Het volgende verhaal is in het Hylpers geschreven. Misshien volgt nog eens een Nederlandse vertaling. HET SPOAK OP' E HON
Hael Hinleppen wéar bidoesd. Liëd, jin 't wol en daede rôat oean doasten, wêaren om só mar to sizzen, binaauwd en skrutel, al wooden jè 't naat wette. Foral de bon en joenge fanen doasten in 'e skimeriênd hest naat op strete komme. Oeral waad stol oer de saik praete. Et like wol in 'e foârtid tô wezzen, dê't Hinleppen jitte wallen en pôatten hee en dê 't wol eres en troep seròòvers of fetkâipes opdège om tô bannen en to formodjen. Wéar et meskeen stormwéar ef haig wetter, as de wolken fan sêskoem troch de loft flaigen; als de gôaten uutskaikele wodde môasten, om gin saalt to krijen in 'e wetterbak? Ja, et kôast wol erg stormje om de likje stê; wenéar jin broezjende baren al haiger en haiger bi de dik op klauterje, dolrolje, wurkomme, de eene effet d' óare; wenéar jè altîd méar en altîd méar en altîd haiger bi de silsklippen opstiege, oer de dîk henne rolje en ji for de futten wrimelje! Ô, het ken di wind bolderje in de skostins en fluitje troch de baimen en troch et want fan 'e skippen; wenéar de dakpannen bi hêle ritsen holder de bolder fan de huzen waaie en kletsklots op de strete forbriselje. Mar et stormde naat, al wéar de sommer forbi. Het skêlde er den dogs oean? Dèar wéar al dègen moempele oer fremde, woenderlike saiken. Op 'e Hon, de sudwestelike uuthook tan 'e sté wéar et siënd. Et kôam fan.'t serkhof bi de grate serke, geeng de dik op, râan op 'e paelen langs en fordwinde op 'e Hon, in et dêpe wetter fan 'e sé. En paer joenges, jin 't uut 'e iëndskoeale koamen, heeën 't siend en goo neikike: 'n wite forskining, di 't had futroan, bi de haige sêpaelen opklautere, dèar op henden en fuften boppe op di smolle roemte en eendjen ròan en dèn wei waad. En nei di tiid heeên méar bon di forskining siënd, nâ es op 'e Toeanen, den op ' Nieste, op 'e Aaldweide, ja oeral! Jé wisten er fule fan te fontollen, al pasten jê wol op, dot se er naat ticht bi koamen. De graete mênsken heeën er èast de gek mei: Allegaer meraikels, bonnepraet," seeën se. Mar de bon, ek graete joenges, héalden fol dot et wier wèar, en sommigen doasten naat nei de iênd skoele. De pelisje toat dot et allegaer forbêlding wéar fan 't joenge folk, en et sinnege him naat, dot hi dèarom no iends alle streten en stêgen troch pandelje môast. De peliske dee iends drok de roente, mar et spoak passe wol op, fier genog fan jir oâf to blieuwen. Hi see: "As 't gin forbêlding is, den is 't en strêk fan 'n kwajoenge, om de bon bang tâ meikjen. As ik him trapéarje, den sol ik him mei min stok goo ôastrike". Mar hi krige 'm naat, hi soog em nooit, en de bon koamen omtrent elke iend hêlendal fan strêk in 'e huus flënen, omdot jé et spoak siend heeën. Dèar waad ek al fortold, dot graete mênsken et forskinsel ek siend heeën en de drokte er oer waad al graeter. Ja, et bigôast ek al tô spoakjen in sommige huzen. lek slopte dé bi min èaldere broer op 'e soolder. As wi pas loaien, héaden wi beide faik en môai gerinkel en eend fan uus oaf op 'e soolder, at as fan en belle, di't klingelde. Wi kôasten fan sem naat bigripe, het dot wéar, en dé 't wi et de oare naet wur héaden, fortolden wi et moans bi de brataffel. Mar féar see: "Allgaer malle praetjes". Dè't wi et alle dêgen folhèalden, see féar: "iek mut fan naete mar es boppe slepe". Féar héade fan sem niks en hee lekker slopt. Et fôarjier koam en in 't huushimmeljen koâm uus aalde wale, di 't in 'e hook op 'e soolder stoog, voar 't lèacht en dèarin loâen diggels fan doktersflesjes, wur 't de muzen mei sile heeën. Mar dot koam èarst moeanen letter uut! Dèar badde bi uus jitte het en ik en min suster bléauwen allonnig tuus. De doârren wéaren goo sluten en wi seeten stol bi de taffel. Dèar háden wo op eens in 'e gang tjin et kaimersskot en getik, lang en loead, net oft er een kloppe. Wi kiken mekem binaauwd oean, mar geengen dogs nei de gang, ik mei de laampe en de poâk en min suster mei de fêger. Stol wéar et! Dé 't wieden wie driester wodden. Wéar geeng ik bi de troppen op wur 't et getik van denne koam. En ja dèar seet poes oean de sees knabbele,di 't op sin roende kaant steeg to wippeljen en mei de punt persis tsjin et skot oean tikje kôast, as poes oean de sees knabbele. Sô geeng et naat oeral. Et wimele fan spoakeriën en de meste bléauwen soender opheldering! Oendertwisken dee de pelisje iewerig sin best, om et spoak té pakjen. Soms waaskouwe men hem, dot men et spoak ainse siend hee. Hi er hennem mar fordwind wéar et wur! En de nidege tèner bromde gek trooh sin bêad: "só hewe jimme mi den jitte ek for de gek! Mar ik wol naat langer foâr jimme gek ronne en draive, dot ik er hael kapot fan wod. Jitte één end sol ik et probéarje en dan is 't uut". En só sêker, di leste kéar wéar de beste kéar! De iendskoele koâm uut. Et wéar tige tsêaster. Op 't eend fan de skoelstêge sogen de èaste bon, en paer grate fanen, et spoâk. Jè wurom, sé had as se kôasten. de agent steeg bi de skoeldôar. Hi er henne, had, mei de kneppel in 'e fuust. Alle bon him efternei. Et spoâk soog hem, swaaide mei sin stieuwge iermen en sin wit hemd, en tôat meskeen hem bang tô meikjen, net as de bon. Mar Gisbet wéar naat bang! Hi bromde in sin bêad as 'n nidige hoend, see hêl rare wodden en draifde flak op et spoak tô. En dé bigôast en prachstige jachst, sé as ik jitte noait siend hee. Het koast dot seoak ronne. Hadder léauw 'k, as de pelisje. Het waaide en wappere dot wit himd en et spoak hee en swatte brook oean. Dot geeng de Toeanen langs en fule fidder! Et serkhof foarbi, de dik op, nei de Hon en wei wéar et spoak op eens! Wi sogen er èast niks mear fan. Mar de nidige tèner rôan troch, en só waigen wi et ek mar. En dé soogen wi, fier fôar uus uut, dot et wite spoak forôare wéar in en swat bést op fewwer pôaten, De agent gripte 't in sin nekfol, bromde forskrikkelik en sloog er dapper mei sin kneppel los. Et spoak skréawde bi èlke slag: ô aauw! "Ja", see de kwaede tèner, "ik sol di spoakjen léare. Bilouwest mi, dost et naat wur dwaen sost? Oos gêst dalik mei nei 't hoendegat". Fan sem, hi bilouwe et, en moacht nei sin êaldes huus gaen, nei dot er éast sin wit himd en sin bezemstok opraipe hee. Et wéar wol het biskemjend fôar him, hi wéar gin bon méar! Gelokkig is hi letter en hêle braive man wodden. Hô 't hi heette, wol ik jimme naat sizze, want as hi of sîn femilje dit lezze moach, de sooden jé er lest fan hevve En oem en óar lest oean tô dwaen, hev ik dizze toltjes uut 'e Leugenbank naat oerfontold. Wi mutte en ôar alonnig mar het fortolle, déar t wi plesier ôfte goo mei dwaen kenne. Tink er om
Bron: Uus Likje Wraald Schrijver: Niet bekend Verteld door: Reitje Stallmann
|