is of als mop bedoelt was is mij niet duielijk.


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mopje?

    Nieuw

    Een godswonder

    Een mans persoon uit Hindeloopen, liefhebber van jenever, had eens stevig geborreld. Dat hij onderweg naar huis het pad moeilijk recht kon houden is te begrijpen. Waggelend over de Nieuwstad zag hij de dominee aan komen. Voor de persoon in kwestie reden om zijn ‘kennelijk staat’ proberen te verbloemen. Om zijn onzekere loop tegen te gaan greep hij zich vast aan een lantaarnpaal (De elektrische straatverlichting was er nog maar korte tijd) Zich vast houdend aan de lantaarnpaal staarde hij naar de boven hem schijnende lantaarn. Toe de dominee op gehoor afstand was genaderd zei de dronken man:

    “Dominee nu moet u toch eens kijken. Het is toch een Gods wonder. De stroom wordt gemaakt in Burgum (daar stond een elektriciteit centrale) en hier schijnt het licht”.

    De dominee antwoordde “Ik ken een nog groter wonder. De distilleerderij staat in Schiedam. En ik ruik hier de jenever”.

    Bron: Fantasie? of toch waar?


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Met vlooien op reis

    Nieuw

    Met vlooien op reis

    Het zal in jaren 30 van vorige eeuw zijn geweest. Als er in Zuiderzee weinig vis te vangen was monsteren diverse Hindelooper vissers aan op diverse Noordzee loggers voor de haringvangst. Zo ook twee vissers die voeren op een Duitse logger. Nadat het haring seizoen afgeslopen was reisden deze twee vissers per trein van Hamburg naar Hindeloopen. Maar helaas toen ze instapten in de trein was deze stampvol en was er geen enkele zitplaats te vinden. Nu dat vonden de beide vissers, die gekleed waren in (schone) visserskleren, natuurlijk niet echt plezierig. De één zei tegen de ander “het lijkt er op dat we de hele reis moeten staan”. De ander antwoordde “‘wacht maar dat veranderd snel”. Hij ging met zijn rug tegen een bank staan en begon daar tegen aan te rossen zodat het leek alsof hij jeuk op de rug had. De ander die het ‘spel’ gelijk door had begon zich, net als een aap, op diverse plaatsen te krabben.

    En ja hoor, na enkele ogenblikken hadden de mannen succes. Twee keurig geklede dames vlak bij de bank waar de vissers stonden zeiden tegen elkaar. “Wij moeten hier weg, die mannen hebben vlooien”.

    Waar de dames heen gingen verteld dit verhaal niet, maar de beide vissers konden de rest van de reis zittende thuiskomen.

    Bron: Het schijnt een waar verhaal te zijn.


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.SV Hielpen kampioen?

    Nieuw

    Kampioenschap

    Dit historisch verhaaltje speelt in de tijd dat nog maar weinig mensen een fiets hadden en men doorgaans te voet ergens heen ging.

    De Hindelooper voetclub ‘SV Hielpen’ kon kampioen worden. In Hindeloopen was men natuurlijk zo goed als zeker van de winst zodat het kampioenschap zo goed als zeker was. Alleen de beslissende wedstrijd tegen Stavoren (circa 10 km zuidelijk van Hindeloopen) moest nog even gespeeld worden.

    De supporters (dit woord was toen echter nog niet uit gevonden) van Hindeloopen trokken dan ook, lopend in grote getale langs de zeedijk naar Stavoren. En natuurlijk zoals toen ook al gebruikelijk was werden de vele bosjes bloemen alvast meegenomen naar Stavoren. Want de zege “voor onze jongens”, zo redeneerde men in Hindeloopen, was wel binnen.

    Maar helaas voor de voetballers en supporters het pakte anders uit. Hindeloopen verloor de wedstrijd en Stavoren werd kampioen. De supporters uit Hindeloopen dropen stilzwijgend af. En om commentaar te voorkomen liep men de terugweg niet over de zeedijk, maar achter dijk langs. En de meegebrachte bloemen werden uit schaamte angstvallig op de rug gehouden.

    Bron: Uit Overlevering


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het rijbewijs

    Nieuw

    Het rijbewijs

    Vandaag is dat voor velen, vooral jongeren, maar nauwelijks meer voor te stellen. Ik heb het dan over het behalen van het rijbewijs. Gaan we echter vijftig of zestig jaar terug in de tijd is dat voor heel veel mensen een obsessie geweest. Het halen van het bekende roze papiertje, vandaag de dag een roze kaart, waarop duidelijk staat aangegeven voor welke categorieën men bevoegd is. Zo ook in Hylpen. Vele in die tijd al betrekkelijke ouderen moesten om hun dagelijkse bezigheden te kunnen blijven uitoefenen een rijbewijs halen. Zo ook veel middenstanders. Zo staat bij mij de herinnering gegrift van Ruurd Kuipers, die zich bezig hield met de handel in pluimvee en daarvoor al een Dafje had aangeschaft op een moment dat hij nog geen rijbewijs had. Vaak ging er dan iemand mee als chauffeur als hij voor de handel ergens heen moest. Ook kwam het wel voor dat hij dan zelf reed, teneinde voor het komende examen zoveel mogelijk ervaring op te doen.

    Met hem eens het volgende beleefd. We rijden op weg naar Workum met Ruurd achter het stuur. We passeren de overweg op de lange laan. Ruurd houdt de blik recht op de weg en heeft geen mogelijkheid om eens links of rechts te kijken. Als of hij in een tunnel rijdt. Ik zie op de Workumer sluis een truck met aanhangwagen aankomen van het toen der tijd in Bakhuizen gevestigde bedrijf Bult. Een combinatie geladen met biervaten en kratten, goed voor 20-25 ton. Ik zeg niets om Ruurd niet nodeloos te verontrusten. Eerst als de combinatie de Workumer molen passeert krijgt Ruurd deze in het vizier. Ik voel dat de adrenaline in zijn lichaam stijgt. Hij begint zich toch wat ongemakkelijk te voelen en camoufleert dat met de volgende woorden: Nô must oen de kaant goan aalde, oars komt het naat go mei die.

    Ik aanschouw dit met toch enige angst. Het is gelukkig goed gegaan. We zijn de combinatie met Ruurd achter het stuur goed gepasseerd. We hebben het overleefd.

    Enige tijd daarna, Ruurd heeft inmiddels het roze papiertje in zijn bezit, staat het Dafje voor zijn huis op de Nieuwe Weide. Hij is bezig enige kisten in de laadbak te laden. Uit de steeg vanaf de Oude Weide komt een andere bekende Hylper aangelopen met het shagje in de mondhoek. Het is Hanke Dikkes. Bij het huis van Ruurd aangekomen, al deze activiteiten kritisch beschouwend, en niet wetend dat Ruurd inmiddels gediplomeerd is, stelt hij de volgende vraag: “het mut dit ?”

    Antwoord van Ruurd: .” êven nei een boer in Stoarum voor het handel en den brieng iek Geert even nei de kapper yn Stoarum, iek goan den langs het stasjon, sot Geert by de kapper yn de Smidstraat en goan den oer de koebrêge wur vut. Iek hoof den naat efteruut te ryden”

    Waarop,hij Hanke vragend aankijkt, die het tot dusver onbegrijpelijk vindt. Uiteindelijk vraagt hij aan Hanke het volgende: “of woarst ek mei?”

    Waarop de laatste als volgt reageert: “van mie gin kloempe mei dy in de auto”

    Bron: Wiggert Amsterdam


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een verwarrende familienaam

    Nieuw

    De verwarrende familienaam

    Decennia geleden was er nog wel eens de mogelijkheid om een dag mee te gaan met één van de neven met de vrachtauto door Nederland. Het was dan 's ochtends vroeg uit de veren maar men wist vooruit dat 's avonds het einddoel weer Hindeloopen was. Velen hebben daar de nodige ervaringen en herinneringen wel mee. In de jaren 70 en zeker 80 is men op de buitenland toer gegaan met als gevolg dat men nu niet een dag maar een week van huis is. Bovendien is Siep van Anne nu de enige Hylper in het bedrijf en dat is dus ook al een enorme beperking in de mogelijkheden.

    Maar om kort te gaan in de begin jaren 70 is Jappe ( van Freark- Lokke ) een dag mee met Anne. De vracht was veevoer, naar alle waarschijnlijkheid geladen in Friesland, en het moest afgeleverd worden bij een agrariër in de achterhoek. Een man die, als je het zo verteld, niet tot de aller slimste gerekend kon worden. De man had een vracht veevoer besteld uit Friesland, had geplaagd door een gebrek aan geografische kennis, geen enkele notie over "hindeloopen"en stond tijdens het lossen van de vracht vertwijfeld te orakelen. Hierbij ook kennelijk de afkorting "gebr" over het hoofd ziend. Op de auto's stond duidelijk de firma naam "Gebr. Amsterdam"met als thuishaven Hindeloopen.

    Amsterdam Hindeloopen?? Waarop Jappe reageerde: "ja dat is die mensen hun naam". Nog een keer: Amsterdam Hindeloopen?? , waarop Jappe ten tweede male reageerde: "ja, zo heten die mensen". Maar er kwam zelfs daarna nog eens Amsterdam Hindeloopen?? Het werd Jappe toen teveel. Hij pakte Anne bij het schouder. schudde hem eens heen en weer en zie tegen de man: "dit is ook één".

    Uit overlevering verteld door Anne

    Wiggert Amsterdam   Joure


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een gebit als vangst

    Nieuw

    Een gebit als vangst

     Twee mannen uit Hindeloopen gingen met enige regelmaat samen te vissen op het IJsselmeer. Het doel van deze vistochten was de “baars” die op bepaalde tijden en op bepaalde plaatsen rijkelijk aanwezig waren. Het was die dag dat Jan en Piet in klein motor bootje de haven uitvoeren mooi en stil weer. Het was zo de beide heren constateerden geschikt weer om met een goede vangst thuis te komen. Er werd koers gezet naar hun vaste stek net iets boven de “Hon”. Daar aan gekomen werd eerste uitvoerig gepeild waar de overgang van diep naar ondiep water was, want daar zo wisten de beide mannen, zat doorgaans de meeste baars. Na deze nauwkeurige plaats bepaling werd het anker uit gegooid, de hengels voorzien van aas en uitgegooid. Nu was het bekend dat Piet nogal een stevige roker was en af toe geplaagd werd door flinke hoest buien. Zo ook daar in het bootje op het IJsselmeer. Piet kreeg een flinke hoestbui. Maar ja, gezien ze dat wel van Piet gewend waren was dat natuurlijk niets bijzonders. Wat echter wel bijzonder was was het feit dat de hoestbui zo hevig was dat het gebit van Piet hem uit de mond schoot en in het water plonste en voor Piet zijn ogen naar de bodem zakte. Nu het valt te begrijpen dat dit een flinke strop was en de nodige harde woorden tot gevolg had. Na bekomen te zijn van de eerste schrik constateerde Piet “we kunnen naar huis gaan maar daarmee heb ik mijn gebit niet terug”. “We kunnen maar beter proberen flink wat vis te vangen zodat we toch nog een paar centen verdienen”. Na nog een aantal baarsen boven water gehaald te hebben kreeg Jan, die altijd wel in was voor een geintje, een geniaal idee. Zonder dat Piet het merkte haalde Jan zijn gebit uit de mond en knoopte dit ongemerkt aan zijn hengel. Aan de ander kant van het bootje, zodat Piet het niet kon zien, gooide hij zijn hengel met het gebit er aan vast geknoopt in het water. Na enige ogenblikken zo gezeten te hebben tikte hij Piet op het schouder en zei “wat ik nu aan de hengel heb weet ik niet maar het voelt anders dan normaal”. Terwijl Piet gespannen toekijkt haalt Jan de buit (het gebit) boven water. Piet, stom verbaast, uit enige krachttermen die ik hier niet wil herhalen. In de vaste veronderstelling dat het zijn gebit is grist hij het gebit van het snoer en steekt het zonder ergens naar te kijken het in zijn mond. Om niets te laten merken dat hij Piet behoorlijk beetgenomen heeft kijkt Jan de andere kant uit. Maar het gebit eenmaal in mond concludeert Piet dat dit gebit niet past en dus niet de zijne is. Vergezeld van nog meer krachttermen haalt Piet het gebit weer uit mond en gooit het, voordat Jan het kan voorkomen, het terug in het water. Met weinig vis en twee lege monden keerden de beide mannen terug in Hindeloopen.

     


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Douche achter de dijk

    Nieuw

    Douche achter de dijk

    Rond 1960 kwam in Hindeloopen het toerisme op gang. Doorgaans waren dat Duitser vanuit het Roergebied. Niet gewend aan de schone en frisse atmosfeer was Hindeloopen voor deze mensen een welkome locatie om weer wat kleur op de wangen te krijgen.

    Vele Hindeloopers probeerden natuurlijk een graantje mee te pikken van dit opkomende toerisme. Stallen en schuurtje werden verbouwd voor de verhuur aan duitse (en soms hollandse) toeristen. Een ander ging zelf in een schuurtje wonen en verhuurde het eigen huis.

    Aan de buitenkant van Hindeloopen, nabij de zeedijk van het IJselmeer, begon een echtpaar een pension. Voor de gasten was speciaal, een voor die tijd, grote douche gebouwd. De kleinste kamertjes en een opklapbed in de kamer waren voor eigen gebruik. Toen in het hoogseizoen de vraag groter was dan de beschikbare kamers werd de oplossing gevonden in de ruime douche. Voor de beide inwonende jongens werd een zogenaamd kermisbed in de douche gelegd zodat er een kamer meer verhuurt kon worden.

    Zo rond vijf uur arriveerden de nieuwe gasten. De vrouw des huizes wees hen de slaapkamers en het vertrek waar ’s morgens het ontbijt werd opgediend. Na deze rondleiding door het huis vroeg de duitse gast “ wo ist die dusche”. Antwoordt “die ist uber die diech”. (met andere woorden, jullie gaan maar te zwemmen in het IJselmeer)


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Technische nieuwsgierigheid

    Nieuw

    De technische nieuwsgierigheid

    Personen auto's zijn vandaag vanzelfsprekend. Maar dat was niet het geval voor de tweede wereldoorlog en direct daarna. Het volgende speelde zich af in Sneek op het Hoogend bij de watertoren. Ate (grootvader) Wiggert lag daar dinsdags en vrijdags met de beurtboot vanaf 's ochtends 7.30 uur tot 's middags 14.30 uur om de benodigde goederen voor Hindeloopen te laden. Kort na de oorlog had zijn oomzegger Piet van zijn broer Haring al een auto. Op een dag komt hij langs op het Hoogend omdat hij een boodschap voor ate Wiggert had die in de roef bezig was met de papieren. Achterin zaten Haring en zijn vrouw Baukje op een manier als waren zij gezeten in de taxi. Ze werden dus gedwongen te wachten totdat zoon Piet zijn boodschap met oom Wiggert had afgehandeld, hetgeen nogal even duurde.

    Maar oom Frederik die vanaf begin januari 1945 de vaste kracht aan boord was nam gedreven door nieuwsgierigheid zijn kans waar. Hij stapte van boord, nam plaats achter het stuur, draaide aan allerlei knoppen, keek onder het dashboard etc. etc. Op de achterbank werden de passagiers kennelijk bevangen door angstgevoelens, iets wat totaal onnodig was want oom F, zoals wij hem altijd noemden had al 5 jaar zijn rijbewijs en was al met de vrachtauto heel Nederland doorgereden.

    De spanning liep zo hoog op dat het bij oom Haring het woord: "ofblieuwe" ontlokte op een nogal bitse toon. Oom F echter ging vrolijk door als een nieuwsgierige jongen, daarbij zich niets aantrekkend van dit woord. Beiden hadden kennelijk de verwachting dat ze de kans liepen binnen de kortste keren in het water van het Hoogend te belanden. Oom F ging onverstoord verder wat tante Baukje deed verzuchten: "Oh Frederik, lèvve junge, bliuw asjeblèft mei de henden van de rommel ōf".

     

    Uit overlevering mij verteld door Heije Amsterdam (1897-1984)

    Wiggert Amsterdam


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De maan voorbij varen

    Nieuw

    De maan voorbij

    Een visserman uit Hindeloopen had gehoord dat er aan de Hollands kant van het IJsselmeer goed vis was te vangen. Maar vanuit Hindeloopen was dat natuurlijk te ver weg. (het was nog in de tijd dat men onderzeil voer) Dus werd op een avond besloten naar Medemblik te varen om van daaruit de volgende dag de netten uit te zetten.

    ’s Avonds, zo tegen achten, het was al donker, voer de visser samen met zijn 12 jarige zoon de haven van Hindeloopen uit. Het was mooi rustig weer met een windkracht 4. Eenmaal op koers richting Medemblik zei de vader tegen zijn zoon “neem jij nu maar het roer over, dan doe ik een tukje in het vooronder”. Op de vraag van de zoon welke koers hij moest aanhouden zei de vader “De maan staat in de goede richting, vaar die maar achterna. Dan komt het wel goed.

    Maar na enige tijd verdween de maan even achter een wolk. Dit was reden voor de zoon om zijn vader met de volgende mededeling te roepen. “Veer, wur mut yk no henne want yk bin de moane al forbii?” (Vertaling: Vader, waar moet nu heen want ik ben de maan al voorbij?

    Bron: Uit overlevering en enige fantasie.


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De aanhangmotor

    Nieuw

    De aanhangmotor

    In een ander verhaal heb ik al eens melding gemaakt van het feit dat er in Hindeloopen begenadigde zeilers waren. Om er maar enkelen te noemen de volgende: Foppe Stallmann, Piet van Haring Amsterdam. De laatste zijnde de vader van Harry Amsterdam uit Sneek , die bij de huidige generatie beter bekend is. In dit rijtje mag zeker niet ontbreken Hanke Dikkes. Deze bouwde zelfs in de schuur aan de Oude Weide zelf de houten zeilschepen. Niet alleen voor zichzelf maar ook voor derden. Een probleem in Hindeloopen is echter het volgende. Zeilen op het IJsselmeer met een open 6 meter lange zeilboot is vaak een probleem vanwege de vaak hoge golven als gevolg van de heersende westenwinden. Met een aflandige oostenwind geen probleem. Het is dus vaak dat men naar de dichts bijzijnde meren de zeilen moet hijsen. Echter om er te komen moet eerst de Indijk en het Jan Broerskanaal worden bevaren. Voor de tweede wereldoorlog moest men dat wel voor lief nemen en zo nodig laveren en/of in de lijn als de wind ongunstig was. In die tijd waren er nauwelijks aanhangmotoren.

    Echter na WO 2 kreeg Hanke de mogelijkheid een aanhangmotor te kopen van de Stallmann familie. Men werd het eens over de prijs en de koop werd gesloten. De boot waarachter deze gemonteerd moest worden lag in het slootje achter de Nieuwstad ter hoogte van de werkplaats van Roosje. De motor was al geplaatst en in de werkplaats en ter plekke kreeg Hanke de benodigde instructies voor het opstarten en het varen. Deze bestonden dus uit: openen van de ontluchting op de tank, openen van de benzinekraan , choke in de juiste stand zetten, enige keren trekken tot de motor gestart was en daarna de choke geleidelijk minderen.

    Opmerkelijk bij Hanke was het altijd als volgt. Als het spannend werd pleegde hij zich bij de communicatie te bedienen in de landstaal. Het hylpers werd dan even terzijde geschoven. Hij begon met de startprocedure zoals hem was verteld. Echter verder dan 3 a 4 keer trekken kwam hij niet. De motor draaide nog steeds niet. Hij sprak toen de volgende woorden: "alle achtereenvolgende handelingen verricht, niet doen. Wat nu? "

    Of hij daarna de motor ook nog zonder verder hulp aan de praat kreeg is mij niet bekend.

    Uit overlevering mij verteld door J E Stalmann ( 1916-1985)

    Wiggert Amsterdam                 Joure


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Verkeerde kerk

    Nieuw

    De verkeerde kerk

    Het was een regenachtige dag in Juli 2011. In de leugenbank op de haven van Hindeloopen stonden een aantal mannen het laatste nieuws uit te wisselen toen een echtpaar die met in de hand een map met papieren de leugenbank in kwam. Ze vroegen waar de doopsgezinde kerk was, want daar moest volgens dit echtpaar een datum op staan. Nu de aanwezigen wisten natuurlijk haar fijn uit te leggen waar de Doopsgezinde kerk was maar zeiden van een datum op gevel niets te weten.

    Gezien het regenachtige weer besloot het echtpaar dat de man de regen zou trotseren om te kijken of er ook een datum op de gevel was te vinden. De vrouw bleef wachten bij de mannen in de leugenbank. Toen de man weg was op zoek naar de doopsgezinde kerk kwam het gesprek weer op de datum die op de kerk zou moeten staan. Maar geen van de aanwezige Hindeloopers kon bedenken waar de datum dan zou zijn te vinden.

    Schijnbaar was het echtpaar bezig met een quiz of iets dergelijks want de vrouw haalde vervolgens een papier met een aantal vragen daarop uit de map en las deze woordelijk voor.

    Vraag 10: Welke datum staat op de doopsgezinde kerk in Workum?

    Antwoord van de omstanders: Ik weet niet of het u bekend is maar op dit moment bent u in Hindeloopen.

    Nu u begrijpt dat de vrouw toen ze haar vergissing bemerkte niet wist welke kant ze moest op kijken en de omstanders het lachen nauwelijks konden onderdrukken.

     

    Juli 2011

     


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Spraakverwarring

    Nieuw

    Zoals bekend heeft Hindeloopen een eigen dialect. Hylpers zeggen trouwens een eigen taal.Voor buitenstaanders is dat dialect soms moeilijk te volgen. Eigen Hindeloopers leren overigens op school Nederlands. Maar soms zijn er woorden die zo ‘Hindelooper eigen’ zijn zodat men ze elders soms wel eens vergeet te vertalen.

    Ettik

    Zo gebeurde het eens dat visser en zijn zoon naar Enkhuizen voeren en daar de nacht bleven liggen. In de haven aan gekomen gaf de vader de zoon opdracht om bij een winkel een ‘Flesse Ittik’ te halen. Hij zou dan in de tussentijd wat te eten klaarmaken. Na ruim een uur kwam de zoon terug en zei “ Veer, yk bin yn alle winkels west”, mar nergens ys ‘Ittik’ te kaip. Hierop vroeg de vader wat hij dan gevraagd had. Nou natuurlijk zei de zoon ik heb gevraagd om een ‘flesse Ittik’. Antwoord van vader: “Graette suffert doe west toch wol dot ‘Ittik’ in het Nederlands ‘azijn’ is.

    Logeren in Rotterdam

    Een jongen ging uit logeren in Rotterdam. Voor deze gelegenheid had hij natuurlijk wat zakgeld mee gekregen van zijn moeder. Toen de jongen een keer alleen de stad in ging besloot hij wat van zijn zakgeld te besteden. Hij staptte een winkel binnen en vroeg om een ‘roltje sapjes’. Maar dat verkochten ze niet. Ook in de volgende winkel kreeg hij ‘nee, dat verkopen we niet’ te horen.

    Terug op het logeeradres zei hij “ik begrijp het niet, in zo’n grote stad als Rotterdam hebben ze niet eens ‘sapjes’ te koop. Na enig gelach werd de jongen duidelijk gemaakt dat ‘sapjes’ in Rotterdam ‘dropjes’ heten.

    It husjen

    Met ‘It Husjen’ wordt in Hindeloopen het toilet met een ton bedoeld (wat doorgaans achter op het erf stond) Legio zijn de voorbeelden dat dit door kinderen vertaalt werd ‘als het huisje’. Voor niet Hindeloopers werd dat dan opgevat als een klein huis. Nu u begrijpt dat dit soms tot verwarring leidde.

    Modder

    In vrouw had in een tuincentrum bloemen gekocht. Om deze thuis in potten te planten vroeg ze om een zak ‘modder’. Maar helaas voor deze vrouw ‘modder’ hadden ze niet te koop.

    Verklaring: In Hindeloopen noemt men (tuin)aarde doorgaans ‘modder’.

    Modder staat in het Nederlands echter voor mengels van aarde met vuilwater,bagger,slijk of blubber.

     

    Wat is er te redden?

    Als ergens iets is te doen vraagt men in Hindeloopen. “Wur ys it te redden”? (waar is het te doen) of “Het ys er te redden”? (wat is er te doen) Zo ook toen een groep jongemannen een dagje uit waren in Limburg. Ze hadden gehoord dat er in een bepaalde plaats een feest werd gegeven. Dus daar gingen ze op af. Maar voor ze naar het feest gingen wilden ze eerst hun kelen van wat vocht voorzien in een plaatselijk cafe. Na een aantal glazen bier werd besloten naar het feest te gaan, maar ze wisten niet de locatie van het feest. Dus vroegen ze aan de kastelein ‘waar is het te redden’. Antwoord van de kastelein “Alles is hier oke, hier valt niks te redden”.


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een sterk staaltje

    Een sterk staaltje

     

    Een ouder iemand die bekend stond om zijn sterke verhalen vertelde het volgende:

     

    Ik was op de fiets naar Workum (6 km vanaf Hindeloopen) en ging in de namiddag weer terug naar Hindeloopen. Net buiten Workum zag ik wel aan de lucht dat er weinig goeds aan zat te komen. Dus trapte ik  uit voorzorg flink door. Maar al hoe ik mijn best ook deed, de inkt zwarte lucht kwam steeds dichterbij. Die bleef me zogezegd achtervolgen. Dus nog maar sneller fietsen dacht ik. En ik kan jullie zeggen ik kon de bui maar ‘net’ voor blijven. Toen ik in Hindeloopen aankwam was achterspatblad van mijn fiets nat maar ikzelf  had geen drup gehad.

     

    Bron: In Hindeloopen algemeen bekend dat dit ooit eens verteld werd door de Smôk.

    Elders in dit blog meer sterke belevenissen van de Smôk.

     


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De verdwenen melk



    De verdwenen melk die toch op zijn plaats stond

    In de oude kern van Hindeloopen staan nog een viertal (stelp) boerderijen. Nu worden deze boerderijen niet meer gebruikt als boerderij maar hebben inmiddels een andere functie gekregen.  De huidige bezwaren van een boerderij midden in de gemeenschap waren toen niet aan de orde.Het bracht in zekere zin ook een stuk gezelligheid en activiteit in  het stadje. Nadeel van ’t boeren  te midden van vele andere mensen, was dat er ook wel eens vreemde dingen gebeurden.  Zo gebeurde het eens dat op een ochtend de melk van boer die hij ‘s avonds buiten had gezet de andere ochtend spoorloos verdwenen was.

     

    Het was in November. De koeien stonden nog niet zo lang op stal. De melk, die zoals toen gewoon was in melkbussen werd afgeleverd, werd inmiddels één keer per dag opgehaald. (in de zomer periode werd de melk 2x per dag opgehaald) Net zoals iedere boer toen deed had ook de boer in dit ware verhaaltje de bussen met melk van de vorige avond netjes buiten gezet zodat de melk niet werd besmet met onwelriekende geuren uit de stal. De volgende ochtend gebeurden er echter raadselachtige dingen daar bij de boerderij die nabij de haven van Hindeloopen stond. ’s Ochtends rond een uur of vijf ging bij de boer de wekker af om naar de stal te gaan. Na een verkenningsronde door de stal werd de schuurdeur geopend om even rond te kijken of ook buiten alles was zo het hoorde te zijn. Na enkele verkennende blikken miste de boer tot zijn grote verbazing de melk van de vorige avond. In de vaste overtuiging dat hij de vorige avond de melk toch vlak naast de schuurdeur had neergezet keek hij nog eens en nog eens om zich heen. Maar al wat hij zag, geen melkbussen.Waarschijnlijk aan zich zelf twijfelend verdween de boer, in zich zelf pratend, weer in de stal. Maar dat duurde niet zo lang. Enkele ogenblikken later kwam de boer weer te voorschijn. En gezien hij gekleed was in een dikke jas was het doel van zijn missie kennelijk het zoeken van het “witte goud” van de vorig avond. Met ferme passen en vast van plan de verdiensten van de vorige dag te vinden stapte hij richting Nieuwstad. Maar plotseling halfweg de oprit van de boerderij bleef de boer verbaast staan  en keek achterom. Tot zijn stomme verbazing stonden vlak buiten de schuurdeur  nu wel de bussen melk waar hij naar op zoek wou. Hoofdschuddend en zichtbaar verbaast controleerde de boer of de melk er nog in zat en ging vervolgens weer naar binnen om verder te gaan met de gewone werkzaamheden. Ik denk dat de boer tot aan de dag van vandaag nog steeds aan zichzelf twijfelt.  

     

    Maar hoe zit het nu? Had boer de slaap nog niet goed uit en in eerste instantie melkbussen met de melk erin over het hoofd gezien of is een andere verklaring voor deze tijdelijke verdwijning van de melk?

     

    Verklaring:

     

    Twee (jonge) mannen uit Hindeloopen hadden op zekere avond ergens een feestje gehad. Dit feestje was nog al uigelopen en werd in de kleine uurtjes afgesloten. Ondanks het al laat was maakten de mannen, voor ze huiswaarts keerden, op de late avond of beter gezegd de vroege ochtend nog even een ommetje over de haven. Net toen ze de betreffende boerderij passeerden zagen ze dat het licht in slaapkamer van de betreffende boer aanging. De gewoontes van elkaar goed kennende wisten  de mannen dat de boer binnen enkele ogenblikken naar buiten zou komen om het weer van die dag te aanschouwen. En wetende dat de melkbussen bij de schuurdeur stonden kwamen de mannen op het idee om die melkbussen, voor de boer naar buiten kwam, te verstoppen en de reactie van de boer af te  wachten. Stil werden de melk bussen zonder dat de boer, die zich nog moest aankleden en eerst nog naar de stal moest gaan, het merkte werden de bussen van de oprit  opgehaald en achter de nabij gelegen basaltmuur verstopt. In afwachting van de boer zijn reactie verstopten ook de beide mannen zich. Toen de boer na de vermissing van de melk de stal in ging om zijn jas te halen werden de bussen door de beide mannen weer snel op de plaats gezet waar ze de hele nacht hadden gestaan.

    Bron: Waar gebeurd:

     


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Die goede oude tijd?

    DIE GOEDE OUDE TIJD (?)

     

     

    Wie voor een dubbeltje geboren is

    zal nooit een kwartje worden

     

    In het begin van de twintigste eeuw woonden in de in dit verhaaltje bedoelde stad ongeveer twee duizend mensen. Het waren over het algemeen visserlui, ambachtslieden, boeren en zoals men ze toen noemde vele dagloners. De meeste bewoners moesten hard werken voor hun dagelijkse bestaan. Van enige luxe was dan ook meestal geen sprake. In feite leefden velen een armoedig bestaan. Anders was dit bij de burgemeester van dit stadje. Hij was, zoals toen veelvuldig voorkwam, van adel. Uiteraard woonde hij in een groot, en voor die tijd een luxe, huis. En het werk werd natuurlijk gedaan door knechten en dienstmeiden. En een jachtopziener voor de jachtpartijen was een vanzelfsprekend­heid. Los van het grote huis, waar hijzelf met zijn huishoudster woonde, bezat hij nog verschillende huizen en een drietal boerderijen met land. Ook had hij vele gouden en zilveren sieraden en gebruiksvoorwerpen in huis. Dit alles en het feit dat  hij burgemeester was gaf hem de nodige status, respect, en het kon natuurlijk niet anders, ook de nodige macht. En dat hij trots was op zijn status en rijkdom blijkt uit de volgende anekdote.

     

    De huizen en de drie boerderijen werden verpacht. Ook leende hij af en toe wel eens geld aan burgers. Maar zoals valt te begrijpen moest, dit inclusief  rente, worden terugbetaald. Deze rente en andere voorwaarden werden uiteraard bepaald door mijnheer de burgemeester. Ook de hoogte van de pacht van de huizen en de boerderijen werd naar zijn goeddun­ken vastgesteld. Van pachtwetten en pachtbescherming had men toen nog nooit gehoord. Vaak was de pacht of de aflossing echter moeilijk op te brengen voor de pachter en de burgers. Er moest het hele jaar hard voor worden gespaard. Alles werd zogezegd met dubbeltjes en kwart­jes bijeen gespaard. Nu waren er in die tijd geen bankrekeningen e.d. waar elke week of maand een bepaald bedrag op kon worden overgemaakt. Nee, alles werd in klare munt bijeen gespaard en thuis bewaard tot men op het einde van het jaar het gehele bedrag bij mijn­heer de burgemeester kon brengen.

     

    Anekdote:

    Een boer, die veel pacht moesten betalen, hadden op het eind van het jaar 2 emmers vol kleingeld klaar staan. Hangend aan een juk bracht hij,  met zekere trots,  deze emmers vol geld bij de burgemeester. Want ondanks dat hij het geld moeilijk kon missen was  hij trots dat hij het geld weer bijeen had gekregen. Dit hield voor hem in dat hij de boerderij waarschijnlijk nog een jaar kon pachten. Maar zeker was men daar echter nooit van. Als er toevallig iemand anders bereid was meer pacht te betalen werd vaak de pacht per omgaande opgezegd.

     

    Na telling van de emmers vol geld door mijnheer de burgemeester mocht (moest) de pach­ter de emmers leeg gooien in een lege bedstee die dienst deed als een soort geldla.

     

    Of deze bedstee nu werkelijk een grote geldla was of een soort etalage waar de burgemeester zijn rijkdom  toonde laat ik aan een ieder zijn fantasie over. Wel staat voor mij vast dat, mede gelet op andere verhalen van armoede uit die tijd, de welvaart  toen slecht verdeeld was.

    Bron: Dit verhaal berust gedeeltelijk op fantasie. Maar tevens zijn er vele waarheden, welke mij uit overlevering verteld zijn, in dit verhaal verwerkt.


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een sterk verhaal

    Een sterke leugen

    Na wereld oorlog 1940-1945 deed de bromfiets in Nederland zijn intrede. Die eerste bromfietsen werden doorgaans doormiddel van wieltje  aan de motor aangedreven. Dit wieltje  kon dan doormiddel van een hendel op het grote wiel van de fiets/brommer gedrukt worden. De Solex  was wel één van de bekendste merken. Deze had de moter en het aandrijfwieltje op de voorband. Diverse andere merken pasten dit principe op achterband toe.

    Een in Workum wonende visserman die  samen met een Hindelooper visser werkte had zich voor zijn dagelijks reis van Hindeloopen naar Workum en visa versa ook zo’n brommobiel aangeschaft.  Nu is bekend dat er in de leugenbank van Hindeloopen soms sterke verhalen worden verteld. Zo ook het volgende  verhaal van  deze visserman uit Workum.

    Gisteren na het werk reed ik op mijn brommer naar Workum. Een eindje voor Workum, nabij de Nieuwlander molen, merkte ik dat mijn brommer wat vreemd deed. Ik stopte en ging op onderzoek uit wat er aan de hand was. Al snel viel het mij op dat ik boogie verloren was. Dus de brommer snel gekeerd en terug richting  Hindeloopen. En ja hoor, op de nabij  haven van Hindeloopen vond ik mijn boogie op straat. Nadat ik deze er weer ingedraaid had liep de moter  weer als vanoud.


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zwaardgevechten

                                   De strijd der volkeren

    Midden twintigste eeuw  waren, net als in diverse andere plaatsen, ook in Hindeloopen een openbare- en een christelijke school. En net als in andere plaatsen was, ondanks dat de kinderen veel met elkaar speelden, er een zekere competitiestrijd tussen de scholen. Ook in het kinderspel kwam dit naar voren.


    Zo was er in een bepaalde periode zogenaamde nagespeelde zwaard gevechten uit de riddertijd rond de jaren zestig zeer populair bij de kinderen in Hindeloopen. Er werden dan gevechten met houten zwaarden nagespeeld tussen de openbaren en de christelijken. Een handige jongen, die ik hier maar Klaas zal noemen, maakte in zijn vaders kleine werkschuur doorgaans de houten zwaarden. Voor 10 centen verkocht hij die dan aan de beide strijdende partijen. Wat niemand wist was dat hij de zwaarden bestemd voor de christelijken onder het handvat voor de helft  inzaagde. Het gevolg was dat hij na een gevecht weer nieuwe zwaarden aan de christelijken kon verkopen en openbaren, waar hij zelf toe behoorde, het gevecht doorgaans wonnen omdat hun zwaarden beter bestand waren tegen de zware klappen.

     


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Klik op Bijlage Staat altijd bovenaan

    Bij gebruik van gegevens van deze blog wordt naamsvermelding op prijs gesteld.

    Let op!  Let op!

    Blog gewijzigd. In linker kolom diverse nieuwe links

    Klik op bijlage voor een toelichting op Hylpen Likje Stea oen it Yselmor.

    Bijlagen:
    1Toelichting in bijlage.pdf (173.9 KB)   


    » Reageer (0)



    In deze kolom info over mijzelf en diverse contact mogelijkheden
    Foto

    Foto

    Ik ben Henk Smid en woon in Hindeloopen. Ben gepensioneerd. Mijn  hobby is het verzamelen van verhalen, gedichten, beeld matriaal  en alles wat met mijn geboorteplaats Hindeloopen te maken heeft. Ook schrijf  ik af toe zelf verhaaltjes of gedichten. Graag laat ik door middels van dit blog u mee genieten van alles over Hindeloopen.

    Naast mijn foto mijn logo. Op het loge ziet de beide broers Lyme en Jelle Liemes. Zij waren beiden van "Smid" en hadden een smederij in Hindeloopen.  Zij namen in 1815 beiden de naam Smid aan als achternaam. In het logo smeden de beide broers deze naam.
    Foto

    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.


    Dropbox Indien u grotere bestanden (b.v. een leuk verhaal) van uw vaste schijf wilt sturen gebruik dan deze dropbox.

    Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.


    Een interessant adres?

    Startpagina !

    Blog als favoriet !



    Laatste commentaren
  • Stadsomroeper (Jan Bielsma)
        op De stadsbel
  • De laatste drop is de boterknop (John)
        op De laatste drop is de boterknop
  • Gastenboek
  • leuk

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Foto

    Eerst een raap, dan een schaap, dan een koe. Zo gaat onze Jantje naar de galg toe.
                      ***
    De waarheid en niets anders dan de waarheid. Helaas, soms is het beter deze niet uit te spreken.
                      ***
    De grote bult is voor de landheer. De restanten zijn voor mij. Dat is mijn winst.
                      ***
    De vloed tilt alle schepen op. (Wijlen president Kennedy)
                      ***
    We meten alles met onze maten. Maar wist u dat slechts 19% van de wereldbevolking blank is.
                      ***
    De laatste drop is de boterknop.
                      ***
    Gelijk hebben is één ding, maar gelijk krijgen is iets anders.
                      ***
    Discussiëren over geloof en politiek geeft koude harten en heette hoofden.
                      ***
    Arbeid adelt maar adel arbeid niet.
                      ***
    Geld maakt niet gelukkig. Maar het wel hebben van geld hoeft ook niet ongelukkig te maken.
                      ***
    Wie meer rechten neemt dan hem toekomt gebruikt het recht van een ander.
                      ***
    Wie zijn gat uit leent moet zelf door de ribben ……
                      ***
    Veel beloven maar weinig geven doet velen in vreugde leven.
                      ***
    Water is net als geld. Het is oneerlijk verdeeld.
                      ***
    Als het tegenzit krijgt een koe geen kalf. Als het meezit kan de stier wel kalf krijgen.
                      ***
    De hoop sterft als laatste.
                      ***
    Iets proberen wat mislukt is beter dan niet geprobeerd en je hele leven lang roepen, had ik het maar geprobeerd.
                      ***
    Ik heb het nog nooit geweten wat goed was, want toen ik jong was wisten de ouden het. En nu ik oud ben weten de jongen het.
                      ***
    Ook een afgesneden tak bot weer uit.
                      ***
    Een geslonken maan wast weer tot vol.
                      ***
    Loon naar werken?
                      ***
    De enige manier om niet te werken is een ander voor je laten werken.
                      ***
    Werken kost helaas veel vrije tijd.
                      ***
    Het geloven begint, waar het weten ophoudt.
                     ***
    Een wetenschap is zeker. Een geloof is wat iemand denkt zeker te weten.
                     ***
    .Als de schuur vol hooi is, de kelder gevuld met aardappels en weckflessen. Het kolenhok gevuld met kolen en brandhoutverzuchtte de boer "Laat nu de winter maar komen. Ik ben er klaar voor".
                     ***
    Arm of rijk, een ieder kan er heel en schoon bij lopen.
                     ***
    Geen mens is onmisbaar. Maar de één wordt wel meer gemist dan de ander.
                     ***
    Trouwen is houen.
                     ***
    Oud worden is mooi, maar oud zijn valt niet altijd mee.
                     ***
    Als je jong bent wil je elkaar niet missen. Als je oud bent kun je elkaar niet missen.
                     ***
    Verliefd worden komt je over. Liefde moet groeien. Maar haat wordt gekweekt.
                     ***
    Iedere baby is zonder zonde geboren.
                     ***
    Brood doet wonen.
                    ***
    Zolang twee kinderen vechten om een snoepje. Zolang zal er oorlog zijn.
                   ***
    Kan niet ligt op het kerkhof. Wil niet ligt er naast.
                   ***
    Een kromme ….. piest ook.
                  ***
    Veel jonge meisjes vinden paardrijden mooi. Maar als ze zelf bereden worden vinden ze het vaak onnozel
    geklooi.
                  ***
    Aan het erf kun je zien hoe het in huis is.
                  ***
    De weg van de minste weerstand is niet altijd beste.
                  ***
    De tijd zal ons leren wie gelijk heeft.
                  ***
    Gelijk hebben is een ding. Maar gelijk krijgen is iets anders.
                 ***
    Wie niet wil gebruikt vaak het excuus"Kan niet".
                 ***
    Een meisje van een jaar of tien uit een grote stad is te logeren bij haar tante in Hindeloopen. Op een mooie dag gaan ze naar het strand. De hele middag speelt het logeetje in het water en het zand. Op een gegeven moment vraagt ze "tante, hoe laat gaat het hier dicht"?
                 ***
    Wie de mens leert kennen, gaat van dieren houden
                 ***

    Neem een handvol droog en ruil zand in de hand. Knijp deze met zand gevulde hand krampachtig dicht. Gevolg; Bijna al het zand glipt u door de vingers en u blijft over met een praktisch lege hand. 

    Neem nu wederom een handvol zand in de hand. Knijp nu deze met zand gevulde hand niet stijf dicht. Houdt de hand ontspannen en span uw vingers niet. U zult merken dat u nu veel meer zand in de hand houdt.

    In het leven gaat het vaak gelijk als met deze handvol zand. Leef krampachtig en u zult merken dat er weinig overblijft. Degene die meer ontspannen leeft, ‘t leven neemt zoals het is, zal in zijn leven meer bereiken en meer plezier beleven.

    Naar aanleiding van een verhaaltje in de Libelle 

                    ***



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!